Officieel is er in dit land geen vermogensbelasting. In werkelijkheid
worden zelfstandigen en bedrijfsleiders echter op alles en nog wat belast en
meestal nog stoemelings in steeds complexere vormen. Het laatste voorbeeld
daarvan is de zgz liquidatiebonus die stijgt van 10 naar 25%. Die werd in april
van dit jaar aangekondigd en zal vanaf 01.01.2014 in voege treden. Wie nog wil
genieten van een lagere belasting, doet er dan ook best aan nog dit jaar een
beslissing te nemen omtrent het eventueel vereffenen van zijn zaak. Het gevolg
van deze maatregel is dat heel wat bedrijven, waar het minder goed gaat, er nu
ernstig aan denken er dit jaar nog mee te stoppen om zo aan die verhoogde belasting te ontsnappen.
Karel Van Eetvelde van Unizo heeft daar al langer vruchteloos tegen
geprotesteerd. Toen hij vorige week dan afkwam met een voorstel om deze nieuwe
belastingverzwaring te omzeilen, kreeg ook hij de wind tegen van Crootje, die
feitelijk kwam vertellen dat Van Eetvelde uit zijn nek kletste. Die uitspraak
heeft hij ondertussen moeten intrekken omdat men in zijn eigen partijheeft ingezien dat ze hun potentiële kiezers
aan het wegjagen zijn en de laatste liberalen morgen het zinkende blauwe schip
zullen verlaten, richting N-VA. Daarmee zit de verse vice-premier, inde politiek omhoog gevallen omdat hij de zoon
van zijn vader is, in nauwe schoentjes, want ook hij heeft de nieuwe wet mede
ondertekend.
Daar bedrijven tot 1 oktober van volgend jaar de mogelijkheid hebben hun
vennootschap te liquideren en zo heel wat belastingsgeld te besparen, is de
kans reëel dat velen dat gaan doen. Een werkgroep, die zich Fiscaal Correct
noemt, zegt weet te hebben van een holding met een vermogen van 4 miljard euro
en honderden participaties die om die reden nu wordt vereffend en dat zou nog
maar het topje van de ijsberg zijn. Fiscaal specialist Victor Dauginet noemt de
nieuwe belasting zelfs een onteigening.
De
Open VLD maakt dit weekeinde in de media reclame voor haar politieke winkel,
met de ontwerptekst voor haar congres van eind dezer maand. In De Standaard
zelfs op twee volle bladzijden, met als titel: We leven in een geweldige
tijd. Tja, t is maar hoe ge het bekijkt.
Kredietbeoordelaar Standard & Poors heeft de rating van Frankrijk
een trapje naar omlaag gebracht: van AA+ naar AA. Dat is nog steeds zeer goed,
maar duidt wel aan dat het onder de leiding van monsieur normal toch ook niet
lekker loopt in de hexagoon. In eigen land zijn er die al apetrots zijn omdat
de Europese commissie, ondanks het feit dat de regering Di Rupo de Europese
normen (net) niet haalt, toch vinden dat we hier goed bezig zouden zijn. Zou
het?
Van de ruim twaalf miljard schulden, die ze erfde, kreeg de regering Di Rupo er
slechts drie weggewerkt. De staatsschuld is verder opgelopen en staat boven de
100% van het bbp. Voor de sanering van de overheidsfinanciën was het de
bedoeling dat die zou gebeuren voor één derde door de uitgaven te beperken, één
derde eenmalige maatregelen en één derde extra belastingen. In werkelijkheid
bedragen de uitgavenbeperkingen slechts 11% van de begrotingsoperatie en kiest
de federale regering vooral voor eenmalige ingrepen (genre Paars:Van de Lala
bis, kan men zeggen) én belastingen. In tegenstelling tot de E.U., waarin nog
wel meer zwakkere broertjes zitten, bevestigen OESO en IMF regelmatig dat
België nog altijd in de kopgroep zit van de hoogste belastingen. Twee derde van
de laatste begrotingsoperatie bestaat uit nieuwe inkomsten. Verder wordt er met
de cijfers letterlijk gejongleerd en worden bv de kosten van het overhevelen
van de bevoegdheden geboekt als besparingen. Dat laatste gaat over liefst 800
miljoen euro, terwijl een bedrag van 100 miljoen dat de NMBS op 31.12.2013
terugstort als niet gebruikte investeringstoelage, op 01.01.2014 weer wordt terugbetaald
aan diezelfde NMBS.
Dit is niet meer serieus, evenmin als de actie van de nieuwbakken
minister van Financiën, die het dividend van de Nationale Bank als een
structurele inkomenspost boekt. Zulke boekhoudtrucs noemt men in de States
(waar men er ook iets van kent) voodoo politics.
De
fusie van de uitgeverijen Corelio (De Standaard en Het Nieuwsblad) en Concentra
(De Gazet Van Antwerpen en Het Belang Van Limburg) is al langer beslist. Na de
officiële goedkeuring door de Belgische Mededingingsautoriteit, is men nu aan
de 'implementatie' bezig en die zal 205 jobs kosten (op een totaal van meer dan
1100). Dat betekent zowat één op vijf en daarbij zijn heel wat journalisten.
Als hoofdredenen geeft men overal op dat het te maken heeft met de crisis en
met de terugloop van de advertenties en reclame. Dat laatste klopt niet voor de
Gazet Van Antwerpen, maar dat vindt men in onze politiekcorrecte mediawereld
natuurlijk niet terug.
De
Gazet Van Antwerpen was zowat de laatste belangrijke krant in onze regio die
uitgesproken Vlaamsgezind én christelijk was. Dat kon natuurlijk niet in een
stad, waar de socialisten het voor het al zo lang voor het zeggen hadden. De
krant werd opgekocht door het Limburgse Concentra van de familie Baert, dit
vooral door toedoen van Steve Stevaert, die toen nog door de krant De Morgen
als een soort god werd aangeprezen. Diezelfde Stevaert zorgde ervoor dat de
eigenares van Concentra, mevrouw Baert, een baronestitel kreeg en dat Luc Van
Loon, de meer dan bekwame hoofdredacteur, de deur werd uitgestuurd toen die
niet bereid was een lagere functie te aanvaarden. Van Loons plaats werd
ingenomen door een intimus van Stevaert, een zekere Luc Rademaekers, Limburger,
logeman, gehuwd met een francofone die haar kinderen in het Frans opvoedde en
ergens rond Brussel woonde*. De Gazet Van Antwerpen werd de Gazet Van Janssens.
De meest Vlaamsgezinde journalist, Roger Van Houtte, werd ontslagen,
waarschijnlijk omdat hij het Antwerpse Visa schandaal** had uitgebracht waarbij
enkele rode coryfeeën grote sier hadden gemaakt.
Het Frutje, zoals de krant in de koekenstad heet, werd een
socialistisch propagandablaadje en de meeste Vlaamsgezinde lezers haakten af
(waaronder ondergetekende, na 35 jaar abonnee te zijn geweest). Het voorlopig
resultaat is, dat van de meer dan 200.000 abonnees, die de krant telde in het
begin van de jaren negentig er momenteel geen 100.000 meer overblijven. Sinds
de overname van de stad door de N-VA is de toon al wat veranderd, maar zo lang
er daar linkse journalisten blijven van het type Moolenaar, Kerkhove en Collier,
zal ook Mediahuis de afgang van het Frutje niet kunnen stoppen. Men moet voor de
achteruitgang van deze krant de schuld niet geven aan de crisis en de
adverteerders. De afgang was al begonnen begin der jaren negentig en zette zich
voort tijdens de boomjaren van Paars, toen de oplages van de andere kranten
niét achteruit gingen. Nu maar afwachten, of Mediahuis het opgelost krijgt.
* Deze Rademaekers heeft ondertussen de
puinhoop, die hij van het Frutje gemaakt heeft, verlaten om hoofdredacteur nieuwsdienst
van de VRT te worden, waar hij zich in dit uitgesproken linkse midden wel meer
op zijn gemak zal voelen en waar hij er geen constant te controleren leegloop
moet vrezen, dank zij de staatssubsidies, waarmee de VRT onderhouden wordt.
** Visa stond toen voor Verkwisting
Inkomsten Stad Antwerpen
Nadat de N-VA voortijdig voor de dag kwam met de ontwerpteksten voor
haar komende congres, komt nu ook de Open VLD er plots mee af. Op enkele
nuances na zou men kunnen zeggen dat het om een doordruk gaat, een soort
blauwdruk en in dit geval eerder een flauwdruk.
De partij die ooit ervan droomde een
volkspartij te worden, maakt nu weer een bocht naar rechts, terwijl de
kopstukken tegelijkertijd maar blijven zeggen dat ze socialer zijn dan de N-VA. In feite
is het hele blauwe verhaal inderdaad een doordruk, maar dan van de blauwdruk
uit de eerste burgermanifesten van Verhofstadt, waarin ook al sprake was van
o.m. het opdoeken van de inderdaad overbodige provincies, maar waarvan even weinig
is gekomen als van de sanering van de staatsschuld, toen dat nog een makkie
was.
Het hele liberale plan, mocht het ooit toegepast worden, zal pas werken
ná 2016 en efficiënt worden tegen 2020. Daarmee loopt de partij een paar
jaar achter bij dat van de N-VA, die e.e.a. verwezenlijkt wil zien tegen 2018
en niet tegen 2020. Tegelijkertijd moet Open VLD verder ijveren om de belastingregering
Di Rupo te blijven depanneren met een volgende budgetcontrole in het voorjaar
van 2014, waarbij haar huidig plan niet eens ter sprake kan komen. Mocht er
ooit een Di Rupo II komen, dan kan Open VLD haar 5-5-5 plan nu al
archiveren. Dat plan omhelst het terugdringen tegen 2020 van het
overheidsbeslag met 5%, een lastenverlaging van 5 miljard voor wie werkt en nog eens 5
miljard voor wie werk verschaft. Dat is allemaal toekomstmuziek die niet kan
worden hard gemaakt zolang de partij in een regering zit met de marxisten van
de PS, die het dan voor het zeggen krijgen. Dat terwijl een bevriezing van de overheidsgaven vanaf het aantreden van
een nieuwe regering in 2014 (de zgz Moesen*-norm waarop het herstelplan van de
N-VA geënt is) wél meteen zorgt voor een terugdringen van het overheidsbeslag.
* Wim Moesen, sinds 2006 emeritus met
pensioen - was zon dertig jaar professor aan de KU Leuven en wordt beschouwd
als een der meest onderlegde specialisten van de openbare financiën. Hij pleit
voor een tijdelijke, doch volledige bevriezing van de overheidsuitgaven om de
staatsschuld terug te dringen en het is die theorie die door de N-VA niet
alleen werd overgenomen, maar zelfs nog wat werd bijgesteld.
Zoals ik reeds meldde in mijn blog van Allerheiligen (Confoederatio Belgica)
was Brussels CD&V minister Brigitte Grouwels de enige niet-N-VA politica die
zich wat kon vinden in het confederatieplan van de N-VA, toen ze zei, dat de
Brusselaars ook nu al voor bepaalde zaken moeten kiezen, zoals bv voor het
onderwijs, waar 25% kiest voor het (betere) Vlaams onderwijs terwijl er,
officieel althans, geen kwart van de Brusselaars nog echte Vlamingen zijn. Die
eerlijke stellingname wordt Grouwels niet in dank afgenomen. Er is zelfs al een
FDF-kamerlid dat haar ontslag eist, officieel niet o.w.v. van haar
zgz communautaire uitspraken i.v.m. het N-VA-plan, maar houdt u vast omdat zij als Brussels
minister van verkeer, bij wijze van proef, enkele palen van verkeerslichten
heeft laten overschilderen met de Brusselse kleuren: geel en blauw. Die FDFer,
een zekere Emmanuel De Bock, vindt die kleuren te Vlaams! De Standaard
cartoonist RECTRR reageerde daarop met een spotprent waarop iemand tegen een
ander zegt: Natuurlijk zijn ze Vlaams: ze werken!
Doet me denken aan dat oude mopje, toen men de Boudewijn snelweg van
Antwerpen naar Luik aanlegde. De dag dat men met de werken over de taalgrens
kwam, stond er aan Waalse kant een plakkaat, waarop stond: Ici on parle le
français. De dag daarop stond er ook een plakkaat aan de Vlaamse kant, waarop
stond: Hier wordt gewerkt.
Om
even een idee te geven, hoe Brussel (niet) werkt. Anders dan in Vlaanderen, is
men daar bv niet verplicht aan te sluiten bij een zorgverzekering en wie dat
toch doet, doet dat aan minder gunstige voorwaarden. Men kan er nl pas zelf van
genieten als men er 10 jaar bij is aangesloten en wie er aanspraak op maakt,
ziet zijn recht met vier maanden opgeschort voor elk jaar dat hij niet
aangesloten was. Het resultaat is dat steeds minder Brusselaars er aan
deelnemen. Net zoals bij het onderwijs, zouden veel ketjes beter gediend zijn
met een Vlaamse aansluiting, hetgeen nu (nog) niet kan. En nu we toch met Brussel bezig zijn,
nog even iets over de schooier van Evere,Vanhengel, dus. Die liberaal stond bij de verkiezingen in 2012 als
lijstduwer op een PS-lijst(!) en haalde er amper 805 stemmen. Diezelfde
Vanhengel vertelde in Terzake (ook al n.a.v. het N-VA confederatieplan), dat
zijn partij, Open VLD, wel degelijk het confederalisme in haar programma had
staan, maar dat de liberalen toen niet wisten wat dat betekende. Men kan zich dan
ook afvragen of ze de dag van vandaag wél weten wat er in hun eigen nieuw
toekomstplan staat, waarbij ze tegen het jaar 2020 een daling van de
belastingen vragen van 10 miljard euro, netjes verdeeld tussen werknemers en
werkgevers. En dat wordt dan gezegd door de voorzitster van een partij die mee
in de huidige federale regering zit en er mee verantwoordelijk voor is dat die
regering er nog steeds niet in slaagt de Europese begrotingsnorm te halen en de
staatsschuld terug te dringen onder de 100% van het bbp. Om het Leterme nog
maar eens na te zeggen: Wie gelooft die mensen nog?.
Dat het nieuws over het zgz communautair ideaalbeeld van de N-VA nog
lang zou nazinderen, was te verwachten. Gisteren hebben ook Open VLD en
CD&V de Vlaamsnationale communautaire plannen al afgeschoten. Het is
trouwens opmerkelijk dat Markske Beke steeds meer Leterme speak gebruikt.
Hij kan ook geen twee zinnen meer zeggen zonder het te hebben over de mensen.
Beke en Rutten waren trouwens niet de eerste CD&Vers en Open
VLDers die hun negatieve mening gaven. Misschien waren ze wel verplicht een
uitspraak ter zake te doen, nadat in een politiek debat op de RTBf Eric Van
Rompuy, Guy Van Hengel en de
onvermijdelijke Mark Eyskens dat in hun plaats al hadden gedaan. Het was daar zo
ergerlijk, dat zelfs de rode VRT het nodig vond enkele van hun uitspraken te
tonen. In werkelijkheid was er van een debat geen sprake, omdat ook de zgz
Vlamingen de francofonen waaronder Vlaminghater Maingain - naar de mond
praatten.
De
schooier van Evere, zoals Van Hengel bekend staat in financiële middens, noemde
het N-VA plan duivels, dit in fel contrast met zijn eigen Brusselse collega
Brigitte Grouwels (CD&V) die het twee dagen eerder aannemelijk vond. Van
Hengel kent Vlaanderen alleen maar als hij denkt er geld van te (kunnen)
krijgen. Eric Van Rompuy is de steeds groter wordende incarnatie van een
azijnpisser. De nijd en weerzin kan je echt van zijn gezicht zien afdruipen. De
man, die ooit een Vlaamsgezinde voorzitter van de CVP-jongeren was, maar het
daarna nooit verder heeft kunnen brengen dan fractieleider (lijder zou hier
beter passen), terwijl zijn broer - die letterlijk nergens vóór was - het tot
president (nou, ja) van de E.U. schopte, wordt met de dag ongenietbaarder. Dat
men Eyskens blijft uitnodigen is waarschijnlijk bij gebrek aan andere kandidaten.
De man zijn politieke houdbaarheidsdatum is al lang vervallen.*
Het zijn een stel nestbevuilers, die geen andere argumenten meer hebben
en netjes passen in de anti-Vlaamse haatcampagne waarvan de RTBf het brevet
heeft. De N-VA bedankte terecht om aan een dergelijk debat mee te doen. Het is
trouwens een publiek geheim dat de partij van De Wever wel regelmatig op het
scherm komt van de eveneens Franstalige RTL, die echter objectiever is
t.o.v. de Vlamingen.
* Nog iemand wiens politieke houdbaarheidsdatum
al lang vervallen is, is Willy Claes, die geregeld als specialist wordt
opgevoerd door de VTM. Indertijd, bij het Agusta schandaal, herinnerde hij zich
niets meer, nu weet hij het weer allemaal
Al
enkele dagen worden de radio- en Tv-journaals beheerst door de beroering omtrent
al dan niet legale inwijkelingen, met als kers op de taart de aangekondigde
ontruiming van het gekraakte Gesù-klooster in Sint-Joost-ten-Node. De meeste
van die krakers wonen daar al tot drie jaar en de vraag is dan ook hoe zoiets
kan, zeker voor een deel ervan dat hier illegaal verblijft.
Na
de ramp bij Lampedusa, waarbij zon dikke driehonderd vluchtelingen verdronken,
heb ik ergens de aantallen gelezen die de verschillende landen in Europa elk
jaar opnemen. De juiste cijfers kan ik me niet meer herinneren, wel het feit
dat, in verhouding tot het aantal inwoners (dus niet in absolute cijfers),
België een van de koplopers in Europa is. De hoera politiek van Di Rupo,
waarbij big Maggie als dé ster van het veld wordt afgeschilderd, zou dan ook
wat minder mogen zijn. Sinds staatssecretaris De Block in functie trad, is er al
e.e.a. veranderd, zeg maar verbeterd, maar het blijft dweilen met de kraan
open. Dat dankt Maggie aan haar partijgenoot en promotor van het grote Europa,
Guy Verhofstadt en zijn regeringen van de actieve welvaartstaat. Het is onder
Paars dat men de snel-Belg-wet heeft goedgekeurd en ervoor gezorgd heeft dat er
sindsdien zon half miljoen Belgen zijn bijgekomen. Dat en het feit dat
economische gelukzoekers meestal als asielzoekers worden afgeschilderd (wat
de meesten niét zijn), maakt dat er nog veel water door de Zenne zal moeten lopen
vóór die situatie enigszins beheersbaar zal worden.
Wat die ontheemden hier meemaken is onwezenlijk, maar zij zijn er zelf
ook mede voor verantwoordelijk. Wie zijn eigen land achterlaat zonder dat daar
enig gevaar is, zet zijn toekomst op het spel en ook die van zijn kinderen. Zo
staat er in De Standaard van dit weekeinde een artikel waarin er sprake is van
een Slowaak die hier met 11 (elf!) kinderen is aanbeland. Uit Slowakije, een
land dat deel uitmaakt van de E.U.! Voor zon mensen moet het eigen land
instaan, niet een ander willekeurig land dat daarom niet gevraagd heeft.
België is vol, Brussel overvol. Wij kunnen hier de hele wereld niet
ontvangen. De mensen en media die denken ons daarover een geweten te moeten
schoppen, plegen eerder chantage. Anders kan ik dat niet noemen.
