Er is zopas een nieuwe studie verschenen, van het Leuvense onderzoeksinstituut Vives, over de stilaan beruchte geldtransfers die Vlaanderen teisteren en ons elk jaar miljarden euro's armer maken. 'Het Genoom van de Geldstroom', zoals het rapport heet, maakt dat we er zeker niet vrolijker op zullen worden. Bij de officiële Belgische statistieken wordt brutaal eerlijk toegegeven, dat die geldstromen er zijn en - zegt men - dat ze ergens tussen de zes en de zeven miljard euro liggen. Dat is een even brutale leugen en dat weten wij al sinds het Warande manifest van 2005. Volgens de nieuwe studie van Vives kan het nóg erger. Naargelang het jaar - er zijn schommelingen - kan het zelfs gaan tot liefst zestien miljard! De belangrijkste reden tot die kostenexplosie komt van de sociale zekerheid waarin, met uitzondering van de kinderbijslag de kosten van alle subcategorieën zijn toegenomen. Het verschil tussen de officiële statistieken enerzijds en die van Warande en Vives anderzijds is, dat men in de officiële cijfers gen rekening houdt met de intrestlasten op de staatsschuld, die zo goed als volledig door Vlaanderen wordt betaald. De andere regio's zeggen frisch und fröhlich dat ze daarvoor geen geld hebben en dat wordt door onze Vlaamse 'volks'vertegenwoordigers van de traditionele partijen zomaar geslikt. Het is bijna meewarig te moeten vaststellen, dat de Vlaamse regering bijna wanhopig op zoek moet naar honderd miljoen euro om haar budget in evenwicht te houden, terwijl juist dat budget in evenwicht houden ervoor zorgt dat Vlaanderen jaarlijks 12 tot 16 miljard zomaar weggeeft. En weggeven is het juiste woord, want dat geld wordt zo goed als niet geïnvesteerd, maar ten dienste gesteld van het PS-cliëntelisme in Wallonië. Opgesoupeerd, zeg maar. Daar houdt het trouwens niet mee op. De Belgische staatsschuld blijkt nl hoofdzakelijk in Wallonië te worden opgebouwd, maar het is Vlaanderen (en in veel mindere mate ook Brussel) dat daarvoor moet opdraaien. Wallonië in het algemeen en de PS in het bijzonder hebben er alle belang bij dat de belastingen verhogen en de besparingen afnemen. Hoe armer België wordt hoe meer geld Wallonië krijgt. In de huidige situatie is Vlaanderen een betaler, terwijl het een ontvanger zou moeten zijn. Is Vlaanderen een minderheid, terwijl het een meerderheid is. Probeer zoiets maar eens te verkopen in het buitenland. Ze verklaren ons gek.
Waarschijnlijk zal er hier en daar wel iemand gedacht hebben dat ik, na mijn operatie, in de lappenmand gevallen ben. Niets is minder waar. Mijn PC liet het woensdagmorgen afweten. De harde schijf had het, na meer da negen jaar, begeven. Dat euvel is nu hersteld en ik blog nu op Windows 7. Gelukkig blijft er nieuws genoeg, ook al is het enkele dagen oud. De problemen van vandaag in dit land waren ook al de problemen van gisteren en zullen, jammer genoeg, ook die van morgen blijven. Neem nu dat van de vergrijzing, waarover deze week sprake was. Volgens de studiecommissie voor die vergrijzing zullen de Belgische pensioenen straks onbetaalbaar worden. En weten dat we hier zowat de laagste pensioenen van heel West-Europa kennen. Hoe kan zoiets nu? In alle landen die te lijden hadden van de Tweede Wereldoorlog, was er na die oorlog een babyboom. Die werd later gevolgd door een babytekort als gevolg van enerzijds de reactie, anderzijds door het ontdekken en verspreiden van de anti-conceptiva. Iedereen wist dus reeds dertig, veertig jaar geleden dat er een massale vergrijzing én een ontgroening op ons afkwam. In alle landen zijn daarvoor maatregelen getroffen, behalve bij ons. Zelfs het motto van Dehaene: 'ik pak de problemen aan wanneer ze zich voordoen', werd niet meer toegepast. Verhofstadt had het te druk met zijn 'actieve welvaartstaat'. Zelfs een column van de heren Frank Vandenbroucke en Vande Lanotte, die ervoor waarschuwde, werd weggewuifd. Over 'Brouckie' gaan we het niet meer hebben. Zij eigen partij heeft hem ondertussen uit de politiek gepest. Die Vande Lanotte was het ogenblik van dat blog echter minister van Begroting, net zoals hij dat nu ook weer is. Hij moest over die pensioenen geen column schrijven, maar er iets aan doén. Dat heeft hij niet gedaan en doet hij ook nu niet. Hij heeft het waarschijnlijk te druk met Electrabel... Vergeten we ook niet dat alle ministers van Pensioenen die vóór Quicky kwamen, allemaal socialisten waren, achttien jaar lang. Als het met onze pensioenen nu mis loopt dan zijn zij daar in de eerste plaats voor verantwoordelijk. Tenslotte nog dit: Quicky zou eind vorig jaar een pensioenhervorming hebben doorgevoerd, door o.m. de pensioenleeftijd op te trekken tot 62 jaar. Het financieel effect daarvan bedraagt, ocharme, 0,3% van het bbp. Net zoals alle andere zgz hervormingen waarop de Sinterklaasregering van Di Rupo zich beroept, is ook deze alleen maar knip en plakwerk, wat gerommel in de marge waarmee niets wordt opgelost, alles alleen maar ingewikkelder wordt, in de hoop dat de burger het bos niet meer ziet door de bomen.
Het beste verhaal van het voorbije weekeinde kwam van het congres van de Vlaamse Federatie van Beleggers (VFB). De aanwezigen, die in deze barre ondernemerstijden mogen bewonderd worden voor hun moed om er toch mee door te gaan, kregen er een brief van Elio Di Rupo voorgelezen door hun voorzitter Paul Huybrechts. In deze brief, die door Huybrechts 'constructief' werd genoemd, stak Di Rupo de beleggers een hart onder de riem, waardoor er een golf van opluchting door de goed gevulde zaal ging. Lang duurde dat enthousiasme echter niet, want de brief bleek nep te zijn en de droom werd weer een nachtmerrie! Dat laatste laat duidelijk zien, dat het ongenoegen en de frustratie t.o.v. de huidige federale regering, die nu op dat niveau heerst, eerder nog zal toenemen. Vergeten we even niet dat de VFB nu niet direct een Vlaamsgezinde troep is. Maar ook bij hen heerst tegenwoordig het gevoel dat het de Waalse PS is die in de regering Di Rupo de dienst uitmaakt. 'Beleggen', aldus een van de sprekers, "is politiek geworden. Vroeger volgden wij het reilen en zeilen van de bedrijven en de economische conjunctuur, nu moeten we constant het regeringsbeleid analyseren. Als ze zo voortdoen, is het over twee jaar gedaan met België". Er is dus nog hoop voor de flaminganten. Wat dat laatste betreft, blijft er ook nog steeds hoopgevend nieuws komen uit Catalonië, waar men het echt schijnt te menen. Tijdens de 'classico', het voetbaltreffen tussen Barça en Real Madrid, schreeuwden de toeschouwers in het propvolle Nou Camp stadion (nota bene: het grootste ter wereld met bijna 100.000 plaatsen!), allemaal samen 'independencia!' (onafhankelijkheid) en dit op het ogenblik dat de match exact 17 minuten en 14 seconden oud was, daarmee verwijzend naar de datum van 1714, het jaar dat Catalonië zijn onafhankelijkheid verloor. Een onafhankelijkheid die de Catalanen nu terug willen, zoals ik ook al aanstipte in mijn blog van 3 dezer ('de confederale onafhankelijkheid'). Il zie het in Vlaanderen nog niet direct gebeuren. Mocht dat ooit wél het geval zijn, dan mogen we niet vergeten roepen te starten na 13 minuten en twee seconden (doordenkertje)...
Ik schreef hier al enkele keren dat de federale regering geen poot meer uitsteekt vóór de verkiezingen van 14 oktober*. Dat is niet helemaal correct. Vorige week heeft minister zonder financiën Vanackere (CD&V, ACV strekking) immers nog enkele honderden miljoenen gevonden om het te verwachten vergrote gat in de begroting te helpen dichten. Hij is dan op het lumineuze idee gekomen een gedeeltelijk inning te houden van de eindbelasting op de pensioenverzekeringen. Daarvan zou zogezegd niemand schade ondervinden, maar dat klopt niet. Dat soort 'kapingen' kennen we nl al van in de paarse overheersing en kan gerust gelijk worden gesteld met het toenmalig overnemen van pensioenfondsen en de beruchte sale & lease back operaties van de heer Vande Lanotte, ook nu weer zgz verantwoordelijk voor de begroting. Dit is zelfs geen vestzak/broekzak, zoals Vanackere wil doen uitschijnen, maar diefstal t.o.v. de toekomstige regering(en) en dus ook t.o.v. de toekomstige belastingsbetalers. Alhoewel er bij deze transactie sprake is van 600 miljoen euro, houdt de federale regering er op het scheiden van de markt 'slechts' 200 miljoen aan over. Datzelfde bedrag is ze ondertussen weeral kwijt geraakt in een zoveelste Dexia schuldenafbetaling (of hoe je het ook wil noemen). Om de Luxemburgse dochter BIL (banque international de Luxembourg) te kunnen verkopen, moest Dexia nl ongeveer datzelfde bedrag nl bij op tafel leggen. Zoals wij dat vroeger zegden: 'eerste gewin, kattengespin'. --- * I.v.m. de komende verkiezingen nog dit interessante nieuws. In navolging van de VRT is ook VTM, de cafézender uit Nossegem, samen met het tegenwoordig ook al linkse Nieuwsblad van Liesbeth Van Impe, begonnen met een soort stemtest. De hoofdredacteur van 't Pallieterke deed daar voor de lol eens aan mee en stuurde zijn mening over e.e.a. door. Hij kreeg als antwoord, dat zijn mening het dichtst aansloot bij de ... SP.a! Om maar te vertellen wat voor flauwe kul er dezer dagen verkocht wordt om de zendtijd vol te krijgen. Voor de lezers, die me aanraadden deze week niet teveel Tv te kijken, heb ik trouwens ook een geruststelling. Sinds het heengaan van mijn vrouw zie ik op Tv alleen nog het nieuws en - heel soms - Terzake, als dat iets heeft dat bij het nieuws aansluit. Voor de rest is het klassieke radio.
