Opiniepeilingen blijven wat ze zijn: momentopnamen. Als we ons bij de laatste, deze van VTM en De Morgen, over iets kunnen verwonderen, is het dat de N-VA blijft stijgen, terwijl men in de politiek correcte media, die de traditionele partijen zo goed gezind zijn, de laatste weken de indruk kreeg dat het die partijen zouden zijn die er flink op vooruit zouden gaan. Ze zijn al blij dat ze, ocharme, bijna één fictief procentje stijgen, blij met een dooie mus. SP.a zindert nog na met zijn nieuwe beginselverklaring, Open VLD prijst zich de hemel in met de kopie die Rutten heeft gemaakt van Verhofstadt’s eerste burgermanifesten en CD&V kan niet genoeg herhalen hoe zij voor goed bestuur blijft werken, al dan niet via haar ‘high potentials’ van Innesto.

   Wat in heel deze opgeklopte zaak ergerlijk blijft, is de steeds terugkomende verwijzing naar de 541 dagen die men verloren heeft voor de vorming van Di Rupo’s regering. Die verloren tijd wordt steeds volledig in de schoenen van de N-VA geschoven, met als doel de kiezers bang te maken op een herhaling ervan, zeker als er weer over een volgende staatshervorming zou moeten onderhandeld worden. Mag ik eraan herinneren, dat De Wever tijdens de bewuste onderhandelingen van Albert II amper drie weken tijd kreeg en de eerste onderhandelaar was die alles op papier zette. Zijn voorstellen werden binnen de tijdspanne van enkele uren al van tafel geveegd door de francofonen, PS op kop. Di Rupo liefst drie maanden de tijd en later ging er nog een half jaar verloren toen de N-VA de onderhandelingstafel al had verlaten. De periode dat België zonder een effectieve regering heeft gezeten was trouwens de enige in de laatste tien jaar, waarbij het handelstekort, de belastingen en de staatsuitgaven niét opliepen. Het lijkt er soms op, alsof men dat in de pers nu erg vindt en zich blij maakt om enkele politieke intentieverklaringen van de bevriende partijen.

   De nieuwe rode beginselverklaring, Rutten’s agendapunten en Innesto’s voorstellen moeten eerst nog door de partijcongressen worden goedgekeurd en – al dan niet ‘aangepast’ – aan de kiezers worden voorgelegd. Als men zolang wacht tot men die zo dringende economische maatregelen gaat treffen die dit land uit zijn impasse moeten halen, zal het al lang te laat zijn. Die maatregelen moeten nu getroffen worden en de afloop ervan zal zeker mee de uitslag van de volgende verkiezingen bepalen. Als Di Rupo ondertussen aan zijn Europese verplichtingen wil voldoen, zal hij uit een ander vaatje moeten tappen dan het knip en plakwerk dat hij tot nu toe laten zien heeft.

17-06-2013, 13:25 Geschreven door Jean