Onder de titel De terugkeer van de
ideologie is De Standaard een reeks gesprekken begonnen met de voorzitters
van de Franstalige partijen, naar analogie met een reeks met de Vlaamse
voorzitters die eerder dit jaar gepubliceerd werd. De eerste in de nieuwe reeks
is Olivier Maingain, de Vlaamshatende voorzitter van het Fransdolle FDF en het
gesprek verschijnt onder de titel: Er is nog nooit een democratie gesplitst,
een uitspraak van Maingain.
Mijn eerste reactie op die titel was
natuurlijk: En Tsjechoslovakije dan?.
Die vraag wordt Maingain ook, ergens weggemoffeld in het artikel van vier
bladzijden, eerder terloops voor de voeten geworpen, met als antwoord dat het
daar uitzonderlijke omstandigheden waren, omdat het land uit een periode van
communistische dictatuur kwam. Een uitleg die door de ondervragende
journalisten zonder verdere commentaar geslikt wordt. Dat is natuurlijk larie,
want dat zou betekenen dat om een democratisch land te splitsen, het eerst een
dictatuur zou moeten gehad hebben. Tsjechoslovakije was trouwens al enkele
jaren weer een democratie na de val van het Oostblok en was dat trouwens ook
al vóór de communisten er de macht grepen. Daarbij komt nog dat de splitsing er op
een zeer vreedzame wijze is gebeurd, via de zgn fluwelen revolutie en
vooral dat beide deelstaten, Tsjechië én Slowakije, er daarna beter van
geworden zijn. Vooral voor Slovakije was dat een verrassing, omdat dat
landsdeel zon beetje beschouwd werd als het Wallonië van de vroegere
eenheidsstaat. Vergeten we tenslotte niet, dat Tsjechen en Slowaken zowat
dezelfde Slavische taal spreken (een verschil zoals bij ons tussen Vlaams en
Hollands), terwijl wij in dit land wel degelijk met andere taalgroepen te maken
hebben en dat uitgerekend het taalimperialisme van de francofonen er de oorzaak
van is dat vele communautaire problemen hier nooit opgelost zullen geraken.
De kritiek die ik hier uit had feitelijk
moeten gegeven worden door de journalisten van De Standaard, maar die blijken
zich op dat gebied van geen kwaad bewust. In politieke interviews zijn die
alleen maar alert als ze een Vlaamsnationalist aan de tand kunnen voelen (dat
geldt trouwens ook voor die van de VRT). De rest van het gesprek is dan ook
navenant. Maingain vindt Verhofstadt geweldig, is niet alleen gewonnen voor
nationale kieslijsten, maar zelfs voor transnationale (in Europa) en vindt het
gevaarlijk om met de N-VA akkoorden te sluiten.
Het is niet toevallig dat journalisten in
dit land niet betrouwd worden en op dat gebied alleen maar moeten onderdoen
voor onze politiekers
|