Men hoeft de dag van vandaag geen econoom te zijn om te beseffen dat er e.e.a. grondig fout loopt in deze wereld. Grote banken zijn al failliet gegaan of tot (figuurlijk) schroot herleid, internationale bedrijven dreigen kopje onder te gaan, niemand betrouwt nog iemand. In eigen land hoort men bijna dagelijks van sluitingen en afdankingen van honderden werknemers, globaal gezien verliezen duizenden mensen hun baan. Waar geen fabrieken gesloten worden, worden ze tijdelijk stilgelegd of draait men nog op een laag pitje. Voorlopige contracten worden niet vernieuwd. Sponsors haken af, tot zelfs in de Formula 1 waar er geen bodem leek in de geldschuur. Na de financiële crisis kwam de economische weerslag en nu dreigt één grote golf van ontslagen de wereldeconomie. Het ergste is eigenlijk dat de ene crisis de andere overlapt, zodat men echt niet weet waar de klepel hangt. Bijkomende vraag is, hoe lang gaat het duren en waar gaat het eindigen? Gaan de fabrieken die nu weken, soms zelfs maanden sluiten, straks weer opengaan en, als dat zo is, gaan ze dan weer normaal kunnen draaien? Met de depressie van de jaren dertig van de vorige eeuw in het achterhoofd, staat men de dag van vandaag natuurlijk wel sterker en zal men heel wat van de toen gemaakte fouten niet meer herhalen. De recepten van John Keynes, de Britse econoom uit die depressie, worden terug populair. Hij preekte ervoor, dat de overheden de plaats van de privé moet overnemen in zo'n crisistijden en moeten zorgen voor grote infrastructuurwerken, die de boel aan het draaien houden. Verscheidene landen zijn daar al mee bezig. België nog niet echt; het is eerder (weer eens) Vlaanderen dat het voorbeeld geeft met o.m. de extra inspanningen in de sociale woningbouw en de ondersteuning van de pogingen om ontslagen werknemers terug aan een baan te helpen. Het federale België zit echter op zijn tandvlees en heeft niet eens een plan hoe het zijn begroting van volgend jaar rond krijgt. Met de tot nu toe door Leterme aangehouden stelling dat er dan een groei zou zijn van 1,2% (iets wat ontkend wordt door zowel het IMF, de OESO als de E.U), riskeert men een gat te creëren van zo'n 5 miljard euro. Daar bovenop nog eens extra miljarden die nodig zouden zijn voor een herstelplan, zullen er voor zorgen dat dit land eens te meer de zieke man van Europa wordt. In het licht van bovenstaande is het bijna belachelijk, dat vakbonden hier nog steeds loonsverhogingen blijven eisen en zelfs dreigen met sociale onrust als ze hun dada niet krijgen. Blijkbaar leven die mensen op een andere planeet.
Na het schandaal over de verkoop van "baby D", waarbij een draagmoeder een financieel akkoord sloot met een vader die zijn sperma gaf, maar daarna hetzelfde kind verkocht aan Nederlanders, lijkt het hek nu wel echt van de dam. Na baby D volgt baby J en zo kunnen we misschien straks wel het hele alfabet aflopen. Ondertussen is er immers een nieuwe zaak aan het licht gekomen, waarbij een Belgische draagmoeder haar kinderen (een tweeling) verkocht aan derden, terwijl drie andere (Nederlandse) koppels diezelfde draagmoeder betaald hadden om zichzelf te insemineren met het sperma van drie andere potentiële vaders, die moesten horen dat het mislukt was. Hoe ze die inseminatie moest doen, had de draagmoeder geleerd op het internet. Net zoals ge tegenwoordig op dat net kunt leren hoe ge zelf een bom in elkaar kunt steken, bestaat er dus ook al een doe-het-zelf inseminatiecursus. Over heel die gang van zaken volgende opmerkingen: - Deze toestanden vinden plaats in België, omdat ze in Nederland wettelijk verboden zijn. Hier dus niet. De regeringen Verhofstadt, die zo fier uitpakten met hun nieuwe ethische wetten, hadden alleen oog voor abortus, euthanasie en holebi-toestanden. Wie in de fout gaat bij draagmoederpraktijken kan hoogstens vervolgd worden o.w.v. nevenfeiten, zoals bv oplichting. - Hilarisch is wel, dat in deze zaken de typering van domme Belgen en slimme Hollanders wordt omgekeerd. Het zijn de Nederlanders die zich in het ootje laten nemen. - Positief voor onze Noorderburen is wel, dat zij het zijn die de hele handel hebben uitgebracht. Voor de zoveelste maal worden misdaden binnen België ontdekt dank zij "scoops" in het buitenland. Ondertussen is nog maar eens duidelijk geworden dat onze Justitie een lege doos is. Over dat draagmoederschap zou al sinds 2005 gediscussieerd, maar niets aan gedaan zijn. Misschien komt er nu weer snel-snel een nieuwe wet, die dan daarna weer enkele keren zal moeten worden aangepast (denk maar aan de wapenwet en de verkeerswetten). --- En nu we toch over onze onvergelijkbare Justitie bezig zijn, nog dit: De Turk die op dit ogenblik in Gent terecht staat voor vier moorden, twee moordpogingen, een brandstichting en een gijzeling, zegt ter zijner verdediging, dat men hem maar eerder had moeten tegenhouden. De man heeft nog gelijk ook, want hij werd vroeger al vijf (5!) maal veroordeeld wegens geweld op zijn vier (4!) echtgenotes. Hij kreeg daarvoor in totaal 36 maanden cel en heeft daarvoor GEEN ENKELE DAG in de cel gezeten. Ook dat is Belgisch...
Vlaanderen heeft dus een blaam gekregen van het "Congres van de Lokale en Regionale Besturen" Dat is een tak van de Raad van Europa die 47 landen vertegenwoordigt. Op de vergadering ter zake, ingespannen door de Belgische francofonen tegen Vlaanderen o.w.v. de niet-benoeming van de drie wetsovertreders uit de Rand, was er 16 man tegenwoordig, m.a.w. amper één derde. Dat derde was het, op één stem na, die van burgemeester Jef Gabriëls uit Peer, eens dat Vlaanderen die burgemeesters zou moeten benoemen, omdat hun partij in hun gemeenten de meerderheid van de stemmen had behaald. In één adem vond deze Europese samenscholing, dat België zijn taalwetten zou moeten herzien en dat Vlaanderen rechtstreeks verkozen burgemeesters zou moeten hebben. M.a.w. heel die vergadering was een inmenging in onze nationale en regionale politiek. De uitspraak van dit samenraapsel, dat men bezwaarlijk een "congres" kan noemen, is helemaal niet bindend. Minister Keulen, die ervoor was opgeroepen, was er zelfs persoonlijk niet naartoe gegaan en had in zijn plaats Fons Borginon (ooit nog even voorzitter van de Volksunie, nu liberaal met een job in het kabinet De Gucht) gestuurd. De Standaard commentarieerde het verslag onder de titel "Keulen gaat roemloos ten onder". Ergens klopt dat, maar niet zoals De Standaard het bedoelde. Keulen is nl een watje, dat zich laat manoeuvreren door de Belgische politiek. Hij had die drie lastigaards al lang moeten afzetten en naar hun gemeenten een regeringscommissaris moeten sturen, zoals de wet het voorschrijft. In plaats daarvan, belooft Keulen nu dat de drie nog een kans krijgen, "als ze bij de volgende regionale verkiezingen (in juni 2009) de wet correct zullen toepassen". Iets wat de drie recidivisten trouwens al hebben afgewezen. Zij blijven de wet negeren, zoals francofonen dat steeds doen in dit land als die wet niet in hun kraam past. Tenslotte, om een idee te geven hoe objectief het er in die Raad allemaal toe ging: de laatste die aan het woord kwam in het requisitoir tegen Vlaanderen was niemand minder dan PS-ser Jean-Claude Van Cauwenberghe, de beruchte "Van Cau", die in Charleroi als burgemeester is moeten aftreden wegens een stortvloed van schandalen en fraudes. En dan maar steeds hét argument gebruiken, dat zij, de francofonen "democratisch" zijn. Doet me denken aan Kabila. Die zegt dat ook van zijn land.
In de marge van de discussie over het al dan niet troepen sturen naar Oost-Kongo was er het merkwaardige meningsverschil binnen het Vlaams Belang. Kamerlid Luc Sevenhans, die namens de partij zich gespecialiseerd heeft in het reilen en zeilen binnen het departement van landsverdediging, is het niet eens met het standpunt van zijn eigen partij, die géén Belgische troepen naar dat oorlogsgebied wil sturen. Nu mag Sevenhans een specialist ter zake zijn, in deze kwestie heeft zijn partij gelijk en hij ongelijk. Wij hebben in Kongo niets meer te zoeken. We hebben het daar al lang grondig verknald. Dat onze francofonen er nog steeds van dromen komt doordat zij van Kongo een Franstalig land hebben kunnen maken. De Vlamingen waren in Kongo alleen maar goed om missionarissen te sturen, die niets kostten. Voor de rest was het woord "Flamand" er een scheldwoord geworden. Dat de Michels De Gucht er naar de kroon willen steken, is daar ook een duidelijk bewijs van. Vergeten we trouwens niet dat de Waalse PS in Kinshasa een hoofdkwartier heeft! Het VB staat trouwens niet alleen in zijn afwijzing van een Europese troepenmacht. Ook de andere Europese landen voelen er niets voor. Dat heeft De Gucht zopas nog mogen horen op de bijeenkomst van de NATO. Verder traint België het Kongolese leger en zijn wij dus geen objectieve toeschouwers in dit conflict. Tenslotte is er de aanbeveling van de Ruanda commissie, die heeft gesteld dat er geen Belgische soldaten meer naartoe mochten gestuurd worden. Daarmee zijn zelfs de Vlaamse groentjes het eens. Ik kan best begrijpen dat Sevenhans meevoelt met de honderdduizenden onschuldige slachtoffers van wat er allemaal in Noord-Kivu gebeurt, maar dat is onze schuld niet. Het gaat niet op ons, na bijna vijftig jaar, nog verantwoordelijk te stellen voor de wandaden die de Afrikanen elkaar aandoen. Dat geldt trouwens niet alleen voor Kongo, maar ook voor de andere ex-kolonies, waar oorlog en miserie dagelijkse kost zijn geworden. Denk maar aan Zimbabwe. Tenslotte zijn er al 17.000 NATO militairen van de Monuc in Kongo, waarvan de meesten zich niet eens in Kivu bevinden. Vóór men nog meer soldaten gaat sturen, zou men dat daar ook eens wat beter kunnen organiseren. Als die Monuc soldaten de confrontatie met Nkunda niet aankunnen, wat zijn ze daar dan gaan doen? Om alleen maar te zorgen voor humanitaire hulp, had men even goed brandweerlui of de civiele bescherming kunnen sturen. Of zie ik dat weer verkeerd? Jozef Luns, de vroegere Nederlandse minister van Buitenlandse Zaken (en ook ex-secretaris van de NATO), heeft ooit eens gezegd dat Nederland een klein land was en daarom zoveel buitenland had. Dat geldt ook voor België. We hebben al soldaten rondlopen in Benin, in Tsjaad, in Kosovo en in Afghanistan. We kunnen de hele wereld niet beheersen. Kongo aan de Kongolezen. En als ze het niet aan kunnen, zoals duidelijk blijkt, dan moet men dit onnoemelijk groot land in tien of twintig stukken snijden. Alleen dan is er kans dat er hier en daar wat van zal komen.
Laurette Onkelinx heeft van het departement van Justitie een karikatuur gemaakt, dat is bekend. Door het Vlaams Belang werd ze zelfs uitgeroepen tot de patrones van de criminelen. Feit is, dat ze de indruk gaf meer voor de misdadigers te voelen dan voor de slachtoffers. Misschien kwam dat wegens haar achtergrond. De meerderheid van de veroordeelden in België zijn Noord-Afrikanen. Onkelinx' moeder was Algerijnse van origine en haar eerste man een Marokkaan. Onder het bewind van Onkelinx werden er geen nieuwe gevangenissen gepland noch bijgebouwd, alhoewel dat toen al dringend nodig was. De wet Lejeune, die veroordeelden al na het uitzitten van één derde van hun straf vrij laat, heeft ze zelfs nog versoepeld. Wie een straf kreeg van minder dan zes maanden, diende niet meer te worden opgesloten. Wie een straf kreeg van minder dan drie jaar, kreeg automatisch een strafvermindering van tweederden en hoefde feitelijk ook niet te zitten, want hij/zij was dan kandidaat voor een elektronische enkelband, waarvan er niet genoeg in voorraad waren. Enfin "tante Laurette" heeft van onze Justitie een lachertje gemaakt. CD&V, toen in de oppositie heeft zich altijd scherp verzet tegen Onkelinx' geklungel. In de regering Leterme heeft zij ook de post van Justitie opgeëist en gekregen. Vandeurzen ging het allemaal eens rechtzetten. We zouden eens gaan zien, wat we zouden gaan zien. En wat zien we? Zo goed als niets. Er zijn onder Vandeurzen wel enkele nieuwe gevangenissen gepland, maar het zal nog jaren duren vooraleer die zullen kunnen gebruikt worden. Hij had de Nederlandse "bajesboten" kunnen huren, maar dat vindt hij beneden zijn waardigheid.De cipiersstakingen zijn nog steeds schering en inslag. De wet Lejeune werd helemaal niet aangepast, evenmin als Onkelinx' rondschrijven voor de gestraften met enkelband. Erger zelfs: op dit ogenblik staan er liefst 1550 veroordeelden op de wachtlijst om zo'n enkelband te krijgen. Het kan tot één jaar duren vóór ze er een krijgen. Ondertussen lopen al die kleine en grote criminelen vrij rond, zonder ook maar de minste controle. Op diegenen die al wel een enkelband hebben, wordt - zegt men - al even weinig gecontroleerd en hetzelfde geldt voor diegenen die een werkstraf hebben gekregen. Kortom, Justitie was en blijft één grote Belgenmop. Het zou om te lachen zijn, ware het niet dat ons land daardoor in werkelijk een wetteloos land is geworden, alles behalve een rechtstaat. Onkelinx heeft het grotendeels op zeep geholpen en Jommeke Vandeurzen ("piske" voor de familie) staat erbij en kijkt ernaar. Officieel is hij de zaken aan het "bestuderen" en wacht hij op de uitslag van een zoveelste onderzoek dat open deuren zal intrappen. Ondertussen lopen er hier minstens 1550 al dan niet grote criminelen rond, die zich een breuk lachen om de straffeloosheid die er hier heerst...
Het hoofdstuk "dialoog" mogen we vergeten. Nu de hele Vlaamse regering, terecht, achter het standpunt van minister Keuken blijft staan en alle bijkomende dialoogjes afwijst, is het amen en uit met dit verhaal. Maingain, die ook deel uitmaakt van deze club, heeft op het FDF-congres verklaard, dat er geen verdere besprekingen komen als de drie opstandige burgemeesters uit de Rand niet vast benoemd worden. M.a.w. hij wil alleen verder praten als men de wet kan blijven overtreden. In zo'n situatie kunnen we zelfs niet meer spreken van een rechtstaat en houden we er dus beter mee op. Dit alles gezegd zijnde, moet echter Keulen ook beseffen, dat het geen zin heeft die drie valsspelers nog een kans te geven tegen de volgende verkiezingen. Hij moet ze afzetten en een regeringscommissaris sturen, zoals de wet voorschrijft. Er zijn al burgemeesters voor heel wat minder afgezet. Typerend voor de huidige stand van zaken in het communautaire debat is trouwens de weigering van alle francofone politici om deel te nemen aan een debat bij de VRT (een panorama uitzending voor ergens in januari) over de toekomst van België. De opnames zijn dan maar gemaakt met de medewerking van de Duitstalige Karl-Heinz Lambertz, Lidé-voorzitter Rudy Aernoudt, de Brusselse professor Van Parys en de hoofdredactrice van het weekblad "Le Vif", Dorothée Klein. Aan Vlaamse kant professor Vande Lanotte, Bart De Wever, economist Paul De Grauwe en ... Marc Eyskens. Blijkbaar durfde ook van CD&V geen politieker van de huidige generatie het risico nemen. De Tsjeven zijn helemaal terug van weg geweest. Zoals de zaken er nu bij staan komt er dus helemaal geen staatshervorming, komen er zelfs geen afgezwakte borrelnootjes en is het alleen maar de vraag wat CD&V en Open VLD daar in die francofone regering van Leterme Un nog zitten te doen. Als deze partijen hun gezicht nog willen redden, rest er hen alleen nog maar voor te zorgen, dat die burgemeesters worden afgezet en dat Brussel-Halle/Vilvoorde gesplitst wordt. En dit alles kan nog vóór de verkiezingen van 7 juni 2009. Ergens in mei 2009 zullen alle mogelijke francofone klachten opgebruikt zijn. Waar wachten ze op?
Het Fortis drama lijkt ver van voorbij. Buiten de aan de gang zijnde rechtszaken en de aandeelhoudersvergadering van de komende week, begint de grootste aandeelhouder zich te roeren. Dat is de Chinese verzekeraar Ping An, die 5% van de aandelen in zijn bezit heeft. Deze Chinezen hebben zelfs de komende vergadering niet afgewacht, maar zijn naar de eigen, Chinese regering gestapt. Deze zet nu op haar beurt Leterme onder druk. Er is al gepraat, maar verder weet men niets en dat belooft niet veel goeds. Ping An wil zijn ping ping terug en dat zijn in totaal 1,8 miljard euro! Na de drie miljard extra, die Leterme heeft moeten uittrekken om Fortis aan BNP Parisbas verkocht te krijgen, is de kans nu groot dat hij weer iets uit zijn mouw zal mogen toveren. Als het grote China het kleine België onder druk gaat zetten, zal hij weinig andere keuzes hebben. Noem het chantage, het zal gegarandeerd werken. Daar Ping An zomaar zijn geld niet terug krijgt - dan zouden de andere aandeelhouders het ook moeten krijgen - wordt er waarschijnlijk weer een wit konijn te voorschijn getoverd (of moet het hier een geel konijn zijn?). Kortom, Leterme mag dan al veel gedaan hebben voor de spaarders, België zal berooid achterblijven. Het verloor zijn grootste bank, moest de controle van zijn tweede bank uit handen geven en moet toezien dat een groot deel van de Belgische kapitalen naar Frankrijk verhuizen. Net zoals vroeger al gebeurd is bij de overname van Electrabel. Opmerkelijk bij dit alles is wel, dat men deze keer de Vlamingen niets kan aanwrijven. Superbelgen Bodson (Electrabel) en Lippens (Fortis) werden gerold door de eigen Belgische regering, samengesteld door een meerderheid van Franstaligen en gesteund door een eveneens Franstalige meerderheid in het parlement, plus een Franstalige voorzitter van de Nationale Bank. Dit laat nog maar eens duidelijk zien dat dit land geen heil hoeft te verwachten in zijn huidige structuur. Zonder de euro - waar we feitelijk geen recht op hebben wegens een te grote staatsschuld (die opnieuw groeit) -waren we nu al niet beter af dan IJsland...
Gisteren zou het kernkabinet normaal voorstellen van maatregelen voor een economisch herstelplan besproken hebben. Voor zover ik weet, is daar nog niet veel van uitgelekt. Het wordt, hoe dan ook, een onmogelijke opdracht voor een regering die nu al met een groot deficit op haar begroting zit opgescheept. Nadat het IMF al gesproken had van een nulgroei voor volgend jaar, gaat de OESO nog verder. Die spreekt van een negatieve tendens tot 0,5%. Dat alles, terwijl Leterme officieel nog vasthoudt aan een absurde groei van 1,2%. De man is de koppigheid zelf. De vraag is alleen hoe lang hij dat nog gaat volhouden. Ondertussen heeft alleen al de bankcrisis onze staatsschuld met een kleine 20 miljard vergroot, waardoor de extra rentelasten voor 2009 al een kleine 700 miljoen bedragen. Om terug te komen op dat voorgenomen herstelplan, dat zou zo'n 3,5 miljard mogen bedragen. Als we dat alles samentellen, komen we op een begrotingsdeficit van rond de 7 miljard euro, waarbij nog dient aangestipt dat er dan weer eens - voor het derde jaar op rij - geen enkele cent opzij gelegd zal worden voor de kosten van de vergrijzing. Ook de staatsschuld zal met het bijkomende bedrag nog maar eens verhoogd worden. Van die factuur zullen onze nakomelingen nog lang kunnen "genieten", zoals iemand al heeft opgemerkt Tenslotte nog dit. Het moet gezegd, dat het allemaal een stuk rooskleuriger had kunnen zijn, mochten de regeringen Verhofstadt het geld van de belastingbetaler beter beheerd hebben. Hoe erg het ook met de huidige regering gesteld is, een groot deel van de huidige financiële situatie van België danken we aan de man de van "actieve welvaartstaat". En zeggen, dat er nog altijd mensen rondlopen die willen dat hij terug komt! In het land der blinden...
Met de bloedige aanslagen in Mumbai, het vroegere Bombay, is nog maar eens het grote pijnpunt van onze huidige wereldorde bloot gelegd. New-York, Londen, Madrid, nu Mumbai hebben één constante: de moordenaars zijn steeds moslims. Die godsdienst krijgt zijn extremisten niet onder controle, mede door het feit dat er geen centraal gezag is (zoals bv bij de katholieke Kerk) en dat iedereen de koran zo'n beetje interpreteert zoals het hen uitkomt. In het journaal van de VRT kwam weer e.o.a. "specialist" af met de dooddoener, dat deze moordpartijen het gevolg zijn van de uitzichtloze armoede waarin die moslims leven. Dat is flauwe kul, want o.m. de aanslagen van 9/11 en die van Londen hebben bewezen dat de zelfmoordenaars meestal van goede huize waren en zeker niet arm. Het zit gewoon in die kerels hun hoofd. Blijkbaar kennen ze niets anders. In India en de rest van de niet-moslim landen in Azië en Afrika wonen honderden miljoenen straatarme mensen. Volgens de VRT-logica zou het daar dan een constante burgeroorlog moeten zijn. --- België heeft zijn steentje bijgedragen om nog maar eens een netwerk van radicale moslims op te rollen. Na huiszoekingen zijn zeven verdachten in staat van beschuldiging gesteld en worden ze hopelijk uitgeleverd aan Marokko. Dat bestaat er de kans dat we ze nl niet meer terugzien. Het was trouwens weer uit dat land (en niet op eigen Belgisch initiatief), dat de tips tot de arrestaties kwamen. Enkele van de zeven verdachten waren hier al eens veroordeeld voor zware criminele feiten, maar dat bleek geen bezwaar te zijn om hier vrij rond te lopen. Misschien gratie gekregen via de zo humane wet Lejeune? --- Toevallig werd deze week ook in Canada een verdachte aangehouden van de bomaanslag in de joodse diamantwijk in Antwerpen in ... 1981! Ook de pluim voor die aanhouding kan onze staatsveiligheid niet op zijn hoed steken. Ze kwam er via Franse speurders. De kerel had het jaar voordien ook in Frankrijk een bomaanslag gepleegd. Terloops: de aangehouden verdachte in Canada is een universiteitsprofessor. Wat nog maar eens bewijst, dat het niet om een armoezaaier ging. De reden waarom hij trouwens aangehouden blijft is, omdat men schrik heeft dat hij naar het Midden-Oosten zou vertrekken, waar hij nog regelmatig naartoe reist en daar dan zou kunnen verdwijnen. Kortom, men kan die kerels niet genoeg in 't oog houden. Hopelijk neemt onze staatsveiligheid zelf ook eens een initiatief en moet ze niet steeds wachten op tips uit het buitenland om dan vast te stellen dat de criminelen hier vrij rondlopen (en, zo blijkt, zelfs informant van diezelfde staatsveiligheid kunnen worden!).
In de aanloop naar het Vl.Pro congres had Bert Anciaux gezegd dat hij een tweede Volksunie scenario "emotioneel" niet aan zou kunnen. Ondertussen is dat congres voorbij, werd hij nog maar eens in de minderheid gesteld (net zoals bij het laatste Volksunie congres) en heeft hij zijn "Bert-den-bleiter" typetje nog altijd niet gespeeld. Zou hij ondertussen zijn wijsheidstanden gekregen hebben? Daarmee mag men rustig stellen, dat van wat overbleef van de linkervleugel van de ter ziele gegane Volksunie, er zo goed als niets overblijft. De meerderheid van het partijtje (bijna 60%) heeft zich achter Geert Lambert geschaard, die nog wel wil praten met de SP.a, maar anderzijds een eigen koers zou gaan varen. Geert heeft trouwens gemakkelijk praten: hij is verkozen op de federale lijsten en ziet zijn senatorzetel volgend jaar nog niet in gevaar. Tenzij de CD&V tijdig inziet dat ze er met Leterme Un beter mee ophouden, natuurlijk, maar dat is een ander verhaal. Het hoofdstuk van de kartels in het Vlaams politiek landschap, lijkt daarmee ook afgesloten. Tot slot is het wel opmerkelijk wat voor aandacht die drie man en een paardenkop van de "lila's" (links-liberalen) in onze media krijgen. Waarmee nog eens duidelijk wordt, dat drie kwart van onze journalisten links of paarsgezind zijn, zoals een recente enquête had uitgewezen. Deze schrijvers maken dan ook barre tijden mee: De SP.a stelt niet veel meer voor, Groen! blijft een randverschijnsel, de "Lila's" dreigen helemaal te verdwijnen en de Open VLD is al blij dat ze op regionaal vlak nog eens kon scoren via Marino Keulen, die - gelukkig maar - de hele Vlaamse regering (voorlopig?) op één lijn kreeg in het burgemeesterdebat van de Rand. Nu even afwachten wat de francofone reactie zal zijn.
Vlaams minister Marino Keulen heeft dus voor de tweede keer geweigerd de drie opstandige burgemeesters uit de Rand te benoemen. Hij past hierbij gewoon de wet toe, iets wat de burgemeesters in kwestie juist niét doen en ook niet zullen doen. Dat werd deze week nog door een van hen (Thiery van Linkebeek) bevestigd. Zij blijven dus de wetten overtreden. Ondertussen hebben, zoals verwacht, alle francofone partijvoorzitters Keulens beslissing verworpen. Voor hen hoeft de wet immers niet nageleefd te worden als ze niet in hun kraam past. Dat liedje kennen we al. Daarenboven zetten ze de dialoog tussen de gemeenschappen voorlopig in de ijskast. En dan? Wat hebben wij aan die dialoog? Voor zover er uit de aan de gang zijnde besprekingen al iets uitlekte, zijn die onderhandelaars nog altijd bezig over wat men in wetstratees de "borrelnootjes +" noemt. In feite dus nog altijd het allereerste klein akkoord, dat er al was tijdens de oranjeblauwe besprekingen en bij de aanvang van de regering Leterme. Het resultaat van de huidige bevriezing zal alleen als gevolg hebben, dat er vóór het einde van dit jaar zeker niets beslist wordt en dat de kans dat er ook tegen 7 juni 2009 niets beslist zal zijn, steeds groter wordt. Vlaamse politiekers, hou er mee op, met die dialoog en ook met die regering Leterme. Het leidt tot driemaal niets, noch voor Vlaanderen, noch voor de rest van dit land. Ik begrijp niet, wat voor voordeel CD&V nog denkt te halen uit een verder bestuur van dit vastgeroeste land met zijn grendels, remmen en veto's. Leterme die niet in een regering zou treden zonder staatshervorming en geen regering zou steunen zonder Vlaamse meerderheid, heeft nu al genoeg schade aangericht. De man is ondertussen compleet verzuurd en van hem heeft Vlaanderen niets meer te verwachten. Wat minister Keulen betreft, zou ik trouwens niet wachten tot die drie wetsovertreders nog een derde keer zullen worden voorgedragen. Dat circus heeft nu al lang genoeg geduurd. Zet ze af en vervang ze door regeringscommissarissen. En dat de Europese bemoeiingen daaromtrent ophouden. Ook Europa moet respect hebben voor onze wetten en niet voor wie die overtreedt.
VRT en VTM begonnen gisteren beiden het avondjournaal met het filmpje dat ze toegestuurd gekregen hadden van e.o.a. "terroristische" organisatie en waarop drie gemaskerde helden te zien waren die dreigden met aanslagen op België. We hoorden de helden niet eens zelf spreken; er klonk religieuze muziek uit de koran (heeft men ons verteld, ik heb daar geen benul van) en onderaan verschenen, in vrij correct Nederlands, allerlei verwensingen en bedreigingen. Volgens kenners van bij ons, gaat het hier om e.o.a. groepje uit eigen land. Nou, ja, ze zoeken het maar uit. Zo krijgt onze staatsveiligheid nog eens de kans zijn erg geschonden blazoen wat op te smukken. Heel wat duidelijker waren de doodsbedreigingen die VB-kopman Filip Dewinter te horen (en zien) kreeg. Op YouTube verscheen er nl een clip van een tot nu toe onbekende rapgroep The Cicatris (het lidteken) waarop letterlijk werd gezongen, dat het niet lang meer zou duren voor ze hem (Dewinter) te pakken zouden krijgen en hij zou sterven door een dodelijke schotwond. Dewinter kreeg daarbij nog te horen dat hij een "kanker racist" was. Ondertussen heeft Dewinter het filmpje van YouTube af laten halen en heeft hij klacht ingediend tegen dat groepje gevaarlijke gekken. Die zijn ondertussen trouwens gekend: het gaat om een Belgisch-Marokkaans zootje, waarvan de spreekbuis Samir heet. De kerel zegt er niet aan te denken aan Dewinter zijn excuses aan te bieden. Het is dan ook afwachten wat ons Gerecht ervan terecht zal brengen. Hopelijk laat het eens zien, dat het ook echt onpartijdig kan zijn en kunnen we de verdere procedure eens vergelijken met de rechtszaak die tegen Frank Vanhecke gaat lopen wegens de (onterechte) beschuldiging van grafschennis t.o.v. enkele allochtonen in Sint-Niklaas. In dit laatste geval zijn er al wél excuses geweest, maar voor de Belgische haatdragers en hun allochtone vriendjes is dat blijkbaar niet genoeg. Hoe heette die verdraagzame godsdienst weer?
Di Rupo kreeg dit weekeinde nog eens de kans zijn mening breed uitgesmeerd te zien in De Standaard. De voorzitter van de Waalse socialisten had daarbij harde kritiek aan het adres van de regering Leterme. Ook al heeft hij grotendeels gelijk, zeker op het vlak van de begroting, blijft natuurlijk de vraag waarom zijn partij in een dergelijke regering blijft. Dat het louter om de postjes gaat, zegt hij natuurlijk niet. Di Rupo wil dat er toch iets gedaan wordt aan de koopkracht. "Ik doe zelf mijn boodschappen", zegt hij en hij vindt dat alles inderdaad duurder is geworden. Als voorbeeld geeft hij aan, dat hij het recentste model scheermesjes van Gillette koopt en hij voor 5 mesjes 15 euro moet betalen. "Daarmee doe ik geen week", zegt de man met het strikje. Jawadde! Toevallig scheer ik mij ook met Gillette, zij het dan met een ouder type, de GII plus. Voor 10 mesjes betaal ik 8,89 euro in de Carrefour. Maar - en nu komt het - met zo één mesje scheer ik mij doorgaans twee weken. Dat betekent, dat ik twintig weken verder kan voor 8,89 euro en Di Rupo slechts één week voor 15 euro. Na twintig weken is hij dus 300 euro kwijt! De man smijt gewoon elke dag een mesje weg, waarmee hij zich minstens nog een week zou kunnen scheren... Als hij al zijn aankopen op die manier verbruikt, dan is hij wel erg verkeerd bezig. "Wegwerpconsumptie" noemt men zoiets. En dat gebeurt dan door iemand die wil hebben dat er meer koopkracht komt. Om dus nog meer weg te kunnen smijten. De waarheid zal wel zijn, dat Di Rupo niet weet waarmee hij bezig is en zeker de noden van de man in de straat, waarvoor hij zegt op te komen, niet begrijpt. Dat wordt ook moeilijk als ge kunt beschikken over een auto met chauffeur en God weet welke andere "faciliteiten".
P.S. Ik had me ee'rst vergist in de cijfers. Na de reactie van Rob, waarvoor dank, heb ik het artikel gecorrigeerd. Het is feitelijk nog erger dan ik eerst gesteld had!
Wij leven echt in een uniek land. Hier gebeuren dingen die in een ander land niet mogelijk zijn. "Only in Belgium", zoals de titel was van de reclameclip die Verhofstadt indertijd nog de wereld rondstuurde. - Bij het aantreden van Verhofstadt I wijzigde de toenmalige minister van Transport, de francofone groene Isabelle Durant, de regels voor het opstijgen en landen van de vliegtuigen op Zaventem. Dat leidde tot een grote chaos, wat haar opvolger, Bertje Anciaux, er toe aanzette een nieuw spreidingsplan uit te werken. Dat plan had tot gevolg dat de inwoners van de Oostrand en de gemeente Sint Pieters Woluwe naar de rechtbank stapten, gevolgd door de inwoners van de Noordrand. Er kwamen allerlei acties, er werden deurwaarders bijgehaald en er werd zelfs beslag gelegd op de kantoren van Bertjes opvolger, zeurpiet Landuyt, die daarop zelfs niet eens durfde te reageren. De hele zaak werd verwezen naar de Raad van State en die heeft nu een uitspraak gedaan: alle klachten werden verworpen. Tot daar lijkt alles nog normaal, maar die uitspraak, gedaan door de Nederlandstalige én Franstalige Kamers samen, heeft 4 (vier!) jaar op zich laten wachten! Ondertussen is de nieuwe staatssecretaris van mobiliteit, CD&V-er Schouppe tot de vaststelling gekomen, dat de wind weer bepalend zal worden voor het opstijgen en landen, zoals overal elders ter wereld. Al die betwistingen en dagvaardigingen waren dus waardeloos en om dat vast te stellen, heeft men vier jaar tijd verloren. In luchtvaartkringen over de hele wereld lacht men zich een breuk over zoveel amateurisme. - We zijn weer in de zogeheten "sperperiode", die de koopjesperiode voorafgaat. Ook dat gebeurt alleen in België, nergens anders. In die sperperiode mogen er geen speciale acties gedaan of kortingen gegeven worden. Afgezien van de absurditeit van dit systeem (wie de grens oversteekt kan daar wél goedkoper kopen), is het in de huidige dreigende crisissituatie het slechtste wat men kan bedenken. Met in het achterhoofd, dat we voor een recessie, misschien wel een depressie staan, zullen heel wat mensen nog meer dan anders wachten tot het koopjestijd wordt. Het gevolg daarvan is, dat deze sperperiode voor de meeste handelszaken gegarandeerd een ramp zal worden. En niemand, zelfs "Quicky" niet, die het in zijn hoofd haalt daaraan een einde te maken, al was het maar tijdelijk voor dit jaar. - "Technische werkloosheid", nog zo'n uniek Belgisch fenomeen. Dat heeft als voordeel dat, wanneer het slecht gaat, fabrieken niet meteen hoeven te sluiten en dat de staat de betaling van een groot deel van de lonen tijdelijk over neemt. De schaduwzijde van dit verhaal is dat, bij multinationals die fabrieken hebben in verschillende landen, de Belgische fabrieken eerst dicht gaan. Zo zouden we nog even kunnen doorgaan. De index, het recupereren van feestdagen tijdens de weekeinden, de dertiende maand, de maaltijdchecks, allemaal "only in Belgium". Prachtig. De vraag is alleen maar hoe we stand zullen houden als die recessie/repressie echt zal toeslaan.
Eigenlijk is de titel van mijn blog niet helemaal juist. "Bont en blauw" verwijst nl naar een uitspraak van Louis Tobback bij het begin van de eerste regering Verhofstadt. Hij zei toen: "Het begint paars en eindigt bont een blauw". Op dit ogenblik wordt een flink politiek robbertje uitgevochten binnen de blauwe familie. Rood staat erbij en kijkt er (geamuseerd) naar. De inzet is de postjes, zoals meestal in de Belgische politiek. Bij een vorige regeling voor het Europees commissariaat was feitelijk voorzien dat iemand van de VLD toen een Europees postje ging krijgen. Dat ging niet door en de job werd ingenomen door Louis Michel, "big Loulou" zoals hij ook genoemd wordt, van de Waalse blauwe zusterpartij . De afspraak was toen wel, dat er de volgende keer een Vlaamse liberaal aan de bak zou komen. In principe zou dat niemand minder zijn dan Karel De Gucht, de man van Mireille (politierechter en bankspecialist zonder voorkennis). Karel zou de plaats van Big Loulou innemen. Sinds de recente gebeurtenissen in Kongo, waar De Gucht in snelheid werd genomen door Charles Michel, zoon van, is het echter niet meer zo zeker dat de burgemeester van Berlare zijn droomjob zal kunnen krijgen. Bij "Europa" hebben ze ook hun ogen niet in hun zakken en worden de recente affaires rond De Gucht met argusogen bekeken. Anderzijds is Didier Reynders, de blauwe zonnekoning uit Luik, er als de dood voor dat Big Loulou terug naar het Belgische politiek toneel zou komen. In dat geval krijgt hij, le beau Didier, er immers een concurrent bij in eigen rangen. Om een lang verhaal kort te houden: Louis Michel, de vader dus, zou nu een tweede termijn als Europees commissaris ambiëren, waardoor De Gucht het mag vergeten. De Gucht zijnde wie hij is, de meest ondiplomatische minister van Buitenlandse Zaken die we ooit hebben gehad, laat zoiets niet over zich heen gaan. De vraag is alleen, hoe het zal aflopen met Fortisgate, waarin zijn madam de hoofdrol speelt. Zelfs als hij daar zonder kleerscheuren vanaf komt, zal de perceptie tegen hem blijven spelen. Waar is de tijd, toen de Open-VLD, alhoewel geklopt bij de federale verkiezingen, toch dacht in een zetel te zitten omdat "ze" het zonder hen niet konden waarmaken. Met een resem schandalen, schandaaltjes en verdachtmakingen (Chevalier, Moerman, De Wael en Fortis), zitten ze daar nu in de hoek waar de klappen vallen. Een burgeroorlog in eigen rangen is er echt teveel aan. Wordt zeker vervolgd.
Ondanks het feit dat Dominique Strauss-Kahn een socialist is, werd hij de grote baas bij het IMF dank zij de Franse president Sarkozy, die o.m. daarmee de Franse socialistische partij in de vernieling speelde. DSK, zoals de man in Frankrijk gemeenzaam wordt genoemd, is getrouwd met Anne Sinclair, een gewezen sterjournaliste van het Franse TV-station TF1. Zijn vrouw is steenrijk, mede dankzij een erfenis. Dat neemt niet weg dat het echtpaar Strauss-Kahn socialist is gebleven. Twee jaar geleden, toen Sarkozy nog minister van Binnenlandse Zaken was onder Chirac, gingen DSK en zijn vrouw hun steun toezeggen aan de opstandelingen in de banlieue van Parijs. Dat is hun toen slecht bekomen. Ze hadden nl het onzalige idee gehad, daar naartoe te rijden in hun jaguar... Bovenstaande verhaal viel me te binnen, toen ik het ontslag hoorde van Bettina Geysen bij de Vlaams Progressieven. In dat partijtje, of wat ervan is overgebleven, rommelde het al langer. Wat de emmer deed overlopen was de levensstijl van la Geysen en haar beminde ("Aimé") bij haar vorige werkgever, de VRT. Beiden maakten toen grote sier op kosten van de belastingbetaler. Ook voor Bettina, die in de politiek graag uitpakte met haar steun aan de minder bedeelden (denk maar aan haar hoofddoekverschijning en haar voorstel om dure auto's en verre reizen uit de index te halen), was het motto: "luister naar mijn woorden maar zie niet naar mijn daden". Gauche caviar: denk links, leef rechts. Tegenwoordig noemen ze dat "links liberaal". Links liberaal bestaat niet, evenmin als recht communist. Het hele idee van de Vlaams progressieven slaat trouwens niet aan, hoe men de partij ook zou heten. Waarom er geen LBA van maken - Lijst Bert Anciaux - de enige van de partij die bekend is in Vlaanderen, al was het maar omdat hij zo gul geld uitdeelt in de cultuursector (met nadruk op de eerste lettergreep)? De leiding van wat er van het partijtje overblijft, komt nu (tijdelijk?) in handen van Nelly Maes, "rooie Nel" voor de afeccionados. Dat is dan misschien één troost voor de erfgenamen van Hugo Schiltz die Nel indertijd binnenhaalden als "links alternatief"...
Sinds de oranjeblauwe regeringsonderhandelingen zijn er al heel wat nieuwe politieke termen ontstaan. Denk maar aan de schootnota, de borrelnootjes, de vette vis. Geen enkele is echter zo specifiek, volgens mij althans, als de term "milquetisering". Daarmee bedoelt men het eindeloos schaven aan voorstellen, het vitten op punten en komma's, een complete mierenneukerei, tot het herlezen van het hele voorstel van vooraf aan. Het gevolg was meestal dat er van het oorspronkelijke voorstel zo goed als niets meer overbleef. Op die manier heeft madame Milfoisnon eigenlijk de oranjeblauwe onderhandelingen doen falen, iets wat haar doel was. Om enige kans te maken op de vorming van een regering en een staatshervorming was Leterme dan verplicht er de PS bij te nemen, iets wat later ook gebeurd is. Wie dacht, dat madame Milfoisnon ermee zou stoppen, nadat ze minister van Werk én vicepremier was geworden, had het verkeerd voor. Ze bleef en blijft rustig verder gaan met het zoeken van spijkers op laag water. Dit systeem werkt zo afstompend en is zo destructief, dat het haar eigen kabinet heeft aangetast. Nadat haar woordvoerder én haar vice-kabinetschef (dat bestaat ook!) al waren opgestapt, heeft nu ook haar kabinetschef ontslag genomen. M.a.w. Milquets eigen kabinet wordt ook gemilquetiseerd!! Gezien het feit, dat men in deze omstandigheden nooit tot een serieuze staatshervorming zal komen en dat er zelfs van de borrelnootjes weinig of niets terecht zal komen (wat CD&V en Open VLD ook mogen beweren), zou deze regering best kunnen verder doen zonder de PS. Als voorlopig laatste stunt steunt tante Laurette trouwens de aanzeg tot staking bij de Post. Het probleem is, dat in het geval men de PS overboord zou gooien, madame Milfoisnon waarschijnlijk mee zal opstappen. Dan zitten we wel zonder milquetisering, maar ook met een minderheidskabinet. En daar Leterme dit voor "goed bestuur" voor "de mensen" niet kan waarmaken, zullen we met dit chaoskabinet nog een tijdje opgescheept zitten. Enfin, de media hebben er in elk geval nog iets aan.
De titel komt van Peter Vanvelthoven, dacht ik, maar is in elk geval goed gevonden. Sinds gisteren zijn de cijfers voor de begroting voor 2009 (of wat daarvoor moet doorgaan) bekend, dit met een vertraging van bijna drie weken. Vanaf vandaag zal er in het parlement over gedebatteerd worden en het belooft een lange en hevige discussie te worden. Deze begroting is er inderdaad een van de chaos. Om te beginnen, is de begroting voor 2008 verlieslatend. Voor die van 2009 zal dat ook het geval zijn. men denkt aan zo'n anderhalf miljard. - Er is altijd nog geen oplossing voor de 800 miljoen euro die de gewesten zouden (moeten) inbrengen, maar die dat alleen willen doen onder voorwaarden. - Er is nog altijd geen akkoord met de energieleveranciers over een totaalbedrag van 750.000 euro, die de regering uit de pot van de kernuitstap heeft gepikt. - De regering rekent verder op een overschot bij de gemeenten van nog zo een 750 miljoen, een overschot dat er niet zal zijn. Met het debacle van Dexia en Ethias zullen de gemeenten zelfs geld tekort hebben. - Het ergst van al is, dat men voor de opmaak van de begroting van 2009 nog altijd vasthoudt aan een groei van 1,2%, daar waar het kleinste kind nu zo stilaan weet, dat dit ergens rond de 0% zal liggen. - Alle miljarden, die de laatste weken in de banken gestoken zijn, dienen niet in de begroting te worden opgenomen, echter wel de intresten daarop en ook die zijn nog niet meegerekend. De bovenstaande bedragen drukken wel de staatsschuld mee omhoog en ook dat kost extra geld. Er zal dus duchtig moeten bespaard worden: - De federale regering zou op zijn minst één miljard euro kunnen uitsparen, als ze bepaalde werkingsuitgaven in de gezondheidszorg en de tewerkstellingsproblematiek zou afstaan aan de gewesten. Deze materies vallen echter onder Waalse furie Onkelinx en Madame Non en het ziet er niet naar uit dat dit dan ook zal gebeuren. Onkelinx heeft niet voor niets het grootste budget in de regering Leterme Un. Ook in de klassering van de budgetten voor "consultants" (kosten aan "derden") staan de twee dames op kop. - Er kunnen hopen geld bespaard worden, als er eens echt de schaar zou gezet worden in de wildgroei bij de (meestal overbodige) kabinetten. Dat was al een intentieverklaring bij het aantreden van Verhofstadt I en daar is niets van in huis gekomen, integendeel zelfs. - Verder is het nu duidelijk, dat verdere échte besparingen er alleen zullen komen als er een serieuze staatshervorming komt, die er o.m. voor zorgt dat senaat en provincieraden worden afgeschaft en zo zijn er nog wel enkele zaken te bedenken. Iedereen weet dat die instellingen al lang hadden moeten worden opgedoekt. De reden, dat ze er nog zijn, heeft niets met staatsbelang, alleen met eigen politiek belang te maken. Kortom, het wordt voor de cijferaars een weekje om te onthouden. Zonder drastische maatregelen zal men er niet uit geraken. Dit land gaat naar de knoppen.
Amper drie dagen geleden schreef ik nog in mijn blog "Statistisch België" (15 dezer) over de doemdenkers die ons, Vlamingen, trachten bang te maken met te zeggen dat het opsplitsen van België ook Vlaanderen veel geld gaat kosten. Dit alles nadat uit internationale statistieken bewezen is dat de zeven rijkste landen van de wereld (per inwoner) allemaal landen en landjes zijn met minder inwoners dan Vlaanderen. Gisteren kwam Herman De Croo, het orakel van Brakel en een van de slaafse vazallen van de Coburgers, weer met zo'n argumenten af. De hofnar heeft er warempel een boek(je) over geschreven, zoals het een echte Belg pas in de twee landstalen. De Croo maakt er een drama van dat we, bij een splitsing heel wat zouden verliezen. Stel u voor: het Hof (natuurlijk), de Raad van State, de senaat, het Hof van Cassatie, het Rekenhof en ga zo maar voort. Dat eerste Hof zullen we met veel plezier kwijt zijn en de senaat ook. Voor de andere hoven vinden we wel een Vlaamse variant. Volgens de hofnar zullen we ook Brussel verliezen. Waarom? Gaat Wallonië dat waterhoofd onderhouden? Volgens De Croo zullen we de staatsschuld mogen betalen (nog zo'n afgezaagd refrein). Dat doen we nu toch ook al? Wat betalen de Walen in België? Driemaal niets. Wat betalen de Vlamingen: bijna alles. Wie exporteert hier vanuit België? Vlaanderen voor meer dan 80%. Waar liggen de havens, waar wordt het hardst gewerkt, waar worden de meeste belastingen betaald, waar wordt het meest gecontroleerd (op alle gebied)? Wie betaalt de meeste flitsboetes en wie krijgt daarvan het meeste geld? In zijn "pamflet", zoals De Wever het noemt (het telt slechts 40 bladzijden), staat, mijns inziens, slechts één reden waarom we België best niet meteen splitsen maar eerst gaan naar een soort confederalisme: Europa. De Europese instellingen zijn niet Vlaamsvriendelijk, om het beleefd uit te drukken. Mede door het gestook van de francofonen en het lamlendig verweer van de meeste Vlaamse verkozenen, ligt Vlaanderen bij Europa niet in de bovenste lade. Het zou, steeds volgens mij, dan ook beter zijn eerst naar een confederaal België te gaan en pas vanuit die opstelling de volgende stap voor te bereiden. Maar wie ben ik?
Deze regering Leterme kan men bezwaarlijk een team noemen. Men krijgt soms de indruk dat er binnen de regering meer oppositie gevoerd wordt dan erbuiten. - Om te beginnen is er de Waalse rivaliteit tussen MR enerzijds en PS/CdH anderzijds. Die Waalse ruzies worden echt niet binnenkamers gehouden. - Staatssecretaris Devlies, toegevoegd aan het kabinet van Leterme, probeert zijn werk wel goed te doen, maar botst dan steeds onvermijdelijk met het FOD van Financiën dat al jaren zijn werk niet hoed doet. Hoe meer resultaten Devlies boekt, hoe slechter Financiën in het daglicht komt. - Terwijl aan de linkerzijde (én bij CD&V) men stilaan aanvaardt dat er niet alleen geen overschot op de begroting zal zijn, maar zelfs een deficit aanvaardbaar wordt, zijn de liberalen het daar gloeiend mee oneens. In de "zevende dag" hebben we vorige week nog een bitsig duel gehoord tussen staatssecretaris Schoupen en Open VLD-er Van Biesen daarover. En de kosten voor de vergrijzing zullen wel voor na de zondvloed zijn, zeker? - De notie over het beleid van Annemie Turtelboom geraakt niet van de grond, omdat op gebied van immigratie en asiel het standpunt van de tandem PS/CdH haaks op het programma van de andere regeringspartijen staat. Deze laatste hebben het echter bij het rechte eind, want zij volgen de Europese instructies. - Op Buitenlandse Zaken is de Gucht heel wat van zijn pluimen kwijt geraakt. In de Kongo kwestie werd hij voorbij gestoken door Charles Michel, zoon van, die even als zijn vader er trouwens van droomt zelf Buitenlandse Zaken onder handen te krijgen. Mocht De Gucht opstappen, dan krijgen we misschien zelfs twee Michels als kandidaat, want ook papa Louis zou die job terug willen, al zal partijgenoot en -voorzitter Reynders daar wel een stokje voor willen steken. Van je vrienden moet je't hebben! De Gucht zal tenslotte gezichtsverlies lijden in de Fortis zaak, hoe die ook afloopt. Vooral het feit, dat niet alleen zijn echtgenote, maar ook vrienden en kennissen op die bewuste dag in hetzelfde kantoor hun Fortis aandelen zijn komen van de hand doen, is niet normaal. Van Fortis gesproken, ook in deze zaak is het helemaal niet zeker dat Leterme met de pluimen zal gaan lopen. Ondertussen is nl gebleken, dat deze affaire de Belgische staat drie miljard extra heeft gekost (men had dat gewoon verzwegen!) en dat het de Belgische begroting nog dieper in de put zal helpen. Tenslotte blijkt Leterme een rancuneus ventje te zijn, die geen kritiek meer schijnt te verdragen. Zelfs tegenover de media wordt hij steeds zuurder en ondertekent hij sms'en met "namens de amateuristische prutsers" en nog van dergelijk liefs. De vraag is, hoe lang hij het nog gaat volhouden.
