Na een vergadering van 20 uur - begonnen op vrijdagmorgen om 11.00 uur tot zaterdagmorgen 07.00 uur - is er dan een zgz 'historische' doorbraak in het financieringsbeleid van dit land. Om te beginnen vind ik dat men vergaderingen, die zolang duren en o.m. een hele nacht in beslag nemen, zou moeten verbieden. Wie kan zijn gedachten nog ordentelijk beheersen na zo'n nachtelijke marathon? De Vlaamse neofieten bij deze onderhandelingen zijn dan ook gezwicht voor de francofone politieke anciens, zoals ik vroeger al voorspelde (11.09: 'De ongelijke onderhandelingstafel'). Het resultaat er is dan ook naar. De Vlaamse onderhandelaars maken zich blij met enkele dode mussen want per slot van rekening moet Vlaanderen (weer eens) de rekening betalen. Na de eerdere akkoorden over B-H/V en Brussel zullen wij nl zo'n anderhalf miljard extra transfers mogen betalen bij de 10 tot 12 die er jaarlijks al van Vlaanderen naar Wallonië vloeien. De simpele uitleg van de even simpele Van Besien, dat het half miljard dat er nu bijkomt met de tijd zal uitdoven (over twintig jaar, aub!), is een doekje voor bloeden. Had men dit eens gedaan voor ALLE transfers, dan was er nog een zekere redelijkheid geweest, maar die 20 jaar slaan alleen op dat laatste bijkomende half miljard. Het is ook veelbetekenend, dat niet alleen Bart De Wever, maar ook Vlaams minister-president Peeters voorlopig geen definitief oordeel geven over wat tot nu toe door de club van acht is overeengekomen: - Van geen enkele van de drie zgz 'doorbraken' is de volledige tekst bekend, alleen maar enkele hoofdpunten. - Er komt geen akkoord over de akkoorden als er geen zal zijn over het hele pakket. Er rekening mee houdend, dat er nog heel wat moet beslist worden over de overdracht van de bevoegdheden en dat er nog steeds niets beslist is over het opmaken van de begroting voor 2012, kan men alleen maar spreken van een virtuele doorbraak. - Tenslotte zal er, o.m. omwille van die begrotingsoperatie, nog eerst een regering moeten gevormd worden en dit met acht partijen, waarin er drie na jaren weer eens in die federale regering zullen komen en snakken naar de postjes. Met een zestal nieuwe excellenties die graag meteen Sinterklaas zullen willen spelen, zal het eens zo moeilijk worden om de te besparen miljarden te vinden. Een historisch doorbraak? Alleen in de geest van enkele neofieten à la De Croo Jr, die denken dat ze de wereld aan het redden zijn. Het enige wat er aan bv het akkoord over de financiering historisch is, is het feit dat Wallonië - als enig land in Europa - ondanks de globale financiële en economische crisis, niet armer zal worden. Die rekening zal officieel betaald worden door het federaleBelgië, maar in werkelijkheid door het regionale Vlaanderen, het enige gewest dan zijn budget in evenwicht heeft. Ik heb er vroeger in deze rubriek al meer dan eens op gewezen, dat Vlaanderen beter ook een deficit had gehad, want dat men later bij ons zou komen aankloppen als men geld nodig had en dat is wat nu aan het gebeuren is. Het wordt dan ook wachten op de Vlaamse deelregering, waarin Kris Peeters morgen zijn 'state of the Union' zal afsteken en waarin al enkele andere heikele punten aan bod zullen komen, zoals het Oosterweeldrama (kostprijs noch afwerking onbekend) en het bijna zekere faillissement van de gemeentelijke holding (kostprijs minstens 225 miljoen euro!). De tijd, toen het 'met Kris perfect was*, ligt al weer een tijdje achter ons. Aan Peeters om er nu wat aan te doen. Op de federale Vlaamse vertegenwoordigers aan de onderhandelingstafel moeten we niet meer rekenen.
* Uitspraak van toenmalig Vlaams minister van Begroting Dirk van Mechelen (Open VLD), alvorens zijn partij uit de Vlaamse regering werd gezet...
Na Annick De Ridder, Sven Gatz en Dirk Sterckx bij Open VLD en Inge Vervotte en Yves Leterme bij CD&V, stapt nu ook SP.a-er Frank Vandenbroucke uit de politiek. Evenals de twee hierboven vermelde CD&V-ers, was Vandenbroucke een stemmenkanon en dan nog voor een partij die de stemmen zo hard nog heeft om nog een beetje mee te tellen. In de federale regering was er al geen plaats meer voor de Vlaamse socialisten en in de Vlaamse regering hadden ze het geluk dat De Wever voor hen koos en niet voor Open VLD, anders had de partij er ook daar uit gelegen. Het vertrek van Vandenbroucke is feitelijk geen verrassing. Nadat hij eerst al eens was weggepest uit de federale regering (Verhofstadt II), omdat hij volgens de Franstaligen in die regering te Vlaamsgezind was, werd hij een tweede keer bij de bok gezet na de laatste regionale verkiezingen en dan nog wel door de eigen partijleiding. Ook voor Gennez en peetvader Vande Lanotte was Vandenbroucke te Vlaams en niet links genoeg en moest hij plaats maken voor duracelkonijn Pascal Smet, die niets voorstelde, maar het geluk had (ingeweken) Brusselaar te zijn en op dat moment politiek werkloos omdat hij op zijn beurt - samen met zijn partij - ook al uit de Brusselse regering was gezet. Als troostprijs mocht Frankie, met - nota bene - meer dan 170.000 voorkeurstemmen, gaan zetelen in de nutteloze instelling die de Senaat geworden is. Logisch dat de toch steeds actieve man zich daarna met andere zaken ging bezig houden. Vandenbroucke had voor een Vlaams socialist een zekere Vlaamse reflex. Hij heeft o.m. meer dan eens gesteld, dat zijn partij het communautaire aan het vergeten was, wat hem niet in dank werd afgenomen. Hij had in de regering Verhofstadt ook aan de lijve ondervonden wat francofone onwil betekent. Hij was ook geen stamboomsocialist, type Van den Bossche of Tobback, maar kwam uit een christelijk nest. Net als vóór hem Spaak, Simonet Sr en Van Miert was 'Brouckie' iemand die het binnen de socialistische partij veel verder kon brengen dan erbuiten, gewoon omdat men in die partij steeds aan politieke bloedarmoede heeft geleden. Zeker als men hem vergelijkt met de schertsfiguur die Gennez is, dan is het haast beschamend dat laatstgenoemde het daar voor het zeggen had en Vdb gewoon bij het huisvuil werd gezet. En zeggen, dat dat vrouwmens nu de pretentie heeft om open en bloot (c'est le cas de la dire) te solliciteren naar een ministerpost in een mogelijke regering Di Rupo. Misschien krijgt ze die nog ook, als beloning voor bewezen diensten aan de Waalse zusterpartij. Ze zou zelfs minister van Buitenlandse Zaken willen worden. Zie je Gennez al op de foto staan met - ik zeg zo maar iets - Berlusconi? Evenals het vertrek van Vervotte en Leterme nefast zal zijn voor CD&V, zal dat van Vandenbroucke dat zijn voor de SP.a. Na zijn defenestratie uit de Vlaamse regering had zijn Vlaams-Brabantse aanhang al gedreigd niet meer voor 'de rooi' te zullen stemmen. Ze kan dat bij de volgende verkiezingen in praktijk brengen, want in oktober van volgend jaar zijn er gemeenteraadsverkiezingen en Vdb zal ook zijn zetel als gemeenteraadslid opgeven. 'Rood' van schaamte zullen ze worden...
Het hoeraverhaal van Di Rupo blijft steken op de financieringswet en het akkoord met Leterme over de begroting is ook al uitgesteld. Dat Di Rupo die begroting ineen zou steken, was een fabeltje, zoals ik dat ook gisteren al stelde. De francofonen willen nl een financiering op basis van 'behoeften', een absurde eis voor een land dat diep in de schulden zit, terwijl de Vlamingen dit willen op basis van de financiële inkomsten: meer inkomsten, meer geld ter bescikking. De logica zelf. Ondertussen stormt het in de economische wereld, gaan de beurzen er elke dag op achteruit en geraakt de Eurocrisis evenmin opgelost. Men had Griekenland meteen uit de Eurozone moeten zetten van het moment dat men wist dat er massaal gefraudeerd was. Nu kan dat theoretisch ook nog, maar zal het veel meer geld kosten. Het probleem is, dat de alternatieven ook hopen geld vragen. Dat alles maakt, dat niemand een besluit neemt om met deze zaak komaf te maken, waardoor het algemene wantrouwen in de economie en de banken hand over hand toeneemt. Men wil meer Europa, maar datzelfde Europa bewijst dagelijks dat het niet veel voorstelt. De maatregelen, die op 21 juli in Brussel werden genomen, zijn nog steeds niet in alle Eurolanden goedgekeurd, terwijl ze in feite al voorbijgestreefd zijn en nieuwe eisen dienen te worden ingewilligd. In alle landen zal moeten bespaard worden, niet alleen in Griekenland. Denk maar aan wat in Nederland is voorgesteld op Prinsjesdag. Daar tegenover staat dan de absurde eis van onze Franstaligen, die niet willen dat Brussel en Wallonië er armer op worden. Het wordt niet expliciet gezegd, maar dat komt er op neer dat de besparingen in België, volgens hen, zullen moeten betaald worden door de Vlamingen. Zoals de Griekse schulden zullen moeten betaald worden door Duitsland. Europa lijkt dan ook steeds meer een België in het groot te worden. Als er niet snel serieuze oplossingen komen, gaan we een volgende recessie tegemoet. Het is hoog tijd dat er een scheiding gemaakt wordt tussen de landen die het goed doen - en die dienen gesteund te worden - en de landen die het niet goed doen - en die moeten hun schulden herschikken. De banken zullen hoe dan ook (weer eens) moeten gesteund worden. L'argent fait la guerre. Er zal niet alleen moeten bespaard worden, maar ook werk worden gemaakt voor een verdere economische groei, anders komen we er niet uit en dat geldt niet alleen voor de PIIGS landen. E.e.a. zal echter met zich mee brengen, dat we allemaal de broeksriem zullen moeten aanhalen. Ook de Walen en de Brusselaars. Ook voor hen wordt het tijd dat ze wakker worden en zich aanpassen aan de realiteit. Hun stuk van de taart is er al lang niet meer. De taart is op. Weten dat er twintig miljard euro extra moet bespaard worden en zeggen dat men er toch niet armer op mag worden, is gewoon demagogie.
De politiek correcte pers blijft er euforisch over doen: met Di Rupo en zonder de N-VA loopt het als een trein. Er was al het akkoord over B-H/V en nu nog dat over Brussel en ze zullen nu eens dat financieringsprobleem gaan oplossen, zie. Alleen vergeten ze erbij te zeggen dat: 1. Het hele verhaal over dat akkoord over B-H/V nog steeds niet publiek is gemaakt, zodat men over heel wat zaken daaromtrent nog het raden heeft. Ook de splitsing van het gerechtelijk arrondissement is nog niet geregeld. 2. Wat over Brussel tot nu toe besproken en toegezegd is, zijn maar peanuts. Wie de straat mag keren, het afbouwen van de lijst der huisvestingsmaatschappijen (er zijn er daar liefst dertig), stedenbouw en nog enkele van die algemeenheden, zijn geen half miljard euro extra waard. De negentien baronieën blijven, evenals het aantal burgemeesters, schepenen en OCMW's. Tot nu toe werd maar één (1!) post opgegeven, die van gouverneur, die feitelijk al vacant was. 3. De discussie over de financiering zit zo goed als vast omdat de Vlaamse onderhandelaars zelf het extra geld willen beheren en de francofonen dat beheer aan het federale niveau willen laten, waardoor de federale regering de touwtjes in handen blijft houden, wat geen hervorming betekent. B-H/V mag dan een symbooldossier genoemd worden, waar het echt om gaat zijn de centen en de responsabilisering ervan. Dat zou Di Rupo eens snel regelen tegen donderdag, zodat hij vrijdag Leterme zou kunnen zeggen dat hij, Di Rupo, die begroting voor 2012 eens snel ineen zal knutselen. M.i. komt daar niets van in huis. Tenslotte nog dit: áls Di Rupo er al in zou slagen een regering te vormen, dan wordt dat er een mét de groenen. Met liefst acht partijen, dus. De francofonen zijn niet zinnens welke Franstalige partij ook te lozen, uit schrik om zich dan t.o.v. een echte oppositie te moeten verantwoorden voor hun zgz toegevingen. Als Ecolo blijft, zal ook Groen! niet weg te toveren zijn. De Croo Jr is er dan ook aan voor zijn moeite en zal verplicht zijn deel uit te maken van een regering die voor minstens 5/8ste zal bestaan uit linkse partijen. Voorwaar een mooi vooruitzicht. Het sprookje van 'Rood Strikje en de Boze Wever' is nog helemaal niet aan zijn ontknoping toe
Als het hoofdbestuur van het FDF zondag bevestigt, dat ze niet verder wil met de MR, is ook dat sprookje uit. De ballon, mede door de Vlaamse media zo overvloedig opgepompt, is daarmee doorprikt en daardoor mag de partij eens bewijzen of ze ook buiten Brussel en zijn rand nog iets zou betekenen in Francofonië. Een ander gevolg zal zijn dat de oppositie in Franstalig België van 1 naar 4 personen zal stijgen, nog zo iets om aan te geven hoe weinig die partij met haar drie zeteltjes voorstelden. De kikker die een os wou zijn. E.e.a. maakt echter duidelijk dat er, buiten die vier man, geen oppositie meer is in Wallonië. De rest zit allemaal mee aan de onderhandelingstafel en men is niet zinnens daar ook maar iemand uit te laten verdwijnen bij de vorming van een eventuele nieuwe federale regering. Mocht het verlangen van De Croo Jr worden ingewilligd en Groen! in Vlaanderen wél uit de boot vallen, dan krijgen we weer te maken met een federale regering die in Vlaanderen geen meerderheid zal hebben (net zoals nu al het geval is met die van Leterme II). Zo ziet men maar dat dit een land is met twee compleet verschillende ingesteldheden. Dat werd gisteren trouwens ook nog maar eens duidelijk, toen de eerste voorstellen van de gezamenlijke Vlaamse delegatie over de financieringswet al meteen werden afgewezen door de francofonen. Vlaanderen wil niet zozeer alleen maar meer geld, maar ook de responsabilisering ervan. M.a.w. wil zelf kunnen beslissen of ze bepaalde belastingen kan verhogen of verlagen. De francofonen zijn bereid meer geld te geven, zolang het federale niveau echter de beslissingen kan blijven nemen. Dit is geen hervorming, dit is gewoon werken met lokaas. Hoe men het ook draait of keert, dit land wordt ofwel transparanter ofwel nóg ingewikkelder. In dat laatste geval tot er een complete stilstand komt en het bye, bye Belgium zal worden.
Er is nu dus een mogelijk akkoord over B-H/V. Of het ooit zal worden toegepast zullen we pas later weten, omdat er een akkoord over alles moet zijn vooraleer er ook een zal zijn voor de afzonderlijke punten. Ondertussen heeft de MR Maingain en zijn Vlaamshatend FDF laten vallen en staat die keizer weer zonder kleren. Eindelijk heeft men ingezien - wat ik hier al maanden schrijf - dat zijn drie zeteltjes niets voorstellen, zelfs niet in Brussel waar het kartel MR/FDF geen meerderheid heeft en in de oppositie zit. Met of zonder FDF maakt ook daar voor het MR niet veel uit als ze er niet mee kunnen regeren. De volgende gemeenteraadsverkiezingen zijn er pas over dertien maanden, een eeuwigheid in de Belgische politiek. E.e.a. maakt, dat voor de onderhandelaars nu het serieuze werk begint: de financieringswet, de overheveling van de bevoegdheden en nog van dat moois. En natuurlijk het opmaken van de begroting van 2012, zoals gevraagd door Europa. Om dat laatste serieus te laten doen door de club van acht, moet het eerst duidelijk worden wie er straks nog mee zal spelen in een eventuele nieuwe federale regering. En is men tot de conclusie gekomen, dat een regering met acht partijen niet werkbaar is - nog zo iets dat ik hier al maanden schrijf. De Croo Jr, de man die de regering Leterme II liet vallen en pas laat mocht komen meespreken met de club van acht, vindt dat men best de groenen uit die regering zou laten. Dat betekent, dat Wouter de boskabouter en Javelleke bedankt zullen worden voor de bewezen diensten, maar wel verzocht worden braaf mee te stemmen voor Di Rupo's staatshervorming. Zo'n mensen noemde Lenin vroeger 'nuttige idioten'. Als om dat begrip nog wat kracht bij te zetten, schijnen de groentjes dat nog niet eens zo erg te vinden. Wouterke meent zelfs dat dat er in het bereikte communautaire akkoord al enkele zaken staan die voor Groen door de beugel kunnen, zoals - zegt hij - de afschaffing van de Senaat. Die Senaat wordt helemaal niet afgeschaft, alleen kunnen de senatoren niet meer rechtstreeks verkozen worden door de burgers. Van een democratie gesproken. De kosten blijven en de partijen zullen straks uitmaken wie er daar verder mag blijven potverteren. Die groenen zullen het nooit leren. Bij de Sint-Michielsakkoorden, in 1991, hadden ze ook al die staatshervorming vanuit de oppositie mee gesteund, in ruil voor een ecotaks die er daarna nooit gekomen is. Een ezel stoot zich geen twee keer aan dezelfde steen, de groenen blijkbaar wél!
Soms vraag ik me wel eens af, wat voor nut die Vlaamse marsen nog hebben. Als puntje bij paaltje komt, vallen de beslissingen immers elders en de partijen die mee beslissen houden schijnbaar helemaal geen rekening met de overtuigde Vlaming die tegen de uitverkoop van zijn regio op straat komt. Toch hebben de marsen zin, al was het maar als tijdelijke barometer van de huidige toestand. In vergelijking met een gelijkaardige betoging, ongeveer een jaar gelden, waren er nu in Linkebeek vier maal zoveel betogers. Dat had er misschien mee te maken dat de N-VA op het laatste ogenblik besliste mee op te stappen, maar toonde tegelijkertijd, dat er nog veel werk op de plank is. N-VA en VB zitten duidelijk nog steeds niet op één lijn en de recente oproep van De Wever aan de Vlaamse partijen om één blok te vormen, leek eerder bedoeld te zijn voor de traditionele partijen dan voor het Vlaams Belang. Dat Vlaams Belang werd trouwens zondag weer netjes geweerd in de Zevende Dag op de VRT. De rode zender probeert op zijn manier de zaken te beïnvloeden, als is het in het verleden gebleken dat dit meestal een averechts resultaat oplevert. Ze is daarbij ook niet consequent. Als men alleen de partijen zou uitnodigen die bij de hervormingsgesprekken aanwezig zijn, had ze ook de N-VA niet moeten uitnodigen. Als ze alleen rekening zou houden met de stemmenpercentages die de partijen hebben, dan zou het VB zeker moeten uitgenodigd worden, eerder zelfs dan Open VLD, SP.a en Groen! Ondanks alle interne miseries, blijkt nl dat het Vlaams Belang aan een remonte bezig is. Vele Vlaams-nationalisten beginnen nu toch te beseffen dat het beter is voor het origineel te kiezen. Dit België is niet meer te redden door wat voor soort federalisme ook. Splitsen zal de enige weg zijn om een echt einde te maken aan de communautaire discussies. Zolang dat niet gebeurt, blijft de modale Vlaming ervan overtuigd dat hij in de zak wordt gezet. N-VA van zijn kant heeft nog wel één grote troef in handen. Ze zit nog steeds in de Vlaamse deelregering en kan op die manier blijven wegen op de staatshervorming. Hopelijk blijft ze dat doen. Het zal vanuit de Vlaamse regering zijn dat er een doorbraak zal moeten gemaakt worden eens dat zou blijken dat het op het federale niveau geen kant meer uit kan.
