Als er ergens in Vlaanderen een burgemeester zijn boekje te buiten gaat, dan wordt die stante pede niet alleen op de vingers getikt, maar zelfs vervangen door wat men vroeger een 'regeringscommissaris' noemde. Het hoeft zelfs niet eens een burgemeester te zijn. Vrij recentelijk werd in Vilvoorde nog de directeur van een gemeentelijke huisvestingsmaatschappij door zo'n soort commissaris vervangen n.a.v. wanbeheer. Ik heb vroeger al enkele keren in deze rubriek geschreven, dat het niet volstond de opstandige burgemeesters uit de faciliteitengemeenten niet te benoemen, men had ze ook meteen moeten vervangen. Dat is toen niet gebeurd en dan zal nooit meer gebeuren, want door de diverse toegevingen die de Vlaamse meerderheidspartijen gegeven hebben om B-H/V toch maar gesplitst te krijgen, zitten die tegenwringers nu op rozen. Dat verklaart mede hun offensief om de laatste Gordel te boycotten en de Vlamingen eens fijntjes te laten voelen dat ze daar lachen met ons territorialiteitsprincipe. Nadat Sint-Genesius-Rode al een start- en aankomst geweigerd had, schrapt Linkebeek nu een wandelroute van de Gordel. Dat laatste is trouwens helemaal symbolisch, want wie gaat er nu een wandelaar tegenhouden? Het is gewoon een zoveelste rondje Vlamingen pesten. Volgens Carla Galle, administrateur-generaal van het inrichtende Bloso heeft de Gordel steeds goed gedraaid dank zij haar 'stille diplomatie'. Dat laatste blijkt dan ook verleden tijd te zijn, één jaar vóór ze haar eigen Gordel opdoekt (iets dat ze trouwens vorig jaar al wou doen). Galle, in een vroeger leven ooit politiek secretaris van de SP, zal er zich wel voor hoeden haar rode medestanders in de regering Di Rupo voor het hoofd te stoten. Als het hele Gordelverhaal ons iets geleerd heeft, dan is het wel dat stille diplomatie t.o.v. onze francofonen niets uithaalt. Om de Gordel in zijn huidige vorm te behouden is het nu te laat. Het is echter niet te laat die boycottende burgemeesters straks op het matje te roepen en ze eventueel te vervangen. Zie je dat al gebeuren?
Het moet niet altijd politiek zijn. In het wetenschappelijk vakblad Science verscheen zopas een studie die zou aantonen dat de Indo-europese talen, waartoe ook het Nederlands behoort, afkomstig zouden zijn uit het gebied dat nu Turkije* heet. Van daaruit zouden die talen zich over heel Europa en een deel van Azië verspreid hebben en dat gebeurde ongeveer gelijk met de opkomst van de sedentaire landbouw. Eerder werd al aangenomen, dat die talen vertrokken zouden zijn vanuit de huidige Russische steppen, ten noorden van de Kaspische Zee, wat ook niet zo heel erg ver uit de richting is. Eigenlijk is dat niets nieuws, want dat was al langer bekend. Alleen was er geen steekhoudend bewijs voor, iets dat er nu wel zou zijn door een zeer ver doorgevoerde talentest met de modernste computermiddelen. Een bewijs dat vroeger werd aangehaald was niets minder dan bijbel, met het verhaal van Noë en de zondvloed. Die laatste zou wel degelijk bestaan hebben, zij het dan niet in het romantische kader waarin het in de bijbel is verschenen. Er is een tijd geweest, dat de Middellandse Zee noch de Zwarte Zee bestonden en Europa met Afrika over land verbonden waren. De Middellandse Zee ontstond toen het water van de Atlantische Oceaan door de engte van het huidige Gibraltar brak, de Zwarte Zee nadat hetzelfde gebeurde bij de Bosporus en de Dardanellen. Waar de Zwarte Zee zich bevindt, moet er zich vroeger een enorm grote vruchtbare vlakte bevonden hebben. Dat heeft men kunnen afleiden uit boringen onder de zeespiegel waarbij resten van zoetwaterdieren naar boven kwamen. Bij de overstroming van die vlakte, een echte zondvloed, heeft er zich een enorme volksverhuizing voorgedaan, waarbij de bewoners - hoofdzakelijk primitieve landbouwers - hun landbouw en hun talen mee naar o.m. Europa brachten. Dit speelde zich af rond dezelfde tijd waarin Noë, volgens de bijbel, zijn zondvloed beleefde. --- En nu we toch over talen bezig zijn: een tijdje geleden stond er in onze media een artikel over een zoveelste wetenschappelijke studie die zou aantonen dat onze taal, het Nederlands, enkele eeuwen ouder zou zijn dan tot nu werd aangenomen. Dat laatste had dan betrekking op de tot nu toe oudste bekende tekst van 'hebban olla vogala nestas bigunnan'. Welnu, dat klopt niet. Die nieuwe zgz oudste teksten zijn nl geen Nederlands, maar Nederfrankisch, dat op zijn beurt uit het oerfrankisch stamt en waarvan meerdere huidige Germaanse talen afkomstig zijn (het Luxemburgs - Lëtzebuerger - wordt nu ook nog "Moeselfrankisch' genoemd).
* In het huidige Turkije wordt Turks gesproken, een uit centraal Azië afkomstige taal, die o.m. verwant is met het Fins, het Ests, het Hongaars en enkele talen uit de zuidelijks staten van de vroeger Sovjet Unie. Ze heeft niets te maken met het Indo-europees, dat gesproken wordt van IJsland tot India. Zelfs het Perzisch is met de Indo-europese talen verwant.
Zondag maken we het einde van wat we maar de 'zomereditie' van de IJzerbedevaart zullen noemen, of wat ervan overblijft. Die van vorig jaar was al een heel mager beestje en het zou best kunnen dat het dit jaar nog minder wordt. Reden daarvoor is, dat de concurrentie zijn IJzerwake nu op dezelfde dag geprogrammeerd heeft en dat het dus kiezen wordt voor wie de vorige jaren geen van de twee manifestaties wilde missen. De boodschap van de traditionele IJzerbedevaart, nl de herdenking van de gesneuvelden van de Eerste Wereldoorlog, het autonomiestreven van Vlaanderen en de oproep tot Vlaamse eensgezindheid is in Diksmuide trouwens al enkele jaren begraven en wordt tegenwoordig alleen nog uitgedragen op de IJzerwake in Steenstrate. In Diksmuide zal men voortaan alleen nog 'den Grooten Oorlog' herdenken en wel op 11 november, de Belgische nationale feestdag ter zake. Men kan dan ook rustig stellen dat de IJzerbedevaart het zoveelste Vlaamse initiatief is dat door België wordt gerecupereerd, met de bereidwillige medewerking van de laatste Mohikanen van de ter ziele gegane Volksunie én de Vlaamse regering. Die laatste is de manifestatie immers blijven steunen en zal straks weer kabouter Peumans afvaardigen om er de hoofdspeech af te steken. De kans is groot dat we een herhaling krijgen van Peumans' memorabele belabberde speech van 11 juli, waarop hij de Walen bewierookte. Dat is verre van denkbeeldig, daar er op de 85ste en laatste zomerse editie van de IJzerbedevaart zelfs een delegatie van de 'Waalse vrienden' zal zijn. Ge weet wel, die groep die in de jaren negentig door toenmalig voorzitter Lionel Vandenberghe werd uitgenodigd van ons te scheiden en nu de bedevaart mee komt begraven. Iets dat ze waarschijnlijk met veel plezier zal doen. De pacificatie, weet ge wel. Dat die pacificatie ook van Franstalige kant moet komen, lijkt weer iets teveel gevraagd. Dat maken we mee in de faciliteitengemeente Sint-Genesius-Rode, waar de laatste editie van de Gordel (nóg zo'n Vlaams initiatief dat begraven wordt) van het overwegend Franstalig schepencollege zelfs een start en aankomstverbod kreeg, nota bene in de woonplaats van 'onze' Europese president. En de Vlaamse regering staat erbij en kijkt er naar. Ze heeft nu nog een verlengd weekeinde om haar tanden eens te laten zien. Of zijn ze die werkelijk kwijt, zoals 'Dieu' Spitaels het indertijd verwoordde?
In de discussies over de kerncentrales kreeg minister Vande Lanotte de steun van de werkgeversorganisaties, ook van Voka, de vereniging van Vlaamse Ondernemers en Kamers van Koophandel. Ze laten weten, dat het bedrijfsleven bij een dreigend tekort aan stroom bepaalde activiteiten kan afbouwen of stopzetten. Naar het schijnt bestaat er al zo'n soort akkoord met netbeheerder Elia. Erg veel moeten we ons daarover niet voorstellen: het gaat om zo'n 2 tot 3% van het totale stroomverbruik en ze doen het ook niet kosteloos, wat betekent dat het toch ergens weer door iemand zal moeten betaald worden. Het hele verhaal lijkt dan ook meer een geste om bij de minister in het gevlij te komen, meer niet. Dat de vereniging van Belgische Ondernemingen (VBO) zoiets doet, tot daar toe. Dat Voka daaraan meedoet, doet vragen rijzen. Vóór de fusie die tot Voka leidde, waren de Vlaamse ondernemers verenigd in het Vlaams Economisch Verbond (VEV), dat erg Vlaams ingesteld was. Dat blijkt de laatste tijd steeds minder het geval te zijn. Zo zie ik niet in waarom zij nu een minister moeten bijspringen, wiens partij de Vlaamse belangen zeker niet ten volle behartigt, om het beleefd uit te drukken. Er zijn trouwens meer tekenen dat Voka de laatste tijd een meer Belgische koers aan 't varen is. Zo verhuist de vereniging haar hoofdzetel van Antwerpen naar Brussel, zogezegd om (verplaatsings)kosten te drukken. Erger is dat ze mede pleitbezorger is van de 'Brussels Metropolitan Region' (BMR), een volgende stap in de richting van een verdere verfransing van Vlaams Brabant. Daarbij wordt het argument gebruikt dat er, na de splitsing van B-H/V, een pacificatie zou zijn van de twee gemeenschappen, iets wat helemaal niet waar is. Voor zover dat al bewezen moet worden, verwijs ik naar de recente weigering van de door Franstaligen beheerde faciliteitengemeente Sint-Genesius-Rode, die weigert voor de (misschien) laatste Gordel nog start en aankomstplaats te zijn. Van de door Di Rupo en Co uitgebazuinde pacificatie is er in de Rand hoegenaamd geen sprake. Het bevestigt wel wat Guido Moons (VVB) zopas nog stelde, nl dat de Vlamingen een economische agenda hebben, de Franstalige een politieke en dat de uiteindelijke beslissingen bijna altijd politiek zijn.
Indertijd toen de groenen nog Agalev'ers waren, werd de partij geleid door een secretaris, niet door een voorzitter. Dat hadden de zgz milieuverbeteraars afgezien van de communistische partijen uit het Oostblok en gaf duidelijk aan dat ze wel degelijk 'watermeloenen' waren: groen naar buitenuit, maar rood van binnen. De laatste secretaris was Jos Geysels, de uitvinder van het cordon sanitaire, voorwaar echt iets om trots op de zijn. De man verdween uit de groene belangstelling, toen zijn partij bij de volgende federale verkiezingen geen enkel zetel meer overhield. Een gevolg van de nieuwe kieswet, die een drempel van 5% voorzag, wet waar de groenen in al hun hoogmoed mee instemden. De partij veranderde van naam: eerst gewoon Groen, daarna Groen! (met een uitroepteken) en dan weer Groen (zonder). Wat echter niet veranderde was de sectaire, nog steeds communistische ingesteldheid die naar buitenuit verdoezeld wordt, maar intern nog steeds wordt nageleefd. Dat laatste heeft Luckas vander Taelen zopas nog mogen ondervinden. Vander Taelen is Vlaams volksvertegenwoordiger voor Groen en woont in Brussel. Op geregelde tijdstippen schrijft hij columns voor De Standaard en legt hij daarin vrij en vrank uit hoe Brussel verloedert. Zo was hij ook akkoord met de intussen berucht geworden korte documentaire van Sofie Peeters 'Femme dans la rue', waarin het wangedrag van Brusselse allochtone jongeren wordt aangeklaagd. Dat wordt in zijn partij niet geapprecieerd. Paul Pataer, nog zo'n krypto communist, die voor Groen in de Gentse gemeenteraad zetelt en o.m. ook voorzitter is van Vluchtelingenwerk Vlaanderen - een organisatie die zijn best doet zoveel mogelijk nieuwe Belgen bij te maken - vindt vander Taelens kranten stukje 'dicht in de buurt van raciale voordelen'. Pataer wordt in zijn aanklacht gesteund door kletskous Almaci, een Mie Vogels van allochtone afkomst, die vindt dat vander Taelen de problemen 'veralgemeent'. Kortom, er heeft weer eens iemand de waarheid gezegd en dat mag niet bij de watermeloenen als dat niet in hun kraam past. Vander Taelen, die vroeger al eens schepen was in Vorst, krijgt daar geen verkiesbare plaats meer op de Ecolo/Groen lijst. Hij wordt gewoon geboycot omdat zijn terechte kritiek op de verloedering van Brussel - die hijzelf dagelijks meemaakt - niet past in het kader van de groene multicultuur van 'weg met ons'. Om trouwens te weten hoe ver die gaat, volstaat het te weten dat de eerste tien plaatsen op de kieslijst van Ecolo/groen in Vorst zijn voorbehouden aan Franstaligen...
Vande Lanotte is dezer dagen niet weg te slaan uit onze media die hem, als linksgezinde (en wegens de komkommertijd) alle ruimte ter beschikking stellen. Volgens de geleerde professor kunnen we op onze beide oren slapen. Wat er verder ook zal gebeuren met onze energievoorziening, de eindverbruiker zal geen cent méér betalen. Kadert die uitspraak maar in, want de man weet op dit ogenblik helemaal niet wat hem (en ons) deze winter te wachten staat. Na het Federale Agentschap voor Nucleaire controle (FANC) heeft nu ook de Commissie voor Regeling van Elektriciteit en Gas (CREG) gewaarschuwd voor het gevaar van een black-out en de gevolgen ervan, ook voor onze portemonnee. Volgens Vande La zijn dat echter allemaal zeurkousen en zal hij eens laten zien wat hij zal laten zien. Wordt gegarandeerd vervolgd. Als de keizer van Oostende straks ongelijk krijgt, kan hij dan beter maar meteen opstappen. Van betalen gesproken, ook Guido Moons, voorzitter van de Vlaamse Volksbeweging (VVB), heeft nog eens duidelijk gesteld, dat het de Vlamingen en alleen de Vlamingen zijn, die de facturen van dit land betalen. Volgens hem betalen wij de crisis zelfs driemaal: eenmaal voor onszelf, eenmaal voor de rest van België dat nooit geld schijnt te hebben en eenmaal voor de zesde staatshervorming die Di Rupo er heeft kunnen doordrukken mede dank zij de steun van de traditionele Vlaamse partijen, die daarmee ook hun eigen kiezers laten bloeden. Moons heeft trouwens nog iets zinnigs gezegd: wij, Vlamingen, hebben voor alles een economische agenda ('It's the economy, stupid!'), de Franstaligen een politieke. Dat is, volgens mij, mede de reden, waarom wij bij het scheiden van de markt meestal aan het kortste eind trekken, gewoon omdat eender welke wijziging tenslotte afhangt van een politiek besluit, waarbij wij Vlamingen ons dood staren op 's lands belang en zij alleen de eigen profijtjes in 't oog houden. Iets om over na te denken.
Ik heb het hier al enkele keren geschreven: de kiescampagne naar 14 oktober toe zal een vuile campagne worden. We hebben al e.e.a. meegemaakt, met o.a. de uitspraken van Patrick Dewael, ooit Vlaams minister-president nota bene, die zijn in een concentratiekamp gestorven grootvader erbij sleurde (en daar zelfs door de Belgische joodse gemeenschap voor werd teruggefloten). Ik schreef toen al dat de wanhoop bij de 'traditionelen' groot was. Het gaat helemaal niet goed met dit land en de Vlaamse partijen die Di Rupo steunen slagen er niet in ergens te scoren. Of het nu om de staatsschuld gaat, de energiebevoorrading of Justitie, altijd blijken de hoofdschuldigen de politieke partijen te zijn geweest die decennialang dit land mismeesterd hebben. Het enige argument dat hen overblijft is de tegenpartij(en) zwart maken en dit met alle middelen. Wat dat je trouwens van deze uitspraak: 'Assange krijgt politiek asiel in Ecuador. Een land om te onthouden. Je weet maar nooit na 14 oktober'. Einde citaat, uitgesproken door Rik Torfs, voorlopig nog senator voor CD&V en kerkjurist a.u.b. Alsof een Vlaams-nationale gemeentelijke overwinning in Noetezaaie of Loederpee morgen hier het einde van onze vrijheid zou betekenen... Klein, klein Rikske. Vuil ventje. Niet voor niks wilden de Leuvense studenten hem indertijd niet als rector van hun universiteit. 't Is ver gekomen als een verkozene van een (zgz) christelijke partij geen andere argumenten meer heeft.
