Na een stuk in de nacht te hebben vergaderd, heeft de regering Decroo tenslotte toch een soort oplossing gevonden om (voorlopig?) een eind te maken aan de reeds lang lopende discussie over het loonakkoord in de privé. Nu nog afwachten of de vakbonden ermee akkoord zullen gaan. De eerste reacties waren alvast negatief.
Wie in deze discussie beter zijn mond gehouden had, was ons mateke, die eiste dat bedrijven die aan hun medewerkers niet meer konden geven dan de 0,4% opslag (bovenop de index), dan ook geen dividenden zouden mogen uitkeren. Daarmee laat hij zien dat hij echt niet weet waar de klepel hangt of zoals economisch medewerkster van ’t Pallieterke, Angélique Vanderstraeten, het stelde, dat hij een ‘economische analfabeet’ is.
Met zijn beperkte Volkshuiskennis vergelijkt mateke nl het dividend met het loon, wat helemaal niet hetzelfde is. Als bv een bedrijf niet goed draait, blijft de werknemer zijn loon krijgen, maar zonder winst wordt er geen dividend uitgekeerd. Verder kunnen ook kleine beleggers dividenden aankopen waarvoor ze wel risico’s moeten nemen. Tenslotte zijn dividenden een deel van de inkomsten bij pensioenfondsen en groepsverzekeringen, waarmee o.a. ook de aanvullende pensioenen mee betaald worden.
Dan is er nog het feit dat op dividenden ook een voorheffing door de Staat plaats vindt, waardoor die laatste – bij niet uitbetaling , zoals mateke zou willen – een deel van haar inkomsten zou kwijtspelen. Als tenslotte de winsten niet kunnen worden uitgekeerd en bij de onderneming blijven, worden die aandelen meer waard en kan men ze dan met winst verkopen zonder er iets van af te moeten dragen. In België bestaat nl geen meerwaardebelasting op aandelen.
Ik heb al eens geschreven dat ons mateke nog vele bokes zal moeten eten vóór hij echt zal kunnen meespelen met de grote mensen. Dure sneakers en een modieus trouwfeest bijwonen te Saint Tropez in volle coronatijd maakt misschien wel indruk op kassierster Deborah in de Nieuwpoortse supermarkt, maar niet daar waar het echt om de knikkers gaat.
---
In de marge van bovenstaande, nog dit: het wordt hoog tijd dat men dat loonoverleg regionaliseert. De loonkosten liggen in Wallonië te hoog in verhouding tot de productiviteit van bedrijven en werknemers. Na een regionalisering zouden Vlaamse bedrijven aan hun werknemers meer loonstijgingen kunnen toekennen dan in Wallonië. Tegenover elk Vlaams bedrijf dat nu de lonen verhoogt, profiteert een Waals bedrijf van dezelfde voorwaarden, ook als de productiviteitsnormen er een stuk lager liggen.
|