Ik kom nog eens terug op het migratiepact dat dit land riskeert mee te ondertekenen op 10 december in het Marokkaanse Marrakech. Onze traditionele Vlaamse partijen zijn zinnens zich daar een zoveelste keer te laten rollen. In de binnenlandse politiek zijn zij (en wij) dat gewend, denk maar aan de vele staatshervormingen waarbij bij het scheiden van de markt Vlaanderen steeds de betalende partij was. Dat dreigt nu ook weer, tenzij N-VA het been stijf houdt en desnoods de regering Michel laat vallen. Dat zou betekenen dat we dan nog een regering in lopende zaken zouden hebben, die dat pact wél zou kunnen tekenen, maar waarbij de voorstanders riskeren bij de volgende verkiezingen flink op hun donder te zullen krijgen, waarna een nieuwe regering er weer uit zou kunnen stappen.
Onze linkse media lijken niet te beseffen wat er op het spel staat of lijken te doen alsof. Voor wie het nog niet zou weten, hier een kort overzicht.
- Een gemakkelijkere gezinshereniging;
- Meer rechten voor illegalen;
- Erkenning van ‘klimaatvluchtelingen’;
- Slachtofferstatuut voor wie geleden heeft door mensensmokkelaars;
- Respect voor ‘culturele gevoeligheden’;
- Bemoeilijking van uitzetting;
- Immigratievriendelijk onderwijs;
- Strengere wetten tegen racisme;
- Drooglegging van kritische media.
Voel je ze al komen? En, zoals ik in mijn blog van 21 dezer al schreef, waarom moet zo’n pact gemaakt worden als het toch niet bindend zou zijn? De reden is dat, eens ondertekend, elke rechtbank er zijn eigen versie van kan maken. Recht(s) voor de raap Deckerken noemde het al het ‘moderne paard van Troje’ en hij heeft nog maar eens meer dan gelijk. Dat Francken en de N-VA eraan meegewerkt hebben kan kloppen, maar dat wil nog niet zeggen dat ze daarom akkoord moeten gaan met de eindtekst. Het pleit zelfs in hun voordcel dat ze er afstand van durven nemen en toont tegelijkertijd hoe dom en kortzichtig onze traditionele partijen zijn, die zich bij deze zaak nergens vragen schijnen te stellen.
Buiten de landen die al hebben afgehaakt: de VS, Australië, Oostenrijk en bijna alle Centraal- en Oost- Europese landen, hebben ondertussen ook Groot-Brittannië en Denemarken een schriftelijk voorbehoud gemaakt, waarbij zij enkele delen van het pact niet zien zitten. Zo’n beetje zoals een voetbalclub vóór het begin van de match voorbehoud maakt als er onregelmatigheden zijn gebeurd.
Als het waar is dat de N-VA op zoek is naar een argument om tegen de volgende verkiezingen van het verwijt van het bevriezen van het communautaire af te geraken, dan moet ze in deze zaak voet bij stek houden en desnoods de huidige federale regering laten vallen. Als dat niet gebeurt en men later tot het besef komt dat Vlaanderen wéér eens gerold werd, mag ze haar politieke toekomst ook in de diepvries stoppen.
|