|
Egbert Lachaert werd gisteren verkozen tot nieuwe voorzitter van de Open VLD. Dit gebeurde met meer dan 60% van de stemmen, waardoor een tweede stemronde overbodig werd. Bart Tommelein haalde een eerder teleurstellende 30% en de andere twee mededingers kwamen er helemaal niet aan te pas.
Lachaert behoort tot wat men de ‘donkerblauwe liberalen’ noemt, de klassieke liberalen, zeg maar. We kunnen dan alleen maar hopen dat de partij hem zal volgen en geen verdere fratsen à la Rutten gaat uithalen. Om ervoor te zorgen dat de partij niet verder afzakt in de peilingen en bij de volgende verkiezingen, zal dat nodig zijn, maar niet gemakkelijk. Met een Rutten die blijft meespelen en een Mathias Declerq die eveneens bereid is zijn principes overboord te gooien (zoals hij dat in Gent heeft gedaan ten gunste van Groenrood) wordt dat geen wandeling in het park. En dan blijft nog de vraag in hoever Crootje zich er verder nog mee zal bemoeien. Die voelt zich nu al – in de reserveploeg van Sophie – de de facto regeringsleider.
De eerste test die eraan zal komen is de mogelijke vorming van die nieuwe ‘volwaardige’ federale regering tegen 1 september. Met een begrotingstekort van zo’n 45 miljard euro is er geen mens die nog gelooft dat het initiatief van Rousseau en Magnette zal lukken. Het zou alleen maar betekenen: meer belastingen en minder Vlaanderen. Met een sterk nationalistisch blok in Vlaanderen t.o.v. een samenraapsel van traditionele partijen die steeds minder voorstellen en een eveneens sterk links blok in Wallonië tegen één enkele centrumrechtse partij, gaat dat niet meer lukken. Het wordt ook hoog tijd dat men de bemiddeling van de koning in de toekomst tot een minimum zal herleiden, want geen enkele overtuigde Vlaming gelooft er nog in dat het Hof bij deze besprekingen neutraal is, zoals we hebben meegemaakt toen het Hof niet De Wever – die iedereen verwachtte – maar Geens de opdracht gaf, waarna diezelfde Geens door Magnette belachelijk werd gemaakt. Magnette smoorde ook het eerste initiatief van Rousseau, die blijkbaar een dik vel blijkt te hebben. Als er als iets positief is aan het initiatief van Rousseau en Magnette, dan is het juist dat het (voorlopig?) met het staatshoofd geen rekening houdt. En als het geen resultaat boekt, zal het enige alternatief nieuwe verkiezingen zijn, Die zouden, zeker in Vlaanderen, best gaan over een Vlaams-Waalse boedelscheiding en het einde van het traditionele België van de dag van vandaag.
---
En dan nog dit: de Franse Gemeenschap in dit land zou een schuld hebben van 6,8 miljard euro, een stijging van 134% in tien jaar. Een reden temeer om deze compleet overbodige entiteit, die aan Vlaamse kant niet eens bestaat, af te schaffen. Dat zou pas een besparing zijn, liefst gecombineerd met de afschaffing van de Senaat en de Provincieraden.
|
