We maken een eerste stroomtekort mee, niet bij ons maar in de Nederlandse provincie Zeeland. Daar kregen grote bedrijven te horen dat er voorlopig geen plaats meer is voor uitbreiding of voor nieuwe aansluitingen op het hoogspanningsnet. Het net zit daar propvol en de netbeheerders van verscheidene Nederlandse provincies verwachten dat het op sommige plaatsen nog jaren kan duren eer er weer ruimte zal komen.
In België verzekert Elia, de hoogspanningsnetbeheerder, dat er voorlopig nog geen sprake is van een aansluitstop, maar dat bedrijven die zich gedeeltelijk laten afschakelen op momenten dat het stroomnet overbelast zou worden, kortingen zullen kunnen krijgen op hun factuur. Met andere woorden, bij ons is het nog niet zover als in Nederland, maar het kan nog komen.
Met de toename van elektrisch aangedreven voertuigen en warmtekachels zullen we over enkele jaren gegarandeerd te weinig elektriciteit hebben. En dan hebben we nog geluk gehad. Stel eens voor dat de groene klimaatfanaten erin geslaagd waren al onze kerncentrales te laten sluiten (onder het goedkeurend oog van twee Open-VLD premiers!), dan was het al zover. Zopas heeft de Raad van Bestuur van Engie de doorstart van Doel 4 en Tihange 3 goedgekeurd en zitten we nog even veilig. Oef!
Crootje heeft zijn kiescampagne 2024 ingezet en hij heeft dat gedaan met een paginagrote advertentie, met foto en al, waarin hij zich verontschuldigt voor de stommiteiten die zijn regering heeft gedaan tot nu toe en de belofte dat hij het morgen allemaal veel beter zal doen. ‘Morgen scheert men gratis’. Waar hebben we dat nog gehoord?
Die advertentie, die aardig wat centjes zal gekost hebben, betaald met subsidiegeld van de staat, verscheen in zowat alle kranten, zelfs in de Duitstalige waar geen mens straks op hem kan stemmen, evenmin als in Wallonië. Maar ja: ‘Tous ensemble’ was ook wat hij op de nationale feestdag riep op de Brusselse Grote Markt, waar de meerderheid ook wel zal bestaan hebben uit francofonen.
Zoals gevreesd, worden de volgende tien maanden die van de ‘(vast)lopende zaken’, waarvan de meeste over de verkiezingen heen zullen geheven worden en de volgende federale regering – als die er al komt – de knopen zal mogen doorhakken – net zoals Crootjes naamgenoot al eens deed met die Gordiaanse knoop: doorhakken, niet oplossen.
Volgens de laatste ramingen van het Monitoringcomité zal de volgende federale regering haar legislatuur beginnen met een totaal begrotingstekort van 4,1% van het bruto binnenlands product (bbp) of 24 miljard euro. En zelfs daar houdt het niet bij op.
De impact van de vergrijzing zal de volgende federale regering ELK JAAR anderhalf miljard euro extra kosten, vooral door de snel toenemende uitgaven in de gezondheidszorg.
Ook de recente rentestijging, van 0 naar 3%, zal zorgen voor een extra miljard euro, dit volgens de Nationale Bank.
En dan zijn er de kosten van een duurzame transitie, die geschat worden op 4%, wat de overheidsinvesteringen jaarlijks 7,5 miljard duurder zullen maken. Plus dan nog de meerkosten voor Defensie, waar niemand momenteel zelfs een cijfer op durft plakken.
Tenslotte, wat weer niét verteld wordt, is dat de Belgische staatsschuld nog altijd voor 90% betaald wordt door Vlaanderen, met 10% door Brussel en voor 0,0% door het ‘levensgenietend’ Wallonië. Dat alleen zou al de reden moeten zijn waarom Vlaanderen straks Vlaamsnationaal moet stemmen, een enige kans om daar eindelijk iets aan te veranderen.
De Vlaamse regering mag dan al met vakantie zijn, haar problemen worden er niet kleiner om. Net vóór het afsluiten van de zomerlegislatuur - in blessuretijd, zeg maar - kreeg ze er een bij.
De vergunning voor de Ethaankraker van Ineos in de haven van Antwerpen werd nl vernietigd, een miljarden-business waarop niet alleen Ineos, maar ook de stad Antwerpen en het Vlaams gewest gerekend hadden. Men zal nog proberen daaraan een mouw te passen, maar als het niet zou lukken, wordt dat een strop uitgerekend voor de grootste werkgever van Vlaanderen die de haven van Antwerpen is.
Het verhaal past wel in de afbraakpolitiek van links-groene federale minister Gilkinet die eerder al de tweede werkgever – de luchthaven van Zaventem – viseerde. Die Gilkinet is dezelfde minister (van Mobiliteit) die ook de NMBS niet op de goede sporen krijgt. Hij is al de hele legislatuur verantwoordelijk voor een krammakkelijk beleid, waarbij er nooit meer klachten en vertragingen waren en honderden kilometer spoor in slechtere staat. De man is een amateur die niet thuishoort in een gezond bedrijf, laat staan in een regering.
Men kan zich echt afvragen wat die federale regering nog gaat doen buiten wat lopende zaken. Eerst is er een reces van anderhalve maand, dan een verkiezingsmodus van tien maanden en daarna kan het weer een jaar (of meer) duren vóór men er in zal slagen een nieuwe federale regering te vormen. Een enig valabel alternatief wordt dan een sterke Vlaamse regering die de overige regio’s dwingt tot overleg om uit te maken wat we in dit land nog samen gaan doen. En die regering zal er een moeten zijn met een Vlaamsnationale meerderheid. Zelfs als Open VLD, CD&V en Vooruit nog de kiesdrempel zouden halen, zullen ze geen partij zijn om Vlaanderen voor de zoveelste keer te verkopen.
‘We zullen moeten bewijzen, dat wat we zelf doen, beter doen’ was een uitspraak van Gaston Geens, de eerste Vlaamse minister-president (toen nog ‘voorzitter’ genoemd). De daaropvolgende Vlaamse regeringen blijven het daar moeilijk mee hebben, niet in het minst de huidige van Pasbon. Nu gaat het om het stilaan beruchte stikstofdossier, waarover reeds drie maanden geleden min of meer een akkoord was, wel op voorwaarde dat er eerst nog een milieu-effectenrapport (MER) over zou gemaakt worden. Dat bleek nog steeds niet gebeurd te zijn waarop CD&V – mijn inziens terecht – de hakken in het zand zette en weigerde het rapport goed te keuren. Daarop kondigde verantwoordelijk Vlaams minister Demir enkele tijdelijke maatregelen af om toch e.e.a. geregeld te krijgen, maar zo blijkt het niet te werken. Terug naar af, dus.
--
Ondertussen kregen we gisteren en krijgen we vandaag de hele blabla van de nationale feestdag over ons, met uitgebreide commentaar – zeker in de Franstalige media - over ons vorstenhuis dat de wereld ons blijkt te benijden, maar dat er evenmin voor zal zorgen dat de problemen van dit land zullen worden opgelost. Eerst nog het reces en daarna zien we wel wat we zullen zien…
Van een definitieve regeling voor de fiscale hervorming door de federale regering, zal vóór de Belgische feestdag van 21 juli niets meer in huis komen en misschien zelfs daarna ook niet. De officiële reden is, dat MR-voorzitter Bouchez blijft dwars liggen. Dat doet de man reeds van zolang deze federale regering bestaat. Meestal heeft hij trouwens gelijk, zeker als men het vanuit zijn liberale visie bekijkt die niet onderdanig links is zoals die van zijn zusterpartij Open VLD, die de zgz kanseliersbonus belangrijker vond. Probleem daarbij was echter steeds dat, als puntje bij paaltje kwam, Bouchez tenslotte toch toe gaf om Paarsgroen+ in leven te houden. Deze keer dus niet en ook na het zomerreces waarschijnlijk niet doordat alle partijen dan in verkiezingsmodus zullen zitten, sommigen trouwens nu al.
De financiële hervorming is dan ook morsdood. Rouwig moeten we daarover niet zijn, want dit land – met de hoogste schuld in Europa per inwoner – kan zich geen luxe meer veroorloven. Alles wat aan de ene kant beloofd wordt, moet aan de andere worden afgenomen en de mensen worden zo blij gemaakt met een dooie mus.
In Brussel beginnen ze steeds meer Parijse toestanden mee te maken van ‘jongeren’ die de politie aanvallen op klaarlichte dag. Een van de problemen om dergelijke zaken in Brussel onder controle te houden is dat de stad verdeeld is in zes politiezones, terwijl voor jonge criminelen de stad één geheel is. Een absurde zaak een internationale stad onwaardig.
Voor diezelfde ‘jongeren’ houdt het trouwens bij Brussel alleen niet op. Nadat ze o.m. in de Gentse Blaarmeersen niet meer binnen geraken, zijn het eens gaan proberen over de grens in Zeeuws Vlaanderen, maar dat heeft daar niet lang geduurd voor ze er ook buiten vlogen. Kers op de taart was wel dat daar protest op kwam vanwege Benjamin Dalle, Vlaams CD&V-minister van Brussel, Jeugd, Media en Armoedebestrijding. Gelukkig hielden de Zeeuwen voet bij stuk en maken ze alleen nog een uitzondering voor bewoners van de aangrenzende Vlaamse gemeenten. Dalle zou er best eerst voor zorgen dat zijn ‘jongeren’ hun manieren houden in eigen huis voor ze elders de beest gaan uithangen.
Federaal minister van Mobiliteit, Georges Gilkinet (Ecolo) is bevallen van een geweldig idee: hij wil de geluidslast van vliegtuigen op de luchthaven van Zaventem herleiden tot nul (0,0). In werkelijkheid zou dat het einde van alle nachtvluchten betekenen. De overgrote meerderheid van die vluchten hebben geen passagiers, maar vracht. Vorig jaar goed voor 776.000 ton. De luchthaven van Zaventem is de tweede grootste werkgever van Vlaanderen (en dus ook van België), moet alleen de haven van Antwerpen laten voor gaan en is momenteel (indirect) goed voor zo’n 75.000 jobs.
Dat laatste zal linkse groene Gilkinet worst wezen. Zaventem ligt immers in Vlaanderen, is een concurrent van Charleroi en Luik, en door het feit dat de luchthaven in werkelijkheid tweetalig is, moet men er dus ook Nederlands kennen. Erg, hé? Meer nog, heel wat niet-Nederlandstalige Brusselaars leren er onze taal omdat ze er zo aan een goed betaalde job komen, weliswaar in Vlaanderen, maar dicht bij huis.
Dat nachtgeluid is niets nieuw. Dat bestaat al zo lang de luchthaven er is. Wie daar niet tegen kan, moet daar niet gaan wonen. Maar ik kan begrijpen dat men er het beste van wil maken. Bv geen oudere, meer lawaaierige vliegtuigen meer toelaten. De geluidseisen verstrengen, maar niet afschaffen. Wie het in de omgeving van de luchthaven niet kan uithouden is er waarschijnlijk al vertrokken. Wie er nu aankomt, weet wat hem te wachten staat. Men moet groen en Waal zijn om dat niet te snappen, of in Charleroi (of Luik) wonen, waar dat blijkbaar wel te harden is.
Het voorstel van Gilkinet, waartegen de luchtvaartsector zich gegarandeerd zal verzetten, riskeert dan ook hetzelfde lot van al eerdere francofone voorstellen in dezelfde zin en van tafel te worden geveegd alvorens er over zal gedebatteerd worden.
Het zal voor CD&V tegen de volgende verkiezingen niet meer volstaan zich wat Vlaamser te tonen, noch voor Open VLD economisch wat rechtser te worden, zoals ook ’t Pallieterke het deze week verwoordde. Als de Vlaamse traditionele partijen die nu deel uitmaken van de federale regering – en dat geldt ook voor de partij van TransConnah – straks nog willen meetellen, dan zouden ze tenminste de moed moeten hebben om ervoor te zorgen dat de volgende federale regering de kans krijgt de Belgische Grondwet grondig te wijzigen door alle artikels nog tijdens deze legislatuur bespreekbaar te maken. Dat geldt in de eerste plaats voor het zgz ‘opsplitsartikel’ 35, waarbij de resolute toewijzing aan de deelstaten van de volledige gezondheidszorg, het volledig arbeids- en tewerkstellingsbeleid en verder alles wat met economie te maken heeft.
Als dat niet gebeurt, betekent dat nog eens jaren aanmodderen zonder dat er reëel iets verandert, laat staan verbetert. Als men ziet dat zelfs met de 21ste juli en het parlementair reces in het vooruitzicht noch de federale regering (met de fiscale hervorming) noch de Vlaamse (met het stikstofdossier) iets opgelost krijgen. De kans blijft hemels groot dat straks alles over de volgende verkiezingen zal geheven worden.
Hét probleem van Paarsgroen+ is, dat het mag beloven wat het wil, het geld dat daarvoor zal moeten gevonden, zal elders worden afgenomen of extra moet worden geleend. Met een staatsschuld die – per inwoner – zowat de hoogste is van Europa, blijft dat een mission impossible.
Vorige week rolde bij Volvo in Gent de eerste volledig elektrische vrachtwagen van de band. Die zal een actieradius hebben van zo’n 300 km. Dat is goed voor wat men in de transportsector ‘de distributie’ noemt. Bij DAF-Trucks maakt men ook al van die voertuigen. DAF heeft die samen ontwikkeld met Van de Leegte (VDL), de firma die o.a. de Nederlandse autobusbouwer BOVA en het Vlaamse Jonckheere overnam. Die voertuigen halen tegenwoordig al zo’n 500 km actieradius. Voor langere reizen – naar Zuid-Europa en het Oosten bv - heeft echter bij vrachtwagens voor 40 ton nl 5 ton batterijen nodig. Dat betekent 5 ton minder lading en extra wachttijden voor het opladen.
Heel die transitie naar het elektrificeren van het wagenpark zal heel wat langer duren dan wat nu verteld wordt. Om te beginnen zal er alleen daarvoor veel meer elektriciteit moeten worden opgewekt. Daarbuiten zullen er de warmtepompen zijn die men overal wil installeren en die ook extra stroom zullen vergen. Verder is er het plaatsen van snelladers over heel Europa, wat ook niet gratis zal zijn. En tenslotte zijn er de voertuigen zelf, die speciale of extra batterijen zullen nodig hebben, die vervaardigd worden met zeldzame en dure mineralen en metalen en die in Europa zelf amper te vinden zijn en dus niet goedkoper zullen worden.
Het elektrificeren komt er, zeker, maar het zal niet voor morgen zijn en het zal een aardige duit kosten. Ik zal nog dikwijls denken aan mijn FIAT 124 stationwagen die ik ooit kocht voor 100.000 Belgische frankskens…
Duinkerke is een Noord-Franse stad die bij het begin van WOII tot de verbeelding sprak, toen de geallieerden – in hoofdzaak Britse troepen - er hals over kop moesten vluchten voor het aanstormende Duitse leger. Sindsdien gebeurde er niet veel meer, maar daarin schijnt verandering te komen. De komst van drie batterijfabrieken, een renovatie van het stadscentrum en investeringen door Vlaamse kmo’s hebben daarin verandering gebracht.
Men kan zich afvragen wat die Vlaamse kmo’s daar komen doen. Wel, die trekken de grens over omdat ze in hun eigen West-Vlaanderen geen personeel meer vinden. West-Vlaanderen is al een tijdje de Belgische provincie met de meeste vacatures en de minste werklozen. Er werken daar momenteel al zo’n 12.000 Noord-Fransen, gewoon omdat men er niet in slaagt Walen uit Henegouwen – dat ook aan West-Vlaanderen grenst en de meeste werklozen telt – daarvoor aan te trekken. De ‘levensgenieters’, weet je wel.
Nu de eigen Franse regio meer volk kan gebruiken, is het risico groot dat het tekort aan werknemers in West-
Vlaanderen nóg groter zal worden. Vandaar mijn opmerking in mijn blog van 10 dezer (‘Rutte V?’) dat ook wij het zonder migratie niet zullen redden. Alleen moet dat gebeuren door gecontroleerde migratie. Dat onze Waaltjes dat probleem zouden oplossen blijft wishful thinking.
--
*’Bachten de kupe’ is West-Vlaams voor ‘Achter de kuip en daarmee bedoelt men dan in enge zin de IJzervlakte en in ruimere zin alles wat er achter ligt, dus ook Frans-Vlaanderen, dat vroeger tot het Graafschap Vlaanderen behoorde en in Frankrijk ook nu nog ‘Les Flandres’wordt genoemd.
In tegenstelling tot Nederland, waar de regering gevallen is, lijkt het bij ons al bij al nog mee te vallen. Crootje’s regering slaagde er zelfs in de tot tweemaal uitgestelde pensioenhervorming toch tot een goed einde te brengen. Nou, goed bij manier van spreken.
Er is nu een federaal akkoord dat de pensioenlasten met 0,5% zullen verlaagd worden t.o.v. het bbp in …2070! En de reden waarom dit gebeurt is, omdat men hoopt dat het genoeg zal zijn om een deel van het Europees relancegeld te kunnen krijgen. ‘Hervormen na de komma’ noemt men zoiets.
Dat deze minimale hervorming er tenslotte toch kwam had o.m. te maken met het aftoppen van de perequatie, een systeem waarbij gepensioneerde ambtenaren hun pensioen niet alleen zien stijgen met de inflatie, maar ook als de nu nog actieve ambtenaren e.o.a. loonsverhoging krijgen. En nu maar hopen dat Europa erin trapt of we zullen aan een volgende algemene staking zitten, zoals de vakbonden nu al te verstaan hebben gegeven…
Om die vakbonden te plezieren heeft de federale overheid dan maar beslist een deel van de pensioenkosten van de vast benoemde gemeentelijke en stedelijke ambtenaren over te nemen. Dat lijkt genereus tot men beseft dat dat ook zal gebeuren met geleend geld, waardoor de Belgische staatsschuld nóg groter zal worden…
--
En dan nog dit: in mijn vorige blog had ik het over artikel 135 van de Belgische Grondwet. Dat was een tikfoutje, moest zijn 35, het zgz ‘opsplitsartikel’ dat de toewijzing betreft aan de deelstaten van de hele gezondheidszorg, het volledig arbeids- en tewerkstellingsbeleid en alles wat met economie te maken heeft. Als de Vlaamse traditionele partijen in de federale regering denken nog mee te kunnen spelen, dat ze er dan eerst eens voor zorgen dat dit nog geregeld wordt tijdens deze legislatuur.
N.a.v. de verschillende voorstellen die op de 11 juli -vieringen werden gedaan - en op 21dezer zal het niet anders zijn - om in dit land tot een gezondere samenleving te komen en echt te besparen, moet deze federale regering nog tijdens deze legislatuur de hele Belgische Grondwet in vraag stellen (art. 135) en alle punten ervan bespreekbaar maken voor na de verkiezingen van 2024, Alleen op die manier zal er écht bespaard kunnen worden, bv door het afschaffen van de overbodige Senaat en de provincieraden, en het terugbrengen van Brussel tot één eenvoudig stadsgewest.
Om de Fédération Bruxelles-Wallonie af te schaffen en de taken ervan onder te brengen in respectievelijk het Waals- en het Brussels gewest – zoals dat in Vlaanderen al is gebeurd – heeft men zelfs geen Grondwetshervorming nodig. Voor de Belgische Grondwet bestaat die federatie niet eens!
Voor wie echt om de toekomst van dit land geeft, ook voor Wallonië, Brussel en de Oostkantons, is dit de enige mogelijkheid om de enorme staatsschuld van België terug te brengen tot redelijke proporties.
Mocht de federale regering het niét doen, dan getuigt dit van slechte wil en schuldig verzuim, en is er geen enkele reden om de partijen die er deel van uitmaken bij de volgende verkiezingen niet af te straffen. ‘Geen woorden, maar daden’ is hier wel degelijk op zijn plaats.
Het wordt dan toch geen Rutte V in Nederland. Meer nog, ‘Teflon Mark’ stelt zich niet alleen niet meer kandidaat om zichzelf op te volgen, hij stapt uit de politiek. Toch wel opmerkelijk voor een man die 13 jaar Nederlands premier is, de langst regerende ooit bij onze Noorderburen. Hij blijft nog even aan als premier in lopende zaken tot aan de volgende verkiezingen, waarschijnlijk in november.
Rutte doet zo’n beetje denken aan ‘onze’ Wilfried Maertens uit de vorige eeuw, die ook een handvol kabinetten runde. Het grote verschil met Maertens is dat deze plaats moest maken voor zijn eigen kabinetschef Dehaene, die bekwamer bleek, terwijl het bij Rutten nog gissen is.
Vraag is wat er gaat gebeuren, vooral nadat bij de laatste plaatselijke verkiezingen BBB (de ‘BoerBurgerBeweging’) de grootste van het land geworden was en waarvan voorzitster Caroline van der Plas, met de bekende Nederlandse nederigheid, nu al zegt kandidaat te zijn voor het premierschap. De kans is groot dat ook Nederland, na Denemarken, Zweden, Finland, Polen, Hongarije en Italië meer naar rechts zal verschuiven. Alhoewel onze eerder linkse media daar moeilijk over doen, is het wel zo dat het onze eveneens centrumlinkse partijen zijn die ervoor gezorgd hebben dat de wereld in het algemeen en de Westerse in het bijzonder aan het verloederen is.
In het regeerakkoord van Paarsgroen+ van 30 september 2022 staat vermeld dat de deelstaten de mogelijkheid krijgen om van hun feestdag een betaalde feestdag te maken. Dat dat tot nu toe nog steeds niet gebeurd is, danken we aan onze Waalse vrienden die maar niet kunnen beslissen op welke datum ze dat willen doen. Zo blijft ook 11 juli van dit jaar een feestdag voor de happy few, meestal ambtenaren, terwijl Jan met de pet de Vlaamse feestdag mag vieren al werkend. Daar wij, Vlamingen, althans volgens Magnette, het hard werken in onze genen hebben, vinden de francofonen dat normaal.
Tom Van Grieken hoopt alvast dat deze 11de juli de laatste zal zijn in wat hij de communautaire stilstand noemt. Daar zal ook volgens hem volgend jaar misschien nog niet meteen iets van in huis komen, maar de zaken zouden wel eens een andere wending kunnen nemen na de verkiezingen van 2024. Nog steeds volgens Van Grieken moet Vlaanderen, startend met een soevereiniteitsverklaring in het eigen parlement, zijn kans grijpen om met de Franstaligen te onderhandelen over de ordelijke opdeling van België, zodat we 2030 zullen kunnen vieren in een vrij Vlaanderen. Mede om dit te bereiken, roept Tom de N-VA achterban op samen te werken na de volgende verkiezingen, iets dat ikzelf ook steeds doe in mijn blogs en in mijn brieven naar ’t Pallieterke. ‘Met De Wever en zijn gearriveerde top als het kan, zonder hen als het moet’, zou de teneur moeten worden. Dit is vooral belangrijk geworden na de fameuze peiling van begin 2022, waarin 81% van de N-VA ondervraagden zei akkoord te gaan met een samenwerking met het VB als de Vlaamsnationalisten in 2024 samen de meerderheid zouden halen in het eigen parlement. Ook bij ‘De Stemming’ bleek nog steeds 59% daarvan overtuigd.
In Nederland is de zoveelste regering Rutte gevallen. Deze keer over een voorstel van Rutte zelf tot verstrenging van de migratie. Waar hebben we dat nog gehoord? Ook in Nederland was dat niets nieuws. Ik herinner me zelfs een oproep van Frits Bolkenstein, liberaal Nederlands minister en later zelf Europees commissaris, die zo’n 20 jaar geleden al zei dat Nederland ‘vol’ was. Ondertussen komen er ook daar jaarlijks tienduizenden vluchtelingen en asielzoekers aan en dan hebben we het nog niet gehad over het aantal bijkomende arbeidsmigratie, studenten en gezinsverenigingen dat er een veelvoud van is.
Het wordt nu even uitkijken of daar bij onze noorderburen een oplossing voor zal gevonden worden, want bij ons is het al niet veel beter en komt daar nog bij dat er daarover geen akkoord moet gevonden worden door vier partijen, zoals in Nederland, maar door zeven. Hoe meer zielen, hoe groter kerkhof.
Zonder migratie redden we het hier trouwens evenmin. De tekorten op vooral de Vlaamse arbeidsmarkt en de vergrijzing zorgen daarvoor. Dit betekent echter niet dat we de deur moeten laten openstaan voor ongecontroleerde migratie. Ergens zijn er grenzen en eerder dan naar Nederland zouden we misschien beter eens naar Denemarken kijken waar ze al zo’n 20 jaar een vrij streng asiel- en migratiebeleid kennen dat zijn vruchten lijkt af te werpen.
Maar eerst eens zien wat onze noorderburen ervan terecht zullen brengen.
De totale schuld van alle Belgische overheden is vorig jaar gestegen met meer dan 5% en bedraagt momenteel 577,8 miljard euro. Gezien ondertussen lenen weer geld kost, stijgt de rentelast alleen al van 6,86 miljard euro dit jaar tot 14,21 miljard in 2027.
Om de pil wat te vergulden, ligt er voor België een Europees investeringsbudget klaar van 4,5 miljard, maar dan moet wel voldaan worden aan bepaalde eisen zoals bv een hervorming van de pensioenen en dat zit er niet aan te komen zolang de PS dwars blijft liggen. Niet alleen de Nationale Bank, maar ook het Planbureau, de Europese Commissie, het IMF en de OESO noemen het Belgische besparingstraject ‘minimaal tot zelfs nihil’, omdat het voorlopig maar één vierde bedraagt van wat ervoor nodig is. De zwaar geteisterde Belgische concurrentiepositie krijgt dat niet meer opgelost.
Het enige wat België nog overeind kan houden, zijn de enorme spaarbuffers van in de eerste plaats de hardwerkende Vlaming, die nog maar eens het kind van de rekening dreigt te worden. Om de schuldenberg enigszins onder controle te krijgen moet de tewerkstellingsgraad tegen 2030 opgekrikt worden naar 80% . Zoals ik al meer dan eens heb geschreven in deze rubriek, kan Vlaanderen dat percentage bereiken, Wallonië en Brussel nooit. Die regio’s kunnen er alleen op rekenen dat het de Vlaamse spaarcenten zullen zijn die daarvoor zullen worden aangesproken, zeker mocht er een Vivaldi II komen.
Een reden temeer om ervoor te zorgen dat die Vivaldi II er nooit zal komen en dat kan in de eerste plaats door ervoor te zorgen dat de Vlaamsnationalisten – VB én N-VA - de volgende regionale verkiezingen winnen met een volstrekte meerderheid en dan voor één keer – al was het alleen maar gewestelijk – hun verschillen zullen vergeten en onze regio de toekomst te geven
Ik heb veel respect voor Gerolf Annemans. Ik heb trouwens zijn boeken over de Ordelijke opdeling van België (waarin ik o.m. de Senelle doctrine heb gevonden, boek 1, blz 165), maar vrees dat Gerolf al wat te lang in ‘Europa’ zit en zijn visie om het huidige Brussel bij Vlaanderen te houden en nog minder om de stad te blijven erkennen als hoofdstad van Vlaanderen, voorbij gestreefd is. In een hoofdstad van een land wordt de meerderheid van dat land niet geminacht en achteruit gesteld.
Brussel kan alleen een deel van Vlaanderen blijven als een meerderheid van Brusselaars het daarmee, eventueel in een volksraadpleging, eens zou zijn. Iets wat ik, aan de hand van de laatste cijfers, momenteel ten zeerste betwijfel. Maar mocht het toch voor Vlaanderen kiezen, dan moet het een Vlaams stadsgewest worden en niet - zoals nu – een stad én een gewest en verder zonder die Fédération Bruxelles-Wallonië, die zelfs niet eens wettelijk bestaat. Het wordt dan een stad met één burgemeester, één schepencollege, één gemeenteraad en één OCMW. Ook met één politiezone. Als het één brandweercorps kan hebben, zoals nu al het geval is, kan dat ook met één politiecorps. Net zoals dat gebeurt in alle grote internationale steden, waarvan sommigen (New-York bv) tienmaal groter zijn. De huidige 19 gemeenten worden dan districten met een districtsraad, zoals in Antwerpen en alle openbare functies worden ingevuld door mensen die minstens de twee belangrijkste talen van dit land, Frans en Nederlands, voldoende beheersen.
In een interview met De Zondag heeft PS-voorzitter nog eens herhaald dat Brussel en Wallonië samen verder zullen gaan, niet als WalloBrux of de Fédération Bruxelles-Wallonie, maar als ‘Belgique’ tout court. Daar kan men als overtuigde Vlaming weinig tegenin brengen, op voorwaarde dat dat rest-België wel de schulden overneemt van het huidige België, wat ik zo niet meteen zie gebeuren. In zo’n geval hoopt Magnette waarschijnlijk dat Europa de plaats van Vlaanderen zal overnemen om de francofone putten te vullen. ‘Eerst zien’, zei de blinde.
Als we nl een Europees gemiddelde van 100 nemen voor wat het Belgische Binnenlands Product (bbp) betreft, dan staat Brussel wel op 200, maar Wallonië slechts op 85. Men vergeet daarbij dat ± 61% van de Walen Brussel erbij zou willen hebben, maar dat 68% van de Brusselaars pleit voor een onafhankelijk statuut. Een andere studie van 2013 van wijlen Rudy Janssens (VUB) geeft aan dat 73% van Brusselaars autonoom wil blijven en geen 5% voor Wallonië kiest (voor Vlaanderen trouwens nog minder).
Met meer dan 180 verschillende nationaliteiten is Brussel een van de meest diverse steden ter wereld geworden. In meer dan 60% van de gezinnen is Nederlands noch Frans de huistaal. Begin er maar eens aan.
In het kader van de E.U., de NAVO en de UNO zou het beste nog zijn van Brussel een internationale stad te maken, zoals bv Singapore, maar moet dan wel worden afgeslankt en rendabel worden als stadgewest dat zichzelf bedruipt. Vlaanderen heeft daar dan niets meer te zoeken en kan best er alleen nog voor zorgen dat de belangen van de in Brussel resterende Vlamingen op gebied van Cultuur en Onderwijs door het Vlaams Gewest gefinancierd blijven. Dat vraagt geen extra kosten, want dat gebeurt nu ook al.
Crootje heeft tijdens een inderhaast bijeengeroepen partijtop Tom Ongena aangesteld tot interim waarnemend voorzitter van Open VLD. Tom wie? De man blijkt al 20 jaar lid te zijn van de partij, maar bleef voor de buitenwereld een illustere onbekende. De leden krijgen nog de kans ervoor te stemmen, al zal dat zonder tegenkandidaat een formaliteit worden. Tom Ongena wordt geen nieuw wit konijn – à la Kaouakibi, zeg maar - eerder een grijze muis.
In zijn eerste Tv-interviews heeft Tom gezegd er ‘keihard’ tegenaan te zullen gaan, al weet niemand wat dat gaat inhouden. De kans is groot dat hij Crootjes ‘master’s voice’ wordt zoals destijds Bartje Somers bij Verhofstadt. Bart had dan nog het voordeel van een Vlaamsgezind verleden bij de Volksunie, Tom Ongena heeft dat – bij mijn weten – niet. Wat van hem verwacht wordt – als de leden zijn aanstelling zullen bevestigen – is dat hij de partij zal moeten trachten weg te halen van de dreigende kiesdrempel en van de laagste score die de Vlaamse liberalen ooit hebben gehaald in de peilingen.
Of daar ook een Vlaamsere reflex bij zal zijn, moet de verdere toekomst nog uitwijzen. Als dat niet het geval zou zijn, kan de brave man als laatste voorzitter best het licht uitdraaien.
En dan nog dit: op de bijeenkomst dinsdag van het bestuur van Open VLD was geen Lachaert meer te bespeuren. Die zou ondertussen al ergens op vakantie in het buitenland gezeten hebben. ‘Na mij, de zondvloed’!
