Op het ogenblik dat ik deze regels schrijf, is de beruchte gangster Kaplan Murat, ontsnappingskoning met zeven geslaagde pogingen, nog steeds voortvluchtig. Maar er is hoop: het Belgische Gerecht zou met de man aan het onderhandelen zijn, via zijn advocaten, om hem terug achter de tralies te krijgen. Hierbij enkele bedenkingen:
- Sinds wanneer onderhandelt de Justitie van een zgz rechtstaat met criminelen, al dan niet via advocaten?
- Hoe geraakt een man die al zeventien jaar achter de tralies heeft doorgebracht - ontsnappingen meegerekend - aan advocaten (meervoud)? Dat kost geld. Of zijn het pro deo pleiters? In dat geval gebeurt dat allemaal op kosten van de staat (zeg maar: de belastingbetaler) en blijft het dus een onderonsje tussen staatsambtenaren.
- De man wordt steevast door zijn eigen advocaten, maar ook door het Gerecht, tante Laurette inbegrepen, aangesproken met "Monsieur Murat". Het is alsof men bij onze Justitie respect heeft voor een gangster die henzelf en hun departement nu al enkele tientallen jaren belachelijk heeft gemaakt.
Of dat allemaal nog niet erg genoeg is, had tante Laurette het feit dat met de gangster onderhandeld werd, zedig verzwegen voor de kamercommissie Justitie, waardoor die opnieuw diende te worden samengeroepen. In gelijk welk land, dat zijn eigen wetten respecteert, zou zo iets het ontslag van de minister betekenen. In dit apenland (dixit Mark Eyskens) dus niet. Hier drink men een glas, loost men een plas en laat men alles zoals het was. Het parlement staat niet voor niets aan het begin van een twaalf weken durende vakantie. Die gaan ze nu toch niet verbrodden, zeker? Ze zullen daarna wel zien waar die "mijnheer" Murat misschien te vinden is!