|
Zoals ik reeds meldde in mijn blog van Allerheiligen (Confoederatio Belgica)
was Brussels CD&V minister Brigitte Grouwels de enige niet-N-VA politica die
zich wat kon vinden in het confederatieplan van de N-VA, toen ze zei, dat de
Brusselaars ook nu al voor bepaalde zaken moeten kiezen, zoals bv voor het
onderwijs, waar 25% kiest voor het (betere) Vlaams onderwijs terwijl er,
officieel althans, geen kwart van de Brusselaars nog echte Vlamingen zijn. Die
eerlijke stellingname wordt Grouwels niet in dank afgenomen. Er is zelfs al een
FDF-kamerlid dat haar ontslag eist, officieel niet o.w.v. van haar
zgz communautaire uitspraken i.v.m. het N-VA-plan, maar houdt u vast omdat zij als Brussels
minister van verkeer, bij wijze van proef, enkele palen van verkeerslichten
heeft laten overschilderen met de Brusselse kleuren: geel en blauw. Die FDFer,
een zekere Emmanuel De Bock, vindt die kleuren te Vlaams! De Standaard
cartoonist RECTRR reageerde daarop met een spotprent waarop iemand tegen een
ander zegt: Natuurlijk zijn ze Vlaams: ze werken!
Doet me denken aan dat oude mopje, toen men de Boudewijn snelweg van
Antwerpen naar Luik aanlegde. De dag dat men met de werken over de taalgrens
kwam, stond er aan Waalse kant een plakkaat, waarop stond: Ici on parle le
français. De dag daarop stond er ook een plakkaat aan de Vlaamse kant, waarop
stond: Hier wordt gewerkt.
Om
even een idee te geven, hoe Brussel (niet) werkt. Anders dan in Vlaanderen, is
men daar bv niet verplicht aan te sluiten bij een zorgverzekering en wie dat
toch doet, doet dat aan minder gunstige voorwaarden. Men kan er nl pas zelf van
genieten als men er 10 jaar bij is aangesloten en wie er aanspraak op maakt,
ziet zijn recht met vier maanden opgeschort voor elk jaar dat hij niet
aangesloten was. Het resultaat is dat steeds minder Brusselaars er aan
deelnemen. Net zoals bij het onderwijs, zouden veel ketjes beter gediend zijn
met een Vlaamse aansluiting, hetgeen nu (nog) niet kan.
En nu we toch met Brussel bezig zijn,
nog even iets over de schooier van Evere,
Vanhengel, dus. Die liberaal stond bij de verkiezingen in 2012 als
lijstduwer op een PS-lijst(!) en haalde er amper 805 stemmen. Diezelfde
Vanhengel vertelde in Terzake (ook al n.a.v. het N-VA confederatieplan), dat
zijn partij, Open VLD, wel degelijk het confederalisme in haar programma had
staan, maar dat de liberalen toen niet wisten wat dat betekende. Men kan zich dan
ook afvragen of ze de dag van vandaag wél weten wat er in hun eigen nieuw
toekomstplan staat, waarbij ze tegen het jaar 2020 een daling van de
belastingen vragen van 10 miljard euro, netjes verdeeld tussen werknemers en
werkgevers. En dat wordt dan gezegd door de voorzitster van een partij die mee
in de huidige federale regering zit en er mee verantwoordelijk voor is dat die
regering er nog steeds niet in slaagt de Europese begrotingsnorm te halen en de
staatsschuld terug te dringen onder de 100% van het bbp. Om het Leterme nog
maar eens na te zeggen: Wie gelooft die mensen nog?.
|
