|
Vanwege de koepel van de woonzorgcentra kwam er de vraag om de gezondheidszorg te splitsen en compleet aan de gewesten te geven. Op die manier zou het aantal ministers, dat nu mee bezig is met onze gezondheid, van negen naar drie kunnen worden teruggebracht. Dat zijn er zes minder, allemaal Franstaligen. Dit is maar één voorbeeld hoe men dit land efficiënter kan laten werken, dat terwijl de ersatzregering van Wilmès – nota bene: geleid door liberalen - juist het tegenovergestelde wil. Onder het mom dat Wilmès en Co volmachten hebben gekregen, wil men dat die alles federaal uitvoeren, waarbij de Vlaamse meerderheid telkens herleid wordt tot een minderheid. Een voorsmaakje tot wat een latere Vivaldi-coalitie zou kunnen leiden.
Een van de sectoren waarin daarover reeds discussies zijn geweest is het onderwijs, waarover ook ik reeds geschreven heb. Heel die coronacrisis zal onze schoolgaande jeugd geen deugd doen, maar de francofone nog veel meer raken dan de Vlaamse. Ik had het er al over dat het Franstalig onderwijs het schooljaar al had afgesloten, daar waar het Vlaamse de kinderen toch nog een aanknooppunt wil geven om straks het nieuwe schooljaar te kunnen beginnen zonder al teveel achterstand. Wat de francofonen in die sector uitsteken, tart alle verbeelding.
In het Franstalig onderwijs gaan sowieso al minder scholen open. Er komen daar procerntsgewijs nu ook minder kinderen naar school dan in Vlaanderen. Er wordt niet aan pre-teaching gedaan en er wordt al sinds het begin van de lockdown geen nieuwe leerstof meer onderwezen. E.e.a. zal maken dat het Franstalig onderwijs, dat nu in de Europese tabel van de gewesten reeds achteraan staat, nog verder zal zakken.
Voor Vlaanderen is er dan ook geen enkele reden om op onderwijsgebied het francofone voorbeeld te volgen. Op de meeste andere gebieden trouwens evenmin.
|
