Het meest typerend bericht dat ik tot nu toe gezien heb over de herstructurering van Volkswagen Vorst, is een spotprent van Kamagurka in Het Laatste Nieuws. Daarop zegt een jongetje tot zijn vader: "Als ik groot ben wil ik ontslagen worden bij Volkswagen"! Het is me ook wat daar in Vorst. Volkswagen is een privé bedrijf en doet dus met zijn geld wat het zelf wil. Zolang de belastingbetaler daarvan niet de dupe wordt, heb ik daarmee geen problemen. Men kan zich echter wel afvragen waar zo'n inderdaad zeer groot bedrijf het geld vandaag blijft halen om zo'n exuberante ontslagpremies te betalen, om nog niet te spreken van de kosten die het bedrijf ondertussen heeft zolang die fabriek niet opnieuw draait. Na de massale respons op de ontslagpremies, waarbij de vakbonden door hun eigen achterban onder de voet werden gelopen, is het nog de vraag of de VW-fabriek straks nog wel genoeg volk zal hebben om het bedrijf terug op te starten cq draaiende te houden. Mocht dat niet het geval zijn dan moet men voor zorgen dat de laatste niet vergeet het licht uit te draaien! Na de massale vraag naar ontslagpremies zijn de vervroegde pensioenen aan de beurt. Ook hier toont het Duitse bedrijf zich aan zijn overgulle kant: Iedereen die 50 is geworden kan met brugpensioen en het bedrijf past dat pensioen aan tot aan hun huidig loon. Dat betekent bv voor iemand van 50, dat hij de volgende vijftien (15!) jaar zijn loon blijft behouden zonder er iets voor te moeten doen. Velen zouden voor minder tevreden zijn, maar niet de vakbonden. Die vragen er bovenop nog een afscheidspremie van liefst 10.000 euro per werknemer. Naar aanleiding van die chantage (anders kun je zoiets niet noemen), liggen de onderhandelingen over het brugpensioen stil en is er, op het ogenblik dat ik dit schrijf, nog steeds geen akkoord. En dan is er nog het generatiepact. Volgens die overeenkomst van vorig jaar, zouden de bruggepensioneerden, ook die van VW-Vorst, nog zes maanden naar een andere job moeten uitkijken en die ook moeten aanvaarden als hen die wordt aangeboden. Zie je dat al gebeuren door werknemers die nu al zeker zijn van hun volledige wedde tot ze echt met pensioen gaan en die er (misschien) nog een klets geld bovenop krijgen? Trouwens, welke werknemer gaat dergelijke mensen nog aannemen nu hij weet dat ze in dat geval alleen maar tegen hun zin zouden moéten komen werken? --- In de marge van bovenstaande nog dit: - Van al dat extra geld dat VW-Vorst waarschijnlijk gaat uitbetalen, gaat ± de helft in de vorm van belastiongen naar Verhofstadt II. Ruw geschat: ergens rond de 100 miljoen euro. Zo krijgt de regering het gat in haar begroting wel dicht. - Ge zult maar in een toeleveringsbedrijf werken waar ge ontslagen wordt volgens de "geldende" normen, t.t.z. met een aalmoes en misschien de belofte dat ge straks, áls de A1 er zou komen, bij VW-Vorst zult mogen komen werken, maar dan voor 20% minder dan wat vandaag de dag het loon is en waarschijnlijk zonder ploegentoeslag, om de eenvoudige reden dat er dan niet meer in ploegen zal worden gewerkt. - De verliezers in de herstructurering van VW-Vorst zijn tenslotte inderdaad zij die "mogen" blijven werken. Arbeid adelt niet meer... - Zoals ik vroeger reeds schreef, is het generatiepact, of wat er na de stakingen en onderhandelingen van overgebleven is, een lege doos. Daarmee kunnen ze misschien enkele werknemers van KMO's mee paaien, maar niet van grote fabrieken, zoals VW-Vorst nu duidelijk bewijst.
"Nederland is vol", zei Pim Fortuyn en daarmee bedoelde hij dat het land de verdere instroom van immigranten niet meer aan kon. Na hem werd diezelfde stelling ingenomen door achtereenvolgens Frits Bolkenstein, Rita Verdonk en Geert Wilders. Zelfs de SP van Ma(o)rijnissen, hoe links ook, is het daar grotendeels mee eens. Het resultaat is dat men in Nederland er iets aan begint te doen en dat men er in elk geval openlijk over kan praten. Bij ons niets van dat alles. Het is nu zelfs zover gekomen dat dé verdediger van de multicul in ons land, het centrum voor gelijke kansen en racisme, zelf bezwaren is gaan opperen tegen de instroom van allochtonen. Volgens het CGKR zijn er vorig jaar zo'n 35.000 legale migranten België binnengekomen. Als we er van uit gaan dat er voor elke legale migrant er twee illegalen zijn, dan betekent dat, dat er jaarlijks zo'n 100.000 bijkomen. Die andere 65.000 verdwijnen in de criminaliteit, het zwartwerk, de prostitutie en de zwarte armoede. Dat centrum hangt rechtstreeks af van het kabinet van Verhofstadt, zodat hij de laatste zou moeten zijn om dat niet te weten. Toch doet de man alsof zijn neus bloedt en houdt hij zich alleen nog bezig met het schrijven van burgermanifesten die alleen door zijn eigen aanhang worden gelezen en door niemand worden geloofd. Hij gaat achter de doppers aan en wil de belastingen verhogen, zogezegd o.w.v. het milieu, maar aan de immigratieplaag en aan de communautaire problemen schijnt hij geen boodschap te hebben. De reden, waarom er, ondanks de immigratiestop toch nog zoveel legale inwijkelingen het land kunnen binnenkomen, is eenvoudig door de zgz "gezinsherenigingen" en de huwelijken met allochtonen uit het land van origine. Vorige week was er nog de uitspraak van een professor van de UIA, die stelde dat Turken en Marokkanen hun partners halen in hun geboorteland en er mede de oorzaak van zijn dat die mensen zich hier niet aanpassen. Hij had er nog kunnen bij vertellen dat dit mede de cijfers over armoede, het analfabetisme en de werkloosheid in ons land vertekent. --- Deed het CGKR, met het uitbrengen van dat cijfer van 35.000, eindelijk eens iets positiefs, het ging daarna meteen weer de bocht uit door Paola Ruffo di Calabria voor te stellen als "de migrant van de dag". Als la dolce Paola voor één zaak niet als voorbeeld kan gesteld worden, dan is het als migrante. Na bijna vijftig (50!) jaar is ze nog steeds niet in staat de taal van de meerderheid van de bevolking te spreken en geeft ze alleen interviews als er vooraf een script wordt gemaakt. Van integratie gesproken! Gisteren was het overal ter wereld de dag van de migrant. Bij ons is het elke dag migrantendag, met telkens bijna tien nieuwe Belgen en twintig illigalen!
"België is op sterven na dood. Dat is het resultaat van de tientallen communautaire en institutionele compromissen en politieke koopjes die sinds 1970 werden gesloten.(...) Nergens ter wereld bestaat er een federale staat waarvan, zoals dat in België het geval is, de territoria van de deelgebieden elkaar overlappen. Tenzij in Joegoslavië misschien, met het gevolg dat we kennen. De hervorming van onze instellingen moet radicaal worden overgedaan en totaal anders worden aangepakt. In plaats van van bovenaf bevoegdheden, instellingen en administratieve overheden steeds verder op te splitsen, moeten de beide grote gemeenschappen in ons land aan tafel gaan zitten, nagaan wat we nog met elkaar willen doen en hoe. De federale staat moet slechts op zich nemen wat de overige niveaus samen beslist hebben om over te dragen." --- Bovenstaande tekst komt uit "De weg naar de politieke vernieuwing", een vroeger burgermanifest van een zekere Guy Verhofstadt, in 1992 uitgegeven bij Hadewijch (blz 36 tot 38). Dit dan voor de mensen die aan de leugens van Guynocchio nog enig geloof zouden willen hechten. De doelstellingen in zijn eerste drie burgermanifesten heeft Verhofstadt niet alleen niet nageleefd, hij heeft meestal juist het tegenovergestelde gedaan en compleet verloochend wat hij daar had neergeschreven. Het grote verschil met nu: toen zat de VLD, op één korte legislatuur na - in de oppositie, nu zit ze al bijna acht jaar aan de macht. Als Verhofstadt, zoals hij zelf stelt, verder zou willen regeren met paars, dan betekent dat samen met de socio's, ook met de frauduleuze Waalse tak. Dat betekent verder dat alle mooie principes, die hij nu in zijn vierde manifest neergeschreven heeft, onder de mat zullen geveegd worden. De socialisten en andere roodhuiden zullen nl nooit aanvaarden dat er gesleuteld wordt aan de stempelgelden en alles wat daarmee te maken heeft. De oppositie heeft dan ook groot gelijk als zij stelt dat Verhofstadt acht jaar de tijd heeft gehad om tenminste een deel van wat hij nu voorstelt te kunnen verwezenlijken. Hij heeft dat niet kunnen doen omdat hij regeringen heeft gevormd met de verkeerde partijen. Om ermee door te kunnen gaan zullen niet de linkse meerderheidspartijen, maar zijn eigen VLD water in de wijn moeten doen. Een eerste stap in die richting is reeds gezet doordat Verhofstadt, Slangen en Co al beslist hebben dat hun partij progressief zal worden, m.a.w. naar links zal opschuiven. Wie nog voor de VLD stemt, zal links stemmen, SP.a-blauw!
Dat er in Vlaanderen heel wat zgn BV's rondlopen die eender wat zullen doen om in het nieuws te komen, is een publiek geheim. Dat daar ook een deel politiekers tussen zitten die van de gelegenheid gebruik willen maken om reclame te maken voor de eigen winkel, is eveneens bekend. Toch zouden sommigen van deze laatste groep af en toe ook hun hoofd eens aan de binnenkant mogen gebruiken en weten dat er ergens grenzen zijn. Mensen die bepaalde functies en verantwoordelijkheden dragen betaamt het niet regelmatig de paljas uit te hangen. Een schoolvoorbeeld van drukdoenerij is Herman De Croo, voorzitter van het federale parlement en als dusdanig beschouwd als "eerste burger" van het land. Hij moet zowat de kampioen zijn van het meespelen van spelletjes en praatcafé's die op radio en TV voorkomen. Ooit heeft hij zelfs al eens meegespeeld in een soap. De voorbije week is hij dan weer enkele keren flink uit zijn rol gevallen. Eerst ging hij prins Laurent verdedigen. Als de helft waar is van wat deze week over deze koninklijke klaploper geschreven is, dan zou ik als "eerste burger" keihard zwijgen over zo'n heerschap, vrouwenloper en geldsmijter. Maar neen, De Croo gaat eens vertellen dat de publieke opinie de prins met rust moet laten. Verhofstadt himself - als het goed is zeggen we het ook - heeft het orakel uit Brakel tot de orde moeten roepen, omdat de hele affaire nog voor het Gerecht moet worden uit de doeken gedaan. Wie weet wat komt daar nog allemaal uit de kast te vallen. Ook bij de nepreportage over de Vlaamse onafhankelijkheid stond De Croo mee te drammen. Voor Vlaanderen kwam dat misschien goed uit: het liet nogmaals zien wat voor superbelgicist onze hofnar is. Toch geldt ook hier dat hij in zijn functie daarbij niet thuis hoorde, feit waarvoor hij ook in het parlement werd aangeklaagd. Tenslotte kwam hij ook in het nieuws toen hij in een reportage in Het Laatste Nieuws over kredietkaarten, kwam vertellen dat hij nooit met betaalkaarten heeft gewerkt, er zelfs geen heeft. Hij loopt heel de dag met een pakje geld op zak en betaalt alles contant. Nu is ook dat iets waarin hij vrij is te doen en laten. Hij geeft daarmee nog maar eens wel het slechte voorbeeld. Hijzelf zal altijd wel een chauffeur of body guard bij zich hebben maar andere mensen van zijn leeftijd riskeren zelfs hun leven als criminelen te weten komen dat ze met grote geldsommen op zak lopen of thuis bewaren. In hetzelfde artikel stond trouwens het verhaal - met foto inbegrepen - van een 73-jarige man uit Geel (!) die beweerde thuis een kistje met geld te hebben staan. Als het ware een oproep van: "Kom het maar halen"! De Croo is ondertussen ook al 69 en hopelijk aan zijn laatste termijn bezig. De man hoort er niet meer bij en zou best uit de politiek kunnen verdwijnen. Misschien best nog samen met "zijn" koningshuis en de hele "belgiek"!
Uit de laatste peiling van de Stemmenkampioen van deze week is gebleken dat, zoals halvelings verwacht, het politieke landschap terug in zijn oude plooien is gevallen. De winst die de N-VA gemaakt had na de toetreding van Dedecker (meer dan een verdubbeling), is compleet verdwenen. Het klein beetje winst dat de CD&V behaald had, idem. De stemmen die bij het Vlaams Belang waren weggevloeid zijn netjes teruggekeerd. Daarmee is een einde gekomen aan de N-VA als onafhankelijke partij en wordt ze een aanhangsel van het CD&V, wat men erover ook nog mag vertellen. Men zou nu beter spreken van een NN-VA (de Nieuwste Nieuwe Vlaamse Alliantie). De Wever had, naar aanleiding van de nepreportage op La Une, in eerste instantie eenzelfde reactie als Dewinter, maar moest die meteen corrigeren van zijn broodheren en deed dit ook braafjes. Op de persconferentie die CD&V en N-VA deze week gegeven hebben over wat zij hun "verkiezingsplatform" noemde, bleek trouwens dat het woord voornamelijk gevoerd werd door Vandeurzen en dat De Wever op het einde alleen mocht zeggen dat hun kartel niet in een volgende federale regering zal stappen als er voorafgaandelijk geen duidelijke afspraken gemaakt worden over een volgende communautaire ronde. Waar hebben we dat nog gehoord? Dat is zo ongeveer hetzelfde als wat de N-VA vóór de vorming van de huidige Vlaamse regering gezegd had i.v.m. de splitsing van Brussel-Halle/Vilvoorde en dat resultaat kennen we. Geen overtuigde Vlaming die daar nog in trapt! Op de voorstelling van dat "platform" werd trouwens gesteld dat het kartel gaat voor een confederalisme. Daarmee stapt het N-VA dan ook af van zijn eerdere stelling van Vlaamse onafhankelijkheid, die ze nog mede onderschreven had op de meeting van het VVB op 26 november. Volgens het kartel moet zowat alles in vraag gesteld worden behalve landsverdediging en buitenlandse zaken. Daarbij volgende opmerkingen: - Om tot een confederale staat te komen moet de grondwet veranderd worden en heeft men een 2/3 meerderheid nodig. Die is er momenteel niet en zal er nooit komen als de francofonen één blok er tegen blijven vormen en SP.a-rood en Groen! daarmee akkoord blijven gaan. - In het beste geval krijgen we dan de splitsing van B-H/V, maar God weet wat voor prijs we daarvoor zullen moeten betalen. Volgens art. 65 en 165 van de Grondwet (het kieswetboek), moet die splitsing er komen ten laatste op 24 juni 2007. Dat is de reden waarom men de verkiezingen vóór die datum zullen houden worden en men daarna zal moeten wachten tot 2011 (zoals Vande La al eens verteld heeft) alvorens Vlaanderen er eindelijk baat bij zal hebben. - Zelfs als het onwaarschijnlijke waar zou worden en men tot een confederaal België zou komen, dan is het nog de vraag waarom nu juist buitenlandse zaken en landsverdediging nog federaal zouden blijven. Wat stelt België nog voor in een verenigd Europa? Buitenlandse zaken en landsverdediging kunnen gerust opgaan in een groter, Europees geheel. Dat brengt ons terug tot het besluit dat de beste oplossing voor Vlaanderen zou zijn dat er géén nieuwe federale regering meer komt of hoogstens een die de inboedelscheiding regelt van dit kunstmatige land. Waarom kan Vlaanderen niet bekomen wat Schotland en Catalonië wel (zullen) krijgen? Waarom zou onze regio niet welvarender kunnen zijn dan Denemarken, Slovenië en Luxemburg? Waarom moet dat België een democratie blijven, als de regels van de democratie er niet mogen worden toegepast (meerderheid = 50+1)? België is een nepdemocratie, even nep als het nepjournaal van La Une!
Ruw geschat zijn ongeveer 70% van de Vlamingen gewonnen voor e.o.a. vorm van onafhankelijkheid. De helft daarvan wil een echte onafhankelijkheid, de andere helft een soort confederalisme, waarbij België blijft bestaan maar er op federaal vlak alleen nog landsverdediging en buitenlandse zaken overblijven. Toen de Vlaamse Volksbeweging, n.a.v. haar 50-jarig bestaan, op 26 november een meeting hield met als thema: "Vlaanderen onafhankelijk", gaven de media daarop niet thuis. Men kon rustig zeggen dat de meeting door de kranten, radio en TV geboycot werd. Komt daar nu de Franstalige TV-zender "La Une" met hetzelfde thema, zij het wel op een spectaculairdere manier aangepakt en het land staat in rep en roer. Wat zeg ik: het land? De hele wereld reageerde erop. Daarop is wel e.e.a. aan te merken: - De Vlaamse media stellen niets voor, zeker niet buiten hun eigen regio. Buitenland is voor de meeste van onze kranten en zenders een ver van mij bed show, met als resultaat dat datzelfde buitenland zich voor ons ook interesseert. Komt daar natuurlijk nog bij, dat België zich naar buiten toe nog steeds gedraagt als een francofoon land en dat de meeste vreemde ambassadeurs en consuls hier alleen maar de francofone kant van het Belgische verhaal te horen en te zien krijgen. Van Vlaanderen kennen ze alleen maar de negatieve kanten, omdat onze regio meestal zo wordt voorgesteld. Zelfs het taalverwante Nederland kiest eerder voor België dan voor Vlaanderen. - Zelfs de reporters van La Une hebben een vertekend beeld van Vlaanderen. Hoe knap hun reportage ook was, Vlaanderen zou nooit een telg van de Coburgers (in casu Astrid) als staatshoofd willen, mocht het ooit onafhankelijk worden. Ons Vlaamse land is zijn hele geschiedenis door geteisterd geworden door vreemden koningen en keizers en daar heeft de doorsnee Vlaming nu wel degelijk zijn buik van vol. Als Vlaanderen ooit onafhankelijk wordt, dan zal het een republiek zijn. "Geen tronen blijven staan"! Nog zo iets uit de reportage was dat men treinen en trams liet stoppen aan de taalgrens. Dat doen die nu ook niet als ze naar Nederland, Frankrijk of Duitsland rijden. Flauwe kul dus. - De reportage heeft in elk geval als resultaat gehad, dat de Franstaligen nu weten dat de Vlamingen dit België beu zijn. Ik heb er niets alles van gezien maar het zou me verwonderen als men er de Walen bij verteld heeft dat Vlaanderen hen jaarlijks 6% van zijn welvaart af staat, twaalf miljard per jaar, a.u.b., en dat wij daar niets voor terug krijgen, tenzij wat verwijten en scheldpartijen van de francofone politici die nog altijd vinden dat zij superieur zijn t.o.v. de Vlaamse boerkens. Ik begrijp dan ook niet dat Leterme zich over die reportage boos maakt. Als hij de volgende keer met zijn francofone tegenpartij aan tafel zit, dan weet hij nu tenminste dat ook de Franstalige achterban kennis heeft van het feit dat 70% van de Vlamingen willen scheiden. Van een stok achter de deur gesproken!
Prins Laurent is weer eens in het nieuws gekomen en blijkt daar de eerste tijd niet meer uit weg te slaan. En, zoals we dat van hem gewend zijn, is er weinig positief nieuws over hem te vertellen. Deze keer heeft hij - o, toeval! - voor zo'n 137.000 euro verfraaiingen aan zijn (ter beschikking gestelde) villa gratis ende voor niks gekregen en blijkt dat geld te komen uit een frauduleuze zaak, opgezet door ... ja door wie? Volgens de enen door zijn vrienden van de Zeemacht, volgens anderen door zijn vroegere adviseur, een ex-kolonel N.B., volgens nog anderen door beiden. De zaak is dit keer zodanig in het openbaar gekomen, dat we het toch te weten zullen komen, want op 8 januari 2007 start hierover een proces. Het totaal verdwenen bedrag ligt op zo'n 2 miljoen euro, allemaal geld dat aan de Staat had moeten worden terugbetaald maar dat op het einde van een boekjaar verdwenen is via, naar nu blijkt, valse rekeningen. Het is aandoenlijk vast te stellen hoe de gevestigde machten er als de kippen bij waren om de prins in bescherming te nemen. In de eerste plaats onze onvolprezen Justitie, die - ongeacht het feit of de prins nu al dan niet kon aangeklaagd worden - niet eens de moeite heeft gedaan hem zelfs maar als getuige op te roepen. Naar het schijnt zou dat alleen kunnen als de koning daarvoor toestemming geeft. Maar men heeft het niet eens geprobeerd. Ook het orakel van Brakel, Herman Decroo, superbelg, slaaf van het establishment en het Hof, ging meteen de prins verdedigen. Dat alles terwijl er nog een openbaar proces over de zaak moet beginnen. Ook de legerleiding houdt zich gedeisd, evenals de Belgische kerk. Heel die comedie toont nog maar eens duidelijk aan dat heel dat koningshuis hier (en ook elders in Europa) overbodig is. Wat hebben wij, in een steeds kleiner wordend Europa, nog aan zo'n middeleeuwse bedoening? Straks komt Albert II weer af met zijn Kerstboodschap, om ons te vertellen wat we allemaal moeten doen en zal hij het weer hebben over respect, verdraagzaamheid en nog van die mooie principes. Hij zou er beter voor zorgen dat er in zijn eigen omgeving eens wat meer respect was tegenover de belastingsbetaler.
Zelfs na zijn dood kan Pinochet, de ex-dictator van Chili, op weinig waardering rekenen, zeker niet vanuit het buitenland. In eigen land blijkt hij echter nog wel een zekere aanhang te hebben en was hij niet voor iedereen de baarlijke duivel zoals hij in onze kranten meestal wordt afgeschilderd. Al bij al had hij reeds in 1990 afstand gedaan van de macht en dit na het uitschrijven van een volksreferendum aan wiens uitslag hij zich gehouden heeft. Ondertussen is Chili een volwaardige democratie geworden die mag gezien worden, zeker in Zuid-Amerika. Het is een van de weinige landen in dat werelddeel, misschien zelfs wel het enige, dat een gezonde economie en zo goed als geen staatsschuld heeft. Dit dankt men ook mede aan het bewind van Pinochet. Dat was misschien wel moorddadig tegenover zijn opposanten maar liet de vrije markt zijn rol spelen. Dat niet iedereen in Chili van de betrekkelijke welvaart kan genieten is waar, maar dat is bij ons ook zo. Men kan nooit goed doen voor iedereen. Zonder de staatsgreep van Pinochet zou Chili een communistisch bewind gekregen hebben en wat dat als gevolg zou hebben gehad is niet moeilijk te raden. Vergelijk het maar eens met het regime van Fidel Castro op Cuba. Sinds die dictator aan de macht kwam zijn daar drie miljoen mensen het land uitgevlucht. Het aantal opposanten dat Fidel geliquideerd heeft is een tienvoud van dat van Pinochet. Toch wordt Castro door heel wat zgz democratische landen ontzien, het onze inbegrepen. Het is nog niet zo lang geleden dat onze toenmalige minister van buitenlandse zaken, Louis Michel, een aanhoudingsbevel uitvaardigde tegen Pinochet (die zich toen in Groot-Brittannië bevond), maar zelf in Havana platte broodjes ging bakken met "el Líder Máximo". Wie herinnert zich niet de foto waarop Louis te zien was toen hij met een oude motor (zonder helm!) door Havana reed. Ook superdemocraat Steve Stevaert behoort tot Castro's vriendenkring. Castro loopt waarschijnlijk op zijn laatste benen. Als Fidel definitief verdwijnt, verdwijnt ook het Castrisme en zullen de Cubanen misschien ook de kansen krijgen die de mensen uit de vroegere Oostbloklanden gekregen hebben. Met Castro van het toneel verdwenen, staan er echter al enkele andere kandidaat dictators klaar om het linkse roer in Zuid-Amerika over te nemen. Op kop Hugo Chávez van Venuzuela, die al zeven jaar aan de macht is en aardig op weg om ook van zijn betrekkelijk welvarend land een puinhoop te maken. De intelligentsia en de middenstand trekt er weg, net zoals in Cuba, en de armsten - Chávez' supporters - zullen er niet beter van worden als hun land straks een puinhoop wordt. Met schelden op Bush en de USA bezorg je de mensen geen welvaart. Hét voorbeeld van hoe het in Zuid-Amerika mis kan gaan werd vele jaren geleden al bewezen door Juan Peron in Argentinië. Hij en zijn Evita hebben toen ook alles weggegeven aan de armen via hun peronistische vakbonden. Het gevolg daarvan was dat Argentinië, na de Tweede Wereldoorlog een welvarend land, herleid werd tot een puinhoop dat eigenlijk al een paar keer failliet is gegaan. Hoe erg Pinochet voor sommigen onder hen ook geweest is, veel Chilenen mogen blij zijn dat ze niet terecht zijn gekomen in een Cubaans, Argentijns of Venezolaans model. Ze hadden nooit de kans tot een referendum gekregen en waren van de regen in de drop beland. Allemaal gelijk, allemaal even arm.
Zopas zijn er nog maar eens enkele schrijnende toestanden van druggebruik(ers) in het nieuws geweest: - Een Limburgse chauffeur van De Lijn werd bestolen door een junkie, die als wapen een injectienaald bij zich had en beweerde HIV positief te zijn. De chauffeur werd tweemaal geprikt en riskeert e.o.a. besmettelijke ziekte te hebben opgelopen. - In Sint Niklaas hadden enkele kerels bij een fuif het er niet beter op gevonden dan met een luchtkarabijn vanuit een woning op voorbijgangers te schieten. De jongelui bleken "onder invloed " te zijn. Dit zijn maar twee sporadische voorbeelden van wat regelmatig gebeurt in onze maatschappij, waarbij mensen door het nemen van drugs echt niet meer weten wat ze doen. Dat sommige politici (voornamelijk uit Wallonië, maar ook uit de hoek van Spirit) nog steeds pleiten voor het vrij gebruik van drugs, is dan ook misdadig te noemen. Jammer genoeg wordt er veel te laks tegen opgetreden en zijn de straffen ervoor zo goed als lachwekkend, tenzij... Tenzij het blijkt dat, zoals in Sint Niklaas, een van de getroffenen een allochtoon is. Dat de andere twee slachtoffers autochtonen waren bleek van geen tel. Dan wordt zo'n zaak meteen een "racistische" aanslag en worden alle hens aan dek geroepen. De gedachtenpolitie (CGKR) staat dan meteen op de stoep en het verleden van de beschuldigden wordt uitgerafeld om te zien of er toch nergens een spatje uiterst rechts extremisme te ontdekken is. Desnoods vinden ze nog dat er iemand een Duitse herder heeft, als dat geen aanwijzing zou zijn! Volgens de gedachtenpolitie van de heer De Witte zijn racisme en discriminatie immers alleen mogelijk door daden van een meerderheid tegen een minderheid. Niet andersom. De moord op de treinconducteur in Antwerpen werd dan ook herleid tot een "busincident", de aanslag van de Turken op de orthodoxe Joden werd met de mantel der liefde bedekt (alleen wat werkstraffen) en het vandalisme op het kerkhof van Gentbrugge werd afgedaan als het werk van iemand die handelde uit een onweerstaanbare dwang (gelooft u ook dat het van origine Turkse vrouwtje helemaal alleen 300 graven zwaar beschadigde?). Professor Armand Vandenplas, een hoogleraar op rust, heeft zopas nog gewaarschuwd tegen de laksheid van ons Gerecht. Volgens hem is 90% van het werk van onze rechtbanken totaal nutteloos. De uitgesproken straffen worden niet of nauwelijks uitgevoerd. De gevatte criminelen worden meestal meteen weer vrijgelaten (zie maar bij die kerel van die gewapende overval die zijn bivakmuts te snel had omhoog getrokken). Dit alles ligt niet aan onze politie, wel aan de magistraten van ons Gerecht, want het zijn zij die beslissen over het al dan niet aanhouden van wetsovertreders. Zaterdagavond werden er vernielingen aangericht aan de feestzaal "Roma" in Borgerhout nadat jongeren van Marokkaanse origine er bezoekers hadden lastig gevallen. Dat gebeurde nadat die jongeren opgehitst zouden geweest zijn door enkele orthodoxe moslim fundamentalisten die vonden dat de westerse muziek die in de Roma werd gebracht niet paste in "hun" wijk. Ik schrok er even van dat zelfs de VRT het vermeldde (zij het met twee dagen vertraging). In de krant waarop ik voorlopig nog een abonnement heb (tot einde januari), was er niets van te vinden en - bij mijn weten - heeft het Gerecht er zich zelf niet eens mee gemoeid. Het zal dan ook weer maar een "incident" geweest zijn!
N.a.v. de grote stemmenwinst die de N-VA had behaald in de laatste peiling van de Stemmenkampioen, schreef Luc Van der Kelen, opinieschrijver van Het Laatste Nieuws in zijn artikel van zaterdag, dat "fatsoenlijk rechts" leek te kunnen. Om te beginnen was dit een belediging aan de één miljoen Vlamingen die voor het Vlaams Belang stemmen. Dat werd wel niet met zoveel woorden gezegd, maar kon men duidelijk tussen de lijnen lezen. De N-VA was, volgens Van der Kelen, dus wél fatsoenlijk. Wat moet een partij als de N-VA doen om fatsoenlijk te zijn? - Zeggen dat ze niet in een regering zal stappen als de splitsing van Brussel-Halle/Vilvoorde niet eerst geregeld werd en daarna tóch in die regering stappen ondanks het feit dat de splitsing er niet kwam (en nog steeds niet gekomen is)? - Zeggen dat ze tegen het cordon sanitaire is, maar ze wél toepassen? - Een stemmenkanon binnenhalen, hem tien dagen aan het lijntje houden en hem ondertussen gebruiken als pasmunt om een zeker aantal politieke postjes binnen te halen. En hem daarna laten vallen? - Ondanks het vooruitzicht op een meer dan verdubbeling van de stemmen, toch de eigen onafhankelijkheid als partij opgeven en zich ondergeschikt maken aan een partij die gecommandeerd wordt door een linkse vakbond? Allemaal heel fatsoenlijk voorwaar. Het zal dan ook niet verwonderen dat nu nóg meer Vlamingen zullen verkiezen voor een minder fatsoenlijke partij (dixit de media) te zullen stemmen! --- Als eens nagedacht over "fatsoenlijk links". Onze media alvast niet, want links zijn is tegenwoordig in pers, radio en TV gelijk aan fatsoenlijk zijn. Van de door de linkse vakbond gecommandeerde CD&V over de nu progressieve VLD, de aan de PS (Parti Scandaleux) ondergeschikte SP.a, de belgicisten van Groen! tot de PvdA (ex-Amada), die nog steeds gelooft in de moorddadige communistische systemen: ze zijn alle links, dus fatsoenlijk. 't Is maar dat ge het weet!
Wat een week! Het zijn gouden tijden voor politieke commentatoren. Er gaat bijna geen dag voorbij of er verandert wel iets aan de politieke situatie. Na een hele week de indruk te hebben gewekt dat de N-VA achter Dedecker bleef staan en solo zou gaan, blijkt nu bij de vergadering van de partijraad dat men Dedecker laat vallen en terug in een kartel met de CD&V zal stappen. Van een ommezwaai gesproken. Trouwens niet alleen van een ommezwaai, ook van een laag bij de grondse, koele politieke berekening. Zelfs nadat een laatste opiniepeiling bij de Stemmenkampioen had uitgewezen dat de partij 50% meer stemmen zou halen dan het maximum dat men gehoopt had na een splitsing van het kartel, hebben de (rechtse) erfgenamen van de Volksunie toch eieren voor hun geld gekozen en zijn ze als brave lammetjes teruggekeerd naar de CD&V-stal. Als de geest van Hugo Schiltz nog ergens rond waart, dan zal die tevreden geglimlacht hebben. Volksunie blijft Volksunie, al moet men daarbij stellen dat de reactie van die N-VA-raad ook iets typisch Vlaams had: gewoon geen lef. Als de laatste peiling van de Stemmenkampioen enigszins betrouwbaar is, dan zullen de kiezers die na de splitsing van kamp hadden gewisseld, het nu weer doen en valt de N-VA terug op hoogstens 5 à 6%. Na het schandelijk gesjachel van de laatste week kan het ook minder worden. De partij geeft praktisch immers haar onafhankelijkheid op, wordt een aanhangsel van de CD&V, die op haar beurt gecommandeerd worden door de combinatie ACV/ACW. Door links dus. De uitleg van Bart De Wever, dat zijn partij terug in het kartel stapt omdat het wil "wegen" op de communautaire gesprekken van volgend jaar, is lulkoek. Met maximaal 5% "weeg" je nergens op en zeker niet op communautaire gesprekken waarvan men nu al kan zeggen dat het driemaal niets wordt, voor Vlaanderen althans. Het wordt nu afwachten wat Dedecker's volgende zet zal zijn. Dat die er komt is zeker; zo zit Jean-Marie nu eenmaal in elkaar. Terug in combinatie met Coveliers, Bouckaert en misschien enkele gedegouteerde N-VA-ers (Frieda Brepoels misschien, die ondertussen al uit het bestuur van de partij is gestapt)? Ook bij de CD&V zullen er nu heel wat mensen rondlopen die de syndicale curatele en de slaafse afhankelijkheid daaraan van Leterme en Vandeurzen meer dan beu zijn. De voorlopige winnaars zijn die van het Vlaams Belang. Die staan erbij, kijken er naar en zien dat het goed is. Op te merken valt dat het bij VLD en SP.a, zeg maar spa-blauw en spa-rood, oorverdovend stil is. Het lijkt wel of die partijen van de aardbol verdwenen zijn. Volgens de Stemmenkampioen blijven ze trouwens achteruit gaan en dat is dan weer goed nieuws voor Vlaanderen. Zoals De Winter het zegde in de Zevende Dag: wie leeft zal zien!
In het Antwerps gerechtshof (de "omgekeerde frietzakken") is de zaak van het VISA schandaal weer actueel geworden. Er werd, op de eerste bijeenkomst, alleen nog maar een agenda opgesteld, maar de vraag is al of er van heel die heisa nog veel concreets zal overblijven. De Antwerpse politici die in eerste instantie ook mede beschuldigd werden zijn allemaal de dans ontsprongen, omdat - zo wordt gesteld - de regels aangaande het gebruik van die kredietkaarten te vaag waren. Daarbij stel ik mij de vraag hoe het komt dat, als die te vaag waren voor de heren en dames politici, die niet te vaag waren voor de nu nog beschuldigde ambtenaren. We zijn nu vier jaar verder. Enkele van de nu in beschuldiging gesteld mensen zijn ondertussen op e.o.a. manier op pensioen kunnen gaan, anderen werden geschorst en doen in feite al vier jaar niets meer terwijl hun loon wel zal doorlopen, of zie ik dat mis? Er was in Antwerpen trouwens niet alleen het VISA schandaal. Op een gegeven ogenblik waren er daar ook 32 miljoen euro kwijt geraakt bij het plaatselijke OCMW. Heeft iemand daarover nog iets gehoord? Het laatste wat ik mij er van herinner was, dat het om boekhoudkundige fouten zou gegaan zijn, maar hoé het juist in elkaar zat is, bij mijn weten, nooit duidelijk uitgelegd geworden. De voorzitster van dat OCMW, een organisatie die qua personeel en budget voor de stad zelf niet moet onderdoen, is ondertussen ook benoemd tot schepen van sociale zaken van de stad en zit daar in feite met twee petjes op. Maar zelfs dat volstond niet: ze heeft er zopas nog een derde job bij gekregen: volksvertegenwoordigster tot aan de volgende verkiezingen als plaatsvervangster van een collega die naar de bestendige deputatie van de provincie is overgestapt. Een job waarvoor ze regelmatig naar Brussel zal moeten over en weer reizen (weliswaar mét eigen chauffeur). Voor alle duidelijkheid: het gaat hier om een lid van de SP.a, socialiste dus, aanhangster van de ideologie die - zo heb ik het althans vroeger op school geleerd - stelt dat de welvaart zo gelijkmatig over zoveel mogelijk mensen dient verdeeld te worden. Enfin, dat zou socialisme vroeger hebben voorgesteld. Tegenwoordig is het een nieuwe vorm van zakkenvullerij geworden waarbij genoeg niet meer genoeg is. Het OCMW heette vroeger de "Openbare Onderstand". Tegenwoordig zou men eerder kunnen spreken van de "Bovenstand van de Onderstand".
Twee kleine berichtjes uit onze media: - Op 29 november, rond 12.45 uur, kwam een werknemer van VW-Vorst op de VRT 1 radio vertellen, dat het (al dan niet gedeeltelijk) opdoeken van de fabriek nooit zou gebeurd zijn als er alleen Vlamingen hadden gewerkt en dat het altijd de Franstaligen waren die bij stakingen op de eerste rij stonden". Dat interview werd later niet meer heruitgezonden. De rode omroep zal ondertussen wel een seintje daaromtrent van de vakbonden gekregen hebben. - In Het Laatste Nieuws van 7 december (Dialoog, blz 6)schreef een andere medewerker, die anoniem wenste te blijven, dat het hoog tijd werd dat hij terug aan het werk kon, want dat het ook voor hem een zware maand zou worden en het stakersgeld daarvoor niet voldoende was. --- Hoe het verder met VW-Vorst gaat aflopen is nog koffiedik kijken op het ogenblik dat ik dit schrijf. Feit is wel dat er helemaal niets wordt opgelost door verder te staken en zelfs hier en daar gewelddadige acties op te voeren, al dan niet gesteund door de vakbonden. Als men deze week terug aan het werk was gegaan, zou het personeel van Volkswagen zijn normale loon gekregen hebben, nu is dat "maar" 25 euro per dag. Dat bedrag dient met ± 6.000 vermenigvuldigd te worden zodat de staking de vakbond elke dag zo'n 150.000 euro zal kosten (6 miljoen oude Befkens). Dat lijkt enorm veel geld, maar men mag niet vergeten dat de Belgische vakbonden tegen een stootje kunnen. Buiten het lidgeld dat ze van hun leden krijgen (en dat zijn er veel: wie hier in een groot bedrijf werkt kan bijna niet anders dan gesyndikeerd zijn), trekken de vakbonden elk jaar nog 138 miljoen euro (méér dan 5 miljard oude Befkens!) voor het uitbetalen van werklozensteun aan de eigen leden. Dit systeem is een unicum in heel de wereld: vakbonden die door de Staat betaald worden om dopgeld uit te betalen en dit naast een bestaand parallel systeem van de Staat zelf. M.a.w. totaal overbodig. Het schijnt zelfs dat Verhofstadt en zijn toen nog liberalen in een vroeger leven ooit uit een regering Martens zijn gezet omdat Guyke die vakbondssteun wou ongedaan maken. Als men het zo bekijkt dan lijkt het erop dat het voor de vakbonden belangrijk is dat er genoeg werklozen zijn. Bij vakbondsacties scoren zij dus altijd: als zij winnen, kunnen ze victorie kraaien; als ze verliezen komen er meer doppers en krijgt men meer geld in de syndicale kas. Dit verklaart misschien mede de nonchalance waarmee vakbonden stakingen beginnen of zelfs wilde stakingen steunen. In de marge van bovenstaande ook even opmerken dat terwijl Verhofstadt II wanhopig op zoek is naar geld om de begroting van 2007 sluitend te maken, ze 138 miljoen euro op jaarbasis zou kunnen uitsparen als ze álle werklozen via de bestaande staatsdiensten en dus zonder veel extra kosten liet uitbetalen! --- Voor wat tenslotte de uitspraak van die VW-medewerker betreft die het had over Vlamingen en Franstaligen, is het inderdaad zo dat laatstgenoemde groep steeds de hardst roepende is als er moet gestaakt worden en de eerste die het werk neerlegt als ze het woord staking nog maar hoort. Ook de sporadische opstootjes die er nu plaats vinden, zijn meestal het werk van Franstaligen. Daarenboven waren het ook Vlaamse medewerkers van VW-Vorst die onlangs al naar de open-job dag bij Van Hool kwamen om te zien of ze daar aan werk konden geraken en het zijn ook meestal Vlaamse bedrijven die al vacatures aan VW-medewerkers hebben aangeboden. De geschiedenis blijft zich herhalen.
Zoals ik reeds aanstipte in mijn blog van 3 september ("België (bijna) bankroet"), betaalt de regering sinds enkele maanden geen facturen meer. Er werd toen reeds voorspeld (door Karel van Eetvelt van Unizo), dat dit voor sommige KMO's grote problemen met zich kon meebrengen. Een van die bedrijfjes is naar de rechter gestapt om zijn geld op tijd te krijgen. Toen de dagvaardiging bij het ministerie van Financiën in de bus viel, werd de rekening plots wél betaald. Daar bleef het echter niet bij, want het bedrijf wou ook de verwijlintresten en die wou de Staat dan weer niet betalen. Het bedrijf kreeg echter gelijk van het Hof van Beroep in Gent, dat stelde dat zo'n manier van handelen (door de Staat N.B.) in strijd is met de wet, met de beginselen van behoorlijk bestuur en met het begrotingsrecht. In feite roept dat Hof op dat schuldeisers de Belgische Staat sneller zouden dagvaarden voor onbetaalde rekeningen. Het ziet er niet meteen uit dat dit massaal zal gebeuren, omdat de meeste bedrijven die voor de Staat werken weten dat ze veel geduld moeten hebben, maar toch zegt het iets over de financiële situatie van Verhofstadt II. Er is trouwens nog meer: - Bij de besprekingen met het Franse Suez, n.a.v. de fusie tussen die maatschappij en Gaz de France (die officieel nog steeds niet helemaal rond is), had de regering verkregen dat Suez-dochter Electrabel haar 100 miljoen euro zou betalen om de vermindering van de kosten op gasrekening van particulieren te verlichten. Officieel wordt de naam Electrabel zelfs niet vermeld, maar spreekt men van "gasondernemingen die in 2005 in ons land een marktaandeel hadden van minstens 30% en dat slaat dan alleen op Electrabel. Dat geld is nog steeds niet betaald en nu dreigt minister Verwilghen met een boete van ... één miljard euro (tienmaal het bedrag!) als die betaling niet vóór 01.01.07 gebeurt. - Die honderd miljoen alleen van Electrabel (doet denken aan datzelfde bedrag van de petroleumfederatie van vorig jaar) zullen trouwens het gat in de begroting niet dichten. Daarvoor is minsten een half miljard nodig. Om dat te kunnen innen had Verhofstadt II gerekend op een verdere uitverkoop van het staatspatrimonium. Die operatie ging niet door omdat de Raad van State dwars ging liggen. Nu heeft men daar iets anders op gevonden. Nog deze maand richt de federale overheid een vastgoedfiliaal op, Fedimmo genaamd, waaraan 62 overheidsgebouwen zullen worden overgedragen. Daarna zal 90% van de aandelen van Fedimmo doorverkocht worden aan geïnteresseerde vastgoedeigenaars. Deze laatsten moeten de betaling van die aandelen wel verrichten op uiterlijk 29 dezer, zodat de geïnde sommen eindelijk waarschijnlijk het gat in de begroting van 2007 zullen kunnen dichten. Als staaltje van paniekbestuur kan dat tellen. Het doet denken aan vorig jaar toen de nog op te richten pensioenkas van de NMBS ook nog in december moest geregeld worden om de vorige begroting (op papier) te laten kloppen. M.a.w. het water staat deze regering aan de mond. De koers wordt uitgereden op een uitgeperste citroen. Na Verhofstadt II wordt het de zondvloed.
Het is vandaag Sinterklaas. In Nederland wordt dat op de avond van 5 december gevierd. Nog een verschil met hier is, dat de Sint daar komt voor groot en klein en men er een familiefeest van maakt voor iedereen. Op die manier kunnen ook de "groten" die wat op hun kerfstok hebben, dit te horen krijgen via meestal gedichtjes e.d. Mocht men bij ons ook de volwassenen ter gelegenheid van Sinterklaas eens aan een gewetensonderzoek onderwerpen, dan zou dit voor heel wat politiekers wel eens gênant kunnen uitvallen. Steeds meer hoort men hier nl van prominente lui die een scheve schaats rijden en dus vreemd gaan. Nu kan men wel zeggen dat dit hun eigen privé-sfeer is en de goegemeente daarmee niets te maken heeft. Toch blijft er ergens iets hangen van: als die mensen hun eigen privé leven niet in handen kunnen houden, hoe kunnen die een gemeente, een stad of een land ordentelijk besturen? Van Dewael en Daems is hun vreemd gaan uitgebreid aan bod geweest in de media. De eerste omdat hij én zijn vriendin de deontologische regels overtraden, de tweede omdat hij Vlaams/blauw was en zij Waals/rood, wat een onnatuurlijke combinatie leek. Er werd ook e.e.a. geschreven over Freya Van den Bossche en haar liefdesperikelen inclusief -kindjes, maar blijkbaar vindt niemand het erg als men maar populair genoeg is bij de achterban. Over Bartje Somers, die ook een blauw/rode relatie aanging met een politica van vreemde oorsprong, werd in de kranten niets geschreven (was misschien ook de moeite niet: de relatie zou intussen reeds weer tot het verleden behoren). Van Patrick Janssens wordt evenmin iets gezegd. Die man kán blijkbaar geen kwaad meer doen, nu hij in de koekenstad de gemeenteraadsverkiezingen heeft gewonnen. De (voorlopig) laatste affaire in de rij doet echter wél de wenkbrauwen fronsen: Yves Leterme, Vlaams minister-president, ge weet wel, de man die het regelmatig heeft over "respect" en nog van die dingen, die t.o.v. Rik Torfs verklaarde eerder te zullen praten met de fraudeurs van de PS dan met de Vlaams Belangers, die niet op één lijst wil staan met Dedecker, welnu die Leterme blijkt "een koppel te vormen", zoals dat tegenwoordig heet met een zekere Martine Fournier. Deze dame is Vlaams parlementslid en eerste schepen van sport in Menen. Als men het liefdesleven van Tom Boonen op straat gooit, dan zie ik niet in waarom men over Leterme zou zwijgen. Eens men BV wordt, moet men er dat maar bijnemen. Daar zou zelfs Sinterklaas het wel mee eens zijn. --- Nog van Sinterklaas gesproken, blijkt het dat men in sommige scholen de kinderen vertelt dat deze goede man een Turk zou geweest zijn. Multicultuur, weet je wel. Welnu, daarvan klopt helemaal niets. Nikolaas was de bisschop van het plaatsje Myra (het heet nu Demre), in de huidige Turkse provincie Antalya. Dat was in de vierde eeuw na Christus. Myra viel pas in Turkse handen in 1087. Sint Nikolaas was waarschijnlijk een Griek. Zijn stoffelijk overschot werd door Venetiaanse zeelieden vóór de Turkse inval naar het Italiaanse Bari gebracht. Relikwieën ervan zouden later naar Spanje zijn overgebracht. Zijn mythe werd door de Spanjaarden mee naar de toen Spaanse Nederlanden gebracht. Vandaar zijn verering in onze contreien.
Dat haast en spoed zelden goed zijn, is nog eens gebleken na de breuk van het kartel CD&V/N-VA. Na de eerste boute uitspraken in de "hou me vast of ik doe wat" politiek, zijn er ondertussen een paar van die lui met hun voetjes weer op de grond gekomen en is men gaan nadenken of het allemaal zo wel moest verlopen. Bij de CD&V zijn er die ondertussen gesnapt hebben dat het geen goed idee was op de eerste vingerknip van de vakbond zomaar in te binden. Vandaar enkele oproepen van individuele politici, zoals de jongste Van Rompuy en Marc Van Peel, de kersverse Antwerpse havenschepen, om toch terug een kartel te vormen, maar dan wel zonder Jean-Marie Dedecker. Bij de N-VA is het besef doorgedrongen dat het zelfs met Dedecker een moeilijke oefening zal worden om de 5% grens te halen. Belangrijk in dit opzicht is het feit dat Dedecker opkomt in West-Vlaanderen, de enige provincie waar de partij de vorige keer bij de federale verkiezingen de minimum drempel haalde. Ze zouden beter een Dedecker kunnen gebruiken in de andere provincies, maar die is er (voorlopig) niet. Ondertussen hebben enkele slimme koppen berekend dat Dedecker niet op de lijst voor de federale verkiezingen hoeft te staan. Hij blijft nl nog twee en een half jaar zetelen in het Vlaamse parlement. Ge moet er maar opkomen: Dedecker blijft bij de N-VA maar zal niet op de verkiezingslijsten staan en dan is de N-VA weer contournable!. Wie bij dit alles verweesd achterblijven zijn Dedecker's eigen supporters. Die zullen wel niet meer voor de VLD stemmen, die partij was voor hen immers het begin van alle kwaad, maar voor welke partij dan wel als hun idool volgend jaar niet op de verkiezingslijsten zal staan ? Een suggestie van mij: waarom eens niet proberen bij het Vlaams Belang? Het zou een redelijke beslissing zijn om zo alle partijen die in Dedecker's vaudeville hebben meegespeeld, een neus te zetten. --- In de marge van bovenstaande nog dit: Dedecker slaagt er wonderwel in om met een minimum aan werk een maximum aan publiciteit te krijgen. Er zijn er die er meer voor moeten doen. Ooit al eens van Hilde Crevits gehoord? Hilde wie? Hilde Crevits, CD&V! Die dame blijkt parlementslid te zijn, schepen van de gemeente Torhout, advocate, dochter van twee tieners, nationaal bestuurder bij de KAV en regionaal voorzitster van de vzw Vakantiegenoegens. Van een geëmancipeerde dame gesproken! Zij is deze week in het nieuws gekomen, niet omdat ze van partij veranderde maar doordat ze vorige week donderdag flauw viel tijdens een vergadering van de Torhoutse gemeenteraad. Ze vond dat niet zo alarmerend: "Berlusconi viel vorige week ook van zijn stokje", zei ze. Ze vergat er wel bij te vertellen dat mooie Silvio al 70 is en zij amper 39!
Luister naar mijn woorden maar zie niet naar mijn daden". Dit gezegde kwam goed van pas na de woordkramerij van Verhofstadt in de Zevende Dag van gisteren, zondag. De man die sneller liegt dan zijn schaduw, voerde nog eens een voor hem typisch nummertje op. N.a.v. het springen van het kartel CD&V/N-VA vertelde hij dat een kartel iets nooit goed is. "Iets negatief", zei hij. Hij zou daar beter over gezwegen hebben, want hijzelf en zijn partij waren de eersten die met dergelijke spelletjes begonnen: - De eerste regering Verhofstadt was vóór niets, alleen tegen de "tsjeven". Om te vermijden dat die ook maar een kans maakten om mee te regeren, was hij zelfs bereid de crypto-communisten van Agalev mee in zijn regering te nemen. - De huidige Vlaamse regering, mét VLD-ers, is er een tégen het Vlaams Belang en bestaat in feite (voorlopig nog althans) uit zes partijen. De VLD kan gemakkelijk een Vlaamse deelregering maken met het VB alleen, maar verkiest nog liever een niet-werkbare monstercoalitie. - Het stadsbestuur van Antwerpen, VLD-ers inbegrepen, heeft twee legislaturen alleen gewerkt tégen het VB, toen de grootste partij van de stad. - Het stadsbestuur van Vilvoorde, aangevoerd door het Brabantse trekpaard, ex-eerste minister en ex-mislukte Europese Grondwetknutselaar, bestaat uit een tiental (!) partijen - VLD-ers inbegrepen - enkel en alleen om het VB er buiten te houden. Van negativisme gesproken! Hetzelfde gebeurt in een ander dozijn Vlaamse gemeenten waar meerderheden gevormd worden tégen één partij en waarbij de VLD meestal betrokken is. Denk maar aan de vaudeville in Lier waar Marleen Vanderpoorten, voorzitster van het Vlaams parlement, het slechte negatieve voorbeeld geeft door te onderhandelen met een kartel dat zelfs ná de verkiezingen werd gevormd. Verhofstadt kwam in die Zevende dag ook vertellen hoe hij VW-Vorst aan het redden is. "Het wordt nu een Audi-fabriek", zei hij trots. Het hele verhaal was echter in de voorwaardelijke wijs ("als" en "zou"). In het beste geval worden er tweeduizend mensen ontslagen en moet de rest ± 20% inleveren. Het resultaat van dit alles zal dan zijn dat ze een nieuw, piepklein Audietje mogen maken waarvan helemaal niet zeker is dat het een afzetmarkt zal hebben. De voorloper van de A1, de A2 dus, werd vorig jaar uit productie genomen omdat het voertuig niet verkocht geraakte. Nochtans was de A2 een prachtig wagentje, milieu vriendelijk en zuinig in verbruik. Ik kan ervan meespreken: ik heb zelf er een en zou het niet kwijt willen. Het heeft alle voordelen van de grote Audi-broers : een volledig koetswerk uit aluminium, ABS, elektronische airco en verwarming, elektrische lendensteun enz. De reden waarom het niet verkocht geraakte was, omdat Audi zelf er in dat segment van de markt geen cliënteel voor had en qua prijs niet kon concurreren met bv Peugeot en Citroen. Voor de A1 zal het hetzelfde verhaal zijn. Dat moet dan gaan concurreren met de FIAT 500 (de "cinquecento"), stel u voor, plus enkele Aziaatjes. Als blijkt, dat ook de A1 niet verkocht geraakt, zal Vorst toch nog dicht gaan, zij het enkele jaren later. De A2-fabriek is ook gesloten geworden. Tegen die tijd zit Verhofstadt echter al met een dik betaald brugpensioen op zijn landgoed in Toscane!
Er was vorige week nog maar eens een klacht van Gaia, ditmaal tegen de Belgische varkenskwekers omdat die een akkoord over het castreren van biggen niet zouden nageleefd hebben. De mannelijke biggetjes hadden hier nl al van 01.01.06 onder verdoving moeten gecastreerd worden en dat gebeurt nog altijd niet. Volgens de varkenskwekers komt dat doordat er hier nog steeds geen goedgekeurd vaccin op de markt is. Volgens Gaia is dit foltering. Dat verhaal deed me denken aan een voorval dat ik meemaakte ergens tegen het einde van de zestiger jaren op Sardinië, waar wij negen jaar gewoond hebben. Toen werden daar ook de "beren" (mannetjes varkens) gecastreerd, maar dat gebeurde daar bij de volwassen varkens, minimum drie maanden alvorens ze geslacht werden en ook daar ging het erom dat men zo de "berengeur" uit het vlees kreeg. De manier waarop dat daar gebeurde was spectaculair. Het varken werd met zijn snuit vastgebonden aan een ring die in de muur van de stal verankerd was. Het beest probeerde zich met alle macht los te trekken. Door die krachtinspanning puilden zijn ballen er van achter uit, waarna de "castreur" met een vlijmscherp mes in twee bewegingen die ballen eraf sneed. Het dier kreeg dan een spuit ontsmettingsvloeistof opgespoten en werd al jankend naar buiten gestuurd! Ik ben geen specialist ter zake, maar ik denk dat de reden waarom men hier al zo'n kleine biggetjes castreert, te maken heeft met de groei van de dieren. Als de geslachtsdrift verdwenen is, denkt dat varken alleen nog maar aan eten en wordt het dus sneller slachtrijp. Of daarmee de smaak van het vlees verbetert, durf ik erg te betwijfelen. Persoonlijk vind ik dat ons varkensvlees er wel mooi uitziet maar niet zo lekker meer smaakt. Er reden daarvoor is dat de dieren die men hier kweekt alleen maar krachtvoer krijgen. Vroeger gaf men ze in het najaar nog eikels bv. maar dat gebeurt niet meer. In mijn tuin heb ik twee grote eikenbomen staan die jaarlijks zo'n zes grote zakken eikels laten vallen. Ik heb die ooit eens aan een varkenshouder aangeboden. Die wilde ze niet eens hebben. Nog op Sardinië dreef men de varkens in het najaar de kurkeikenbossen in zodat de boer de eikels niet moest rapen; de varkens zochten die zelf wel. Het vlees van die dieren was echter veel beter dan wat men hier tegenwoordig voorgeschoteld krijgt. Tenslotte nog een woordje over die ballen van dat volwassen varken dat gecastreerd werd: die werden op Sardinië gegrild en opgegeten als een delicatesse!!
Met die hele heisa rond Dedecker is een verklaring van Vande Lanotte van dinsdag 28 november bijna ongemerkt voorbijgegaan. De geleerde professor heeft nl verteld dat voor zijn SP.a (rood) de splitsing van het kiesarrondissement Brussel-Halle/Vilvoorde niet meer hoeft. Zijn partij gaat daar niets meer voor doen. Volgens "den baard" van Oostende moeten de Franstaligen dat nu maar oplossen. Wat voor een onzin! Ten eerste gaat het hier om een beslissing van het Arbitragehof die al ongeveer veertig jaar oud is. Het is een regelrechte en hemeltergende schande dat zoiets nog mogelijk is. Ten tweede heeft zijn eigen partij de vraag tot deze splitsing mede ondertekend in het regeerakkoord van de Vlaamse deelregering. Ten derde is het gewoon een ondemocratische schande dat in een land met een taalgrens de ene bevolkingsgroep de mogelijkheid krijgt in de andere landshelft voor eigen partijen te kunnen stemmen en de andere niet. Het Vlaams Belang predikt eigen volk eerst, de francofonen passen het gewoon toe en wij zouden dat zomaar moeten slikken. Het wordt hoe langer hoe duidelijker, dat er straks beter geen nieuwe communautaire gesprekken komen. Als de voorzitter van de SP.a (rood) nu al plat op zijn buik gaat liggen voor de vriendjes van de Parti Scandaleux, dan kan daaruit voor Vlaanderen niets goeds uit voorkomen. Met de laatste ontwikkelingen wordt het trouwens steeds duidelijker dat we naar een drie-partijen regering gaan, een tri-partite, waarin het CD&V al blij mag zijn dat het nog zal mogen meespelen. Van de eerste viool spelen is nu geen sprake meer en misschien was dat zelfs de bedoeling van het afschieten van de N-VA. Verdere communautaire beslissingen, die gegarandeerd nefast zullen uitvallen voor Vlaanderen, zullen dan weer "met de dood in het hart" kunnen worden goedgekeurd. --- In de marge van bovenstaande is het misschien tekenend dat Pieter de Crem, woordvoerder van het CD&V tevreden zou zijn met de uitleg van VandeLa (HLN, 29.11.06, blz 2). Als dat zo is, dan klopt dat helemaal volgens de vooruitzichten van het CD&V naar de volgende regering toe.
Coup de théâtre in de politieke poppenkast. Mijn artikel van gisteren was pas uit en daar veranderde het scenario weer. Nadat een dag eerder de leiding van het CD&V, zij het schoorvoetend, akkoord was gegaan met het feit dat Dedecker lid zou worden van het N-VA, werd dat akkoord binnen de 24 uur opgezegd. Niet alleen dat akkoord trouwens, maar heel het kartel CD&V/N-VA. Daarmee komt er een einde aan een succesverhaal dat drie jaar geduurd heeft en dat de schijn gaf dat het CD&V menens was met zijn Vlaams programma en de boute uitspraken van de minister-president. Niet Leterme blijkt er echter baas te zijn, maar de vakbondstop met het duo Renders-Cortebeeck. Dat maakt dat, na de VLD, ook het CD&V een linkse koers gaat varen, zodat alle traditionele partijen naar dezelfde kiezers zullen gaan hengelen. Zoals ik reeds aanstipte in mijn artikel van 12 november ("Het wordt drummen bij links") zullen er daar niet veel extra stemmen meer te halen vallen. Wat is het verschil nog tussen SP.a-rood, SP.a-blauw en Sp.a-geel? Men kan voor of tegen Dedecker zijn en dit om vele redenen, één zaak is zeker: de man heeft zijn supporters en die zullen hem (en nu ook het N-VA) aardig wat stemmen opbrengen. Met het N-VA erbij had het CD&V een kans om de grootste formatie te blijven, de verkiezingen te winnen en de premier te leveren. Dat mag men nu vergeten. Zonder zijn rechtervleugel zal de partij niet alleen de stemmen van de N-VA-ers kwijtspelen, maar ook meer dan waarschijnlijk een deel van zijn eigen rechtervleugel. Vergeten we niet dat driekwart van de bedrijfsleiders tegen het cordon zijn. Voor zover die al CD&V stemden, gaan die dat nu niet meer doen, wetende dat ze daarmee hun stem aan Renders en Co geven. Pieter De Crem, die de laatste tijd opvallend stil was geworden, zal nu weer af en toe op tafel mogen kloppen, maar dat zal niet meer geloofwaardig overkomen. Overtuigde Vlamingen kunnen gewoon niet meer voor de traditionele partijen stemmen en wel om volgende redenen: - Voor een eventuele nieuwe staatshervorming zal men op het CD&V niet teveel meer moeten rekenen. De partij staat nu immers onder vakbondscuratele. - De VLD heeft zichzelf al lange tijd geleden afgeschreven. Er zijn voor Vlaanderen geen slechtere regeringen geweest dan Verhofstadt I en II. - De socialisten zijn nooit te betrouwen geweest. Tweemaal hebben ze ons volk verraden door mee te stemmen met de francofonen en tegen Vlaanderen (bij het stemrecht voor vreemdelingen en het weigeren van een referendum voor de Europese Grondwet). Zopas heeft Vande Lanotte nog eens bakzeil gehaald toen hij vertelde dat zijn partij niets meer zou ondernemen om Brussel-Halle/Vilvoorde te splitsen. Dit alles ondanks het feit dat de SP.a deze vraag tot splitsing mede ondertekend heeft in het Vlaams regeerakkoord. Van lafheid gesproken! Voorlopig is de Parti Scandaleux de enige winnaar. Gelukkig zijn de verkiezingen nog ver af. Zes maanden is een eeuwigheid in de politiek.
