De vakbonden willen dat het brugpensioen in ere wordt hersteld. Ze krijgen daarbij de steun van de communisten van de PvdA, wat genoeg zegt. Hoe komen ze erbij, uitgerekend nu er op een relance gerekend wordt en men zowat overal volk tekort vreest te komen.
Het brugpensioen ontstond in 1973, toen de oliecrisis een einde maakte aan de boom van de jaren 1960 en er een vrij grote instroom was van jongeren geboren in de naoorlogse babyboom, toen er ook steeds meer vrouwen buitenhuis gingen werken.
Rond 1990 stopten de meeste landen met deze dure noodmaatregel, die voor de helft betaald werd door de staat. Alleen bij ons – ‘only in Belgium’ – ging men ermee door. Dat de werkgevers bij ons het bleven gedogen, was voornamelijk omdat het toeliet goedkoop personeel te laten afvloeien, ook toen het al lang duidelijk werd dat het brugpensioen niet de verhoopte arbeidsplaatsen voor de jongeren creëerde, die men had vooropgesteld..
Toen het bij de oude DAF slecht begon te gaan, werden in de fabriek van Oevel/Westerlo alle 50-plussers op brugpensioen gestuurd, ongeacht hun niveau, poetsdienst zowel als management. Toen het bedrijf enkele jaren later ook effectief failliet ging, verloren die mensen wel de helft van dat brugpensioen. Als ik in de Belgische fabriek was blijven werken, was ik op mijn 53ste met pensioen gegaan en daarvan mede het slachtoffer geworden. Gelukkig was ik enkele jaren eerder overgestapt naar het moederbedrijf in Eindhoven, waar ik het faillissement mee overleefde en pas met pensioen kon gaan op mijn 62ste. Tenslotte heb ik er gewerkt tot mijn 65ste.
Het brugpensioen is niet meer van deze tijd, zeker niet nu de gemiddelde vergrijzing toeneemt en de betaalbaarheid ervan een probleem is geworden nadat de tandem Verhofstadt/Vande Lanotte de door Dehaene daarvoor opzij gezette miljarden hadden opgesoupeerd.
Er was de laatste dagen weer wat te doen omtrent het roken, waarbij men ook een soort rookverbod wil installeren in en rond de scholen. Men gaat er van uit dat kinderen best zo weinig mogelijk met roken te maken krijgen zodat ze er hopelijk later zelf niet mee beginnen. Dat er in dit land elke dag 30 mensen sterven ten gevolge van het roken, is ook voor mij een verrassing.
Zoals ook bij vorige antirookcampagnes wordt er echter teveel verteld over de nicotine en te weinig over de nevenwerkingen. De meeste van de mensen die dagelijks sterven aan de gevolgen van roken, sterven niet van de nicotine, maar van de teer in hun longen. De meeste sterven zelfs niet in de eerste plaats van longziekten, maar van hart- en bloedvatenproblemen.
Zoals een lichaam van een alcoholverslaafde, die stopt met drinken, op termijn van de alcohol verlost is, zo gebeurt dat ook met de nicotine op zich. De teer die in de meeste tabak zit, zet zich echter vast op de blaasjes rond de longen, waarop deze minder efficiënt gaan werken, het bloed minder zuiveren en zo zorgen voor hart- en bloedvatenproblemen die tenslotte dodelijk kunnen worden. En die teer raakt men nooit meer kwijt.
Beginnen roken houdt voor jonge mensen ook het gevaar in dat men sneller aan de drugs zal zitten. In de eerste plaats de jointjes, die men ook rookt. De teerinhoud van zo’n jointje is zeven (7!) keer groter dan bij tabak. Een reden temeer om er niet mee te beginnen.
Ikzelf heb negen jaar gerookt, tot mijn 32ste, maar toen ik daarmee begon wist ik niet beter. ‘Het is geen man die niet roken kan’, was toen nog het motto. Gelukkig waren de kinderen nog klein en rookte mijn vrouw niet. In mijn familie is er niemand die nog rookt, de kinderen niet en de kleinkinderen evenmin. Zelfs de aangetrouwden niet en ik hoop dat we het zo kunnen houden. Iets wat ik ook iedereen aanraad.
In deze rubriek heb ik al meermaals gesakkerd op wat ik de (a)sociale media noem, waarop elke hond met een hoed op kan oproepen tot actie tegen om het even wat. Maar ‘elk nadeel heb se foordeel’, zei Johan Cruijff in zijn sappig Amsterdams en dat geldt ook voor die media. In landen waar het wat minder democratisch aan toe gaat, om het beleefd uit te drukken, zijn de sociale media vaak de enige mogelijkheid om het ongelijk van een autoritair bewind aan te klagen. We hebben het al meegemaakt met Navalny in Rusland en zopas nog in Wit-Rusland, maar ook in landen als Iran en China (Hong Kong), waar men kandidaten zelfs geen kans geeft aan verkiezingen deel te nemen. En dan is er nog Turkije.
In het ‘sultanaat’ van Erdogan heerst er grote beroering sinds een reeds driemaal voor drugzaken veroordeelde maffioso via die (a)sociale media allerlei schandalen heeft blootgelegd bij de entourage van Erdogan. Dat doet hij vanuit het buitenland, waarschijnlijk van e.o.a. Golfstaat. Een daarvan gaat zelfs over een drugsnetwerk opgezet tussen Venezuela, Turkije en ... Syrië, waarbij bevestigd wordt dat dat laatste land zich gespecialiseerd heeft in de massale productie en uitvoer van drugs, vooral Captagon Dat stond te lezen in de Britse krant ‘The Guardian’, die het Syrië van Assad een ‘narcostaat’ noemt.
Miljoenen Turken hebben de filmpjes al gezien en gedeeld en het resultaat daarvan is dat de islamistisch-conservatieve AKP-partij van Erdogan in de laatste peilingen flinke klappen krijgt. Volgens Metropoli, een onafhankelijk Turks persbureau, zou de AKP nog amper 27% van de stemmen halen mochten er nu verkiezingen zijn (t.o.v. 60% in juni 2018) en wordt Erdogan, de sultan himself, in de populariteitspoll voorbijgestoken door de linkse burgemeesters van Istanbul en Ankara en zelfs door de vrouwelijke (stel u voor!) rechts-nationalistische leider Meral Aksener.
Het is een publiek geheim dat de Walen nog altijd denken dat zij de superbelgen van dit land zijn en dat de Vlaamsnationale partijen (mv) door onze francofonen nog altijd bekeken worden als fascisten en racisten. Dat kwam nog eens duidelijk tot uiting bij de vragen die huidig minister van Defensie, Ludivine Dedonder, vorige week kreeg tijdens het debat over Rambo Conings. Toen ze voor haar verantwoordelijkheid werd gesteld, had ze geen beter antwoord dan de N-VA er de schuld van te geven, omdat die de vorige minister van Defensie geleverd had toen ze mee in de federale regering zat.
Dedonder stelt geen donder voor. Een miepie als minister van Defensie, geeft ze eerder de indruk dat wij hier met speelgoedsoldaatjes te doen hebben. Op die plaats hoort een (ex)militair met ervaring. De enige reden waarom dat wicht die post gekregen heeft, is omdat ze de handpop is van een vroegere PS-minister van Defensie, André Flahaut, die haar vertelt wat te doen. Het resultaat hebben we al gezien bij het kapen van de laatste C130 die naar het Waalse Bevekom werd afgeleid i.pl.v. naar zijn vaste standplaats in het Vlaamse Melsbroek en ook nu dus weer in de discussie over haar verantwoordelijkheid.
Het echte gevaar voor onze democratie in deze affaire is, dat een politieke mening straks een misdaad zou worden. Dit kan niet, ook niet in het leger en zelfs niet in een leger dat weinig meer is dan een ‘uitmuntend bewapend pensioenfonds’, zoals The Economist het terecht stelde.
---
Ondertussen loopt de gratis promotie voor het Nationaal Park Hoge Kempen al twee weken in alle media. Wie dat park nu nog niet zou weten liggen, is van een andere planeet.
‘Het wezen van de christendemocratie is niet het zoeken naar een compromis. Beweren dat je een compromispartij bent, wil in feite zeggen dat je geen eigen opvattingen hebt.’
Bovenstaande uitspraak is te vinden in de memoires van Eric Van Rompuy (71), broer van, en stond in een brief die hij ooit kreeg van niemand minder dan Leo Tindemans, zaliger gedachtenis, de man van de Europese 500.000 voorkeurstemmen die er niets mee deed. Volgens ‘de kleine’ Van Rompuy heeft de huidige CD&V-top dat nog altijd niet begrepen. Zo hoort men het ook eens van een insider, na 42 jaar actieve politiek, van CD&V- jongerenvoorzitter tot voorzitter van de CD&V-senioren. In zijn eerste functie was hij veelbelovend en slaagde hij er zelfs in de eerste regering Martens* te doen vallen, met zijn eigen partij erbij nota bene. Misschien is dat wel de reden geweest dat hij er later niet veel meer aan te pas kwam en met lede ogen moest aanzien dat broer Herman het haast moeiteloos tot Belgisch premier en Europees President bracht. Men zou voor minder aan zichzelf gaan twijfelen.
Wat die compromispolitiek betreft, heeft hij echter gelijk en hebben o.m. de laatste peilingen bewezen dat de afgezaagde ‘enerzijds/anderzijds’-politiek van CD&V niet meer rendeert. Deelnemen aan een regering zoals het huidige Paarsgroen+, met zeven partijen en dan nog als vijfde wiel aan de wagen, is vragen om moeilijkheden.
*Martens was bijna 13 jaar aan één stuk – met een kort intermezzo van 8 maanden Mark Eyskens - Belgisch eerste minister. Onder zijn bewind vervijfvoudigde de Belgische staatsschuld (van 1.500 naar 8.000 miljard Belgische frankskens).
Het schandaal over het afleiden van het Ryanair vliegtuig naar Minsk deint uit. Rusland heeft al enkele vluchten vanuit de E.U. naar Moskou geannuleerd, daar deze niet meer over Wit-Rusland wilden vliegen. Een vlucht van Belavia van Minsk naar Barcelona moest rechtsomkeer maken, daar het geen toestemming tot landen kreeg..
Anderzijds blijkt de ontkenning door dictator Loekasjenko ook niet waterdicht te zijn. De piloten van het Ierse toestel hadden vanuit Minsk de waarschuwing al 27 minuten vóór de zgz ‘mail van Hamas’ uit Zwitserland gekregen. Als het bewezen wordt dat hij dat vliegtuig met een jachtvliegtuig tot landen heeft gedwongen, dan is dat een daad van militaire agressie en kunnen de E.U. én de NAVO dat niet onbeantwoord laten. Het dreigt daar nog spannend te worden.
Daar houdt het trouwens niet bij op. Ondertussen werden de EK-baanwedstrijden, die normaal in Minsk zouden plaatsvinden, afgelast en zoekt men daarvoor een andere plaats buiten het paradijs van Loekasjenko.
Na 50 jaar overheersing door de Sovjet Unie en 26 jaar Loekasjenko kan men best begrijpen dat de Wit-Russen de dictatuur beu zijn. Men zou het nu beter Zwart-Rusland noemen. Dat die Loekasjenko daar aan de macht blijft, heeft hij uitsluitend te danken aan de steun die hij krijgt van de ‘judofanaat’ uit Moskou. Voorlopig nog althans.
In Syrië vonden deze week presidentsverkiezingen plaats. Dat het daar nu gebeurt, is gewoon volgens de Grondwet die dat zo heeft vastgelegd. In één derde van het land zal er niet gestemd kunnen worden, omdat dat nog altijd buiten de controle van Assad en zijn Alawietische minderheid valt. De Syrische vluchtelingen in het buitenland, naar schatting zes miljoen, meestal soennieten die vóór het begin van de burgeroorlog 65% van de bevolking uitmaakten, mogen wel stemmen, maar moeten dat doen op de buitenlandse ambassades van het regime waarvoor ze op de vlucht zijn gegaan. Veel cijfers zijn daarover niet, tenzij die uit het buurland Libanon, waarnaar anderhalf miljoen Syriërs zijn gevlucht en waarvan er slechts 50.000 zouden gestemd hebben.
Er zouden twee tegenkandidaten zijn voor Assad, twee nobele onbekenden die daarvoor de steun moesten krijgen van 35 parlementsleden in een parlement dat bijna uitsluitend wordt bemand door Assad aanhangers. Die laatste won dan ook met de vingers in de neus.
Ondertussen heeft Turkije een grensstrook van 35 km diep binnen Syrië bezet, is een belangrijk deel van de Syrische economie of wat ervan overblijft in handen van Rusland en Iran, beschouwen de Verenigde Naties deze verkiezingen als ongeldig en gaat het niet op nu de Amerikanen de schuld te geven van het Syrische debacle. Obama trok een rode lijn, maar durfde Assad niet aan te pakken toen die lijn overschreden werd. Trump is geen enkele nieuwe oorlog begonnen en trok zijn troepen terug, terwijl ‘Slow Joe’ ook niet zinnens lijkt iets te zullen doen. Het waren trouwens niet de Amerikanen, maar de Russen en het Syrische leger die een groot deel van het land hebben plat gebombardeerd, crèches, scholen en hospitalen inbegrepen.
De Koerden, soennieten van Perzische afkomst bij wie vrouwen een essentiële rol spelen in alle sectoren van hun samenleving (leger inbegrepen) – een uitzondering binnen de islam - kunnen er maar goed bij varen want met wat geluk krijgt dat volk eindelijk een vaderland ten oosten van de Eufraat. De enige tot nu toe erkende Koerdische politieke entiteit is de Koerdische Autonome Regio (KRG) in het noorden van Irak, die een zekere vorm van autonomie geniet. Dat volk, dat het gros van het vuile werk mocht opknappen in de strijd tegen de Islamitische Staat, is daar nooit voor beloond geworden, integendeel..
In het late VRT-journaal van woensdag werd aangekondigd dat alle coronacijfers in dalende lijn bleven gaan, maar over de nieuwe besmettingen werd niets gezegd. Bij VTM gebeurde dat wel en zei men dat de besmettingen zelfs lichtjes gestegen waren. Als excuus vertelde men erbij dat er ook meer getest was geworden. Donderdag gebeurde hetzelfde. Men kan zich dan meteen afvragen of die ‘vergetelheid’ te maken zou kunnen hebben met de iets te uitbundige vieringen van de voetbalkampioenen in Seraing, Genk en (tweemaal) Brugge, waar supporters én spelers op elkaar gepakt stonden en er zelden iemand te zien was die een mondmasker droeg. Een nieuwe stijging van de coronacijfers begint nl altijd met een stijging van de besmettingen.
Ondertussen is donderdag gemeld dat het aantal Covid-patiënten op Intensieve Zorg voor het eerst weer onder het streefgetal 500 zou liggen. Dat is goed nieuws, maar als de besmettingen zouden blijven stijgen, is er het gevaar dat het over x-aantal dagen weer de andere kant uit zou kunnen gaan. Dat alles terwijl de chaos omtrent de vaccinaties maar niet ophoudt. Na AstraZeneca klopt er nu ook e.e.a. niet met die van Johnson & Johnson, zowel met wat de leveringen betreft als met uitwerkingen bij een miniem aantal ervan. Tenslotte is men eindelijk toch al zover gekomen dat de mensen gewaarschuwd worden dat die vaccins niet meteen werken, maar slechts na een paar weken. Dat was vroeger al zo bij de gewone griepprik en geldt ook voor die van corona. Alleen werd dat bij de media blijkbaar pas duidelijk toen men voor enkele voldongen feiten werd gesteld.
Dat de drie onafhankelijkheidspartijen in Catalonië de laatste verkiezingen weer gewonnen hadden, wisten we al. Nieuw is dat het drie maand geduurd heeft vóór die tot een consensus kwamen over de vorming van een nieuwe regionale regering. Reden daarvan was, dat het dit keer eens niet de centrumrechtse partij van Puigdemont (Junts) was die als grootste uit de stembus kwam, maar die van de linkse republikeinen (ERC) en dat die laatste nu voor de eerste keer de minister-president levert, een zekere Pere Aragonés. Alhoewel ze niet tot deze regering toetreedt, geeft ook de kleinere linkse partij CUP de nieuwe ploeg haar gedoogsteun.
Of het allemaal veel uit zal maken op de weg naar de Catalaanse onafhankelijkheid, valt te betwijfelen. Ook de nieuwe regering is zinnens een referendum erover uit te schrijven. In tegenstelling tot de vorige keer, gaat ze eerst wel officieel de toestemming vragen aan de federale regering in Madrid. De Schotse toer op, zeg maar.
Wat voor ons, Vlamingen, in de Catalaanse zaak belangrijk blijft, is dat de ‘indipendistas’ in Catalonië over de partijgrenzen en de links-rechts tegenstellingen heen wél bereid zijn samen te werken. Het zou voor onze Vlaamsnationalisten een voorbeeld moeten zijn.
‘Du jamais vu’, nog nooit gezien, was de algemene reactie op de vliegtuigkaping van het Ryanair toestel dat met een valse bommelding van haar route vanuit Athene naar Vilnius werd afgeleid en - begeleid door een Russisch gevechtsvliegtuig - verplicht werd te landen op het vliegveld van de Wit-Russische hoofdstad Minsk.
Zoiets is nog gebeurd. In juni 1967 werd het vliegtuig waarin Moïse Tshombe, de man die de regio Katanga van het Kongo van Mobutu wou afscheiden, zich bevond en dat verplicht werd te landen op het luchthaven van Algiers. Het verschil met wat er nu gebeurde in Minsk is, dat de kaping van het vliegtuig van Tshombe gebeurde door een Franse huurling in Afrika en dat van Ryanair in Europa, in opdracht van Loekasjenko, voorlopig nog de president van Wit-Rusland en algemeen beschouwd als de laatste dictator van Europa. Die ‘eretitel’ kreeg hij van George W. Bush in een tijd toen Poetin in Rusland nog geen president voor het leven was.
De reden van de kaping was de aanwezigheid in het vliegtuig van een jonge politieke opposant van Loekasjenko. Die laatste vervalste vorig jaar in Wit-Rusland de presidentsverkiezingen, verkiezingen die hij officieel won met een meerderheid van meer dan 8O%, iets wat niemand geloofde. Sindsdien zijn er daar al zo’n 350.000 mensen, die daartegen betoogden, opgepakt, minstens 400 opgesloten- waaronder 30 journalisten - én mishandeld , in zoverre dat er door het Westen al enkele sancties ter zake getroffen waren. Die sancties zullen nog worden opgevoerd en het Wit-Russische luchtruim wordt te mijden voor internationale vluchten, terwijl de Wit-Russische luchtvaartmaatschappijen verbod zullen krijgen nog elders in Europa te landen..
De vraag is hoe het Rusland van Poetin daarop zal reageren. Er waren nl blijkbaar ook drie KGB-agenten aan boord van het Ryanair toestel, die even goed Russen kunnen geweest zijn en die daarna achterbleven in Minsk, terwijl bekend is dat de luchtverdediging van Rusland en Wit-Rusland geïntegreerd is. Het is daarenboven een publiek geheim dat Loekasjenko alleen nog gesteund wordt door een Poetin die hem blijkbaar gebruikt om uit te testen hoever hij zelf nog kan gaan in zijn eigen land, waar hij zopas nog de mensen rond opposant Navalny verboden heeft mee te kunnen doen aan de komende verkiezingen.
In 2019 maakte de Lega (de vroegere Lega Nord) van Matteo Salvini deel uit van de Italiaanse federale regering, samen met de 5 Sterrenbeweging van de linkse komiek Beppe Grillo. Mede door de immigratiecrisis, waarvan Italië veel meer te lijden had dan de meeste andere E.U.-landen, liet Salvini zijn partij de regering vallen in de hoop op nieuwe verkiezingen en een grotere rol voor zijn partij en voor hem zelf. Te vergelijken wat bij ons gebeurde toen de N-VA na het akkoord van Marrakech uit de Belgische federale regering stapte in de hoop op nieuwe verkiezingen, die toen ook in het teken van de immigratie zouden gestaan hebben, wat voor de N-VA punt nr één was.
Net als voor de N-VA draaide het ook voor de Lega niet uit zoals verhoopt en belandde de partij in de oppositie. Salvini zoekt nu toenadering tot een nog rechtsere partij als de zijne, die van de ‘Fratelli d’Italia’ (de Italiaanse broeders) die ondertussen groter is geworden dan zijn eigen Lega. Ook al te vergelijken met Vlaanderen, waar het rechtsere VB groter is geworden dan de N-VA. In tegenstelling tot wat De Wever hier predikt, zoekt Salvini echter wel samenwerking met uiterst rechts en zou er dan met hen bij een volgende verkiezing rekening moeten worden gehouden. De kans bestaat dat beide partijen bij een volgende verkiezing dicht bij een meerderheid kunnen geraken, net zoals N-VA en VB hier bij ons. E.e.a. zal afhangen van wat huidig premier Mario Draghi zinnens is. Mocht die slagen in het verwezenlijken van zijn relanceplan, dan is het niet denkbeeldig dat ‘Super Mario’ zich over twee jaar kandidaat stelt voor het Italiaanse presidentschap en dan zou de weg voor de Lega en Fratelli d’Italia wel eens open kunnen liggen om samen aan de macht te komen, al dan niet via een samenwerking met de Forza Italia van Berlusconi. Fratelli d’Italia* was de enige partij die Draghi’s relanceregering niet steunde, maar die daar – volgens de laatste peilingen - hoegenaamd geen last van schijnt te hebben ondervonden. Ze is nog een stuk rechtser dan ons Vlaams Belang. Een reden te meer om als voorbeeld te dienen om ook hier bij ons een Vlaams front te vormen bij de eerste electorale gelegenheid.
---
‘Fratelli d’Italia’ zijn ook de eerste woorden van ‘l’Inno di Mameli’, het Italiaanse nationale volkslied.
De zaak rond Jurgen Conings is voor onze linkse media nog eens een uitgelezen gelegenheid om naar rechts uit te halen. Alhoewel er in dit land ook een links extremisme is, lijkt het alsof alleen dat rechtse gevaarlijk zou zijn. Erger wordt het echter pas als die media het rechtse extremisme van bij ons gaan vergelijken met moslim extremisme. Dat is er vér over.
In dit land moet het eerste dodelijk slachtoffer van rechts extremisme tijdens de laatste decennia nog vallen. Het moslim extremisme daarentegen zorgde in dezelfde periode reeds voor tientallen doden bij ons, honderden in Europa en duizenden in de wereld (denk maar aan 9/11). T.o.v. het moslim extremisme zijn de rechtse extremisten van bij ons amateurs.
---
Dat onze veiligheidsdiensten niet werken zoals het hoort, is nog altijd een gevolg van het afschaffen van de Rijkswacht en de militaire dienstplicht. Dit land beschikt niet meer over een Plan B als het ergens ernstig fout loopt. Dat hebben we kunnen vaststellen bij het overdreven hard optreden tegen een ludiek feest in het Ter Kameren bos, terwijl dat er niet was tegen een uit de hand gelopen betoging van Black Lives Matter. Zolang men in Brussel geen werk maakt van één politiezone en elders in eerste instantie niet eens weet hoe de zaken aan te pakken, zal het dweilen met de kraan open blijven.
Een opinieonderzoek van de UA en de VUB in opdracht van De Standaard en de VRT bracht aan het licht dat, als er nu bij ons verkiezingen zouden zijn, het Vlaams Belang in Vlaanderen bijna een kwart van de stemmen zou krijgen en de N-VA iets meer dan 20%. Waarschijnlijk zal het in werkelijkheid meer zijn, want uitgerekend De Standaard en de VRT zijn vooringenomen anti-Vlaamsnationaal, zoals ik al meermaals geschreven heb.
Steeds volgens dezelfde peiling, blijven de traditionele partijen hangen tussen 10 en 12%, met een kleine vooruitgang voor Vooruit (het ‘gauche caviar’ effect) en een serieuze achteruitgang voor CD&V waar de deelname aan paarsgroen+ nog bitter zal nazinderen. Dat Open VLD niet méér verliest, dankt zij aan het bonus van het premierschap. Een premier komt nu eenmaal meer in beeld – dat gebeurde vroeger ook al, denk maar aan Verhofstadt - en dat werpt zijn vruchten af, al zal dat maar tijdelijk zijn. Sprekend bewijs daarvan is dat er buiten Decroo geen enkele Open VLD’er in de eerste 20 staat. De ‘grappen’ van o.m. Somers (Kaouakibi) en kazakdraaier Lachaert blijken geen succes te zijn geweest.
Kortom, als deze peiling iets betekent, dan is het dat het aangeeft dat Vlaanderen zich niet laat in slaap wiegen door een federale regering die bij ons geen meerderheid heeft. Eens corona het hoofdthema niet meer zal zijn, zal het duidelijk worden dat dit België nog steeds niet zal werken en dat de klassieke oplossingen voor dit land niet voldoende zullen blijken. Zoals ik al eens meer geschreven heb, kan een volgende staatshervorming alleen als het een laatste zou zijn. En dat institutionele hervormingen en democratische vernieuwingen nu zouden worden doorgevoerd door Annelies Verlinden (CD&V) en David Clarinval (MR), twee ministers zonder enige communautaire ervaring, is een lachertje.
Ik vervulde mijn militaire dienstplicht in het jaar 1960, een heel jaar van begin januari tot einde december. Ik had gesolliciteerd voor KROO (kandidaat reserve onderofficier) en daarbij hoorde de eerste drie maanden een opleiding in Leopoldsburg. Daaraan moest ik denken i.v.m. de heisa die daar deze week is i.v.m. de gestoorde korporaal waar een leger van meer dan 400 man al 4 dagen naar op zoek is.
In Leopoldsburg moesten wij ook onze eerste wachtdiensten kloppen zoals de gewone miliciens. Wat ik me daarvan nog herinner is, dat we ‘gewapend’ waren met afgedankte Franse mitraillettes van het merk Vigneron. Alsof het maar voor te lachen was. We konden daar dus niet mee schieten en bij controles hoogstens roepen: ‘Halt, of ik gooi’!
Het lijkt daar in Leopoldsburg de dag van vandaag nog steeds niet veel beter aan toe te gaan. De gezochte korporaal, die bij de Staatsveiligheid (OCAD) gesignaleerd was als ‘gevaarlijk’ o.w.v. zijn extreem gedrag, kreeg daar het wapenarsenaal onder zijn hoede. Dat noemen ze ‘de kat bij de melk zetten’. Hij kon zomaar de kazerne uitrijden met zijn wagen vol oorlogsmunitie. Die auto en enkele raketwerpers werden teruggevonden en ondanks de massale aanwezigheid van politie én een internationale troepenmacht, waaronder het ABL (‘Armée Belge/ Belgisch Leger’) hebben ze hem na 4 dagen zoeken in het nationaal park Hoge Kempen nog steeds niet gevonden (ik postte deze blog op zaterdagmorgen, net na middernacht).
En dan nog dit:
Ooit gelezen in The Economist: ‘Het Belgische leger is weinig meer dan een uitzonderlijk goed bewapend pensioenfonds’.
In mijn blog van 18 dezer had ik het over de onnodige geldverslindende kabinetten die er in dit land bestaan zowel op federaal, regionaal als gemeentelijk vlak. En zelfs daar houdt het niet bij op.
Als gevolg van de zesde staatshervorming werd de post van gouverneur voor Brussel afgeschaft. Maar Brussel zou Brussel niet zijn als ze dat zo maar liet gebeuren. Er werd dus een andere haast gelijkwaardige post gecreëerd met de titel van ‘Hoge Ambtenaar, wiens bevoegdheden volledig samenvallen met die van de Brusselse minister-president, met een maandloon van 10.000 euro plus eigen chauffeur en die aan het hoofd staat van 10 federale ambtenaren die werken binnen ‘Brussel Preventie & Veiligheid’ (BPV), maar die niet moeten rapporteren aan de minister-president van het Brussels gewest. Die nep-positie wordt vandaag de dag ingevuld door een zekere Viviane Scholiers-Ndaya, voor het grote publiek een nobele onbekende van CDH, een partij die niets meer voorstelt. En zelfs daar houdt het niet bij op.
Voor dat BPV werd in 2018 nl een prestigieus gebouw van 12 verdiepingen afgehuurd. Kostprijs 12 miljoen euro per jaar. De bedoeling was daarin iedereen samen te brengen die te maken had met de veiligheid in Brussel. De federale politie ging daar meteen op in, Van de fameuze Brusselse politiezones deden dat er maar twee van de zes. De andere vier haakten af, waarschijnlijk omdat ze vreesden dat dit een eerste stap zou kunnen zijn om in Brussel tot één politiezone te komen, zoals elke grootstad die naam waardig. De Brusselse brandweer hapte evenmin toe, al heeft die wel het gelijk dat ze al voor heel Brussel werkt en dit goed doet.
Resultaat van dat alles is dat het gebouw in kwestie voor de helft leeg staat en men dus feitelijk 6 miljoen euro per jaar verkwanselt. Wie het breed heeft...
Er is dus binnen Paarsgroen+ een akkoord bereikt over de vergroening van de bedrijfswagens, al is het nog te vroeg om daarover victorie te kraaien. Het zal hoe dan ook geld kosten en als gevolg daarvan is alles een beetje op de lange baan geschoven. Gewoon omdat zo’n vergroening niet meteen te verwezenlijken is.
Om te beginnen blijft het systeem onverminderd bestaan en worden werknemers fiscaal aangemoedigd om de auto te blijven nemen. Op de lopende contracten wordt niet ingegrepen. Het belastingvoordeel blijft bestaan. De 800.000 bedrijfswagens in dit land zullen blijven rijden (en in de file blijven staan). Alleen worden ze steeds meer elektrisch en is er voorlopig niemand die zich afvraagt waar we die extra elektriciteit vandaan gaan halen, zeker als men de kerncentrales zal gesloten hebben. Om nog te zwijgen over de tienduizenden laadpalen die er zullen moeten bijkomen (én er weer gesubsidieerd zal worden).
Tenslotte betalen de Belgische gezinnen nog altijd hogere elektriciteitsrekeningen dan die van de buurlanden, Duitsland uitgezonderd, maar dat land kan zich wat meer permitteren met haar te verwaarlozen begrotingstekort en staatsschuld.
Alle goede klimaatbedoelingen ten spijt wordt dit weer zo’n Belgische wet die in de loop van tijd de nodige ‘correcties’ zal krijgen, zeker als men weet dat de staat straks de miljarden gaat missen die ze nu krijgt op het brandstofverbruik. I.pl.v. alles op de lange baan te schuiven, had men er beter aan gedaan in de eerste plaats niet te focussen op volledig elektrisch aangedreven wagens, maar op hybriden, die op alle gebied meer zekerheid hadden geboden. Maar dat was waarschijnlijk weer niet groen genoeg.
---
En dan nog dit: een nieuwe naam voor onze Vlaamse minister-president. Niet meer Jambon, maar Pasbon.
Fenomeen Elon Musk, voor wie ‘the sky no limit’ leek te hebben, is dan toch teruggekomen op zijn beslissing om zijn Tesla’s te verkopen tegen bitcoins. De aankondiging deed de bitcoin op één dag 15% van zijn ‘waarde’ (nou, ja) verliezen en dat is ondertussen nog erger geworden.
Volgens Musk is het aanmaken van bitcoins te energieverslindend en gebeurt dat daarenboven door het verbranden van fossiele brandstoffen, wat milieuvervuilend is. Het zou wel eens kunnen dat hij in werkelijkheid tot de bevinding gekomen is dat heel dat gedoe met die cryptomunten (er zouden er ondertussen al een half dozijn zijn) wel eens een zaak van gebakken lucht zou kunnen zijn (of worden), een soort mega piramidespel*, zeg maar.
Onnodig te zeggen dat die cryptomunten ook op grote schaal gebruikt worden door de georganiseerde misdaad. In het coronajaar 2020 ontdekte onze antiwiswascel alleen al in dit land voor meer dan anderhalf miljard euro aan verdachte geldstromen die aan de cryptomunten gelinkt waren en men gaat ervan uit dat dit slechts het topje van de ijsberg is. Het ging om misbruik van de nood aan mondmaskers, ontsmettingsgels, beademingstoestellen en testkits, en het vervalsen van documenten om coronapremies en –uitkeringen te krijgen.
---
*Voor wie het nog niet zou kennen: een piramidespel is iets waarbij deelnemers een inleg doen en tevens proberen anderen te overhalen om mee te doen – wat Musk aanvankelijk ook deed - waarna de inleg van de nieuwkomers als prijzengeld uitbetaald wordt aan bestaande deelnemers. In de zakenwereld, waarin het ook voorkomt, eindigt het meestal op een faillissement, waarbij diegenen die laatst hebben ingezet hun geld riskeren kwijt te raken.
Ik kom even terug op mijn blog van gisteren over de affaire met de burgemeester die haar omgeving voor had laten gaan bij de corona-vaccinatie. Die burgemeester blijkt daar in St. Truiden, stadje met 14.000 inwoners, een heus kabinet te hebben, inclusief kabinetschef en drie medewerkers. Lijkt wel een soort hofhouding. Het is al erg dat elk minister in dit land, de regionale ministers inbegrepen, een kabinet moet hebben, Iets dat in geen enkel ander land bestaat buiten die van de nationale regering (nog iets voor mijn ‘Only in Belgium’). Dat leidt alleen maar tot onverantwoorde verspillingen en – zoals in St. Truiden gebleken is – niet tot een beter bestuur, integendeel zelfs. Er zijn trouwens heel wat gemeenten waar die kabinetten niet bestaan en die even goed hun werk doen.
Men vraagt zich wel eens af waar er nog bespaard kan worden. Als men al die kabinetten die, nota bene, bevolkt worden door mensen die ook nog een andere job hebben, zou afschaffen, zou het land daar alleen maar beter van worden. Hetzelfde geldt trouwens voor de intercommunales, waarover reeds een soort akkoord is in de vorm van de 17 regio’s, maar waarvan we nog moeten zien wat er in de praktijk van terecht zal komen.
Volgens een recente peiling blijkt dat meer dan de helft van de mensen die in Brussel en Wallonië nog geen coronaprik kregen, niet zinnens is zo’n inenting te zullen laten doen. In Vlaanderen integendeel wil 70% van dezelfde ondervraagde groep dat wél. Een zoveelste bewijs dat wij niet één team van 11 miljoen zijn, zoals Crootje ons probeert wijs te maken. Met persoonlijk voorrang te willen geven aan onze voetbalmiljonairs haalt hij trouwens zijn eigen theorie er onderuit en is hij niet veel beter dan de burgemeester of brandweercommandant die hun eigen entourage voorrang gaven.
Het is al langer geweten dat onze francofonen naar la douce France kijken zoals konijnen naar een lichtbak. Ik volg dat soms op de Tv-journaals wanneer ik wel eens naar RTL zap (en dat zou dan nog de minst fanatieke Fransdolle zender zijn). Daarbuiten zijn er ook de (a)sociale media, waarop allerlei filmpjes circuleren van antivaxers, die meestal uit Frankrijk komen en dikwijls handelen over complottheorieën, de ene al wat gekker dan de andere. Yvon Englert, de Waalse Marc Van Ranst zeg maar, noemt het verschil tussen Vlamingen en Franstaligen in dit land dat van de Germaanse discipline en het Latijnse individualisme. En bevestigt daarbij dat we niet bij elkaar horen
Tenslotte zijn er in Wallonië en meer nog in Brussel in verhouding meer allochtonen, waarvan een gedeelte zich helemaal niet bewust is van wat hier en elders gebeurt. Ze worden wél meegeteld in de officiële bevolkingscijfers en geven zo mede een vertekend beeld van de Franstalige samenleving in dit land.
Op het Italiaanse eilandje Lampedusa, gelegen tussen Noord-Afrika en Sicilië, zijn deze week op 24 uur tijd weer meer dan 2.000 Afrikaanse immigranten aangespoeld. Ongeacht hoe men daartegen aankijkt, blijft de vraag hoe men dat fenomeen de baas zal blijven in deze coronatijden.
Zijn de inwoners van Lampedusa al ingeënt? Worden die nieuw gearriveerden ingeënt? Gaat men die naar het vasteland brengen zonder inenten? Die mensen komen naar Europa omdat ze denken hier een beter leven te zullen hebben. In de huidige omstandigheden is er niemand die hen dat kan garanderen en zeker de ngo’s niet die er zich mee bezig houden en daar in de eerste plaats zelf rijkelijk voor worden betaald.
De coronacrisis heeft het hele migrantenverhaal nog wat extra in de verf gezet. De nieuwe Europese commissie staat erbij en kijkt ernaar. Alhoewel er al sinds het zgz ‘akkoord van Malta’ in 2019 – dat voorziet in de vrijwillige relocatie van mensen die op volle zee zijn opgepikt - over gepraat wordt, is er nog steeds geen akkoord over eventuele nieuwe grensprocedures en de spreiding van immigranten als die al recht zouden hebben op een verblijf in de E.U.
