Bij de uitreiking van de Trends HR-manager trofee van het jaar, heeft Jan Pieter De Nul, CEO van het gelijknamige baggerbedrijf, eens zijn gedacht mogen zeggen en de dames en heren politici van het land de waarheid gezegd. En die kan hard zijn, dat weten we.

   De Nul stelde, dat er van de 6,1 miljoen Belgen die zouden moeten werken, er maar 3,1 miljoen zijn die dat effectief ook doen. Velen werken niet, omdat ze er gewoon geen zin in hebben. Omdat het zonder werken in dit land ook kan. Omdat er zoveel systemen en uitzonderingen zijn uitgedacht en opgebouwd om betaald te worden zonder werken. Denk bv maar aan het tijdskrediet, dat bijna nergens anders ter wereld bestaat.

  Voor wat de ambtenarij betreft, geeft De Nul toe dat onze 1,3 miljoen ambtenaren* zeker niet helemaal onproductief zijn, maar dat er wel 100.000 meer zijn dan tien jaar geleden.

   80 of 90 procent van onze politici zijn volgens De Nul idioten, die van zichzelf denken bij die andere 10 tot 20% te horen…

   En dan nog dit: er studeren in dit land elk jaar o.m. 500 psychologen af aan onze universiteiten. Wat heeft de economie daaraan?**

---

   De Nul was niet de enige die deze week de harde waarheid sprak. De Nederlandse Femke Halsema, tot voor twee jaar partijvoorzitster van GroenLinks en nu voorzitster van de Stichting Vluchteling heeft in hoedanigheid van die laatste functie Afrika en het Midden-Oosten bezocht. Ze zegt dat de vele hulporganisaties die ze daar aan het werk heeft gezien veel meer bezig zijn met hun eigen overlevingsstrategie dan met de opdracht van hun organisatie. Ze houden zich, aldus Halsema, vooral bezig met die activiteiten die in de kijker lopen: distributie van goederen, medische hulp of onderwijs. In een vluchtelingenkamp in Jordanië zag ze liefst 25 hulporganisaties aan de slag. Op haar vraag wat ze daar allemaal deden, kreeg ze als antwoord ‘dat ze allemaal een stukje van de koek wilden hebben’.

   In tegenstelling tot het marktmechanisme leidt competitie echter niet tot een verbetering van (nood)hulp, zegt Halsema. De mensen die de schenkingen doen en zo de zaak financieren, zitten op grote afstand en kunnen niet nagaan of de hulp terecht komt waar zij hopen en of deze werkelijk effectief is.

   Zo hoort men het ook eens van iemand anders, want Halsema behoort wel degelijk tot het linkse kamp van de zgz ‘wereldverbeteraars’. Het verwondert mij trouwens dat er tot nu toe weinig of geen reactie is gekomen tegen haar uitspraken, zelfs niet van ‘onze’ Bogdan Vanden Berghe, de grote baas van onze (z)elf-(z)elf-(z)elf die er hier altijd als de kippen bij is als iets niet loopt zoals hij het ziet of zou willen.

      * Dat is zo ongeveer het dubbele van Nederland dat 50% meer inwoners telt…

** Wat die zoal doen, hebben we o.m. kunnen meemaken op het proces van Kim De Gelder…

23-06-2013, 09:16 Geschreven door guido van alphen  
Reageren (1)

     De N-VA heeft de financiële transfers nog maar eens in kaart gebracht. Met al de discussies die men de dag van vandaag voert over de begroting(en), zou het geen kwaad kunnen dat ook de Vlaamse meerderheidspartijen daar eens stil bij stonden.

   De cijfers van de transfers van noord naar zuid zijn aan schommelingen onderhevig. In grote lijnen beweert de N-VA dat het om 8 miljard euro gaat, zowat 3.000 euro per werkende Vlaming per jaar. In werkelijkheid gaat het echter om heel wat meer. Zoals reeds in 2005 gemeld werd in het manifest van de Warande, gaat het om ± 12 miljard. Dat verschil is er, omdat men in eerste instantie geen rekening houdt met de Belgische staatsschuld. Die komt officieel op rekening van België, maar wordt in de praktijk alleen betaald door Vlaanderen zolang die andere ‘entiteiten’ blijven  beweren geen geld te hebben.

   Buiten de door N-VA aangegeven vlakken (werkloosheid, RIZIV, pensioenen, kinderbijslag en arbeidsongevallen) zijn er dan nog de verdoken transfers, zoals de opbrengst van de verkeersboetes, die voor 80% in Vlaanderen worden geïnd, maar waarvan de helft aan Wallonië cadeau worden gegeven. Of het feit dat Vlaanderen 60% van de bevolking telt, maar meestal hoop en al 50% van de opbrengsten krijgt. Bij dat laatste mag men trouwens ook de verdeling van de ambtenaren rekenen, die verhoudingsgewijs in Wallonië meer vertegenwoordigd zijn, zeker aan de top, waar ze het meeste kosten.

   Waar we de N-VA kunnen volgen, is in hun zgz ‘confederaal’ voorstel om de rekeningen van Vlaanderen, Wallonië en Brussel volledig gescheiden te houden. Alleen zo zou men ook een klare kijk kunnen hebben op ieders deel van de staatsschuld. Dat laatste zou dan trouwens ook kunnen dienen bij het opmaken van allerlei statistieken die over dit land verspreid worden, waarbij Vlaanderen steeds in een slechter daglicht wordt gesteld omdat men het alleen maar heeft over België. De kans dat dit ooit gebeurt is echter vrijwel nihil, met dank aan de Vlaamse meerderheidspartijen die confederaal wel uit hun woordenboek hebben geschrapt, maar als alternatief in het Belgische gareel blijven lopen...

22-06-2013, 08:47 Geschreven door guido van alphen  
Reageren (2)

   In de politieke discussie over (con)federalisme en de verkiezingen van 2014, wordt door de traditionele partijen gesteld dat er geen sprake kan zijn van een zevende (en misschien wel laatste) staatshervorming zolang de zesde niet helemaal zal zijn uitgewerkt. Het is nl nu al zeker dat er nog enkele jaren nodig zullen zijn eer alles van de aan de gang zijnde hervorming op zijn plaats zal zitten en zal werken zoals het hoort. Dat klinkt aannemelijk. Vraag is wel hoe lang het zal duren vóór die zesde staatshervorming definitief geregeld zal zijn.

   Als we moeten afgaan op wat er gebeurd is met de nationale plantentuin van Meise, dan zou dat nog wel eens héél lang kunnen zijn. Die tuin was vroeger nl zogezegd nationaal en kwam pas in Vlaamse handen na de vijfde staatshervorming onder Verhofstadts ‘actieve welvaartstaat’. Zoals wel meer gebeurt, hielden de francofonen echter hun woord niet en het resultaat van een zoveelste communautair getouwtrek zorgde ervoor dat de befaamde tuin met een oppervlakte van 92 hectaren, waarvan heel was serres, in verval geraakte omdat niemand er nog geld in wou investeren.

   Na 12 (twaalf!) jaren van discussie is er nu eindelijk een akkoord dat is goedgekeurd door zowel het Vlaamse parlement als door de Franse gemeenschap. Beter laat dan nooit, zou men denken, ware het niet dat de overeenkomst een schoolvoorbeeld is van de oude politieke cultuur, een belgicisme dat ervoor zorgt dat niets is wat het lijkt.

   De plantentuin mag dan officieel nu in Vlaamse handen zijn gekomen, de rechten van de Franstalige onderzoekers die er werken zijn naar slechte Belgische gewoonte ‘gebetonneerd’. Er komt een paritair samengestelde wetenschappelijke raad en wettelijke rapporten mogen zowel in het Frans als in het Nederlands gemaakt blijven worden. De Franstaligen mogen in de administratieve raad dan wel in de minderheid zijn, ze krijgen er een blokkeringsmechanisme, een vetorecht zeg maar, een soort alarmbelprocedure zoals ze die ook al hebben in het federale parlement. Democratie op zijn Belgisch.

   Vlaanderen kan zich voor de zoveelste keer nog maar eens blij maken met een dooie mus. Zelfs in hun eigen regio – Meise ligt nog altijd in Vlaanderen -  hebben Vlamingen het niet voor het zeggen. Met dank aan de Vlaamse partijen van de federale meerderheid, die wel uitpakken met nieuwe beginselverklaringen, burgerrechten en verantwoordelijk bestuur, maar die zich ondertussen in het eigen regio nog altijd laten rollen door de Franstalige minderheid..

   Als we straks zullen moeten wachten tot alle punten van de zesde staatshervorming gerealiseerd zullen zijn, dan zullen niet de verkiezingen van 2014, maar pas die van 2019 belangrijk worden. Meer dan ooit zal België blijven bestaan dank zij het geduld van de Vlamingen.

21-06-2013, 09:24 Geschreven door guido van alphen  
Reageren (1)

   ‘Als iets een Waals probleem is, wordt het een Belgisch probleem, maar als het een Vlaams probleem is, blijft het een Vlaams probleem’.

   Bovenstaande uitspraak komt van niemand minder dan Johan Vande Lanotte, federaal vice-premier en minister van alles en nog wat in de regering Di Rupo. Hij deed ze wel i.v.m. het mogelijk afschaffen van de Thalyslijn van ‘zijn’ Oostende naar Brussel*, maar ze kan model staan voor de reden waarom de francofonen dit België willen behouden. Alles wat ze tekort komen – en dat is nogal wat – verwachten ze van België. Alhoewel dat er nooit bij verteld wordt, betekent voor hen dit België automatisch Vlaanderen, het landsdeel dat voor alle Belgische kosten moet opdraaien. Als Vlamingen eens een probleem hebben, moeten zij niet op België rekenen, maar het zelf oplossen. Meestal gebeurt dat dan nog ook.

   Het zgz samenwerkingsakkoord dat alle entiteiten van dit land dinsdag gesloten hebben is dan ook niet meer dan de klassieke wind in de fles. Het akkoord kwam er op vraag van Kris Peeters en om hem plezier te doen heeft men nu dat akkoord gesloten. Het is echter (voorlopig?) niets meer dan een intentieverklaring, die straks voor Peeters en zijn CD&V faliekant zou kunnen aflopen, als er geen reëel vervolg op komt vóór de volgende verkiezingen.

  Het zgz concurrentiepact zal alleen effect hebben als onze loonkosten min of meer gelijk worden aan die van onze buurlanden en geen 15 tot 20% hoger als nu het geval is. Met een federale regering die wanhopig op zoek moet naar nog maar eens een half miljard euro dit jaar en 3½ miljard voor volgend jaar, is dit een mission impossible, tenzij men draconische, structurele besparingen uitvoert. Voorbeelden kunnen zijn: de verkoop van aandelen in staatsbanken en/of Belgacom, het definitief sluiten van de senaat, het afschaffen van de provincieraden, het gefaseerd verhogen van de pensioenleeftijd tot de wettelijke van 65 jaar. Gedaan met plakken en knippen evenals het heffen van nieuwe belastingen die nog meer bedrijven zullen wegjagen.

   Kris Peeters zou er best aan doen niet te veel te rekenen op de confraters van de andere entiteiten. Misschien zou het niet slecht zijn, mocht ook Vlaanderen eens in de rode cijfers gaan, iets wat ik reeds schreef in mijn blog van 03.01.2012 (‘De sluitende begroting’). Persé die sluitende begroting willen aanhouden, versterkt de tegenpartijen alleen maar in hun geloof dat Vlaanderen geld teveel heeft.

   *Al meer dan tien jaar is er een Thalysverbinding van Oostende naar Brussel, waar ze aansluiting geeft naar Parijs. Ooit ‘geregeld’ door dezelfde Vande Lala. Er stappen in de kuststad elke dag gemiddeld zo’n vijf (5!) passagiers op en dat grapje kost de belastingbetaler elk jaar zes miljoen euro. Tot vandaag dus al meer dan 60.000.000 euro! Vande Lala is nu bereid de lijn te schrappen, maar vraagt als tegenprestatie van de francofonen dat die de Thalyslijn Bergen, Charleroi, Namen, nóg zo’n ommetje om in Parijs te geraken, ook opdoeken. Vandaar zijn bovenstaande uitspraak…

20-06-2013, 08:48 Geschreven door guido van alphen  
Reageren (1)

   Onder de titel ‘De terugkeer van de ideologie’ is De Standaard een reeks gesprekken begonnen met de voorzitters van de Franstalige partijen, naar analogie met een reeks met de Vlaamse voorzitters die eerder dit jaar gepubliceerd werd. De eerste in de nieuwe reeks is Olivier Maingain, de Vlaamshatende voorzitter van het Fransdolle FDF en het gesprek verschijnt onder de titel: ‘ Er is nog nooit een democratie gesplitst’, een uitspraak van Maingain.

   Mijn eerste reactie op die titel was natuurlijk: ‘En Tsjechoslovakije  dan?’. Die vraag wordt Maingain ook, ergens weggemoffeld in het artikel van vier bladzijden, eerder terloops voor de voeten geworpen, met als antwoord dat het daar uitzonderlijke omstandigheden waren, omdat het land uit een periode van communistische dictatuur kwam. Een uitleg die door de ondervragende journalisten zonder verdere commentaar geslikt wordt. Dat is natuurlijk larie, want dat zou betekenen dat om een democratisch land te splitsen, het eerst een dictatuur zou moeten gehad hebben. Tsjechoslovakije was trouwens al enkele jaren weer een democratie na de val van het Oostblok en was dat trouwens ook al vóór de communisten er de macht grepen. Daarbij komt nog dat de splitsing er op een zeer vreedzame wijze is gebeurd, via de zgn ‘fluwelen revolutie’ en – vooral – dat beide deelstaten, Tsjechië én Slowakije, er daarna beter van geworden zijn. Vooral voor Slovakije was dat een verrassing, omdat dat landsdeel zo’n beetje beschouwd werd als het Wallonië van de vroegere eenheidsstaat. Vergeten we tenslotte niet, dat Tsjechen en Slowaken zowat dezelfde Slavische taal spreken (een verschil zoals bij ons tussen Vlaams en Hollands), terwijl wij in dit land wel degelijk met andere taalgroepen te maken hebben en dat uitgerekend het taalimperialisme van de francofonen er de oorzaak van is dat vele communautaire problemen hier nooit opgelost zullen geraken.

   De kritiek die ik hier uit had feitelijk moeten gegeven worden door de journalisten van De Standaard, maar die blijken zich op dat gebied van geen kwaad bewust. In politieke interviews zijn die alleen maar alert als ze een Vlaamsnationalist aan de tand kunnen voelen (dat geldt trouwens ook voor die van de VRT). De rest van het gesprek is dan ook navenant. Maingain vindt Verhofstadt ‘geweldig’, is niet alleen gewonnen voor nationale kieslijsten, maar zelfs voor transnationale (in Europa) en vindt het gevaarlijk om met de N-VA akkoorden te sluiten.

   Het is niet toevallig dat journalisten in dit land niet betrouwd worden en op dat gebied alleen maar moeten onderdoen voor onze politiekers… 

19-06-2013, 08:31 Geschreven door guido van alphen  
Reageren (1)

   De Coburgers beleven hun beste jaar niet. Na de perikelen omtrent de dotaties en de herschikking ervan, belastingen inbegrepen, na de heisa over de fondsen van tante Fabi en het gefluisterde aftreden van Albert II ergens in het najaar, krijgt diezelfde Albert en twee van zijn wettige afstammelingen een proces aan hun been en nog niet van de eerste de beste. Eiser is nl Delphine Boël, natuurlijk kind ooit verwekt door diezelfde Albert toen hij nog prins was. In zijn kerstboodschap van 1999 had de man trouwens al ‘omfloerst’ toegegeven dat hij een scheve schaats had gereden. Raar genoeg heeft hij die dochter nooit erkend en nu komt die dat zelf vragen via een DNA-test. Naar het schijnt kan hij, zowel als Astrid en Flup, dat weigeren, maar veel sympathie zal hen dat niet opleveren. Voor Albert misschien een reden te meer om versneld af te treden.

   Bij VTM, waar men een eigen royalty programma heeft, regelmatig met het koningshuis uitpakt en dus beter zou moeten weten, zei reporter Barend Leys in het avondjournaal van gisteren, dat het nieuws dat ook Astrid en Flup gedagvaard werden, maar niét Laurent, voor hem een verrassing was. Zou het? Het is een publiek geheim dat de wettelijke vader van Laurent meer dan waarschijnlijk niet Albert was, maar een zekere Aldo Vastapane, evenals koningin Paola een volbloed Italiaan, rijk geworden in Brussel met vastgoedprojecten en taxfree shops. Men kan dat even goed laten controleren met een DNA-test, maar feitelijk is dat niet nodig. Als men Laurent aandachtig bekijkt en vergelijkt met zijn officiële zus en broer, kan men zien dat er een ‘reukje’ aan is. En dan hebben we het nog niet over zijn karakter gehad. Delphine zal dan ook wel weten dat een DNA-test bij Laurent voor haar erkenning niet in aanmerking komt.

   Tenslotte laat de hele zaak wel een wrange smaak achter, als men ziet dat in zo’n koning, die het voorbeeld zou moeten geven en die de rest van de bevolking via allerlei ‘boodschappen’ op regelmatige tijdstippen vertelt hoe die zich moet gedragen, zélf enerzijds niet eens een natuurlijke dochter wil erkennen en anderzijds een bastaardzoon in de armen sluit.

   Eviva la repubblica!

18-06-2013, 09:29 Geschreven door guido van alphen  
Reageren (1)

   Opiniepeilingen blijven wat ze zijn: momentopnamen. Als we ons bij de laatste, deze van VTM en De Morgen, over iets kunnen verwonderen, is het dat de N-VA blijft stijgen, terwijl men in de politiek correcte media, die de traditionele partijen zo goed gezind zijn, de laatste weken de indruk kreeg dat het die partijen zouden zijn die er flink op vooruit zouden gaan. Ze zijn al blij dat ze, ocharme, bijna één fictief procentje stijgen, blij met een dooie mus. SP.a zindert nog na met zijn nieuwe beginselverklaring, Open VLD prijst zich de hemel in met de kopie die Rutten heeft gemaakt van Verhofstadt’s eerste burgermanifesten en CD&V kan niet genoeg herhalen hoe zij voor goed bestuur blijft werken, al dan niet via haar ‘high potentials’ van Innesto.

   Wat in heel deze opgeklopte zaak ergerlijk blijft, is de steeds terugkomende verwijzing naar de 541 dagen die men verloren heeft voor de vorming van Di Rupo’s regering. Die verloren tijd wordt steeds volledig in de schoenen van de N-VA geschoven, met als doel de kiezers bang te maken op een herhaling ervan, zeker als er weer over een volgende staatshervorming zou moeten onderhandeld worden. Mag ik eraan herinneren, dat De Wever tijdens de bewuste onderhandelingen van Albert II amper drie weken tijd kreeg en de eerste onderhandelaar was die alles op papier zette. Zijn voorstellen werden binnen de tijdspanne van enkele uren al van tafel geveegd door de francofonen, PS op kop. Di Rupo liefst drie maanden de tijd en later ging er nog een half jaar verloren toen de N-VA de onderhandelingstafel al had verlaten. De periode dat België zonder een effectieve regering heeft gezeten was trouwens de enige in de laatste tien jaar, waarbij het handelstekort, de belastingen en de staatsuitgaven niét opliepen. Het lijkt er soms op, alsof men dat in de pers nu erg vindt en zich blij maakt om enkele politieke intentieverklaringen van de bevriende partijen.

   De nieuwe rode beginselverklaring, Rutten’s agendapunten en Innesto’s voorstellen moeten eerst nog door de partijcongressen worden goedgekeurd en – al dan niet ‘aangepast’ – aan de kiezers worden voorgelegd. Als men zolang wacht tot men die zo dringende economische maatregelen gaat treffen die dit land uit zijn impasse moeten halen, zal het al lang te laat zijn. Die maatregelen moeten nu getroffen worden en de afloop ervan zal zeker mee de uitslag van de volgende verkiezingen bepalen. Als Di Rupo ondertussen aan zijn Europese verplichtingen wil voldoen, zal hij uit een ander vaatje moeten tappen dan het knip en plakwerk dat hij tot nu toe laten zien heeft.

17-06-2013, 09:37 Geschreven door guido van alphen  
Reageren (1)