Een van de grootste flaters die men in dit land op het gebied van veiligheid ooit gemaakt heeft, was het afschaffen van de Rijkswacht. De aftakeling van dat militaire keurkorps was in gang gezet door Lewie Lawijt toen minister van Binnenlandse Dinges (tot de zaak van Semira Adamu hem deed aftreden). Tobback demilitariseerde de Rijkswacht en maakte het zo mogelijk dat het korps bij de eerste politiehervorming werd samengevoegd bij met de hele verzameling politiediensten die het land 'rijk' was, veldwachters inbegrepen. Het ongenoegen bij de rijkswachters was toen groot en om te zorgen dat niemand uit de boot viel, werden er in zeven haasten allerlei nieuwe functie uitgevonden of werden bestaande functies verdubbeld. Het gevolg daarvan was dat het politieapparaat te log werd, te duur en zeker niet efficiënter. Voeg daarbij nog de benoeming tot korpsoverste van de extravagante Koekelberg, een protegé van de PS, die het zo bont maakte dat men hem tenslotte toch diende af te voeren, waarna zijn plaats werd ingenomen door madame De Bolle, de eerste vrouwelijke korpschef. De Bolle was de beste uit een reeks kandidaten en zij heeft tot nu toe inderdaad goed werk verricht. Zoals iedereen die bij de politie betrokken was, zag ook zij in dat een tweede hervorming van het korps zich opdrong en maakte ze daar werk van. In het voorjaar legde zij het plan voor aan madame Milnjet en die was het er toen roerend mee eens. Dat plan was er trouwens gekomen na grondig overleg met o.m. Bruce De Ruyver, de vroegere veiligheidsadviseur van Verhofstadt en enkele ex-Rijkswacht officieren, een federaal procureur en de procureur-generaal van Luik. Niet niks, dus. Tot een paar weken geleden Milnjet dat plots van mening veranderde en vond dat het schrappen van 55 van de meer dan 800 directeursfunctie enkele vriendjes in de kou dreigde te zetten. De postjes, weet je wel. Als excuus voor deze aanpassing, krijgt De Bolle nu te horen dat haar plan een terugkeer zou zijn naar de oude Rijkswachtstructuur. Was het maar waar! In alle andere Europese landen heeft men e.o.a. soort Rijkswacht behouden (gendarmes, carabinieri, guardia civil, marechaussees). Als daar de politie iets niet opgelost krijgt, heeft men er tenminste een plan B. Alleen bij ons zou dat niet werken. Maar wat werkt er bij ons feitelijk wél?
Aan
de essentie van de Belgische staatsstructuur wordt niet geraakt, noch inzake
fiscaliteit, noch inzake sociale zekerheid.
Bovenstaande gaat over de zesde
staatshervorming. Wat er speciaal aan is, is dat het een uitspraak is van
Francis van de Woestijne, ondanks zijn Vlaamse naam en afkomst een volbloed
franskiljon, journalist bij La Libre Belgique. Hij geeft in zijn commentaar toe,
dat in de Comori overeenkomsten al rekening is gehouden met het feit dat het
Vlaams budgettair overschot een francofoon deficit zal moeten compenseren. Om
dit te bereiken, zullen de verdeelsleutels op basis van de persoonsbelasting
bijgestuurd worden ten voordele van de Franstaligen. In deze rubriek heb ik al meer
dan eens gesteld dat Vlaanderen misschien beter ook in t rood zou gaan. Een
Vlaams overschot of zelfs maar sluitend budget geeft de francofonen in dit land
alleen maar een excuus om dit niét te doen, waarna het federale niveau er wel
iets op vindt om een zoveelste al dan niet bedekte nieuwe transfer in t leven
te roepen. Bij de recente Waalse begrotingsonderhandelingen is er nog steeds
een tekort van om en bij de 400 miljoen euro en is het hele debat over de centen verschoven
naar september.
Volgens Véronique Lamquin van Le Soir dan
weer, is voor Di Rupo niets meer onmogelijk in dit land en laat de timing van de
hervormingen voor o.a. de kinderbijslag, de ouderzorg en de gezondheidszorg
enige speling toe, waardoor Brussel en Wallonië moeten kunnen rekenen op e.o.a.
overgangsperiode. Enkele bevoegdheden zijn daarbij al doorgeprogrammeerd naar
2019
Zo
horen we het ook eens uit onverdachte hoek. Mochten die uitspraken gebeurd zijn
door e.o.a. Vlaamsnationalist, dan zou het kot weer te klein zijn geweest. We
hebben misschien één troef in handen, nl het feit dat de akkoorden van deze
zesde staatshervorming pas op 1 juli 2014 van kracht zullen worden. Dat
betekent, dat de discussies erover deel zullen uitmaken van de komende
kiescampagne. Als de Vlaamse partijen van de huidige federale meerderheid
denken daar munt uit te kunnen slaan, zouden ze wel eens bedrogen kunnen
uitkomen. De Vlaamsnationalisten doen er dan ook best aan de aandacht te
blijven vestigen op de rode draad die door deze staatshervorming loopt en die
is dat Vlaanderen ze (weer) zal betalen. Alle hoerageroep van applausmeester
Verherstraten ten spijt.
Men zou het hem niet aangeven,
de man blijft overal even vriendelijk en gedienstig, maar Vlaams
minister-president Kris Peeters heeft meer dan één probleem. Bij gebrek aan
beter, wordt hij door zijn partij vooruitgeschoven om dé hoofdrol te spelen in
de komende moeder aller verkiezingen. Daar men, terecht, niet meer op meer dan
één lijst zal kunnen staan, is de kans groot dat hij een transfer zal moeten
aanvaarden naar het federale niveau, alhoewel hij momenteel blijft zeggen dat
hij liever de nummer één op het Vlaamse vlak zou blijven. Dat laatste is echter
weinig zeker, tenzij de N-VA hem die post zou gunnen mits de nodige Vlaamse
toegevingen. Toegevingen, die Peeters zelf wel graag zou geven, maar zijn partij
niet, want de eerste stap naar confederalisme, of wat er ook voor moet
doorgaan, zal door Vlaanderen moeten gezet worden. Daarover zijn zelfs de politieke
commentatoren in de Franstalige media het eens. Di Rupo mag er dan al in
geslaagd zijn de Vlaamse, overwegend linkse pers te overtuigen, in de volgende
kiescampagne speelt hij in Vlaanderen niet mee en zal hij dat niet verkocht
krijgen aan de Vlaamse kiezer, zelfs al zou hij dat willen.
Ondertussen zit Kris Peeters,
nota bene de minister-president van de meerderheid van de Belgische bevolking,
er op allerlei grensoverschrijdende gesprekken bij als het bijna letterlijk vijfde
wiel aan de wagen. Bij het gesprek dat hij had over de bijdrage van de regios
aan de begroting voor 2014 zat hij alleen tegenover vier anderstalige
socialisten (Di Rupo, Vervoort, Demotte en Lambertz). Bij het ontvangst van diezelfde
heren op het koninklijk paleis t.g.v. het afscheid van Albert II zat hij er
weer alleen t.o.v. liefst acht Franstaligen en weer die Lambertz. Voor een
buitenstaander lijkt het wel alsof de minister-president van Vlaanderen niet meer betekent dan ene Karl Heinz uit
Eupen, wiens kiesvee zich zopas nog geuit heeft als dé ware Belgen (Die beste
Belgier sprechen deutsch!). Dit spelletje blijven meespelen degradeert de topfunctie binnen de Vlaamse politiek tot die van nuttige idioot in het Belgische bestel, wat niet de bedoeling kan zijn. Hoog tijd dan ook, om daar een einde aan te maken.
Denkelijk zal ik wel niet de
enige zijn die aftelt naar 23 juli, wanneer hopelijk de hele belgicistische
gekte rond de Coburgers zal ophouden, een gekte trouwens die niet leeft onder
de bevolking (zoals bv in Nederland), maar wordt opgeklopt door de media. Ik
tel dus niet af naar 22 (the day after), maar 23 juli, want maandag 22 zullen
de kranten er gegarandeerd nog vol en bol van staan. Zelden heeft een
nietszeggende, ultraprofiterende monarchie zoveel extra aandacht gekregen. Dat
profiteren zal trouwens niet ophouden. Met onze twee koningen, drie koninginnen
en een koninklijke zus en broer (nou, ja) die door de belastingbetaler zullen
moeten onderhouden blijven, zijn we nu al een unicum op de wereld. En dat allemaal in een klein landje met daarbovenop nog zes
regeringen, zeven parlementen en tien provinciën. Als het nog niet zou gebeurd
zijn, is het hoog tijd dat dit in het Guinness Book of Records wordt
vereeuwigd.
Als een van zijn laatste
exploten bezoekt Albert II nu nog drie steden: Gent, Luik en Eupen. Over Gent
wist men in het nieuws te vertellen, dat die stad uitgekozen was, omdat de N-VA
daar niet aan de macht was. Zou het? Ik geloof er niets van. Gent was de enige
Vlaamse stad, waar de SP.a bij de laatste verkiezingen geen klop had gekregen
en waar paars het nog steeds voor het zeggen heeft. Trouwens ook in Luik en in de Oostkantons zijn de socialisten aan de macht. Waarmee de Coburgers
duidelijk laten zien waarnaar hun sympathie gaat. De roodhuiden zijn momenteel
de trouwste supporters van de Belgische monarchie. Zij verdedigen zogezegd de belangen van de gewone man, maar hebben er blijkbaar geen probleem mee dat een van de rijkste families van het land nóg meer geld toegestopt krijgt. Moedige mensen trouwens die
in Gent tégen die monarchie kwamen betogen.
Aan de Brusselse haven wordt momenteel een woontoren gebouwd met een hoogte van 140 meter en bestaande uit liefst 42 verdiepingen . 'Up-site', zoals het gevaarte heet, is daarmee de hoogste woontoren van België en een der hoogste van heel Europa.
Tot daar het goede nieuws. Brussel zou
immers Brussel niet zijn als er geen keerzijde van de medaille was. En die is,
dat het afvalwater van de naar schatting 2.500 inwoners straks ongezuiverd de
Zenne in zal gaan en niet zal passeren door dat nieuwe waterzuiveringstation, waarover
ook al zoveel te doen is geweest. Dat betekent, dat de Zenne stroomafwaarts, niet
toevallig richting Vlaanderen, straks weer flink vervuild zal worden. In
Vlaanderen zou zoiets nooit kunnen, dank zij onze al zo dikwijls bekritiseerde
regelneverijen, maar in Brussel blijkt men daarmee geen problemen te hebben.
Up-site kreeg een milieuvergunning van Leefmilieu Brussel (BIM), zogezegd na
een grondig onderzoek. Het BIM verwijst hierbij naar een uitspraak van Evelyne
Huytebroeck (Ecolo), Brussels minister van Leefmilieu, die blijft zeggen dat
alles onder controle is. De aansluiting naar het zuiveringstation zou er later wel komen
via een hydraulisch systeem, via een hevel (sifon op zijn Brussels) of via een
volledig nieuwe riolering. Alleen weet niemand, ook de projectcoördinator niet,
hoe ze dat zullen moeten aanpakken. Brussel op zijn best: wie leeft, zal zien.
Een tijdje geleden bracht een Europees
onderzoek aan het licht, dat de kindersterfte in Brussel de hoogste van de E.U.
is. En alsof dat al niet erg genoeg is, blijkt ze ook dé tbc-stad van dit
land te zijn. Die twee zaken worden dan uitgelegd als gevolg van de in Brussel
heersende (grotendeels geïmporteerde) armoede. Als men echter ziet hoe losjes
er daar wordt omgesprongen met het milieu (en dan nog onder een groene
verantwoordelijke), kan men zich daar terecht ernstige vragen bij stellen. Who cares, zondag is het er weer groot feest, het enige waar Brussel goed in is.
Na een maand onderzoek i.v.m. met de
klachten van overwegend allochtone ouders, als zou een kinderjuf enkele van hun
kinderen misbruikt hebben in de Antwerpse kleuterschool De Blokkendoos, is
er nog steeds geen enkel bewijs dat het inderdaad zou plaatsgevonden hebben.
Het was al bedenkelijk, dat de eerste klacht kwam van een moeder, die in
Nederland al een veroordeling had opgelopen wegens kinderverwaarlozing. De
hele kwestie lijkt veel meer weg te hebben van een massahysterie, waarmede een
hele buurt op stelten werd gezet. Al wat er daar voorhanden was aan hoofddoek-
en kazuifeldraagsters stond er op straat te schreeuwen. Zelfs de ambassadeur
van Marokko werd erbij gehaald, maar die man was gelukkig wijs genoeg om zijn volste
vertrouwen uit te spreken in het Belgische gerecht (iets wat de doorsnee Vlaming zelfs niet doet). Wie helemaal niet wijs was
(en nog steeds niet is) is een zekere Kamal A., als militant van het opgeheven
Sharia4Belgium bekend bij het gerecht, die opruiende hatelijkheden blijft
spuwen via het Internet, in de eerste plaats tegen het personeel van de school
in het algemeen en de geviseerde juf in het bijzonder. De man blijkt ooit nog
bode geweest te zijn op het kabinet van toen Vlaams minister Moerman, maar werd
daar doorgestuurd omdat hij niet voldeed, een eufemisme waarschijnlijk om niet te
moeten zeggen dat hij achterlijk was. Dat belet niet dat de moslimmeute op het
Antwerpse Kiel die achterlijke achterna blijft lopen.
Zou er dan echt niets gebeurd zijn in De
Blokkendoos? In De Standaard van gisteren stond daarover een vrij plausibele
uitleg van Lukas Vander Taelen (Groen), die zegt dat dergelijke feiten ook al
voor opschudding hebben gezorgd in Brussel, waar hij woont. Dat was daar het
gevolg van het feit dat een mannelijke en een vrouwelijke kleuter bij het gaan
plassen bemerkten dat zij anatomisch verschillend waren, waarbij de
plaatselijke juf de kindjes daarover wat uitleg gegeven had. Seksuele
voorlichting op kleuterniveau, zeg maar. Dat bespreekbaar maken zou bij onze
moslims niet zijn toegelaten, vandaar. Zoiets noemen ze tegenwoordig een
cultureel misverstand.
Ondertussen blijkt de school een andere naam
te zullen krijgen. Dat zou iets zijn dat al vroeger werd beslist en we zullen
het maar geloven. De Blokkendoos wordt vanaf 2 september Creatopia.
Utopia zou correcter geweest zijn.
Het logo van de Vlaamse overheid zal
voortaan geen klauwende leeuw meer zijn. In de plaats daarvan komt een
gestileerde, halve leeuwenkop, met één oog, die op het eerste zicht eerder aan
een stuk palmblad doet denken. Het nieuwe logo kwam er met medewerking van een
designbureau uit Leuven en zal waarschijnlijk wel het nodige geld hebben
gekost. Maar, wie het breed heeft
De reden, waarom het officiële Vlaanderen
van logo verandert, zou te maken hebben met kritiek dat de klauwende leeuw te
agressief aandoet. Als we daarop verder borduren, kunnen we straks ook ons Vlaams volkslied vervangen,
dat zegt dat ze hem niet zullen temmen, zolang de leeuw kan klauwen, zolang hij tanden heeft. Of
zou het misschien te maken hebben met de klacht van Waals wielrenner Philippe
Gilbert, de man die dit jaar al meer kinderen heeft verwekt dan koersen
gewonnen en die de leeuwenvlaggen bij de aankomst maar niks vindt.
Een volk dat zich niet weert, gaat ten
onder. Denk maar aan de Incas en de Azteken. Het moet zelfs niet zover gezocht
worden. Ons Vlaanderen staat constant onder druk, omdat men ons territorium wil
afpakken en onze taal minimaliseren. Daartegen moeten wij ons blijven verzetten,
o.m. door Vlaanderen Vlagt.
Ik hoop dat in elk geval de V-partijen de
echte Vlaamse leeuw in hun dagelijkse bezigheden zullen blijven uitdragen en
het beest desnoods uitspelen als wij, de klauwaards, tegenzij, de lauwaards. Wij hebben een
strijdbaar Vlaanderen nodig, geen lijdzaam. Het Vlaamse lied indachtig: Weg de
bastaards, weg de lauwaards, ons behoort het Noordzeestrand. Ons de kerels, ons
de klauwaards'. Of zal dat straks ook al niet meer mogen gezongen worden?
Kris Peeters zegt voor het nieuwe logo
gewonnen te zijn. Die man is tegenwoordig voor alles gewonnen, denk maar aan
zijn goedkeuren van de recente federale akkoorden. Men krijgt zo stilaan de
indruk dat alles wat hij tegenwoordig onderneemt, deel uitmaakt van een
Belgische recuperatie, waarbij zijn CD&V hem liefst zo geruisloos mogelijk
wil omschakelen van een regionale Vlaming naar de federale Belg die zij straks zouden
willen uitspelen tijdens de moeder aller verkiezingen