Blijkens een recent vergelijkend onderzoek bij liefst 21 Europese steden, zit er bij geen enkele stad zoveel cocaïne in het afvalwater als in Antwerpen. Wat betekent, dat er nergens meer drugs genomen worden. Tests bij zuiveringstations (in Antwerpen uitgevoerd door het toxilogisch centrum van de U.A.) hebben dat aangetoond. Daarenboven staat de stad ook bovenaan voor wat amfetamines en xct betreft. Enfin, daarmee staat Antwerpen toch érgens bovenaan. Qua verkeer en sport is het er al miserie wat de klok slaat, maar in het drugmilieu betekent de stad toch nog iets. Voor wie zich aan bovenstaande zou ergeren, verwijs ik naar wat zopas gebeurd is in de Antwerpse wijk Seefhoek. Dat was vroeger een van de populairste wijken van de stad. Als ik me niet vergis, had Rik Coppens' vader er een viswinkel*. Autochtone handelaars zijn er de dag van vandaag nog nauwelijks te vinden, wat niet wil zeggen dat de allochtonen, die ervoor in de plaats zijn gekomen, hun best niet doen. Ze doen zelfs meer dan dat, want deze week zijn ze op de vuist gegaan met koeriers van het steeds meer toenemende drugsverkeer in hun straten. Normaal zou dat een taak van de politie moeten zijn, maar die heeft er in Antwerpen tot nu toe niet veel van gebakken. Wie al eens hard optrad, zoals Bart Debie bv, werd eruit gezet. Of het nu, na de rellen, veel zal beteren, is een open vraag. Pv's opmaken is geen kunst, drugkoeriers oppakken evenmin, ze vast houden en daarna het land uitzetten blijkt een stuk moeilijker te zijn. Als men die kerels telkens opnieuw laat lopen, is blijft elk politioneel optreden dweilen met de kraan open. Dat die koeriers grotendeels illegalen zouden zijn, so what? Zet ze het land uit, doe hetzelfde met degenen die hun plaats innemen en ga zo verder tot ze hier allemaal vertrokken zijn. Illegaal zijn is geen excuus om ongetolereerd de wet te blijven overtreden. Of zie ik dat weer verkeerd? Wat die waterstalen van dat zuiveringstation betreft, ging het wel degelijk om het station dat o.m. het afvoerwater van Borgerhout en het zogeheten Antwerpen Noord behandelt en dus ook dat van de Seefhoek. Raar, he?
* Indertijd deed volgende mop de ronde: 'hij heeft kromme benen, staat op de wei en stinkt naar vis. Wie is het?'
I.v.m. de werkgelegenheid in dit land, was er deze week een opmerkelijke uitspraak van een Leuvense professor, wiens naam ik - jammer genoeg - niet genoteerd heb. Volgens hem zijn 2/3 van de nieuwe jobs tijdens de laatste jaren allemaal banen die geheel of gedeeltelijk gefinancierd zijn door de overheid. Hij waarschuwde dan ook voor overdreven optimisme hieromtrent en voegde erbij, dat het helemaal niet zeker was dat die zgz nieuwe jobs misschien andere mensen niet hun werk hebben gekost. Het kan nl zijn dat degenen die op deze manier werden aangeworven, niet extra zijn in dienst genomen maar de plaats van andere (en duurdere) medewerkers hebben ingenomen of dat ze misschien niet zouden zijn aangeworven zonder de staatspremie. Over die zaken is nooit enige controle noch onderzoek uitgevoerd, ook weer zoiets typisch Belgisch. Er bestaan hier een hele serie overheidsinitiatieven om werk te creëren. Eén ervan is een plan Milquet, waarover ik al een paar blogs geschreven heb einde 2009, toen het werd opgestart. Ik noemde het toen het Milquettaplan, naar analogie met het Rosettaplan* dat destijds door Laurette Onkelinx was gelanceerd. Beide plannen hebben met elkaar gemeen, dat ze zich hoofdzakelijk richten tot de situatie in Brussel en, vooral, Wallonië en voor Vlaanderen zo goed als waardeloos zijn. Ook op gebied van de werkgelegenheid leven wij hier nl in twee verschillende landen. In Brussel en Wallonië heerst er vooral jeugdwerkeloosheid, in Vlaanderen zijn het de 50 plussers die zonder werk komen te staan. Van bij de aanvang had de Vlaamse regering trouwens al bezwaar aangetekend tegen dat Milquettaplan, omdat men zag dat het bij ons weinig baat zou brengen. Tenslotte werd er toch (weer eens) toegegeven en werd er overeengekomen na zes maanden een evaluatie te doen. Naar slechte Belgische traditie is die evaluatie er nu pas gekomen, na meer dan anderhalf jaar en daaruit blijkt inderdaad dat het hoofdzakelijk Wallonië is die van Milquet's wet profiteert. In Vlaanderen heeft men nl een eigen premiestelsel om de werkloosheid bij 50 plussers tegen te gaan en mogen bedrijven de twee subsidiesystemen niet combineren. Bij dit alles vraagt men zich af, of het niet wenselijker ware geweest dat een dergelijk plan alleen voor en door Wallonië zou gemaakt zijn. Ja, natuurlijk, maar dan moest Wallonië de hele kostprijs zelf betalen. Nu het een Belgisch plan is, betalen de Vlamingen de grote kosten en krijgen zij er goed als niets voor terug. Altijd hetzelfde Belgische liedje: Vlaanderen betaalt, Wallonië profiteert. Er is één lichtpunt in deze zoveelste zaak van communautaire discriminatie. Het Milquettaplan zou, zoals gepland, eind 2011 ten einde lopen. De kans dat het verlengd wordt bestaat, maar is erg onzeker gezien de besparingen die zullen moeten gemaakt worden...
* De naam Rosetta werd geleend van een van de filmen, die de gebroeders Dardenne draaiden aan hun voordeur. De film toont de Waalse armoede en had dus niets met Vlaanderen te maken, dat wel mee opdraaide voor de kosten van Onkelinx' analoge plan, wat met Milquet's plan herhaald werd. Eigen volk eerst, Waalse versie.
België is gered! 'De acht' gaan nl drie (3!) dagen eerder samenkomen. Dit wegens de internationale financiële toestand. Simpele zielen vinden nl, dat er nu eerst over het socio-economische moet gepraat worden en niet over het communautaire. Vooral de francofonen en hun Vlaamse slippendragers vinden dat. De enige reden daarvoor is, dat de Franstaligen op die manier proberen hun communautair status-quo te kunnen behouden, het enige reële doel dat ze nog steeds voor ogen hebben. De Vlaamse partijen aan de onderhandelingstafel trappen daar (voorlopig?) niet in, zelfs SP.a en Groen! niet en zeggen dat eerst B-H/V moet worden opgelost. Het financiële plaatje kan ondertussen nog steeds worden ingevuld door de regering in lopende zaken. Als die de begroting van 2011 heeft kunnen maken, kan die ook die van 2012 klaar maken. Mocht er een nieuwe, echte regering komen, dan kan die de zaak nog altijd overnemen en zelfs aanpassen of veranderen. Dat de uittredende regering Leterme het nog steeds betrekkelijk goed doet, heeft niet zozeer te maken met ervaring en/of bekwaamheid, maar met het feit dat ze slechts met twaalfden kan werken. Een nieuwe regering, zeker een met acht partijen die zich daarin allemaal zullen willen profileren, zal al snel weer beginnen met Sinterklaas te spelen, waardoor de kans veel groter zal zijn dat ze door Europa zal worden teruggefloten, iets wat met de huidige ploeg (nog) niet het geval is. Vergeten we trouwens niet, dat de nota van Di Rupo de aanbevelingen van Europa grotendeels naast zich neerlegt, hetgeen - als ze zou worden uitgevoerd - een botsing met de internationale instanties veel waarschijnlijker zal maken. Wie denkt dat Europa, de OESO of het IMF t.o.v. België straks een oogje zal sluiten enkel en alleen omdat er een echte regering zal zijn, is niet wijs en luistert best even naar wat financiële experten als die Noels en Co ons al een tijdje voorhouden. Als zelfs Berlusconi en Sarkozy, die beiden een meerderheid vertegenwoordigen in hun toch veel grotere landen, op de vingers getikt worden, wat denkt ge dat België dan te horen zal krijgen? Dus, geen Euro óf BHV, maar Euro én BHV.
In het radioprogramma Touché op Radio 1 heeft men nog maar eens een nestbevuiler de kans gegeven zijn anti-Vlaamse gal te komen spuwen. Deze keer Bart Peeters, podiumbeest, kusspecialist en sinterklaasverteller. Hij vindt heel de Vlaamse zaak maar niks, verwijst naar Joegoslavië (niet naar Tsjecho-Slowakije), pleit voor een federale kieskring en is niet overtuigd van de transfers van Vlaanderen naar Wallonië. Daarmee zit hij op dezelfde golflengte van nog een dozijn artiesten en kunstenaars (Tuymans, Wauters, Arno, Axel Rouge en Co), die zich beter aan hun eigen werk zouden houden, maar dat klaarblijkelijk niet kunnen. En als ze zich dan politiek uiten, moet daar tegenwoordig ook een sneer naar De Wever bij zijn. Bart neemt het zijn naamgenoot zelfs kwalijk dat hij op de eerste pagina van Het Laatste Nieuws staat met zijn kinderen. 'De Wever', zegt hij, 'dat is geen politiek'. Hij zegt er wel niet bij wat - volgens hem - dan wél politiek is. De Wever begint zo stilaan het imago van een Messias te krijgen. De joden verwachtten van hun Messias ook dat hij hun land vrij en groot zou maken. Toen die er tenslotte kwam, in de persoon van Jezus, namen zij hem niet aan, omdat hij met andere maatstaven werkte. Hopelijk houdt daarmee de vergelijking op, want de joden wachten nu, 2.000 jaar later, nog steeds...
Ik kan best begrijpen, dat er heel wat mensen ontgoocheld zijn in De Wever. Ikzelf zou ook liever morgen al een onafhankelijk Vlaanderen willen, net zoals het Vlaams Belang dat stelt. Jammer genoeg moet men daarvoor eerst een meerderheid vinden in Vlaanderen en die is er (nog steeds) niet. De N-VA mag dan al de grootste partij in Vlaanderen zijn, 28% is niet genoeg om een meerderheid te hebben. Zelfs samen met het VB en LDD komt men, dacht ik, aan 45%. En dan moet men daarna nog zien e.o.a. akkoord te vinden met die aan de andere kant van de taalgrens. Dat laatste wordt steeds duidelijker onmogelijk en daarin zit dan ook een kans om misschien iets sneller een einde te maken aan het Belgische avontuur. Zover zijn we echter nog steeds niet en daarom schreef ik ook, dat wij Vlamingen er ondertussen weer eens niet beter van zullen worden. Maar de schuld daarvoor ligt niet bij De Wever en zijn N-VA, wel bij de traditionele partijen, die hem daarin niet volgen en hem er tenslotte hebben afgereden. Daarmee hebben ze niet hun eigen programma verwezenlijkt, wel dat van de francofonen. Dat het tussen N-VA en Vlaams Belang nog steeds niet botert, is een spijtige zaak. Zolang de V-partijen in Vlaanderen de meerderheid niet hebben, zal het echter weinig uitmaken of ze al dan niet met elkaar over wat ook akkoord of niet akkoord gaan. Pas als die meerderheid er zou komen, wordt het belangrijk, dat ze wél effectief gaan samenwerken. De politieke beslissingen, die nu genomen worden, moeten dan ook steeds - zoals ik schreef - afgewogen worden naar de volgende verkiezingen toe, met de hoop dat die Vlaamse meerderheid er ooit komt. Laat me tenslotte over één zaak duidelijk zijn. Zoals ik ook al eens schreef, zal ikzelf voor het Vlaams Belang blijven stemmen, al was het maar omdat ik niet akkoord ga met het cordon sanitair dat een schande blijft voor een zgz democratisch land en dat in geen enkele democratie terug is te vinden. Dat wil daarom niet zeggen, dat ik het eens ben met alles wat het VB doet (denk maar aan het Lange Wapperverhaal in Antwerpen).
In verband met mijn blog van 6 dezer, waarin ik schreef dat De Wever tenminste zijn woord houdt t.o.v. zijn kiezers en een reactie daarop, ben ik zo vrij daar nog eens op terug te komen. Wat ik bedoelde is, dat De Wever niet in de val getrapt is zoals Beke. Het overgrote deel van de mensen die vorig jaar voor de N-VA gestemd hebben, zeker de zgn 'Noordkant', wil dat hij het been stijf houdt en dat heeft hij tot nu toe, volgens mij althans, gedaan. Hij had tenslotte geen alternatief dan te moeten instemmen met de nota van Di Rupo. Als er straks onpopulaire maatregelen zullen moeten genomen worden - het kan bijna niet anders - dat zal dat zonder De Wever en Co moeten gebeuren. Dat zullen sommigen dan ook misschien weer niet netjes vinden, maar dat is nu eenmaal politiek en daarmee zit De Wever in een win-win situatie. Nu begrijp ik wel, dat wij - Vlamingen - er intussen weer niet beter van zullen worden. De geschiedenis herhaalt zich en zal dat blijven doen zolang er in Vlaanderen geen meerderheid van V-partijen zal zijn, waar men dan niet omheen zal kunnen. Daarom dient elke huidige beslissing genomen te worden met de volgende verkiezingen in het achterhoofd. Een volgende keer kan het wél raak zijn en dan zal de hele politieke situatie hier wel moéten veranderen. Het is voor de N-VA momenteel nog steeds niet mogelijk hier de wet te dicteren en het onderste uit de kan te halen. De partij houdt zich dan ook aan een oude regel van de Volksunie (niet alles wat de VU deed was verkeerd), die men de 'Baert doctrine' noemt. Die zegt dat 'indien een mogelijke stap in de staatshervorming een stap vooruit betekent waarvoor geen onredelijke prijs moet betaald worden en indien er daarmee geen toekomstige stappen worden geblokkeerd, dan deze stap moet worden gezet'. Dit was met de nota van Di Rupo en zelfs met die van Beke niét het geval. In dat opzicht houdt De Wever dan ook inderdaad zijn woord t.o.v. zijn kiezers, aan wie hij steeds gezegd heeft desnoods in stappen te gaan en daarvoor een prijs wil betalen, als die niet onredelijk is.
Op het ogenblik, dat ik dit schrijf weten we al dat de beurzen in het Midden Oosten en die in Azië maar blijven zakken, dit niettegenstaande alle officiële palavers die er dit weekeinde gebeurd zijn. Het zal waarschijnlijk in Europa dan ook niets anders worden. De vraag is maar, waar het gaat eindigen. Laat ons maar aannemen, dat het de volgende jaren een stuk minder zal worden. De meeste westerse landen hebben ver boven hun stand geleefd en daaraan zal nu een einde komen. Op de ene plaats al wat erger dan op de andere. In de States en in de Eurolanden rond de Middellandse Zee zeker, in de anderen valt het nog te bezien, België inbegrepen. Voor dit land is het misschien nog een zegen geweest geen echte regering te hebben. Die in lopende zaken kan nl niet meer uitgeven dan de voorlopige twaalfden en dat is er mede de oorzaak van dat het hier nog altijd niet barslecht gaat. We zullen er echter aan moeten wennen, dat het de volgende jaren voor de meesten onder ons wat minder zal worden. Misschien helpt onderstaand gedichtje wel:
' Wees tevreden met een beetje, Vraag niet wat een ander heeft. 't Leven is zo kort, dat weet je. Wees gelukkig dat je leeft. Geld en goed zijn van geen waarde, Liefde is het hoogst gebod. Maak veel zonneschijn op aarde. Wees tevreden met je lot.'
