Vorige week werd Francine Swiggers uitgeroepen tot de machtigste zakenvrouw van België. Leuk meegenomen, zo'n titel, zeker in de week met de internationale vrouwendag. Het laat trouwens zien, dat vrouwen het hier niet zo slecht hebben als soms wordt voorgesteld. Natuurlijk staan ze nog altijd niet op hetzelfde financiële niveau van onze mannen, maar ze hebben ook wat in te halen. Als men de situatie van onze vrouwen vergelijkt met die van hun seksgenoten in de meeste landen buiten Europa, Australië en Noord-Europa, dan komen ze er nog niet zo slecht vanaf. Bij de voorstelling van Francine Swiggers werd zij voorgesteld als voorzitter van het directiecomité van Arco en daar wordt het interessant. Arco blijkt nl de naam te zijn van de coöperatieve financiële groep van de christelijke arbeidersbeweging ACW. Die heeft maar liefst 900.000 coöperatieve aandeelhouders en beheert een kapitaal van 4,5 euro eigen middelen (4.500.000.000, ofte 180 miljard oude befkens!). Allemaal in naam van de werkman/vrouw. Niet slecht voor een proletarische groep, niet? Het ACV is de grootste vakbond in dit land. Ze incasseert elke maand hopen geld aan lidgelden plus nog eens tientallen miljoenen euro per jaar aan het uitbetalen van de werklozensteun. Ondanks het feit dat de werkloosheid vorig jaar hier gedaald is, kreeg de christelijke vakbond toch nog 3,7% meer staatssteun dan het jaar voordien, voor een bedrag van bijna 70 miljoen euro (in totaal gaf de staat vorig jaar 143 miljoen euro uit voor dit doel). Toen er einde februari ook binnen het ACV onrust was over het uitblijven van een loonsverhoging, werden - in tegenstelling tot de meeste andere bedrijven die dit huidige fenomeen meemaken - geen verhogingen toegestaan maar kwam men tot akkoord om alles uit te stellen tot de volgende CAO, iets waarmee dezelfde ACV-militanten in andere bedrijven niét akkoord gingen. De baas won en de 3.000 medewerkers ondergingen braaf hun lot. De echte kapitalisten blijken bij de vakbonden te zitten!
Vorige week woensdag werd een helikopter van de federale politie, die een gangsterduo achtervolgde, door de criminelen beschoten met een machinepistool. Achttien keer zelfs. Daar de helikopter niet geraakt werd, vraagt men zich wel af hoe men zo exact weet hoeveel schoten het waren. Blijkbaar kunnen ze bij de politie nog wel goed tellen... Een van de gangsters werd gepakt. het bleek een oude bekende te zijn van het Gerecht, een zekere Abdelhaq Melloul-Khayari, zo te horen waarschijnlijk een echte Belg. De man was vroeger de rechterhand van de gangster Hassan Maâche, die eerder hier al een gevangenisstraf kreeg van achttien jaar. Die laatste werd vervroegd vrijgelaten (zo breed zijn we nu eenmaal), maar moest ons land verlaten. Maâche bleek nl een Fransman te zijn, met woonplaats in ... Rijsel. M.a.w. wel in het buitenland, maar slechts op een boogscheut van de Belgische grens. De gekliste Melloul enz. bleek trouwens in Ronse te wonen, ook vlakbij dezelfde grens. Men denkt nu dat de ontsnapte gangster niemand minder is dan die te vroeg vrijgelaten Maâche, waarbij - als dat klopt - nog maar eens duidelijk wordt dat het Gerecht in ons land een waardeloos iets is. Rijsel is voor ons geen buitenland als het om onze veiligheid gaat. Het blijft trouwens rommelen tussen onze justitie en onze politie. Eerst kregen we te horen dat slechts 15% van de kandidaat-politieagenten slaagt in de toelatingsexamens. De meesten zouden zelfs problemen hebben met de eigen taal. Dat doet denken aan het oude mopje dat politieagenten steeds met twee moeten zijn: één kan lezen en één kan schrijven... Daarna was er het bericht dat de reeds aangeworven politiemensen hun werk niet fatsoenlijk doen i.v.m. de ondervraging en line-up van opgepakte criminelen. Misschien deed Debie het toch beter... Ondertussen schreeuwt men bij de staatsveiligheid moord en brand omdat de naam van een informant bekend werd gemaakt. Nota bene: een man die tussendoor in ons land zo'n zes mensen (het kunnen er ook meer geweest zijn) vermoord zou hebben. Waarschijnlijk gescreend op zijn Belgisch. Die gangster zou nu zijn leven riskeren omdat hij dubbelagent zou geweest zijn. Erg, he? Over de veiligheid van de eigen burgers maakt de staatsveiligheid zich blijkbaar minder zorgen.
Vorig jaar raakte al bekend - nota bene: via de Wereldbank - dat onze dienst van Financiën de op twee na (Belize en Brazilië) slechtst georganiseerde ter wereld is. Waarschijnlijk om dat kracht bij te zetten, raakte deze week bekend dat er vorig jaar maar 3 op de 1.000 ingestuurde belastingsbrieven werd gecontroleerd. Anders gezegd: 997 op de 1.000 werden helemaal niét gecontroleerd. Als men weet dat belastingontduiking in België altijd een van de nationale sporten is geweest, hoeft daar geen verdere uitleg bij, tenzij misschien dat het in werkelijkheid nog erger zou kunnen geweest zijn. De vraag is nl hoeveel van de 3 op duizend gecontroleerden er werknemers waren en hoeveel vrije beroepen en maatschappijen. Werknemers controleren is nl een makkie, die kunnen niet veel "foefelen". Als reden voor deze schande wordt verteld, dat er te weinig personeel is (een bekende dooddoener) en dat de tot nu toe geautomatiseerde controlesystemen (nog) niet goed werken. Komt daarbij nog, dat er bijna elk jaar een wijziging komt op het aangifteformulier, wat zowel voor de belastingplichtige als de dienst van Financiën extra werk met zich meebrengt. Een zekere heer Maus van die dienst wist gisteren trouwens te vertellen, dat het percentage controles in de ons omliggende landen op 7% ligt en dat, als België dat ook kon bereiken, de staat zo'n 10 miljard euro per jaar meer zou innen... Verder blijft de verantwoordelijke van deze chaos, Didier Reynders, kandidaat premier van dit land (enfin, dat denkt hijzelf toch), onder vuur voor de schade die de notionele intrestaftrek blijft aanrichten. Nu blijkt dat niet alleen de Nationale Bank, maar ook andere staatsinstellingen, zoals de Post, de NMBS en zelfs de nationale loterij van die aftrek gebruik hebben gemaakt om miljoenen uit te sparen op de kap van de belastingbetaler, zonder dat er daarvoor ook maar één job bij gecreëerd werd. Bij de Nationale Bank is het helemaal een schande, omdat dit instituut, dat grotendeels overbodig is geworden sinds de Europese Bank het beheer over het geld heeft overgenomen, voor de helft in handen is van privé-aandeelhouders. Ook dit blijkt een unicum te zijn binnen Europa. In de andere landen zijn de nationale banken 100% overheidsinstellingen. Tenslotte nog dit: zowel de gouverneur van die bank, Quaden, als een van de directeurs, Norbert De Baetselier (ex-voorzitter van het Vlaamse parlement) zijn van socialistische signatuur. Dus van dezelfde kleur als die van de man die de schande heeft aangeklaagd. Het hangt er blijkbaar alleen maar van af of de partij al dan niet in de regering zit... --- Van belastingen gesproken: moeten de inwijkelingen uit Saksen-Coburg geen belasting betalen op eigendommen in Italië? Bijvoorbeeld voor een villa op een eiland in de buurt van de Stromboli? De man die geen geld had om zijn villa in Tervuren te laten restaureren (en dat dan maar deed op de kap van de Marine), blijkt er nl daar een gekocht te hebben voor een habbekrats van één miljoen euro.
"Onze problemen: de bureaucratie, de arbeidskosten, de stroefheid van de arbeidsmarkt, de gerechtelijke onzekerheid, de energiekosten en de politieke instabiliteit". Bovenstaande komt niet van een Belgisch politicus, ook niet van iemand uit onze economische of financiële wereld, maar van iemand die luistert naar de mooie naam Luca Cordero de Montezemolo, voorzitter van de Cofindustria, een soort VBO op zijn Italiaans en tevens grote baas van de renstal Ferrari (uit La Repubblica van vorige vrijdag, 29 februari). Zoals men kan zien, zijn de problemen in Italië zo ongeveer zoals bij ons. Men zou ook kunnen stellen dat we hier zijn afgedwaald naar het Italiaanse niveau, waar men al sinds de Tweede Wereldoorlog met dergelijke problemen geconfronteerd wordt. Het is hier zelfs erger geworden, want bij de Transalpijnen heeft men weinig of geen last van communautaire problemen, die hier bij ons alles nog eens zo moeilijk maken. Op amper twee weken van de creatie van de regering Leterme I, is men absoluut nog niet zeker wat het gaat worden. De N-VA houdt (voorlopig?) voet bij stuk en treedt niet in een regering zonder duidelijkheden over het fameuze tweede pakket staatshervormingen. De Waalse regeringspartijen van Verhofstadt III willen persé de groenen én de SP.a erbij, iets wat de Open VLD niét wil. Nadat die verruimers al eens vruchteloos zijn gaan praten met vice-koning Reynders, mag Leterme het vandaag nog eens proberen. Als dat zou lukken, dan betekent het dat we een regering zouden krijgen met minstens acht partijen, waarbij alle Waalse partijen aanwezig zouden zijn (met uitzondering van het FN dat slechts één vertegenwoordiger telt in het parlement). Met Vlaanderen dus in de verdrukking. Dat dan voor wat het communautaire betreft. Onnodig te zeggen, dat er dan voor de Vlamingen zelfs geen borrelnooters meer zullen overblijven. Zelfs op economisch-financieel vlak wordt het dan één open miserie. Er zal dan nl geen einde komen aan de kernuitstap (iets waar de PS misschien nog voor te strikken was), wat niet alleen de energiebevoorrading in gevaar gaat brengen, maar wat de nieuwe regering tevens enkele extra miljarden euro's zal doen verliezen. Verder zullen alle reeds gemaakte voorakkoorden herzien moeten worden, zodat de parlementaire kakofonie oorverdovend zal worden. Als de huidige Randstad regering nog versterkt (sic) zou worden met de groene marxisten en de nieuwe linksgeoriënteerde Vlaamse socialisten, dan ziet het er zeer slecht uit voor Vlaanderen, maar ook voor België zelf, want dan zal er helemaal niets nieuws meer uit de bus komen. Wie had het daar weer over "goed bestuur"?
"Als merk heeft Patrick Janssens het schitterend gedaan. Hij is de sympathieke jongen-van-naast-de-deur, met de uitstraling van een filmster. Maar achter dat masker schuilt een ijskoude, meedogenloze man die mensen gebruikt zolang zij in zijn persoonlijke planning passen. Het was een schok om dat vast te stellen". Bovenstaande komt niet van mij, maar van Kathy Lindekens, ex-schepen van de stad Antwerpen en socialistische partijgenote van bovenvernoemde Janssens, burgemeester van de koekenstad. De reactie is feitelijk niet zo verrassend. het is al langer geweten dat Janssens een probleem is geworden voor heel wat Antwerpse socialisten, ook bij de autochtonen. Feitelijk was het al begonnen vóór de gemeenteverkiezingen van 2005. Janssens maakte toen publiciteit voor zichzelf, zonder zelfs de naam van zijn partij te vermelden. Na zijn triomf, overschaduwd door de acht uur lange black-out van het kiescomputersysteem, weigerde Janssens de socialistische lijst te trekken bij de federale verkiezingen van vorig jaar. In zijn plaats kwam de politiek onbekende Van Broeckhoven, die er niet veel van bakte. Of het met Janssens veel beter zou geweest zijn, blijft gissen, want ook elders kregen de socio's flink klop. Daarna kwam er de verkiezing van Debruyn in de strijd om het nieuwe voorzitterschap van de SP.a. Ik denk niet dat de meerderheid van de Antwerpse socialisten tegen Gennez was (en is), maar met de verkiezing van Debruyn een teken wilde geven dat ze het met e.e.a. in Antwerpen niet eens waren (noch zijn). Vorige week is er nog een schepje bovenop gedaan. In een interview met het persagentschap Belga, wist de zot van "A" te vertellen dat "het politieke spel in de gemeenteraad vaak een grote hindernis vormt om dingen te bereiken. Ik wil niet pleiten voor de afschaffing van de gemeenteraad", aldus Janssens, "maar zonder zouden de zaken toch heel wat sneller gaan". M.a.w. Janssens toonde nog maar eens zijn ware gelaat, dat van een klein dictatortje, dat liefst van al zijn gemeenteraad, socialisten inbegrepen, naar huis zou willen sturen. --- Het zijn niet alleen de socialisten die in Antwerpen lijden onder het juk van het "onderlijfke". De liberale schepen Van Campenhout is er enkele weken tussenuit getrokken, naar Spanje, om even tot rust te komen. De man zou een depressie nabij zijn. Dat kwam trouwens nog tot uiting toen hij, twee weken geleden, bijna het schuim op de lippen kreeg in zijn discussie met Filip Dewinter in de zevendag dag over de zgz "verklikkerlijn" van Bart Debie. In die discussie had Van Campenhout trouwens groot ongelijk. In Nederland bestaat er een "meld misdaad anoniem"-lijn, waarop in 2007 liefst 80.000 oproepen werden geregistreerd. 23.000 daarvan werden door de Nederlandse politie onderzocht. 1100 misdadigers werden als gevolg ervan aangehouden en 98 misdaden werden door de tips verhinderd. Dat is wat anders dan alles in de doofpot te willen stoppen, zoals dat in Antwerpen tegenwoordig blijkt te gebeuren. "Een volk krijgt de leiders die het verdient" zegt het adagium. Laat ons open dat de Antwerpenaars bij de volgende gemeenteraadsverkiezingen daaraan zullen denken. Tenzij natuurlijk een nieuwe computerstoring roet in het eten zou werpen...
Het federaal planbureau heeft een vernietigende publicatie gepleegd over het zilverfonds. Volgens dat bureau hebben de regeringen Verhofstadt de kans laten liggen te zorgen voor de kosten van de vergrijzing en zal het fonds tegen 2025 zo goed als leeg zijn, op een ogenblik dat de echte kosten eraan zullen komen. Tegelijk zou de staatsschuld dan ook weer gaan stijgen. Dat rapport is in feite nog heel mild, want in werkelijkheid is het hele zilverfonds een lege doos, zoals trouwens de meeste "verwezenlijkingen" onder Verhofstadt. Voor zover ik er verstand van heb, is mij altijd gezegd dat een openbare instantie niet tegelijkertijd een hoop schulden én een zwarte kous kan hebben. Dat is met België wel het geval. Verder is gesteld geworden, dat men van dat zgz zilverfonds pas gebruik zal kunnen maken, als de verhouding staatsschuld/bruto nationaal product onder de 60% zakt. Voorlopig zitten we daar nog zo'n dikke 20% boven en alles laat voorzien dat op het ogenblik dat we die 60% halen (áls we die al zullen halen), we wel al eens tegen 2025 zouden kunnen zijn, waardoor de hele zaak kan beschouwd worden als een reusachtige fata morgana. Dat tijdens de regeringen Verhofstadt het schuldpercentage is teruggebracht van boven de honderd tot ergens in de tachtig, komt niet doordat paarsgroen en/of paars daar iets aan gedaan hebben, maar alleen doordat we al die jaren een zeer gunstige conjunctuur hebben gekend. Niettegenstaande dat, heeft men vorig jaar geen cent opzij kunnen leggen en zal dat voor dit jaar weer van datzelfde zijn. Zoals de zaken er nu bijstaan is de kans groot dat er ook de volgende jaren niets van in huis zal komen. De regeringen Verhofstadt zullen in de toekomst alleen nog herinnerd worden o.w.v. de ethische wetten die ze er hebben doorgejaagd (abortusversoepeling, euthanasie, de holebi-wetten, de oprichting en de versoepeling van de snel-Belg-wet, de versoepeling van de wet Lejeune). Die wetten hebben alleen de belangen van bepaalde groepen behartigd, niet die van het land. De wetten die de economie en de vergrijzing ten goede hadden moeten doen komen, vallen heel wat lichter uit, denk maar aan de notionele intrestaftrek, het generatiepact en het hierboven vermelde zilverfonds. Het zit er dan ook aan te komen, dat de volgende regering (áls die er al zal komen) vroeg of laat erg pijnlijke ingrepen zal moeten toepassen om de problemen die op haar afkomen te kunnen oplossen. Daartegen zit Verhofstadt hoog en droog op zijn buitenverblijf in Toscane (of is het Umbrië?), of in een van zijn appartementen aan de Normandische kust...
De splitsing van Brussel-Halle/Vilvoorde passeert binnenkort ook de senaat. Deze compleet overbodige instelling moet daarover nl een "gemotiveerd advies" uitbrengen. In aanloop tot de bespreking zijn er al heel wat vertragingsmanoeuvres uitgevoerd, niet het minst door CD&V-ers die vrezen dat Leterme I daardoor gevaar loopt. Het kan echter nog erger. Men heeft nog maar eens een nuttige Vlaamse idioot gevonden om te komen vertellen dat we beter enkele van de gemeenten met taalfaciliteiten aan Brussel zouden moeten afstaan. De man heet deze keer Filip Antheunis, senator van de Open-VLD en burgemeester van Lokeren. Hij zegt het zo niet vlakaf; hij wil echter, samen met een MR-senator van dezelfde kleur, dat er in de faciliteitengemeenten volksraadplegingen zouden gehouden worden, dat gemeenten waar 51% voor het Frans kiezen naar Brussel zouden worden overgeheveld en dat degenen die dat niet willen bij Vlaanderen zouden blijven én hun faciliteiten zouden kwijtspelen. Dat laatste zal nog meer druk zetten op de mensen om voor Brussel te kiezen... Om te beginnen is een volksraadpleging over een eventuele aanhechting bij Brussel ongrondwettelijk. Dat heeft de Raad van State al bevestigd. Ten tweede kan de taalgrens niet gewijzigd worden zonder een grondwetsherziening. Dat betekent, dat men een tweederde meerderheid nodig heeft, geen 51%, plus een meerderheid in elke taalgemeenschap. Welnu, zelfs al zou men in die gemeenten tot een volksraadpleging komen, dan zou men ook daar een tweederde meerderheid moeten hebben plus die meerderheid in elke taalgemeenschap. Het is mede daardoor, dat zo'n volksraadpleging niet kan en dus ongrondwettelijk is. Het is echter godgeklaagd, dat ze in Vlaanderen nog maar eens een Quisling gevonden hebben die bereid is zijn eigen mensen te discrimineren. De man mag dan al verklaren dat dit een persoonlijk initiatief is, we weten dat er in de partij van superbelg Verhofstadt (de populairste politicus van Wallonië!) nog meer van die lamme goedzakken rondlopen. Antheunis zou beter zijn eigen Lokeren wat fatsoenlijk besturen. Geregeld zijn er opstootjes in de Lokerse wijken waar allochtonen de meerderheid vormen. Als die straks in heel Lokeren de meerderheid zouden worden, gaat hij er dan ook een volksraadpleging houden om te zien hoe het daar verder moet? Om trouwens duidelijk te stellen hoe hypocriet die Antheunis is: de man heeft het oorspronkelijke voorstel over de splitsing van B-H/V mee goedgekeurd. Van een windhaan gesproken!
