"De jonge generatie Vlamingen voelt zich in het hoofd al onafhankelijk. Al dat Belgische gedoe interesseert hen niet meer. En de Franstaligen beseffen dat nog altijd niet. Vergeet ook niet de lamentabele staat waarin Wallonië zich bevindt. Ik kan de reactie van de Vlaamse opinie begrijpen. Constant krijgt die te horen dat ze Wallonië moet onderhouden. Wallonië, dat er maar niet in slaagt zich uit het economische moeras te trekken". Bovenstaande tekst komt van niemand minder dan Antoinette Spaak, dochter van haar beroemde vader, Paul Henri, kopstuk van het FDF en reeds in de gezegende leeftijd van ergens achter in de tachtig. Als zo iemand zo iets vertelt, dan zegt dat ook hoeveel dwazen er dwalen, ook in Vlaanderen, die nog altijd denken in unitair Belgische redeneringen. De huidige politieke crisis heeft, eindelijk, de ogen geopend van vele gematigde Vlamingen die vroeger het Vlaams zijn verwarde met extremisme. De rechterzijde, met Vlaams Belang, Lijst Dedecker én N-VA, wordt steeds sterker. De CD&V, die zich in haar verkiezingscampagne Vlaams opstelde, heeft er alleen maar vruchten van geplukt. De VLD heeft ondertussen het roer omgegooid, naar buitenuit althans. De linkse Vlaamse partijen, die Vlaanderen "links" lieten liggen, zijn uitgeteld. Zelfs professor Vande Lanotte is nu bereid, desnoods vanuit de oppositie, een staatshervorming te steunen. Als enige Belgische factor in Vlaanderen is er nog Groen! Die partij gaat een nieuwe voorzitter kiezen. Daarvoor zijn er al zes kandidaten. Als er daar nog enkele bijkomen, hebben ze straks meer kandidaten dan leden! Alle gekheid op een stokje, die nieuwe Groen!-voorzitter staat voor een belangrijke keuze: ofwel wordt de partij ook Vlaams, zoals alle andere, ofwel mag hij verwachten dat ze in 2009 de kiesdrempel niet zal halen. Zoals ze nu al enkele jaren bezig zijn, is Groen! een partij die zijn eigen mensen discrimineert. Zo iets is te gek om los te lopen en dat zal gegarandeerd worden afgestraft. Na 177 jaar is Vlaanderen eindelijk weer Vlaamser aan het worden. Het heeft nog altijd een ruime voorraad Lamme Goedzakken en perverse Leliaards, maar die slagen er niet meer in de man in de straat wat wijs te maken. België ligt op apegapen en daarvan moet nu geprofiteerd worden om resoluut in de aanval te gaan. Dinsdag komt daarvoor een nieuwe gelegenheid, wanneer in het parlement de zaak Brussel-Halle/Vilvoorde weer aan de orde van de dag zal komen. Deze zaak moét doorgaan, onverwijld!
De voorzitter van het VOKA, de samensmelting van het vroegere Vlaams Economisch Verbond en de Vlaamse Kamers van Koophandel, de heer Muyters, heeft gisteren duidelijk de Vlaamse kaart getrokken. In tegenstelling tot een niet afhoudende pleiade van belgicisten die maar blijven jammeren dat er nog steeds geen nieuwe regering is, stelde Muyters, dat die regering voor zijn part nog wel even mocht wegblijven, als er geen staatshervorming in het vooruitzicht werd gesteld. Hij gaf daarbij een beeldende, maar glasheldere vergelijking over het verdeelde België: als een familie twee kinderen ziek heeft, waarvan één met een virale ontsteking en één met een bacteriologische, dan kan men die niet beide genezen met hetzelfde geneesmiddel. Dat geldt ook voor Vlaanderen en Wallonië. De steun van VOKA komt er niets te vroeg. Eerst was er de voorzitter van het Verbond der Belgische Ondernemingen, die zijn beklag kwam doen omdat er nog steeds geen nieuwe regering was. Dan was het de beurt aan Guy Quaden, de dikbetaalde voorzitter van de niets meer voorstellende Nationale Bank en daarna kwam er ook nog de voorzitter van het Hof van Cassatie janken. Deze laatste zou moeten zwijgen dat hij zweet. Ten eerste is altijd gesteld dat Gerecht en politiek gescheiden moeten zijn in dit land. Ook zonder nieuwe regering moet Justitie dus kunnen werken. Ten tweede is er waarschijnlijk geen trager Gerecht dan het Belgische. Zaken die vijf tot tien jaar aanslepen zijn geen uitzondering en verjaringen scheer en inslag. Men heeft er bv zes jaar over gedaan om al om te weten te komen of men de terroriste Erdal hier in België voor het Gerecht mag brengen... Tenslotte worden we via de oh zo correcte media dagelijks getrakteerd op artikels over die arme francofonen uit de Brusselse Rand die zo'n schrik gekregen hebben van de Vlamingen. Dat is helemaal geen reden toe. Ze kunnen thuis en onder elkaar zoveel Frans praten als ze willen. Voor wat het openbare leven betreft dienen ze zich aan te passen aan de regio waarin ze komen wonen zijn. Ze zouden beter een voorbeeld nemen aan wat zopas in la douce France, hun alleroverheersende voorbeeld, is gebeurd. Daar heeft het Franse parlement een nieuwe immigratiewet goedgekeurd, waarin gesteld wordt dat immigranten voortaan alleen zullen worden toegelaten als ze de (Franse) taal machtig zijn én iets afweten van de Franse cultuur, zeden en gewoonten. "Als het in Parijs regent, druppelt het in Brussel", is het gezegde. Hopelijk geldt dat ook voor de immigratiewetten.
Toen de SP.a na de klopping van 10 juni besloot, na 19 jaar mee regeren, in de oppositie te gaan, stond ze voor het probleem dat er ander werk diende gezocht te worden voor zo'n 300 kabinetsmedewerkers, om van de politici zelf niet te spreken. Degenen die niet terug konden naar de VRT, Humo, De Morgen en aanverwanten zaten immers zonder inkomsten. Hetzelfde doet zich nu ook voor bij de PS, maar dan voor een meervoud van jobs. De enige die zich tot nu toe heeft kunnen redden is Rudy Demotte, maar dat was louter het gevolg van het feit dat Di Rupo een politieke dubbelfunctie had. Voor de anderen dreigt het zwarte gat. Misschien herinnert zich men nog de vaudeville, die zich enkele jaren geleden in Wallonië heeft afgespeeld, toen er - na een regionale verkiezing - eigenlijk een partij teveel in de Waalse deelregering kwam te zitten, dit als gevolg van pre-electorale afspraken. Men heeft dat toen opgelost door een aantal ministerfuncties te ontdubbelen. Zo had men daar op een gegeven ogenblik zelfs drie ministers van onderwijs! Mocht de PS in de oppositie blijven, dan dient zich weer zo'n scenario aan, maar dan wel in het veelvoud en dat ondanks het feit dat de francofonen nog een regering meer hebben dan de Vlamingen (nl die van de Franse gemeenschap). Daarom en daarom alleen is de sjoemelpartij van Di Pippo bereid om veel water in haar wijn te doen om toch maar mee te kunnen blijven spelen in de nationale regering. Na de nutteloze verkenning van Van Rompuy zal Leterme waarschijnlijk nog een wanhoopspoging doen, maar ook dat zal niet lukken. Francofoon België wil hem niet, dit in tegenstelling tot vroeger Martens, Dehaene en Verhofstadt. Die drie vielen wel in de Waalse gratie omdat ze in de eerste plaats toegegeven hadden aan de francofone verzuchtingen. Leterme zal, na Tindemans, moeten ervaren dat een enorm aantal voorkeursstemmen geen garantie is op federaal gebied. Om mee te kunnen doen in een volgende regering, zal de PS dan ook toestemmen in een volgende staatshervorming, waardoor op enkele eisen van het kartel CD&V/N-VA zal worden ingegaan. Op die manier redt ook de N-VA haar gezicht, met haar "stap voor stap" politiek, type Volksunie. De MR zal zijn eis tegen een (halve) tripatite inslikken, omdat men Reynders zal voordragen als de nieuwe premier. De Open VLD zal dan wel volgen, al was het maar om De Gucht zijn nieuwe hobby verder te laten beoefenen en Dewael waarschijnlijk vice-premier zal mogen zijn. De postjes, weet je wel. We krijgen dan een met rood doorspekte oranjeblauwe ploeg, een "orange bleu rouge", oftewel bloedappelsien. Hoe dat voor Vlaanderen gaat uitdraaien, is helemaal niet te voorspellen. Gelukkig zitten we, in dat geval, met een serieuze Vlaamse oppositie met Vlaams Belang, LDD én een hopelijk vernieuwde SP.a. Dat belooft vuurwerk.
De zaak Aernoudt heeft enkele minder prettige gevolgen voor de Vlaamse regering in het algemeen en Fientje Moerman in het bijzonder. Deze laatste zou, volgens Aernoudt, maar ook volgens anderen waaronder Dedecker, haar boekje te buiten zijn gegaan en dit al meerdere keren. De hoofdklacht gaat om een uitbesteding aan een consultant, die sinds het aantreden van Moerman in de Vlaamse regering van haar reeds zo'n 200.000 euro heeft gekregen. Het probleem is, dat men niet weet waarvoor dat geld heeft moeten dienen. Aernoudt had daarover reeds aan aanklacht ingediend toen hij nog Fientje's kabinetschef was en het is nu wachten op een definitief rapport van de ombudsman die door Aernoudt daarover was aangeschreven. Maar er is nog meer. Zo zijn er door Moerman een aantal benoemingen gedaan, waarbij grote vraagtekens kunnen gesteld worden. Een kabinetsmedewerker, een zekere Marc Luwel, werd geparachuteerd in het nieuw opgericht Herculesfonds, een fonds waarop al enige kritiek was geweest. Verder benoemde ze haar eigenste echtgenoot tot bestuurder van het Vlaams-Europees Verbindingsagentschap. Na de kritiek, die daarop losbrak, nam de man wijselijk ontslag. Tenslotte, bij zover bekend, werd de moeder van Freya Van den Bossche benoemd in een functie aan de UGent, ook al door Moerman. Paars lijkt in Gent nog steeds goed te werken. "Wat we zelf doen, doen we beter", zei de eerste Vlaamse minister-President Geens ooit. Zou het? --- De familie Van den Bossche zit in elk geval gebeiteld, wat er verder ook met de SP.a gebeurt (Papa is directeur van Brussels Airport én heeft e.o.a. functie aan diezelfde UGent). Voor de andere "zonen en dochters" van de socio's wordt het bang afwachten. Er circuleert nl een scenario voor het geval oranjeblauw crasht (wat te verwachten valt), nl een tripartite, maar dan alleen aan francofone kant, met de Open VLD én het kartel CD&V/N-VA. Reynders zou daarin eerste-minister worden en de PS zou akkoord gaan met een staatshervorming, zoals gevraagd door het Vlaams kartel. Dat zou betekenen dat SP.a niet meer zou kunnen profiteren van de aanwezigheid in de regering van de Waalse tak van de familie. Het leven kan wreed zijn.
De bespreking van de splitsing Brussel-Halle/Vilvoorde is al voor de tweede week op rij uitgesteld. Dit is niet gebeurd door het verzet van de francofonen, die inderdaad gezegd hebben de zaak te zullen afremmen waar ze kunnen, maar door de nieuwbakken commissievoorzitter Pieter De Crem, in een vorig leven rechts boegbeeld van de CD&V. Dit is dom, een intelligent man als De Crem onwaardig. De bespreking van de splitsing werd nog vóór de parlementaire vakantie als "hoogdringend" aangenomen. Als men daarmee al was begonnen, dan stond er meteen extra druk op de Franstaligen en zou dit ook goed uitkomen voor het werk van "verkenner" Van Rompuy, die er - naar wat we er van weten - tot nu toe niet veel van gebakken heeft. Als Van Rompuy niét slaagt en wie na hem zal komen evenmin, dan kan de splitsing gewoon zijn beslag vinden in het federale parlement, Vlaamse meerderheid tegen Franstalige minderheid. We hebben daar geen regering voor nodig. Waarop wacht men dan? Als er tenslotte géén regering zou komen, wat steeds meer tot de mogelijkheden gaat behoren, dan dreigen er nieuwe verkiezingen. Die kunnen echter wettelijk niet doorgaan als er eerst geen oplossing komt voor B-H/V. En zo is de cirkel rond. Het wordt nu (weer) wachten tot de volgende week. Van Pieter De Crem wordt verwacht dat hij eindelijk eens uit zijn sloffen zal schieten, zoals wij dat van hem de laatste acht jaar gewend waren. Anders kan hij best de "C" van zijn achternaam laten vallen en kan ook hij plaats nemen in de gilde van de Lamme Goedzakken. --- Tenslotte nog dit: op de stemming van de commissie Binnenlandse Zaken was het toch weer een lid van Groen! (Tinne Van der Straeten) die als enige Nederlandstalige beweerde dat B-H/V niet gesplitst hoefde te worden. Ze kreeg daarvoor een applaus van de Franstaligen. Waarmee nog maar eens duidelijk wordt dat een stem vóór Groen! een stem tégen Vlaanderen is. Te onthouden tot de verkiezingen van 2009!
Slim volk daar in Torhout. In een vorig leven had ik al te maken met de Spillier dynastie, zij het dan dat die - bij mijn weten althans - niet in de politiek zit. De nieuwste Vlaamse minister Crevits, "het stresskonijn" zoals ze zichzelf noemt, komt ook al uit Torhout. En dan is daar ook Rudy Aernoudt, ex kabinetschef van zowel de Waalse minister Kubla als van Vlaams minister Moerman (een unicum, denk ik) en, tot gisteren, de Vlaamse secretaris-generaal van het departement Economie. Gisteren werd hij nl uit de Vlaamse administratie ontslagen, "definitief en met onmiddellijke ingang". Aernoudt werd vooral bekend bij de Vlaamse Beweging, nadat hij een tegenmanifest schreef als belgicistisch antwoord op het manifest voor een zelfstandig Vlaanderen, uitgegeven door de Warande groep. Zondag was er op kanaal "Z" nog een confrontatie tussen Aernoudt en een van de auteurs van het Warande manifest, Remi Vermeiren, oud voorzitter van de KBC-bank. Het werkwaardige bij Aernoudt, die zich ondertussen bekend heeft tot B-plusser (het clubje van o.m. Claes, Martens en Luc Van der Kelen), is dat de man het mét het Warande manifest eens is, dat België niet werkt. Het verschil zit hem in de oplossing. Volgens het manifest ligt de oplossing in een splitsing van België, volgens Aernoudt kan het gebeuren via allerlei reparaties van binnenuit. In de confrontatie op kanaal "Z" bleek duidelijk dat dit in een land als België, met al zijn grendels, vetomogelijkheden en evenwichten, een onmogelijke zaak is. Het zou alleen maar leiden tot nóg grotere verwarring en verdere nutteloze oeverloze discussies. De reden waarom Aernoudt ontslagen is, heeft trouwens eerder te maken met de persoon zelf. De man is geniaal, maar houdt er een flamboyante manier van werken op na die hier en daar doet denken aan (ex?) ambassadeur "elektro" Schmidt uit Parijs. Hoe het verder zal lopen, zien we morgen dan wel weer. Feit is wel dat Vlaanderen geen behoefte heeft aan een belgicist binnen de eigen gelederen. --- En om nog even terug te komen op de confrontatie op kanaal "Z": Remi Vermeiren heeft zich daar meer dan behoorlijk uit de slag getrokken tegen zijn gewiekste tegenstander. Vermeiren kreeg overigens de kans maandagmorgen zijn betoog nog eens over te doen in een vrije rubriek van De Standaard en herhaalde daar o.m. dat, indien Brussel en Wallonië samen zouden smelten en blijven bestaan als België (één van de dreigementen tegen de splitsing van dit land), zij ook de totale staatsschuld van datzelfde België zullen moeten betalen. Daar zal veel volk naar komen kijken, als men weet dat die staatsschuld nu al voor het overgrote deel door Vlaanderen wordt betaald...
Moslims en integratie blijken twee begrippen te zijn die moeilijk, soms zelfs helemaal niet met elkaar te verzoenen vallen. Om het met een Leterme-uitspraak te stellen: "Zijn zij wel intellectueel in staat zich te intregreren. Eerst was (en is er nog steeds) de commotie om de hoofddoek, iets dat pakweg tien jaar geleden helemaal niet aan de orde van de dag was. Er liepen hier en daar toen ook moslima's met een hoofddoek rond, maar de allochtone jeugd trok zich daar weinig of niets van aan. Nu blijkt de hoofddoek een statement te zijn om te laten zien dat men fanatiek religieus is of dat men van thuis uit niet anders gekleed mag lopen. Het kan nog erger zoals we vorige week in Geel hebben kunnen meemaken. Een aanstaande allochtone vader diende daar manu militare uit het hospitaal te worden gezet omdat hij niet wou dat zijn vrouw, die op bevallen stond, zou worden bijgestaan door een mannelijke gynaecoloog. Volgens de koran, waarvan al lang geweten is dat hij door iedereen op zijn manier kan geïnterpreteerd worden, mag men zijn intieme delen niet aan iemand van het andere geslacht laten zien. 't Is maar hoe men zo iets inderdaad interpreteert.. Beide zaken, het dragen van de hoofddoek en het weigeren van mannelijke gynaecologen bij bevalling, zijn vrij recente uitingen van extreem moslim fundamentalisme die, jammer genoeg, steeds meer in onze westerse maatschappij voorkomen. Men kan zich redelijkerwijze afvragen, wat die moslims bezielt om überhaupt hier te blijven? Daar houdt het trouwens niet bij op. De gebouwen van de moslim executieve, het hoogste moslimorgaan in ons land, is zopas voor de tweede keer op evenveel jaren door het Gerecht verzegeld, dit n.a.v. aanhoudend financieel gesjoemel. Het blijkt trouwens dat de doorsnee moslim echt niet erg is opgezet met die executieve. Straffer nog: er zijn moslims die de splitsing vragen in een Vlaamse en Waalse afdeling. Zelfs bij de Islam werkt het ene België blijkbaar niet meer. En er is nóg meer. De moslims zijn begonnen aan de Ramadan, hun jaarlijkse vastenmaand. Moslims die o.w.v. een of andere ziekte overdag spuitjes dienen te krijgen, bv tegen diabetes, weigeren dit overdag te laten doen. De dokter/verpleger van dienst zou dan speciaal voor hen moeten komen opdraven vóór zonsopgang of ná zonsondergang. Alsof die mensen niets anders te doen hebben. Ook willen de moslims die in België in de gevangenis zitten - en dat zijn er zo'n 4.000 (!), 56% van de bajesbevolking - tijdens die vasten bezoek te krijgen van een eigen aalmoezenier. Dat tante Laurette daar nog niet aan gedacht had... Tenslotte willen moslims hier niet blijven als ze overlijden. Ze willen terug naar hun land van oorsprong om daar begraven te worden. Zou het niet beter zijn, dat ze al wat eerder teruggaan, dan kunnen er heel wat onkosten bespaard worden! --- In de marge van bovenstaande: er is weer een heisa, mét fatwa (islamitische terdoodveroordeling) o.w.v. een Mohammed karikatuur. Deze keer door een Zweedse cartoonist. Met alle respect voor de vrijheid van meningsuiting, maar die man heeft het toch wel zelf gezocht. Vergeleken worden met een hond is voor een moslim zo'n beetje de ultieme vernedering. Dat dan nog doen met Mohammed, wetende wat er vorig jaar al is gebeurd na de rellen omtrent de Deense cartoons, is - mijns inziens - wel vragen om moeilijkheden. Is het dat allemaal wel waard?
