"Leterme is de PR-manager van een stuurloos land met een torenhoge staatsschuld". Bovenstaande is niet van mij, maar van Marc De Vos, docent aan de UGent en directeur van de denktank Itinera Institute. Ik ben het met de man dikwijls niet eens, omdat hij - mijns inziens - nogal belgicistisch reageert, maar deze keer geef ik hem volmondig gelijk. Leterme maakt nl, voor de zoveelste keer, dezelfde fout, een fout die hij waarschijnlijk geleerd heeft van zijn voorganger Verhofstadt, die dat ook steeds deed. Hij vertelt nl dat België het beter doet dan zijn buurlanden en de meeste andere landen van de eurozone, maar zegt er niet bij dat wij - in tegenstelling tot de meeste van die landen (Italië, Ierland en Griekenland uitgezonderd, maar daar wil de dag van vandaag niemand mee vergeleken worden) - een veel hogere staatsschuld hebben. Landen met een lagere staatsschuld kunnen het zich een minder sluitende begroting veroorloven, België niet. Dat het met België momenteel iets beter gaat, heeft te maken met het feit dat de economie optrekt, dat wij mee kunnen profiteren van de opgang van Duitsland (dat door onze vakbonden wel bekritiseerd wordt o.w.v. zijn laagste lonen, maar het land vaart het toch maar wel mee) én dat deze regering in lopende zaken het moet rooien met de zgz twaalfden, waardoor het elke maand niet meer mag uitgeven dan in dezelfde maand van een jaar geleden. Leterme, die zich steeds meer ambtenaar dan politicus toont, verricht daarbij inderdaad goed werk, alleen krijgt het evenmin verkocht als destijds zijn voornemen om de communautaire problemen eens te gaan oplossen. De enorme staatsschuld is trouwens niet het enige probleem van België. Er is de activiteitsgraad, die veel te laag ligt Er zijn de massa's nepjobs, door de overheid gesubsidieerd. Er is het generatiepact dat nog niet veel "gegeneerd" heeft. Er zijn de problemen rond asielbeleid en immigratie die men meer niet oplost. En er is de vergrijzing waarvoor - in tegenstelling tot al onze buurlanden en de meeste andere landen van de EU - nog steeds niets, maar dan niets gedaan is. Om die vergrijzing aan te pakken zou het land een staatsschuld moeten hebben van hoogstens 60% van het bruto binnenlands product (bbp), en daar zitten we nog steeds 40% boven. Daardoor kan er daarvoor geen extra geld vrijkomen, zoals Vande La vroeger al geprobeerd met zijn ter ziele gegane zilverfonds. En het ergste van al is, dat deze regering, evenmin als de voorgaande, ook maar één woord daarover loslaat en dus verzuimt de burgers te waarschuwen voor wat er straks zal aankomen: een grote belastingsverhoging op alle niveaus. Zoiets is niét goed voor de mensen, zoiets heet niet goed besturen, zoiets heet "struisvogelpolitiek".
Amper vier maanden nadat Leterme stoer op Tv kwam vertellen dat hij - met zijn goed bestuur - het probleem van de opvang van de zgz asielzoekers had opgelost, komt dat probleem als een boemerang terug. Door het opheffen van de visumplicht voor de Balkanlanden, komen er steeds meer mensen uit die buurt naar ons gezegende vaderland waarvan hen verteld is, dat hier zo goed als alles gratis is. Enkele (snoep)reisjes naar de Balkan van de heer Leterme en zijn secretaris voor immigratie, Wathelet Jr, hebben daaraan niets kunnen veranderen. De 1500 nieuwe asielaanvragen per maand, wat destijds zo geschat was, zijn er ondertussen 1800 geworden en, met wat "meeval", zitten we deze zomer aan de 2000. De 23.000 (!) reeds bestaande opvangplaatsen zijn daarmee allemaal zo goed als bezet, grotendeels door Serviërs, Macedoniërs, Kosovaren en Albanezen. Allemaal mensen die geen recht hebben om hier te kunnen blijven, maar die ondertussen wel tijdelijk komen profiteren van de lekken in ons systeem en waarvan een deel gegarandeerd niet naar de Balkan terugkeert, maar hier illegaal zal blijven en zich in de criminaliteit zal storten. Daardoor wordt niet alleen ons asiel en immigratiebeleid onderuit gehaald, maar ook justitie waar men ook al lang niet meer weet wat aan te vangen met het steeds groeiende aantal criminele illegalen. Men krijgt steeds meer en meer de indruk dat onze justitie en politie hier niets anders meer te doen hebben dan af te rekenen met criminele buitenlanders. De ontslagnemende regering Leterme, die zogezegd niet kan doen wat ze wil omdat ze in lopende zaken is, kan wél een meerjarenbegroting opmaken, directeurs van de Nationale Bank benoemen en zelfs mee ten oorlog trekken, maar zou niét in staat zijn de snel-Belg-wet aan te passen. De reden daarvoor heeft niets te maken met lopende zaken, maar met het dwarsliggen van PS en CDH, die zoveel mogelijk immigranten willen toelaten, in de hoop dat het lompenproletariaat zich hier opnieuw zal uitbreiden en zij daarin nieuwe kiezers zien voor hun partijen. De N-VA heeft dan ook groot gelijk, waar ze zegt dat de PS het in deze regering Leterme, die slechts gesteund wordt door 30 Vlaamse kamerleden, voor het zeggen heeft. Dat de Waalse socialisten hebben ingestemd met (een nieuwe versie van) het Interprofessioneel Akkoord (IPA), is slechts een doekje voor het bloeden. Alleen de punten die voor de PS moeilijk lagen zijn daarbij versoepeld. Voor de rest dicteert de partij van Di Rupo de wet en heeft ze ook geen enkele druk of haast om ook maar iets toe te geven aan de rechtmatige eisen van de N-VA. Dat het tenslotte dan die partij is die door de traditionele partijen (én de media, die het perfide spelletje meespelen) de zwarte piet krijgt toegespeeld, is er helemaal over. Waar is de tijd toen die Leterme het allemaal ging oplossen met vijf minuten politieke moed...
"Divide et impera" / Verdeel en heers. 20 eeuwen na Julius Caesar heeft dit Romeinse gezegde nog steeds niets van zijn betekenis verloren. Dat hebben we zopas weer eens mee kunnen maken nu de zeven CD&V excellenties hun beklag hebben gemaakt over de N-VA en "ontslagnemend" premier Leterme daar nog een schepje bovenop heeft gedaan. Daar waar onze francofonen bijna altijd één blok vormen, al is het dikwijls maar voor de schijn, maar zeker naar buitenuit, blijven de Vlamingen niet alleen verdeeld, maar slaan ze geen gelegenheid over om dat ook te laten zien. Tot meerdere vreugde van de Franstaligen die hun politiek achterover geleund in hun zetel kunnen voortzetten. De Wever had het deze week in een Ter Zake uitzending nog eens duidelijk gesteld: zolang deze regering in lopende zaken ongestraft steeds meer punten buiten haar eigenlijke bevoegdheid kan verwezenlijken (en daarbij steeds duidelijk de N-VA links laat liggen), is er geen enkele druk op de francofone partijen om ook maar iets toe te geven. Deze Leterme regering wordt beheerst door de Franstaligen en de PS is daarbij de grootste partij. Indien voor hen nodig, kan ze inderdaad verder regeren tot 2014, zoals Didier Reynders al eens heeft voorgesteld. Zogezegd wordt het weer een cruciale week, de zoveelste in de rij sinds 13 juni 2010. Als de N-VA er inderdaad de stekker uit zal trekken, dan heeft CD&V de stok om de hond te slaan en mee te stappen in een regering zonder N-VA. "Voor het belang van het land en met de dood in het hart", de oude CVP waardig. In werkelijkheid voor het behoud van de postjes, zoals Leterme het zelf heeft gesteld: het belangrijkste wat deze regering, volgens hem, niét en een echte regering wél kan doen is een reeks benoemingen doorvoeren. Als dat zo is, waarom konden die nieuwe directeurs bij de Nationale Bank dan wél benoemd worden? Tot slot nog dit: de Vlaamse ziekte geldt niet alleen tussen de N-VA en de traditionele partijen, maar ook tussen de V-partijen onderling. De N-VA mag blijven beweren, dat ze tegen het cordon sanitair zijn. Als het er op aan komt, spelen ze dat ondemocratische spel wél mee. Echt een Vlaamse ziekte.
Tuberculose (TBC), in de volksmond "tering" genoemd, was een ziekte die bij ons vooral voor kwam in de tweede helft van de achttiende en het begin van de negentiende eeuw. Bekende slachtoffers ervan was o.m. Albrecht Roodenbach en Alice Nahon. De ziekte was meestal een gevolg van onhygiënische levensomstandigheden en is er bij ons door de toenemende welvaart stilaan uit gegaan. TBC is nu echter terug, vooral in de grote steden. Daar waar het percentage nieuwe zieken in Vlaanderen en Wallonië tussen de 7 en de 8% ligt, is dat voor Antwerpen al rond de 25% en voor Brussel zelfs bijna 35%. Het is duidelijk dat dit te maken heeft met de armoede die er in de grotere steden leeft en die heeft op zijn beurt te maken met de steeds groeiende toestroom van inwijkelingen uit Afrika en Oost-Europa. Zoals steeds, wordt dat officieel natuurlijk niet toegegeven. Volgens de Vlaamse vereniging voor Respiratoire Gezondheidszorg en Tuberculosebestrijding (VRGT), ligt het aan de crisis en zou het aandeel tussen immigranten en autochtonen zelfs fifty-fifty zijn, maar dat laatste klopt niet. Wie bv vier uur lang met een TBC-patiënt in eenzelfde onverluchte of slecht verluchte ruimte verblijft, loopt reeds het risico op besmetting. Wie dus een avondje doorbrengt in een café van een Brusselse verpauperde volksbuurt, kan het dus krijgen. Het gros van de autochtonen zal het dan zo ook wel opgelopen hebben, zeker in Brussel, de stad die wel de hoofdstad van Europa wil zijn, maar niet eens fatsoenlijk kan zorgen voor de gezondheid van zijn inwoners, evenmin als voor hun veiligheid en de werkgelegenheid. Leve de multicultuur!
Het Vlaamsvijandige Le Soir heeft, volgens eigen zeggen, een charmeoffensief ingezet. Dat bestaat erin, dat ze een deel van haar krant in het Nederlands had staan. Daarmee houdt de charme dan ongeveer op, want in de verdere artikels vindt men de gebruikelijke aanvallen tegen Vlaanderen in het algemeen en de N-VA in het bijzonder. Die partij wil met Le Soir niet meer praten en dat zou voor de francofonen dan betekenen, dat de N-VA een haatcampagne tegen haar en haar lezers voert. Zoiets wordt dan verteld door een krant die zelf ooit Bart De Wever en negationist noemde, die ooit voorstelde alle N-VA-ers op een schip te zetten en in volle zee te laten zinken en die ooit een foto van een Bosnisch massagraf plaatste in een artikel tegen de Vlaamse wooncode. Ge moet maar durven. De waarheid is, dat Le Soir de laatste drie jaar bijna 20% van haar lezers is kwijtgespeeld. Het hele zgz "charmeoffensief" is dan ook eerder een von Rundstedt offensief dat tot enig doel heeft zoveel mogelijk schade toe te brengen ondanks het gevaar van een verdere afkalving van het eigen lezerspotentieel. Dat laatste zit er dik in, want met zo'n provocaties is de kans klein dat men nieuwe lezers zal vinden, eens dat het nieuwe van haar huidige demarche is verdwenen. Le Soir schijnt de meest verkochte Franstalige krant in Vlaanderen te zijn. Die lezers zullen dan wel in hoofdzaak de Francofonen uit de Rand zijn, voor wie de nieuwe lectuur, uitgebracht onder de naam "Édition Bruxelles Périphérie", zal bedoeld zijn. In hoofdzaak het kiescliënteel van Vlaminghater Maingain en Madame Milnjet. Deze laatste liet trouwens vorige week in dezelfde krant nog optekenen "dat we moeten afrekenen met dat soort van populisme à la Marine Le Pen dat men kan herkennen in sommige formaties in het noorden van het land: die tsunami van nieuw eenheidsdenken, demagogisch en extreemrechts". Met zo'n mensen zouden onze Vlaamse vertegenwoordigers dan een nieuwe regering moeten vormen die daarenboven nog eens zou moeten zorgen voor een staatshervorming. Dat dat maar niet wil lukken. Raar, he?
Het idee van die parallelle gesprekken, waarmee De Croo Jr in de Zevende Dag uitpakte, is niet nieuw. Didier Reynders heeft het daar ook al eens over gehad. Het zou betekenen dat men, tegelijk met de besprekingen over het communautaire, ook de andere problemen zou aanpakken. Dat is onzin, want in dit land is bijna alles communautair en het weinige dat het niet is, wordt communautair gemaakt van zodra vooral de francofonen er denken baat bij te hebben. Zie maar naar het geval Koekelberg of naar het protest van de Waalse voetbalclubs die recentelijk nog protesteerden omdat ze in de KBVB slechts 40% van de mandaten hebben (als het een beetje tegen zit hebben ze straks nog één ploeg - van de zestien - in de hoogste afdeling!). Als er straks weer zal moeten gesproken worden over de staatshervoming, over de financieringswet waarbij elke regio zijn eigen boontjes zou moeten kunnen doppen, over werk, over justitie, over (een deel van) de gezondheidszorg, om nog even te zwijgen over de splitsing van B-H/V, dan is dat allemaal communautair getint. Als dat niet kan gebeuren, dan moet men er mee ophouden, zoals Jan Jambon al eens duidelijk heeft gezegd, maar waarover De Wever vaag blijft doen. Dat laatste kan natuurlijk zijn voor de galerij, zoals de N-VA ook zegt te willen spreken over die zgz parallelle gesprekken, terwijl men daar goed genoeg weet dat dit niet kan in dit verdeelde land dat alleen nog blijft draaien dank zij een ersatzregering in lopende zaken, die steeds meer buiten de lijntjes kleurt en waarvan het niet eens zeker is dat al haar beslissingen straks niet ongedaan zullen kunnen gemaakt worden. De vraag is alleen, of het nu vijgen vóór of na Pasen zullen worden.
Vorige week was (weer eens) rijk aan Belgenmoppen: - In Oostende is de plaatselijke OCMW-voorzitter het beu, dat steeds meer van die immigranten die hier een verblijfsvergunning hebben gekregen, hun familie laten overkomen in het kader van de zgz "gezinshereniging". Die mensen, meestal van de derde leeftijd, komen dan naar hier en vallen bij ons automatisch in de bijstand, alhoewel zij nooit een cent daartoe hebben bijgedragen. De Oostendse OCMW-voorzitter, een socialist nota bene, heeft er wat op gevonden: hij laat die lui één dag per week werken en dan hebben ze, volgens onze prachtige Belgische wetten, al meteen "recht" op een (minimum) pensioen. Als men weet, dat de eigen bevolking heel haar leven moet afdragen om soms niet veel meer te krijgen, is dit een wraakroepende toestand. Toch heeft de man ergens een punt: door die meestel oude nieuwkomers een pensioen te geven i.pl.v. een leefloon (betalen moeten we ze toch, steeds volgens de Belgische wetten), betaalt niet meer het plaatselijke OCMW, maar wel de federale staat, die - volgens de voorzitter - terecht verantwoordelijk is voor deze uit de hand gelopen situatie. Het is trouwens opmerkelijk dat diegenen die het meest vanuit de eigen instanties protesteren tegen de door allochtonen ingevoerde wanpraktijken, over het algemeen socialisten zijn. Dat waren ook de directrice van het koninklijk Antwerps atheneum in de zaak met de hoofddoeken en bv ook de voorzitster van het Antwerpse OCMW, die miljoenen tekort komt om het allemaal betaald te krijgen. En dan zijn er socio's die niet begrijpen kunnen dat hun partij in de peilingen steeds verder weg zinkt. - In een interview in De Standaard verklaarde afscheidnemend voorzitter van het Verbond der Belgische Ondernemingen (VBO), Thomas Leysen, dat als de geplande windmolens in onze Noordzee zullen klaar zijn, de elektriciteit in dit land 800 miljoen euro per jaar méér zal kosten. Waarmee hij dus bevestigt wat ik hier ooit al eerder schreef: aan die groene stroom gaan we ons blauw betalen. - De airbus van het Belgische leger, die landgenoten van Tokio naar Brussel moest brengen, staat al enkele dagen met een panne stil op het vliegveld van Anchorage, in Alaska. Dat uitgerekend Crembo dat nu moet meemaken, hij die de grootste criticus was van Air Flahaut, wiens vliegtuigen ook meer in panne stonden dan vlogen. - De verkoop van tickets voor de Olympische Spelen van 2012 werd in België toegekend aan een zekere firma Suseia. Die kreeg de alleenverkoop van 30.000 tickets, omdat ze die ook on-line kon aanbieden. Op de eerste dag crashte het systeem, dat de toevloed van aanvragen niet aan kon. In het weekeinde werden er "al" 770 bestellingen gevalideerd. Tegen 26 april (van dit jaar!) zal de verkoop, waarschijnlijk hernomen worden... - In het kader van de culturele oproepen voor een eendrachtig België, was het - na o.m. Tuymans en Arno - blijkbaar de beurt aan schrijver Erwin Mortier. Als voorbeeld van Belgische samenhorigheid haalde de man het Afrika museum aan. Ge weet wel: van dat land dat we vroeger ooit gekoloniseerd hebben, waar er officieel alleen Frans gesproken werd en waar "Flamand" een scheldwoord was... Zouden die subsidievergaarders niet beter bij hun leest blijven?
