Volgens het adviesbureau PricewaterhouseCoopers (PwC) – daarover geïnterpelleerd door de Vlaamse regering - zal het Vlaamse klimaatplan de regio én de privésector samen de eerste tien jaar tussen de 5 en de 7 miljard euro extra kosten, jaarlijks (!). Ruw geschat, zeg maar en dat komt bovenop de tekorten op het budget en de begroting. En dan hebben we het nog niet over de federale tekorten en de staatsschuld die even groot zijn als het bbp.
Kortom, terwijl zowat alle politieke partijen tijdens de laatste verkiezingscampagne de hemel op aarde beloofden en geen enkele het ook maar had over één besparing, mogen we ons verwachten aan een reeks serieuze belastingverhogingen. Dat alles terwijl elke dag wel een andere groep uit de samenleving vindt dat ze niet genoeg krijgt of denkt op straat te moeten komen of te staken.
Waarvoor die belastingen nodig zullen zijn? Wel, om te beginnen om alle versleten infrastructuur te vervangen, de kosten van vergrijzing en klimaattransitie te betalen (dat laatste is gegarandeerd als de Groenen straks mee zouden mogen regeren), het onderwijs en de mobiliteit te verbeteren, de armoede te bestrijden en de tekorten aan personeel weg te werken bij Justitie, Defensie, Politie en de Zorgsector.
Dat alles hebben we in de eerste plaats te danken aan de regeringen Verhofstadt (een reden temeer om nooit meer een paarsgroene regering te steunen) en in mindere mate aan alle daaropvolgende federale regeringen die niet de moed hadden om er iets structureel aan te doen en zich hoofdzakelijk bezig hielden met bijzaakspecialisatie. ‘Met het kader i.pl.v. met het schilderij’, volgens het Peter Principe.
En dan nog dit:
In de gevangenissen gaat het bewakingspersoneel nog maar eens staken. Het nieuwe ervan is deze keer, dat ze niet gaan staken tegen de huidige ‘restregering in falende zaken’, maar tegen de volgende regering, m.a.w. tegen een regering die er (nog) niet is en misschien zelfs niet eens gaat komen...
|