We komen zo stilaan in een after corona tijdperk en het zal waarschijnlijk nooit meer worden zoals vroeger. Opmerkelijk bij de verslaggeving in onze media is, dat die nog altijd werken met absolute cijfers voor wat het aantal besmettingen en overlijdens betreft. Het is hypocriet, want om landen te vergelijken moet men die cijfers procentueel maken. Het is niet correct dat men steeds zegt dat er bv in de States al meer dan 100.00 doden zijn en bij ons ‘maar’ 9.000. In Amerika wonen er 30 keer meer mensen. Om in verhouding hetzelfde percentage te hebben als in België, zou men daar 270.000 doden moeten tellen en het zijn er, tot nu, ‘maar’ 110.000. Hetzelfde geldt ook voor de andere landen.
In Estland houdt men daar blijkbaar wél rekening mee. Het Baltisch landje heeft zijn grenzen weer opengesteld voor alle Europese landen, met uitzondering van België en Zweden. Dat laatste land is een van de weinige Europese landen dat geen lockdown toepaste en krijgt daar nu de rekening voor gepresenteerd. Ook daar zijn de meeste slachtoffers mensen die al een onderliggende ziekte hadden, ouderen maar ook immigranten. Zweden was, na Duitsland, het Europese land dat de meeste immigranten opnam, na Merkels oproep van ‘Wir schaffen das’. Ze betalen daar nu de rekening voor. Zweden hebben altijd zo’n beetje een meerderwaardigheidscomplex gehad, in de eerst plaats t.o.v. de andere Scandinaviërs, maar ook t.o.v. de rest. Dat komt hen nu duur te staan.
Dat België in het buitenland als een land met de meest getroffen corona slachtoffers wordt beschouwd; heeft het te danken aan de complete verwaarlozing van de woonzorgcentra. Alle emotionele verhalen die men er nu over leest in onze media gaan over wat er daar allemaal gebeurde, maar dan wel vier weken nadat men de centra al gesloten had voor de bezoekers. Dus vier weken te laat. Wie die laatste beslissing nam, is ook verantwoordelijk voor het feit dat er toen niet gelijktijdig begonnen werd de crisis binnen in de rusthuizen aan te pakken, zelfs al waren die niet georganiseerd zoals de ziekenhuizen. Bijna twee op de drie corona-doden komt in dit land uit een rusthuis...
Het laatste woord daarover is nog lang niet gevallen
Twee van mijn kinderen waren tijdens de coronacrisis technisch werkloos. Mijn zoon, sommelier in een restaurant met Michelinster, kan er vandaag weer beginnen. Het zal een hele aanpassing zijn wegens het beperkt aantal nu beschikbare plaatsen. Het restaurant is al wel voor weken volgeboekt.
Mijn oudste dochter, die in mei 57 werd en al sinds haar 20ste vliegt – eerst bij Sabena en nu als cabine-chef bij Brussels Airlines – dacht dat ze met pensioen zou gestuurd worden, maar dat is niet het geval. Ze werd zelfs opgeroepen op een der eerste vluchten bij de doorstart op 15 juni. Bij de moedermaatschappij Lufthansa pakt men die doorstart ernstig aan, niet op zijn Belgisch met botte pensioneringen van de oudere generaties, maar door ervaren personeel in te zetten.
E.e.a. doet me denken aan het faillissement dat ik heb meegemaakt bij de oude DAF. Toen dat gebeurde, halfweg de jaren 1990, werd in de cabine- en assenfabriek van Oevel/Westerlo in eerste instantie iedereen boven de vijftig op brugpensioen gestuurd, ongeacht zijn functie, kennis en ervaring. Op het hoofdkwartier in Eindhoven gebeurde dat niet en lette men er wel op genoeg ervaring in huis te houden (denk bv maar eens aan een afdeling als de Motorontwikkeling). Als ik bij DAF in Oevel was blijven werken, was ik met mijn 53ste op brugpensioen gestuurd. Diegenen die dat meemaakten, hebben daarvan niet lang kunnen genieten. Toen een paar jaar later de oude DAF failliet ging, verloren zij de helft van hun pensioen die door het bedrijf diende betaald te worden. Ik was ondertussen verhuisd naar Eindhoven, waar ik tenslotte zou werken tot mijn 65ste*. Op onze afdeling, International Truck Service (ITS), werd alleen het hoofd van de afdeling ontslagen en op outplacemeut gesteld. De operators én de boekhouder, allemaal medewerkers die minstens viertalig waren, bleven op post. Die vormden nl het contact met de klant.
De nieuwe DAF kreeg een doorstart met de financiële hulp van de Nederlandse en de Vlaamse regering. Toen het bedrijf twee jaar later in handen kwam van het Amerikaanse Paccar, kregen beide regeringen driemaal hun geld terug, iets wat ze denkelijk nog nooit hadden meegemaakt.
Bovenstaande verhaaltje om er op te wijzen dat men een crisis te boven kan komen, als die goed wordt aangepakt. Of dat hier met corona gaat gebeuren is meer dan twijfelachtig zolang men dit op zijn Belgisch wil doen.
*Eén jaar later, op mijn 66ste, kwam men mij vragen terug te komen als parttimer, maar daar ben ik toen niet op ingegaan. Ik had er 49 jaar op zitten en vond dat wel genoeg.
Officieel is CD&V een centrumpartij, noch links, noch rechts, noch vlees noch vis. Een mosselpartij, zeg maar. Niettegenstaande dat etiket, was er in de partij tot voor kort toch een rechtervleugel die tenslotte feitelijk nog bestond uit twee man: Pieter De Crem en Hendrik Bogaert. Na het tot stand komen van wat we maar Wilmès II zullen noemen heeft De Crem, die, na Marrakech, besloten had de federale politiek vaarwel te zeggen, zich laten verleiden met een federale ministerpost en speelt hij het Belgische spel weer mee. Blijft dus over als enige CD&V’er met een enigszins rechtse reflex ‘Straffe’ Hendrik Bogaert, zoals hij zichzelf noemde in zijn verkiezingscampagne waarbij hij een kleine 50.000 voorkeurstemmen kreeg die hem tot nu toe weinig of niets hebben opgebracht.
Straffe Hendrik zit echter niet stil en heeft zopas een oproep gedaan om een einde te maken aan het cordon sanitair en rekening te houden met het Vlaams Belang – ondertussen Vlaanderens grootste partij - bij verdere besprekingen over hoe het verder moet na corona.
Binnen de 24 uur werd Bogaert’s oproep al verworpen door kersvers CD&V-voorzitter Coens, die er meteen de Amerikaanse racisme problemen bij haalde. Het moeten niet altijd de jaren dertig zijn. Daarmee wordt meteen ook duidelijk wat ik in een vroegere blog al eens geschreven heb, nl dat die Coens niet veel beter is dan Beke v.w.b. wollige uitspraken en dat er op hem niet teveel gerekend moet worden op de vorming van enig Vlaams front.
Bogaert beweert dat hij ondanks alles niet zinnens is uit CD&V te stappen. We zullen zien hoe hij zal reageren mocht zijn partij toetreden tot een Vivaldi coalitie zonder meerderheid in Vlaanderen, met de PS als grootste partij en met (misschien) het premierschap voor Koen Geens, mocht die zijn vernedering als informateur door Magnette ondertussen verwerkt hebben.
In Mechelen werd vorige week een ‘kennisplatform vormingscentrum voor diversiteit , stedelijkheid en burgerschap’ opgericht, een initiatief dat de steun krijgt van de Vrije Universiteit Brussel (VUB), de universiteit van Antwerpen (UA)*, de stad Mechelen en van Vlaams minister van Inburgering Bart Somers. De leiding ervan berust bij Christophe Busch, een man die tot een half jaar geleden de Dossin kazerne leidde en daar met slaande deuren opstapte. Mechelen heeft daarmee nu twee instellingen die gaan concurreren met de politieke correctheid als hoofdthema. Niet toevallig in Mechelen.
Mechelen is nl de stad waar Bart Somers (Open VLD) al een hele poos burgemeester is. Hij werd enkele jaren geleden nog verkozen tot beste burgemeester van de wereld (!) omdat hij zijn stad o.m. door zijn diversiteit, burgerschap en stedelijkheid naar de wereldtop zou geleid. hebben. Diezelfde diversiteit streeft hij nu ook na als Vlaams minister en wat dat kan betekenen, hebben we al eens kunnen meemaken toen hij in het Vlaams parlement het brandje in het toekomstig asielcentrum van Bilzen vergeleek met dat van de Reichstag onder het Naziregime.
Nu is het zo dat de inburgering van allochtonen in Mechelen vrij vlot schijnt te verlopen en er weinig kritiek is op Somers’ beleid ter zake. Jammer genoeg heeft zijn pamperpolitiek ook een keerzijde en die kwam deze week aan het licht in een artikel van Julien Borremans in ’t Pallieterke. Een bloemlezing:
- De tewerkstellingsgraad van niet-EU-burgers ligt in Mechelen op 54%. Dat is 20% onder dat van het Vlaamse gewest.
- De werkloosheid van niet-EU-burgers ligt in Mechelen vier maal (4x!) hoger dan het gemiddelde van niet-EU-burgers in het Vlaamse gewest.
- Het aantal niet-EU-burgers dat leeft in een gezin met een lage werkintensiteit loopt in Mechelen op tot 23%, dat is drie keer zoveel als het Vlaamse gemiddelde.
- Het aantal niet-EU-burgers dat in Mechelen van de sociale bijstand geniet ligt bijna twee keer zo hoog als het Vlaamse gemiddelde voor dezelfde doelgroep.
- Het aantal niet-EU-burgers dat in Mechelen kansarm geboren wordt, bedraagt 58,7%, dat is 15% meer dan het Vlaamse gemiddelde voor dezelfde doelgroep.
Voorwaar een prachtig palmares dat van Bartje, nota bene: zelf voortkomend uit een Vlaams nest met wortels in de Volksunie. Al moet men zich daarop beter niet blind staren. Denk maar aan Bert Anciaux, Bart Tommelein, Bart Staes en andere PatrickVan Krunkelsvens. Aan Leliaarts was er in Vlaanderen nooit een tekort.
*Van de VUB wisten we het al (denk maar aan Dave Sinardet), maar de UA lijkt me ook een verzameling van overwegend linkse bobo’s ‘(Denk links, leef rechts’).
Vanwege de koepel van de woonzorgcentra kwam er de vraag om de gezondheidszorg te splitsen en compleet aan de gewesten te geven. Op die manier zou het aantal ministers, dat nu mee bezig is met onze gezondheid, van negen naar drie kunnen worden teruggebracht. Dat zijn er zes minder, allemaal Franstaligen. Dit is maar één voorbeeld hoe men dit land efficiënter kan laten werken, dat terwijl de ersatzregering van Wilmès – nota bene: geleid door liberalen - juist het tegenovergestelde wil. Onder het mom dat Wilmès en Co volmachten hebben gekregen, wil men dat die alles federaal uitvoeren, waarbij de Vlaamse meerderheid telkens herleid wordt tot een minderheid. Een voorsmaakje tot wat een latere Vivaldi-coalitie zou kunnen leiden.
Een van de sectoren waarin daarover reeds discussies zijn geweest is het onderwijs, waarover ook ik reeds geschreven heb. Heel die coronacrisis zal onze schoolgaande jeugd geen deugd doen, maar de francofone nog veel meer raken dan de Vlaamse. Ik had het er al over dat het Franstalig onderwijs het schooljaar al had afgesloten, daar waar het Vlaamse de kinderen toch nog een aanknooppunt wil geven om straks het nieuwe schooljaar te kunnen beginnen zonder al teveel achterstand. Wat de francofonen in die sector uitsteken, tart alle verbeelding.
In het Franstalig onderwijs gaan sowieso al minder scholen open. Er komen daar procerntsgewijs nu ook minder kinderen naar school dan in Vlaanderen. Er wordt niet aan pre-teaching gedaan en er wordt al sinds het begin van de lockdown geen nieuwe leerstof meer onderwezen. E.e.a. zal maken dat het Franstalig onderwijs, dat nu in de Europese tabel van de gewesten reeds achteraan staat, nog verder zal zakken.
Voor Vlaanderen is er dan ook geen enkele reden om op onderwijsgebied het francofone voorbeeld te volgen. Op de meeste andere gebieden trouwens evenmin.
Het moet niet altijd Corona zijn, er zijn ook nog andere virussen op deze aardbol. Die van Ebola bv of de HIV die Aids veroorzaakt. Over dat laatste is er vrij opmerkelijk nieuws. Twee Kongolese dokters die een inventaris maakten van het laboratorium voor anatome pathologie van de universiteit van Kinshasa, ontdekten daar een in formaline goed bewaarde biopsie die in 1966 uit de lymfeklieren van een 36-jarige man was genomen. In samenwerking met de KULeuven werd het bewaarde staal genetisch gereconstrueerd en kwam men tot de bevinding dat de voorloper van het aidsvirus uit het Kameroense regenwoud afkomstig zou geweest zijn en dit al meer dan honderd jaar geleden. Iemand bracht het rond 1920 vandaar mee naar ‘onze Kongo’, meer bepaald naar Kinshasa, dat toen nog Leopoldstad heette. Het duurde tot de jaren 1980 vóór er een werkelijke uitbraak plaats vond die tot nu toe wereldwijd het leven kostte aan ± 30 miljoen mensen. Wat wel bevestigd werd is dat het HIV-virus werd overgebracht van een aap, waarschijnlijk een chimpansee, op een mens, waarschijnlijk een jager of iemand die het dier via een jager bekomen had.
---
In het artikel over bovenstaande in De Standaard van 2 dezer stond als ondertitel ‘dat o.m. langs de spoorlijnen, die de Belgen getrokken hadden, het virus alle hoeken van Kongo bereikte’, wat de indruk verwekt dat wij het mee verspreid hadden, helemaal in de geest van ‘weg met ons’.
---
I.v.m. HIV maakte ik ergens in de jaren 1960 trouwens iets raars mee dat ermee te maken kon hebben gehad. Wij woonden toen op Sardinië en kregen in het hotel ‘Villa Rei’ het bezoek van een arts van middelbare leeftijd uit het Antwerpse, die in het Tropisch Instituut werkte en er vivisectie uitvoerde op apen, waarschijnlijk uit Kongo. De man vertelde dat hij een ziekte had opgelopen, waartegen nog geen medicijn bestond. Wij stonden er toen niet bij stil, maar toen in de jaren 1980 het aidsvirus zich overal verspreidde zijn we gaan denken dat die arts misschien wel eens een aidsvirus avant la lettre had opgelopen. We hebben er nooit nog iets over vernomen...
Het is niet de eerste keer dat onze rechters (én de Europese, maar daar zitten er ook van ons bij) ervan beschuldigd worden volksvreemd te zijn. Dat is nu weer het geval na het bekend worden van de kidnapping van een knaap van amper dertien, waarbij zeven criminelen zijn opgepakt, waarvan er zes blijven aangehouden. Bij die zeven zouden er zich liefst vijf geradicaliseerde moslims bevinden. Kopstuk van de bende is een zekere Khalib Bouloudo, een man met een strafblad om u tegen te zeggen. Reeds verscheidene keren veroordeeld wegens het helpen en bevoorraden van ‘strijders’ die vertrokken of terugkeerden uit Irak en Syrië en contacten met de GICM-terreurgroep die verantwoordelijk werd geacht voor de bomaanslagen in Casablanca (2003) en Madrid (2004), met in totaal 245 doden. Op een gegeven ogenblik kreeg de man voor het ronselen van Syriëstrijders dan toch een celstraf van tien jaar, ging in beroep en later verder naar het Europees Hof in Straatsburg en werd zijn straf uiteindelijk herleid tot amper drie jaar en dan nog voorwaardelijk. Daarbij kreeg hij, zoals gebruikelijk, wel bepaalde regels opgelegd, maar die schond hij door een nieuwe misdaad te plegen van diefstal met geweld. Normaal had die man op dat ogenblik volgens alle rechtsregels naar de gevangenis gemoeten, maar dat gebeurde niet (doet d enken aan de zaak van Julie Van Espen) en zo kon hij zich rustig bezig houden met het verder zetten van zijn misdadige activiteiten, die dus nu resulteerden in de kidnapping van die dertienjarige puber.
We zullen er de volgende dagen hopelijk nog meer van horen, want dit is te gek voor woorden. Dinsdagavond op de Tv-journaals kwam een zekere heer Hartoch, zelf ook rechter, vertellen dat de rechters daaraan geen schuld hebben, want dat die zich alleen bezig houden met wat in het dossier vermeld staat en niets anders. De man besefte het blijkbaar niet, maar juist dit is een bewijs dat die rechters volksvreemd zijn. Zij worden verondersteld fatsoenlijk geïnformeerd te zijn, ook over wat niét in het dossier staat.
Komt daar nog bij dat de bende waarschijnlijk eerst niet de zoon maar de vader wilde kidnappen, maar daarvan afzagen omdat de man, een Turk, ook al een enkelband droeg na een drugsproces waarbij zijn broer 13 jaar kreeg. Schoon volk daar in Limburg, waar blijkbaar niemand zich afvraagt van wat die mensen dan wel leven. Het aanvankelijk gevraagde losgeld zou 5 miljoen euro hebben bedragen en daarvan zou de familie in twee keer 330.000 euro hebben betaald. Ze kan zich trouwens een Audi Q7 veroorloven, iets wat ook de kidnappers niet ontgaan was..
Oudpremier Joseph Pholien (PS!) noemde het Belgische gerecht van vlak na WO II ‘Une justice des rois nègres’. Er blijkt nog niet veel veranderd te zijn.
Proximus, het vroegere Belgacom en ondanks de naamverandering nog steeds echt Belgisch, ‘rolt’ zijn 5G netwerk verder uit. Merkwaardig genoeg alleen in Vlaanderen. In 15 Waalse steden en gemeenten heeft ze de 5G weer afgezet. De reden hiervan heeft niet meteen iets te maken met het communautaire, maar omdat ze in het zuiden van dit land denken dat 5G een impact zou hebben op de gezondheid. Daar is tot op heden geen enkel bewijs voor. Of men er nu vóór of tegen is, het zal er wel voor zorgen dat de economische kloof tussen Vlaanderen en Wallonië er nog groter op zal worden.
De discussie over 5G is de zoveelste waarover noord en zuid het niet meer eens geraken. Dat was de vorige weken ook al het geval met het (gedeeltelijk) openen van de scholen. Alsof wij in Vlaanderen iets te leren hebben van het Franstalig onderwijs dat een van de slechtste (én het duurste) van Europa is.
Al bij al is dit geen slechte zaak voor de toekomstige splitsing van België die er hoe dan ook ooit zal komen. Als de Vlamingen het niet zullen doen, zullen de francofonen het wel doen. Een vaststelling die niet nieuw is. Als de francofonen van dit land vinden dat dit België hen niet genoeg meer opbrengt, zullen ze er tenslotte zelf wel een eind aan maken. Tot scha en schande van de belgicisten en de zoetwaterflaminganten, zoals de nieuwe voorzitters van de Vlaamse traditionele partijen, die nog altijd blijven geloven in e.o.a. vorm van het oude België.
Vooreerst is er een akkoord tussen De Duitse Bondsregering en Lufthansa over een pakket van niet minder van 9 miljard euro. Dat heeft lang twijfelachtig geweest, maar kwam er tenslotte toch nadat de maatschappij aan enkele Europese voorwaarden had voldaan, o.m. het afstaan van zgn ‘slots’ in Duitsland aan concurrerende luchtvaartmaatschappijen. Het akkoord is ook belangrijk voor Vlaanderen, daar de kans nu veel groter is dat er ook e.o.a. akkoord kan komen over Brussels Airlines tussen het Duitse Lufthansa en De Belgische federale regering, waar het gaat om een bedrag van een kleine 300 miljoen, nog meer dan genoeg maar tegelijk een mogelijkheid dat Brussels Airport, de luchthaven van Zaventem, vrij normaal zal kunnen verder werken. Zoals ik reeds schreef is Zaventem de tweede grootste werkgever in Vlaanderen.
Vlaanderens grootste werkgever blijft de haven van Antwerpen, goed voor ± 16% van alle Vlaamse werkgelegenheid. Die haven is tijdens de hele lockdown gewoon operationeel blijven draaien en haalde in de eerste drie maanden van dit jaar zelfs betere cijfers dan in 2019. Voor de maand april is dat wel 10% minder en dat komt voornamelijk omdat de bulk van de toevoer naar de haven uit Azië komt en daarvoor 4 tot 5 weken nodig heeft. M.a.w. toen de coronacrisis hier uitbrak waren die schepen reeds onderweg. De haven telt zo’n duizend (1.000!) bedrijven en houdt 60.000 man aan het werk. Dat dit kan tijdens een lockdown komt doordat de haven gigantisch groot is en men alle dokwerkers een digitale armband gegeven heeft die begint te trillen als men dichter dan anderhalve meter bij iemand anders komt die ook zo’n armband draagt. Die hebbedingetjes zijn, nota bene, ontwikkeld door het Antwerps bedrijf Rombit.
In tegenstelling tot veel steden met een haven, is Antwerpen een haven met een stad. Het Antwerps gezegde ‘Antwerpen is ’t stad en de rest is parking’ is sinjoren grootspraak. Het zou moeten zijn: ‘Antwerpen is een haven, de rest is ’t stad’.
Opmerkelijk nieuws in de media. Koen Meulenaere, alias ‘Kaaiman’, stopt met zijn dagelijkse sarcastische humor in De Tijd. Het zal even wennen worden zijn column te moeten missen.
Koen was zijn carrière als columnschrijver begonnen bij Knack, waar hij bevriend werd met Rik Van Cauwelaert. Toen in oktober 2012 de directie van dat toen nog Vlaamsgezind blad een nieuwe hoofdredacteur benoemde in de persoon van Jörgen Oosterwaal, stapten beide heren op bij Knack en werden ze dezelfde dag nog binnengehaald bij De Tijd, De reden van het vertrek was dat die Oosterwaal de campagneleider was van Patrick Janssens en Knack dus een bocht naar links maakte- Janssens had hetzelfde ook al klaargespeeld met de Gazet Van Antwerpen. Die overslag naar links hebben zowel Knack als het ‘Frutje’ veel abonnees gekost.
Sindsdien schrijft Van Cauwelaert elk weekeind een relaas over politiek en economie in De Tijd en Meulenaere dagelijks zijn column. Dat zijn er tenslotte 1.815 geworden, waarin hij heel wat politiekers in hun hemd zette en regelmatig boze reacties kreeg. Ik weet wat het betekent, elke dag. Ik doe dat zelf ook al 15 jaar, zeven dagen per week Ik zit, dit nummer inbegrepen, dan ook al aan nr. 4.309.
Ik zal wel niet de enige zijn die Koens schrijfsels zal missen. Vraag is maar of hij het zal uithouden niét meer te schrijven.
Tijdens de pogingen tot vorming van een nieuwe federale regering klonk er vanuit linkse en belgicistische hoek regelmatig de vraag om bepaalde sectoren te herfederaliseren. In dat kader paste feitelijk ook de ersatzregering van Wilmès die, voor wat Gezondheid en Sociale Zekerheid betreft, daarvoor volmachten gekregen heeft. Gelukkig zijn die maar tijdelijk, want ze laten meteen zien wat herfederaliseren in België betekent: Vlaanderen nog meer in het verdomhoekje zetten. Bij de zeven leden van de Nationale Veiligheidsraad is er maar één Vlaming (die zes miljoen mensen vertegenwoordigt), één Duitstalige (voor amper70.000) en liefst vijf Franstaligen voor hoogstens 40% van de totale bevolking. Er zijn negen ministers die zich op e.o.a. wijze met de Gezondheidszorg bezig houden. Daarbij ook maar één (1!) Vlaming. Dat alles terwijl de Vlamingen 60% van de bevolking, 70% van de economie en meer dan 80% van de export uitmaken. Als de vier gewestelijke minister-presidenten samenkomen, is Vlaanderen steeds in de minderheid: één tegen twee francofonen en één Franssprekende Duitstalige. Het geeft al een voorsmaakje wat Vlaanderen te wachten staat mocht er een Vivaldi coalitie aan de macht komen, zonder meerderheid in Vlaanderen en met de PS als grootste en leidende partij.
Het zou nog goed te praten geweest zijn, mocht de regering Wilmès gewerkt hebben en geen knoeiboel van jewelste geworden zijn zoals we zopas hebben meegemaakt. De coronacrisis werd eerst compleet onderschat (‘een griepje’) en daarna mismeesterd, met de miskoop van de mondmaskers, daarna het ontbreken van de testkits, het afwezige beschermmateriaal voor de zorgverleners, de verwarrende communicatie over de ophokplicht, het sluiten en weer openen van scholen, instellingen en zaken van vooral kleine zelfstandigen. Een voorsmaakje van DDR-politiek als we straks een nieuwe federale regering zouden krijgen zonder meerderheid in Vlaanderen.
Dit land moet niet geherfederaliseerd worden maar integendeel verder gesplitst. Men moet ophouden met het verbrokkelen tussen allerlei beslissingsniveaus en instellingen. Men moet verder gaan met het afschaffen van speciale meerderheden, grendelwetten en alarmbellen. Het wordt stilaan tijd dat men gaat beseffen dat zij er mede de oorzaak van zijn dat België in zijn huidige vorm niet meer kán werken. Daaraan zal pas een einde komen als Vlaanderen én Wallonië onafhankelijke staten kunnen worden en Vlaanderen jaarlijks niet langer een derde van zijn welvaart ongecontroleerd en zonder voorwaarden moet afstaan.
In mijn blog van gisteren had ik het er nog over, dat de E.U. steeds meer begint te lijken op een België in het groot. Een transferunie, zeg maar. Ondanks het feit dat er bij de zesde staatshervorming een akkoord werd bereikt over het afbouwen van de transfers, is de kans groot dat het straks weer van ‘dattem’ zal zijn, zeker als we een zgz ‘volwaardige regering’ krijgen zonder meerderheid in Vlaanderen. Die nieuwe regering, die zgz iedereen wil, heeft echter niet eens een programma, wat maakt dat we er nu al zeker van kunnen zijn dat – met de PS als grootste partij - Vlaanderen weer gepluimd zal worden.
Alhoewel er officieel niets aan de hand lijkt, is de socialistische familie immers druk bezig om toch een soort Vivaldi regering in de steigers te zetten, dus zonder meerderheid in Vlaanderen. Dat zal alleen kunnen als de traditionele Vlaamse partijen daaraan zouden meewerken. Van de SP.a verwacht men niets anders, met de liberalen wordt het even afwachten wat voor verandering de verkiezing van Egbert Lachaert teweeg kan gebracht hebben. Van CD&V werd tot nu toe verwacht dat ze haar wagentje aan dat van de N-VA zou gekoppeld houden. Zeker is dat bij die partij nooit en de uitspraken van de nieuwe voorzitter in De Zevende Dag van vorige zondag laten het ergste vermoeden. Zeker met een Pieter De Crem die zijn geuzennaam van Crembo alle eer aan doet en er weer zin lijkt in gekregen te hebben. En van supertsjeef Geens kan men alles verwachten, zelfs na het affront dat Magnette hem aandeed toen hij tot koninklijk informateur was gebombardeerd. Mochten de drie traditionele Vlaamse partijen, die nu volgens de peilingen alle drie rond de 11% van de stemmen zouden halen, toch aan een Vivaldi avontuur beginnen, dan halen ze bij de volgende verkiezingen zelfs geen 10% meer.
Als het niet lukt, zou het ook wel eens kunnen dat we straks weer een regering in lopende zaken kennen, die dan wel het corona puin zal moeten ruimen en moet zien te overleven tot de volgende verkiezingen.
---
En dan nog dit: van Sophie Wilmès wordt gezegd dat ze als accountant van beroep wel op de winkel kan letten, iets dat ze ook in haar thuisgemeente St Genesius-Rode deed als schepen van Begroting. Men vergeet er meestal wel bij te zeggen dat het daar ging over een budget van 40 miljoen euro, en nu, bij de staat, om ± 170 miljard!
‘Ja, misschien wordt het morgen beter, maar ’t wordt nooit meer goed’. Die zin uit een liedje van Urbanus van Anus heb ik hier al meer gebruikt, maar hij is nooit actueler geweest dan nu.
Bijna overal lijkt de corona-pandemie over zijn hoogtepunt en op vele plaatsen worden verboden en verstrengingen al afgezwakt of ongedaan gemaakt. Toch staat het als een paal boven water, dat de wereld straks niet meer dezelfde zal zijn. Wij gaan op alle gebied nog e.e.a. meemaken.
In de E.U. schat men dat het bruto binnenlands product voor dit jaar met gemiddeld 10% zal zakken. Wat dat op langere termijn zal betekenen is nog koffiedik kijken. Een groot deel van de werkende bevolking voelt dat nu nog niet, omdat het zijn job nog heeft, technisch werkloos is, ambtenaar is of een pensioen krijgt. Als de kloof tussen het inkomen en de productiviteit serieus zou vergroten, wat men links en rechts vreest, zal het de vraag zijn wie de rekening gaat betalen. Er zal nog een aardig woordje gepraat worden over die 500 miljard* euro die Macron en Merkel willen gaan verdelen als een soort subsidie, niet als lening. De E.U. kennende is de kans groot dat de politieke vriendjespolitiek nooit veraf zal zijn en dat het tenslotte de verbruiker zal zijn die de eindrekening zal mogen betalen via diverse vormen van belastingen. Zolang er in de E.U. geen eenvormige vennootschapsbelasting tot stand komt, zal er van een eerlijke verdeling van de lasten niet veel in huis komen. Zoals ik al eens meer geschreven heb, gelijkt de E.U. steeds meer een België in het groot.
*Volgens de verklaringen gisteren in het Europees Parlement van Ursula von der Leyen worden het 750 miljard. De bijkomende 250 miljard zullen bestemd zijn voor leningen die dienen terugbetaald te worden. Dat alles moet echter nog goedgekeurd worden door alle 27 EU-staten. De vraag is maar of de landen die al tegen de subsidiëring met 500 miljard euro waren (Nederland, Oostenrijk, Zweden en Denemarken) daarmee nu akkoord zullen gaan, want in feite is er aan het eerste bedrag niets veranderd. Dat zou moeten betaald worden aan de landen met grote schulden door landen die hun begroting min of meer sluitend hielden.
Wie wel meteen zijn volle steun aan het project gaf, was onze minister zonder Financiën en vicepremier De Croo, wat dus zou kunnen betekenen dat het land dat hij vertegenwoordigt – België, dus - geen geld nodig heeft, dat terwijl België verhoudingsgewijs veel coronabesmettingen heeft gehad en de Belgische staatsschuld vóór de corona-uitbraak groter was dan de Spaanse. Zou Crootje ook al Europese plannen hebben?
Het blijft rommelen in het Belgisch profvoetbal, dit n.a.v. de genomen beslissingen inzake wie kampioen wordt, wie zakt en wie kan overgaan van B1 naar A1. Dat Waasland-Beveren, die zou moeten degraderen van A1 naar B1, daartegen in beroep zou gaan – desnoods tot naar het Belgische gerecht – was al bekend. De ploeg vindt dat de competitie onafgewerkt was en de club bij een normale afwerking nog een kans had zich te redden. Als erkend wordt dat de competitie niet af was, kan FC Brugge ook nog geen kampioen zijn. Doordat ook OH Leuven en Beerschot nog moeten uitmaken wie zal stijgen van B 1 naar A1, was er het voorstel om volgend seizoen zowel Waasland-Beveren, OH Leuven én Beerschot in A1 te laten spelen en dan een competitie met 18 ploegen, te spelen, zonder play-offs.
Zoals ik al eerder geschreven heb is topsport in het algemeen en voetbal in het bijzonder de dag van vandaag geen sport meer, maar een business en play-offs betekent meer geld. Bij deze zaak van Waasland-Beveren komt er nu echter ook een klacht van Antwerp dat vindt dat het benadeeld is t.o.v. Charleroi, dat in de pouleliga van de Europese Beker komt als Antwerp de Belgische beker niet zou winnen en dat dit grotendeels komt doordat de voorzitter van Charleroi ook de voorzitter is van de Belgische Voetbalbond (BVB), wat kan beschouwd worden als belangenvermenging en machtsmisbruik. Deze voorzitter, Mehdi Bayat, is een Fransman van Iraanse afkomst die samen met zijn broer Mogi al enkele decennia het Belgische voetbal mee beheerst. Die broer is meer dan waarschijnlijk ook als makelaar betrokken bij de affaire van de ‘Schone Handen’.
De gebroeders Bayat kwamen reeds in 2006 in het nieuws in een reportage van de BBC, waarin Bayat letterlijk zegt, dat ge in België een vliegtuig met 150 Afrikanen kunt laten komen. Die stopt men dan in een hotel en laat ze vijf oefenwedstrijden per dag spelen. De vijf beste haal je eruit om later verder te verkopen en de rest mag terug naar Afrika. Pure mensenhandel, zoals ik ook al meermaals heb geschreven.
Kortom, de Bayats hebben het momenteel niet alleen voor het zeggen bij Charleroi, maar zelfs in de hoogste regionen van de BVB. Niet verdoken, zoals dat in Moeskroen gebeurt, maar open en bloot. We kunnen alleen maar hopen dat Waasland-Beveren en Antwerp gelijk krijgen. De sport, de échte sport, kan er alleen maar beter van worden.
*’Voetbal is oorlog’ is een uitspraak van Rinus Michels, toen hij trainer was bij PSV Eindhoven.
“Er zou eindelijk in dit land eens de regel moeten worden toegepast dat hij, die als minister een fout maakt of het parlement of de publieke opinie voorliegt, aan de kant wordt gezet”.
(Verhofstadt / Burgermanifest 1992).
Diezelfde Verhofstadt verloochende al zijn principes* toen hij in 1999 de kans kreeg premier te worden van het land waartegen hij zijn eerste drie burgermanifesten geschreven had en voerde het programma uit van de PS i.pl.v. dat wat hij zwart op wit geschreven had. Dat was dan zgz ‘links liberalisme’, iets dat volgens mij evenmin bestaat als rechts communisme.
Aan bovenstaande moest ik denken na de uitspraak van een ontgoochelde Bart Tommelein, die bij de voorzittersverkiezing van Open VLD door de blauwe basis was weggestemd met amper 30% van de stemmen. “Ik vrees dat Open VLD een rechtse partij wordt”, was zijn uitleg. Wat is daar erg aan? We kunnen alleen maar hopen dat Egbert Lachaert de partij terug centrumrechts maakt en niet achter sujetten zoals Tommelein, Dewael, Somers, Rutten en die Mathias Declerq blijft aanschurken. Het was voor mij een verrassing dat Crootje hem steunde, ook al deed die dat waarschijnlijk louter uit eigenbelang. Decroo Jr aast op het federale premierschap en maakt daarvoor in de eigen partij alleen kans op rechts in een regering met een Vlaamse meerderheid.
*In zijn eerste drie burgermanifesten dweepte Verhofstadt o.m. met Friedrich von Hayek, een Oostenrijkse staathuishoudkundige, aanhanger van het neoliberalisme, die in 1974 de Nobelprijs voor Economie kreeg (samen met de Zweed G. Myrdal) n.a.v. zijn studie over : ‘Samenhang van economische, institutionele en sociale factoren’. Een van von Hayek’s bekendste uitspraken was: “ Wie zijn principes niet naleeft, gaat naar de hel”!
Heel dat coronagebeuren lijkt wel één grote klucht te worden. Het is al lang een traditie in dit land dat men er bijna nooit in slaagt een nieuwe wet te maken of maatregel te nemen zonder dat men die daarna een of meerdere keren moet veranderen. Met de coronaregels is het niet anders. Meer zelfs, het is nooit zo erg geweest.
Zo goed al geen enkele genomen maatregel klopt meteen. Ofwel wordt hij weer afgevoerd, ofwel dient men er uitzonderingen aan toe te voegen en/of verdere uitleg over te geven. Men zou ermee kunnen lachen, ware het niet dat het voor veel mensen bittere ernst is. De slogan van ’t Pallieterke indachtig ‘Wat niet vrolijk kan gezegd worden, is de waarheid niet’, geef ik hieronder toch een ludieke bloemlezing die ikzelf via mail ontving en waaraan weinig moet worden toegevoegd.
- U mag het huis in principe niet verlaten, maar als u iets nodig hebt mag het toch.
- Maskers zijn nutteloos, maar het is misschien beter dat we ze dragen , het kan u en anderen redden.
- De winkels zijn gesloten, behalve deze die open zijn.
- Je moet niet naar ziekenhuizen gaan, tenzij je moet gaan, maar niet voor een afspraak bij de cardioloog want ze nemen nu geen afspraken aan. Hetzelfde voor de artsen, je mag er alleen heengaan in geval van nood, maar op voorwaarde dat je niet ziek bent.
- Dit virus is wel dodelijk, maar toch niet zo erg, behalve dat het een wereldwijde ramp wordt.
- Handschoenen zullen niet helpen, maar ze kunnen nuttig zijn.
- Iedereen moet thuis blijven, maar het is belangrijk om te bewegen en te gaan wandelen.
- Het eten in de supermarkt zal niet ontbreken, maar er ontbreekt veel als je op het einde van de dag gaat, maar je moet ‘s morgens niet gaan, er is genoeg.
- Het virus heeft geen effect op kinderen, behalve diegene die er ziek van worden.
- Dieren zijn niet besmetbaar, maar er is wel een kat positief getest in België op een moment dat we nog niemand testten, behalve die kat.
- U kunt veel symptomen hebben als u ziek bent, maar u kunt ook ziek zijn zonder symptomen, maar u kunt ook symptomen hebben zonder ziek of besmettelijk te zijn, of iets in die aard.
- Om niet ziek te worden moet je goed eten en sporten, maar eet eerst je voorraad op en het is beter om niet naar buiten te gaan, eigenlijk wel , maar nee…
- Het is beter om frisse lucht in te ademen, maar je wordt er op aangekeken als je om een frisse neus gaat. Vooral niet naar de parken gaan of toch wel maar dan zonder te zitten, behalve als je oud bent (hoe oud) kan het nu wel,… als je maar niet te lang blijft zitten, of je moet zwanger zijn(maar niet oud). Je krijgt geen boete tenzij je er een had gekregen.
- U kunt niet naar ouderen gaan, maar u moet wel voor hen zorgen.
- U kunt niet naar buiten als u ziek bent maar u kunt wel naar de apotheek gaan. Met verhoogde temperatuur kan je gaan werken, maar niet meer dan 38°.
- U kunt bereide gerechten bestellen en laten leveren, misschien gemaakt door mensen zonder handschoen of maskers, je moet je boodschappen 3 uur buiten laten staan en ontsmetten.
- U kunt uw moeder niet zien, maar wel de taxi nemen met een oudere chauffeur.
- U kunt wandelen met een vriend maar niet met je familie als ze niet onder hetzelfde dak wonen.
- Maar wandelen met de juiste “sociale distantie” is niet gevaarlijk, waarom dan niet wandelen met anderen vrienden of familie (één tegelijk) als je op de juiste afstand blijft?
- Het virus blijft twee uur actief op verschillende oppervlakken, toch vier, nee nee, zes dagen ? het heeft wel een natte omgeving nodig, of misschien toch niet noodzakelijk.
- Het virus blijft niet in de lucht, of ja, misschien wel in een gesloten kamer. Binnen één uur kan één zieke tien personen besmetten, dus als het onze kinderen al besmet heeft op school voor de sluiting ?
- We tellen het aantal doden, maar we weten niet hoeveel mensen er besmet zijn, want tot nu toe werden alleen diegene getest die bijna dood waren, om te weten of ze aan covid19 zouden sterven.
- We hebben geen behandeling behalve dat er misschien een is, die blijkbaar niet gevaarlijk is, tenzij je er te veel van neemt (wat het geval is met de meeste medicamenten, toch ?).
- We moeten opgesloten blijven tot het virus verdwijnt, maar het zal alleen verdwijnen als we collectieve immuniteit bereiken, dus op voorwaarde dat het circuleert… en daarom moeten we niet meer opgesloten blijven maar tot die tijd moeten we beter thuis blijven !
En dan staat er nog niets bij over de tweede verblijvers!
Deze week zal het een jaar geleden zijn dat we verkiezingen hadden. Het land had toen reeds zes maanden te maken met een regering in lopende zaken n.a.v. de Marrakech affaire. Die voorlopige regering zou dan tijdens de uitbraak van het coronavirus een noodregering worden en tenslotte een met beperkte volmachten, Die is men ondertussen meer dan beu en zal waarschijnlijk geen vervolg krijgen na 1 september van dit jaar. Als er echter voortgeboerd wordt op het oude thema om een nieuwe federale regering te vormen volgens het klassieke recept, zal daar waarschijnlijk niets van in huis komen, Het enige alternatief worden dan verkiezingen.
Ondertussen houdt Jan en alleman zich bezig met allerlei peilingen, waaruit alleen maar duidelijk wordt dat er weinig zal veranderen en er bijgevolg weinig of niets zal worden opgelost. Na de verkiezingen van 26 mei 2019 waren de traditionele partijen voor de allereerste keer niet meer in staat samen een meerderheid te vormen en op federaal gebied zelfs geen Zweedse coalitie meer. Dat laatste zal een volgende keer meer dan waarschijnlijk ook niet meer mogelijk zijn op regionaal gebied, al vergeet men daarbij meestal dat de volgende verkiezingen voor de gewestregeringen pas kunnen plaatsvinden in 2024, daar deze zgz ‘legislatuurregeringen’ zijn en dus hun volledige termijn moeten uitdoen.
Als we de laatste peilingen mogen geloven dan zet de trend, die was ingezet op 26 mei van vorig jaar zich door en blijft in Vlaanderen het Vlaams Belang de grootste partij met zo’n kwart van alle stemmen. De aangroei bij het VB staat echter in verhouding tot het verlies bij de N-VA. Dat heeft dan weer tot gevolg dat de Vlaamsnationalisten riskeren ook samen straks geen meerderheid te zullen halen, wat Vlaanderen niet vooruit zal helpen. Om daarvan zeker te zijn zal een van de traditionele partijen moeten afzien van de houding i.v.m. het cordon sanitair. Met de wetenschap dat dit niét te doen alleen maar tot gevolg zal hebben dat ze nóg meer achteruit zullen gaan (ze zitten nu alle drie rond de 11%) zou men kunnen hopen dat een van de drie nieuwe voorzitters van CD&V, Open VLD en SP.a eens een frisse wind zal laten waaien, zijn partij eindelijk eens van koers zal doen veranderen en mee in de confederale richting zal stappen. Als ook zij dit niet zouden doen, is er voor dit land geen toekomst meer.
Egbert Lachaert werd gisteren verkozen tot nieuwe voorzitter van de Open VLD. Dit gebeurde met meer dan 60% van de stemmen, waardoor een tweede stemronde overbodig werd. Bart Tommelein haalde een eerder teleurstellende 30% en de andere twee mededingers kwamen er helemaal niet aan te pas.
Lachaert behoort tot wat men de ‘donkerblauwe liberalen’ noemt, de klassieke liberalen, zeg maar. We kunnen dan alleen maar hopen dat de partij hem zal volgen en geen verdere fratsen à la Rutten gaat uithalen. Om ervoor te zorgen dat de partij niet verder afzakt in de peilingen en bij de volgende verkiezingen, zal dat nodig zijn, maar niet gemakkelijk. Met een Rutten die blijft meespelen en een Mathias Declerq die eveneens bereid is zijn principes overboord te gooien (zoals hij dat in Gent heeft gedaan ten gunste van Groenrood) wordt dat geen wandeling in het park. En dan blijft nog de vraag in hoever Crootje zich er verder nog mee zal bemoeien. Die voelt zich nu al – in de reserveploeg van Sophie – de de facto regeringsleider.
De eerste test die eraan zal komen is de mogelijke vorming van die nieuwe ‘volwaardige’ federale regering tegen 1 september. Met een begrotingstekort van zo’n 45 miljard euro is er geen mens die nog gelooft dat het initiatief van Rousseau en Magnette zal lukken. Het zou alleen maar betekenen: meer belastingen en minder Vlaanderen. Met een sterk nationalistisch blok in Vlaanderen t.o.v. een samenraapsel van traditionele partijen die steeds minder voorstellen en een eveneens sterk links blok in Wallonië tegen één enkele centrumrechtse partij, gaat dat niet meer lukken. Het wordt ook hoog tijd dat men de bemiddeling van de koning in de toekomst tot een minimum zal herleiden, want geen enkele overtuigde Vlaming gelooft er nog in dat het Hof bij deze besprekingen neutraal is, zoals we hebben meegemaakt toen het Hof niet De Wever – die iedereen verwachtte – maar Geens de opdracht gaf, waarna diezelfde Geens door Magnette belachelijk werd gemaakt. Magnette smoorde ook het eerste initiatief van Rousseau, die blijkbaar een dik vel blijkt te hebben. Als er als iets positief is aan het initiatief van Rousseau en Magnette, dan is het juist dat het (voorlopig?) met het staatshoofd geen rekening houdt. En als het geen resultaat boekt, zal het enige alternatief nieuwe verkiezingen zijn, Die zouden, zeker in Vlaanderen, best gaan over een Vlaams-Waalse boedelscheiding en het einde van het traditionele België van de dag van vandaag.
---
En dan nog dit: de Franse Gemeenschap in dit land zou een schuld hebben van 6,8 miljard euro, een stijging van 134% in tien jaar. Een reden temeer om deze compleet overbodige entiteit, die aan Vlaamse kant niet eens bestaat, af te schaffen. Dat zou pas een besparing zijn, liefst gecombineerd met de afschaffing van de Senaat en de Provincieraden.
In deze tijden van corona gebeurt er ook nog iets anders dan het bijna dagelijks gezeur over mondmaskers, afstand houden en tweede verblijven. Zo was er dat miepie dat als Erasmusstudente naar Peru was getrokken, daar vast kwam te zitten door een lockdown en er niets beters op vond dat vriendschap te sluiten met een straatkat. Toen ze dan plotseling toch de kans kreeg terug naar hier te komen, liet ze het beestje wel vaccineren, maar vergat dat er na zo’n vaccinatie een periode van drie maanden in acht moet worden gehouden om er zeker van te zijn dat het vaccin degelijk had gewerkt. Dat laatste was nodig want het ging om hondsdolheid, een dodelijke ziekte die in Peru – in tegenstelling tot hier – nog steeds niet bedwongen is. Toch besloot ze het beestje mee te smokkelen en slaagde ze erin de controlediensten van de douanes van zowel Peru als van dit land te verschalken. De zaak lekte echter toch uit nadat onze voedselinspectie er lucht van gekregen hadden. ‘Dura lex, sed lex’, de Romeinen kenden dat al en zo’n risicodier moet men hier volgens de Wet laten inslapen. Daarmee was ons dom blondje* het echter niet eens en ze verstopte het voor de politie die bij haar een huiszoeking verrichtte. Ondertussen is er door onze voedselinspectie een rechtszaak tegen haar ingespannen en zal de rechter moeten beslissen wat er zal moeten gebeuren.
Het verhaal lijkt eerder op een goedkope soap, maar is dat niet. Hondsdolheid is een ziekte waarbij men bij de eerste symptomen al zo goed als zeker is dat het een dodelijke afloop zal kennen. Zeker in deze coronatijden staan de zenuwen hier al genoeg gespannen om er een tweede epidemie bij te krijgen, eentje waartegen corona inderdaad maar een ‘griepje’ is (dixit de Braziliaanse president Bolsonaro).
Opmerkelijk in de rechtszaak die hier straks voorkomt, is dat er aan advocaten geen gebrek zal zijn. Dat zijn er reeds drie vanwege het Voedselagentschap en twee vanwege het miepie. Zelfs Vlaams minister van Dierenwelzijn, Ben Weyts, heeft zich de zaak aangetrokken en diende, nota bene: op kosten van de Vlaamse overheid, een klacht in tegen het Voedselagentschap omdat er – volgens hem – alternatieven zouden zijn voor het laten inslapen van de kat. Men kan een dierenvriend zijn, ergens zijn er grenzen en die zijn hier duidelijk overschreden. Ook een dierenvriend moet beseffen dat een 100% dodelijke ziekte hier geen kans meer mag krijgen en kan ik mij niet voorstellen dat hierop straks een uitzondering zal worden gemaakt.
Weet je hoe de bel bij een dom blondje thuis klinkt?
In mijn blog van 9 april (‘Het Europese Steunfonds’) schreef ik er al over. De zgz ‘Club Med-landen’ hadden toen nl voorgesteld een steunfonds op te richten om de meest door de corona beschadigde EU-deelstaten te steunen. Daar dit fonds werd voorgesteld als een soort Belgische transferts in het groot, waren er nogal wat landen tegen, zoals o.m. Duitsland, Nederland, Oostenrijk, Zweden, Finland en Denemarken. Die wilden de getroffen landen wel helpen, maar alleen met leningen, die ooit dienden terugbetaald te worden door de landen die ze ontvingen – zoals met Griekenland gebeurd is - maar niet door landen die zelf geen steun kregen of hoefden te krijgen.
Nu blijkt Merkel van gedacht te zijn veranderd. ‘Das Mädchen’, zoals Kohl ze vroeger noemde, denkt het weer te moeten ‘schaffen’. Samen met de Franse president Macron heeft ze een oproep gedaan om 500 miljard euro (!) op te halen op de internationale kapitaalmarkt, waarna het via internationale meerjarenbegrotingen zou vloeien naar de meest getroffen landen, maar in feite zullen betaald worden door de landen die geen steun behoeven.
Dat Macron met zo’n voorstel afkomt, is geen verrassing. Frankrijk mag nog steeds een groot land zijn qua oppervlakte en bewoners, maar niet meer politiek en economisch. Dat betekent dat la douce France eerder zal toetreden tot de ‘Club Med-landen en mee zal profiteren van die steun. Voor Merkel zal het niet zo simpel zijn, maar zij heeft het voordeel dat ze volgende jaar geen kandidaat kanselier meer zal zijn en het zich niet meer zo erg moet aantrekken. ‘Na mij de zondvloed’. Vraag is maar of ze er mee klaar komt, want ze bots op veel weerstand in eigen land, niet alleen vanwege de politiek, maar ook van het Duitse Grondwettelijk Hof, dat pas nog verklaarde ‘ dat er niet zo iets bestaat als een ‘Europees volk’ waaraan een ‘Europese staat’ zijn macht en bevoegdheid aan ontleent’ Het voegde daaraan toe ‘dat de E.U. een supranationale organisatie is, die bestaat uit de vrijwillige en in verdragen vastgelegde overdracht van welbepaalde bevoegdheden aan de E.U.’
En wat met België? Wel, Alexander de Croote – voorlopig federaal vicepremier en minister zonder Financiën - heeft al zijn steun aan het Frans-Duitse voorstel toegezegd Wie het zich kan veroorloven zomaar 40 miljoen euro weg te geven, zoals Crootje dat vorig jaar deed in Zuid-Afrika, zal het een zorg wezen nog enkele extra miljarden over de haag te smijten zonder enige tegenprestatie.
