Wie regelmatig deze blog leest, weet dat ik geen fan ben van Hugo Schiltz, hoezeer die man in sommige media ook na zijn dood wordt opgehemeld. Schiltz was iemand op wie vele Vlamingen hun hoop gevestigd hadden, maar die er bijna evenveel heeft teleurgesteld. De man heeft nogal wat verkeerde keuzes gemaakt, waarvan zijn eigen partij tenslotte het slachtoffer geworden is. Op het einde van zijn leven koos hij dan, bij de splitsing van de Volksunie, nog voor de linkervleugel, die nu op sterven na dood is. Vl.Pro zou stilaan betere Vl.pfft. heten. Afgezien van bovenstaande, neemt dit niet weg te kunnen herkennen, dat Schiltz een zeer intelligent iemand was die af en toe raak uit de hoek kon komen. Zo heeft hij ooit eens gezegd, dat we zullen moeten wachten op de collectieve verarming van de Vlaamse bevolking om echte hervormingen tot stand te zien komen. Die uitspraak zou wel eens actueel kunnen worden. De doorsnee Vlaming is inderdaad snel tevreden met zijn leven en heeft er hoegenaamd geen idee van hoe hij door de Belgische staat bestolen wordt. Als Vlaanderen echter die transfers zal moeten blijven betalen in een verarmend klimaat, zou het wel eens kunnen veranderen. In Wallonië staan ze nu te toeteren dat ze er met een tweede soort Marshall plan gaan beginnen. Allemaal goed en wel, hopelijk lukt het ook, maar laat ons niet vergeten dat dit alleen kan omdat de regio jaarlijks miljarden euro krijgt uit Vlaanderen. Om aan die jaarlijkse gelegaliseerde diefstal een einde te maken, hebben we een echte staatshervorming nodig, geen borrelnootjes en andere onzin. Met de bestaande structuren krijgen we dat nooit gerealiseerd. Dat zal pas lukken als alle Vlaamse partijen aan één zeel zullen gaan trekken. Dat zit er niet meteen aan te komen, maar - zoals gezegd - kan een dramatische economische terugslag daar wel voor zorgen. Ergens is het natuurlijk te hopen dat het zo slecht niet worden zal. maar als het toch zou gebeuren, kan het een positieve kant hebben. Zoals Johan Cruijff het zegt: "elk nadeel heb z'n voordeel".
Men hoeft de dag van vandaag geen econoom te zijn om te beseffen dat er e.e.a. grondig fout loopt in deze wereld. Grote banken zijn al failliet gegaan of tot (figuurlijk) schroot herleid, internationale bedrijven dreigen kopje onder te gaan, niemand betrouwt nog iemand. In eigen land hoort men bijna dagelijks van sluitingen en afdankingen van honderden werknemers, globaal gezien verliezen duizenden mensen hun baan. Waar geen fabrieken gesloten worden, worden ze tijdelijk stilgelegd of draait men nog op een laag pitje. Voorlopige contracten worden niet vernieuwd. Sponsors haken af, tot zelfs in de Formula 1 waar er geen bodem leek in de geldschuur. Na de financiële crisis kwam de economische weerslag en nu dreigt één grote golf van ontslagen de wereldeconomie. Het ergste is eigenlijk dat de ene crisis de andere overlapt, zodat men echt niet weet waar de klepel hangt. Bijkomende vraag is, hoe lang gaat het duren en waar gaat het eindigen? Gaan de fabrieken die nu weken, soms zelfs maanden sluiten, straks weer opengaan en, als dat zo is, gaan ze dan weer normaal kunnen draaien? Met de depressie van de jaren dertig van de vorige eeuw in het achterhoofd, staat men de dag van vandaag natuurlijk wel sterker en zal men heel wat van de toen gemaakte fouten niet meer herhalen. De recepten van John Keynes, de Britse econoom uit die depressie, worden terug populair. Hij preekte ervoor, dat de overheden de plaats van de privé moet overnemen in zo'n crisistijden en moeten zorgen voor grote infrastructuurwerken, die de boel aan het draaien houden. Verscheidene landen zijn daar al mee bezig. België nog niet echt; het is eerder (weer eens) Vlaanderen dat het voorbeeld geeft met o.m. de extra inspanningen in de sociale woningbouw en de ondersteuning van de pogingen om ontslagen werknemers terug aan een baan te helpen. Het federale België zit echter op zijn tandvlees en heeft niet eens een plan hoe het zijn begroting van volgend jaar rond krijgt. Met de tot nu toe door Leterme aangehouden stelling dat er dan een groei zou zijn van 1,2% (iets wat ontkend wordt door zowel het IMF, de OESO als de E.U), riskeert men een gat te creëren van zo'n 5 miljard euro. Daar bovenop nog eens extra miljarden die nodig zouden zijn voor een herstelplan, zullen er voor zorgen dat dit land eens te meer de zieke man van Europa wordt. In het licht van bovenstaande is het bijna belachelijk, dat vakbonden hier nog steeds loonsverhogingen blijven eisen en zelfs dreigen met sociale onrust als ze hun dada niet krijgen. Blijkbaar leven die mensen op een andere planeet.
Na het schandaal over de verkoop van "baby D", waarbij een draagmoeder een financieel akkoord sloot met een vader die zijn sperma gaf, maar daarna hetzelfde kind verkocht aan Nederlanders, lijkt het hek nu wel echt van de dam. Na baby D volgt baby J en zo kunnen we misschien straks wel het hele alfabet aflopen. Ondertussen is er immers een nieuwe zaak aan het licht gekomen, waarbij een Belgische draagmoeder haar kinderen (een tweeling) verkocht aan derden, terwijl drie andere (Nederlandse) koppels diezelfde draagmoeder betaald hadden om zichzelf te insemineren met het sperma van drie andere potentiële vaders, die moesten horen dat het mislukt was. Hoe ze die inseminatie moest doen, had de draagmoeder geleerd op het internet. Net zoals ge tegenwoordig op dat net kunt leren hoe ge zelf een bom in elkaar kunt steken, bestaat er dus ook al een doe-het-zelf inseminatiecursus. Over heel die gang van zaken volgende opmerkingen: - Deze toestanden vinden plaats in België, omdat ze in Nederland wettelijk verboden zijn. Hier dus niet. De regeringen Verhofstadt, die zo fier uitpakten met hun nieuwe ethische wetten, hadden alleen oog voor abortus, euthanasie en holebi-toestanden. Wie in de fout gaat bij draagmoederpraktijken kan hoogstens vervolgd worden o.w.v. nevenfeiten, zoals bv oplichting. - Hilarisch is wel, dat in deze zaken de typering van domme Belgen en slimme Hollanders wordt omgekeerd. Het zijn de Nederlanders die zich in het ootje laten nemen. - Positief voor onze Noorderburen is wel, dat zij het zijn die de hele handel hebben uitgebracht. Voor de zoveelste maal worden misdaden binnen België ontdekt dank zij "scoops" in het buitenland. Ondertussen is nog maar eens duidelijk geworden dat onze Justitie een lege doos is. Over dat draagmoederschap zou al sinds 2005 gediscussieerd, maar niets aan gedaan zijn. Misschien komt er nu weer snel-snel een nieuwe wet, die dan daarna weer enkele keren zal moeten worden aangepast (denk maar aan de wapenwet en de verkeerswetten). --- En nu we toch over onze onvergelijkbare Justitie bezig zijn, nog dit: De Turk die op dit ogenblik in Gent terecht staat voor vier moorden, twee moordpogingen, een brandstichting en een gijzeling, zegt ter zijner verdediging, dat men hem maar eerder had moeten tegenhouden. De man heeft nog gelijk ook, want hij werd vroeger al vijf (5!) maal veroordeeld wegens geweld op zijn vier (4!) echtgenotes. Hij kreeg daarvoor in totaal 36 maanden cel en heeft daarvoor GEEN ENKELE DAG in de cel gezeten. Ook dat is Belgisch...
Vlaanderen heeft dus een blaam gekregen van het "Congres van de Lokale en Regionale Besturen" Dat is een tak van de Raad van Europa die 47 landen vertegenwoordigt. Op de vergadering ter zake, ingespannen door de Belgische francofonen tegen Vlaanderen o.w.v. de niet-benoeming van de drie wetsovertreders uit de Rand, was er 16 man tegenwoordig, m.a.w. amper één derde. Dat derde was het, op één stem na, die van burgemeester Jef Gabriëls uit Peer, eens dat Vlaanderen die burgemeesters zou moeten benoemen, omdat hun partij in hun gemeenten de meerderheid van de stemmen had behaald. In één adem vond deze Europese samenscholing, dat België zijn taalwetten zou moeten herzien en dat Vlaanderen rechtstreeks verkozen burgemeesters zou moeten hebben. M.a.w. heel die vergadering was een inmenging in onze nationale en regionale politiek. De uitspraak van dit samenraapsel, dat men bezwaarlijk een "congres" kan noemen, is helemaal niet bindend. Minister Keulen, die ervoor was opgeroepen, was er zelfs persoonlijk niet naartoe gegaan en had in zijn plaats Fons Borginon (ooit nog even voorzitter van de Volksunie, nu liberaal met een job in het kabinet De Gucht) gestuurd. De Standaard commentarieerde het verslag onder de titel "Keulen gaat roemloos ten onder". Ergens klopt dat, maar niet zoals De Standaard het bedoelde. Keulen is nl een watje, dat zich laat manoeuvreren door de Belgische politiek. Hij had die drie lastigaards al lang moeten afzetten en naar hun gemeenten een regeringscommissaris moeten sturen, zoals de wet het voorschrijft. In plaats daarvan, belooft Keulen nu dat de drie nog een kans krijgen, "als ze bij de volgende regionale verkiezingen (in juni 2009) de wet correct zullen toepassen". Iets wat de drie recidivisten trouwens al hebben afgewezen. Zij blijven de wet negeren, zoals francofonen dat steeds doen in dit land als die wet niet in hun kraam past. Tenslotte, om een idee te geven hoe objectief het er in die Raad allemaal toe ging: de laatste die aan het woord kwam in het requisitoir tegen Vlaanderen was niemand minder dan PS-ser Jean-Claude Van Cauwenberghe, de beruchte "Van Cau", die in Charleroi als burgemeester is moeten aftreden wegens een stortvloed van schandalen en fraudes. En dan maar steeds hét argument gebruiken, dat zij, de francofonen "democratisch" zijn. Doet me denken aan Kabila. Die zegt dat ook van zijn land.
In de marge van de discussie over het al dan niet troepen sturen naar Oost-Kongo was er het merkwaardige meningsverschil binnen het Vlaams Belang. Kamerlid Luc Sevenhans, die namens de partij zich gespecialiseerd heeft in het reilen en zeilen binnen het departement van landsverdediging, is het niet eens met het standpunt van zijn eigen partij, die géén Belgische troepen naar dat oorlogsgebied wil sturen. Nu mag Sevenhans een specialist ter zake zijn, in deze kwestie heeft zijn partij gelijk en hij ongelijk. Wij hebben in Kongo niets meer te zoeken. We hebben het daar al lang grondig verknald. Dat onze francofonen er nog steeds van dromen komt doordat zij van Kongo een Franstalig land hebben kunnen maken. De Vlamingen waren in Kongo alleen maar goed om missionarissen te sturen, die niets kostten. Voor de rest was het woord "Flamand" er een scheldwoord geworden. Dat de Michels De Gucht er naar de kroon willen steken, is daar ook een duidelijk bewijs van. Vergeten we trouwens niet dat de Waalse PS in Kinshasa een hoofdkwartier heeft! Het VB staat trouwens niet alleen in zijn afwijzing van een Europese troepenmacht. Ook de andere Europese landen voelen er niets voor. Dat heeft De Gucht zopas nog mogen horen op de bijeenkomst van de NATO. Verder traint België het Kongolese leger en zijn wij dus geen objectieve toeschouwers in dit conflict. Tenslotte is er de aanbeveling van de Ruanda commissie, die heeft gesteld dat er geen Belgische soldaten meer naartoe mochten gestuurd worden. Daarmee zijn zelfs de Vlaamse groentjes het eens. Ik kan best begrijpen dat Sevenhans meevoelt met de honderdduizenden onschuldige slachtoffers van wat er allemaal in Noord-Kivu gebeurt, maar dat is onze schuld niet. Het gaat niet op ons, na bijna vijftig jaar, nog verantwoordelijk te stellen voor de wandaden die de Afrikanen elkaar aandoen. Dat geldt trouwens niet alleen voor Kongo, maar ook voor de andere ex-kolonies, waar oorlog en miserie dagelijkse kost zijn geworden. Denk maar aan Zimbabwe. Tenslotte zijn er al 17.000 NATO militairen van de Monuc in Kongo, waarvan de meesten zich niet eens in Kivu bevinden. Vóór men nog meer soldaten gaat sturen, zou men dat daar ook eens wat beter kunnen organiseren. Als die Monuc soldaten de confrontatie met Nkunda niet aankunnen, wat zijn ze daar dan gaan doen? Om alleen maar te zorgen voor humanitaire hulp, had men even goed brandweerlui of de civiele bescherming kunnen sturen. Of zie ik dat weer verkeerd? Jozef Luns, de vroegere Nederlandse minister van Buitenlandse Zaken (en ook ex-secretaris van de NATO), heeft ooit eens gezegd dat Nederland een klein land was en daarom zoveel buitenland had. Dat geldt ook voor België. We hebben al soldaten rondlopen in Benin, in Tsjaad, in Kosovo en in Afghanistan. We kunnen de hele wereld niet beheersen. Kongo aan de Kongolezen. En als ze het niet aan kunnen, zoals duidelijk blijkt, dan moet men dit onnoemelijk groot land in tien of twintig stukken snijden. Alleen dan is er kans dat er hier en daar wat van zal komen.
Laurette Onkelinx heeft van het departement van Justitie een karikatuur gemaakt, dat is bekend. Door het Vlaams Belang werd ze zelfs uitgeroepen tot de patrones van de criminelen. Feit is, dat ze de indruk gaf meer voor de misdadigers te voelen dan voor de slachtoffers. Misschien kwam dat wegens haar achtergrond. De meerderheid van de veroordeelden in België zijn Noord-Afrikanen. Onkelinx' moeder was Algerijnse van origine en haar eerste man een Marokkaan. Onder het bewind van Onkelinx werden er geen nieuwe gevangenissen gepland noch bijgebouwd, alhoewel dat toen al dringend nodig was. De wet Lejeune, die veroordeelden al na het uitzitten van één derde van hun straf vrij laat, heeft ze zelfs nog versoepeld. Wie een straf kreeg van minder dan zes maanden, diende niet meer te worden opgesloten. Wie een straf kreeg van minder dan drie jaar, kreeg automatisch een strafvermindering van tweederden en hoefde feitelijk ook niet te zitten, want hij/zij was dan kandidaat voor een elektronische enkelband, waarvan er niet genoeg in voorraad waren. Enfin "tante Laurette" heeft van onze Justitie een lachertje gemaakt. CD&V, toen in de oppositie heeft zich altijd scherp verzet tegen Onkelinx' geklungel. In de regering Leterme heeft zij ook de post van Justitie opgeëist en gekregen. Vandeurzen ging het allemaal eens rechtzetten. We zouden eens gaan zien, wat we zouden gaan zien. En wat zien we? Zo goed als niets. Er zijn onder Vandeurzen wel enkele nieuwe gevangenissen gepland, maar het zal nog jaren duren vooraleer die zullen kunnen gebruikt worden. Hij had de Nederlandse "bajesboten" kunnen huren, maar dat vindt hij beneden zijn waardigheid.De cipiersstakingen zijn nog steeds schering en inslag. De wet Lejeune werd helemaal niet aangepast, evenmin als Onkelinx' rondschrijven voor de gestraften met enkelband. Erger zelfs: op dit ogenblik staan er liefst 1550 veroordeelden op de wachtlijst om zo'n enkelband te krijgen. Het kan tot één jaar duren vóór ze er een krijgen. Ondertussen lopen al die kleine en grote criminelen vrij rond, zonder ook maar de minste controle. Op diegenen die al wel een enkelband hebben, wordt - zegt men - al even weinig gecontroleerd en hetzelfde geldt voor diegenen die een werkstraf hebben gekregen. Kortom, Justitie was en blijft één grote Belgenmop. Het zou om te lachen zijn, ware het niet dat ons land daardoor in werkelijk een wetteloos land is geworden, alles behalve een rechtstaat. Onkelinx heeft het grotendeels op zeep geholpen en Jommeke Vandeurzen ("piske" voor de familie) staat erbij en kijkt ernaar. Officieel is hij de zaken aan het "bestuderen" en wacht hij op de uitslag van een zoveelste onderzoek dat open deuren zal intrappen. Ondertussen lopen er hier minstens 1550 al dan niet grote criminelen rond, die zich een breuk lachen om de straffeloosheid die er hier heerst...
Het hoofdstuk "dialoog" mogen we vergeten. Nu de hele Vlaamse regering, terecht, achter het standpunt van minister Keuken blijft staan en alle bijkomende dialoogjes afwijst, is het amen en uit met dit verhaal. Maingain, die ook deel uitmaakt van deze club, heeft op het FDF-congres verklaard, dat er geen verdere besprekingen komen als de drie opstandige burgemeesters uit de Rand niet vast benoemd worden. M.a.w. hij wil alleen verder praten als men de wet kan blijven overtreden. In zo'n situatie kunnen we zelfs niet meer spreken van een rechtstaat en houden we er dus beter mee op. Dit alles gezegd zijnde, moet echter Keulen ook beseffen, dat het geen zin heeft die drie valsspelers nog een kans te geven tegen de volgende verkiezingen. Hij moet ze afzetten en een regeringscommissaris sturen, zoals de wet voorschrijft. Er zijn al burgemeesters voor heel wat minder afgezet. Typerend voor de huidige stand van zaken in het communautaire debat is trouwens de weigering van alle francofone politici om deel te nemen aan een debat bij de VRT (een panorama uitzending voor ergens in januari) over de toekomst van België. De opnames zijn dan maar gemaakt met de medewerking van de Duitstalige Karl-Heinz Lambertz, Lidé-voorzitter Rudy Aernoudt, de Brusselse professor Van Parys en de hoofdredactrice van het weekblad "Le Vif", Dorothée Klein. Aan Vlaamse kant professor Vande Lanotte, Bart De Wever, economist Paul De Grauwe en ... Marc Eyskens. Blijkbaar durfde ook van CD&V geen politieker van de huidige generatie het risico nemen. De Tsjeven zijn helemaal terug van weg geweest. Zoals de zaken er nu bij staan komt er dus helemaal geen staatshervorming, komen er zelfs geen afgezwakte borrelnootjes en is het alleen maar de vraag wat CD&V en Open VLD daar in die francofone regering van Leterme Un nog zitten te doen. Als deze partijen hun gezicht nog willen redden, rest er hen alleen nog maar voor te zorgen, dat die burgemeesters worden afgezet en dat Brussel-Halle/Vilvoorde gesplitst wordt. En dit alles kan nog vóór de verkiezingen van 7 juni 2009. Ergens in mei 2009 zullen alle mogelijke francofone klachten opgebruikt zijn. Waar wachten ze op?
