In 2007 was er een tekort op de begroting van ± 1 miljard euro. In 2008 is dat al 3,2 miljard geworden. Voor dit jaar wordt het minstens het dubbele van 2008. Er zijn de steunmaatregelen voor de banken en financiële instellingen, het zgz herstelplan, dat er maar een half is én de zekerheid dat het dit jaar niet beter wordt. Voor deze verwezenlijkingen tekenen Verhofstadt (2007), Verhofstadt/Leterme (2008) en Leterme/Van Rompuy (2009). De rode draad doorheen heel dit verhaal heet echter Didier Reynders. Deze laatste denkt zich eruit te praten met de dooddoener dat het crisis is, maar zijn eigen administratie had al gemerkt dat er minder inkomsten zouden zijn, hij niet. Regeren zou vooruitzien moeten betekenen. Niet bij Reynders, dus. Ondertussen heeft Didier le Beau een tweede reden gevonden, waarom hij de eindjes niet meer aan elkaar kan knopen: de transfers. Daarmee bedoelt hij niet de transfers van Noord naar Zuid, zoals klaar en duidelijk aangetoond in het manifest van de Warandegroep. Hij heeft transfers ontdekt van het federale naar het regionale niveau, ter waarde van 2,5 miljard euro. Die zijn er inderdaad en die kwamen er door het Berlaimontakkoord, de voorlopig laatste staatshervorming, waaraan hij, Reynders, en zijn partij hebben meegewerkt. Eigen schuld dikke bult. Nu is Reynders vragende partij om met de gewesten en gemeenschappen een nieuw akkoord te sluiten over een soort stabiliteitsprogramma voor de komende jaren, waarbij o.m. eindelijk ook eens rekening zou gemaakt worden van de kosten van de vergrijzing, die op ons afkomen. Dat is mogelijk, want ook de Vlaamse deelregering heeft al voorgesteld een deel schulden van de federale regering over te nemen, op voorwaarde echter dat Vlaanderen daarover dan ook de bevoegdheden krijgt. En dan zijn we terug bij af, want dat veronderstelt dat er daarover een nieuwe staatshervorming komt, terwijl uitgerekend de francofone partijen, de MR van Reynders inbegrepen, daarover steeds moeilijk hebben gedaan. Enfin, de kwadratuur van de cirkel. Tenslotte nog dit: in de regering Marc Eyskens van eind vorige eeuw zei de toenmalige begrotingsminister Guy Mathot, dat het gat in de begroting er opeens gekomen was en dat het ook wel eens opeens zou weggaan. Die Mathot was een streekgenoot van Reynders. Dat hangt daar in Luik in de lucht, zeker?
Vlaams minister-president Peeters heeft dus wijselijk besloten dat hij en zijn regering wegblijven uit een parallel B-H/V overleg. Tegelijkertijd waarschuwt hij de tegenpartijen ervoor, dat men de dialoog tussen de gemeenschappen kan vergeten, als daar niet meteen garanties komen dat er binnen dit en drie maanden positieven resultaten zullen geboekt worden. De Waalse partijen, die van madame Millefoisnon op kop, mogen dan wel zeggen dat zij inderdaad tot resultaten willen komen, wanneer dat zal zijn, zegt men er niet bij. Meer dan waarschijnlijk wordt het iets voor na de verkiezingen van juni (dat is ook zo bevestigd door Herman Van Rompuy), maar kan dat ook met Sint Juttemis zijn. Ondertussen krijgen we echter te maken met een dubbele CD&V. Op federaal vlak praat de partij verder, op regionaal vlak niet. De partij volgt dus een dubbel agenda, perfect in overeenstemming met de historische januskop die deze partij altijd getoond heeft. Nóg merkwaardiger is, dat de CD&V-ministers van de Vlaamse regering bij de eerste gelegenheid hun schup afkuisen en vertrekken naar het federaal niveau. Dat was zo met Leterme en Vervotje en nu dus ook met Steven Vanackere. Daarmee wordt nog maar eens bevestigd dat de partij de Vlaamse regering als een lager niveau beschouwt. In de andere richting is nog geen CD&V-transfer gebeurd. De vraag is nu alleen maar, of er nog genoeg onnozele Vlamingen gaan gevonden worden die in deze CD&V-val gaan trappen en die bij de volgende regionale verkiezingen nog voor die partij gaan stemmen. Kris Peeters mag dan een sympathiek man zijn, hij wordt zeker niet gediend door zijn partij, die zich blijft vastklampen aan de federale macht, tegen alle vroegere beloften in ook zonder meerderheid in Vlaanderen. Dat Vlaanderen krijgt in juni de kans te tonen, dat het niet langer gediend is met een partij die geen enkele belofte kan waarmaken. --- Tenslotte nog dit: om het belangenconflict rond B-H/V in de Kamer nog eenmaal te kunnen uitstellen, moet er nog maar eens een initiatief komen van een deelregering. Zowel PS als MR staan daar erg weigerig tegenover. Nu loopt het nieuws, dat het inroepen van het (laatste?) belangenconflict zou uitgaan van de Duitstalige regering. Wat heeft die daarmee te maken? Zijn er nu ook al problemen met Duitstaligen in de Rand? Enfin, op een Belgenmop min of meer komt het niet meer op aan.
Als men de politieke situatie in België volgt, krijgt men steeds meer de indruk dat het om een second life land gaat. Zo werd gisteren nog de door Leterme vooropgestelde begroting voor 2009 goedgekeurd. Die gaat nog altijd uit van een groei van 1,2% dit jaar! Volgens Wathelet Jr moet deze begroting eerst zo worden goedgekeurd en kan die pas daarna worden "aangepast". En zo geschiedde: meerderheid tegen minderheid werd een begroting goedgekeurd waarvan niemand op 5 miljard euro na kan zeggen of ze klopt. Eigenlijk praten we hier over twee verschillende landen. Eén met een virtuele begroting en één zonder echte begroting. Nota bene: er is in heel dit verhaal geen rekening gehouden met het zo genoemde herstelplan, dat feitelijk ook niets voorstelt. Volgens het herstelplan van Leterme, waar Van Rompuy eigenlijk tegen was maar dat hij nu toch moet doorvoeren, zouden er door de staat infrastructuurwerken worden uitgevoerd. Daarvoor is er echter geen geld genoeg. Verder krijgt iedereen een korting op de brandstofprijzen, terwijl die prijzen juist nu terug gezakt zijn naar een normaal peil. Daarenboven worden bedrijven niet of minder belast op nacht- en ploegwerk, terwijl de meeste bedrijven die extra werkshifts nu aan het liquideren zijn. Kortom, er zal met geld worden gesmeten zonder dat het iets zal opbrengen, zeker niet op korte en tijdelijke termijn. Nog erger is het gesteld met de kosten voor de vergrijzing. Volgens Itinera, een economische denktank, werden er de laatste jaren liefst 18 miljard euro voor de vergrijzing niet gerealiseerd. Vanaf 2011 gaat de eerste golf baby boomers met pensioen en zal er daarvoor geen extra geld zijn. Als, ik zeg wel áls, Van Rompuy het zo lang uithoudt, dan is de volgende federale regering helemaal de klos. Tenslotte er even op wijzen, dat de grote schuldige voor het fout lopen van de financiële situatie, de heer Reynders is, sinds bijna tien jaar verantwoordelijk voor onze financiën. De man beweert nu, dat het komt door de crisis, maar hijzelf had al lang moeten zien, dat de inkomsten gevoelig zouden dalen. Hij, de minister, schatte zelfs die inkomsten 600 miljoen meer in dan zijn eigen administratie! Ga met zo'n volk naar de oorlog!
In tegenstelling tot wat onder de regering Leterme was afgesproken, heeft de regering Van Rompuy in haar regeerakkoord een passage, waarin ze een werkgroep aankondigt voor het uitwerken van voorstellen over Brussel-Halle/Vilvoorde. Dat is helemaal tegen alle vroegere afspraken in en het zou dan ook logisch zijn, dat er meteen een einde wordt gemaakt aan alle pogingen om de dialoog tussen de gemeenschappen stop te zetten. Minister-president Peeters kreeg hierover gisteren in het Vlaamse parlement de volle laag. Hij probeerde er zich in eerste instantie goedkoop vanaf te maken, maar moest tenslotte toegeven, dat er inderdaad niet over B-H/V kan gepraat worden, noch in de vooropgestelde dialoog, noch ernaast. Het wordt dat ook hoog tijd dat onze Vlaamse deelregering eens duidelijk aan de alarmbel trekt. Als er nl niet voortgepraat wordt, moeten de Vlaamse partijen doorgaan met de splitsing van Brussel-Halle/Vilvoorde in het federale parlement. Als dat niét gebeurt, moet de Vlaamse regering haar tanden laten zien en tenminste dreigen met een "Bye,bye Belgium" scenario. Van de regering Van Rompuy heeft Vlaanderen niets te verwachten. Leterme en Co hadden ons al in de steek gelaten, deze ploeg is nóg belgicister. Als de Vlaamse regering ter plaatse blijft trappelen, blijft er voor de Vlaamse kiezer maar één zaak over: ze een flinke afstraffing geven bij de verkiezingen in juni. We mogen onze handjes kussen, dat die verkiezingen eraan komen en dat ze gespreid blijven. Zo is er tenminste nog één vorm van directe democratie in dit kunstmatige land.
Nadat vorige week al drie Franse carjackers door het Gerecht in Gent dienden te worden vrijgelaten wegens procedurefouten, is het deze week weer prijs, wéér in Gent. Zes zware criminelen worden in beroep vrijgelaten, opnieuw wegens procedurefouten. De reden is, dat de openbare aanklager niet aanwezig was bij het verhoor van de beklaagden, toen de Kamer van Inbeschuldigingstelling moest controleren, hoe het bewijs ten laste werd verzameld. Dat Hof van Beroep van Gent is hetzelfde, dat indertijd het Vlaams Blok veroordeelde voor racisme. Toen waren er geen procedurefouten, toen ging het om mensen van bij ons, die waarschijnlijk normaal hun belasting betaalden. Nu ging het om Singh, Karabulut en Sekkaki, notoire allochtone drugs- en mensenhandelaars. Die misdadigers wier overtredingen bewezen zijn, kunnen al lachend vertrekken. De kans is zelfs groot, dat er nog een tiental andere misdadigers van dezelfde procedurefouten gebruik zullen kunnen maken. Ook Hassan Iasir, een van de criminelen verdacht van de moord op Kitty Van Nieuwenhuysen, komt waarschijnlijk donderdag vrij. Ook al wegens procedurefouten. De man heeft, samen met zijn kompanen, liefst vier advocaten waaronder ene Marc Uyttendaele, echtgenoot van minister Onkelinx, een van de duurste advocaten van dit land. Alhoewel de kans groot is, dat die misdadigers hier "genieten" van dopgeld of OCMW-steun, blijken ze te bulken van het geld. Dat zal bij Singh, Karabulut en Sekkaki niet anders zijn. Nota bene: datzelfde Gerecht heeft er wel mede voor gezorgd dat de regering Leterme is gevallen. Zogezegd wegens het feit dat er op de Justitie "druk" werd uitgeoefend. Precies alsof dat bij het proces tegen het Vlaams Blok niet het geval was (Verhofstadt had, via het CGKR, ervoor gezorgd dat het proces in Gent zou plaatsvinden, zijn thuisbasis, omdat hij daar waarschijnlijk ook enige "druk" kon uitoefenen). Tenslotte nog dit: de vrouwelijke rechter, die het faillissement van Sabena uitspraak, heeft ondertussen toegegeven, dat ook zij "onder druk" stond. We kunnen over onze Justitie dan ook stilletjesaan gaan spreken van misdadigheid i.pl.v. nalatigheid. Een criminele Justitie, ook dat is Belgisch.
We maken nog eens een echte winter mee. Er bestaat zelfs een kans dat de elfstedentocht zal gereden worden. Dat zal zeker met die opwarming van het klimaat zijn, zeker? Alle gekheid op een stokje: één sneeuwbui volstaat nog altijd om het leven in dit landje grondig te verstoren. Gebruikelijk eerste slachtoffer was weer eens de NMBS ("Niet Meer Bij Sneeuw", in het Frans: SNCF - "Sans Neige Ça Bouge"). Maar ook de plaatselijke wegen mochten het vergeten. Voor mijn deur heb ik, 36 uur later, nog steeds geen opruimer zien passeren. Huisvuil en oud papier liggen naast de weg te wachten. Post hebben we met één dag vertraging (dat ligt niet aan de post zelf, maar aan diegenen die de straten zouden moeten open houden). Volgend jaar is men zinnens tijdens de Kerst- en Nieuwjaarsvakantie te blijven voetballen. Stel eens voor, dat het dit jaar zou gebeurd zijn. Of dat het volgend jaar weer zo'n winter zou zijn. Voetbal een feest! Enfin, we mogen ook niet teveel klagen. Dat mag men wel in de landen die afhankelijk zijn van het Russische aardgas. In de eerste plaats een serie Midden- en Oost-Europese landen, maar ook Westerse, zoals Oostenrijk, Duitsland en Italië. De Russische beer blijft een onbetrouwbaar beest. We mogen onze handjes kussen, dat wij er hier niet teveel van afhangen. Hopelijk houdt men dat zo.
Hij is niet meer jong en heeft ook geen "gebronsde" huidskleur (dixit Berlusconi), maar voor de rest zijn er enkele treffende gelijkenissen tussen Herman Van Rompuy en Barack Obama. Men verwacht nl veel te veel van die man. Men denkt dat Van Rompuy de Belgische problemen gaat oplossen, zoals men denkt dat Obama de wereldproblemen gaat oplossen. Met "men" bedoel ik in België dan de traditionele partijen, zeker de Franstalige, de vakbonden en de werkgeversorganisaties. Er zullen dan ook heel wat ontgoochelingen zijn, als straks zal blijken dat het allemaal niet zal lukken en dat sommige problemen nog erger zullen worden. Zoals al eens door een "kenner" gesteld werd: een bom blijft een bom, ook als men hem in de frigo stopt. Ondertussen is bekend geworden dat de begroting van het voorbije 2008 een effectief gat vertoont van liefst 3,5 miljard. Sommige specialisten schrijven dat tekort op rekening van Leterme en vergeten daarbij dat de grote veroorzaker van dit alles Verhofstadt is. Die had nl reeds een gat in zijn begroting van 2007 (waar, volgens hem, de begroting "sluitend" was) en heeft in 2008 ook nog een tijdje aan het roer gestaan van zijn derde regering. In die derde regering was Leterme inderdaad minister van begroting en dus mede verantwoordelijk, maar niet hij alleen. Ondertussen probeert men van Leterme, en zijn mede opgestapte collega's Vandeurzen en Vervotje, martelaars te maken. Slachtoffers. Underdogs. Waarschijnlijk zullen ze door hun partij tegen de regionale verkiezingen als dusdanig worden uitgespeeld. Dat werkt in Vlaanderen. De grote massa hier houdt van underdogs, denk maar aan Van Rossem en Deckerken. De vraag is alleen, of die grote massa echt zo dom zal blijven. Zou die dan niets geleerd hebben van achttien maanden knoeiwerk? Of gaat die massa inderdaad hopen dat Obama Van Rompuy het allemaal gaat oplossen?
