De krokusvakantie zit erop. De dames en heren politiekers kunnen terugkomen van hun "welverdiende" skivakanties en eindelijk nog eens wat nuttig werk verrichten. Dat hopen we althans. De eerste week krijgen ze nog eens een bord Fortis voorgeschoteld. Ik heb zo het vage gevoel, dat Van Rompuy en Co gehoopt hadden, dat dat probleem zou zijn opgelost vóór ze terug waren, maar dat is dus niet het geval. Erg, he. Maar er is nog meer. Zoals de zaken er nu voorstaan, ziet de onmiddellijke toekomst er slecht uit voor de Vlaamse partijen uit de regerende meerderheid. Het gekrakeel over de reis naar Detroit en New York zal niet veel uithalen. Peeters was zo slim alle strekkingen uit zijn Vlaamse meerderheid mee te nemen, zodat het hoogstens wat bevechten blijft tussen federaal en regionaal niveau. Wie ligt nog wakker van De Gucht? Erger is het gesteld met de vooruitzichten voor de regionale verkiezingen van juni a.s. Vooral CD&V, die zijn kiezers zoveel beloofd had, staat daar met lege handen. Er blijft nog één mogelijkheid tot scoren: Brussel-Halle/Vilvoorde. Ludwig Caluwé, fractieleider van de christendemocraten in het Vlaamse parlement, heeft daarvoor zijn nek uitgestoken. Volgens Caluwé zal zijn partij meestemmen voor een eenzijdige splitsing van het betwiste kiesarrondissement, "als de Franstaligen geen tegenvoorstellen doen". Dat kan nog gebeuren vóór de regionale en Europese verkiezingen. N-VA en Vlaams Belang hebben al laten weten, dat ze aan de uitspraak van Caluwé weinig geloof hechten. Toch zit er iets in. Het is nl de enige strohalm waaraan CD&V zich nog kan vasthouden om een schijn van geloofwaardigheid te behouden op Vlaams vlak. Vergeten we tenslotte niet, dat de Europese verkiezingen hier feitelijk onwettig zijn zolang het kiesarrondissement B-H/V niet gesplitst is. Dat is een verordening van het Grondwettelijk Hof en kan, bij betwistingen, bij het Gerecht worden aangevochten. Wait and see!
We zijn aan het zoveelste schandaal toe. Sinds vorig jaar moeten ook de zgz asielzoekers, die een officiële aanvraag hebben lopen, een belastingbrief invullen. Diegenen, die dat gedaan hebben en daarop - uiteraard - nul euro hebben ingevuld, krijgen nu van de Belgische staat "belastingskrediet" voor hun kinderen, 370 euro per kind. M.a.w. al wie hier in dit land binnenwaait, krijgt meteen kindergeld, ook als hij misschien later wordt afgewezen. Als men maar een belastingsbrief invult, waarbij men verklaart niets verdiend te hebben. De denbeeldige sjeik uit het Brusselse verhaal zou, in theorie, dus met kleine zesduizend euro kunnen gaan lopen. Bovenstaand verhaal is de zoveelste miskleun van ons ministerie van financiën, "geleid" door de bekende Didier Reynders en dit al een tiental jaren. Vorige week was er nog de schande van een dienst waar men zogezegd terecht kon voor klachten i.v.m. belastingen. De dienst bleek na anderhalf jaar nog steeds niet eens bemand te zijn. Daarvoor waren er al een hele rij miskleunen: de mislukte informatisering van het departement, het verhaal van de notionele interest die de staat drie miljard euro per jaar kost (twee miljard meer dan geschat door de regeringen Verhofstadt), het Fortis-verhaal (waarbij Leterme en Vandeurzen aftraden; hij, Reynders, niet) en de foutief ingeschatte inkomsten. Met als kers op de taart een begrotingstekort van om en bij de 12 miljard (evenveel als het transferbedrag dat Vlaanderen jaarlijks betaalt aan armlastig Wallonië). Tussendoor deed Reynders dan nog een "Deckerken": hij haalde Aernoudt en zijn LiDé binnen om hen twee dagen later weer te dumpen. Ondanks al deze kemels slaagt de man erin zijn kalmte te bewaren en te doen alsof er niets aan de hand is. "De sfeer is goe" en "we zijn goe bezig" zijn enkele van zijn slagzinnen. Als het wat te gortig wordt, krijgen de Vlamingen de schuld : "Ils sont fous ces Flamands", zegt hij dan (in het Frans). Voor de rest is het van "tous va très bien, madame la marquise"". Alsof de man van teflon is. Alles schuift van hem af, alsof er niets aan de hand is. Ondertussen gaat dit land wel naar de verdoemenis. De Belgische Titanic zinkt en het federaal regeringsorkest blijft verder spelen.
De Gucht heeft zich nog eens geroerd. Dat was al een tijdje geleden. Sinds hij in de Kongo affaire op een zijspoor was gezet door de familie Michel en de problemen met de Fortis-aandelen van zijn schoonmoeder (zaak die nog altijd loopt), was het een beetje stil geworden rond het grote licht van Berlare. Misschien had hij het ook te druk met pushen om zoon Jean-Jacques (klinkt echt Vlaams, he!) lijsttrekker te laten worden voor de aanstaande verkiezingen. Samen met de families Declerck en Decroo zijn de De Guchts en hun lichtblauwen in Oost-Vlaanderen al aardig bezig om hun monarchie te verstevigen. Verder moet De Gucht zich wel wat gedeisd houden. Hij hoopt, na de Europese verkiezingen, op een job bij de Europese Commissie en kan dus elke negatieve publiciteit missen als kiespijn. Tenzij het natuurlijk gaat om wat schelden op Vlaanderen en de Vlamingen. Dat zou in Europa zelfs een pluspunt kunnen zijn. Het kan best zijn, dat het openhouden van zo'n Vlaams Huis in New York in deze crisistijden niet opportuun is. Als Vlaanderen echter enige ambitie heeft om op een of andere manier onafhankelijk te worden, dan moet het gewoon zijn eigen gang kunnen gaan. Van de Belgische diplomatie heeft Vlaanderen nooit veel kunnen profiteren, integendeel. Verder is meer dan 80% van de Belgische export Vlaams. Als men figuren zoals De Gucht hun zin liet doen, werd alles terug gefederaliseerd, dit terwijl het omgekeerde zou moeten gebeuren. Het is meer dan ooit tijd dat Vlaanderen meer bevoegdheden krijgt. Of moeten we wachten tot België helemaal failliet is?
Geert Lambert, de fel vermagerde voorzitter van het eveneens fel vermagerde partijtje, dat tegenwoordig de "Sociaal Liberale Partij" (SLP) heet, maakt er in De Standaard van vandaag zijn beklag over, dat wat hij zegt door de media niet (meer) gepubliceerd wordt, tenzij er iets negatiefs mee kan bedoeld worden. Waar hebben we dat nog gehoord? Lambert is de enige verkozene van het overblijfsel van de linkervleugel van de Volksunie. Het Vlaams Belang, dat zo'n twintig keer groter is, wordt op dezelfde manier behandeld, niet alleen door onze media en de traditionele partijen, maar - zij het in mindere mate - zelfs door de Lijst Dedecker. Dit laatste bleek uit een vraaggesprek van Knack met Deckerken, waarbij het groot lawijt uit Oostende toegaf dat "het cordon wel degelijk werkt" en dat hij daardoor de kans krijgt op de wip te zitten om mee een regering te vormen met bv CD&V en Open VLD. Wie daartegen protesteert in zijn eigen partij - denk maar aan Jo Claus - die vliegt eruit. Het kan nog erger. Vanaf 13 maart komt Tom Lenaerts, wereldberoemd in VRT-Vlaanderen, met een nieuwe show op Canvas. Die gaat heten "Voor eens en altijd" en wil afrekenen met allerlei vooroordelen. Acht weken lang gaat Lenaerts twee prominenten uitnodigen: één uit de politiek en één van erbuiten. Er is wel één uitzondering gemaakt: een vertegenwoordiger van het Vlaams Belang zal er niet zien noch te horen zijn. De zoveelste schande, die bevestigt wat ik hier vroeger reeds schreef: de VRT, weg ermee! Laat ons, beste vrienden, in heel Vlaanderen een campagne voeren om niét naar dat programma te kijken. Het zou nog beter zijn helemaal niet naar de VRT te kijken, maar dat is misschien iets teveel gevraagd. Maar dat wangedrocht van Lenaerts moeten we in elk geval links laten liggen, al was het maar om de rode VRT burcht een duidelijk signaal te geven, dat het zo niet verder kan. Op 7 juni kunnen we er nog een vervolg aan breien.
Op het kiescongres van de N-VA van vorige zondag, brak voorzitter Bart De Wever een lans voor het oprichten van een eigen Vlaamse energiemaatschappij, de zgn "Vlenergie". Hij verwees daarvoor naar Telenet, dat destijds ook door de Vlaamse gemeenschap was opgericht. De Wever vertelde daarbij niet het hele verhaal. Telenet werd immers later doorverkocht, omdat Vlaanderen zijn geld beter kon investeren. Een eigen energiemaatschappij voor een klein landje als het onze, is geen goed idee. Zeker in de huidige crisissituatie heeft Vlaanderen helemaal geen geld om zo'n dure zaak op te starten, laat staan tot een goed einde te brengen. Opmerkelijk is trouwens dat er in Nederland zopas nog twee zelfstandige energiemaatschappijen zijn overgenomen door grotere buitenlandse spelers: Essent door het Duitse R.W.E. en Nuon door het Zweedse Vattenfall. Nederlanders zijn nuchtere mensen. Als die beslissen dat ze het alleen beter niet verder doen, waarom zouden wij het dan wel doen? Wat we wél kunnen doen, is ervoor zorgen, dat we het maximum halen uit de bestaande kerncentrales. Jammer genoeg is ook dat weer een zaak die communautair geladen is. SP-minister Magnette, daarin gesteund door zijn partij én de groenen, blijft dwars liggen. Als er in deze zaak geen doorbraak komt, gaan wij de energie duur blijven betalen, want ze zal straks moeten worden ingevoerd (nota bene: uit Frankrijk, waar ze wordt opgewekt via kerncentrales). Na Finland, Zweden, Groot-Brittannië en Frankrijk, heeft ook Italië nu besloten terug de stap naar kernenergie te zetten. Dit na een moratorium van liefst 20 jaar. Er zullen nog andere landen volgen, omdat het op lange termijn de goedkoopste en de minst CO² veroorzakende energie is. Alleen vrees ik dat België ook hier de trein weer zal missen. L'histoire se répète.
De poging van Reynders om Rudy Aernoudt en zijn LiDé in de MR binnen te brengen, door dezelfde Aernoudt ("Arnoed" voor de francofonen) een derde plaats op de Europese lijst van de MR te geven, is mislukt. Amper twee dagen na de aankondiging, moest le beau Didier zijn woorden (weer eens) intrekken, dit n.a.v. de dreiging van het FDF om uit het MR te stappen. Aernoudt mag dan al een echte belgicist zijn, zelfs dat wordt niet getolereerd door de taalracisten van het FDF, die hem "te Vlaams" vinden. Aernoudt is nu verplicht zijn nek uit te steken en met zijn partijtje afzonderlijk op te komen. Of dat zal lukken, is zeer de vraag. Volgens een laatste opiniepeiling (ik dacht van de Libre Belgique), zou ze in Wallonië amper 4% van de stemmen halen. Dit toont nog maar eens aan hoezeer dit land verdeeld is. Zelfs een gewezen kabinetschef van een Waals minister (Kubla/MR) wordt afgewezen omdat hij Vlaming is. De man die dacht de Jean-Marie Dedecker van Wallonië te worden, zal het nu zelf moeten bewijzen. Het was trouwens al een teken aan de wand, dat hij tenslotte een zekere post bij Europa leek te verkiezen boven zijn Waalse "missie". Bij dit alles toch enkele aanmerkingen: - Het wordt hoog tijd, dat ze die Reynders daar een toontje lager laten zingen. Misschien een muilband om doen? Feit is dat hij zo stilaan een Bert Anciaux complex krijgt. Alles, waarmee hij zich bemoeit, loopt fout: de belastingen, het Fortisverhaal, nu de eigen partijvorming. - Het inkapselen van LiDé in het MR was geen precedent. Eerder al kwam ook het MCC ("mouvement des Citoyens por le Changement") van Gérard Deprez, ex-christendemocraat, zich aansluiten bij de Waalse blauwen. Ook diezelfde Deprez had trouwens al gedreigd uit het MR te stappen bij de komst van "Arnoed" en zijn LiDé. - De francofonen hebben destijds steeds op CD&V gekapt, omdat ze vonden, dat die partij zich liet conditioneren door haar "extremistische" vleugel, de N-VA. Nu gebeurt aan francofone kant juist hetzelfde. - Het is een beetje raar dat het groot lawijt van Oostende, Deckerke, die steeds meteen commentaar geeft op de actualiteit, nu oorverdovend stil blijft. Is ook hij gaan skiën, of gaat het er nu om dat hij zijn vriend Aernoudt wil sparen?
Net vóór de krokusvakantie heeft de federale regering de begroting eens "bekeken", meer niet, en "akte genomen van het stijgende tekort". Dat bedraagt voor dit jaar nu al zo'n 12 miljard euro, maar volgens sommige analisten zal het daarbij niet blijven. Reden daarvoor is, dat er niets aan gedaan wordt. Het is inderdaad zo, zoals Van Rompuy stelt, dat nieuwe belastingen nu het probleem alleen maar zouden verergeren. Niettemin zou de regering tenminste al enkele besparingen kunnen bespreken (dat is nog niet uitvoeren), zoals - om het bij mijn stokpaardjes te houden - het niet vervangen van alle ambetantenaren en het afschaffen van senaat en de provincieraden. Maar dat gebeurt dus niet, zelfs geen hint er omtrent. Men blijft bij het titanic-orkest syndroom en speelt voort alsof er helemaal niets aan de hand is. Alaaf!, want het is carnaval... De belangrijkste reden voor het niets doen, is natuurlijk het feit van de verkiezingen die er in juni aankomen. De vraag is maar of er daarna wél actie zal ondernomen worden. De federale regering lijkt steeds meer op een punt gekomen te zijn van volledig immobilisme. Dat is o.m. ook het standpunt van VOKA, de Vlaamse werkgeversfederatie. --- Ondertussen doet de Vlaamse regering wél iets. Zij stuurt minister-president Kris Peeters met Brouckie en madam Ceyssens naar de States, waar ze het eens zullen gaan uitleggen bij Ford en General Motors. Alsof dat veel zal uithalen. GM heeft fabrieken in tien Europese landen, waar het ongeveer evenveel verschillende automodellen produceert. Antwerpen is slechts één van hun "plants". Het zou veel nuttiger zijn, zich bij Opel te houden en de energie te sparen voor gesprekken met de Duitse vestigingen van dat merk. Daarvoor hoeft men niet naar de States te reizen. Zelfs al een gezamenlijke actie bij Opel zou lukken, is het nog afwachten wat dan het plan B wordt. Zowat iedereen in de sector is er nl van overtuigd, dat alleen assemblage geen toekomst meer zal bieden en dat is wat tegenwoordig in Antwerpen gebeurt. --- In de marge van bovenstaande nog dit: Peeters heeft het meestal over Opél. Waar haalt hij dat vandaan? Adam Opel was een Duitser. Zijn achternaam wordt uitgesproken met een doffe "e", niet op zijn Frans. Zelfs de Amerikanen spreken de naam correct uit.
