"Volem un Estat Catalán" ("Wij willen een Catalaanse Staat"), was de hoofdslogan van een bijna spontane optocht van Catalanen gisteren in hartje Brussel. Ik zeg "bijna spontaan", omdat deze optocht niet uitging van politieke partijen, vakbonden of andere officiële organisatie. Ze was ontstaan uit de "vox populi", een oproep via kranten en internet. Toch was er heel wat volk op de baan, meestal Catalanen, maar ook Vlaams-nationalisten, die er als de kippen bij waren om niet alleen die Catalanen te steunen, maar ook tegelijkertijd hun eigen streven naar onafhankelijkheid kracht bij te zetten. Catalonië is een kleine welvarende streek in het noord-oosten van Spanje. Het Catalaans is een taal, die zo een beetje het midden houdt tussen het Italiaans en het officiële Spaans, dat men daar Castiliaans noemt. De Catalanen hebben het niet zo erg met die van Madrid, "la ciudad de cortes". Een van de meest bekende Catalaanse gezegdes is trouwens: "Di ponent, ni bona vent ni bona gent": "Uit het westen (komt) noch goede wind noch goed volk"! Men kan er de situatie er zo'n beetje vergelijken met die in Italië tussen Rome en Milaan ("Milano lavora, Roma consuma"), iets dat ook geldt in ons eigen land, tussen Antwerpen en Brussel ("Antwerpen werkt, Brussel feest"). Zoals ik hierboven reeds aanstipte, waren ook de Vlaams-nationalisten van de partij om het Catalaans onafhankelijkheidsstreven te steunen. Het wordt hoog tijd dat er wat meer werk gemaakt worden van de regio's, nu de staten steeds meer verwateren en overgaan in Europa. Dat geldt niet alleen voor Vlaanderen en Catalonië, maar ook voor landen zoals bv Baskenland en Schotland, waar ook een steeds groeiend streven naar onafhankelijkheid bestaat. Tenslotte er even op wijzen, dat de Catalanen in hun streven al veel verder staan dan de Vlamingen. Zij zijn, politiek gesproken, baas in de eigen regio. Zij hebben al een soort "Forza Cataluña", die eendrachtig achter hun beweging staat. Onze "Forza Flandria" staat eigenlijk nog nergens. De traditionele Spaanse partijen hebben in Catalonië niet veel te vertellen, dit in tegenstelling tot onze tsjeven, collaboralen en socio's die nog steeds voor België kiezen, als het hen goed uitkomt en er zich niet voor schamen hun Vlaamse beloftes te verloochenen zoals het hen uitkomt. Vergeten we tenslotte niet dat Catalanen, Schotten en Basken in hun land slechts minderheden zijn. Wij, Vlamingen, zijn een meerderheid. De enige meerderheid in een zgz democratisch land, die het niet voor het zeggen heeft. We kunnen daar echter iets aan doen. Eerst B-H/V splitsen en dan, op 7 juni, niet meer stemmen voor de traditionele partijen, die ons toch in de steek laten. En zeker niet voor de groenen, die Vlaamsvijandig zijn.
Voor het verkeer rond Antwerpen dreigt de complete paralysie, nu het Lange Wapper project voor de zoveelste keer wordt uitgesteld. Daarmee was men begonnen in 2005 en toen waren alle partijen van de toenmalige meerderheid binnen de koekenstad ermee akkoord, ook de Groenen. Toen deze laatsten bij de volgende gemeenteraadsverkiezingen uit de boot vielen, werden ze ineens tegenstanders van het project. Dat project heeft trouwens meer downs dan ups gekend. Zo werd er tenslotte maar één kandidaat bouwer weerhouden, wat niet alleen een einde maakte aan de concurrentie, maar ook aan de controle op de kosten. Die werden in eerste instantie geraamd op 1,85 miljard euro, maar zijn ondertussen al een paar keer "aangepast" en bedragen nu zo'n 2,2 miljard. Zoals met de meeste van dergelijke projecten in dit land, is de kans groot, dat we straks misschien wel over 3 miljard zullen mogen praten. Dat alles natuurlijk in de veronderstelling, dat er van heel die Oosterweel verbinding ooit echt iets in huis zal komen. De belangrijkste officiële reden van het nieuwe uitstel is een vergelijkende studie met een paar nieuwe projecten, waarbij er één zit dat goedkoper zou zijn. Dat is echter maar gezichtsbedrog, want in dat geval, zal er tol moeten geheven worden, niet alleen op de Lange Wapper, maar ook voor de Kennedy-tunnel. Daarmee is de Vlaamse deelregering, die een belangrijk deel van de kosten zal moeten dragen, het niet eens. De échte reden van het uitstel is echter 7 juni 2009, de dag van de regionale verkiezingen. Er dreigt nl ook nog een referendum over de Oosterweelverbinding, waarvoor al meer dan 50.000 handtekeningen zijn opgehaald en waardoor burgemeester Janssens en zijn krimpende SP.a vrezen stemmen te zullen verliezen. Dat het verkeer op de Antwerpse ring straks helemaal vast komt te lopen, lijkt Janssens een kleiner risico dan minder stemmen te behalen voor het Vlaamse parlement. Tussen haakjes: dat parlement, waarin hij nu ook zetelt, maar alleen komt opdagen tegen 16.00 uur om op zijn knopje te drukken, waarna hij weer verdwijnt (zonder zelfs zijn collega's een goede dag te zeggen)... Ondertussen heeft het hele Lange Wapper verhaal al hopen geld gekost. 5 miljoen euro daarvan zijn gegaan naar het studiebureel van de groep C van de heer Slangen, de man achter de schermen bij Open VLD. Slangen zelf heeft ondertussen wel ontslag genomen bij dat bureau, maar ondertussen zijn de centen toch maar lekker binnen. Groep C is tot op heden dan ook de enige overwinnaar in de zaak, dit ten koste van de Vlaamse Gemeenschap in het algemeen en Antwerpen en zijn haven in het bijzonder. Tenslotte nog dit: ter ontlasting van het verkeer rond en door Antwerpen zou men ook de grote ring ten westen van de stad kunnen doortrekken en zo de E34 vanuit Eindhoven/Turnhout en een groot gedeelte van de Antwerpse Kempen een snellere verbinding kunnen geven met Brussel. Daarvoor liggen er in Ranst al 40 jaar landhoofden kant en klaar. Maar daarover schijnt niemand wakker te liggen. Waarschijnlijk is dat een te simpele oplossing, die electoraal niet zo renderend is...
Het is me daar een zootje in Gent. Uitgerekend in de stad, waarin de TV-serie "Flikken" werd opgenomen, blijkt de politie haar boekje flink te buiten zijn gegaan. Voor zover ik weet, was men gestopt met die TV-serie. Misschien kan er nu toch nog een extra uitzending bij. Deze keer dan met de politiecommissaris in de hoofdrol. In de zaak van commissaris Peter De Wolf (ik schreef haast "Peter en de wolf", maar dat is een muzikale compositie van Prokofief en die is bedoeld voor kinderen), is het haast niet te vatten dat het hoofd van de stadspolitie, dronken achter het stuur, vluchtmisdrijf pleegt en dan nog een enscenering opzet om niet "gepakt" te worden. Dat hij daarbij hulp kreeg van ondergeschikten, tot daar toe. Maar dat zijn "vriendin", toevallig een gemeenteraadslid van dezelfde stad, het spelletje nog zou meespelen, is helemaal comedia dell' arte. Tussen haakjes: die vriendin was van de SP.a, de partij van de meerderheid in Gent, die ook de burgemeester levert. Daaruit kan verondersteld worden dat de (nieuwe) commissaris ook de juiste partijkaart had en dat burgemeester Termont al leukere tijden heeft meegemaakt. Kortom: "Flikken" op zijn best! Voor wat justitie betreft, blijft Gent trouwens de toon aangeven. Nu blijkt immers, dat de gangsters, die in Gent waren vrijgekomen "wegens procedurefouten", eigenlijk niet vrij mochten. Het beroemde Hof van Beroep van de stad is daar zijn boekje te buiten gegaan. Ge weet wel, datzelfde Hof van Beroep dat destijds de verenigingen van het Vlaams Blok veroordeelde. In politieke processen blijkt dat Hof een stuk sterker te staan dan wanneer het om echte criminelen gaat. Nota bene: al die processen van de mensensmokkelaars en drugsbaronnen die nu zijn vrijgelaten, moeten worden overgedaan. Dat gaat dus een smak extra geld kosten. Wie gaat dat betalen? Zeker, als men er rekening mee houdt, dat de meeste van de "ontsnapten" (met dank aan advocaat Rieder en het Hof van Beroep) ondertussen met de noorderzon vertrokken zijn en zich hier waarschijnlijk nooit met zullen laten zien. Tussendoor was men in Gent ook vergeten een veroordeelde moordenaar op te sluiten. Toen de man nu ook een vrouw met de dood had bedreigd, kwam men er achter, dat hij al vijf maanden in de cel had moeten zitten. Kortom, Gent is wel degelijk dé flikkenstad. Nergens doet men beter. Knappe lui bij de VRT, die dat natuurlijk al lang door hadden!
Maandag heeft Laurette Onkelinx, federaal minister van Volksgezondheid, beslist dat het vaccin tegen baarmoederhalskanker vanaf 2010 gratis zal worden verstrekt in Vlaanderen, en alleen in Vlaanderen. De Franse gemeenschapsminister, ene Cathérine Fonck (PS), zou nl geen vertrouwen hebben in dat vaccin. Die heeft zelfs niet helemaal ongelijk. Ook mét het vaccin blijven af en toe uitstrijkjes nodig. Het vaccin zou maar een bescherming geven van 70%. In principe hoeven koppels, die zich aan hun eerste liefde houden en niet vreemd gaan, trouwens geen schrik te hebben dat de vrouw dat type van kanker krijgt. Het is nl een gevolg van een liederlijk leven. Wat speciaal is aan het besluit van tante Laurette, is niet zozeer de geneeskundige kant van de zaak, wel de politieke. Na het apart vrijschelden van de radio en TV belasting, het oprichten van de zorgverzekering en de jobkorting, is dit een zoveelste bewijs dat we in dit land te maken hebben met twee volkeren die steeds verder uit elkaar groeien. In Wallonië blijkt men er tegenwoordig steeds meer van overtuigd, dat het met België vroeg of laat gedaan zal zijn. De laatste twee weken verschenen er liefst vier boeken over. Over één ervan had ik het reeds in mijn blog van 19/02 (Geen dialoog, maar actie!). Dat was het boek van Claude Demelenne, die Kris Peeters gelijk gaf toen die besloot te stoppen met de dialoog. Ook Philippe Dutilleul, de maker van de beruchte TV-uitzending "Bye,bye,Belgium" heeft er een boek over uitgegeven. Drie van de vier boeken werden trouwens uitgegeven bij Franse uitgevers, wat betekent dat men ook in la douce France onze boedelscheiding volgt. Wie ook genoeg heeft van de dialoog, is de CD&V. Bij monde van Marianne Thyssen, heeft die gezegd niet verder mee te doen met de besprekingen daaromtrent, die waren opgestart door Herman Van Rompuy. Haar vertegenwoordigers, Hugo Vandenberghe en Mia Deschamphelare waren trouwens niet opgewassen tegen gehaaide tegenstrevers als Philippe Moureaux en FDF-er Maingain. CD&V had zijn B-ploeg ingezet en heeft die nu dus teruggetrokken. Het wordt nu wachten op de volgende stap, de splitsing van B-H/V in het parlement, zoals beloofd door Vlaams CD&V fractieleider Caluwé. In de marge van bovenstaande was er de kritiek van Rudy Aernoudt, van LiDé, die in een artikel in De Standaard mocht komen vertellen dat al die Vlaamse huizen kosten op het sterfhuis zijn. Waar houdt "Arnoed" zich mee bezig? Heeft hij nog geen werk genoeg in Wallonië om zijn armlastig partijtje daar van de grond te krijgen? De Vlaams-Waalse kloof wordt met de dag breder. Als federale ministers nu al wetten gaan maken voor de afzonderlijke regio's, dan vraag ik me af, waarom dit land niet beter meteen gesplitst wordt. Wat we zelf doen, doen we immers beter!
In De Standaard van gisteren verscheen er een column van belgicist Marc Reynebeau, die nog maar eens het Vlaams Belang in 't algemeen en Filip Dewinter in het bijzonder op de korrel nam. Moeders mooiste vindt het niet kunnen dat het VB terug naar de oude bokshandschoen grijpt en van de bestrijding van de oprukkende Islam een erezaak maakt. Om zijn betoog tegen deze laatste wat te omkaderen, spreekt Reynebeau dan natuurlijk over de "asielzoekers", terwijl het in feite gaat om economische gelukzoekers. In een tijd waarin de staat geen geld meer heeft en zijn schulden met de dag ziet toenemen, is dat inderdaad hét thema om voor te kiezen. Dewinter en het VB hebben groot gelijk dat ze terug naar hun core business gaan. Het succes van Wilders, maar ook van de partij van wijlen Georg Haider (waarover ik in De Standaard nog altijd de eerste letter moet lezen) en zelfs van uiterst rechts in Israël, sporen daartoe aan. Dat zal superbelg Reynebeau ook niet ontgaan zijn en vandaar zijn vlucht vooruit. Als hij niet alleen Belgisch, maar ook democratisch zou denken, zou hij er in de eerste plaats mee voor moeten zorgen dat het VB een kans krijgt om mee te doen in de politiek van dit landje, al was het maar alleen in Vlaanderen. De geschiedenis heeft geleerd, dat een ingesloten vijand, die geen uitweg geboden wordt, extreem gaat reageren. Het is misschien een beetje ver gezocht, maar bij zo'n situatie denk ik altijd aan de "bevrijding" van Berlijn door de Russen op het einde van de Tweede Wereldoorlog. Toen sneuvelden daar 50.000 Duitsers. Aan Russische kant vielen er acht keer meer: 400.000! Had men de Duitsers een kans gegeven te kunnen ontsnappen, dan had het Rode Leger het leven van een paar honderdduizend van haar eigen mensen kunnen redden. Blind fanatisme voorkwam dat. Hetzelfde gebeurt bij ons, gelukkig op een bloedloze wijze. Het VB heeft geen andere keuze dan er keihard tegenaan te gaan. Als ik het daar voor het zeggen had, dan beloofde ik de kiezer nog veel meer. Met de wetenschap dat ik daarna toch niet mag meedoen en er dus geen rekenschap over moet geven, geeft dat geen problemen. Reynebeau heeft het in zijn artikel over de wanhoop van het VB. Juister lijkt zijn eigen wanhoop, omdat hij - terecht - vreest dat Dewinter en Co zullen terugkomen. Tot spijt van wie 't benijdt.
In vroegere blogs heb ik al enkele malen gesteld, dat we beter géén staatshervorming krijgen dan een slechte. Die stelling wordt vandaag nog eens bevestigd in een column van Bart Maddens in De Standaard. Maddens is politicoloog aan de K.U.Leuven, heeft een gezonde Vlaamse reflex en een scherpe pen. Als er niets beters uit de bus kan komen, kunnen we beter geen staatshervorming krijgen, stelt Maddens. Vlaanderen is goed bezig. Zie maar naar de actie i.v.m. de KBC, de jobkorting, de zorgverzekering en ga zo maar door. Zeker het gebruik maken van het blokkeringsmechanisme door "neen" te zeggen tegen de federale regering i.v.m. de lastenverlaging voor de 50-plussers, was een schot in de roos. Vlaanderen heeft bewezen, dat het België niet nodig heeft en desnoods op zijn eigen benen kan staan. Natuurlijk zou het meer dan wenselijk zijn, dat de regio meer beslissingsrechten zou hebben, meer verantwoordelijkheid. Die krijgt ze momenteel niet, maar dat zou wel eens kunnen veranderen. Zoals ikzelf in deze rubriek al enkele keren genoteerd heb, zit het federale België straks op droog zaad. Daarbij komt nog dat ook Wallonië straks weer riskeert in geldnood te komen. Dit ondanks het feit dat ook deze regio heel wat geld krijgt sinds het Lambermontakkoord. Naar het schijnt wil de Franstalige onderwijsminister Dupont nog maar eens 40 miljoen euro in de bodemloze put van het Waalse onderwijs storten. Nota bene, een onderwijs dat nu al het duurste (én het slechtste) is van heel de eurozone. Om maar te zwijgen van de kosten voor ambtenaren en aanverwanten, waartoe 40% van de Waalse bevolking behoort. De kans is dan ook groot dat, na Lambermont, de francofonen straks weer vragende partij zullen zijn om nóg meer geld te krijgen. Alles wat Vlaanderen dan moet doen is de taktiek van madame Milquet overnemen en telkens "non" zeggen, tenzij de belgofonen met de gevraagde toegevingen over de brug komen. En daar hoort Brussel-Halle/Vilvoorde niet bij. Als de Vlaamse partijen nog eens vijf minuten moed hebben, kan die zaak nog vóór de volgende verkiezingen gratis en voor niks in het federale parlement geregeld worden. Wait and see, inderdaad!
In de eerste helft van vorig jaar, toen alles nog rozengeur en maneschijn scheen en men overal volk te kort kwam, dreigden de vakbonden met een hete herfst. Die is er niet gekomen, omdat meteen na de zomervakantie bleek, dat de financiële crisis een economische crisis geworden was en veel bedrijven begonnen te sluiten of af te bouwen. Tenslotte kwam er geen hete herfst, maar wel een inter professioneel akkoord (IPA) tussen werkgevers en vakbonden, wat trouwens niet moeilijk was, want het was uiteindelijk de regering (lees: de belastingbetaler), die ervoor zou opdraaien. Ondertussen is het op het syndicale front heel rustig gebleven, tot nu. Vandaag, morgen en overmorgen gaat nl de Post staken. De medewerkers daar zijn niet tevreden met de huidige gang van zaken en nog minder met wat er bij hen in de toekomst te wachten staat. Tegen 2011 wordt de Post nl in heel Europa geliberaliseerd en zal onze Post geen echt overheidsbedrijf meer zijn. Het zal moeten concurreren met "de privé", zoals men dat noemt. Of de staking van deze week veel aan de zaak zal veranderen, valt erg te betwijfelen. Zoals alle overheidsbedrijven (NMBS, De Lijn, e.a.), krijgt ook de Post van de staat een flinke smak geld, zo'n 300 miljoen euro per jaar. Het zijn niet alleen de banken die bij ons door de staat in leven worden gehouden. Zo is het dan ook niet moeilijk zaken doen. De vraag is maar, in hoever onze bijna failliete staat dat allemaal zal kunnen blijven betalen. Anderzijds kan er aan het hele systeem bitter weinig veranderd worden, omdat daarover afspraken gemaakt zijn met Europa. In enkele landen is de liberalisering al een feit. België zal een van de laatsten zijn, die overschakelt. Dat is op zich al een nadeel, omdat in 2011 diverse buurlanden al heel wat meer ervaring in het nieuwe systeem zullen hebben opgedaan en we riskeren dat bedrijven uit die landen hier de markt gaan inpalmen. Het feit dat de Deense Post, die een groot aandeel had verworven in onze Post, nu van dat aandeel af wil, spreekt boekdelen. Tenslotte nog dit: de almachtige Belgische vakbonden, die de motor achter deze staking zijn, worden mee beschouwd als de winnaars binnen de huidige crisis. Ze worden nl door de staat betaald om mee werklozen uit te betalen, nog zoiets dat in geen enkel ander land ter wereld bestaat. Ik herinner me niet het juiste bedrag, maar het moet ergens rond de 150 miljoen euro liggen! En dan zijn er mensen, die klagen over het uitgeven van een half miljoen (aan het Vlaamse Huis in New York). Hoe meer doppers, hoe meer geld. 't Is maar, hoe men het bekijkt...
