Wat ze daar bij Lidl uitgespookt hadden leek wel kapitalisme uit de negentiende eeuw: de winkels serieus vergroten en hopen dat met eenzelfde aantal personeelsleden te kunnen behappen. Het is de firma slecht bekomen. Gisteren bleef nog steeds een derde van alle Belgische Lidl-zaken dicht en het ziet er niet naar uit dat er veel beterschap zal komen. Dat het ABVV, in tegenstelling tot de andere twee vakbonden, halsstarrig elk ander voorlopig compromis blijft weigeren, heeft niets te maken met de reden tot staken op zich, maar alles met het feit dat het dinsdag a.s. 1 mei in. Voor de linkse beweging die aan bloedarmoe lijdt, lijkt dit wel een godsgeschenk om op 1 mei mee uit te pakken, helemaal in de trend van ‘den boas is ne smeirlap’, al is die houding al evenzeer iets uit die verre eeuw toen stakingen nog gebruikt werden als laatste dwangmiddel en niet om onderhandelingen te boycotten. Nieuw bij de Lidl-staking is dat het Waalse ABVV, waarvan de stoottroepen grotendeels bestaan uit communisten van de PTB, het Genkse distributiecentrum van de firma is komen blokkeren, zodat Lidl-zaken in Wallonië ook vanuit Vlaanderen niet zullen kunnen worden bevoorraad en de Vlaamse die werkten vanuit Genk evenmin. Nu afwachten of ze de andere twee Lidl-depots in Vlaanderen al dan niet zullen viseren. Dit schept wel een precedent waar wel eens over nagedacht zou moeten worden: Waalse (syndicale) stoottroepen in Vlaanderen…
Zo’n half jaar geleden, werden we opgeschrikt door nieuws over dé Belgische bezigheidstherapie bij uitstek: de Bende van Nijvel. In mijn artikel van 25.10.2017 noemde ik het de Bende van Twijfel, ook nadat een lid ervan zou herkend geworden zijn als ‘De Reus’ van de bende. Het ging om een zekere Chris Bonkoffsky, destijds rijkswachter – aan de naam te zien een echte Belg – die op zijn doodsbed, een paar jaar eerder, aan zijn broer zou bekend hebben deel te hebben uitgemaakt van de Bende. Dat bericht was zo goed als oncontroleerbaar, omdat de man ondertussen niet alleen dood en begraven was, maar ook gecremeerd. Waar wel iedereen die hem kende het over eens was, was dat hij nooit de bedenker van die wandaden kon geweest zijn, hoogstens een uitvoerder. Of zijn verhaal klopte, weet men nog steeds niet en de nieuwe onderzoekers die sindsdien op de zaak zijn gezet – dertig (30), a.u.b.! - hebben tot nu toe geen enkel bewijs daarvoor gevonden. De man bleek zich nl letterlijk te hebben dood gezopen, waardoor zijn verhaal heel wat minder aannemelijk was geworden. Het verhaal van de Bende van Nijvel blijkt eerder dat van de zatte rijkswachter te zijn geworden. Steeds onder voorwaarde dat de broer, die ermee naar buiten kwam, er zelf niet e.e.a. had bij gefantaseerd.
Nu blijkt de familie van ‘De Reus’ diens DNA te hebben teruggevonden op zijn horloge, heeft men dat in een universitair labo laten onderzoeken en is men met het resultaat naar het gerecht gestapt. Als het allemaal zou kloppen, kan dat hoogstens bevestigen dat de man aan de slachtingen heeft deel genomen, maar ze zeker niet mee heeft beraamd en blijven de echte schuldigen zoek. Zelf heb ik steeds gedacht – en denk ik nog – dat de CCC (Cellules Communistes Combattants) er iets mee te maken hadden. Van het ogenblik dat men die groep had opgerold heeft er geen aanslag meer plaats gevonden. In tegenstelling tot een aan de drank verslaafde rijkswachter, die in deze zaak hoogstens meespeelde als de nuttige idioot, zaten er bij de CCC kerels die wel degelijk onze maatschappij wilden ontwrichten (en zelfs daar voor uitkwamen). Dat paste echter niet in de logica van onze meestal linkse media die bleven hameren op een uiterst rechts complot. Nadat ‘men’ erin slaagde het hele dossier te verhuizen van Dendermonde naar Charleroi werd de zaak zo goed als geklasseerd en diende zij inderdaad nog alleen als bezigheidstherapie voor ambtenaren en afdelingen die blijkbaar niets anders aan de hand hadden. Een bevestiging van het DNA van ‘De Reus’ zal daaraan niets veranderen. Het merkwaardigst van alles in deze laatste ontwikkelingen is een familie die er blijkbaar een erezaak van wil maken een der hunnen als moordenaar aan te klagen…
De amper 34jarige Cédric Frère, een kleinzoon van Albert Frère (92), zowat de rijkste echte Belg (er zijn ook een paar steenrijke, genaturaliseerde Belgen, denk maar aan die Kazach van de ‘Kazachgate’ affaire) is benoemd tot regent bij de Nationale Bank (NBB). Daar volgt hij zijn vader Gérald op die zelf de opvolger van Albert was. M.a.w. het regentschap bij de Nationale Bank lijkt voor de Frères erfelijk te zijn, wat heel wat wenkbrauwen heeft doen fronzen. De kandidatuur van Cédric* werd voorgedragen door de MR en mede goedgekeurd door de N-VA, die een van haar mannetjes, Edwin De Boeck, hoofd van de N-VA-studiedienst, ook tot regent liet benoemen. De partij kreeg meteen de terechte kritiek dat ze op het gebied van benoemingen al niet veel beter is dan de traditionele partijen, maar veel meer kunnen de concurrenten daarover niet kwijt, want ze hebben vroeger allemaal ooit hetzelfde gedaan. Voor Vlaanderen is er wel het voordeel aan dat kandidaten van de N-VA toch een iets grotere garantie geven dat ze Vlaamsgezind zijn en niet afhangen van de vakbonden, terwijl bij de traditionelen er steeds dat risico was (en is) of dat ze een belgicist promoveren (De Boeck vervangt als regent salonsocialist Rudy De Leeuw). Het werk van die Nationale Bank heeft veel van zijn belang verloren sinds ze diverse taken heeft moeten afstaan aan Europa. De regenten komen nu nog zo’n 20 keer per jaar bijeen en krijgen daarvoor 12.000 euro. Niet mis als men weet dat het voor de meesten eerder een bijverdienste is. Pas is nog gebleken dat wie er 30 jaar in dienst is, er een gouden horloge krijgt. Dat kwam men te weten nadat bekend werd dat de NBB voor liefst een half miljoen euro aan zo’n horloges heeft besteld. Allemaal op kosten van de belastingbetaler…
I.v.m. zeg maar de ‘Vervlaamsing’ van het openbaar bestuur bestaat de kans dat ook Jan Briers, gedelegeerd bestuurder van het Festival van Vlaanderen, die als onafhankelijk kandidaat op voorspraak van de N-VA gouverneur kon worden van Oost-Vlaanderen en straks met pensioen gaat, opgevolgd zal worden door een Vlaamsgezinde. Dat past in dezelfde politieke visie. Het is ooit anders geweest.
* Voor de petite histoire: die Cédric Frère resideert in Knokke-Zoute, is daar bevriend met burgemeester Lippens en zal dan ook wel geen frigoboxtoerist zijn!
Na de affaire met de ultraorthodoxe jood in Antwerpen dreigt er voor CD&V nog een debacle in deze verkiezingsjaren. De partij wil nl geen goedkeuring geven voor de beursgang van Belfius zolang er geen oplossing komt voor de Arco-coöperanten. Die staat in het federaal regeerakkoord van 2014. De redding van Belfius, de erfgenaam van het failliet gegane Dexia, heeft de Belgische staat destijds wel zo’n vier miljard euro gekost. Door Belfius nu op de beurs te laten gaan, zou dat geld – of toch een groot deel ervan – kunnen gerecupereerd worden, waardoor de Belgische staatsschuld voor de eerste keer in jaren effectief verminderd zou kunnen worden. Om er zoveel mogelijk van te maken zou die beursgang dan wel vóór de vakantie van dit jaar moeten plaatsvinden, daar het beursklimaat er nu nog gunstig tegenover staat maar er twijfel over is of dat gaat blijven duren. Op het ogenblik is de rente in de States immers voor de eerste keer sinds lang weer aan het stijgen, wat niet goed is voor de beurs. Als gevolg daarvan zijn de koersen op Wall Street al een week aan het dalen, wat ook al lang niet meer gebeurd is. De kans is dan ook reëel dat een beursgang van Belfius ná de vakantie heel wat minder zou opbrengen en de staat dus geld zou kosten. Daar een oplossing voor de Arco-coöperanten grotendcels zal afhangen van een goedkeuring vanwege Europa – wat helemaal niet zeker is – bestaat de mogelijkheid dat er straks helemaal geen beursgang zal zijn voor Belfius en evenmin een oplossing voor de gedupeerden van het vroegere ACV, nu ‘Beweging Net’. Als dat gebeurt zal iedereen zich door CD&V bedrogen voelen: zij die niet akkoord zijn met de Arco-regeling en de gedupeerde coöperanten zelf.
---
En dan nog dit: het zou voortaan verboden zijn op 11juli nog leeuwenvlaggetjes uit te delen, dit volgens de commissie die toeziet op de verkiezingsuitgaven. Die dag valt nl in de sperperiode, waarin men geen gadgets meer mag uitdelen. Van bureaucratie gesproken! Hopelijk wordt dit een reden te meer om heel die sperperiode af te schaffen, zoals al jaren vanuit verschillende kanten wordt gesuggereerd. Het is een belachelijke toestand, die op meer dan één manier omzeild kan worden en die nergens buiten dit land bestaat.
Er zijn zo van die onderwerpen die blijven terug komen; Loch Ness heeft er vele concurrenten bij gekregen. Eén ervan is de discussie over het basisinkomen. Dat werd hier bekend nadat zakenman Roland Duchâtelet, destijds de oprichter van de beweging Vivant, die later overstapte naar Open VLD, enkele voetbalclubs kocht en verkocht en waarover het thans stil is geworden, in de jaren 1980 het voorstel erover hier bij ons lanceerde: een basisinkomen voor iedereen. Het principe was dat iedere inwoner van een land één bepaald vast inkomen zou krijgen of hij/zij nu werkte of niet. Bij Vivant werd dat toen geschat op 750 euro per volwassene en 1.300 voor een gepensioneerde. Hoe absurd dat ook leek, het was geen dronkenmansidee. Onze huidige sociale zekerheid kost zowat evenveel als het netto inkomen van alle werkenden samen. Met een basisinkomen zouden dan wel alle andere vormen van uitkeringen geschrapt worden. Meteen zou men ook het huidige leger van ambtenaren – in vergelijking met Nederland 375.000 teveel! – kunnen uitdunnen. Volgens Duchâtelet zou zo’n basisinkomen goedkoper uitkomen dan wat de heilige koe van de sociale zekerheid ons nu kost.
Om het verhaal volledig te maken: dat basisinkomen zou verbonden zijn met de nationaliteit, waarvan men er maar één zou mogen hebben. Toch bleek het nergens aan te slaan, grotendeels omdat het voor de meeste mensen moeilijk blijft om iemand geld te geven om niets te doen. Zoals recente cijfers nog aantoonden, zijn er in dit land alleen al 2,76 miljoen Belgen tussen 15 en 64 jaar die niét werken. Daar het idee echter bleef terugkomen, besloot men in Nederland en Finland, in beperkte kring, enkele proefprojecten daarover op te starten. In Finland, waar men het verst gevorderd was – een steekproef bij 2.000 werklozen – blijkt men ondertussen (na amper één jaar) het project stilletjes begraven te hebben. Als de over ’t algemeen nuchtere Scandinaviers een tweejarig project al na één jaar stopzetten, kan men er van uitgaan dat het er ‘over and out’ mee is en zullen we ‘in ’t zweet ons aanschijns’ ons brood moeten blijven verdienen, zoals de God van de Bijbel het Adam en Eva vertelde.
Vorige week was er in de media nogal wat beroering na het verschijnen van een alcoholstudie in het gerenommeerde vakblad ‘The Lancet’. Daarin werd beweerd, dat de levensverwachting vanaf 100 tot 150 gram alcohol (tien tot vijftien glazen) per week, zou beginnen te dalen. Men kreeg daarbij de indruk dat elk glas alcohol schaadt en dat is niet het geval. ‘te’ is nooit goed, maar voor wat de alcohol betreft moet men een onderscheid maken tussen de diverse personen, de gradatie en er rekening mee houden er matig mee om te gaan.
Onze beschaving bestaat al enkele duizenden jaren en heel die tijd hebben onze voorouders alcohol gedronken. Wie dat regelmatig, maar wel matig, deed, wende eraan. Een beschaving die de gewoonte niet kende – de roodhuiden in Noord-Amerika bv – gingen ten onder aan dat ‘vuurwater’. Als we de redenering van The Lancet zouden volgen, zouden geheelonthouders een stuk langer moeten leven en dat is niét het geval. Integendeel zelfs: geheelonthouders leven minder lang dan mensen die regelmatig een kleine hoeveelheid alcohol drinken. Alcohol beschermt zelfs fors tegen sterfte door hartinfarcten. Ze doet nl de bloedvaten lichtjes uitzetten, waardoor o.a. cholesterol verwijderd wordt.
Als men al die studies over de menselijke gezondheid zou volgen, dan vrees ik dat men er niet beter uit zou komen, maar zich alleen nog meer problemen op de hals zou halen. Zo zijn er ook van die zgz wetenschappers die roken en drinken op één lijn plaatsen. Het lichaam herstelt zich min of meer bij wie ophoudt met drinken (dat hangt af van het graad van verslaving die men had), maar niet van wie ophoudt met roken van tabak, omdat bij dit laatste het niet de nicotine is die het schadelijkst is – die kan het lichaam even goed afbouwen als de alcohol - maar de teer die de luchtblaasjes rond de longen vult en die men er nooit meer uit krijgt. Wie tenslotte hasj rookt (het bekende ‘jointje’ dat Bert Anciaux* niet zo erg vond) krijgt gemiddeld zeven (7!) keer méér teer in zijn longen. The Lancet zou zich beter daar eens mee bezig houden…
* Hier in Kasterlee waren er supporters van Bertje, die hem in al zijn dwaasheden volgden. Tot nu althans, want nu vragen die voor de PvdA te stemmen. Bertje is voor hen blijkbaar niet links genoeg meer!
Ik zal mijn mening over een eventueel samengaan van N-VA en Groen moeten herzien. Nadat Meyrem Almaci met veel pathos op een campagnemeeting van Groen verklaard had dit niet te zullen doen, heeft Bart De Wever nu ongeveer hetzelfde gezegd. Mijn mening steunde op een artikel van Pieter Blomme, redacteur politiek bij De Tijd, in de weekeindeditie van zijn krant. Nu is het normaal zo dat De Tijd vrij goed politiek en economie weergeeft – voor mij is het de meest objectieve krant van Vlaanderen – maar het water tussen N-VA en Groen is blijkbaar veel te diep. E.e.a. heeft te maken met het feit dat zowat alle peilingen Groen zien vooruitgaan in Vlaanderen. Dit heeft echter niets te maken met hun euforische verkiezingsslogans en –beloften, want die zijn dikwijls kinderlijk belachelijk (‘iedereen bos op 5 km van zijn woonplaats’, ‘Groen maakt gelukkig’ en nog zo van dat fraais)*. De reden waarom Groen inderdaad vooruitgang maakt, heeft niets te maken met de sterkte van die partij, maar alles met de zwakte van de SP.a, die al een tijdje in de touwen hangt en maar geen oplossingen vindt om eruit te raken. Een Tom Meeuws aan boord houden is zoveel als zeggen dat men niet wakker ligt van wat sjoemelen.
Spannender wordt het hoe het met CD&V gaat verlopen. Nu mogen ze ‘Markske’ Beke nog twintig keer interviewen, verder dat wat wollige uitleg en algemeenheden komt die toch nooit. Kris Peeters, ooit een boegbeeld van de partij, is een last geworden en men weet echt niet hoe men hem kwijt kan raken. Bij de verkiezingen in Antwerpen maakt hij geen schijn van kans meer en áls CD&V straks nog mag meedoen, dan zou het wel eens kunnen omdat ze geen andere valabele alternatieven zien. Ik zie Peeters zelfs geen havenschepen meer worden, een troostprijs die hem al eens voorgespiegeld werd. Het blijft tenslotte een vaststaand gegeven dat een inwijkeling in de koekenstad op niet veel steun moet rekenen. Zoals onze vriend Rob in een eerdere reactie vertelde is Kamiel Huysmans er destijds wél in gelukt, maar voor zover mij bekend was dat ook de enige en is hij in feite de uitzondering gebleven die de regel bevestigt.
* Open VLD moet trouwens bij Groen niet onderdoen voor wat de lullige slogans betreft. Wie loopt nu warm voor ‘Gewoon doen’?
