Twee blogs geleden had ik het over het feit dat Vlamingen én Walen gediscrimineerd worden t.o.v. Belgen van vreemde origine, die een dubbele nationaliteit mogen hebben en zo van twee walletjes kunnen eten. Er zijn in dit land nog meer van die discriminaties. In tegenstelling tot bovenstaande gaat het dan echter bijna uitsluitend over Vlamingen die gediscrimineerd worden t.o.v. van Walen cq francofonen. Hierbij een uittreksel: - Volgens de Grondwet zijn alle Belgen gelijk voor de wet. Dat geldt echter zeker niet voor de kieswet. Om in Vlaanderen verkozen te worden heeft men heel wat meer stemmen nodig dan in Wallonië, wat als resultaat heeft, dat de Vlaamse stem in dit land minder waard is dan de francofone. - Ondanks het feit dat 60% van de inwoners van dit land Vlamingen zijn, krijgen wij maar evenveel ministers als de Franstaligen. Ook hierbij worden wij gediscrimineerd. - Wij worden ook gediscrimineerd door onze eigen, Vlaamse gezagdragers. Zo heeft Vlaams minister Keulen (VLD) een wet laten goedkeuren, die zegt dat er op elke kieslijst voor de komende gemeenteraadsverkiezingen evenveel vrouwelijke als mannelijk kandidaten moéten staan. Dit is een discriminatie van man t.o.v. vrouw en iets dat niet in overeenstemming te brengen is met echte democratie. - Een van de laatste decreten die de Vlaamse regering heeft uitgevaardigd alvorens met vakantie te gaan, is er een die zegt dat in 2010 minstens 10% van de Vlaamse ambtenaren moet bestaan uit allochtonen. Van een discriminatie gesproken. Als die allochtonen zorgen dat ze bekwaam genoeg zijn, mogen er van mij gerust 20% ambtenaar worden, maar dan wel op een normale, wettelijke manier en niet enkel omdat ze nu toevallig allochtoon zijn. - Bertje Anciaux zou Anciaux niet zijn als ook hij niet op dit lijstje zou voorkomen. De minister van cultuur (met de klemtoon op de eerste lettergreep) wil nl in de nabije toekomst de subsidiëring vanuit zijn departement laten afhangen van het al dan niet aangeworven percentage allochtonen in de diverse culturele uitingen. Alsof die allochtonen bv geïnteresseerd zouden zijn in onze cultuur (denk maar eens aan opera...)! Het kan best zijn dat allochtonen in onze maatschappij gediscrimineerd worden. De aanwezigheid ervan is ook een nieuw fenomeen dat zijn tijd nodig heeft om geïntegreerd te geraken. Feit is echter dat dé grote discriminatie in dit land gebeurt t.o.v. van de autochtonen in het algemeen en de Vlamingen in het bijzonder.
In Het Laatste Nieuws van vandaag staat een uitgebreid interview met Yves Leterme, tot op heden minister-president van de Vlaamse regering. Leterme zegt op een gegeven ogenblik daarin, dat hij geen schrik heeft om eerste minister te worden in een federale regering. Daarmee wordt nog eens duidelijk gesteld dat de CD&V wel degelijk terug aan de macht wil komen. De vraag is alleen welke prijs zij daarvoor bereid is te betalen. Leterme zegt wel, dat er in elk geval meer macht aan de regio's en gewesten moet gegeven worden, maar dat kan alleen als daarvoor waterdichte afspraken worden gemaakt en dit alvorens met een regering te starten. De dooddoener: "Het staat niet in het regeerakkoord", kennen we ondertussen wel. Denk maar aan Brussel-Halle/Vilvoorde en, daarvoor, het vreemdelingenstemrecht. Het wordt in elk geval uitkijken naar wat het CD&V de volgende maanden gaat doen en ook niét gaat doen. We hebben reeds een voorsmaakje gehad bij de bespreking in de Justitiecommissie , waarbij de partij terechte kritiek uitbracht op Onkelinx, maar niet de logische verdere stap wou zetten om haar ontslag te vragen (ondertussen is er wéér een gangster kunnen ontsnappen uit de gevangenis van Vorst!). In dezelfde editie van HLN stond trouwens ook het bericht dat Wilfried Martens is toegetreden tot B-plus, een nationalistische organisatie van Belgicisten die België in stand wil houden. Daarmee is voor Martens de cirkel rond. Begonnen als Vlaams nationalistische studentenleider ("Geef ons wapens!) heeft hij daarna een record aantal Belgische kabinetten voorgezeten waarbij een begin van staatshervorming/misvorming (schrappen wat niet past) werd doorgevoerd. Nu vindt hij blijkbaar dat het welletjes is geweest en dat België moet blijven wat het is: een land waarin Vlamingen werken en sparen en waarin de Walen geld krijgen en potverteren. Misschien is het wel de warmte die de ex-premiers parten speelt. Ook Jean-Luc Dehaene heeft nu plots ontdekt dat hij tegen het stockeren van kernwapens is, wapens die - nota bene - tijdens zijn eigen ambtsperiodes werden geïnstalleerd. Leterme heeft nog steeds het voordeel van de twijfel. Laat ons hopen dat hij het hoofd koel zal houden en dat er eindelijk eens een Vlaamse toppoliticus de moed zal hebben niet alleen niet meer verder te wijken, maar degelijk op zijn standpunt zal blijven staan. Tot het zover is, mogen we blijven twijfelen.
De uitholling van de wet Lejeune, die Verhofstadt voorstelde te gaan verstrengen nadat zijn eigen regering ze pas versoepeld had, is niet de enige holderdebolder wet van deze regering die alleen nog reageert op de actualiteit (denk maar aan de schoolpremie en de jobkorting, twee zaken die alleen te maken hebben met electorale publiciteit). De enige planning die deze regering nog heeft, is haar termijn uitdoen. Op 19 mei van dit jaar besliste Verhofstadt II om het verbod op de dubbele nationaliteit af te schaffen. Tot dan moest iemand, die zich tot Belg wilde laten naturaliseren, zijn eigen nationaliteit opgeven. Als gevolg daarvan deinsten heel wat buitenlanders ervoor terug om Belg te worden. Met de slogan: "Er kunnen niet genoeg Belgen zijn" werd hier dus een eind aan gemaakt. Samen met de snel-Belg-wet en nog een aantal lakse maatregelen, blijft men in dit land dweilen met de kranen open. Tot wat dat kan leiden, maken we nu mee met de evacuatie van Libanon. In Libanon blijken nu zo'n 1200 Belgen te wonen. Ik zeg wel "Belgen", want driekwart ervan is noch Waal noch Vlaming, het zijn Belgen van Libanese origine. Zo'n dubbele nationaliteit hebben, is wel erg handig in moeilijke situaties. Naar gelang het uitkomt, is men dan nl Belg of iets anders. Het is iets dat we trouwens ook al hadden meegemaakt in het betaald voetbal. Josip Weber, Kroaat van geboorte, liet zich naturaliseren tot Belg en kon zo meespelen in de nationale voerbalploeg. Toen hij een kniekwetsuur opliep die een einde maakte aan zijn carrière, werd hij terug Kroaat en vertrok hij weer naar zijn geboorteland. Hetzelfde gebeurde met Branko Strupar, voetballer bij Racing Genk. Die werd Belg omdat hij als Kroaat, een nationaliteit van buiten de Europese Unie, niet in Groot-Brittannië kon spelen. Eens genaturaliseerd, was ook hij vertrokken. André Tschmil, de wielrenner, werd Belg omdat hij op die manier gemakkelijker naar het buitenland kon reizen. De man woonde zelfs niet eens hier, maar in Italië. In Libanon is het nu oorlog en is ons land wel verplicht de mensen met de Belgische nationaliteit bij te staan. Dat hoort zo volgens de wet. Jammer genoeg zijn er ook wetten die niet worden nageleefd en meestal gaat het dan om verplichtingen die de Belgische Staat heeft t.o.v. Vlaanderen (denk maar aan Brussel-Halle/Vilvoorde). Wij, Vlamingen kunnen niet terugvallen op een andere nationaliteit die onze problemen komt oplossen. Van discriminatie gesproken!
Op het ogenblik dat ik deze regels schrijf, is de beruchte gangster Kaplan Murat, ontsnappingskoning met zeven geslaagde pogingen, nog steeds voortvluchtig. Maar er is hoop: het Belgische Gerecht zou met de man aan het onderhandelen zijn, via zijn advocaten, om hem terug achter de tralies te krijgen. Hierbij enkele bedenkingen: - Sinds wanneer onderhandelt de Justitie van een zgz rechtstaat met criminelen, al dan niet via advocaten? - Hoe geraakt een man die al zeventien jaar achter de tralies heeft doorgebracht - ontsnappingen meegerekend - aan advocaten (meervoud)? Dat kost geld. Of zijn het pro deo pleiters? In dat geval gebeurt dat allemaal op kosten van de staat (zeg maar: de belastingbetaler) en blijft het dus een onderonsje tussen staatsambtenaren. - De man wordt steevast door zijn eigen advocaten, maar ook door het Gerecht, tante Laurette inbegrepen, aangesproken met "Monsieur Murat". Het is alsof men bij onze Justitie respect heeft voor een gangster die henzelf en hun departement nu al enkele tientallen jaren belachelijk heeft gemaakt. Of dat allemaal nog niet erg genoeg is, had tante Laurette het feit dat met de gangster onderhandeld werd, zedig verzwegen voor de kamercommissie Justitie, waardoor die opnieuw diende te worden samengeroepen. In gelijk welk land, dat zijn eigen wetten respecteert, zou zo iets het ontslag van de minister betekenen. In dit apenland (dixit Mark Eyskens) dus niet. Hier drink men een glas, loost men een plas en laat men alles zoals het was. Het parlement staat niet voor niets aan het begin van een twaalf weken durende vakantie. Die gaan ze nu toch niet verbrodden, zeker? Ze zullen daarna wel zien waar die "mijnheer" Murat misschien te vinden is!
De kritiek op Onkelinx blijft (gelukkig) aanhouden. Ook in haar eigen Wallonië beginnen zo stilaan de ogen op te gaan. Tot en met de politievakbonden vinden dat het zo niet verder kan. De vrouw is compleet a-moreel. Het moet ophouden dat men van daders slachtoffers maakt. Dat hun eigen advocaten dit proberen te doen, tot daar toe: dat is hun werk. Dat de (meestal linkse) media er te veel eieren onder leggen, is al heel wat bedenkelijker. Maar een minister van Justitie wordt verondersteld daar boven te staan en onafhankelijk te oordelen. Dat is bij Onkelinx niet het geval. Het kan ook moeilijk bij een vrouw wier (eerste, Marokkaanse) man al in de gevangenis heeft gezeten voor drugshandel en waarvoor ze nog steeds zorgt (door hem een job te geven op haar departement!). Voor de rechtstaat die zij hoort te vertegenwoordigen is het echter een schande en voor de regering die alleen maar toekijkt een regelrechte blaam. Ergens schijnt het bij de grote hervormer, die Verhofstadt denkt te zijn, toch beginnen te dagen. Het mosselsouper dat hij zijn regeringsploeg had aangeboden ter gelegenheid van de Gentse feesten werd afgeblazen. Officieel gebeurde dat omdat de begroting zogezegd nog altijd niet rond was, maar je kan er gif op nemen dat het te maken had met de kritiek op de patrones der criminelen. Tegen de nationale feestdag eind dezer week wil men de plooien gladgestreken hebben. Zien of dat zo zal zijn. Als Onkelinx een greintje eergevoel had, was ze reeds opgestapt na de rel over de vlucht van Erdal, waarvoor ze ook verantwoordelijk was. Of nadat gebleken was dat die Abdallah Aït Oud (echte Belg!) door haar Gerecht foutief beoordeeld was en verkeerdelijk werd vrijgelaten. Als Onkelinx niet zelf opstapt, dan is het stilaan de plicht van Verhofstadt om haar zelf te ontslaan. Vraag is maar of dat zal gebeuren. De reden waarom men steeds spreekt van Zeeuwse mosselen en niet van Vlaamse, is omdat de Vlaamse mosselen hier allemaal in de politiek zitten!
Enkele weken geleden was Laurette Onkelinx al eens goed aangepakt in het parlement, dit n.a.v. de kindermoorden in Luik, waarbij bleek dat de vermoedelijke dader geen mens was om vrij te laten rondlopen. De man was na een eerdere verkrachtingszaak door een gerechtelijke dwaling vervroegd vrijgekomen en kon daarna niet meer opnieuw voor hetzelfde feit veroordeeld worden. Tijdens de interpellatie toen door iemand van het Vlaams Belang (ik ben zijn naam kwijt) noemde de interpellant Onkelinx de "patrones der criminelen". Het leek misschien sterke taal, maar de Luikse furie doet er zelf alles aan om die titel waar te maken. Dat bleek duidelijk in de ontsnapping van Murat Kaplan, een crimineel met een strafregister om "u" tegen te zeggen. Het was de zevende keer dat de misdadiger ontsnapte en deze keer met medewerking van tante Laurette herself die niet de minste moeite had om dat toe te geven. De man was voorwaardelijk vrijgelaten omdat hij driekwart van zijn eerste straf (20 jaar) had uitgezeten en was tijdens die voorwaardelijke invrijheidstelling nog maar eens aangehouden wegen diefstal en nog een paar andere zaken. Het is dus niet waar wat Onkelinx zei, dat de man in 2009 zou vrijkomen, want het proces over de laatste zaak van begin dit jaar komt daar ook nog bij. Zo'n crimineel geeft madame la ministre de la justice penitentiair verlof! Murat Kaplan is dus weer verdwenen. Er wordt nu naar hem gezocht met honderd agenten, de elitetroepen van het speciale interventie eskadron en twee helikopters. Dat zal weer moeten betaald worden door jij en ik, de belastingbetalers. Zou men die kosten niet beter aftrekken van het riante inkomen van mevrouw Onkelinx? Op die manier zou ze misschien in het vervolg haar hoofd ook eens aan de binnenkant gebruiken, in plaats van te zeggen dat die Murat anders nooit meer zou geïntegreerd geraken in de maatschappij. Wat een lulkoek! Die man wil niet geïntegreerd geraken, in geen honderd jaar, met of zonder Onkelinx. Hypocriet was ook de houding van oppositie (sic) partij CD&V, die de houding van Onkelinx wel terecht aan de kaak stelde, maar er de consequente eis tot aftreden niet bij deed. Misschien omdat ze in die partij schrik hebben de rode feeks straks terug tegen te komen bij de vorming van de volgende Belgische regering, waar ze hopen bij te zijn?
* "De koningin van de nacht" komt uit de opera "De Toverfluit" van Mozart, waar ze het kwaad vertegenwoordigt.
Toen ik klein was, zei ik altijd: "Als ik soldaat ben ga ik naar de Kongo". Het was louter een toeval, maar toen ik in 1960 mijn militaire dienstplicht volbracht, werd Kongo dat jaar onafhankelijk en begonnen meteen de eerste onlusten in het onmetelijke evenaarsland. Er werden toen vrijwilligers voor Kongo gevraagd, maar - in tegenstelling tot wat ik als klein kind had gezegd - ben ik toen niét gegaan. Ik herinner me trouwens nog dat tijdens mijn "drie dagen" in het Klein Kasteeltje, in Brussel, het jaar daarvoor, er in mijn groep ook een zekere Indekue was. De jongen was dat jaar Belgisch kampioen bij de wieler-liefhebbers geworden. Die Indekue is wél gegaan en is in Kongo verongelukt bij een vliegtuigcrash. Ik had er ook bij kunnen zijn... Toen ik in 1960 mijn legerdienst vervulde, als "kandidaat reserve onderofficier" (KRO), was er een nieuwe lichting beroepsmilitairen, die men de "NATO"-militairen noemde. Dat waren beroepssoldaten die een contract van beperkte duur hadden. Ik herinner me nog dat de verstandhouding tussen de NATO-militairen en de vaste beroepssoldaten niet altijd in de beste omstandigheden verliep. Via mijn blog kreeg ik het verhaal te horen van een achttal Vlaamse jongens die, in dienst van het Belgische leger, de meeste als zgz NATO-militairen avant la lettre, naar Kongo trokken om daar de onlusten die waren uitgebroken te helpen onderdrukken. Eén dag na hun aankomst vielen de acht carabiniers, van het bataljon uit Siegen, in handen van Lumumba rebellen. Het was het begin van een maandenlange nachtmerrie. In tegenstelling tot de para's van Kigali in 1996 hebben zij het overleefd, maar hoe! Na vier jaar opzoekingwerk schreef Mimi Frederix, uit Tienen, het relaas van een mensonterende gijzeling. Het boek, met als titel "De acht van Stanleystad" en geïllustreerd met authentieke foto's van de gijzeling, leest als een trein. Ikzelf en enkele van mijn familieleden, die ook met Kongo te maken hebben gehad, hebben het in één keer uitgelezen. Voor wie het zich nog herinnert en het boek wil aanschaffen, hier het e-mail adres van Roland Marico, een van de acht: roland.marico@telenet.be
