Wij leven echt in een uniek land. Hier gebeuren dingen die in een ander land niet mogelijk zijn. "Only in Belgium", zoals de titel was van de reclameclip die Verhofstadt indertijd nog de wereld rondstuurde.
- Bij het aantreden van Verhofstadt I wijzigde de toenmalige minister van Transport, de francofone groene Isabelle Durant, de regels voor het opstijgen en landen van de vliegtuigen op Zaventem. Dat leidde tot een grote chaos, wat haar opvolger, Bertje Anciaux, er toe aanzette een nieuw spreidingsplan uit te werken. Dat plan had tot gevolg dat de inwoners van de Oostrand en de gemeente Sint Pieters Woluwe naar de rechtbank stapten, gevolgd door de inwoners van de Noordrand. Er kwamen allerlei acties, er werden deurwaarders bijgehaald en er werd zelfs beslag gelegd op de kantoren van Bertjes opvolger, zeurpiet Landuyt, die daarop zelfs niet eens durfde te reageren. De hele zaak werd verwezen naar de Raad van State en die heeft nu een uitspraak gedaan: alle klachten werden verworpen. Tot daar lijkt alles nog normaal, maar die uitspraak, gedaan door de Nederlandstalige én Franstalige Kamers samen, heeft 4 (vier!) jaar op zich laten wachten!
Ondertussen is de nieuwe staatssecretaris van mobiliteit, CD&V-er Schouppe tot de vaststelling gekomen, dat de wind weer bepalend zal worden voor het opstijgen en landen, zoals overal elders ter wereld. Al die betwistingen en dagvaardigingen waren dus waardeloos en om dat vast te stellen, heeft men vier jaar tijd verloren. In luchtvaartkringen over de hele wereld lacht men zich een breuk over zoveel amateurisme.
- We zijn weer in de zogeheten "sperperiode", die de koopjesperiode voorafgaat. Ook dat gebeurt alleen in België, nergens anders. In die sperperiode mogen er geen speciale acties gedaan of kortingen gegeven worden. Afgezien van de absurditeit van dit systeem (wie de grens oversteekt kan daar wél goedkoper kopen), is het in de huidige dreigende crisissituatie het slechtste wat men kan bedenken. Met in het achterhoofd, dat we voor een recessie, misschien wel een depressie staan, zullen heel wat mensen nog meer dan anders wachten tot het koopjestijd wordt. Het gevolg daarvan is, dat deze sperperiode voor de meeste handelszaken gegarandeerd een ramp zal worden. En niemand, zelfs "Quicky" niet, die het in zijn hoofd haalt daaraan een einde te maken, al was het maar tijdelijk voor dit jaar.
- "Technische werkloosheid", nog zo'n uniek Belgisch fenomeen. Dat heeft als voordeel dat, wanneer het slecht gaat, fabrieken niet meteen hoeven te sluiten en dat de staat de betaling van een groot deel van de lonen tijdelijk over neemt. De schaduwzijde van dit verhaal is dat, bij multinationals die fabrieken hebben in verschillende landen, de Belgische fabrieken eerst dicht gaan.
Zo zouden we nog even kunnen doorgaan. De index, het recupereren van feestdagen tijdens de weekeinden, de dertiende maand, de maaltijdchecks, allemaal "only in Belgium". Prachtig. De vraag is alleen maar hoe we stand zullen houden als die recessie/repressie echt zal toeslaan.
|
