In Le Soir van vorige week verscheen er een dubbelinterview met Marc Uyttendaele en Vincent de Coorebyter, twee ULB professoren en niet van de minste. De eerste is ook gekend als ‘monsieur Onkelinx’ en is – dank zij de vele opdrachten via de PS - een van de duurste advocaten van dit land (hij onderhandelt ook mee in de zaak Boël/Albert II). De tweede stond jarenlang aan het hoofd van het onafhankelijk Waalse studiecentrum CRISP. Beide geleerde heren geven toe dat België zich in een bestaanscrisis bevindt en er niet uit zal geraken met de plannen van Magnette.

   Ze vinden dat het een fout was van de regering Michel om niet meteen af te treden na Marrakech en nieuwe verkiezingen uit te schrijven. Bij de crisis van de 541 dagen in 2010/2011 werd er tenminste ook nog onderhandeld over de zesde staatshervorming, terwijl juist de Franstalige partijen ze nu geblokkeerd hebben en er een nieuwe federale regering nodig is om er na de volgende verkiezingen iets aan te doen. Volgens Uyttendaele wordt het tijd dat er nagedacht wordt ‘om in een confederale logica het gezamenlijk beheer van de federale belangen over te laten aan de deelregeringen’. Dat is net wat ik hier al jaren schrijf.

   Alhoewel de partij stoemelings blijft vasthouden aan paarsgroen, zijn er zelfs bij de Open VLD die vinden dat een federale regering op basis van het plan Magnette een lawine van nieuwe lasten zal betekenen. Dat laatste is ook de mening van econoom Ive Marx (UA) die zich afvraagt wie dat allemaal gaat betalen. Alleen al het voorstel om de vrijstelling van belastingen uit te breiden van één naar drie nieuwe aanwervingen zou twee miljard euro extra kunnen kosten en dat is nog maar een voetnoot in het hele plan.

   Magnette’s plan is zelfs voor doorwinterde socialistische proffen niet meer dan een wanhoopspoging. Een mogelijke volgende federale regering moet een gat in de begroting van bijna 12 miljard euro dichten, plus de extra kosten van de klimaattransitie, de vergrijzing en de sociale zekerheid. En dat terwijl men de kiezer hemel op aarde blijft beloven.

   Tenslotte nog dit: Uyttendaele stelt voor een referendum te houden, maar dat is geen oplossing. Als dat dan ongeveer uitvalt zoals de laatste verkiezingen, met een meerderheid van links in Wallonië en een van rechts in Vlaanderen, dan verandert er driemaal niks aan de huidige patstelling.