Bij de aan de gang zijnde besprekingen over justitie, is nog maar eens gebleken dat de zo geroemde politiehervorming, na de zaak Dutroux, in werkelijkheid een soort misvorming is geworden. Er zijn bij de politie zo'n zestigtal soorten vergoedingen (62 om juist te zijn). Buiten die van de nacht- en weekeinddiensten, die niet meer dan normaal zijn, zijn er ook nog eens vergoedingen en/of bonussen (waar hebben we dat woord nog gehoord?) voor o.m. bereikbaarheid, grootstadsdienst, tweetaligheid, onderhoud van het uniform (tot daar toe, nog redelijk), telefoonverbindingen en ga zo maar door. Verder bestaan er nog aparte premies voor de militaire politie, de beveiliging van de Coburgers, voor de 'speciale eenheden' (wat dat ook moge betekenen), de zeevaartpolitie, tot zelfs een 'vergoeding voor politiehond'. Dat een dergelijke keuzelijst uitnodigt tot onverantwoord 'shoppen' en heel wat politiemensen op minder goede gedachten brengt, is zopas nog duidelijk geworden bij de heisa rond de klokkenluiders van Hasselt, waar politie, politiek en parket a.h.w. vechtend over straat rollen. En het houdt daarbij niet op. Vorige week werden zowaar drie politieagenten aangehouden op verdenking van het clandestien verhandelen van stookolie die werd doorverkocht als diesel. M.a.w. voor criminele feiten! Gisteren was er het bericht van eenzelfde aantal 'pakkemannen' die in St. Joost ten Node huisjesmelker spelen ten koste van een reeks illegale gelukzoekers, die er in mensonwaardige toestanden moeten leven. Waar zijn we mee bezig? Alsof de hele situatie op zich al niet ernstig genoeg is, werd dan de grote baas van de politie, Koekelberg uit zijn functie ontheven, maar mag de man wel opnieuw solliciteren. Enkele collega's, die ook gesolliciteerd hadden maar hun kansen de mist in zagen gaan, hebben ondertussen beroep aangetekend en zo blijft ook die commedia dell' arte voort duren. Van ontluistering gesproken. Ik heb het hier vroeger al eens geschreven en ik herhaal het: het was fout indertijd de Rijkswacht af te schaffen. Dat was tenminste een eenheid waar tucht in zat en waar de kans op de nu gekende ontsporingen veel kleiner was. Daarenboven had men toen een plan B als er eens iets mis liep met de politie. Dat is er nu niet meer, zodat men al blij is dat de meerderheid van het korps wél tussen de lijntjes kleurt, al was het maar om de flitspalen te controleren, want die werken wél...
Terwijl de discussies over de Gemeentelijke Holding en Dexia nog verre van beëindigd zijn, vallen er ook op heel wat andere plaatsen lijken uit de kast. Zo blijken er bij de energiedistributiebedrijven Eandis en Infrax in totaal zo'n 739 politiekers een zitje te hebben in e.o.a. raad en daarvoor de nodige zitpenningen op te strijken. Bij bestuurders van de Gemeentelijke 'Hold-up' blijken die rond de 30.000 euro te liggen en dit enkel en alleen om een tweetal vergaderingen per jaar bij te wonen. Bij Eandis en Infrax zal dat al niet veel minder zijn. Volgens de verbazend actieve Peter Reekmans (LDD), is de kostprijs van de mandaten bij deze twee maatschappijen zo'n 25 miljoen euro per jaar (één miljard oude befkes!). Niet voor niets is onze elektriciteit een stuk duurder dan bv in Nederland, Frankrijk of Groot-Brittannië. Bij Eandis zit o.m. Geert Versnick mee in de kaas. De man is federaal volksvertegenwoordiger, schepen van de stad Gent en daar ook OCMW-voorzitter. Een klassiek voorbeeld van graaier, voor wie genoeg nog niet genoeg is. Verder komt men er ook zijn baas Gargamel, pardon Termont tegen en andere 'democratische' figuren zoals Tobback Sr. Hoeft het te verwonderen dat bij Infrax de naam van Steve Stevaert* opduikt? De intercommunales zijn mandatencarrousels geworden die voor jet overgrote deel aan gemeenteraadsleden van de drie klassieke politieke partijen worden voorbehouden. Die carrousels zullen binnenkort werd in gang getrokken worden, want volgend jaar worden er gemeentelijke verkiezingen gehouden en dienen de zitjes herverdeeld te worden. En dan maar klagen over dat corrupte Griekenland!
* Ondanks het feit dat hijzelf officieel uit de politiek is gestapt, draait het Stevaert netwerk in Limburg nog altijd verder, alsof er nooit iets gebeurd is. Hilde Claes, dochter van leidt het Hasseltse 'afspiegelingscollege' waardoor er geen noemenswaardige oppositie meer is. Philip Hilven (Tv-Limburg en Concentra) is er woordvoerder bij het nutsbedrijf Group Machiels, waar Willy Claes, oh toeval, lange tijd adviseur was. Deze groep zit mee in de uitbouw van een godbetert Vietnamese haven, waar Steve Stevaert voorzitter is. Dat bedrijf zat ook mee in de later afgekeurde verkoop van de Pukkelpopweide. Ondertussen is Willy Claes zelf, de man die Stevaert lanceerde en reeds voorzitter van de Vlaamse Waterwegen (of iets in dien aard), nu ook voorzitter geworden van de Vlaamse Universiteiten en Hogenscholenraad (VLUHR) en dat allemaal ondanks het feit dat hij zich af en toe niets kan herinneren (van Agusta bv). Kortom: de perfecte republiek der kameraden.
Na de zoveelste historische en cruciale bijeenkomst van de eurozonelanden, zou ik feitelijk daarover moeten schrijven, maar ik heb daar echt geen zin in. Om te beginnen staan alle media er vandaag bol van en krijgt ge overal zowat hetzelfde te horen en te zien, met veel voorwaardelijke wijzen, veel 'zou' en 'als'. Daarenboven geloof ik niet, dat het met Griekenland nog ooit goed komt. Dat land heeft geen economie die in de huidige, slechte omstandigheden tot enige groei kan komen en is voor de rest zo corrupt als het maar zijn kan. Dat wist men bij de eurozoneclub al van toen Griekenland erin stapte en daarvan draagt men nu de gevolgen. Voor de rest heb ik het gevoel dat het Europees geklungel en het temporiseren nog lang zal aanhouden en dat er vroeg of laat toch iets beters uit de bus zal moeten komen om de financiële markten echt te overtuigen. Waar ik het wél over wil hebben is een titel uit De Standaard van gisteren, waarbij gesteld wordt dat de beheerders van de Gemeentelijke Holding niet schuldig zijn voor wat daar allemaal is misgelopen, maar er wel verantwoordelijk. 't Is maar, hoe ge het bekijkt. Voor mijn part mogen politiekers gerust in allerlei raden van instellingen zitten, ook die van financiële groepen. Het is niet zo dat ze allemaal onbekwaam zijn. Er zou wel bij moeten gesteld worden, dat ze de rekening gepresenteerd zullen krijgen als het mede door hun schuld fout loopt. Wie echt niet bekwaam is, zou dan wel twee keer nadenken alvorens in de beheerraad van zo'n instelling te stappen. Het minste dat men - ook nu - zou kunnen eisen van al diegenen die mede verantwoordelijk zijn voor de fiasco's bij die holding, bij Dexia en bij alle andere financiële toestanden, is dat ze in de toekomst geen politiek mandaat meer zouden mogen uitoefenen. M.a.w. dat ze geschrapt zouden worden van de kieslijsten. In dezelfde Standaard stond ook een artikel van Marc Hooghe, zelf verklaarde belgicist, waarmee ik het meestal niet eens ben. Deze keer echter wel, enfin toch gedeeltelijk. De man bekent nl dat de regeringen Martens/Eyskens in de jaren tachtig van de vorige eeuw een wanbeleid hebben gevoerd, die onze staatsschuld hebben doen ontploffen, die de Belgische frank destijds heeft gedevalueerd en waarvan we nu nog steeds de gevolgen dragen. M.a.w. dat de slechte financiële situatie van dit land nog steeds mede het gevolg is van dat geciteerde wanbeleid. Dat is iets wat ik in mijn blogs ook steeds heb geschreven. Voor een keer zijn we het dan eens, al is het maar gedeeltelijk. De hoogleraar politieke wetenschappen aan de KULeuven 'vergeet' nl de tweede grote schuldige aan te duiden, Guy Verhofstadt, die de kans had de Belgische staatsschuld drastisch terug te schroeven en dat niet gedaan heeft, waarbij hij zijn eigen burgermanifesten verloochende. Mensen als Martens, Eyskens en Verhofstadt zouden dan ook beter zwijgen dat ze zweten, want in feite zijn ze niet veel beter dan de sjoemelaars bij de Gemeentelijke Holding en Dexia, die zogezegd niet schuldig zijn, maar wel verantwoordelijk.
Het wordt vandaag D-Day voor Europa in het algemeen en voor de Eurozone in het bijzonder. Terwijl heel wat landen zich klaarmaken om ervoor te zorgen dat de anderen het gelag zullen betalen (les affaires, c'est l'argent des autres), is bij ons al lang beslist wie (nog maar eens) de klos wordt: Vlaanderen. De vertegenwoordigers van de Vlaamse minderheid aan de onderhandelingstafel hebben Wallonië al een half miljard euro per jaar toegekend en zitten nu braafjes te wachten op het verdict van de Hoge Raad voor Financiën om waarschijnlijk nog maar eens door de knieën te gaan en luie Charel zijn zin te geven. Dat alles terwijl Wallonië al zo'n 12 miljard per jaar extra krijgt. In 't Pallieterke van deze week staat een brief van een zekere Hubert Vanhelmond, uit Hoboken, die de jaarlijkse transfers eens op een andere manier bekijkt. Hij deelt die 12 miljard door 6,6 miljoen Vlamingen en komt zo uit op 1.838 euro die elke Vlaming jaarlijks extra moet ophoesten voor die arme Walen die het toch zo moeilijk hebben. Rekening houdend met het feit dat wie nog geen 18 is geen belasting betaalt, rondt hij het getal af naar boven, tot 2.000 euro. Dat is zo ongeveer het gemiddelde maandelijkse inkomen van de modale Vlaming. Dat betekent, dat die Vlaming elk jaar een gemiddeld maandloon afdraagt en de Waal er een bij krijgt. Of, nog anders gesteld, dat de Vlaming 5 maanden wordt betaald om 12 maanden te werken en de Waal er voor diezelfde periode 7 maanden loon voor krijgt. We worden dus nog maar eens gerold. En daar wil Charel Michel nog een schepje bovenop doen. Genoeg is voor hem al lang niet meer genoeg. Hij gaat er gewoon van uit dat de Vlaamse onderhandelaars geen weg terug meer hebben en tenslotte alles zullen slikken. Met de dood in 't hart en voor het welzijn van dit land, zoals dat hoort in het Belgique à papa.
Na de 'hou me vast of ik doe iets' retoriek van Croo'tje de crasher, is nu ook zijn francofone spitsbroeder op het voorplan getreden. Sinds de breuk met het FDF moet de MR laten zien dat zij dé waarborg is voor de Franstalige bevolking van dit land en dat Vlaanderen de schuld van alles is. Ik heb het hier vroeger al een paar geschreven, maar moet het helaas nog maar eens herhalen: het was fout van de Vlaamse regering persé een sluitende begroting na te streven. Op zich is dat een goede zaak, maar met de wetenschap dat de andere gewesten het niet zouden doen, was het klaar als pompwater dat die later zouden eisen het geld te halen waar het zit, in Vlaanderen dus. Dat is wat met deze weer eens is gebeurd. De andere francofone partijen zeggen dan wel dat ze zich distantiëren van Charels gewauwel, in werkelijkheid is de kans groot dat Michel straks gelijk krijgt. Di Rupo heeft zijn vraag inmiddels al doorgespeeld naar de Hoge Raad voor Financiën. Die gaat e.e.a. onderzoeken en zal deze week waarschijnlijk nog laten weten dat de cijfers dienen te worden 'aangepast'. Zeker weten, want het is nu al duidelijk dat onze staatsschuld, na de fratsen met Dexia en de Gemeentelijke Holding, met de dag oplopen. Er zál dus meer moeten bespaard worden en Vlaanderen zál meer moeten betalen. Zeg dat ik het gezegd heb. Als de Vlaamse regering vindt, dat ze tekort wordt gedaan, dan moet ze er mee ophouden een oplossing te zoeken op Belgisch vlak en moet ze resoluut zelf in de aanval gaan door het bestaan van dit land in vraag te stellen. Het moet toch zo stilaan voor iedereen duidelijk zijn, dat het overdragen van bevoegdheden zonder de budgetten of vice versa de problemen hier alleen maar erger zullen maken. Als men bovendien wil, zoals luie Charel, dat het federale niveau versterkt wordt i.pl.v. het regionale, dan gebeurt juist het tegenovergestelde van wat zelfs in de nota Di Rupo was vooropgesteld. Waar is de tijd dat Di Rupo vond dat hij en niet Leterme die begroting eens snel zou opstellen (tegen de Eurotop nog wel)? Aan het slakkengangentje waarmee de onderhandelingen nu lopen, halen we zelfs Kerstmis niet. Misschien carnaval? Onze media maken er een sport van te lachen met Berlusconi. Diens ex-landgenoot hier doet het al niet veel beter. --- Tenslotte nog iets anders: het Rampenfonds heeft geen geld meer. Van een ramp gesproken...
Alexandre De Croo schuwt de grote woorden niet. In een interview in De Standaard van dit weekeinde, zegt hij liever de partycrasher van de onderhandelingstafel te zijn dan straks met een regering rollend over straat te rollen. Grote woorden voor een politieke neofiet, die al wel wat potten gebroken heeft, maar daar voor zijn partij weinig of geen voordeel uit kunnen halen heeft. Hij was het ook die na het communautair overleg, die akkoorden als historisch bestempelde. Hij zou beter eens navraag doen bij de Orde van de Vlaamse Balies, waar normaal gesproken toch heel wat potentiële VLD-kiezers zouden moeten zitten. Die Orde van Vlaamse Balies heeft nl uitgebracht dat de Vlamingen nog maar eens de dupe geweest zijn bij de gerechtelijke splitsing van B-H/V. Bij dit volgens De Croo historisch akkoord, krijgen de Nederlandstaligen in Brussel nog 20% van het aantal magistraten, daar waar de werkelijke cijfers rond de 30% liggen. Dat betekent dat de rechtzoekende Vlaming in Brussel nog meer gediscrimineerd wordt dan nu en dat is al erg genoeg. Zelfs de 'bevoegde' minister, watje De Clerck heeft dat moeten toegeven en ook die loopt nog maar eens achter de feiten aan. Als Croo'tje bij de besprekingen van het sociaal economische luik van de staatshervorming (indexhervorming, werkloosheid, immigratie en justitie e.d.) zich nog eens historisch laat rollen, dan mag hij er voor mijn part een kruis over maken. Hij zou dan inderdaad beter de partycrasher aan de onderhandelingstafel worden. Vraag is maar, of hij dat dan zal doen i.pl.v. het misschien weer te hebben over 'historische' akkoorden.
