De benoeming van een nieuwe gouverneur voor Oost-Vlaanderen dreigt zo stilaan een wansmakelijke grap te worden. Voor wie het niet zou gevolgd hebben, een korte voorgeschiedenis.

   Na het overlijden van André Denijs (Open VLD) was de plaats van Oost-Vlaams gouverneur vacant. Nu was het de gewoonte dat de nieuwe gouverneur benoemd werd vanuit de Vlaamse regering. Dat gebeurde normaal na een unaniem akkoord tussen de traditionele partijen. Bij de verkiezingen van 2014 werd de rust daarin verstoord door het succes van de N-VA die in Vlaanderen de grootste partij werd en dus het eerste woord kreeg bij de benoeming van de volgende gouverneur. De partij werd het slachtoffer van zijn eigen succes, daar er, na die verkiezingen, meer postjes vrijkwamen dan er kandidaten voor waren. Daarom stelde men voor Jan Briers, voorzitter van het Festival van Vlaanderen, te benoemen. De man had geen partijkaart* en kon dus door iedereen aanvaard worden. Dat bleek echter niet het geval te zijn, want Open VLD wou dat Denijs zou worden opgevolgd door een andere liberaal. En dat feest ging toen niet door.

   Daarop stelde Open VLD voor in het vervolg bij dergelijke vacatures aan de kandidaten een examen voor te leggen en zou men die met de beste punten benoemen tot gouverneur. Dat liberale voorstel werd aanvaard en degene die de race won was de algemene directeur van de stad Aalst, Wim Leerman, Open VLD was het daarmee niet eens, nota bene met het resultaat van de schifting die ze zelf had voorgesteld. Dat kon niet daar haar kandidaat, Carina Van Cauter, slechts vierde eindigde (op vijftien) in de testen. Daarop weigerde Open VLD de benoeming van Leerman te aanvaarden en werd de Oost-Vlaamse gouverneur tijdelijk vervangen door de arrondissementscommissaris.

   Gisteren raakte bekend dat de hele procedure van 2014 geschrapt is en het opnieuw de Vlaamse regering zou zijn die zal bepalen wie er nog tot gouverneur zal benoemd worden. Dit gebeurde niet toevallig door Vlaams minister Somers van het blauwe fabriekje. Dat terwijl ondertussen de heer Leerman een klacht had neergelegd bij de Raad van State, klacht die nu niet meer geldig zou zijn omdat de Vlaamse regering de procedure geschrapt heeft. ‘Zijn vordering is zonder voorwerp’, heet dat in gerechtelijke termen.

   ‘Wat we zelf doen, moeten we zien beter te doen’, zei Gaston Geens, de eerste Vlaamse minister-president. Dat heette toen nog ‘voorzitter van de Vlaamse regering’. De man, gestorven in 2002, heeft zich waarschijnlijk al enkele keren omgedraaid in zijn graf.

Uit heel deze affaire blijkt nog maar eens dat Open VLD in de eerste plaats een postjespartij is. Misschien hebben de Vlaamse coalitiepartners maar toegegeven, omdat ze vrezen dat de liberalen hetzelfde spelletje gaan spelen bij de poging tot federale regeringsvorming. Alleen meedoen als ze de postjes krijgen. Magnette, die ook niet van gisteren is, zal dat ondertussen ook wel gesnapt hebben.

*Bij de verkiezingen van 26 mei kwam de ondertussen gepensioneerde Briers op voor CD&V. Als onafhankelijke had hij het recht dat te doen, maar het getuigt van weinig loyauteit t.o.v. de N-VA die hem de riante gouverneurspost bezorgd had...