Tijdens het VLD-congres waarop de partij de nieuwe naam "Open VLD" aannam, al dan niet voor exclusief gebruik naar de verkiezingen toe, werd ook het Vivant partijtje, privé speeltje van zakenman Duchâtelet, politiek opgedoekt. Zogezegd werden enkele van zijn basisprincipes overgenomen, maar in werkelijkheid heeft de al dan niet Open VLD maar één programmapunt: Verhofstadt aan de macht houden. Al de rest is praat voor de vaak. Dat was waarschijnlijk ook de reden waarom de toespraak van Duchâtelet op dat congres één lofzang was op de leider die de gemeenteraad van Gent belangrijker vindt dat zijn buitenlandse politiek. Het is ooit anders geweest, want Verhofstadt wou de Europese numero uno worden. Daarvoor had Patrick Dewael zijn post als minister-president van de Vlaamse regering opgezegd (waarbij nog eens duidelijk wordt hoe weinig Vlaanderen voor de progressieve blauwen betekent) met het duidelijke doel Verhofstadt op te volgen als eerste piet van zodra deze naar Europa zou vertrokken zijn. Volgens Duchâtelet in zijn speech op het verkiezingscongres, had Verhofstadt de Europese topjob niet gehaald, omdat hij tegen de oorlog in Irak was. Welnu, dat is een leugen. Verhofstadt was al tegen de USA vanaf hij hier premier werd van de eerste paars-groene regering. Het was België (en België alleen) dat aarzelde om de States haar steun toe te zeggen na 09/11/2001. Daarna waren er nog enkele anti-Amerikaanse uitspraken van ministers van Verhofstadt's kabinet, in het bijzonder vanwege Flahaut, die in de States helemaal geen goedkeuring vonden, integendeel. De echte reden echter, waarom Verhofstadt er niet in slaagde Prodi op te volgen had trouwens helemaal niets met Amerika te maken, maar alles met Europa. Dat weten we nu van Hans-Gert Pöttinger, de nieuwe voorzitter van het Europees parlement die recentelijk nog gezegd heeft dat de Europese Volkspartij (EVP), de grootste fractie in het Europees parlement, destijds tegen Verhofstadt heeft gestemd omdat Guyke (samen met Chirac) de belangrijkste tegenstander was van de verwijzing naar God en de Christelijke tradities in het voorwoord van de Europese Grondwet (N.B. mede samengesteld door ACV-er en neo-socialist Dehaene). Het ontbreken van een deel van de historische waarheid is er trouwens mede de oorzaak van geweest, dat die Grondwet er voorlopig nog steeds niet gekomen is en er waarschijnlijk ook nooit zal komen in zijn oorspronkelijke versie. "Al loopt de leugen nog zo snel, de waarheid achterhaalt haar wel." Dat spreekwoord geldt ook voor Duchâtelet en zijn Open-VLD bondgenoten.
Inbev, het vroegere Interbrew, het nog vroegere Stella Artois, houdt niet op met groeien. Het bedrijf is nu al, volgens volume, de grootste bierbrouwer ter wereld en nog lijkt het niet gedaan. Het overweegt nl een fusie met Anheuser-Busch, de grootste brouwer qua omzet en koploper in Noord-Amerika. Als die fusie er komt, zal dat nieuwe bedrijf niet alleen de grootste ter wereld zijn op alle gebied, maar tevens één kwart van alle bier brouwen. De vraag is nu: wat zijn wij, Vlamingen, daarmee? Het antwoord is: bitter weinig. De hoofdzetel is weliswaar nog steeds in Leuven, maar daarmee is alles gezegd. In de raad van bestuur zitten nu al meer Brazilianen dan Belgen (dat is zo sinds de laatste grote overname in Zuid-Amerika) en als die Amerikanen erbij komen zal het aantal eigen mensen nog beduidend krimpen. De aandeelhouders varen er wel wel bij, maar - voor zover ik me dat herinner - waren dat in eigen land alleen maar enkele franskiljonse families. België is altijd een bierland geweest en Vlaanderen heeft ook daarin een grote rol gespeeld, al dient gezegd dat er ook in het Waalse gedeelte zeer goede bieren gebrouwen worden (denk maar aan Orval, Jupiler e.a.). Dat neemt niet weg dat Vlaanderen van de nieuwe biergigant niet moet rekenen op enige voorkeursbehandeling. Dat hebben we zopas nog kunnen meemaken met de zaak van het Hoegaardse witbier. Men was op een gegeven ogenblik zelfs gestopt met witbier te maken, tot Richard Celis de laatste brouwerij overnam, opknapte en het speciale bier opnieuw ging brouwen volgens het eeuwenoude recept. Het sloeg meteen aan en werd zo'n succes, dat Celis het enkele jaren geleden doorverkocht aan het toenmalige Interbrew. Tot daar was er niets mis tot Inbev vorig jaar besloot het brouwen van de Hoegaarden over te hevelen van het historische Vlaamse Hoegaarden naar het Waalse Jupille, enkel en alleen omdat het zo waarschijnlijk meer zou opbrengen. Zoals de zaken er nu bijstaan, blijkt dat laatste niet het geval te zijn geweest. In Jupille slaagt men er nl niet in het witbier, dat o.m. tarwe bevat en hergist op de fles, te brouwen volgens de kwaliteitsvereisten. Er worden daar zelfs geregeld hele brouwsels in de Maas gekipt! Om de schande nóg groter te maken heeft het bedrijf nu beslist de productie "voorlopig" toch maar in Hoegaarden verder te zetten. Hip-hip-hoera, dus, ware het niet dat blijkt dat men ondertussen in de vestiging van Hoegaarden drie kwart van de werknemers heeft ontslagen of elders ondergebracht. Dat heeft als gevolg dat er nu van het kwart overblijvenden gevraagd wordt de productie die vroeger met vier maal meer mensen werd "gedraaid", nu door dat kwart zou moeten gebeuren. Als gevolg daarvan draait men bijna dag en nacht, weekeinden inbegrepen. Wat de Walen in Jupille met een grote bezetting niet kunnen, moeten de Vlamingen nu in Hoegaarden bekopen. M.a.w. Vlamingen, werken jullie meer de naad maar uit je hemd, eens dat ze in Jupille gesnapt hebben hoe het wél moet, kan de productie weer naar daar en hebben we jullie weer niet meer nodig! Het is altijd hetzelfde liedje: Vlaanderen werkt, Wallonië staat erbij en kijkt ernaar (maar vult wel zijn zakken). En ondertussen zijn een groepje geleerde (maar niet verstandige) professoren bij elkaar gaan zitten om tot het besluit te komen dat we beter wat meer België en wat minder Vlaanderen zouden hebben. Ge moet al een open VLD-er zijn om daar in te trappen!
Uit het jaarverslag van de nationale bank blijkt duidelijk, dat België, ondanks de goede economische conjunctuur van het laatste jaar, marktaandeel verliest aan de concurrentie van de ons omliggende landen én dat het een tekort heeft op de overheidsfinanciën. Dat laatste dus ondanks de hoera kreten uit de paarse meerderheid die het steeds heeft over een sluitend budget. Dit is alleen schijn omdat het sluitend budget verkregen wordt door de eenmalige uitverkoop van overheidsgebouwen en door andere weinig serieuze ingrepen. Dit is nieuws dat feitelijk iedereen al weet, maar het kan geen kwaad dat het eens bevestigd wordt door een "min of meer" neutrale instantie. Ik schrijf min of meer, want ook Guy Quaden, de gouverneur van die nationale bank, is politiek benoemd en moet dus rijden en omzien. Daarom pleit de man, in eenklank met Verhofstadt, voor meer inkomsten voor het federaal niveau en minder voor het regionale. Dus voor meer België en minder Vlaanderen, wat het is dat gewest dat de centen in de Belgische lade zal moeten brengen. Men is er nl achter gekomen dat de federale regering hooguit nog 15% van haar budget kan aanwenden voor eigen gebruik. Al de rest gaat naar de sociale zekerheid, de gemeenschappen en de gewesten. Vooral de Franse gemeenschap is het het gros van de centen gaan lopen, deel door het Lambertmont akkoord van 1991, deels door de miljarden die nog steeds van noord naar zuid getransfereerd worden, al dan niet via het zgn Brussels gewest. Voor alle bevoegdheden die Vlaanderen na de verschillende staatshervormingen gekregen heeft, zijn de francofonen betaald geworden in klinkende munt. Vroef of laat (en het zal eerder vroeg zijn, zeg maar 2010/2020) zal het federale België crashen en dan zal het hele uitkeringssysteem ook failliet zijn. Wij, Vlamingen moeten ons daarop niet al te zeer verheugen, want het zullen wij zijn die het hoe dan ook zullen mogen betalen. De roep naar meer België vanwege Verhofstadt en zijn colleborateurs is dan ook een kreet om meer centen. Om die te krijgen moet er minder Vlaanderen komen. Dat kan o.m. door nationale kieskringen en een paritaire senaat op te richten en door buitenlandse handel en nog een aantal zaken terug federaal te maken. Alles is goed, als Vlaanderen maar minder te zeggen krijgt, zodat men dat gewest de rekenbing kanb voorleggen. Volgens Luc Van der Kelen in zijn opiniestuk van gisteren in Het Laatste Nieuws zal het moeilijk anders kunnen. "Als de politici het daarmee niet eens zijn", schijft hij "staat dat hen vrij, maar dat ze dan zorgen voor een beter idee". Wel, mijnheer Van der Kelen, er is een veel beter idee: een onafhankelijk Vlaanderen!
In mijn blog van 10 februari ("Bedrijfswereld versus Verhofstadt) had ik nog geschreven dat het angstaanjagend wordt als men weet dat veroordelingen hier afhangen van de uitspraak van een rechter. Lang hebben we niet moeten wachten om daarvoor enkele nieuwe voorbeelden te krijgen. In het zgz "sms-proces" maakte de voorzitter er zo'n potje van dat het hele assisenproces zal moeten worden overgedaan. Echt iets voor het Absurdistan waarin we hier leven. Bij een ander assisenproces, ditmaal in Gent, werden dader en mededader aan twee verschillende zaken schuldig bevonden, waarop het openbaar ministerie vond dat ze die jury beter zouden kunnen opdoeken. Dat rechters het beter zouden doen werd dus in de "sms"-zaak duidelijk ontkend. Een proces over de pma-drugs, waarbij een half dozijn doden vielen, is na zes (6!) jaar eindelijk van start gegaan. De hoofddader is er ondertussen niet meer bij; hij heeft onlangs zelfmoord gepleegd. Die man zat trouwens, na een veroordeling van 12 jaar, al eens acht jaar in de cel voor dezelfde feiten. Het ophefmakende marineproces in Hasselt is tenslotte in mineur geëindigd. Blijkbaar gaat men ervan uit dat de Staat bestelen in België niet zo erg is. De gevangenisstraffen bedroegen nooit meer dan zes maanden en die moeten dus in dit land niet uitgezeten worden. Ook dat danken we aan tante Laurette. Als de centen maar terugbetaald worden! De vraag is nu wat er zal gebeuren op de nog af te werken processen binnen het leger, want er staat nog zo'n half dozijn op het programma en bij de meesten daarvan gaat het over veel meer geld dan bij het Limburgse proces van de eeuw... Ondertussen blijkt de wapenwet een zeef te zijn. Aan de ene kant kunnen de wapenhandelaars eigenlijk best hun deuren sluiten. Een wapen verkopen blijkt tegenwoordig een zaak van lange adem te zijn. Anderzijds hangt de nieuwe wet, die in 48 uur door het parlement was gejaagd, met haken en ogen aan elkaar, in zover dat Tony Van Parijs, de gerechtsspecialist van de CD&V en oud minister van Justitie, beweert dat men de dag van vandaag zelfs niemand kan straffen die met een geladen geweer door de straten loopt! Een ander aspect van heel dat wapengeleuter is dat de ingeleverde wapens, zo'n 60.000 stuks, nog altijd zo goed als onbewaakt op de politiekantoren liggen en feitelijk vragen om gestolen te worden. Om nog niet te spreken van het veiligheidsaspect binnen die commissariaten, want bij die wapens bevindt zich ook munitie. Tenslotte was er deze week nog maar eens een staking bij het personeel van de gevangenissen, o.m. omdat er niet genoeg cipiers zijn. Enkele weken geleden waren er ingangsexamens voor cipiers en kwamen er zo'n 10.000 kandidaten op af. Daaruit zou men er een 1200 kiezen en zou er een wervingsreserve worden aangelegd. Of we dat allemaal moeten geloven, is een ander verhaal. Bij mijn weten is er enkele jaren nog eens zo'n ingangsexamen geweest en waren er toen ook al 4.000 kandidaten. Was daar dan niemand van overgebleven of heeft men toen vergeten een reserve aan te leggen? Heerlijk, heerlijk! zou Toon Hermans gezegd hebben!
Gisteren verscheen er in De Standaard, op de eerste bladzijde, een oproep van Leterme, die alle Vlamingen uitnodigde werk te maken van een warme samenleving. "Wie daarover ideeën heeft", schreef hij, "mag mij mailen: yves.leterme@skynet.be". Ik heb dat meteen gedaan en Leterme volgende mail verstuurd:
Geachte Heer Minister-President, U nodigt ALLE Vlamingen uit werk te maken van een warme samenleving. Om dat te bereiken, moet u en uw partij én uw regering in de eerste plaats ervoor zorgen, dat er een einde wordt gemaakt aan het cordon sanitaire. Zolang een kwart van de Vlaamse kiezers - en dat zijn er één miljoen - in het politiek en maatschappelijk leven niet meetellen en bovendien in de media als paria's worden behandeld, kan er van een warme samenleving geen sprake zijn. Aan u om daar iets aan te veranderen.
Ik kreeg vanmorgen warempel daarop een reactie, zogezegd van Leterme himself, maar dat zal wel een medewerker geweest zijn (er waren, gisteren alleen al 700 mailtjes bij hem aangekomen). Zoals te verwachten, was dat antwoord erg vrijblijvend:
"Ik heb uw mail goed ontvangen en met veel aandacht gelezen. Uw reactie bewijst, zoals de honderden andere die ik tot nog toe ontvangen heb, dat de vele vormen van geweld in onze samenleving en de groeiende behoefte aan respect en fatsoen vele mensen terecht beroeren. Ik neem mij voor u op de hoogte te houden van verdere stappen in deze aangelegenheid."
Ik maak mij niet teveel illusies over een eventuele stopzetting van het cordon, ook niet door het Vlaams Kartel, Leterme op kop. De man is een specialist van het zich op de vlakte houden. Hij doet me in dat opzicht denken aan Dries van Agt, Lubbers en Balkenende. Die konden/kunnen ook zo wollig praten zonder iets iets te zeggen. Vlaanderen vraagt daden, geen woorden Het is trouwens zeer opmerkelijk dat de top van de CD&V onlangs nog eens ergens in het geheim is gaan vergaderen met enkele van de oude CVP-krokodillen: met o.m. de brave Leo Tindemans, de Belgicist Eyskens, de B-plusser Martens en de neo-socialist Dehaene. Dat is voor Vlaanderen geen goed signaal, integendeel. Als de raad van die "éminences grises" wordt gevolgd, dan gaat de CD&V dezelfde weg op als de partij van Verhofstadt en dat is het laatste wat Vlaanderen hebben kan. Zolang er een cordon blijft bestaan, tegen wie dan ook, kan er geen sprake zijn van een warme samenleving. Het blijft dan "wij" tegen "zij". Alleen de nuttige idioten zien zoiets niet in.
Minister De Decker is de laatste tijd al bevallen van enkele ideetjes die niet altijd even gelukkig gevonden zijn maar die toch aantonen dat de man probeert na te denken. Zijn voorstel bv om het Belgische ontwikkelingsgeld in Kongo vanaf volgend jaar te verdubbelen, was geen goed idee. Laten we eerst afwachten wat Kongo er zelf van terecht brengt en verder alleen nog initiatieven nemen samen met de E.U. en/of the Verenigde Naties. Ons landje is te klein om op zo'n half continent nog iets te betekenen. Baas ganzendonk Flahaut is trouwens reeds door de E.U. teruggefloten nadat hij op eigen houtje het Kongolese leger (of wat daarvoor moet doorgaan) wou gaan "doorlichten". Een tweede idee van minister De Decker, nl jonge criminelen verplicht in te lijven in een speciale, nog op te richten militaire eenheid, is m.i. wél een goed idee. Op die manier zouden er verschillende problemen samen kunnen worden opgelost: - De kereltjes zouden de kans krijgen te leren wat autoriteit en discipline is. Wie dat aanvaardt, kan er later alleen maar goed bij varen. - Voor wat de allochtonen boefjes betreft - en dat is de grote meerderheid - zouden die de kans krijgen eens degelijk Nederlands of Frans te leren, eventueel via extra lessen. Dit houdt ook in dat de eenheden dan gesplitst zouden moeten zijn volgens de taalrol. - Misschien kan men van de gelegenheid gebruik maken ze een beroep aan te leren, mecanicien of vrachtwagenchauffeur bv of zou men ze - bij goed gedrag - de kans kunnen geven een carrière in het leger te maken. - Volgens de uitlatingen van legerkorpsoverste Van Daele zijn er enkele duizenden militairen teveel in ons leger. Een deel daarvan zou men kunnen inschakelen in de begeleiding van de jongeren en zo een zinvolle bezigheid geven. - Enkele kazernes die men al lang had moeten sluiten, maar nog steeds open zijn, zou men speciaal voor deze dienst kunnen aanpassen. - Door de jonge criminelen uit de gevangenissen, tuchthuizen en centra voor jeugdcriminelen te halen, zou er in die nu bomvolle instellingen weer plaats komen. --- Ik heb het steeds een vergissing gevonden dat men de militaire dienstplicht heeft afgeschaft. Ook vóór de aankomst van de horden allochtonen die ons land overspoeld hebben, waren er genoeg eigen jongens die bij het leger voor het eerst in aanraking kwamen met de buitenwereld, met autoriteit en discipline. Veel van wat er nu dagelijks rondhangt in cafés en aanverwante zaken zou een veel zinvollere bezigheid kunnen hebben in het leger of een soort nationale arbeidsdienst. Tegelijkertijd zou het leger kunnen beschikken over een reserve van jonge kerels die, mits een goede begeleiding, meer kunnen betekenen voor het land dan de grote groep beroepsmilitairen voor wie het leger nu alleen maar een vaste job betekent.
Op een partijcongres in Brussel heeft de VLD de naam bekend gemaakt waarmee ze naar de kiezer zal gaan op 10 juni: "Open-VLD". Helemaal geen verrassing, want dat was al enkele dagen bekend en eigenlijk verandert er niets: VLD blijft VLD. De VLD staat, in tegenstelling tot wat men beweert, trouwens niet open voor iedereen. Vraag het maar aan Coveliers, Dedecker en Bouckaert. De huidige VLD is een soort SP.a-blauw. Verhofstadt zegde trouwens dat hij geen enkele coalitie uitsluit, op voorwaarde echter dat aan enkele VLD-standpunten niet geraakt wordt. Daaronder de ethische "verworvenheden" van paars/groen en paars II en het antiseparatisme. Dat betekent, dat de Open-VLD de deur sluit voor de CD&V en het Vlaams Belang en in feite de Vlaamse meerderheid straks a-priori uitsluit. Dat is ook nodig, want Verhofstadt wil minder Vlaanderen en meer België. Hij wil gewoon niet snappen wat bv de Waalse senator Destexhe zopas nog geschreven heeft, nl dat Wallonië het meest achterlijke gebied van West-Europa aan het worden is en zelfs voorbijgestoken wordt door bepaalde regio's van Midden- en Oost-Europa. Wallonië wordt enkel en alleen recht gehouden door de Vlaamse steun. Meer dan 80% van de Belgische export is Vlaams. De Vlaamse werkloosheid daalt, de Waalse stijgt. Op wereldvlak staat Vlaanderen op plaats 5, België op plaats 20 en waar Wallonië staat weten we zelfs niet; daarvan is geen cijfer bekend, maar het zal wel ergens achteraan zijn. Qua kwaliteit van scholen zit Vlaanderen bij de top, Wallonië (én Brussel) bij de staart. Het gevolg daarvan is het verschil in jeugdwerkloosheid. Dit rozig beeld van Vlaanderen dreigt echter te verkleuren. Volgens de laatste cijfers en grafieken van de sociaal economische raad van Vlaanderen (serv), zakt Vlaanderen stilaan weg uit de Europese top. De grote oorzaak daarvan ligt bij zaken waarover Vlaanderen geen controle heeft, zoals de arbeidskosten en de werkloosheidsval, twee problemen die er zijn omdat ze nog onder de Belgische bevoegdheden vallen. Als men Wallonië een grote dienst wil bewijzen, dan moet ervoor gezorgd worden dat Vlaanderen de kans krijgt zichzelf verder zelfstandig te ontplooien. Dat is niet alleen goed voor ons, maar ook voor de Waalse buren. Uitgerekend nu komt die "Open-VLD" met een plan om de zaak een stuk terug te draaien in de richting van het oude België, la Belgique de papa. En dat noemt men dan "progressief", "paars plus" en nog een paar van die onzinnigheden. Het doet denken aan de oude liberale partij onder Vandenaudenhoven. Die ging op een gegeven ogenblik ook naar de verkiezingen met de Belgische driekleur. Zijn partij heeft toen flink op haar donder gekregen. Hopelijk herhaalt die geschiedenis zich. Wie niet horen wil, moet voelen!
