"If you can't convince them, confuse them". Dat is zo een beetje het motto, waarop de regering Van Rompuy II stoelt. Een echte krabbenmand, waaruit niemand nog wijs kan worden. De bevoegdheid Asiel en Migraties wordt verdeeld over drie ministers en een staatssecretaris (Van Rompuy zelf, Milquet, Onkelinx en Wathelet. We kunnen er nu al zeker van zijn dat het aantal zgz asielzoekers dat zal gelegaliseerd wordt eerder bij de 100.000 dan bij de 50.000 zal liggen. Dat bovenop de 450.000 vreemdelingen die sinds Verhofstadt I in dit land Belg zijn geworden. De strafste van het hele lot is Melchior Wathelet Jr. Die blijft wel staatssecretaris, maar nu voor: 1. Begroting, toegevoegd aan de nieuwe minister van Begroting Vanhengel, ex-woordvoerder van Verhofstadt. Buiten die twee is er ook nog de nieuwe functie van regeringscommissaris, die aan De Padt is gegeven als troostprijs en die zich ook met de Begroting mag bezig houden. Als het adagium "teveel koks bederft het eten" klopt, staan we er goed voor. 2. Migratie en Asielbeleid. In deze materie wordt Wathelet toegevoegd aan minister Milquet, voorzitster van dezelfde partij, waardoor Wathelet alleen zal mogen uitvoeren. 3. Voor de coördinatie van bovenstaande punt 2. wordt Wathelet dan toegevoegd aan de eerste minister. 4. Hij is ook staatssecretaris voor Gezinsbeleid en in die functie wordt hij weer toegevoegd aan zijn bazin Milquet. 5. Voor aspecten inzake personen- en familierecht wordt hij toegevoegd aan minister De Clerck. 6. Als staatssecretaris voor Federale Culturele Instellingen, valt hij dan weer onder de vleugels van Van Rompuy. Waarlijk een superman! Opvallend in de hele herschikking in de federale regering is ook het feit dat minister Van Quickenborne helemaal niet te zien is geweest. Dat was dan de man van de administratieve vereenvoudiging. Waarschijnlijk paste hij daarom niet in het nieuwe plaatje. Hij mag naar 't schijnt trouwens blij zijn, dat hij nog minister is mogen blijven. Quicky is geen vriend van Verhofstadt, vandaar.
Herman Van Rompuy, de man die geen eerste minister wou worden, is aan zijn tweede kabinet begonnen. Het is een beetje gegaan zoals het verhaal van die bomen vol kraaien. Eenmaal opgeschrikt, vliegen ze allemaal omhoog en komen daarna weer terug te zitten. Sommigen op dezelfde tak, sommigen op een andere. In deze "herschikking", zoals men dat heel geleerd noemt, is er maar één die naast de boom is gevallen: Marie Arena. Zeg maar, de uitzondering die de regel bevestigt. De tegenpool van Arena in de regering Van Rompuy I, Annemie Turtelboom, is niet van de boom gevallen. Integendeel: ze heeft nog promotie gemaakt. Van het pispaalsecretariaat voor immigratie naar Binnenlandse Zaken. De belangrijkste reden, waarom Turtelboom niet verwijderd werd, was omdat ze bij de regionale verkiezingen van 2007 niet verkozen werd en dus geen ander mandaat had om op terug te vallen. Turtelboom kwam nl over van de christendemocraten en Verhofstadt is altijd heel breed geweest t.o.v. "verruimers". Vandaar. Over de bekwaamheid van de verschillende nieuwe (én oude) ministers en staatssecretarissen in de regering Van Rompuy II, maak men zich geen zorgen. Dat doet men alleen in de Vlaamse regering en dan nog hoofdzakelijk omtrent Joke Schauvliege. En de reden daarvoor is, dat de kunstsector, of wat daarvoor moet doorgaan, zich terecht grote zorgen maakt over haar subsidies, zeg maar de centen. Voorganger Anciaux had op dat departement met geld gesmeten, zeker toen hij besefte, dat het wel eens de laatste keer zou kunnen geweest zijn dat hij zoiets nog kon doen. Tenslotte nog dit: Leterme is terug en daarmee zit hij samen met Van Rompuy in een regering die beiden ooit afschilderden als nefast voor Vlaanderen. Leterme zou zo'n regering bekampen van Den Haan tot in Maaseik en Van Rompuy blijkt twee jaar geleden een interview te hebben gegeven aan De Morgen, waarin hij een regering met alleen een meerderheid in Wallonië als "staatsgevaarlijk en spelen met vuur" had bestempeld. Daarmee is het ook duidelijk wat een woord van die heren nog waard is... Dit weekeinde gaat Van Rompuy II het migratieprobleem oplossen. Met alle hefbomen ter zake nu in de handen van de francofonen, ziet het er heel somber uit voor een land dat een schuld heeft van meer dan 322 miljard euro. Die schuldgraad zal dit jaar oplopen tot 97% van het bruto binnenlands product en volgend jaar waarschijnlijk tot 103% (cijfers van de eigen nationale bank!). Op enkele tienduizenden inwijkelingen minder of meer maakt het voor de francofonen niet veel uit. Het zullen toch de Vlamingen zijn die het zullen mogen betalen. De Vlaamse minderheid in de regering Van Rompuy II zal het wel slikken. Open VLD, omdat het nu eenmaal een belgicistische partij is; CD&V omdat het gezien heeft dat ze toch door de kiezer beloond wordt, ongeacht de politiek die ze voert. De vraag is alleen: hoe lang nog?
Politiek België heeft nooit uitgeblonken in het nemen van maatregelen die "af" waren. Sinds de regeringen Verhofstadt is dat fenomeen alleen maar verergerd. Denk maar aan de wapenwet, de verkeerswetten, de snel-Belg-wet, om er maar een paar te noemen. De Messias uit Gent is ondertussen wel verkast naar Europa, maar als tijdelijke voorzitter van wat er nog overblijft van de Open VLD, blijft hij naarstig meewerken aan het ondoorzichtig maken van onze wetten. Neem nu bv die wet die het roken in cafés en restaurants had moeten verbieden. Daar is feitelijk niets van in huis gekomen. Met een beetje verbeelding en durf kan elke cafébaas die wet nu omzeilen. Er is er zelfs al een, de eigenaar van het bootrestaurant "De Kleppende Klipper", die reeds een proces gewonnen heeft tegen de staat. Hetzelfde is ook al gebeurd met de eigenaar van het restaurant "Het Pomphuis" in Antwerpen, die - op zijn dooie eentje - voorlopig het Lange Wapper project heeft stilgelegd, een zaak waarin reeds zo'n 100 miljoen euro is gestoken! De wet op de sperperiode en de koopjes - onwettelijk volgens Europa - werd zodanig aangepast, dat er feitelijk niets van overblijft, tenzij voor de kleding- en de schoenzaken. Mede als gevolg daarvan blijven kleren bv in ons land zo'n 13% duurder dan in bv Nederland of Duitsland. Dat geldt ook voor voedsel en niet-alcoholische dranken, waardoor het voor burgers uit de grensstreken loont, om de wekelijkse grote aankopen te gaan doen in Nederland of Duitsland. Een volgende halve maatregel, die eraan komt, zal die van de regularisatie van vreemdelingen zijn. Officieel van de asielzoekers, in werkelijkheid voor het overgrote deel van economische gelukszoekers die op kosten van de Belgische belastingbetaler zullen moeten worden onderhouden, ook al staat daar niets tegenover. Het adagium "wie zijn gat verbrandt, moet op de blaren zitten", blijkt tegenwoordig alleen maar van toepassing te zijn op de eigen autochtone medeburgers. Dit land is het land van de compromissen, de grendels, de evenwichten en de veto's. Allemaal negatieve zaken die ervoor zorgen dat het klimaat hier grondig verziekt wordt. Een zoveelste wissel in de federale regering zal deze problemen niet oplossen. Integendeel, België zakt steeds verder weg in een moeras van tegenstrijdigheden, waarbij straks alleen een definitieve scheiding soelaas zal kunnen brengen. Het is wel erg goedkoop de nationalistische partijen daarvan de schuld te geven. Alle tot nu toe gemaakte wetten zijn er gekomen door toedoen van de zgz traditionele partijen.
Het belooft nog een plezante tijd te worden in dit landje. Bij de herschikking van de Waalse deelregering is nl beslist dat "papa" Daerden, het notoire drankorgel uit Luik, een ministerpost krijgt in de federale regering van curator Van Rompuy. Ecolo wou hem niet in de nieuwe regionale Waalse regering, maar de PS kon hem gewoon niet laten vallen. De man kreeg in Luik liefst 20% van alle stemmen, iets om stadsgenoot Reynders groen van nijd te doen uitslaan. Nu krijgt Reynders die Daerden bij in dezelfde regering... En daarmee houdt het nog niet op. Daerden gaat in de federale regering nl Marie Arena vervangen. Vanmorgen vertelde men op de radio dat hij dus Pensioenen gaat doen, maar er werd niet bij gezegd, of dat ook inhoudt dat hij zich met het vreemdelingenprobleem zal gaan bezig houden. Dan zal het pas echt plezant worden. Uitgerekend dit weekeinde zouden we dan een (eerste?) clash kunnen krijgen Daerden-Turtelboom! De Gucht eruit en Daerden erin. Arme Van Rompuy die de kelk echt tot op de bodem zal moeten ledigen, uitgerekend hij die feitelijk geen eerste minister van dit land wou worden. Met de wetenschap, dat België vanaf 1 juli van volgend jaar voor zes maanden voorzitter wordt van de Europese Unie, wordt het steeds duidelijker, dat deze federale regering het niet zo lang zal uitzingen. Tenzij men erbij wil nemen dit land helemaal belachelijk te zullen maken voor de ogen van heel Europa...
Ook in het Vlaamse parlement wordt het al besparen wat de klok slaat: twee ministers minder dan het officieel toegelaten maximum (zoiets is ondenkbaar in Wallonië*), het aantal kabinetsmedewerkers zowat gehalveerd (enkele honderden!), kredieten voor ministeries en agentschappen die gedeeltelijk geblokkeerd worden. Dit laatste althans tot aan het herwerken van de begroting. Evenals de federale begroting, was immers ook de eerder door Vlaanderen gemaakte begroting nog berekend op een groei van 1,2% van de economie. Maar de politiek zou de politiek niet zijn, als er ergens geen uitzondering zou gemaakt worden. Dat gebeurt nl bij wat men het "bureau" van het parlement noemt. Dat is een instelling die o.m. de agenda van de vergaderingen bepaalt, de indeling van de commissies en het toestaan van de interpellaties. Dat bureau bestond tot nu toe één voorzitter, vier ondervoorzitters en drie secretarissen, gekozen uit alle partijen in verhouding tot het aantal behaalde stemmen. Door het feit dat de nieuwe Vlaamse regering in het huidige parlement maar een krappe meerderheid heeft (66 op 124), bestond er de kans, dat de oppositie de agenda zou kunnen gaan bepalen. Om dat te vermijden, had men ook voor minder ondervoorzitters kunnen kiezen (een voorstel van LDD-er Lode Vereeck), maar dat werd afgewezen. Er komen nu nog eens twee ondervoorzitters bij, plus "de wetenschappelijke medewerkers waarop ze recht hebben". Het nieuwe bureau is daarmee al een elftal geworden, mét reserven. De grap van die uitbreiding kost de Vlaamse regering 200.000 euro per jaar extra. Geld dat men op dit ogenblik niet weet waar het vandaan moet komen. Ook dat zal pas besproken worden bij de nieuwe opmaak van de begroting. De vraag is dan ook, of zoiets de kosten wel waard zijn. Het antwoord ligt in de namen van enkele nieuwe leden van dat bureau: Dirk Van Mechelen, Veerle Heeren en Marino Keulen, toevallig allemaal ex-excellenties uit de regering Peeters I. De klassieke troostprijs voor ons kent ons. De honderden kabinetsmedewerkers laten vallen is geen probleem, de enkele mensen aan de top wel. Wat we zelf doen, doen we beter? Dat zal wel, ja...
* De enige besparing die men tot nu toe in Wallonië heeft voorgesteld is, dat het loon van de kamervoorzitter er verlaagd wordt van 12.500 tot 11.000 euro. Dit is grotendeels het gevolg van het "beleid" van de vroegere voorzitter, ex-bendeleider José Happart.
Tijdens de Vlaamse feesten werd er gezongen van "Vlaanderen boven". In de nieuwe Vlaamse regering is het zowaar "Limburg boven". Twee Limburgse ministers, de parlementsvoorzitter (de man die de taak tijdelijk waarnam, was ook al een Limburger: Sauwens). De nieuwe socialistische ministers werden aangeduid door de Limburgse partijvoorzitster, een Stevaert prot égee, evenals nieuwbakken vice-ministerpresident Lieten. Dit laatste wisten we al, maar daar komt nog bij dat ook Smetje een "product" van Stevaert zou zijn. Het blijkt dat de ex-cafébaas, ex-voorzitter, ex-gouverneur destijds Pascal Smet weghaalde bij de dienst Vreemdelingenzaken om Brussels minister te worden. Ook bij de verliezers zitten er echter Limburgers. Peter Vanvelthoven, zoon van, liet zijn job van fractieleider in het federale parlement met de hoop Vlaams minister te worden. Dat is dus niet gelukt. Als troostprijs mag hij nu fractieleider worden in het regionale parlement. Over het laten vallen van Frank Vandenbroucke zal het laatste woord nog niet geschreven zijn. Een andere verliezer is Eric Van Rompuy, bij CD&V, die gehoopt had zijn carrière te kunnen beëindigen als Vlaams parlementsvoorzitter. Nadat hij bij de vorming van de Vlaamse regering onder Leterme uit de boot was gevallen (voor Kris Peeters, nota bene), mag hij er nu wel definitief een kruis over maken. Het feit een zuster te hebben die bij de marxistische PvdA militeert en een broer die in de eerste plaats alleen maar Belgisch denkt, zal hem wel geen goed gedaan hebben. Tenslotte is de vraag wat die Stevaert van plan is. Hij zou zogezegd niet terugkeren naar de politiek, maar het is overduidelijk dat hij achter de schermen bij de S.P.a de touwtjes in handen heeft. Vandenbroucke vond in zijn ogen geen genade. Freya Van den Bossche zou trouwens ook maar met de hakken over de sloot minister zijn kunnen worden. De partij zou haar in 't oog houden en later eventueel evalueren. Ze kreeg ook te horen, dat niet alle "vooroordelen" over haar onjuist zouden zijn. Tiens, tiens, hoe zijn ze daar achter gekomen?
Het belooft nog een lange politieke week te worden. In alle gewesten zijn de regeerakkoorden gesloten. De nieuwe Vlaamse regering heeft zelfs de eed al afgelegd. Wallonië en Brussel zouden deze week volgen. Het hoofdstedelijk gewest heeft de federale regering nu al gevraagd om meer geld. Met een dreigend tekort van boven de 5 miljard euro, alleen al in de sociale zekerheid, zal daarvan weinig in huis komen. Vanwege de oppositie in het Vlaamse parlement en ook van daarbuiten, is er nogal wat kritiek op de benoeming van nieuwe ministers die zich niet eens aan de kiezer hebben moeten tonen om eventueel verkozen te worden. Daar valt wel iets op te zeggen, maar al bij al kiest men de volksvertegenwoordiging rechtstreeks en niet de ministers. Dat gebeurt hier nog altijd door de partijen zelf, in de eerste plaats door de partijvoorzitters. Als deze van oordeel zijn dat de meeste verkozen politiekers niet goed genoeg zijn voor de job - iets waarin ze, volgens mij, nog gelijk hebben ook - dat hebben die het volste recht op de ministerposten iemand te plaatsen die wél bekwaam lijkt. CD&V heeft inderdaad destijds met het opvissen van Kris Peeters bij Unizo een goede gok gedaan, waarom zouden N-VA en S.P.a. dat niet kunnen proberen? De tijd zal leren. Daarmee zijn de problemen natuurlijk niet van de baan. Als de crisis nog enkele jaren aansleept, dan is de kans groot dat de Vlaamse regering helemaal geen sluitende begroting zal kunnen presenteren in 2012. Dan zou het wel eens kunnen dat enkele van de prachtige projecten die ze in aanbieding heeft, nog wel enkele jaren langer zullen moeten wachten op verwezenlijking. Denk maar aan die bijkomende kindertoeslag en de hospitalisatieverzekering. Deze problemen zijn echter klein bier met wat de federale regering te wachten staat. Daar kan men nog enkele dagen de kat uit de boom kijken tot alle postjes bij de deelregeringen zullen zijn ingevuld. Dan zal er echter eindelijk eens iets tastbaars moeten gebeuren. Daarvoor heeft de regering Van Rompuy nu al een verlengd weekeinde uitgetrokken. Op 21 juli zouden we meer moeten weten, maar zeker is dat helemaal nog niet. Week 29 dreigt een lange week te zullen worden.
