Rudy De Leeuw, tot nader order nog altijd een van de twee bloempotten die dienst doen als voorzitter van het ABVV, heeft in een lang interview in De Standaard van dit weekeinde van zich afgebeten, na de (terechte) kritiek die hij en zijn organisatie kreeg toen die zich distantieerde van de eerder overeengekomen afspraken in de zgz ‘groep van tien’. Volgens de man, wiens familie zelf profiteert van de notionele intrestaftrek waartegen De Leeuw zich afzet als hij zijn rood petje op heeft, heeft zijn vakbond zich niet teruggetrokken, maar alleen voor een ‘time-out’ gevraagd. Voor de leken op gebied van de basketsport: time-out is daar een spelonderbreking.

   Het interview van anderhalve bladzijde, foto niet meegeteld, brengt feitelijk weinig nieuws. De Leeuw en zijn Franstalige co-voorzitster hebben zich gedragen als volwaardige ‘geboren leiders’. Zij hebben gezien in welke richting de massa liep en zijn dan voorop gaan lopen. Mocht dit de eerste keer zijn dat zoiets gebeurt, zou men het nog door de vingers kunnen zien. Bij het ABVV is het echter al de derde keer op zes jaar. Des Guten zuviel, dus.

   Het is niet dat De Leeuw over heel de lijn ongelijk heeft. Het is voor een vakbond onverteerbaar dat ze geconfronteerd wordt met een loonstop van twee jaar en een loonbevriezing van zelfs zes jaar. Verder heeft hij overschot van gelijk waar hij aan de kaak stelt, dat het een schande is dat de non-profit wordt uitgesloten bij de lastenverlagingen voor bedrijven. Deze zaken waren echter al bekend tijdens de onderhandelingen. Als De Leeuw ook toen al zo overtuigd zou geweest zijn van zijn gelijk, dan had hij (én zijn francofone collega) dat akkoord van de groep van tien niet moeten goedkeuren. Dat wél doen en het daarna herroepen (en dit voor de derde keer al) verdient geen time-out, maar een rode kaart voor onbetrouwbaarheid. En hoezeer die kleur hem ook lief is, in dit geval betekent het dat hij niet verder kan meespelen.

   Vervolg op 21 dezer.

10-02-2013, 08:33 Geschreven door guido van alphen  
Reageren (0)

  
    Wat een zielige bedoening die Europese Unie vandaag. Bijna 24 uur aan één stuk moeten onderhandelen om te komen tot een vergelijk waar feitelijk niemand tevreden mee is. Dat om een budget waarvoor de 27 deelnemende landen zo ongeveer 1% van hun eigen belasting aan bijdragen en dat zeven jaar zou moeten meegaan. Het doet denken aan de vijfjarenplannen van de vroegere Sovjet Unie, die stelden tenslotte ook niet veel voor.

   Het toppunt is dan feitelijk nog, dat het niet eens zeker is dat het resultaat van een etmaal onderhandelen misschien ook maar iets gaat opbrengen. Het moet, volgens het verdrag van Lissabon, nl nog bekrachtigd worden door het Europese parlement, waar de vier grootste fracties al gezegd hebben het niét te zullen doen. Dat parlement wil nl geen Europees deficit (van 52 miljard euro), wil meer toekomstgerichte investeringen en wil – vooral – dat Europa een eigen financiering krijgt, waardoor in de toekomst discussies van de staats- en regeringsleiders zoals deze die we nu gehad hebben, niet meer nodig zullen zijn.

   Er is natuurlijk nog een andere mogelijkheid om veel discussies en kosten te besparen: men kan ook dat Europees parlement afschaffen. Daarover hoort men echter niemand iets zeggen. Wat moeten – in dat geval – de onderscheidene landen dan doen met al die politiekers die men in eigen land kwijt wil (bij ons Verhofstadt bv)? Of men zou, om te beginnen, Straatsburg als Europese hoofdstad nummer twee kunnen schrappen, waardoor de aanhoudende verhuis vanuit Brussel niet meer zou hoeven. Dat Frankrijk daarvoor dwars ligt, moet geen probleem zijn. Als men morgen de Fransen voor de keuze zou stellen te kiezen tussen het wegvallen van Straatsburg of van de landbouwsubsidies, dan zou het snel beslecht zijn, denk ik.

   We moeten ons over bovenstaande ideeën niet teveel voorstellen. We zullen in Europa blijven aanmodderen, net zoals we dat in België doen, waar ook heel wat zaken, instellingen e.d. overbodig zijn. Iedereen weet dat, maar men doet er niets aan. Het wordt wachten op de uitslag van de Duitse verkiezingen in deze herfst (en bij ons op die van volgende jaar). Wie leeft, zal zien.

09-02-2013, 08:40 Geschreven door guido van alphen  
Reageren (2)

 
  De nieuwjaarsrecepties zijn voorbij en er moet weer gewerkt worden in de politiek. Er is zoveel nieuws, dat De Standaard vandaag voor de eerste keer sinds lang zelfs geen nieuws tegen Bart De Wever publiceerde. En zoals geen nieuws goed nieuws is, is veel nieuws dat dan ook meestal niét. Albert II mocht op zijn receptie de lof van de regering Di Rupo geprezen hebben, Elio mocht er regelmatig een schepje bovenop doen om te laten zien hoe goed hij bezig is, de waarheid is een beetje ‘genuanceerder’.

   Om te beginnen heeft de Kamer gisteren  de begroting voor 2013 goedgekeurd. Dat had nogal wat voeten in de aarde, omdat er op een gegeven ogenblik niet genoeg leden van de meerderheid aanwezig waren. Van motivering gesproken. Het duurde tenslotte tot half vier ’s morgens vóór die begroting kon worden goedgekeurd en daarmee was de kous nog niet af. Het hele werk was nl berekend op een economische groei van 0,7%, terwijl het planbureau nu stelt dat het hoop en al 0,2% zal worden. Het gevolg daarvan is, dat er bij de eerste budgetcontrole van maart, dus volgende maand al, weeral een extra 3 miljard euro zal moeten gevonden worden. Dat verschil van inschatting tussen regering en Planbureau was trouwens enkele maanden geleden reeds bekend en zou zelfs nog meer kunnen zijn als we de Nationale Bank mogen geloven, want die spreekt van 0,0%*. De huidige goedkeuring heeft als enig voordeel dat de werking van de federale regering voortaan niet meer afhangt van de zgz ‘twaalfden’ waarmee ze het moest doen zolang de nieuwe begroting er niet was.

   En dat is niet alles. Het sociaal overleg met de zgz ‘Groep van tien’ ligt ook al in de lappenmand. Met veel tralala was aangekondigd dat de ‘sherpa’s’ van vakbonden en werkgevers buiten beeld stilletjes maar goed hadden doorgewerkt en de regering een akkoord hadden voorgelegd. Tot bleek dat dat in zijn geheel te nemen of te laten was. Dat was op zichzelf al chantage, maar het kan nog erger. Na ermee akkoord te zijn gegaan, keerde de top van het ABVV nog maar eens kazak en besloot ze er niet verder aan mee te werken. Nieuw is ook dat helemaal niet, want diezelfde top had dat vroeger ook al eens gedaan bij de besprekingen van o.m. het generatiepact en de zgz pensioenhervorming van Quicky. Het ABVV lijkt wel een Mexicaans leger, een zootje ongeregeld zeg maar, waar de verschillende sectorbazen, de 'baronnen' en niet de officiële leiding het voor het zeggen hebben. Enfin, de regering moet nu met negen verder. Hopelijk vallen er niet nog meer af van die rondetafel gesprekken, anders kunnen we het straks nog hebben over een nieuw verhaal van die tien  kleine negertjes. Het geeft wel binnenpretjes te zien dat de PS, die het in deze federale regering voor het zeggen heeft, overhoop ligt met de eigen rode vakbond en dat het een socialistische minister van Arbeid is die moet zorgen dat de scherven gelijmd geraken.

   ‘Het regent overal in Europa, het regent iets minder in België’, aldus Di Rupo. Zou hij dat echt zelf geloven?

* De Vlaamse regering is trouwens in hetzelfde bedje ziek. Ook zij heeft haar begroting voor dit jaar gebaseerd op een groei van 0,7%. "Wat we zelf doen...'

08-02-2013, 08:30 Geschreven door guido van alphen  
Reageren (1)

   Van zodra het nieuws bekend werd dat 1.500 Waalse metallo’s zouden gaan betogen in Straatsburg, kon men er gif op nemen dat daar hommeles van zou komen. We hadden het recentelijk al meegemaakt in Namen en de kans is groot dat er in Brussel straks, op donderdag 21 dezer, nog wel wat meer te beleven zal zijn. Die dag, al voorzien door het ACV als een ‘actiedag’, werd ondertussen door het ABVV gekaapt en zal bijna zeker een ‘stakingsdag’ worden. Om de christelijke vakbond, financieel verzwakt door het Dexia debacle, nog wat meer te kleineren spreken de socio’s nu trouwens al van een ‘rode’ donderdag. Het is trouwens opmerkelijk dat er op een donderdag actie zal gevoerd worden, want normaal wordt er door de Belgische vakbonden steeds gestaakt op een vrijdag, omdat men op die manier een verlengd weekeinde bekomt. Misschien hoopt men deze keer op een extra verlengd weekeinde…

   De vakbonden van dit land, de rode op kop, zitten nog steeds in scenario’s uit de jaren vijftig en zestig van de vorige eeuw. Voor hen is Europa nog altijd de EGKS, de ‘Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal’, opgericht in 1951 en sinds 1957, bij het Verdrag van Rome, opgeslorpt door de EEG, de ‘Europese Economische Gemeenschap’,  waarna het belang van eerst kolen en daarna staal langzaam maar zeker is afgenomen. De teloorgang van de Waalse siderurgie is helemaal geen verrassing. Reeds in 2005 zei wijlen oud-industrieel Paul Boël – een Waal, nota bene – dat de Luikse hoogovens een anachronisme waren. En enkele maanden geleden was er een expertiserapport van het Franse onderzoeksbureau La Place Conseil waaruit blijkt dat er voor het Waalse staal amper nog hoop is.

   Als een wereldbedrijf zoals ArcelorMittal op één jaar zo’n drie miljard dollar verliest en er geen betere vooruitzichten zijn (de verkoop van staal ligt in Europa 30% onder het niveau van vóór de crisis), dan is het vrij logisch dat men gaat trachten dat verlies minstens te beperken en dat men eerst de minder rendabele sites zal afbouwen of sluiten. Diezelfde sites terug opstarten via een nationalisatie, zoals de Waalse vakbonden dat nu eisen, is pure demagogie. Buiten het geld dat zo’n nationalisatie zou kosten, weet men nl nu reeds dat er elk jaar veel geld zal moeten worden bijgepast. Cockerill Sambre revisited. Men zou daarover de schouders kunnen ophalen en zeggen dat de Waalse deelregering maar doet wat ze niet laten kan. Probleem daarbij is dat de Waalse schuld er alleen maar groter op zal worden* en  men er dan weer op zal rekenen dat het federale België het wel zal bijpassen. En waar gaat het federale België dat geld halen? Driemaal raden.


* Val Saint Lambert en FN worden ook al door het Waalse gewest 'onderhouden').

07-02-2013, 08:52 Geschreven door guido van alphen  
Reageren (2)

   In Italië en erbuiten (misschien zelfs meer erbuiten dan in Italië zelf) is er nogal wat te doen om de mogelijke politieke terugkeer van Berlusconi. De man was zo goed als afgeschreven, nadat zijn centrumrechtse regering in november vorig jaar viel en ‘il Cavaliere’* plaats maakte voor een regering van technocraten onder leiding van Mario Monti. Hij blijkt echter negen levens te hebben en is aardig op weg om een serieuze comeback te maken. Daarvoor schuwt hij de meest controversiële tactieken niet. Alhoewel van huis uit geen politicus, heeft hij het laatste decennium klaarblijkelijk teveel van de macht genoten om er nu zomaar mee te stoppen (hij was de eerste premier die er in slaagde een Italiaanse regering na de Tweede Wereldoorlog de volledige termijn te laten  uitdoen). En zijn terugkeer lijkt menens.

   Om te beginnen heeft Berlusconi opnieuw een akkoord gesloten met de (con)federalisten van de Lega Nord, waarmee hij voordien ook al overhoop was komen te liggen en heeft hij beloftes gedaan die als puur populistisch kunnen gerangschikt worden, maar die de Italiaanse man (én vrouw) in de straat niet onberoerd laten. Zo heeft hij beloofd de huizentaks, die hij had afgeschaft maar Monti weer had ingesteld, opnieuw af te schaffen en zelfs met terugwerkende kracht. In Milaan, maar ook daarbuiten, zal hij, naar men denkt, tienduizenden stemmen bij winnen nu hij het (letterlijk!) zwarte enfant terrible van de calcio italiano, Mario Balotelli, terug naar AC Milan heeft gebracht, de ploeg waarvan hij voorzitter is en die ook in de rest van Italië vrij populair is. ‘Supermario’ bedankte zondag met twee doelpunten, genoeg om heel wat tifosi te doen overkoken. Hoe dat allemaal gaat aflopen, weten we over drie weken, wanneer er in Italië parlementsverkiezingen worden gehouden. Als Berlusconi weer mee zou spelen, ziet het er echter eerder slecht uit voor Italië én voor de Eurozone.

   In de marge van bovenstaande nog dit: Berlusconi kreeg zopas nogal wat kritiek, toen hij bij een Holocaust herdenking zei dat de vroegere Italiaanse dictator Mussolini toen wel grandioos fout zat, maar toch ook veel goeds had gedaan. In tegenstelling tot de storm van kritiek die daarover (vooral weer in het buitenland) los barstte, is daar echter wel iets van waar, zeker in het licht van de toestanden die er in Italië heersten tussen de twee wereldoorlogen. Na de ‘Grote Oorlog’ van 1914-18 was het land er zo slecht aan toe dat miljoenen Italianen honger leden en om den brode verplicht waren te emigreren, voornamelijk naar de States en Argentinië. De partij van Mussolini heeft daar een eind aan gemaakt door o.m. de Italiaanse grootgrondbezitters te verplichten grote delen van hun gronden af te staan, die dan verdeeld werden onder de arme boeren zodat die voor eigen rekening konden gaan werken. Ook werden heel wat moerassige streken, o.m. rond Rome, Napels en op Sardinië gedraineerd en vruchtbaar gemaakt. Op Sardinië werd er met die drooglegging tegelijkertijd een eerste stap gezet in de strijd tegen de daar toen nog heersende malaria. De maffia werd zodanig hard aangepakt dat ze dreigde uitgeschakeld te worden (‘Cosa Nostra’ was verplicht uit te wijken naar Amerika, vanwaar ze – met de Amerikanen – terug kwam na de bevrijding). Dé grote fout van Mussolini was, dat hij met Nazi-Duitsland mee ten oorlog trok, heilig overtuigd als hij was dat de Duitsers die oorlog zouden winnen (hij was daarin niet alleen!). Het is anders uitgedraaid.

   Hét probleem met het beoordelen van situaties uit de jaren dertig is, dat men die nu vanuit de luie zetel kan bekijken en beoordelen met de huidige kennis, die men toen niét had. Dat verandert weinig aan het feit dat nazisme en fascisme verwerpelijke systemen waren, maar men moet niet alles zwart-wit zien in de geest van ‘Wee de overwonnene’.

* Evenals Duitsers, houden Italianen van titels, waarmee ze willen aangesproken of geschreven worden. Dottore (Dot.), Ingeniere (Ing.), Avvocato (Avv.), maar ook Ragioniere (Rag.)/boekhouder of Geometra (Geom.) /landmeter horen daarbij. Wie geen titel overhoudt aan zijn studies, maar zich in het zakenleven of de economie heeft onderscheiden, kan de eretitel ‘Cavaliere’ (Cav.)/ridder krijgen. Dat is wat met o.a. Berlusconi is gebeurd.

06-02-2013, 08:58 Geschreven door guido van alphen  
Reageren (1)

   “De omgekeerde wereld”, zo heet het bekende schilderij van Pieter Brueghel de Oude (gekopieerd door Pieter Brueghel de Jonge), met de meer dan 70 Vlaamse spreuken. De titel is toepasselijk voor de semantische discussie die momenteel aan de gang is tussen het Gemeenschapsonderwijs (GO!) en Bart De Wever enerzijds en de politiek correcten anderzijds. Daar waar de enen alle tekenen die verwijzen naar godsdienst en geaardheid uit de openbare sector willen houden, om onnodige discussies en provocaties te vermijden, willen de anderen – in naam van de vrijheid van mening en godsdienst - dat nu juist wel.

  Na het interview met Bart De Wever in De Standaard van dit weekeind, waarin hij stelde dat de loketbedienden van de stad Antwerpen geen holebi regenboog T-shirts mogen dragen, was er in de kranten van de maandagmorgen bijna plaats te weinig om alle verontwaardiging te kunnen kwijt geraken. Men zou zich haast afvragen of er in Antwerpen nog wel hetero’s rondlopen. David Davidse, de ex-‘Madame Germain du coeur blessé’, haalde er zelfs het roze driehoekspeldje bij van uit de nazitijd. Albert II krijgt navolgers!

   Wat de meeste van de linkse verzuurden vergeten, is dat de verbodsregels op het dragen van wat voor kenteken ook bij de loketbedienden geen idee is van Bart De Wever, maar  in Antwerpen reeds stamt uit 2007 en dus was ingevoerd onder Janssens, die het volgens hen allemaal zoveel beter kon. Zelfs het dragen van het rode HIV speldje werd toen verboden. Zien die criticasters echt niet hoe belachelijk ze zich maken?

   Dat laatste geldt trouwens ook voor de tegenstanders van het hoofddoekenverbod in het gemeenschapsonderwijs. Dat ze aub (ik wou al schrijven ‘in Gods naam’!) ophouden met het verwijzen naar die o zo verdraagzame godsdienst. En dan heb ik het niet eens over het achteruitstellen van de vrouw in de islam. Alles wat de laatste twintig jaar in de wereld heeft plaatsgevonden aan oorlogen, conflicten, bloedvergieten, massamoorden al dan niet via zelfmoordenaars, heeft – op misschien 5% na – te maken gehad met die islam*. Ik kan best aannemen dat er in die godsdienst een grote meerderheid is die het met dergelijke wreedheden niet eens is, maar een duidelijk en openbaar protest tegen het gros van die wandaden hebben we ook van die zgz ‘zwijgende meerderheid’ nooit gehoord. Dat gebeurt alleen maar als e.o.a. gek met spotprenten of goedkope filmpjes over Mohammed voor de dag komt. Er is trouwens geen enkele reden om in een openbare functie of in een (gemeenschaps)school rond te lopen met tekenen om opzichtelijk te laten zien dat men géén deel uitmaakt van de grondstroom waaruit onze maatschappij bestaat.

*Irak, Afghanistan, Pakistan, Tsjetsjenië, Lybië en de andere conflicten in Noord-Afrika, Yemen, Syrië, Mali, de raid in Mumbai, de aanslagen in Bali, New-York, Londen, Madrid en recentelijk in Algerije, Al Qaeda, de zeeroverij vóór de kust van Somalië en dan vergeet ik er waarschijnlijk nog wel enkele…

05-02-2013, 08:52 Geschreven door guido van alphen  
Reageren (2)

   Vroeger op school durfde ik wel eens onderaan mijn huiswerk te schrijven: ‘missen is menselijk’. Dat heeft zo lang geduurd, tot een van de professoren erbij schreef: ‘maar opletten is plicht’. Nu zijn beide gezegden nog steeds valabel, iets wat ikzelf zopas weer eens heb moeten ondervinden.

   Ik heb in deze rubriek nl reeds enkele keren geschreven hoe men in dit land tot een confederatie kan komen, erbij voegend dat – als de andere middelen niet helpen – er nog altijd dat artikel 35 van de Belgische grondwet is dat zegt dat gewesten onderling kunnen afspreken wat ze nog samen gaan doen en wat niet. In theorie is dat ook nu nog zo, maar in de praktijk blijkt dat een mission impossible te zijn.

   Dat laatste werd duidelijk gemaakt door professor Hendrik Vuye, grondwetspecialist aan de universiteit van Namen, maar zelf een overtuigde Vlaming. In de verklaring tot herziening van de grondwet moeten nl Vlamingen met Franstaligen eerst overeenkomen om die bepaling op te nemen, daarna de grondwet te wijzigen en dan nog eens een bijzondere wet te stemmen met een dubbele meerderheid. Daar dit, volgens Vuye, nooit gaat lukken (de Franstaligen gaan dat nooit aanvaarden), moeten we een weg zoeken buiten de grondwet om. Daarvan zijn genoeg precedenten. Om te beginnen de afscheuring van België van het Koninkrijk der Nederlanden in 1830 en het toelaten van vreemde troepen op Belgische grondgebied in 1914. Het kan misschien nu raar lijken, maar zelfs de toetreding van België tot de EGKS en de NAVO waren destijds in strijd met de toenmalige grondwet. Het land is eerst toegetreden en heeft pas daarna de grondwet aangepast. Ook de oprichting van de cultuurgemeenschappen en de gewesten in 1970 was niet voorzien in de grondwet.

  Tenslotte blijft er natuurlijk de stelling van die andere grondwetspecialist, Robert Senelle, die reeds eerder zei dat het Vlaamse parlement het eigen gewest kan uitroepen tot deelstaat van België en daarmee desnoods de hele Belgische structuur kan blokkeren om bv de uitvoering van artikel 35 te eisen. Voorlopig blijft dat het meest waarschijnlijke scenario omdat het kan bereikt worden met een eenvoudige meerderheid in het Vlaamse parlement, wat bij de verkiezingen van 2014 tot de mogelijkheden behoort en zeker bij een verslechtering van de economische toestand de toekomst van Vlaanderen veilig kan stellen. Misschien moeten we niet eens tot 2014 wachten, maar eerst zien wat het gevolg zal zijn van de Duitse verkiezingen dit najaar. Die zullen niet alleen bepalend zijn voor de toekomst van de eurozone, maar ook duidelijk maken of België bij een eventuele splitsing bij de ‘neuro’ zal komen en – indien niét – of Vlaanderen het op zijn eentje wél zou maken. Zelfs de meest overtuigde belgicisten zullen dan moeten kiezen tussen hun portemonnee en hun gehechtheid aan dit kunstmatige land.

04-02-2013, 20:37 Geschreven door guido van alphen  
Reageren (3)