Zondagavond, 15 dezer, geraakte ik wel in SenioreNet, maar niet bij de blogs. Men nam mijn paswoord – dat ik pas had sinds 26 november (toen mijn PC een update kreeg van Windows 7 naar 10 – niet meer aan en ik slaagde er niet in iets anders te ondernemen, zelfs niet een nieuwe blog aan te maken. Zopas is mijn systeem beheerder er wél in geslaagd en bereid ik een nieuwe blog voor. Oef!
Hieronder een mopje, waarmee de draak gestoken wordt let dat wachtwoord verhaal.
Waarom 50-plussers wachtwoorden haten...
Een 50-plus computergebruiker probeert wachtwoord in te stellen
WINDOWS: vul wachtwoord in
GEBRUIKER: bloemkool
WINDOWS: Sorry, het wachtwoord moet meer dan 10 karakters bevatten
GEBRUIKER: gekookte bloemkool
WINDOWS: Sorry, het wachtwoord moet een getal bevatten
GEBRUIKER: 1 gekookte bloemkool
WINDOWS: Sorry, het wachtwoord mag geen spaties bevatten
GEBRUIKER: 50gekooktebloemkolen
WINDOWS: Sorry, het wachtwoord moet ten minste één hoofdletter bevatten
GEBRUIKER: 50GEKOOKTEbloemkolen
WINDOWS: Sorry, het wachtwoord mag niet meer dan 1 op elkaar volgende hoofdletter bevatten
De verkiezingsuitslag in de UK zorgde voor aardig wat sensatie. Ondanks het feit dat zowat iedereen dacht dat de Tories zouden winnen, had niemand gedacht dat het zo’n ‘landslide’ zou worden. Onze media hadden – zoals gebruikelijk - nog zo hun best gedaan om Labour een kans te geven of om er tenminste voor te zorgen dat de conservatieven geen absolute meerderheid zouden halen. Denk maar aan de heisa over het filmpje van dat jongetje op de hospitaalvloer daar er geen bed vrij was.
Allemaal verloren werk, want dat laatste gebeurde toch zodat Jommeke Johnson toch victorie kon kraaien. Tegelijk kreeg Labour zijn grootste nederlaag te verwerken sinds 1935 en die kwam grotendeels op rekening van partijleider Corbyn, die voor veel socialisten veel té links was en met een zo goed als onbetaalbaar programma afkwam. Een beetje te vergelijken met dat van ‘onze’ Magnette, nog zo’n linkselaar, die een vergelijking met Corbyn doorstaat..
Bij de overwinning van de conservatieven, hoe massaal ook, toch twee kanttekeningen. De conservatieven wonnen niét in Schotland en Noord-Ierland, niet toevallig twee regio’s waar een meerderheid in het Brexit referendum gestemd had om in de E.U. te blijven, de ‘Remainders’, zoals ze genoemd werden. In beide landsdelen was het verschil nu nog groter; in Schotland haalden de nationalisten van de Scottish National Party (SNP) een overgrote meerderheid en in Noord-Ierland verloren de Unionisten, de voorstanders van een samenwerking met Engeland, voor de allereerste keer de meerderheid aan de Republikeinen, die een hereniging met de Ierse Republiek willen. Vergeten we niet dat het DUP partijtje van de Unionisten zijn gedoogsteun gaf aan de conservatieve regering van Theresa May nadat die zo roekeloos was geweest nieuwe verkiezingen uit te schrijven waarbij haar partij de meerderheid verloor.
Als gevolg van de grote stemmenverschuiving in Schotland heeft Nicola Sturgeon, de SNP-partij voorzitter, al een aanvraag ingediend om in Schotland een tweede Referendum te houden waarin de Schotten zich kunnen uitspreken om al dan niet in de E.U. te blijven en in het eerste geval uit de UK te stappen. In een eerste stemming, enkele jaren geleden, verloor de SNP met een percentageverschil van 45/55, maar nu liggen de kaarten helemaal anders.
Als Vlamingen kunnen wij er ons alleen maar in verheugen dat het plots in Schotland zo’n vaart loopt. Het moeten niet altijd de Catalanen zijn, waar we onze hoop op vestigen om zelf later ook eens tot e.o.a. vorm van onafhankelijkheid te komen. Als we weten dat het onafhankelijksgevoel ook speelt bij de Noord-Ieren, de Basken, de Zuid-Tirolers en in nog wel enkele andere Europese regio’s, is het nog te laat voor een Europa der Volkeren.
In afwachting van wat Coens en Bouchez ervan terecht zullen brengen, zijn de vijf weken informateurschap van volkscommissaris Paul Magnette feitelijk een maat voor niets geweest. Zijn demarche was in feite niets anders dan een PS-verkiezingsfolder, met een open grenzenbeleid en verder allerlei ‘aanpassingen’ en uitgaven die een hele reeks nieuwe belastingen zouden veroorzaken. Niet verteerbaar voor de blauwe achterban die niet bereid was haar principes zomaar over boord te gooien (met uitzondering dan van Matthias Declerq die dat met een ‘Verhofstadtje’ reeds gedaan had in Gent om toch maar burgmeester te kunnen worden). Het grote Vlaamse slachtoffer van Magnette’s mislukking is voorlopig Gwendolientje geworden, die haar eigen partij niet kon overtuigen mee in het paarsgroene verhaal te stappen en zo de Wetstraat 16 mag vergeten.
Exit Open VLD, komt CD&V weer in de kijker en wel meer bepaald Koen Geens die ook wel eens zou kunnen zwichten voor de verlokking van het federaal premierschap. Maar ook voor Geens zou het PS-programma wel eens ‘inbuvable’ kunnen zijn. Er is, om te beginnen, het voorstel tot versoepeling van abortus en euthanasie, dat Geens aan zijn achterban niet verkocht krijgt. Verder de weigering van de francofonen om te praten over een nieuwe staashervorming, waartoe Geens en Coens wél bereid blijken te zijn. Dat vertelde hij althans in de VTM-studio. Tenslotte zijn er de budgettaire uitdagingen die Magnette om te beginnen wil uitstellen tot 2021, om nog te zwijgen over migratie, het uitdoven van de transfers (die hij ook wil uitstellen), de kerncentrales, de financieringswet en de klimaattransitie.
Zoals ik al meerdere keren geschreven heb, werkt dit België gewoon niet meer en moet men met iets nieuws afkomen. Als dat niet gebeurt, is het alternatief nieuwe verkiezingen en dat schrikt de Vlaamsnationalisten zeker niet af. Een nieuwe peiling van Knack, Het Laatste Nieuws en RTL geeft het VB bijna 30% en de Vlaamsnationalisten samen bijna 50%, terwijl Open VLD onder de 10% zou zakken en het er voor CD&V en SP.a al niet veel beter uit ziet.
Zoals Hendrik Vuye, professor Grondwet in Namen en die dus zijn Waalse pappenheimers kent, zei in een interview met Le Soir: ‘Jullie hebben Leterme gehad en daarna De Wever. Straks zal het Tom Van Grieken zijn!’.
Waarom zijn de bananen krom? Een oud mopje daarover gaf het antwoord: ‘Omdat ze in de haven van Antwerpen scheefgeslagen worden’. (‘Scheefslaan’ is Antwerps voor stelen).
Er valt minder te lachen met de banaan die in het Art Basel van Miami Beach, met een kleefstrip aan de muur geplakt werd en verkocht werd als ‘satirische kunst’ onder de naam ‘Comedian’. ‘Werk’ van de Italiaan Maurizio Cattalan die eerder al eens in de belangstelling gekomen was met een gouden WC-pot. Die laatste had tenminste één waarde, die van het massief goud dat de ‘kunstenaar’ ervoor gebruikte.
De aan de muur geplakte banaan is een ander verhaal. Die zou verkocht zijn voor 120.000 dollar en daar houdt het verhaal zelfs niet bij op. Een andere kunstenaar, een zekere David Datuna, vond niet beter dan de banaan van de muur te halen en hem op te eten! Hij noemde zijn daad ‘Hungry Artist’ en zei dat dat ook kunst was...
Men kan zich afvragen waarmee de kunstwereld bezig is. Het moet altijd geen banaan zijn. Een in een tentoonstellingszaal op de grond uitgekapte zak aardappelen of een omgevallen boomstronk op de Biënnale van Venetië werd ook al eens kunst genoemd en voor die laatste kreeg de kunstenares zelfs subsidies. Ik meen dan ook dat de kunstwereld zich daar best maar eens over bezint en een onderscheid maakt tussen Kunst en kitsch als ze straks weer op straat komt om te protesteren tegen het terugschroeven van subsidies. ‘De Grote Mosselpot’ van wijlen Marcel Broodthaers werd destijds door het Gentse SMAK aangekocht voor 5 miljoen oude Belgische frankskens, met de financiële hulp van toenmalig cultuurminister Bert Anciaux. Dat die pot later voor een veelvoud werd doorverkocht aan een klant van het veilingshuis Christie’s in New-York had niets meer met kunst te maken, maar alleen met business
Bij de federale regeringsvorming zitten we aan informateurs 6 en 7 toe. I.pl.v. het politiek ervaren koppel Bourgeois/Demotte - dat er desondanks niets van terecht bracht - is het nu een onuitgegeven stel pas verkozen partijvoorzitters, de heren Bouchez (MR) en Coens (CD&V), die er waarschijnlijk evenmin iets van terecht zal brengen. Onze Flup houdt blijkbaar van verrassingen (of is het wanhoop?).Toch doet hij exact hetzelfde wat zijn vader in 2010 deed: geen beroep op De Wever, de voorzitter van Vlaanderens grootste partij.
Misschien is De Wever daar niet rouwig om. Met wat er op financieel vlak staat te gebeuren in dit land, kan men beter in de oppositie zitten, Als het met het duo Bouchez/Coens ook niet zou lukken, zou ik De Wever warm aanbevelen een eventuele opdracht van Flupke naast zich neer te leggen, om zo te komen tot een volledige stilstand van dit België. Dit is nu de derde regeringsvorming op rij waar het land niet of met de hakken over de sloot uit komt. Het wordt tijd voor iets nieuws, iets anders dat in de plaats moet komen van wat men in dit land tot nu toe gewend is: een confederaal gesprek bv tussen de deelregeringen, om uit te maken wat men nog samen wil en/of kan doen, waarna het voor de rest ieder voor zich wordt. In het beste geval kan men de akkoorden van de zesde staatshervorming nog verder uitvoeren, maar dan wel inbegrepen het uitdoven van de transfers naar Wallonië vanaf 2024 tot 2035.
---
En dan nog dit:
Allerlei instanties, instellingen en drukkingsgroepen willen dat de drempel om geen alcohol te verkopen aan wie jonger is dan 16 jaar, verhoogd wordt tot 18 jaar. Men zou denken dat daar niets tegen kan zijn, maar de reden waarom ze dat vragen is, omdat er steeds meer 12 en 13-jarigen straal bezopen op de Spoed terecht komen. M.a.w. men wil een wet veranderen voor 16- tot 18-jarigen om alcohol drinkende 12- tot 13-jarigen uit de Spoed te houden. Wat heeft dat met elkaar te maken? Als men op die manier de drempel verhoogt, zal dat – mijns inziens – niet veel aan de huidige situatie veranderen en ben ik het voor een keer eens met Maggie De Block dat men beter naar de ouders zou wijzen die niet op de eigen kinderen letten.
Volgens het adviesbureau PricewaterhouseCoopers (PwC) – daarover geïnterpelleerd door de Vlaamse regering - zal het Vlaamse klimaatplan de regio én de privésector samen de eerste tien jaar tussen de 5 en de 7 miljard euro extra kosten, jaarlijks (!). Ruw geschat, zeg maar en dat komt bovenop de tekorten op het budget en de begroting. En dan hebben we het nog niet over de federale tekorten en de staatsschuld die even groot zijn als het bbp.
Kortom, terwijl zowat alle politieke partijen tijdens de laatste verkiezingscampagne de hemel op aarde beloofden en geen enkele het ook maar had over één besparing, mogen we ons verwachten aan een reeks serieuze belastingverhogingen. Dat alles terwijl elke dag wel een andere groep uit de samenleving vindt dat ze niet genoeg krijgt of denkt op straat te moeten komen of te staken.
Waarvoor die belastingen nodig zullen zijn? Wel, om te beginnen om alle versleten infrastructuur te vervangen, de kosten van vergrijzing en klimaattransitie te betalen (dat laatste is gegarandeerd als de Groenen straks mee zouden mogen regeren), het onderwijs en de mobiliteit te verbeteren, de armoede te bestrijden en de tekorten aan personeel weg te werken bij Justitie, Defensie, Politie en de Zorgsector.
Dat alles hebben we in de eerste plaats te danken aan de regeringen Verhofstadt (een reden temeer om nooit meer een paarsgroene regering te steunen) en in mindere mate aan alle daaropvolgende federale regeringen die niet de moed hadden om er iets structureel aan te doen en zich hoofdzakelijk bezig hielden met bijzaakspecialisatie. ‘Met het kader i.pl.v. met het schilderij’, volgens het Peter Principe.
En dan nog dit:
In de gevangenissen gaat het bewakingspersoneel nog maar eens staken. Het nieuwe ervan is deze keer, dat ze niet gaan staken tegen de huidige ‘restregering in falende zaken’, maar tegen de volgende regering, m.a.w. tegen een regering die er (nog) niet is en misschien zelfs niet eens gaat komen...
Informateur nr 5, Magnette, heeft – na 5 weken – zijn ontslag aangeboden bij de Flup. Deze laatste houdt het nog in beraad. Hij wil eerst de partijvoorzitters spreken, waaronder de drie nieuw verkozenen bij respectievelijk de SP.a, de MR en CD&V. Ondertussen zijn we een jaar verder sinds Marrakech, het klimaatakkoord waarbij onze nationale Charel beweerde de goede kant van de geschiedenis gekozen te hebben en zich kroonde tot Eurosjarel, de nieuwe voorzitter van de Raad voor Europa.
Wat Flup zal beslissen is niet meteen duidelijk. We zullen ons maar laten verrassen, zeker?
---
Zuhal Demir, onze nieuwste Vlaamse minister van Omgeving en Energie, is – zij het met drie dagen vertraging – dan toch naar de klimaatconferentie van Madrid kunnen vertrekken met een eigen klimaatplan dat zou zijn na berekend. Meteen kwam er al de kritiek dat het niet voldoende was en het bericht dat Wallonië en Brussel het beter doen. Dat laatste klopt niet; die doén het niet beter, die beloven meer. Net zoals dat ook gebeurt bij de verkiezingscampagnes. Als het zover is dat er iets moet gerealiseerd (én betaald) worden, kijken die weer naar de Vlaamse melkkoe.
Anuna De Wever, de klimaatgodin die de wereld ons benijdt, heeft al laten weten dat het niet genoeg is, maar zei er nog niet bij dat ze zich weer beledigd voelt. Oef!
---
Ursula von der Leyen, de nieuwe voorzitster van de Europese Commissie, heeft er haar eerste buitenlandse reis op zitten. Ze is naar Ethiopië geweest om daar te gaan praten met enkele verantwoordelijken van de Organisatie van Afrikaanse Eenheid over Handel en Klimaat. Nergens heb ik vernomen dat ze daar ook zou gepraat hebben over Immigratie. Dat lijkt waarschijnlijk niet belangrijk voor een ex-adept van ‘Wir schaffen das’ - Merkel.
Vandaag, maandag 9 december 2019, zou wel eens een spannende dag kunnen worden in de geschiedenis van de Belgische politiek
Om te beginnen gaat Magnette weer naar de Flup aan wie hij niet veel nieuws zal kunnen vertellen. Paarsgroen is niet levensvatbaar zonder CD&V (één zetel op overschot) en helemaal niet als ook Open VLD zou afhaken. Dat laatste zullen we te weten komen na het beraad van de partij op deze eigenste datum. De blauwe toplui zijn vóór (de postjes, weet je), maar heel wat mensen uit de achterban, waarbij volksvertegenwoordigers en burgemeesters, zijn tégen. Zelfs als de toplui het zouden halen, blijft er de kans op rebellie, waar dan nog bijkomt dat zowel Gwendolientje als Crootje op een ministeriële zetel azen, premierschap inbegrepen.
CD&V zie ik deze keer niet toehappen en heeft voor één keer gelijk als ze de kat uit de boom kijkt (iets waarin ze zeer bedreven is). Op zijn minst moet Magnette of zijn opvolger(s) de wijziging van die ethische wetten afvoeren. Verder is het uitkijken naar de nieuwe voorzitter, die hopelijk niet meteen zal willen afgaan.
Dan blijft er nog de optie dat Bart De Wever mag opdraven als (in)formateur, maar dat zal ook niets worden, want hij kan geen federale regering vormen zonder de PS. Blijft dan nog de mogelijkheid van ofwel nieuwe verkiezingen ofwel een gesprek tussen de deelregeringen en zullen we eindelijk zijn aanbeland bij het (con)federalisme. Als de francofonen en/of de linkse partijen dat laatste afwijzen en er dus nieuwe verkiezingen zouden komen, dan kunnen we alleen maar hopen dat de Vlaamsnationalisten in eigen regio eindelijk meer dan 50% halen, waardoor, volgens de Senelle doctrine, de weg naar het (con)federalisme open zou liggen,
De benoeming van een nieuwe gouverneur voor Oost-Vlaanderen dreigt zo stilaan een wansmakelijke grap te worden. Voor wie het niet zou gevolgd hebben, een korte voorgeschiedenis.
Na het overlijden van André Denijs (Open VLD) was de plaats van Oost-Vlaams gouverneur vacant. Nu was het de gewoonte dat de nieuwe gouverneur benoemd werd vanuit de Vlaamse regering. Dat gebeurde normaal na een unaniem akkoord tussen de traditionele partijen. Bij de verkiezingen van 2014 werd de rust daarin verstoord door het succes van de N-VA die in Vlaanderen de grootste partij werd en dus het eerste woord kreeg bij de benoeming van de volgende gouverneur. De partij werd het slachtoffer van zijn eigen succes, daar er, na die verkiezingen, meer postjes vrijkwamen dan er kandidaten voor waren. Daarom stelde men voor Jan Briers, voorzitter van het Festival van Vlaanderen, te benoemen. De man had geen partijkaart* en kon dus door iedereen aanvaard worden. Dat bleek echter niet het geval te zijn, want Open VLD wou dat Denijs zou worden opgevolgd door een andere liberaal. En dat feest ging toen niet door.
Daarop stelde Open VLD voor in het vervolg bij dergelijke vacatures aan de kandidaten een examen voor te leggen en zou men die met de beste punten benoemen tot gouverneur. Dat liberale voorstel werd aanvaard en degene die de race won was de algemene directeur van de stad Aalst, Wim Leerman, Open VLD was het daarmee niet eens, nota bene met het resultaat van de schifting die ze zelf had voorgesteld. Dat kon niet daar haar kandidaat, Carina Van Cauter, slechts vierde eindigde (op vijftien) in de testen. Daarop weigerde Open VLD de benoeming van Leerman te aanvaarden en werd de Oost-Vlaamse gouverneur tijdelijk vervangen door de arrondissementscommissaris.
Gisteren raakte bekend dat de hele procedure van 2014 geschrapt is en het opnieuw de Vlaamse regering zou zijn die zal bepalen wie er nog tot gouverneur zal benoemd worden. Dit gebeurde niet toevallig door Vlaams minister Somers van het blauwe fabriekje. Dat terwijl ondertussen de heer Leerman een klacht had neergelegd bij de Raad van State, klacht die nu niet meer geldig zou zijn omdat de Vlaamse regering de procedure geschrapt heeft. ‘Zijn vordering is zonder voorwerp’, heet dat in gerechtelijke termen.
‘Wat we zelf doen, moeten we zien beter te doen’, zei Gaston Geens, de eerste Vlaamse minister-president. Dat heette toen nog ‘voorzitter van de Vlaamse regering’. De man, gestorven in 2002, heeft zich waarschijnlijk al enkele keren omgedraaid in zijn graf.
Uit heel deze affaire blijkt nog maar eens dat Open VLD in de eerste plaats een postjespartij is. Misschien hebben de Vlaamse coalitiepartners maar toegegeven, omdat ze vrezen dat de liberalen hetzelfde spelletje gaan spelen bij de poging tot federale regeringsvorming. Alleen meedoen als ze de postjes krijgen. Magnette, die ook niet van gisteren is, zal dat ondertussen ook wel gesnapt hebben.
*Bij de verkiezingen van 26 mei kwam de ondertussen gepensioneerde Briers op voor CD&V. Als onafhankelijke had hij het recht dat te doen, maar het getuigt van weinig loyauteit t.o.v. de N-VA die hem de riante gouverneurspost bezorgd had...
Volgens een laatste berekening van Unizo, het overkoepelend orgaan van kleine en middelgrote ondernemingen (KMO), heeft de Vlaamse middenstand vorige jaar 8 miljard euro verspeeld aan bestellingen die onze mensen gedaan hebben bij buitenlandse webwinkels. Dat is 3 miljard meer dan wat eerst gedacht was.
Ik heb daar al meer over geschreven, maar de reden waarom Vlamingen in het buitenland bestelden was gewoon omdat die sneller leverden. Onze middenstand kon daar weinig tegenover doen, omdat ze van minister Kris Peeters en onze vakbonden niet de kans kregen met gelijke wapens te strijden. Ze mochten in eerste instanties niet overwerken noch nachtdiensten doen, iets wat ze in de buurlanden wel deden. Later is die wet enigszins ‘aangepast’ en mochten ze het wel, maar alleen na akkoord met de vakbonden. Die stelden dergelijk hoge eisen dat er bijna geen enkel bedrijf op ingegaan is. De enige uitzondering die de regel bevestigt is Schoenen Torfs, die het zich al beklaagd heeft, want ook zijn zakencijfer is er niet beter op geworden.
Vorig jaar sloten in Vlaanderen 1060 winkels hun deuren, wat – samen met het geldverlies – tot 45.000 minder arbeidsplaatsen kan leiden. Om nog te zwijgen over het ontvolken van onze winkelstraten.
---
Ook in Frankrijk zijn de plaatselijke vakbonden hun best aan het doen om het land financieel om zeep te helpen. Daar gaat het om de pensioenen waarvan er in het land een twintigtal verschillende stelsels zijn. Men wil die harmoniseren, zodat de 20 herleid zouden worden tot een handvol, maar daar wil blijkbaar niemand van weten. De Fransen gaan gemiddeld officieel op hun 62ste met pensioen, in werkelijkheid op hun 60ste. Dat is zowat de laagste van heel West-Europa. Ook in la douce France is er het probleem van de vergrijzing, met steeds meer ouderen en steeds minder jongeren die daarvoor zouden afdragen, waardoor straks de kans bestaat dat de Sociale Zekerheid onbetaalbaar wordt. In België is dat trouwens niet anders.
Frankrijk leeft al vele jaren boven zijn stand en heeft niet meer de ‘grandeur d’antan’, al doet Macron nog zo zijn best om die hoog te houden. Met Macron als verliezer en Merkel die haar zinkend CDU-schip verlaat plus de het vertrek van de UK na de Brexit, ziet het er helemaal niet goed uit voor Europa.
Het ziet ernaar uit dat de haring van Magnette niet braadt. Reden daarvoor zou kunnen zijn omdat hij nu ook CD&V heeft uitgenodigd om met hem te komen praten, wat zou kunnen betekenen dat het met Open VLD alles behalve vlot loopt. De blauwe partijbonzen, in de eerste plaats Rutten en Crootje, mogen dan al smachten naar een ministerpost en bereid zijn daarvoor een prijs te betalen, de achterban volgt niet. En het gaat niet alleen om Lachaert en Van Quickenborne, de twee aanstormende vertegenwoordigers van de jonge generatie, maar ook om bv de meeste liberale burgemeesters. Althans die uit Limburg hebben in grote getale uiting gegeven aan hun afkeer voor paarsgroen. Bij CD&V zal dat niet veel anders worden, mochten Geens en Verherstraeten het in hoofd halen in paarsgroen te stappen. Zowel voor hen als voor de liberalen dreigt straks – in het beste geval in 2024 – een politiek doodvonnis als ze Vlaanderen, waar ze hun stemmen moeten halen, zo in de steek laten. Paarsgroen zal hier nooit een meerderheid krijgen. Bij CD&V komt daar nog bij dat haar achterban niet zal vergeven dat ze zou samenspannen met een links-francofone meerderheid die haar reeds verreikende ‘ethische’ moordwetten nog wil verruimen.
Magnette schermt trouwens ook met het binnenhalen van enkele mini-partijtjes zoals CdH en Défi, die samen ‘goed’ zijn voor amper 7 zetels. Als hij zo voort doet, zit hij straks met een regering met tien partijen; wat een Europees record zou zijn.
Men zou het haast vergeten, maar ‘onze’ SP.a’ wil degelijk wél deel uitmaken van een paarsgroene regering. Het waarom vertelde kersvers voorzitter Conner Rousseau in de Ochtend: ‘Hogere lonen, hogere pensioenen, lagere pensioenleeftijd, meer investeringen en hogere uitgaven voor de Sociale Zekerheid’. Op de vraag hoe hij dat allemaal ging financieren, antwoordde het jochie: ‘Met een begroting in evenwicht’. We gaan nog heimwee krijgen naar ‘den John’!
N.a.v. de Madrileens klimaattop wordt er weer over niets anders meer gesproken en gedebatteerd. De algemene tendens in deze materie is dat zowat iedereen er zich van bewust is dat er iets moet gebeuren, de vraag is wel wat juist en vooral op welke termijn. Want denken dat dit in enkele jaren kan worden opgelost, is de mensen wat wijs maken, met als voornaamste gevolg dat er veel, heel veel geld zal vermorst worden dat misschien beter besteed had kunnen worden.
Klassiek voorbeeld in de klimaatdiscussie is, dat men denkt dat o.a. iedereen over enkele jaren elektrisch zal rijden. Dat is een grote misvatting. Niet alleen is er niet voldoende productie om het elektriciteitsverbruik op peil te houden, er is ook nog steeds geen adequaat systeem om genoeg energie op te slaan. Daarenboven komt er regelmatig nieuws over onvoorziene kosten. Het laatste in de rij is dat van de Vreg, de Vlaamse energieregulator. Die stelt dat er in dit landje honderden miljoenen, misschien zelfs miljarden euro zullen nodig zijn om alleen nog maar het bedrijfswagenpark te elektrificeren. Het grootste deel van die kosten zal de algemene bekabeling uitmaken, waardoor iedereen zal kunnen tanken, zowel thuis als elders. Op dit moment heeft een gemiddeld gezin pieken in het verbruik van maximaal 7 KW. Met een elektrische auto wordt dat 27 KW. Als iedereen in een straat na het werk snel zijn auto zou opladen, zou er een piek volgen die niet kan worden opgevangen. Dat kan betekenen dat alle bestaande aansluitingen in heel Vlaanderen zullen moeten vervangen of versterkt worden. Men kan de wagen ook opladen via een gewoon stopcontact, maar dan duurt het een hele nacht en is dit niet zonder risico. En dan hebben we het nog maar alleen over de bedrijfswagens, niet over de rest waaronder het vrachtwagenpark.
Een ander nieuws i.v.m. de klimaatheisa is een uitspraak van Jean-Pascal van Ypersele; professor klimatologie aan de UCL van Louvain-la-Neuve. Die stelt dat het bouwen van nieuwe gascentrales bij de sluiting van de kerncentrales geen alternatief is om de CO2-uitstoot te verminderen. Kerncentrales stoten nl niets uit, gascentrales wél. En dan hebben we het ook in deze materie niet gehad over de prijs van die gascentrales, waarvan België er een tiental zal nodig hebben. Het zal misschien niet veel goedkoper zijn de kerncentrales open te houden, maar op die manier zal er wel iets positiefs gedaan worden om de CO2-uitstoot te verminderen, wat momenteel zowat punt nummer één is van de klimaatactivisten.
Kortom, dat er iets moet gebeuren, weet ondertussen iedereen. Alleen beseffen veel van de mensen die ermee bezig zijn niet, dat het zijn tijd zal vragen en dat men een compleet verkeerde indruk wekt als men – zoals nu gebeurt – meteen kosten wil maken, waarvan men later nog spijt zou kunnen krijgen.
Ik kom even terug op de reactie van onze vriend Walter i.v.m. het negeren van de 800.000 VB-stemmen die men hooghartig heeft afgewezen bij de vorming van de nieuwe Vlaamse deelregering. Hij heeft daarin grotendeels gelijk.
Ook al hadden N-VA, CD&V en Open VLD op 26 mei flink wat stemmen verloren, konden zij hun coalitie echter verder zetten omdat ze nog steeds de meerderheid hadden. Zo’n zaken zijn nu eenmaal courant in de politiek. Toen er later in het federaal parlement de wisselmeerderheden kwamen om enkele zgz ‘ethische’ wetten van Open VLD aan te passen, hadden de liberalen er ook geen probleem mee dat het VB met hen meestemde. Dan moeten ze straks ook niet verbaasd zijn als diezelfde VB in hun plaats in de Vlaamse regering zou komen. Dat is echter geen evidentie van vandaag op morgen.
Als Open VLD doorzet, zou er inderdaad iets in bovenstaande zin moeten gebeuren. In het slechtste geval zou men zelfs een Vlaamse minderheidsregering van N-VA en CD&V kunnen opstarten met gedoogsteun van het VB en als dat werkt ermee doorgaan en tot een nieuwe regering komen die wél een comfortabele meerderheid zou hebben. Het zou het politieke landschap wel eens goed dooreen kunnen schudden en een zware hypotheek kunnen leggen op een paarsgroene meerderheid (met één zetel!) in het algemeen en de Open VLD in het bijzonder.
Het wordt alleen wachten hoe het project van Magnette verder evolueert, maar als de Vlaamse liberalen ermee doorgaan, is het laatste woord hierover nog niet gevallen, want anders zal die Vlaamse regering helemaal niet meer werken
Bij Open VLD loopt het flink mis. Eerst was er de uitval van Bartje Somers in het Vlaams parlement n.a.v. de brand in Bilzen waarbij hij, zonder enig bewijs, de VB’ers vergeleek met de brandstichters in de Reichstag onder het Nazi-regime. Hij kreeg daarin trouwens nog steun van Gents burgemeester Mathias Declercq die dezelfde VB’ers in zijn gemeenteraad uitmaakte voor brandstichters.
Dan was er de partijbijeenkomst van vorige week donderdag waarbij in het middernachtjournaal nog uitlekte dat er onenigheid was in de partij, iets dat ’s anderendaags niet meer kon bevestigd worden. ‘Verboten!’. Tot er een Plan Magnette uitlekte dat meer een regeringsverklaring dan een voorstel tot regeringsvorming was. Tenslotte was er de positie van Gwendolientje die, tegen haar belofte in, niet in de Vlaamse regering wou stappen, zich naar voor schoof als kandidaat voor de Europese Commissie en daarna bleek te azen op niets minder dan het Belgisch federaal premierschap en daarvoor bereid was paarsgroen te steunen.
Of dat alles nog niet erg genoeg was lekte nog een tweede geheim uit, nl een bijeenkomst vorige week zaterdag bijeengeroepen door Magnette voor vertegenwoordigers van alle paarsgroene partijen en zonder uitnodiging voor N-VA en CD&V.
Dat laatste was des Guten zuviel en Bart De Wever verklaarde dit een vertrouwensbreuk tussen – nota bene – coalitiepartners binnen de Vlaamse regering. Enig lichtpunt in deze commedia dell’arte is wel dat de heren Lachaert en Van Quickenborn voet bij stek houden en zeggen niet te willen weten van paarsgroen vooraleer paarsgeel was uitgeprobeerd, wat nog steeds niet gebeurd is. Het jonge aanstormende Open VLD duo doet zo’n beetje denken aan het tweetal wel iets oudere De Crem/Bogaert bij CD&V.
De vraag blijft wat de liberale partij gaat zoeken in een linkse francofone coalitie met een DDR-programma? Vergeten we niet dat PVV/Open VLD al 20 jaar mee federaal regeert met als resultaat een begrotingstekort van meer dan 11 miljard euro en een belastingdruk van bij de hoogste in Europa. Deelnemen aan een linkse francofone federale regering zonder meerderheid in de eigen Vlaamse regio zou een ‘blauwdruk’ (what’s in a name?) zijn om de partij definitief richting verkiesdrempel te sturen. Lachaert, die beschouwd wordt als een van de laatste echte ideologen van Open VLD, is het daarmee eens en zei daar o.m. over dat hij dat pas zou doen als de Franstalige groenen hun partijprogramma ritueel zouden verbranden!
In Le Soir van vorige week verscheen er een dubbelinterview met Marc Uyttendaele en Vincent de Coorebyter, twee ULB professoren en niet van de minste. De eerste is ook gekend als ‘monsieur Onkelinx’ en is – dank zij de vele opdrachten via de PS - een van de duurste advocaten van dit land (hij onderhandelt ook mee in de zaak Boël/Albert II). De tweede stond jarenlang aan het hoofd van het onafhankelijk Waalse studiecentrum CRISP. Beide geleerde heren geven toe dat België zich in een bestaanscrisis bevindt en er niet uit zal geraken met de plannen van Magnette.
Ze vinden dat het een fout was van de regering Michel om niet meteen af te treden na Marrakech en nieuwe verkiezingen uit te schrijven. Bij de crisis van de 541 dagen in 2010/2011 werd er tenminste ook nog onderhandeld over de zesde staatshervorming, terwijl juist de Franstalige partijen ze nu geblokkeerd hebben en er een nieuwe federale regering nodig is om er na de volgende verkiezingen iets aan te doen. Volgens Uyttendaele wordt het tijd dat er nagedacht wordt ‘om in een confederale logica het gezamenlijk beheer van de federale belangen over te laten aan de deelregeringen’. Dat is net wat ik hier al jaren schrijf.
Alhoewel de partij stoemelings blijft vasthouden aan paarsgroen, zijn er zelfs bij de Open VLD die vinden dat een federale regering op basis van het plan Magnette een lawine van nieuwe lasten zal betekenen. Dat laatste is ook de mening van econoom Ive Marx (UA) die zich afvraagt wie dat allemaal gaat betalen. Alleen al het voorstel om de vrijstelling van belastingen uit te breiden van één naar drie nieuwe aanwervingen zou twee miljard euro extra kunnen kosten en dat is nog maar een voetnoot in het hele plan.
Magnette’s plan is zelfs voor doorwinterde socialistische proffen niet meer dan een wanhoopspoging. Een mogelijke volgende federale regering moet een gat in de begroting van bijna 12 miljard euro dichten, plus de extra kosten van de klimaattransitie, de vergrijzing en de sociale zekerheid. En dat terwijl men de kiezer hemel op aarde blijft beloven.
Tenslotte nog dit: Uyttendaele stelt voor een referendum te houden, maar dat is geen oplossing. Als dat dan ongeveer uitvalt zoals de laatste verkiezingen, met een meerderheid van links in Wallonië en een van rechts in Vlaanderen, dan verandert er driemaal niks aan de huidige patstelling.
Donderdagavond was er een vergadering van Open VLD, waarop alle liberale Kamerleden – Gwendolientje inbegrepen – aanwezig waren. Op het nieuws van de klassieke zender Klara van middernacht was daarna te horen, dat de nota van informateur Magnette voor de Vlaamse liberalen geen basis kon zijn voor verdere onderhandelingen. M.a.w. ze waren het niet eens geraakt, zeker niet over wat Bartje Somers de zondag ervoor was komen vertellen bij VTM. Met o.a. mensen zoals Lachaert en Van Quickenborne zijn er in de partij ook nog echte liberalen.
Vrijdag heb ik vruchteloos gezocht naar een bevestiging van dat nieuws op onze Belgischgezinde media, maar heb ik moeten wachten op de weekeindkranten om te vernemen dat het wel eens zou kunnen dat Magnette zijn informatieopdracht vervroegd zou kunnen staken. Open VLD, socialisten en Groen hebben in Vlaanderen nl maar 29 zetels in de Kamer, N-VA en VB liefst 46. Daartussen zit nog CD&V, die voor een paarsgroene meerderheid eigenlijk niet nodig is, maar wiens schamele 8 zetels het verschil wat zou vergroten (anders houdt paarsgroen maar één zetel over). De tsjeven staan echter niet te springen om mee te doen, voornamelijk omdat ze ondanks alles toch nog een beetje eigenrespect over hebben om niet mee te doen zolang de paarsgroene ethische plannen i.v.m. abortus en euthanasie bij die coalitie op het programma blijven staan. Die wetten er eerst nog snelsnel doorjagen via een wisselmeerderheid zou de breuk wel eens definitief kunnen maken.
Daarmee zitten we terug bij ‘af’. De huidige Vlaamse meerderheidspartijen mogen dan al op 26 mei een serieuze verkiezingsnederlaag hebben opgelopen, ze hebben in Vlaanderen nog steeds de meerderheid, terwijl de PS eveneens incontournabel is gebleven in het Zuiden. De enige oplossing wordt straks een gesprek op regionaal gebied, waar wel overal deelregeringen zijn gevormd. Dat heet dan wel confederaal overleggen...
N.a.v. de symbolische resolutie van het Europese Parlement om de klimaatnoodtoestand uit te roepen, was er de terechte opmerking van onze Vlaamse ex minister-president, Geert Bourgeois, die zei dat datzelfde parlement maar eens moet ophouden om zowel in Brussel als in Straatsburg te vergaderen. De aanhoudende verhuizingen van zowat de hele administratie én de E.U.- vertegenwoordigers zorgt voor een massale extra CO2 uitstoot, die met de helft zou kunnen worden gereduceerd als men zou beslissen voortaan nog slechts op één plaats te vergaderen. Om nog te zwijgen over de extra kosten die zo’n voortdurende verhuizing met zich meebrengt. Als ze daar bij de EU eerst maar eens beginnen met het goede voorbeeld te geven.
Die klimaatresolutie kwam er trouwens in de eerste plaats om geen gezichtsverlies te lijden op de internationale klimaatconferentie die op 10 december gepland is in Madrid, nadat ze in Santiago de Chile was afgeblazen wegens plaatselijke onlusten.
Ter info: N-VA heeft zich bij de stemming over die hypocriete resolutie onthouden en VB heeft tegen gestemd.
Ondertussen heeft de federale ontslagnemende regering een verbeterd klimaatvoorstel aan Europa overgemaakt. Het vorige had een onvoldoende gekregen. Er wordt in het nieuwe voorstel met miljarden gegoocheld (de NMBS alleen zou tot 2030 in totaal 35 miljard euro krijgen!), zonder dat er bij verteld wordt waar dat geld vandaan moet komen. Veel beloven en weinig geven, doet ook de klimaatgekken in vreugde leven.
En ik zou het haast nog vergeten: gisteren waren er wereldwijd weer klimaatmarsen, een wens van Pipi Langkous. In Brussel was er een Belgische recordopkomst met 850 betogers. Als de trend zich doorzet door voor elke zaak op straat te komen, vallen betogingen van die grootte helemaal niet meer op.
Tenslotte gaf Donald Tusk gisteren zijn taak als voorzitter van de Europese Raad door aan onze Eurosjarel, die zei dat zijn eerste taak het klimaat zou zijn. Van een verrassing gesproken!
De eis van de N-VA om eventueel in een paars-gele federale regering te stappen, is dat er ook over het communautaire zou gesproken worden. Iets wat de PS niet wil, omdat voor die partij het communautaire gelijk staat met de bevestiging van de financieringswet. Die werd bij de vorming van de regering Di Rupo in 2010 ook door de PS goedgekeurd en stelt dat vanaf 2024 de transfers zullen worden afgebouwd: 60 miljoen euro vanaf 2025, 120 het jaar daarop en zo verder tot de transfers zouden uitgedoofd zijn in 2035. Bijna te mooi om waar te zijn en dat hebben ze ondertussen ook bij de PS gesnapt. De reden waarom de Waalse socialisten dat in 2010 wél aanvaardden, was enkel en alleen omdat Di Pippo dan federaal premier kon worden..
Een hervorming van de financieringswet is de enige manier om de regio’s – de Waalse en Brusselse in de eerste plaats – te dwingen voortaan alles binnen het budgettair kader te houden en de verantwoordelijkheid op te nemen voor de eigen financiën. Dat betekent ook dat de PS haar electorale beloften i.v.m. pensioenen, werkuren en lonen niet kan doorvoeren, want dat men dan nóg meer schulden zal maken, schulden die Wallonië niet kan betalen en ze weer officieel naar België zal doorsturen, maar in werkelijkheid naar Vlaanderen,
Als het goed is, zeggen we het ook. De financieringswet, zoals die in 2010 aan de PS werd opgedrongen, was in de eerste plaats een initiatief van CD&V-voorzitter Beke en is nu ook de reden waarom diens partij daarin geen stap terug kan zetten. Blijft dan nog de Open VLD over, waarin ook enkele toppers (zoals Christian Leysen) van dezelfde mening zijn, maar niet beeldstormers zoals een Bart Somers en Mathias Declerq, terwijl voorzitster Gwendolientje zich over deze zaak opvallend gedeisd houdt. Zou het dan toch waar zijn dat de PS haar het federaal premierschap heeft aangeboden als ze haar partij kan overtuigen mee te doen met paars-groen en haar overtuiging gaat verkopen voor een virtueel bord lenzensoep?
‘Bruxelles vaut bien une messe’…*
*Een variant op ‘Paris vaut bien une messe’, een uitspraak van Hendrik IV die zich bekeerd had tot het protestantisme, maar weer katholiek werd toen hij koning van Frankrijk kon worden.
In mijn blog van gisteren had ik het er over dat informateur Magnette vindt dat de Senaat mag worden opgedoekt, ook al kan dat pas na een Grondwetswijziging die door een volgende federale regering moet worden voorgedragen en door een daarop volgende pas kan worden uitgevoerd. Feitelijk maken we ons blij met een dooie mus, nu de tekst van Magnette’s rapport aan de koning is uitgelekt. In deze digitale tijden kan men blijkbaar helemaal niets meer geheim houden.
Het rapport van de vijfde informateur leest eerder als een regeringsverklaring dan als een voorstel tot (een paarsgroene) regeringsvorming. Enkele punten:
Magnette wil de werkzaamheidsgraad optrekken tot 75% en bedoelt daarmee wel degelijk de Belgische werkzaamheidsgraad, want de Vlaamse bevindt zich reeds daar. Verder wil hij de kernuitstap behouden in 2025, zoals indertijd gepland door de rampzalige regeringen Verhofstadt. Hij wil dat alle vervangingsinkomens boven de armoedegrens getild worden en het minimumpensioen op 1.500 euro komt voor iedereen (hij wil wel de pensioenleeftijd behouden op 67 jaar, met uitzondering van wie reeds 42 jaar werkte). Hij wil de gezinsherenigingsregels verstrengen en de Senaat wel afschaffen, maar daarna vervangen door een assemblee van uitgelote burgers. Als Waal wil hij natuurlijk geen staatshervorming, maar in Brussel wel een tweetalig onderwijs. Over Defensie en/of een fusie van politiezones praat hij helemaal niet.
Kortom, Magnette wil meer van hetzelfde, want hij belooft (weer) veel maar heeft het bijna nergens over besparingen om zijn beloftes betaalbaar te maken, waardoor heel wat huidige problemen niet zullen worden opgelost en de staatsschuld er bij het scheiden van de markt nog erger aan toe zal zijn. Maar dat laatste is voor een Waal geen probleem. Net zoals Jean-Luc Crucke voor zijn ambitieus nationaal stadion op de taalgrens, dat ook veel geld zou kosten, heeft Wallonië voor de meeste van Magnette’s voorgestelde hervormingen evenmin geld. ‘Les payements c’est l’argent des autres’ om het eens iets anders te zeggen en ik moet er geen tekeningetje bijmaken wie die ‘autres’ zullen zijn.
---
Ondertussen blijkt uit een ver doorgevoerde studie van anderhalf jaar door – nota bene – VRT, Knack, Apache en De Tijd, dat de koninklijke familie het land jaarlijks een dikke zes miljoen euro meer kost dan eerst was gedacht. Dat extra geld wordt betaald voor het onderhoud, get renoveren en/of in stand houden van wat men de ‘Koninklijke Schenking’ noemt, een geheel van zo’n 7.500 hectaren grond (bossen en parken) en 77 gebouwen, waaronder paleizen, serres en musea – meestal gelegen rond Brussel, in de Ardennen en aan de kust - , die koning Leopold II had achtergelaten en die 90 jaar geleden in die Schenking werden ondergebracht, met de uitdrukkelijke bedoeling dat ze de burgers van dit land niet zouden belasten. Dat laatste is dus weer eens niet gebeurd. Misschien kan Magnette daar eens zien wat hij ervan kan recupereren voor zijn progressieve plannen…
Dat informateur Magnette uitstel van executie ging krijgen, stond in de sterren geschreven. Hij moet nu wachten tot bij MR en CD&V de nieuwe voorzitters zullen verkozen zijn en dan maar hopen dat die mee in zijn plan zullen willen stappen. Bij MR zal dat wel lukken, bij CD&V wordt een deelname aan een federale paarsgroene regering zonder meerderheid in Vlaanderen ook een uitstel van executie bij de volgende verkiezingen, al bestaat er wel een waterkansje dat Joachim Coens, mocht hij verkozen worden, toch zou kunnen bij draaien. De man blijkt een ACV-achtergrond te hebben. Het zal in elk geval voor CD&V én Open VLD een krachttoer worden om Vlaams te regeren mét de N-VA en federaal tégen de toch nog altijd grootste partij van Vlaanderen.
Met de Vlaamse liberalen zal Magnette minder problemen hebben om ze te overhalen. De uitval van Bartje Somers naar de N-VA spreekt daarover boekdelen. Verder blijft het hardnekkig gerucht bestaan dat de PS het premierschap zou aanbieden aan niemand minder dan Gwendolientje als die erin zou slagen haar partij te overtuigen.
Positief in de voorstellen van Paul Magnette is wél dat ook hij er nu van overtuigd is dat men die nutteloze Senaat afschaft. Op Bertje Anciaux na is blijkbaar iedereen het erover eens dat het een beetje belachelijk is dat die dames en heren senatoren acht keer per jaar vergaderen om wat uitspraken te doen in de trant van het geslacht der engelen. Ondertussen blijven de logistieke kosten van onderhoud, verwarming en bevoorrading wel bestaan en kost dat relict handenvol geld. Probleem blijft wel dat men die Senaat pas kan afschaffen na het aanpassen van de Grondwet en dat maar kan gebeuren na vervroegde verkiezingen of anders pas in 2024.Dat komt omdat er in de vorige legislatuur geen beslissing over genomen werd. En zo blijft die politieke mallemolen draaien…
