Van mijn heeroom heb ik ooit de originele eerste uitgave gekregen van het "Modern Woordenboek", dat pater Verschueren had uitgegeven in 1931. Pater Verschueren was een flamingant die het erg vond dat in die tijd de Vlamingen alleen maar de "Petite Larousse Illustré" hadden om zich cultureel te verrijken. Het plan om een eigen, Vlaamse encyclopedie uit te geven had hij al veel vroeger, maar - zoals bijna steeds in die periode - ondervond hij veel tegenstand van het Belgische establishment om het gerealiseerd te krijgen. Eén van zijn grootste tegenstanders was trouwens niemand minder dan de fransdolle kardinaal Mercier. In 1925 kreeg jezuïet Verschueren tenslotte de nodige steun, niet uit België, maar van zijn algemene overste in Rome. Als reactie zou Verschueren kardinaal Mercier in zijn woordenboek trouwens niet eens vermelden! De taak van pater Verschueren werd bij diens overlijden, in 1965, overgenomen door een collega-priester, pater Frans Claes, die samen met een twaalftal medewerkers het woordenboek bleef uitgeven. Het laatste, dat ik me herinner, was in 1991 en kreeg toen als titel "Het Groot Geïllustreerd Woordenboek". Ik heb dat toen gekocht. Misschien zijn er later nog uitgaven geweest. Die heb ik niet gekocht en zal ik ook niet kopen, omdat er ondertussen een nieuwe spelling aankwam. Die nieuwe spelling kwam er in 1996 en zorgde ervoor dat alle woordenboeken verouderd waren. Ik kocht toen een elektronisch gadget van Franklin, dat "De Nieuwe Spellinggids" heette en ik in het bovenzakje van mijn jas kon steken. Bij consultatie voerde ik een woord in en kreeg ofwel de bevestiging van het woord ofwel de correctie. Een heel handig ding dat ik ben blijven gebruiken tot ik een moderne PC met correctie sofware had. Nu is er wéér een nieuwe(re) spelling, die vanaf dinsdag 1 augustus van kracht wordt. Mijn "Verschueren" is verouderd, mijn PC heeft geen juiste software meer en mijn Franklin toestelletje mag ik ook vergeten. Voor mij hoeft het echter niet meer. Ik zal verder mijn plan wel trekken met wat ik denk dat goed is. Mensen die het echter wel nodig hebben, in het onderwijs bv of bij de redactie van dagbladen en tijdschriften, zijn wel te beklagen. Zeker als men weet dat het niet zeker is dat er over tien jaar wéér geen wijzigingen zullen aankomen.
Uit de laatste peiling van de Stemmenkampioen blijkt, dat nog altijd twee derden van de Vlamingen tegen het stemrecht voor migranten zijn. Alleen binnen de SP.a en Groen! is er nog steeds een meerderheid te vinden die vóór dat stemrecht is. De reden daarvoor is, dat die linkse partijen ervan uitgaan dat de meeste migranten voor hen gaan stemmen. Veel reden tot optimisme moeten ze echter niet hebben, want het is gebleken dat slechts een miniem percentage (± 10% na een slotoffensief van de linkse groperingen) niet-Europese vreemdelingen zich heeft laten registreren voor de komende gemeenteraadsverkiezingen. Waarbij nog maar eens duidelijk wordt gesteld, dat het bij de meeste van die zgz "asielzoekers" niet de wil tot integratie aanwezig is. Het gaat hun alleen om de materiële welvaart die ze hier hopen te vinden. Opvallend in die laatste opiniepeiling is wel, dat er ook in het CD&V nog steeds een meerderheid tegen dat stemrecht voor migranten is (62,2%), maar dat er binnen die partij een linkse stroming is die helemaal niet akkoord gaat met de meerderheid van de CD&V-kiezers. Erger nog: een stroming die kiest voor steun aan de illegaliteit en dus tegen de rechtstaat. Het gaat in de eerste plaats om de Vlaamse bisschoppen, die de kerkbezettingen toelieten en zelfs aanmoedigden. Tot men er begon met hongerstakingen, al kan de afkeur daarvan ook maar een uitvlucht geweest zijn om aan die kerkbezettingen een einde te maken. Verder springt nu ook het katholiek onderwijs in de bres voor de uitgeprocedeerden en biedt ze haar lokalen aan als alternatief voor de kerken. Maar er is nog meer (en erger). Ooit al gehoord van OR.C.A.? Dat betekent "Organisatie Clandestiene Arbeidsmigratie" en is een vereniging die zich bezig houdt met de "rechten" van illegalen. Deze organisatie wordt gesteund door de vakbonden (vandaar dat deze aan illegalen gratis lidmaatschapkaarten aanboden) en zorgt er dus mee voor dat de wetten van dit land omzeild kunnen worden. Als het CD&V morgen opnieuw in een federale regering zal zitten, zal zij met de bisschoppen, het vrij onderwijs en andere OR.C.A.'s rekening moeten houden. Als die regering dan rooms-rood zou zijn, wat niet denkbeeldig is, krijgen we te maken met een verlinksing waar zelfs Verhofstadt nog wat van zal kunnen leren!
Het is algemeen geweten dat de Vlaamse kranten misschien niet liegen, maar dan toch met zekerheid niet alles vertellen. Ze zijn zo politiek correct geworden dat ze blijkbaar al bang zijn geworden van hun eigen schaduw. Als ge van sommige zaken het fijne wilt weten, moet ge dat niet gaan zoeken in onze eigen kranten. Misschien vindt ge het antwoord in een buitenlands dag- of weekblad óf in 't Pallieterke, het enige blad van bij ons dat een kat een kat blijft noemen. Het is dan ook niet verwonderlijk dat heel wat lezers al jaren aan het weekblad 't Pallieterke vragen om een dagblad te worden. Dat is echter niet zomaar te verwezenlijken. Het "rioolkrantje", zoals Frans Van Cauwelaert het ooit genoemd heeft, heeft een zeer beperkte redactie, aangevuld met een grote schare vrijwilligers die het blad de nieuwtjes brengen die de zgz "serieuze" pers niet durft of mag publiceren. Toch ziet het er nu naar uit dat er een nieuwe Vlaamse krant in de maak is, een krant van en voor Vlamingen, een krant die nu eens wél een kat een kat gaat noemen. Initiatiefnemer is de onvermoeibare Freddy Van Gaever, die in zijn rijkgevulde leven al heel wat op stapel heeft gezet. Dat niet al zijn initiatieven tot resultaat hebben geleid, ligt niet aan hem, maar aan de tegenwerking die hij daarvoor kreeg van vooral het Belgische establishment. Met de ervaring die hij op dat gebied heeft opgedaan, zou het wel eens kunnen dat hij ditmaal wél slaagt. Er is nl een groot gat in onze media markt. Als we er nog maar van uit zouden gaan, dat één op vier Vlaams Belang kiezers een abonnement op de nieuwe krant zou nemen, dan betekent dit een oplage van 250.000, wat voor een beginnende krant in een klein landje niet mis is. De bedoeling is dat de nieuwe krant er tegen 01.01.07 zou komen. Dat betekent, dat men ruim de tijd heeft om e.e.a. klaar te stomen. Buiten Van Gaever zou ook Bruno Valkeniers, nog iemand die uit een rijkelijk gevuld zakenleven komt, er zich mee gaan bezig houden. Laat ons hopen dat het lukt en dat de Vlaming in de toekomst een krant kan kopen waarin "jongeren" met hun nationaliteit en herkomst worden aangeduid, waarin een moord niet herleid wordt tot een busincident en waarin een zwarte Kongolees niet voorgesteld wordt als een Vlaming, om maar enkele punten van ergernis op te sommen. Een krant die ervoor uit zal komen fier te zijn Vlaams te zijn en die zeer duidelijk zal kiezen voor de Vlaamse onafhankelijkheid. Het lijkt te mooi om waar te zijn. Ik zal in elk geval een der eerste abonnees zijn!
Een kort bericht in de media: gisteren werd de sluis van Strépy-Thieu, bij La Louvrière, provisorisch gerepareerd, waardoor het scheepsverkeer - dat al bijna een week stil lag - weer op gang kon komen. Die "sluis", op het canal du centre, is in werkelijk een scheepslift, de grootste ter wereld, een erfenis van de wafelijzerpolitiek van de vorige Belgische regeringen. Ze was een compensatie voor de uitbreiding van de haven van Zeebrugge, waarmee de kostprijs ongeveer mee moest overeenkomen, nl zes à zeven miljard Belgische frankskens. Toen Openbare Werken in 1988 geregionaliseerd werd, bleek de factuur al te zijn opgelopen tot liefst 25 miljard befkens! Daarvan had het federale België ondertussen tien miljard betaald (dus al zeker 3 meer dan wat Zeebrugge gekost had) en moest de rest dus van Wallonië zelf komen. Uit tal van rapporten bleek toen al, dat het project nooit rendabel zou worden en dat het goedkoper zou zijn geweest de werken stil te leggen. Dat gebeurde echter niet, evenmin als Wallonië af wil van zijn verlieslatend F1 circuit van Francorchamps. Het duurde tot vrijdag 30 augustus 2002 vóór de scheepslift officieel kon geopend worden. Vorige week was er dan een eerste ernstige panne en bleek er voor het hele kunstwerk geen enkel onderdeel voorhanden te zijn. Dat moest ergens uit Duitsland komen en het kon nog tot 15 augustus duren alvorens de lift volledig hersteld wou zijn. Wel kon één van de sluizen geopend worden na een noodreparatie. De blunder van de eeuw, zoals de lift al al genoemd werd, is geen precedent. Daarvóór was er al het "hellend vlak" van Ronquières, ook een soort scheepslift die tegenwoordig meer geld opbrengt als toeristische bezienswaardigheid dan als sluis voor de binnenschepen. Het zou om mee te lachen zijn, ware het niet, dat het geld dat eerst door de Belgische Staat en later officiëel door het Waals Gewest is betaald, meer dan waarschijnlijk komt uit de grote solidariteitspot van meer van 12 miljard euro die Wallonië van Vlaanderen jaarlijks cadeau krijgt. Waarom zouden Waalse bedrijven zich trouwens nog moe maken. Dat bleek uit het resultaat van een experiment van de federale regering i.v.m. de innovatiepremie, waarbij bedrijven hun werknemers onder bepaalde voorwaarden een extra kunnen geven als die met iets vernieuwends voor de dag komen. Van de 277 dossiers die werden ingediend kwamen er slechts 12 uit Wallonië... Werk maar, Vlamingen!
"Wat is het verschil tussen Spirit en het circus van Moskou? Er is geen verschil: in beide zaken is de clown er de baas". Deze variante op een gekende mop blijft actueel, zeker als we het laatste idee van Bert Anciaux erbij nemen. Hij heeft nl een oplossing voor de geluidshinder rond Zaventem. Hij stelt voor de luchthaven gewoon te sluiten en ze te verhuizen naar ergens in Waals Brabant. Van Zaventem zelf wil hij dan een sport- en ontspanningsgcentrum maken. Het is niet de eerste keer dat Bertje bevalt van een, volgens hem, lumineus idee, maar dit slaat toch alles. Dat hij door zo iets nog maar voor te stellen, speelt met de werkgelegenheid van tienduizenden mensen, hoofdzakelijk Vlamingen, is waarschijnlijk nog niet tot zijn eerder beperkte herseninhoud doorgedrongen. Dat hij het grootste vliegveld van Vlaanderen aan de Walen cadeau zou doen, blijkbaar ook niet. Het ligt trouwens helemaal in de politieke lijn van Bertje: als het enigszins kan laat hij de Vlaamse belangen vallen. Dat hebben we ondermeer ook al meegemaakt met het stemrecht voor vreemdelingen (wat, nota bene, ook al een grote flop is geworden: slechts een miniem percentage vreemdelingen heeft zich laten inschrijven). Bertje en het minuscule aanhangsel dat men Spirit noemt, stelt eigenlijk niets voor, maar de man is, alhoewel duidelijk gestoord - mede door zijn kartel met de SP.a - wél minister in Vlaanderen. Op cultureel vlak heeft hij al aardig wat schade aangericht. Dat zal trouwens niet beteren: na dat vreemdelingenstemrecht heeft hij ook al gedreigd om subsidies aan culturele verenigingen in te trekken als die over enkele jaren niet x-aantal allochtonen in dienst zouden hebben. Waarom zouden allochtonen zich nu ineens aan onze cultuur gaan interesseren, evenmin als aan onze verkiezingen. Het is het mooiste bewijs van het feit dat de meeste zgz "asielzoekers" helemaal niet zinnens zijn zich hier te integreren. Om de poen is het te doen.
Hier en daar wordt er al druk gespeculeerd over de regering die Verhofstadt II zal opvolgen. Volgens de kenners zal men drie zgz politieke families nodig hebben om volgend jaar een regering te vormen. Dit alles volgens de huidige peilingen. Daar er echter nog gemeenteraadsverkiezingen tussen komen en er daarna nog meer dan een half jaar moet gewacht worden alvorens de echte federale campagne in gang zal schieten, kan er in ons politieke landschap nog veel veranderen. Om de Grondwet te kunnen veranderen ,iets wat de meeste Vlamingen op e.o.a. manier willen doen, heeft men echter een twee derde meerderheid nodig. Daar er in dat geval ook steeds de corrupte PS bij zal zijn, is het weinig waarschijnlijk dat er voor de Vlamingen iets aanvaardbaar uit de bus zal komen. Het moet zo stilletjesaan gedaan zijn met allerlei toegevingen te blijven doen voor zaken waarop we het recht van inspraak hebben. We gaan toch weer geen faciliteiten geven of uitbreiden, sjoemelen aan de taalgrens (die al bestaat van 1936) of nog van die zaken meer. De enige manier voor Vlaanderen om uit de impasse te geraken die België heet, is ermee op te houden. Er dient gewoon niet meer gepraat te worden. Laat ons ermee ophouden. Frans Van Cauwelaert, notoir CVP-er van voor en na de Tweede Wereldoorlog, heeft het ooit eens zeer juist gesteld: "Al wat Vlaanderen nodig heeft om onafhankelijk te worden, is vijf minuten vastberadenheid". Vijf minuten waarbij men gewoon zegt dat er niet meer gepraat zal worden, dat men de boedelscheiding inzet en dat de Walen maar zien dat ze het op eigen kracht verder rooien. Misschien komen ook zij op die manier uit hun zielige toestand van werkloosheid en profitariaat. Walen en Vlamingen horen niet meer bij elkaar, evenmin als Tsjechen en Slovaken (die dan nog eenzelfde taal spreken), dan Serven en Kroaten (idem). Als Vlaanderen in de Balkan gelegen had, was het nu onafhankelijk!
In de weekeindeditie van Het Laatste Nieuws verschijnt er wekelijks een artikel van een bekende persoon over zijn dorp. Vorig weekeinde was dat Olen en de man in kwestie was Frans Depeuter, ex-leerkracht van het Herentalse college en literaire duizendpoot. Frans schrijft zowel proza, poëzie als toneelstukken. Bij de onderwerpen die iedere week in deze weekeindrubriek worden aangehaald is het laatste hoofdstuk "De ultieme wens", waar Frans het volgende stelt: "Dat ik nog mag meemaken dat Vlaanderen een onafhankelijk land wordt. Ik ben nooit een fervente flamingant geweest, maar de jongste jaren erger ik mij steeds meer aan de arrogantie van bepaalde Waalse politici. Overigens heb ik niets tegenover het Waalse volk op zich, want daar zijn evenveel vriendelijke als onvriendelijk mensen als bij ons. Maar uiteindelijk zijn onze beide culturen zo verschillend dat we nog weinig met elkaar te maken hebben. We zouden eindelijk eens een einde moeten maken aan de bestaande, onzinnige situatie." Toen ik bovenstaande las, moest ik terugdenken aan mijn nonkel pastoor, die evenals Frans Depeuter vele jaren in het onderwijs had gestaan en er evenzo over dacht. Ook hij was geen gedreven flamingant, maar had in zijn leven genoeg meegemaakt om Vlaamsgezind te worden en te blijven. Toen hij zijn middelbare studies deed, op het klein seminarie in het Kempische Hoogstraten, was men daar - in de jaren dertig van de vorige eeuw - verplicht op school Frans te spreken, ook tijdens de speeltijd. Het hele middelbaar onderwijs in Vlaanderen verliep toen nog in het Frans, stel je voor. Jammer genoeg heeft Heeroom de Vlaamse onafhankelijkheid niet meer kunnen meemaken. Hij stierf, twee jaar geleden, op de gezegende leeftijd van negentig jaar. Frans Depeuter is nu 69. Laat ons hopen, dat hij het nog meemaakt, dan zullen wij delen in zijn vreugde.
