Kort na de (eerste) Griekse verkiezingen, was het 'bon ton' om de Hellenen erop te wijzen dat ze uit de Eurozone zouden gezet worden als ze de regels van het spel niet volgden. Iedereen bleek het daarover eens, Barroso op kop. Nadat gebleken is, dat ze daar in Griekenland geen betrouwbare regering meer gevormd krijgen en dat het risico groot is dat een tweede verkiezing de zaak alleen nog maar zal vergeren, staan alle 'groten der aarde' erop dat zij willen dat Griekenland wél in de eurozone blijft. Over één zaak wordt nu wel zedig gezwegen: wat als de Grieken zélf opstappen? De hele wereld mag zeggen wat ze wil, als de Grieken straks beslissen dat ze niet zinnens zijn de schuldherschikkingen, die ze al gekregen hebben, door te voeren, dan kan niemand hen verplichten in de eurozone te blijven. De enige die daarvoor gewaarschuwd heeft, Karel De Gucht (als het goed is, zeggen we het ook), wordt nu zelf met een scheef oog bekeken door de andere Europese hypocrieten... Een andere dooddoener die niet wil wijken is die van de index. Dat hebben we pas nog kunnen meemaken bij de vieringen in mineur van Rerum Novarum. De nationale bank, het IMF en de Europese commissie zijn het op dat punt eens, dat er minstens over moet kunnen gepraat worden. Onze linkse partijen en de vakbonden blijven dat weigeren, terwijl statistisch al bewezen is, dat het huidige stelsel de koopkracht van onze mensen meer kwaad dan goed doet. Als we gewoon even eenvoudig redeneren: waarom zou dat systeem voor ons goed zijn, terwijl het in geen enkel ander land nog bestaat in de vorm zoals wij het hebben. Het is hier gewoon: 'na ons, de zondvloed'.
Zoals verwacht, is Electrabel begonnen zijn niet-kerncentrales te sluiten, netjes communautair verdeeld: één in Vlaanderen en één in Wallonië. Redenen daarvoor heeft de maatschappij genoeg: niet rendabel, o.m. o.w.v. de halvering van de CO2 emissierechten, de kolentaks en zijn injectietarieven. In Ruien komen daarmee 105 jobs te vervallen en in Les Awirs, bij Luik 27. Daarmee draait het nu Franse Electrabel zijn capaciteit in België terug, iets wat de maatschappij niét doet in het buitenland. Zowel in Rotterdam als in het Duitse Willemshaven bouwt ze nieuwe centrales. Bij ons gaan straks waarschijnlijk ook de centrales van Dogenbos, bij Brussel, en Herdersbrug, bij Brugge dicht. Van de Lanotte tilt er niet te zwaar aan, zegt hij. Als men ervan uit gaat dat de centrale verlies maakt, dan moet Electrabel die maar gratis aan de Belgische staat overlaten. Dat zou, steeds volgens Vande La, kunnen gebeuren door het hoogspanningsbedrijf Elia, maar dan moet daarvoor eerst de wet gewijzigd worden. Tot daar de officiële commentaar uit onze gezagsgetrouwe en politiek-correcte, slaafse media. Wat men ondertussen nog steeds niet in de gaten schijnt te hebben, is het feit dat de Belgische staat op kousenvoeten aan het nationaliseren is. In Belgacom heeft het een meerderheid, Dexia is ook al staatsbezit en nu gaat Vande La er voor zorgen, dat de staat ook zelf energie gaat verwekken (en verkopen). Als men er nu al van uit gaat, dat er in dit land al een energietekort zal zijn vóór 2015 (wanneer de oudste kerncentrales kunnen gesloten worden), dan is het gewettigd zich grote zorgen te maken over zo'n staatsinterventie, waarbij de putten straks weer zullen mogen gevuld worden door de belastingbetaler. Wordt gegarandeerd vervolgd...
Toch nog even de tijd gehad om iets te schrijven. Mijn gasten slapen langer uit dan ik!
In mijn blog van 13 dezer (de canvas en andere collecties), vroeg ik mij af wat die 'Track' rommel de stad Gent zou kosten. Daar ben ik intussen achter gekomen: drie miljoen zeshonderdduizend euro! Daarbij niet inbegrepen de indirecte kosten voor de stad i.v.m. veiligheid en netheid (zeg maar het opruimen van de achtergelaten rommel). Die kosten hoopt men te kunnen dekken met de komst van een kwart miljoen bezoekers. Eerst zien, zei de blinde en daarna nog afwachten, of die bereid zullen zijn in Gent veel geld achter te laten. En daar houdt het niet mee op. Het hele project wordt ook nog eens doorkruist door een initiatief van eeuwige dwarsligger Jan Hoet, inwijkeling uit Geel (!) en zgz paus van de hedendaagse kunst. Hoet heeft een eigen tentoonstelling ingericht in de Sint Baafskathedraal, zonder budget, met binnenlandse vrijwilligers. Dat waarschijnlijk als opwarmertje voor het 'kunstproject' dat hij op stapel heeft staan in China en waar hij al met de plaatselijke autoriteiten overhoop ligt nog vóór het begonnen is. M.i. zal hij daar meer tegenwind krijgen dan in zijn multiculturele thuisstad...
Het is niet alleen de Open VLD die in zak en as zit. Wat te denken van CD&V, ooit veruit Vlaanderens grootste partij? Vandaag vieren ze 'Rerum Novarum', maar van die 'nieuwe zaken' is er weinig of niets te merken. Dat 'vieren' is trouwens ook met een grove korrel zout te nemen. Na het debacle met Dexia, met in de nasleep de vereffening van de gemeentelijke holding en vooral Arco, valt er bij het ACV trouwens nog weinig te vieren. De toespraak van Steven Vanackere daar ergens in Limburg had meer weg van een lijkrede dan een oproep tot actie. Als er aan zijn toespraak al iets positiefs was, dan was het niet wát hij zei, maar alleen het feit dat hij er nog openlijk voor durft uitkomen dat hijzelf tenslotte ook een ACV'er is. Misschien is het wel de constante aanwezigheid van ACV'ers aan de top van de partij en de regeringen, die de partij de das hebben omgedaan. Denk maar aan Leterme, Martens, maar vooral aan poenpakker Dehaene die, in tegenstelling tot de kleine belegger, zijn centen geïncasseerd heeft en er nog steeds mee bezig is. En die tegelijkertijd dan nog de linkse uithangt (dat laatste geldt trouwens ook voor Verhofstadt, maar dat doet hier even niet ter zake). En nu we toch over Limburg bezig zijn, Wouter Beke, uit het Limburgse Leopoldsburg weet het ook zo stilaan niet meer. Op de familiedag van zijn partij stelde hij vorige week als hoofdpunt van de CD&V agenda, dat ze zich zou blijven inzetten voor de kinderbijslag. De man ziet blijkbaar spoken, zoals Don Quichote de windmolens verwarde met vijanden. Wie is er tegen die kinderbijslag, wie wil daaraan iets wijzigen? Als de man niets beter vindt (zijn slagzin 'iedereen inbegrepen' en het logo met de accolade - die niemand begrijpt - zijn trouwens al even idioot), kan hij straks hetzelfde zeggen over de pensioenen of de ziekteverzekering, om maar iets te zeggen. Evenmin als Open VLD blijkt CD&V immers nog een verhaal te hebben. Een partij die ooit abortus en euthanasie heeft toegelaten, die bij zowat al zijn sociale organisatie de C van christelijk en de K van katholiek heeft laten vallen (de KAV was het laatste slachtoffer), verdient het niet zich op te werpen als 'de' gezinspartij. En dan hebben we het niet eens gehad over haar lamme-goedzak-vlaamsgezindheid, haar toegeven 'met de dood in 't hart' van de Vlaamse eisen en het steeds terugvallen op haar 'verantwoordelijkheidszin' als er geen andere excuses meer zijn. Beke mag dan wel zeggen, dat de peilingen hem kunnen gestolen worden, ik heb zo de indruk dat hij daar niet zo gerust in is. Op 14 oktober zal hij het wel te weten komen.
---
Vandaag krijg ik het bezoek van enkele vrienden uit Sardinië, waarmee ik een paar dagen rondtrek in Vlaanderen. Het zou dan ook kunnen dat mijn blogs van vrijdag en zaterdag erg klein zullen zijn of zelfs niet zullen verschijnen. Dat zou dan de eerste keer zijn sinds begin februari 2006. Zondag ben ik er in elk geval weer.
Vier jaar gelden won Obama het Amerikaanse presidentschap met de slogan 'Change'. François Hollande deed dat zopas nog eens over in Frankrijk met 'Changement' en Bart De Wever is aardig op weg om enkele verkiezingen te winnen met 'Verandering'. Dat alles moet Croo'tje en Co op het idee gebracht hebben om het ook maar eens te wagen. Hij noemt het 'Vernieuwing' en plakte er op de 'Visie'dag in Gent nog enkele andere ronkende begrippen tegenaan: 'Duurzaamheid' (een dada van de groenen), 'Verantwoordelijkheid' (een afgezaagd refrein van de tsjeven) en 'Rechtvaardige vrijheid', wat dat laatste ook moge betekenen. De vraag is maar of de kiezers, die hij daarmee wil lokken, gaan warm lopen voor zo'n reeks abstracte begrippen. E.e.a. heeft te maken met de recente uitspraken van o.m. Quicky en De Gucht, die vinden dat hun partij geen 'verhaal' meer heeft en zeker met die van Noël Slangen, de ex-spindokter van Verhofstadt, die een bommetje legde onder die visiedag door de dag ervoor aan 'De Morgen' te vertellen dat er open paniek was bij de Open VLD. Tussendoor bestond het 'arendsoog' Rutten om Di Rupo in het parlement nog eens uitgebreid de zolen te likken, iets wat nu in Vlaanderen precies niet op gejuich zal onthaald worden. Men zou voor minder panikeren. De echte oorzaak van het falen van de Vlaamse liberalen heet Verhofstadt. De man, die in de jaren negentig aardig op weg was om zijn partij te vervlaamsen, heeft het daarna helemaal verknoeid door de PS en de groenen naar de mond te praten, door de eigen burgermanifesten compleet te verloochenen én de kans de missen de financiën van dit land op orde te stellen. De man die de partij had groot gemaakt, heeft ze ook kapot gemaakt. Een beetje vergelijkbaar met wat Hugo Schiltz gedaan heeft met de Volksunie. Ondertussen is Verhofstadt naar Europa vertrokken, waar hij ook al aardig bezig is het blauwe gedachtengoed naar de bliksem te helpen. Ook daar papt hij aan met de groenen en is hij de beste vriend geworden van hun Europees opperhoofd, Cohn-Bendit, zoals pas nog gebleken is uit een dubbelinterview in De Tijd van 24 maart. Zijn recente uitgebreide gelukwensen aan het adres van de socialist Hollande zal de blauwe zaak zeker ook geen goed doen. Om er in Vlaanderen nog iets van te bakken, zal de al dan niet Open VLD inderdaad voor een verandering moeten zorgen, maar dan een in de Vlaamse richting en niet langer als een vijfde, wat zeg ik: zesde! wiel aan de wagen van de huidige door de PS gedicteerde regering te hangen. De vraag is maar of er genoeg liberalen zullen overblijven die dat gaan snappen.
Groot nieuws gisteravond in het VRT-journaal: het planbureau heeft berekend dat de groeivooruitzichten van onze economie niet op -0,1% staan, zoals eerst gesteld, maar op +0,1! Wat een nieuws, zeg, zeker als men weet dat er minstens een groei van 2% moet zijn om de werkgelegenheid te verbeteren. Datzelfde planbureau meldde ook nog dat er voor het hele jaar 2012 zo goed als geen groei zou zijn en dat we een verhoogde tewerkstelling pas kunnen verwachten vanaf 2013 en 2014, waarna het land in 2015 een begroting in evenwicht zou hebben. Dat laatste dan wel als men tegen die tijd nog eens 11 miljard euro extra zou besparen. Het is niet de eerste keer dat ik me afvraag hoe die lui aan die cijfers komen, zeker als men weet dat - als puntje bij paaltje komt - ze er meestal naast zitten. De eindcijfers over een heel jaar kent men normaal pas enkele maanden ná dat jaar en meestal is het resultaat dat die van het planbureau niet klopten. Ik heb zo de indruk dat de dames en heren van dat bureau dikbetaalde ambtenaren zijn die met e.o.a. liefst zo rooskleurig mogelijk verhaal naar buiten (moeten) komen om hun eigen reden van bestaan te verrechtvaardigen. En er is meer. De dag van vandaag moet men echt geen economisch of financieel expert zijn, om te weten dat alle mogelijke plannen daaromtrent morgen waardeloos kunnen zijn. Om te beginnen is er in dit land nog steeds geen ernstige aanzet gegeven om de kosten van de vergrijzing op te vangen, wat in de ons omliggende landen al wél gebeurd is. Kosten die trouwens vrij nauwkeurig voorspelbaar zijn. Ten tweede is er het Griekse zwaard van Damokles (niet toevallig ook een Griek) dat boven de eurozone blijft hangen en waarvan men weet dat het België een paar miljard euro extra zal kosten. Tenslotte zijn er de dreigende kosten van een verkeerd uitvallende Dexia affaire, die nog veel erger zullen zijn. Redenen genoeg voor zo'n planbureau om de voetjes op de grond te houden en het land niet blij te maken met een dooie mus van enkele tienden van een procent, waarover daarenboven geen enkele zekerheid is en iedereen het raden naar heeft.
'Als je de Belgische economische structuur bekijkt, dan is België een mediterraans land, maar dan zonder Middellandse Zee. Het slechtste van twee werelden'. Bovenstaande komt van Christopher Pissaridis, Nobelprijswinnaar voor economie. Volgens hem heeft dit land twee grote problemen: de overdreven bescherming van werklozen (bijna geen voorwaarden aan de uitkeringen en een te lage activiteitsgraad) en is de huizenmarkt bij ons niet flexibel genoeg. Dat verklaart mee waarom we hier met zoveel werklozen zitten en toch ontelbare vacatures niet ingevuld krijgen. Wie geen werk vindt vlak bij huis, bij manier van spreken, gaat liever doppen. Dat waren problemen die men vroeger ook in andere landen had maar daar meestal op e.o.a. manier werden opgelost. In Groot-Brittannië bv door de rechtse Thatcher (én de linkse Blair) en in Duitsland door de linkse Schröder. En dan is bovenstaande eigenlijk nog maar een deel van het verhaal. De brave (en slimme) man mag dan al een Nobelprijs gewonnen hebben, van de interne structuur en de problemen van dit land heeft hij blijkbaar toch geen kaas gegeten. Andere landen hebben nl niet de problemen die dit land verscheuren, problemen die nog steeds communautair genoemd worden, maar hoe langer hoe meer economisch en financieel zijn. Als het morgen bv tot een splitsing van de eurozone zou komen - en dat wordt met de dag waarschijnlijker door het bijna zekere afhaken van Griekenland - wat dan met Belgenland? Vlaanderen zou probleemloos bij Duitsland kunnen aansluiten, maar zal die kans niet krijgen als het binnen het Belgische keurslijf moet blijven. I.pl.v. de (d)euro krijgen ook wij hier dan straks te maken met de lager gequoteerde (z)euro. Met dank aan de PS en de Vlaamse traditionele partijen die Di Rupo achterna lopen. Terloops nog dit: het oordeel van zo'n Nobelprijswinnaar (en waarschijnlijk heel wat van zijn collega's) geeft nog maar eens aan dat het buitenland de Vlaamse onafhankelijkheid zo maar niet zal toelaten (gewoon omdat ze niet weten hoe het er hier aan toe gaat) en dat het dan ook best is dit via een de omweg van het confederalisme te doen. Misschien geeft dat ook de oplossing om Vlaanderen bij de (d)euro en niet bij de (z)euro te krijgen.
