Op het internet circuleert sinds enkele dagen een onwaarschijnlijk verhaal van een Brusselse Imam, die er twee vrouwen en liefst 16 kinderen op na zou houden en die het allemaal zo knap (én wettelijk) geregeld gekregen heeft, dat hem dat flink wat duiten opbrengt. Voor alle duidelijkheid: onze Grondwet laat (nog) geen polygamie toe, waardoor madame Bouziane 2, zoals we ze maar zullen noemen, hier feitelijk illegaal is, zonder papieren. Haar acht kinderen zijn echter hier geboren, worden dus beschouwd als echte Belgen en daardoor kan madame Bouziane 2 ook hier blijven. Meer nog, zij kan hier genieten van een hele reeks maatregelen waardoor haar het leven wat draaglijker wordt gemaakt. We zijn verdraagzaam, nietwaar? Enkele spitsvondige landgenoten zijn dat eens gaan uitpluizen en kwamen tot het volgende resultaat: - Madame Bouziane 2 wordt in Brussel beschouwd als "alleenstaande ouder" en krijgt daarvoor een A.P.I. uitkering ("allocation parent isolé"), die samen met de optelsom van het aantal kinderen, komt op 1944,79 euro. - Voor haar acht kinderen krijgt ze ook nog eens 978,08 euro kinderbijslag. - Voor twee van de kinderen die jonger zijn dan drie jaar geniet ze van de A.P.J.E. ("allocation pour jeune enfant"): 323,32 euro. - Als alleenstaande ouder krijgt ze een woontoelage ("allocation d'aide au logement") van 300 euro. - Met 8 kinderen kan madame Bouziane 2 uiteraard niet gaan werken, waardoor zij automatisch kan genieten van een leefloon. In Brussel heet dat R.M.I. en brengt dat, kinderaantal meegerekend, 1755,08 euro op. - Vier van de acht kinderen zijn schoolgaand, wat recht geeft op de pas gestemde tegemoetkoming van Verhofstadt II, voor in totaal 1030,44. Per maand gerekend komt dat op 85,87 euro. In totaal ontvangt madame Bouziane 2, die hier eigenlijk illegaal verblijft, zonder papieren, dus MAANDELIJKS 5296,14 euro. Il faut le faire! --- Imam Bouziane's officiële huisgezin, met madame Bouziane 1 dus, krijgt in totaal ook 3651,29 euro, wat het algemene totaal voor het clubje van de Imam op 8947,43 euro PER MAAND brengt. Dat alles voor iemand die hier nooit iets heeft afgedragen en waarschijnlijk nooit één eurocent belasting heeft betaald noch zal betalen... --- Ik geef dit verhaal door zoals ik het gelezen heb. Of het allemaal klopt, kan ik zo niet controleren. Het zou dus ook kunnen dat het niet waar is, of dat e.e.a. ervan niét klopt. Het dilemma is echter, dat bovenstaande theoretisch hier in België wel kán. M.a.w., net zoals bij de herrie om de gangsters van tante Laurette, is het hier waar dat de "oewet" de "oewet" is en is het daarmee klaar en duidelijk dat onze wetten dus niet deugen. Ge zult maar heel uw leven hebben moeten werken en afdragen, om tenslotte met een klein pensioentje rond te moeten zien komen. Als ge dan ziet tot wat voor misbruiken ons sociaal systeem in staat is, dan kan men rustig spreken van een wraakroepende toestand. --- In de marge van bovenstaande trouwens nog dit. Het verhaal speelt zich af in Brussel, waar de aanwezigheid van allochtonen steeds meer meespeelt en de overheid er als de dood voor is om iets te ondernemen waaraan die allochtonen aanstoot zouden kunnen nemen. De verdraagzaamheid, weet je wel. Ten lange laatste kan het Brussel allemaal weinig schelen. Als het geld op is, zal Vlaanderen wel bijpassen. "Les affaires, c'est l'argent des autres"!
Eindelijk begint het marxistische PS-blok in Wallonië barsten te vertonen. In Charleroi verloor de partij haar volstrekte meerderheid en in Namen, de regionale Waalse hoofdstad, wordt ze voor het eerst sinds 30 jaar in de oppositie gedrumd. Een goede les voor een partij die zo eens aan de lijve kan ondervinden wat het betekent als alle anderen samen tegen u spannen. De reden van de les van Namen was eens te meer een zaak van (passieve) corruptie waarbij de dienstdoende burgemeester opdrachten gaf aan een privé-firma die, o toevallig, geleid werd door zijn partner. Voor wat de schandalen betreft houdt het trouwens niet op bij onze zuiderburen. Een bloemlezing uit de kranten van alleen maar de laatste drie dagen en alleen maar, even toevallig, PS-leden: - Tegen Merry Hermanus loopt er al jaren een onderzoek naar een miljoenenfraude bij de verbouwing van het voormalig militair hospitaal van Elsene. Hij was toen voorzitter van de Gewestelijke Ontwikkelingsmaatschappij Brussel én penningmeester van de PS. Ook de minister-president van het zgn Brussels Gewest, Charles Piquet wordt daarover nog ondervraagd. - Georges Dumortier, hoofd van het koninklijk conservatorium, directeur van het kamerorkest van Wallonië en exploitant van het cultureel centrum Botanique in Brussel, is aangehouden op verdenking van verduistering van gelden. Alleen in de eerste functie was hij bezoldigd, voor de andere twee mocht hij onkostennota's indienen. Hij deed dat zo goed, dat sommige nota's tot driemaal toen werden geïncasseerd. - Ook in Charleroi-stad houdt het niet op. Dienstdoend burgemeester Van Gompel, die al een paar keer nipt aan vervolging was ontsnapt, wordt weer ondervraagd i.v.m. met een nieuw dossier over vervalsingen van openbare aanbestedingen. Voormalig schepen Claude Despiegeleer werd ook weer in verdenking gesteld voor schriftvervalsing, het gebruik van valse stukken en het misbruiken van zijn functie. - Het gerecht heeft op vrijdag 13.10.06 huiszoekingen verricht bij Georges Rovillard, uittredend PS-burgemeester van Fontaine-L' Éveque en zijn secretaris Michel Carlier. Hier gaat het om verduisteren van gemeenschapsgeld. Dit onderzoek kadert in de schandalen van La Carolégienne, waarbij bovenvernoemde Despiegeleer een van de spilfiguren was. --- Nota bene: het gaat hierboven over uitsluitend SP-figuren.Elio Di Rupo wou ze kwijt, hij had "mare de ces parvenus", zoals hij het ooit op een PS-congres uitdrukte. Zou het wel waar zijn? In Namen heeft hij persoonlijk nog getracht het vel van burgemeester Anselme te redden. Gelukkig is hem dat niet gelukt. Voor Wallonië kan het alleen maar beter gaan als daar eens grondig schoon schip wordt gemaakt. Tenslotte wil ik nog kwijt dat, in het licht van bovenstaande gebeurtenissen, het veelbetekenend blijft dat uitgerekend deze week de VLD haar vertrouwen heeft bevestigd in Laurette Onkelinx (terwijl ondertussen weer drie gangsters door een computerfout de gevangenis achter zich konden laten). Dedecker is voor de VLD-top niet meer aanvaardbaar, de sjoemelende PS daarentegen klaarblijkelijk wel...
Er zijn mensen die zich zorgen maken over het beleid in dit land. Ze hebben meer dan gelijk: eigenlijk is er op dit ogenblik in België helemaal geen beleid. De politiek is voor twee en een halve maand op vakantie gegaan en al wat er in die periode gebeurd is, had te maken met de gemeenteraadsverkiezingen. Alle leden van de regering, de premier op kop, hebben hun echte, federale werk laten liggen voor wat het was en hebben zich op die gemeentelijke verkiezingen gestort. Verhofstadt heeft zelfs een zetel als gemeenteraadslid "veroverd" in Gent en zou die nu gaan "bezetten". In de praktijk zal daar niets van in huis komen, tenzij hij in juni van volgend jaar, zoals verwacht, zijn job als eerste piet kwijt zal zijn, maar het heeft in elk geval als gevolg, dat een andere, plaatselijke mandataris die plaats niet kan innemen. Ook dat noemt men hier democratie. Ondertussen had deze week het nieuwe parlementaire jaar moeten beginnen. Daarvan is niet veel in huis gekomen, deels o.w.v. de energie die men in de gemeenteraadsverkiezingen heeft gestoken, deels door het feit dat de laatste begroting van Verhofstadt II nog steeds op zich laat wachten. Nadat eerst met veel poeha was aangekondigd, dat deze begroting een overschot had van bijna negenhonderd miljoen euro (waarmee o.m. het virtuele zilverfonds zou gespijsd worden), bleek er daarna een "foutje" van ongeveer dezelfde grootte bij financiën te zijn. Samen met nog enkele andere tegenslagen kon het gat in de nieuwe begroting niet op een normale manier gedicht worden. Dat was vroeger ook meestal zo, alleen waren er nu geen pensioenfondsen meer beschikbaar, die konden worden overgenomen (met een structurele schuldenlast die werd doorgeschoven naar de volgende generaties). Ook zijn er zo goed als geen overheidsgebouwen meer die voor een heel zacht prijsje kunnen verkocht worden (en daarna aan hoge huurprijzen teruggenomen: ook dat is een aanslag op de volgende generaties). Een extra opbrengst van een kwart miljard euro door de verkoop van ons ambassadegebouw in Tokio was een geschenk uit de hemel, maar ook daarmee was het nieuwe gat niet gevuld. Op de petroleumfederatie moet ook niet meer gerekend worden. Dat is het verhaaltje van de ezel en de steen. Tenslotte bleek er toch nog iets geregeld te kunnen worden via de nieuw op te richten Suez/Gaz de France maatschappij. De toplui daarvan zijn met onze premier komen praten en zouden bereid zijn met honderd miljoen over de brug te komen, die de regering Verhofstadt nu eens niét terug moet betalen. De tegenprestatie is wel dat de Fransen op die manier een soort monopolie van de levering voor zowat alle energie in ons land in handen krijgen. Ook dat was voor Verhofstadt geen probleem omdat dit eveneens zou worden doorgeschoven naar de volgende generaties ("après nous le déluge"!). Gelukkig voor ons is er nog een soort controle door Europa en Nellie Kroes, commissaris ter zake, heeft voor die laatste koehandel een stokje gestoken. Het wordt nu afwachten wat het zal worden, als Verhofstadt volgende week met zijn nieuwe begroting voor de dag moet komen. Het belooft niet veel goeds. --- In de marge van bovenstaande nog dit: uitgerekend deze week maakte de OESO bekend, dat de schuldendruk van België vorig jaar met 0,5% gestegen en dat we, qua schuldenlast, op de derde plaats staan in de hele wereld. Daarmee wordt de enige verworvenheid van de VLD in deze Verhofstadt II regering van tafel geveegd, nl de zgz belastingvermindering waarvoor zij zou gezorgd hebben.
De VLD is voor mij al een hele tijd een linkse partij geworden. Verhofstadt voert in zijn federale regering het programma uit van de marxistische PS en in Gent loopt hij gewillig mee met de zegevierende socialisten (a propos van Gent: die nieuwe burgemeester lijkt mij een akelig ventje; heeft wat weg van Gargamel, de slechterik uit de smurfenreeks. In zijn overwinningsspeech haalde hij al meteen uit naar de oppositie, terwijl van een burgemeester toch verwacht wordt dat hij dat is voor álle burgers). Dé reden waarom de VLD een fikse verkiezingsnederlaag heeft geleden bij de laatste verkiezingen is gewoon, omdat de partij niet meer centrum-rechts is, maar links. Dat was voor vele echte liberalen al vóór de verkiezingen een reden om zich af te scheuren. Alleen al in Oost-Vlaanderen kwamen er 10 blauwe scheurpartijen op en in vele plaatsen waar dat niet gebeurde kregen ze flink op hun donder (Antwerpen en Turnhout bv), zelfs als daar leden van het partijbestuur de lakens uitdeelden (Tongeren en Lier bv). Een lezer van Het Laatste Nieuws, Wim Peeters uit Turnhout, verwoordde het juist toen hij stelde, dat de VLD vroeger fier en zelfstandig de blauwe kleur droeg en nu rozig is geworden. Als ge als partij dus zo'n electorale rammeling krijgt omdat ge u te links opstelt, zou men denken dat een ruk naar rechts dan het onvermijdelijke antwoord had moeten worden. Niets is minder waar: de VLD wijst haar rechtervleugel, vertegenwoordigd in de persoon van Jean-Marie Dedecker, de deur en schuift daarmee nóg wat verder op naar links. Het is trouwens tekenend dat Hugo Coveliers een jaar geleden eruit werd gesmeten na klacht van Steve Stevaert en dat Dedecker er nu uit gaat na klacht van Johan Vande Lanotte. Een betere illustratie van het linkse karakter van de huidige VLD kon niet gegeven worden. Dedecker zegt nog even na te denken wat te doen en houdt zelfs de mogelijkheid open om solo te gaan. Dat zou geen goed idee zijn. Zelfs zijn vergelijking met Pim Fortuyn gaat niet op: Fortuyn had destijds, althans voor Nederland, heel wat nieuwe, baanbrekende ideeën. De ideeën die Dedecker heeft, leven al bij de Vlaamse rechterzijde. Hij zou er beter aan doen met Coveliers een pact te sluiten en te trachten alle dissidente VLD-ers aan boord van hun "VLOTT" te krijgen. Als men terugkijkt op het aantal afvalligen dat die partij bij de laatste verkiezingen heeft zien vertrekken, moet dat toekomst bieden. Vergeten we tenslotte niet dat Dedecker, bij de laatste verkiezing voor het voorzitterschap van de VLD, zo'n 40% van de stemmen haalde. Als daar al een kwart mee overstapt, is het met de VLD als grote partij gedaan. Dan gaat ze de weg op van D66 en de Volksunie. Zoals Friedrich von Hayek, de grote Oostenrijkse econoom, waar Verhofstadt vroeger mee dweepte in zijn burgermanifesten, zei: "Wie zijn principes niet naleeft, gaat naar de hel"!
Laurette Onkelinx is niet uit het nieuws te branden. Deze keer geen ontsnapte gangsters, geen gedetineerden die niet terugkeren uit penitentiair verlof, zelfs geen ruzie met die "sales flamins". Deze keer heeft ze het aan de stok met een sex- en taalgenote en niet de eerste de beste: Isabelle Durant. Voor wie het mocht vergeten zijn: die Durant, een ex-verpleegster, was minister van Verkeer in de regering Verhofstadt I en werd wereldberoemd nadat ze nieuwe maatstaven uitvond voor het landen en opstijgen van vliegtuigen. Daar waar dit overal ter wereld geschiedt volgens de richting en de sterkte van de wind, besliste zij dat het in Zaventem moest gebeuren volgens de aard en de taal van de omwonenden. De Vlamingen, die het ongeluk hadden in de noordrand van de luchthaven te wonen, waren de klos. Ze zijn dat nog steeds omdat de verkeersministers na Durant: de nitwit Anciaux (nog amper 570 voorkeurstemmen en niet verkozen bij de gemeenteraadsverkiezingen!) en de veel te zwakke Landuyt, er niet in geslaagd zijn terug te keren naar de internationale normen. Ook dit is Belgisch! Om terug te keren naar onze tante Laurette. Die had haar zinnen gezet op het burgemeesterschap van Schaarbeek, een gemeente die nog beheerst wordt door MR en FDF. Ze heeft daar nooit gewoond - ze heeft een nieuw huis in het dure Waals-Brabantse Lasne - maar dat is in onze geëvolueerde democratie geen probleem. In zo'n geval doe je een soort virtuele verhuis, zodat je in die gemeente een adres krijgt en zo kan je meedoen aan de verkiezingen. Onkelinx deed het zo goed dat de PS er haar stemmenaantal meer dan verdubbelde en er de grootste partij werd. Op die manier werd de machtigste vrouw van het land (Verhofstadt kruipt er voor) nu ook burgemeester van één van de 19 fiefdoms van wat men het Brussels Gewest noemt. Dat dacht ze althans, maar dat was zonder de waard gerekend, in dit geval Isabelle Durant. Die sloot, als huidig secretaris van Ecolo, de Franstalige groenen, een akkoord met dienstdoend burgemeester Clerfayt (FDF) en daarmee zit Onkelinx in de penarie en in de oppositie. Zo'n vernedering kon de leading lady van de PS en Belgenland niet slikken. Als wraak werd Ecolo in een vijftal gemeenten, waaronder Brussel-stad, uit de coalitie gestoten, waardoor er nu een opstand dreigt tegen Durant in haar eigen partij. Wordt zeker nog vervolgd. --- Ook in Lierke plezierke is het haarkepluk tussen de "dames aan de macht". Marleen Vanderpoorten, pas nog benoemd tot voorzitter van het Vlaamse parlement, leed er als dienstdoende burgemeester met haar VLD een smadelijke nederlaag, n.a.v. een zoveelste klinkende overwinning van het Vlaams Belang, dat in Lier de grootste politieke fractie wordt. De VLD/CD&V coalitie heeft er geen meerderheid meer en wou dan maar een kleine partij, "Lier Leeft", bij in het bestuur te nemen. Dat partijtje, zelf een combinatie van SP.a/Spirit en onafhankelijken + de stadspartij Lier&Ko, wordt geleid door niemand minder dan Els Van Weert. Els wie? Voor wie het niet zou weten: Van Weert is staatssecretaris in de regering Verhofstadt II. Vraag me niet van wat: het heeft iets te maken met levenskwaliteit of zo. Van Weert is een figuur die op een blauwe maandag plots tot haar eigen grote verbazing voorzitter werd van het clubje Anciaux en sindsdien omhoog is blijven vallen door gebrek aan gewicht. Hoe licht ze is bleek trouwens ook tijdens de eerste besprekingen in Lier, stad waarnaar zij politiek geëmigreerd is (cfr Onkelinx hierboven) vanuit Nijlen. De besprekingen werden grotendeels niet gevoerd door Van Weert zelf, maar door Bettina Geysen, top-vrouw van de PRT, ge weet wel die neutrale overheidszender, betaald met het geld van alle belastingbetalers, ook die van rechts. En nu komt het: ondanks het feit dat Van Weert zelfs nog niet in staat is zelf de besprekingen van haar zootje ongeregeld te voeren, eist ze wel de burgemeestersjerp op! Enfin, een comedia dell'arte in het Vlaamse binnenland! Dit alles zou in een normale democratie nooit gebeuren, want dan zou een van de twee nu aan de macht zijnde grotere partijen gewoon een akkoord sluiten met de grootste partij in de stad: het Vlaams Belang. In dit apenland (dixit Mark Eyskens) kan dit niet. Nog liever zichzelf eindeloos belachelijk maken...
Het is een traditie dat, na de verkiezingen, iedereen gewonnen heeft. Zelfs wie een fikse pandoering heeft gehad, verwijst naar een vergelijking met andere verkiezingen van het jaar stilletjes om te bewijzen dat het allemaal nog zo slecht niet was. Na deze gemeenteverkiezingen was het niet anders, maar toch is er een nieuwigheid ontstaan: nu zegt men dat een partij die vooruitgegaan is, verloren heeft. Het Vlaams Belang won in Antwerpen een half procent (zo'n 5000 stemmen), blijft op een respectabele 33,5% staan en had zowaar bijna één zetel bij. Toch heeft die partij, althans volgens de politiek correcten, de verkiezingen verloren, omdat iedereen dacht dat ze minstens 35% van de stemmen zou gehaald hebben. En dan? 35% van de stemmen was niet genoeg, evenmin als 33,5, om aanspraak te kunnen maken op het beheren van de stad. De 38,5% en meer werden niet voorspeld door de partij, maar door de opiniepeilers. We kunnen stellen, dat het Vlaams Belang in Antwerpen een partijtje blufpoker verloren heeft omdat de leiding evenmin als de opiniepeilers een dergelijke uitslag verwacht had. De echte verliezers in Antwerpen zijn de CD&V, de VLD en vooral Groen! die allemaal inderdaad een pak stemmen verloren, die grotendeels naar de SP.a van reclameman Janssens zijn gegaan. Daarbovenop kreeg de SP.a de stemmen van enkele duizenden allochtonen, al dan niet met Belgische nationaliteit, iets waarvoor de leiding van het VB al gewaarschuwd had maar wat, jammer genoeg voor hen, niet kon worden uitgespeeld in het heetst van de verkiezingscampagne. Men schat dat er sinds de vorige gemeenteverkiezingen zo'n 15.000 vreemdelingen in Antwerpen zijn bijgekomen. In de provincieraad, waar de vreemdelingen niét mochten stemmen, haalde het VB een winst van liefst zes zetels en wordt de partij de grootste in Antwerpen. In de rest van Vlaanderen haalt het Belang driehonderdvijftig (350!) nieuwe gemeenteraadsleden en brengt het haar totaal nu op 800, dat alles terwijl het in 15% van de gemeenten niet eens opkwam. Dit laatste betekent, dat het al heel erg moet zijn als er de volgende keer weer niet enkele honderden nieuwe VB-gemeenteraadsleden bij zullen komen. Vergeten we niet, dat deze prestatie er gekomen is door een partij die door alle andere partijen én door de media geboycot en gedemoniseerd werd en wordt, die nergens in kranten, radio of TV plaats kreeg om haar standpunt uiteen te zetten en die meestal alleen vermeld werd als men hoopte ze schade aan te brengen. Somers zegt in Mechelen gewonnen te hebben met 30%, Onkelinx in Schaarbeek met 25%. Het Vlaams Belang kan alleen winnen als het meer dan 50% haalt. Dat is democratie op zijn Belgisch!
Een algemene beschouwing na de gemeenteraadsverkiezingen is, dat Vlaanderen Vlaamser gestemd heeft dan zes jaar geleden. Het Vlaams Belang ging (weer) fors vooruit, het kartel CD&V/N-VA deed het niet veel slechter. Anderzijds gingen de linksen partijen Groen! en VLD flink achteruit. Het belgicistische Groen! moet zelfs opletten, want de kans is groot dat het de volgende keer de 5% drempel niet zal halen en uit het federale parlement zal blijven, waar het in 2003 al was weggestemd. Voor Vlaanderen is dat een goede zaak. De VLD heeft hier en daar de meubelen kunnen redden, maar dan enkel en alleen door haar ministers en staatssecretarissen de boer op te sturen, hetgeen feitelijk maar een vernederend schouwspel is: een minister van Buitenlandse Zaken bv, die om stemmen gaat bedelen om in zijn eigen, kleine dorpsgemeenschap ocharme burgemeester te mogen gaan spelen. Zielig is het juiste woord. Tenslotte is er de SP.a, die vooral in de grotere steden stand heeft gehouden en hier en daar zelfs spectaculair vooruit is gegaan. Die vooruitgang heeft de partij bijna uitsluitend te danken aan de stemmen van de "nieuwe Belgen", de mensen met de dubbele nationaliteit en de buitenlanders die via de vreemdelingenstemwet voor de eerste keer mee mochten stemmen voor de gemeenteraad. Hetzelfde effect dat men begin van dit jaar al had meegemaakt in Nederland, waar de begunstigde partij, de PvdA, zich ondertussen al grote zorgen maakt omtrent de achteruitstelling van de eigen autochtone mensen. Het Vlaams Belang boekte in Antwerpen maar een kleine vooruitgang en werd qua grootte voorbijgestoken door het kartel SP.a/Spirit dat dus kon rekenen op een grote opkomst van de allochtone gemeenschap, hun nieuw proletariaat. Het lijkt een verrassing, maar is dat niet helemaal. Al vóór de verkiezingsdag hadden enkele kopstukken van het VB al enkele keren gesteld, dat deze verkiezingen wel eens die van de laatste kans konden worden. Elk jaar verlaten immers honderden Vlaamse gezinnen de stad en komen er enkele duizenden vreemdelingen bij. Tel dat alles samen en dan blijkt het logisch dat na zes jaar er een kantelmoment kon komen. De keerzijde van deze medaille is, dat de vertrekkende Vlamingen in de rand rond de stad gaan wonen en daar het aantal rechts Vlaamse inwoners gaan versterken. Wat in Antwerpen gebeurt, vindt ook plaats in andere grote steden, zoals Gent, Mechelen en Brussel. In St. Joost is nu al 70% van de bevolking allochtoon. Daar krijgen ze straks misschien een Turk of Marokkaan als burgemeester. Het Vlaams Belang kan dan ook niet anders doen dan dit verder te onderkennen en zich in de toekomst in de eerste plaats toe te leggen op een versteviging van haar vertegenwoordiging buiten die steden, terwijl ze ter plaatse kan blijven zorgen voor een harde oppositie. De zgz correct-politieke partijen zouden zich, m.i., niet te euforisch moeten gedragen voor wat de resultaten in de grote steden betreft. De problemen van onveiligheid, vervuiling en verloedering, zullen er niet door verdwijnen en zij zullen nu moeten zien hoe ze dat verder aanpakken. Waarlijk, een weinig te benijden klus!
