Na de electorale nederlaag, waarbij de PS voor de allereerste keer niet meer de grootste partij van Wallonië was, besloot Di Pippo er iets aan te doen en verwijderde hij enkele ongure elementen met een hoog Van Cau-gehalte. In de plaats daarvan kwamen dan jonge, onbesproken kerels die eens gingen laten zien wat ze konden. We hebben het inderdaad gezien. De eerste die opviel was Frédéric Laloux, staatssecretaris voor o.m. armoedebestrijding. Die ensceneerde het feit dat hij zgz nog geen eigen kantoor had en vanuit zijn auto moest werken. Dat bleek gespeeld te zijn. Wat erger was, was dat de man tussendoor nog beschuldigd werd van misbruik met zijn tankkaart, toen hij nog schepen was van de gemeente Namen (waar de PS ook haar meerderheid kwijtspeelde als gevolg van frauduleus beheer). Nummer twee was Olivier Chastel, de "witte ridder" uit Charleroi, die de schandalen rond de plaatselijke huisvestingmaatschappijen uitbracht en daarvoor beloond werd met een secretariaat bij Buitenlandse Dinges. Hij zit daar nog steeds, al is ondertussen gebleken dat de man niet alleen geen Nederlands kent (wat bij zijn Waalse landgenoten eerder als een eer beschouwd wordt), maar evenmin fatsoenlijk Engels. Misschien wordt hij ook niet verder lastig gevallen omdat grote baas De Gucht het te druk heeft met Kabila en andere mestkevers... Der dritte im Bunde heet Paul Magnette. De man was, zonder verkozen te worden, al gewestelijk Waals minister geworden en werd door de regering Leterme belast met o.m. Klimaat en Energie. In die functie zou hij vorige week een afspraak gemaakt hebben met Electrabel, waarbij deze energieproducent hem 250 miljoen euro (10.000.000.000 oude Befkes!) zou hebben toegezegd, zonder enige tegenprestatie. Amper één dag later bleek dat alles een sprookje te zijn. Bij Electrabel zegt men wél bereid te zijn tot het storten van een bijdrage, maar onder bepaalde voorwaarden, niet "um sonst" zoals Magnette, die politicoloog van beroep is, dat wil hebben. Daarmee staat de kersverse excellentie in zijn blootje, net zoals dat tijdens Verhofstadt II gebeurd was met de moeder van Billie, die toen ook haar laatste krediet verspeelde als minister van Begroting. De regering Leterme heeft twee buitenkansjes om haar armlastige begroting op te krikken. Één is de verkoop van Belgacom, die veel geld zou kunnen opbrengen. De tweede is een akkoord met de uitbaters van de kerncentrales. Die hebben die centrales al kunnen afschrijven en zouden jaarlijks inderdaad serieuze bedragen kunnen betalen om die centrales langer te kunnen laten draaien. Dat zou als bijkomend voordeel hebben, dat er een garantie zou zijn voor een serieuze daling van het CO² gehalte op dat gebied. Met zijn Don Quichotte manoeuvre heeft Magnette die hele problematiek nu op de helling gezet. Als de PS voet bij stek houdt en van geen verlenging van de uitbating der kerncentrales wil weten, krijgt deze regering van Electrabel geen extra geld, zo simpel is dat. Mocht de regering Electrabel tot enige betaling verplichten, via bv een wet, dan heeft de maatschappij het recht die extra kosten door te rekenen aan de verbruikers, iets wat ik reeds insinueerde in mijn blog van 27 dezer. Eens zien wie het gaat halen, gesteld dat de regering Leterme het lang genoeg uithoudt natuurlijk.
Bij de Raad van Europa is men, gelukkig, nog niet alle gezond verstand kwijt. Alhoewel het rapport van de twee "wijzen" (officieel waren ze met drie, maar de derde - een Zweed - had wat anders, waarschijnlijk belangrijkers, te doen) nog altijd geen rekening houdt met onze gelegaliseerde taalwetten, heeft de Raad de drie incivieke would-be burgemeesters verteld, dat ze eerst naar de Belgische Raad van State moeten met hun zgz grieven. Dit is nl de normale weg bij disputen. De drie valsspelers wisten dat ook wel, maar ze wisten evenzeer dat ze bij die Raad geen gehoor zullen vinden. Wie de wet overtreedt en daarbij zelfs verkondigt dat te zullen blijven doen, is verkeerd bezig. Marino Keulen krijgt dus toch gelijk, gelukkig maar. Hij zal trouwens niet de enige zijn die het spuugzat is om door zo'n dolgedraaide franskiljons regelmatig gepest te worden. In een schrijven van Keulen in De Morgen heeft de minister trouwens haarfijn uitgelegd, dat er in Franstalig België niet eens een inburgeringsbeleid bestaat. Nieuwkomers in Franstalig België, van waar ze ook komen, worden verondersteld volledig vertrouwd te zijn met de streek en meteen aan de slag te kunnen gaan met alle officiële contacten in het Frans. Dezelfde francofonen, die hier moord en brand schreeuwen omdat ze in Vlaanderen niet in hun (achteruitboerende) wereldtaal worden bediend, gaan wel akkoord dat eisen zoals die van Vlaanderen wél gelden in bv Quebec, waar de streektaal, o zo toevallig, het Frans is. Het is nu al de derde keer dat Franstaligen gaan jammeren bij Europa en ervoor zorgen dat we telkens hier een onderzoekscommissie op ons dak krijgen, die Vlaanderen dan in een slecht daglicht stelt. Ondertussen krijgen ze van datzelfde Vlaanderen wel elk jaar 12 miljard plus een aantal onofficiële transfers (zoals bv de financiering van het Franstalig lager onderwijs in Vlaanderen). Stank voor dank is hier wel degelijk de juiste vaststelling. Er zijn dezer dagen nogal wat landgenoten die de 200 miljoen euro steun aan de "democratische" republiek Kongo in vraag stellen. Vergeleken met wat de francofonen van Vlaanderen krijgen, is dat een te verwaarlozen peulschil.
Toen het bij de S.P.a. duidelijk werd wat voor electorale klopping de partij gekregen had in juni van vorig jaar, was men zo wijs niet in een volgende regering te willen treden. Dat had toen als gevolg, dat er voor zo'n driehonderd kabinetsmedewerkers een andere job gevonden diende te worden. Dat bleek later nog niet zo'n groot probleem te zijn. De meesten keerden terug naar hun oude job bij de rode rakkers van Humo, De Morgen en de VRT. Bij de Waalse SP zat dat een beetje anders. Daar dreigde men te moeten gaan zorgen voor een veelvoud van het aantal Vlaamse S.P.a.-medewerkers. Dat was dan ook de voornaamste reden, waarom de partij bereid was veel water in de wijn te doen om toch maar te mogen meespelen met Oranjeblauw. Als tegenprestatie kreeg men het gedaan dat er een uitbreiding kwam van het stookoliefonds (alhoewel dat het verbruik alleen maar deed toenemen, wat niet de bedoeling was) en een voorschot aan tante Laurette voor haar kankerfonds (dat nadelig zal zijn voor de Vlaamse ziekenhuizen). Marie Arena mocht de pensioenen een beetje optrekken en dat was het. Nu staat Di Pippo zwaar onder druk van zijn linkervleugel, zeg maar de echte marxisten, om nog e.e.a. te eisen tegen 15 juli. In het andere geval zou de SP de regering Leterme verlaten. Enkele van de eisen die de man met het rode strikje nu stelt, staan trouwens al in het nieuwe regeerakkoord (zoals bv de dertiende maand kindergeld). Het is trouwens opmerkelijk dat de media het steeds hebben over Leterme 1. Zou er ooit wel een Leterme 2 komen? Het wordt nl steeds duidelijker dat deze regering het niet zal uithouden, zelfs niet tot half juli. Dat heeft zelfs niets te maken met de communautaire problemen (zelfs Kongo wordt een communautaire ruzie), maar met de begrotingscontrole. Daaruit zal blijken dat deze regering Leterme geen reserve heeft om wat ook te verwezenlijken. Er zijn geen pasklare oplossingen, tenzij misschien deze van het terugdringen van het ambtenarenbestand (voor elke drie die op pensioen gaan, er maar één vervangen, zoals dat momenteel ook in Frankrijk gebeurt). Belastinghervormingen, aanpak van fraude en sociale maatregelen kunnen er alleen komen als er extra geld gevonden wordt. De 250 miljoen die de regering nu zou krijgen van Electrabel, is maar een aalmoes, die bovendien door de verbruikers zal moeten betaald worden. Dat is meteen duidelijk voor al wie de laatste jaarafrekening van deze producent gekregen heeft. Zoals de zaken er nu bij staan, is er voor dit land maar één oplossing: de hele zaak splitsen. Deze regering komt er nooit uit en ik zie niet in welke regering dat straks wél zal kunnen. Er wordt al enkele jaren voorspeld, dat België zich hopeloos aan het vastrijden is. Deze voorspelling wordt werkelijkheid. Bye, bye Belgium!
Zondag was er op de zeve(re)nde dag weer eens een discussie over de illegalen in dit land. Meer bepaald over de "rechten" van deze illegalen. Sinds wanneer hebben illegalen rechten? Illegaal betekent onwettig. De Romeinen wisten het al: "Dura lex, sed lex": de wet is hard, maar het is de wet. Als een zgn rechtstaat de illegaliteit toestaat, dan is het geen rechtstaat meer. Dat is wat België aan het overkomen is. Het is trouwens kenmerkend dat in het debat op Tv, het Marie-Rose Morel was, van het zogezegde ondemocratisch Vlaams Belang, die de wetten van de Belgische rechtstaat moest verdedigen, terwijl Pireyns, van Groen!, de superdemocraten, in feite de illegaliteit steunde. Hoe men de zaken ook draait of keert, als men ervoor wil zorgen, dat dit land een rechtstaat blijft, dan moeten de wetten worden nageleefd. Al de rest is praat voor de (linkse) vaak. In dezelfde uitzending kwam Patrick Dewael ook nog eens vertellen hoe "hard" hij gaat optreden tegen het gepeupel dat Anderlecht onveilig maakt. Na de laatste rellen, waren er 130 "administratieve" aanhoudingen en Dewael kwam doodernstig vertellen dat hij in deze zaak streng gaat optreden. Dat is natuurlijk gelul in de ruimte. Om te beginnen kan hij zo'n grote groot groep schorremorrie niet achter de tralies steken, bij gebrek aan plaats. Ze een enkelband aantrekken, gaat ook al niet, want er zijn er niet genoeg en dat systeem wordt niet ernstig opgevolgd (nóg een erfenis van het gedoogbeleid van tante Laurette). Dewael heeft echter een andere oplossing. Als het aan hem ligt, zou hij de boefjes mee het puin laten ruimen. Dan zouden zij het, steeds volgens de vriend van Greet, het in de toekomst niet meer doen. Zou hij dat zelf geloven? Tenslotte is er de vraag wie de schade aan winkels en auto's in Anderlecht gaat betalen. Als ik het voor het zeggen had, mocht de Belgische staat daarvoor opdraaien. Het is de staat die het zover heeft laten komen.
Eerst het goede nieuws: minister van Buitenlandse Zaken Karel De Gucht is terug uit China. Hij vertelt wel daar twee uur over de mensenrechten gesproken te hebben, maar dan zal dan wel in "omfloerste" termen geweest zijn. Hij was er trouwens in de eerste plaats om de stad Peking een Belgische kunstwerk cadeau te doen van 6 miljoen euro (bijna 240.000.000 oude Befkes!). Het minder goede nieuws is, dat de "Democratische" Republiek Kongo zijn ambassadeur uit Brussel heeft teruggeroepen én dat ze de Kongolese ambassade in Antwerpen heeft gesloten. Dat laatste zal de Antwerpse zakenwereld zeker geen plezier doen. Het was het Antwerpse Havenbeheer dat de haven van Matadi weer had opgekalfaterd en ook de diamantwijk heeft nogal wat zaakjes lopen in het land van Kabila. De reden, waarom Kongo bovenstaande maatregelen heeft getroffen, heeft nog maar eens te maken met Karel De Gucht. Die had de week daarvoor op de RTL nog eens zijn registers tegen het "Kongolees regime" opengetrokken en dat zijn ze in Kinshasa stilaan kotsbeu aan het worden. Niet dat De Gucht geen gelijk zou hebben. Het is niet wát hij zegt, maar hoé hij het zegt. Dat schrijf ik hier al enkele jaren en wordt nu ook bevestigd door Peter Verlinden, dé VRT-specialist van "onze " Kongo. Misschien dat Karel supporters in Berlare en zijn vrienden van het stamcafé dat graag horen, maar daar houdt het ook mee op. Karel De Gucht is geen goede minister van Buitenlandse Zaken. Als hoofd van de diplomatie zou hijzelf in de eerste plaats diplomatisch te werk moeten gaan. Blijkbaar is hij daartoe niet in staat. Het is nu afwachten hoe het verder zal gaan met de relaties tussen België en Kongo, waarin ons land jaarlijks zo'n 200 miljoen euro stopt... Ironisch genoeg heeft de reactie van Kabila alles te maken met datzelfde China waar De Gucht zopas nog vertoefde. China en Kongo hebben nl een mijncontract gesloten, waardoor ze Kongo in feite voor 20 jaar kunnen leeghalen. Dat besluit is niet van mij maar van professor Stefan Marysse van het instituut voor ontwikkelingsbeleid en -beheer van de Universiteit van Antwerpen. Volgens die geleerde man zal China in Kongo infrastructuurwerken aanleggen ter waarde van 6,5 miljard dollar, die Kongo moet terugbetalen met de waarde van het gedolven goud, koper en kobalt. Die waarde wordt in het contract geschat op 3 miljard dollar, maar zal waarschijnlijk 25 tot 30 keer (!) hoger liggen, steeds volgens Marysse. China betaalt daarop geen cent taksen noch belasting... Kongo heeft Europa niet meer nodig en België nog veel minder. Buiten de Chinezen, zijn trouwens ook de Amerikanen hun deel van de buit er aan het wegslepen. Als wij braaf zijn, mogen we elk jaar enkele honderden miljoenen euro blijven storten, zonder er iets voor terug te krijgen. Transfers, zeg maar, iets wat men in Vlaanderen al meer heeft meegemaakt.
De Europese commissie heeft beslist dat de verkiezingen voor het Europese parlement volgend jaar zullen plaatsvinden tussen 4 en 7 juni. Daar onze Grondwet voorziet dat dan ook de regionale verkiezingen gehouden dienen te worden, zal er hier op zondag 7 juni 2009 ook voor het nieuwe gewestelijke parlement en dito regering worden gekozen. Dat betekent, dat we over een kleine twee weken kunnen gaan aftellen. Die verkiezingen zouden wel eens heel belangrijk kunnen worden. Het blijkt nl steeds duidelijker, dat de federale regering wel veel praat en zelfs veel werk verzet, maar dat men op communautair vlak geen stap verder komt. Het zou best kunnen, dat straks de gewestregeringen de knoop zullen moeten doorhakken. Hoopgevend daarbij is de huidige toenadering tussen de minister-presidenten Peeters en Demotte én het feit dat deze laatste tegenwoordig zowel de Waalse gewestregering als die van de Franstalige gemeenschap leidt. Daarbij is Demotte nog de meest Vlaamsvoelende Waalse politieker, wat een gevolg is van het feit dat zijn moeder een Vlaamse was, dat hij behoorlijk onze taal spreekt en uit de grensstreek komt. Het blijft ondertussen ook koffiedik kijken, of eventuele verkiezingen voor het federaal parlement nog wel mogelijk zijn. Volgens het Grondwettelijk Hof zouden die nl ongrondwettelijk zijn zolang er geen oplossing is voor de kieskring Brussel-Halle/Vilvoorde. Op een studiedag van het Leuvens Instituut voor Constitutioneel Recht, waarop meer dan honderd Vlaamse Grondwetkenners aanwezig waren, bleek nl maar één consensus en dat was dat niemand er echt gerust in is. Zonder oplossing voor B-H/V zouden nieuwe verkiezingen zonder meer illegaal zijn, ongrondwettelijk Er zou zelfs de mogelijkheid bestaan, dat een lokaal rechter bij een klacht daarover de zaak zou kunnen stilleggen Boycotacties door Vlaamse burgemeesters en burgergroeperingen, zoals we die bij de vorige verkiezingen al gehad hebben, zouden dan helemaal wettig zijn en niet meer vervolgbaar. Ook het laten samenvallen van nationale en regionale verkiezingen blijkt een onmogelijke zaak te worden. De gewestregeringen zijn nl legislatuurregeringen en moeten hun termijn uitdoen zonder dat er tussentijdse, nieuwe verkiezingen kunnen komen. Nationale regeringen die dat zouden moeten doen, riskeren het land helemaal lam te leggen. Andersom zou men verplicht zijn voor een nieuwe federaal én regionaal parlement te moeten gaan stemmen, telkens er een nationale regering zou vallen of aftreden. Kortom, het federale België komt hoe langer hoe meer in een communautaire wurggreep, zodat dit land straks alleen nog gered kan worden door een combinatie van Europa en gewestregeringen. Daarom wordt 7 juni 2009, zeker voor Vlaanderen, een erg belangrijke datum.
De "superministerraad" van vandaag is al afgezwakt naar een "speciale" ministerraad. CD&V spreekt zelfs alleen nog maar van een aanzet tot het afwerken van de beloofde communautaire en economische hervormingen tegen 15 juli. Het heeft er alle schijn van weg, dat Leterme er zelf niet meer in gelooft. Bewijs daarvoor zijn de regelmatige buitenlandse uitstapjes die hij maakt. Als het allemaal zo belangrijk en dringend was, zou hij dat niet doen. Eerst Balkenende gaan bezoeken, dan Sarkozy, dan Mergel, met als kers op de taart een vijftal dagen naar Zuid-Amerika, waar hij zich op die conferentie ven E.U. met de Zuid-Amerikaanse landen evengoed had kunnen laten vervangen door Quicky. Eergisteren was Leterme weer de pijp uit, weg voor een blitzbezoek aan Slovenië, huidig E.U. voorzitter. Op 30 juni loopt dat voorzitterschap af en was het dus zaak er vóór die datum even langs te wippen, zodat ze hem daar nu - hopelijk - ook kennen. --- Leterme's bezoek aan Slovenië was wel kort, maar hij had er toch veel kunnen leren. Slovenië is een beetje te vergelijken met Vlaanderen. het was in het oude Joegoslavië de meest welvarende regio, die zijn welvaart ook grotendeels diende af te staan. Sinds het in de jaren negentig onafhankelijk werd, heeft het een enorme groei gekend. Het land kwam binnen de tien jaar bij de E.U. én in de Eurozone. Als ge bedenkt dat er daar maar twee miljoen mensen wonen (één derde van de Vlaamse bevolking), dat het niet zo'n gunstig logistieke ligging heeft en niet over wereldhavens beschikt zoals ons landje, dan is het toch logisch daar enkele vragen bij te stellen. Namelijk hoe het komt dat Slovenië wél en Vlaanderen niét onafhankelijk zou mogen worden. Het is dan ook een fabeltje dat Vlaanderen armer zou worden mocht het onafhankelijk worden zoals de Reynebeau's, de Sinardets en de andere belgicisten à la Eyskens ons steeds vertellen. Vraag is maar, in hoeverre Leterme er iets van heeft opgestoken. Sinds hij van petje veranderd is, lijkt Vlaanderen voor hem een ver verleden... onafhankelijk zou mogen worden.
Volgens een recente studie van de KBC is een gemiddeld gezin in België dit jaar al 439 euro extra kwijt door (te) dure olie. Op jaarbasis schat de bank dat het in totaal zo'n 1300 euro zal worden. Dat zal wel kloppen, maar is tegelijkertijd weer zo een van die peilingen, waarbij men er van uit gaat dat alle Belgen gelijk zijn voor de wet. We weten ondertussen wel beter. Buiten de 439 euro die een gemiddeld Vlaams gezin extra moet uitgeven, zijn er immers nog de 3 tot 4 euro per dag per persoon die eenieder hier gemiddeld afdraagt aan de transfers naar Wallonië. Dat maakt dat een doorsnee Vlaams gezin al aardig wat extra geld opzij zal moeten leggen om straks alle rekeningen betaald te krijgen. Volgens het planbureau zit er nu al een tekort van één miljard euro op de lopende begroting. Zonder speciale maatregelen (lees: extra belastingen) worden het drie miljard voor 2009. Ik heb zo het idee, dat de superministerraad van morgen dat niet zomaar eventjes zal oplossen. Elke belasting die er bij zal komen, op welk gebied ook, zal steeds meer Vlaanderen treffen dan de rest van dit onland. De eenvoudige reden daarvoor is, dat wij zorgen voor de surplus en dat de rest van dit land wel een grote mond kan opzetten, maar niets bijdraagt als puntje bij paaltje komt. Met een regering Leterme, waarin de francofonen in de meerderheid zijn ("goed bestuur", weet ge wel), is er voor Vlaanderen geen hoop op beterschap. Als, zoals verwacht, de internationale crisis zich doorzet, als prijzen van energie en voedsel de hoogte in blijven gaan, dan gaat Vlaanderen steeds armer worden. Wij hebben immers die extra jaarlijkse last van 12 miljard van de sacrosancte solidariteit voor een bevolkingsgroep die ons het hele jaar door de duivel aan doet en er zich niet voor schaamt Vlaanderen in het internationale verdomhoekje te plaatsen. Hoelang nog?
Bij Justitie blijft het maar aanmodderen. Het volgende probleem dat boven water komt, is dat van het Hof van Beroep in Brussel, waar nog zo'n 6.000 zaken wachten op afwerking. Het kan daar tot twee jaar duren vóór er een uitspraak is. Een van de redenen is, dat men niet genoeg tweetalige kandidaat-rechters vindt. Die zijn er wel in Vlaanderen, maar die verkiezen niet in Brussel te werken. Een oplossing zou zijn ook de rechtskring B-H/V te splitsen, waardoor tenminste een deel van de hangende zaken naar Vlaanderen zou komen en daar dan wél sneller zou zijn opgelost. Het is tegenwoordig zo erg geworden, dat zowel de overheid als "de privé" bonussen geeft aan wie naar Brussel wil komen werken. Gezellige stad! --- Het zou voor Justitie nóg erger kunnen zijn, mocht daar niet het Marokkaanse Gerecht zijn dat een serieuze grote schoonmaak is begonnen aan terreurbendes die o.m. ook in België werkzaam zijn. Zo werd er zopas in Marokko weer een opgerold, waarbij een "nieuwe Belg" betrokken was met woonplaats in het Sint Jans Molenbeek van Flup Moustache, waar allochtonen de plak zwaaien. Bij het bekend maken van de nieuwe zaak, werd deze door onze media al meteen gelinkt aan het groot alarm dat we in Brussel meemaakten rond de jaarwisseling. Daarvan is momenteel nog geen enkel bewijs, maar men moet toch iets doen om zijn eigen waarheid te staven. Ook in de zaak Belliraj is er nieuws. Een andere nieuwe Belg werd vorige week opgepakt in Spanje en - God zij dank - niet uitgeleverd aan België, maar aan Marokko. Daar moet hij terecht staan als wapenleverancier van de Bellliraj-bende. In De Standaard noemde men de man "onze landgenoot". Mooie vrienden! Hopelijk gaan we in Marokko op dit elan door en houden ze al die gevaarlijke knapen daar. Onze (voor hen) luxegevangenissen zitten al voor met dat volkje.
Er lijkt momenteel een soort politieke windstilte te zijn. Misschien is dit in de aanloop naar die zgn "superministerraad" van deze vrijdag. Het kan echter ook een andere reden hebben. Onze eerste minister was immers vorige week niet in het land. Tot zondag zat hij in Peru, waar hij deelnam aan een top van de Europese Unie met Latijns-Amerika. Dat moet interessant geweest zijn, vooral als men weet dat er thuis zoveel werk op je wacht, zeker als je dan nog van goed bestuur houdt. Leterme weg, geen mens in zijn partij die denkt iets te ondernemen. Bij de Open-VLD trouwens ook niet, want die kijken liefst de kat uit de boom en zouden niets liever zien gebeuren dan een crash van Leterme. Ook onze minister van buitenlandse dinges was weer op reis. Deze keer naar China, waar hij een onderhoud heeft gehad met zijn Chinese collega. Het was even het hart vasthouden. De Gucht kennende, weet men dat hij tot alles in staat is. Gelukkig schijnt hij toch het verschil te kennen tussen Kongo en China en zal hij zich wel hebben moeten inhouden. Nogmaals: ook op het gebied van de mensenrechten zal de burgemeester van Berlare wel gelijk hebben als hij die in China zou aanklagen, maar dat leek me nu niet echt het moment en waarschijnlijk heeft hij dat - voor één keer - ook ingezien. Alle ogen zijn nu gericht op die fameuze superministerraad, die - nota bene - vooral over de economie zal gaan. Dat is trouwens niets te vroeg. Ondertussen is bekend dat de Belgische handelsbalans voor de vierde maand op rij in het rood kleurt en dit ondanks een stijging van de export (grotendeels ondersteund door Vlaanderen). De bouwbedrijven zien hun orderportefeuille ook met de maand krimpen en de financiële wereld weet zelf niet goed meer hoe het allemaal in elkaar zit. De Belgische banken zouden nog steeds personeel aanwerven, maar hebben anderzijds toch een tekort, vooral in het Brusselse waar men geen bekwame tweetaligen vindt (iets dat ook geldt voor justitie). Kortom, vrijdag moet er eens iets anders uit de bus komen dan het geleuter dat we nu al elf maanden moeten horen. Als dat niet het geval kan zijn, kan men beter de boeken van de N.V. België sluiten.
Op woensdag 7 mei trad in het Antwerpse sportpaleis het popzangeresje Kylie Minogue op. De vertoning begon met een uur vertraging, omdat Kylie opgehouden was door het verkeer tussen Brussel en Antwerpen. Ze was op Zaventem geland met haar privé-vliegtuig omdat ze op de luchthaven van Deurne geen toestemming kreeg terug te vliegen na middernacht. Dit voorval geeft nog maar eens aan wat voor beperkingen onze Vlaamse luchthavens worden opgelegd, waardoor ze niet eerlijk kunnen concurreren. Er was trouwens nog slecht nieuws voor Deurne. De Diamantraad trekt zich terug uit de financiering van de uitbreiding van de Antwerpse luchthaven. Reden daarvoor zou zijn, dat ze tegenwoordig haar "steentjes" niet meer via Deurne uitvoert. De Vlaamse regering heeft ondertussen al wel laten weten, dat men met het project verder gaat (de tunnel, waardoor de startbaan volledig kan benut worden). Dat er een vertraging zal zijn, is nu al zo goed als zeker. In Charleroi heeft men die problemen niet. Nadat enkele maanden geleden een nieuwe hall werd ingehuldigd, blijkt die nu al te klein te zijn. De Waalse regering denkt eraan de capaciteit van "Brussels South" te verdrievoudigen. Geen hond die daar ginds tegen protesteert. In Zaventem, "Brussels Airport" voor de afeccionados, loopt het weer storm omdat men één piste moet repareren en daardoor weer te veel trafiek zou zijn boven de Oost-rand, de francofone kant, zeg maar. Dezelfde francofonen, die Zaventem willen boycotten (zelfs sluiten, indien mogelijk), juichen elk initiatief in Charleroi goed. Dat geldt trouwens ook voor de Luikse luchthaven van Bierset, waar de geluidsoverlast grotendeels op rekening komt van de Vlaamse gemeente Riemst. Ook Luik breidt nog uit en dat als gevolg van de verhuis van enkele chartermaatschappijen vanuit Maastricht. In Nederland heeft men nl de luchthaventaksen serieus verhoogd, waardoor klanten én reizigers naar België uitwijken en daar de druk gaan verhogen. In Brussel wordt dat als een last beschouwd, in Luik helemaal niet. Voeg er tenslotte nog bij, dat ook de luchthaven van Oostende regelmatig onder vuur ligt van enkele milieugroepen en zo ziet men dat men in Vlaanderen probeert elke vooruitgang op luchtvaartgebied tegen te houden, terwijl die in Wallonië wordt aangemoedigd. De solidariteit, weet ge wel...
In Adegem, een deelgemeente van Maldegem heeft een bouwpromotor 36 appartementen in aanbouw. Daar hij vreest er in de huidige conjunctuur niet vanaf te geraken, geeft hij bij aankoop van zo'n appartement een auto(otje) cadeau, een Citroen C1 ter waarde van 7.800 euro. Wie de auto niet wil, kan ook een korting krijgen van 5.000 euro. Daarmee zijn we in Spaanse (én Amerikaanse) toestanden verzeilt. In Spanje, dat een overschot heeft van zo'n 800.000 onverkochte nieuwe woningen, kan men al kortingen krijgen tot 25% op de prijzen van vorig jaar. De promotor in Adegem is trouwens niet de enige die aan het braderen is. Gisteravond verscheen op het journaal (ik dacht VTM) een andere, die bij aankoop van een huis 1.000 liter stookolie cadeau gaf. Er werd niet bij verteld of het om nieuwe woningen ging. Mocht dat nl het geval zijn, dan is ook die bouwpromotor knettergek. Wie bouwt de dag van vandaag nog een nieuwe woning met stookolieverwarming? Daarmee stookt men zich letterlijk arm. Wie op lange termijn mikt, doet er best aan zelfs niet meer te rekenen op gas als centrale verwarming. Er zal moeten uitgekeken worden naar alternatieve vormen en elektriciteit is één ervan. Die kan nl worden opgewekt door alle mogelijke brandstoffen, kernenergie inbegrepen. Zolang men geen andere oplossing gevonden heeft om het CO² gehalte terug te dringen, blijft kernenergie een propere en relatief goedkope brandstof. Tot spijt van wie 't benijdt. --- Deze week is er de "superministerraad" gepland, waarbij ook werkgevers en vakbonden zijn uitgenodigd. Niemand gelooft echter dat ze eruit zullen geraken. Hoe meer zielen, hoe groter kerkhof. Als we in dit land, afgezien van de communautaire conflicten, tot meer duidelijke regels en wetten willen komen, dan moeten er enkele politieke niveaus worden afgeschaft. In de eerste plaats de provincieraden en de senaat. België barst van de politiekers die allemaal wegen op de besluitvorming en die onze wetgeving onoverzichtelijk hebben gemaakt. Als die superministerraad er ook niet uitgeraakt, wat bijna zeker is, dan blijft er nog één oplossing: België splitsen en ieder zijn eigen potje laten koken.
De geldstromen van Vlaanderen naar Wallonië zouden, volgens het Vlaams Belang, elf miljard euro per jaar bedragen. Zelf heb ik ooit eens een berekening gemaakt, o.m. aan de hand van het Warandemanifest, en kwam ik op zeker twaalf miljard. Daarbij was dan de afbetaling van de staatsschuld begrepen, schuld die bijna uitsluitend door Vlaanderen wordt opgehoest. Wel, het zou kunnen, dat het allemaal nog veel erger is dan wat tot nu toe werd aangenomen. Op de RTBF radio werd op 6 mei, 's morgens om 6 uur (!), een gesprek uitgezonden met Rik van Cauwelaert. Dat is niet de eerste de beste. Rik is de politieke opinieschrijver van Knack en staat ook achter de Tv-uitzendingen van Kanaal-Z. Sinds Pol Vandendriesche door Leterme beloond werd als senator, wordt Van Cauwelaert ook regelmatig opgevoerd als politiek commentator op VTM. In dat gesprek op de Franstalige radio, wist Van Cauwelaert te vertellen, dat een minister van de huidige regering Leterme hem had gezegd, dat de onafhankelijkheid van Vlaanderen binnen de 24 uur een feit zou kunnen zijn, áls de Vlamingen weet zouden hebben van het ware bedrag van de geldtransfers naar het zuiden... Nu weet ik ook wel dat Van Cauwelaert, als beroepsjournalist, niet kan verplicht worden zijn bronnen bekend te maken, maar hier gaat het toch om iets dat de normale gang van zaken ver te buiten gaat. Het feit alleen dat hij zijn verhaal ging doen bij de RTBF en niet op een Vlaamse zender, zegt m.i. al genoeg. Misschien is het wel in het teken van bovenstaande uitspraak dat diezelfde Van Cauwelaert, deze keer in "zijn" Knack, schreef: "Als deze politieke wanvertoning blijft aanslepen, is de kans reëel dat Yves Leterme tegen 15 juli zijn toekomst achter de rug zal hebben. Dan zal er niet meer gepraat worden over Brussel-Halle/Vilvoorde, wel over het voortbestaan van het federale koninkrijk". Als het zover komt - en daar zou ik niet rouwig om zijn - dan komen we misschien wel eens de echte omvang van de transfers te weten. Al bij al blijft het een hallucinant gegeven, dat er minstens één (ik neem aan Vlaams) minister van een dergelijke gelegaliseerde diefstal op de hoogte is en daarover (officieel althans) zwijgt.
In Nederland heeft men de integratiewet grondig verstrengd. Wie nog naar daar wil emigreren, moet eerst in eigen land een inburgeringscursus volgen die zo'n 350 euro kost. Mislukt hij of zij, dan moet er een nieuwe cursus gevolgd worden, die evenveel zal kosten. De nieuwe rechtse regering Berlusconi heeft in Italië zijn wetten op de immigratie serieus verstrengd met de bedoeling de illegale, dikwijls criminele Oost-Europeanen, in het bijzonder de Roma, buiten het land te houden. Denemarken heeft de strengste immigratiewetten van Europa, heel wat strenger nog dan bv die van Nederland. Vlaanderen probeert Vlaams te blijven. Toch geeft het faciliteiten aan Franstaligen en betaalt het de kosten van het Franstalig lager onderwijs in heel wat gemeenten aan de taalgrens. Voor wie een sociale woning wil, vraagt Vlaanderen een kleine inspanning om te trachten onze taal te begrijpen, zonder zelfs een examen. Ergens zou men denken, dat Vlaanderen daarvoor beloond zou worden. Het tegendeel is waar. In het buitenland worden we met pek en veren getooid en de Times noemt ons nu zelfs "geweldloze fascisten", terwijl - nota bene - Vlaanderen nooit met enig fascisme te maken had. Wél met nationaal-socialisme, maar o.w.v. dat laatste "isme" klinkt dat niet opportuun. Hoe zijn we aan dergelijk imago geraakt? Wel heel eenvoudig. Door dezelfde francofonen wier onderwijs wij mee betalen en aan wie wij faciliteiten geven. Zijzelf geven helemaal geen faciliteiten en betalen geen subsidies aan het Nederlandstalige onderwijs, ondanks het feit dat ze daartoe wettelijk verplicht zijn. Zij lappen de wet aan hun laarzen en gaan dan in het buitenland vertellen dat wij de slechteriken zijn. Ge moet maar durven! Het is dan ook hoog tijd, dat we er mee ophouden zogezegd samen te leven in dit onland, dat we de faciliteiten afschaffen en de subsidies aan de Franstalige scholen niet meer betalen, net zoals de francofonen zelf doen. En dat we foert zeggen tegen al die buitenlandse media die niet eens de moeite doen hun eigen verslaggevers ernstig te controleren op hun ethisch gedrag. --- In de marge van bovenstaande, nog dit: In de Franstalige pers was er opmerkelijk weinig commentaar over het verslag van de schertsfiguren van de Raad van Europa. Dat had te maken met het feit dat Justin Henin haar carrière-einde had aangekondigd. Hét icoon van de Waalse sport houdt er mee op. Mon Dieu! Het meiske werd zelfs verheven tot hét uithangbeeld van België. Dat terwijl ze na een tienjarige grootse internationale loopbaan niet eens een zin in het Nederlands kon uitspreken en naar Monaco uitweek om in België geen belastingen te moeten betalen. Vive la Belgique!
Zoals alleszins te verwachten was, heeft Vlaanderen een slecht rapport gekregen van het duo dat door de Raad van Europa was uitgestuurd om e.e.a. te gaan nazien i.v.m. de niet-benoeming van de drie fransdolle burgemeesters in de Rand. Het hele eindrapport hield geen rekening met onze taalwetten, eigenlijk dus net hetzelfde als wat de francofonen in dit land doen. Het was, zo luidde zelfs de commentaar in De Standaard (voor één keer eens echt objectief in Vlaamse zaken), als zou men commentaar geven op een voetbalmatch zonder rekening te houden met de buitenspelregels. Hoe erg ook, Vlaanderen hoeft met dit gekke Europese rapport geen rekening te houden. De drie zullen ook nu niet benoemd worden, om de eenvoudige reden dat ze de wet bewust meermaals overtreden hebben en - wat nog veel erger is - laten uitschijnen hebben dat ze het in de toekomst nog zullen doen. Het "njet" komt trouwens niet alleen van een moedige minister Keulen, maar ook van de gouverneur van Vlaams Brabant. De eerste een liberaal, de tweede eens socialist, om maar te zeggen dat er geen Vlaamsnationalisme mee gemoeid is. Hadden de drie keikoppen de Belgische wetten gevolgd, dan zouden ze eerst klacht hebben moeten neerleggen bij de Raad van State. Dit is niet gebeurd, omdat ze op voorhand wisten daar geen gelijk te zullen krijgen. Ze verdienen dan ook niets meer dan een flinke schop onder hun franskiljons achterste. Blijft natuurlijk het feit dat die Raad van Europa achter de feiten aanloopt en dus nog steeds anti-Vlaams is. Het uitgestuurde duo bestond trouwens uit twee speciale figuren. De eerste een Bretoen. Dat komt voor Vlamingen erg pijnlijk aan. Bretoenen zijn een miskende minderheid in Frankrijk en Vlamingen hebben normaal een boontje voor dergelijke groepen. Waarschijnlijk ging het hier om een die "gerecupereerd" werd door het Franse systeem, zoals we dat ook hier in Vlaanderen kennen (Martens, Eyskens & Co). De tweede een Serviër. Uitgerekend een Serviër stuurt men naar hier, iemand die deel uitmaakt van het volk dat verantwoordelijk is voor de recente bloedige oorlogen in Europa. Een van het ras van Mladic en Milosevic, die moorden op hun geweten hebben van Slovenië tot Macedonië. Iemand van een land dat zijn eigen huishouden niet gemaakt krijgt, wordt verondersteld te kunnen oordelen over een taalincident in het buitenland! Belachelijk die (slechte) Raad van Europa.
Confederaal België, de enige (voorlopige) oplossing
Als overtuigd Vlaams-nationalist wens ik ook niets beters dan een onafhankelijk Vlaanderen. Men moet echter realist blijven. In Vlaanderen zijn er niet alleen nationalisten. Anderzijds ziet men dat België van geen kanten werkt. Er gaat bijna geen dag voorbij of de tegenstellingen tussen Walen en Vlamingen worden dik in de verf gezet. Heeft het niets te maken met de economie, dan is het met de arbeid of - zoals nu pas weer - met het verkeer (kilometerrijden t.o.v. vignetten). Er is voor België maar één voorlopige oplossing en dat is confederaal worden. Op die manier kookt ieder zijn eigen potje en worden alleen de supranationale taken (buitenlandse zaken en leger bv) federaal beheerd. Zoals het nu al gebeurt in Zwitserland. Een bijkomend voordeel van een confederatie zou zijn, dat Brussel en Wallonië gescheiden blijven, zodat er niets in huis kan komen van een voor Brussel noodlottige Wallo-Brux gemeenschap. Misschien geraken we op die manier Brussel zelfs wel kwijt aan Europa. Als dat kan gebeuren met de nodige garanties voor de Nederlandstaligen, heb ik ook daar geen probleem mee. Ten slotte zou een confederaal België ook sneller aanvaard worden door de internationale gemeenschappen, zoals de E.U., de Raad van Europa en de Verenigde Naties. --- I.v.m. het idee van Geert Wilders om Nederland en Vlaanderen te herenigen, komt er feitelijk eenzelfde scenario in het zicht. Mocht België ook als confederatie niet werken, dan zit er niets anders op dan het definitief te splitsen. In dat geval dringt een confederatie, geen hereniging, met Nederland zich op. Vlamingen en Nederlanders zijn wel degelijk twee verschillende volkeren. Ik heb 27 jaar in Nederland gewerkt en kan er dus over meespreken. Samensmelten zit er (nog) niet in, een confederatie zou ook hier voor een (misschien voorlopige) oplossing zorgen.
Er is nog maar eens een groep opgericht ter verdediging van het dierbaar vaderland België. Deze keer gaat het om mensen die zich kunstenaar noemen. Enkele bekende namen zijn Willem "bange blanke man" Vermandere en Axel "Vive la France" Red. Ik vind er voorlopig Tom Barman niet in terug, maar dat kan nog komen. Misschien nog eens een paar concerten inrichten... De belgicisten hebben trouwens alle redenen om ongerust te worden. Door het nu bijna één jaar durende politiek gekrakeel, weet men zo stilaan overal, ook buiten onze landsgrenzen, dat het niet goed gaat met het Belgiekske. Zelfs Geert Wilders, van de Nederlandse partij voor de vrijheid, is er achter gekomen. Wilders zou Wilders niet zijn, als hij daar meteen geen initiatief over zou genomen hebben. Hij stelt dan ook klaar en duidelijk dat het niets meer wordt tussen Vlamingen en Walen en dat het hoog tijd wordt dat we naar een samengaan van Vlaanderen en Nederland afstevenen. Hij wil er in Nederland zelfs een referendum over laten houden. Meteen zijn op het initiatief van de man met het Mozartkapsel een heleboel reacties gekomen en dat zal nog wel even aanhouden. Wilders is niet alleen voor de Nederlanden één, hij is ook dé tegenstander van de radicale (en andere) moslims. Hij heeft daarenboven het geluk, dat hij in Nederland woont, waar men een stuk verdraagzamer is dan bij ons. Voor de meeste uitspraken die Wilders doet i.v.m. de islam, zou een Vlaamse politieker meteen gevraagd worden zijn onschendbaarheid op te geven. Wat voor ons, Vlamingen, momenteel belangrijk is, is dat het buitenland langzaam maar zeker begint te beseffen dat België aan het doodbloeden is. Vooral in Groot-Brittannië is men zich daarvan bewust. Nadat een tijd geleden "The Economist", een van de belangrijkste en invloedrijkste Europese weekbladen, al te kennen had gegeven dat men België beter zou opdoeken, is ook "The Daily Telegraph" het nu daarmee eens. Bruno Waterfield, hun reporter in Brussel, schrijft dat hij niet inziet, hoe de Belgische situatie kan blijven duren. "Bij de Britse media", schrijft hij, "begint meer en meer begrip te leven voor de Vlamingen die het land willen opsplitsen". Ook Fidelius Schmid, van het Duitse Financial Times Deutschland, schrijft te moeten toegeven, dat de splitsing van de kieskring B-H/V wel degelijk een ernstig probleem is. Kortom, de tijd dat wij, Vlamingen, door het buitenland meteen overladen werden van alle schulden t.o.v. de Belgische impasse, schijnt langzaam maar zeker tot het verleden te behoren. Het blijft dan ook plicht voor onze Vlaams-nationale partijen om ervoor te blijven zorgen dat de buitenlandse pers de nodige juiste informatie krijgt, informatie die men vruchteloos moet gaan zoeken in onze politiek-correcte media.
In Servië heeft de partij van Tadic, die vóór toetreding tot de E.U. zogezegd de parlementsverkiezingen gewonnen. Dat "zogezegd" is nl, dat de partij als grootste uit de stembusgang is gekomen, maar met 39% geen volstrekte meerderheid heeft. Het wordt nog erger, als men weet dat alle pro-Europese partijen niet aan die meerderheid geraken. In werkelijkheid betekent het, dat de nationalistische partijen samen wél aan die volstrekte meerderheid geraken. Die zijn dan wel verplicht de partij van ex-premier Milosevic erbij te nemen, maar het zou best kunnen dat ze dat nog doen ook. In dat geval staat Servië verder dan ooit bij een aansluiting bij de E.U. en zal het moeten hopen, dat grote broer Rusland het land onder zijn hoede zal nemen. Met de petroroebels die het land van Poetin en Co tegenwoordig binnenrijft, kan dat best gebeuren. Democratisch gezien zou het voor de Europese gedachte natuurlijk een nederlaag zijn, Servië er niet bij te hebben. In werkelijkheid maakt het allemaal echter niet zoveel uit. Europa begint hoe langer hoe meer een virtueel land te worden. Het wordt steeds groter, maar daarom niet beter. Het probleem met de toetredende landen is nl dat ze alles doen om Europa gunstig te stemmen. Eens ze lid zijn, hoeft het blijkbaar niet meer. Landen zoals Bulgarije en Roemenië blijken nu nog even corrupt te zijn als voorheen. In Roemenië is de hervormingsgezinde minister van justitie, Monica Macovei, zelfs de laan uitgestuurd. Cyprus is nog zo'n probleemgeval. Toen het Griekse gedeelte bij de E.U. mocht, hield die het Turkse gedeelte erbuiten. België moet trouwens ook niet te hard van de toren blazen. Normaal gesproken had ons land, evenals Italië, nooit bij Euroland mogen horen, wegens onze veel te grote nationale schuld. Negen jaar na Maastricht is onze schuld wel gezakt, maar nog altijd een van de hoogste van heel de E.U. Griekenland, dat in 2001 toetrad tot de Euro, blijkt toen zelfs vervalste budgetgegevens gebruikt te hebben... Europa zou er beter aan doen eens serieus werk te maken van de bestaande situatie, alvorens maar steeds groter, logger en inefficiënt te worden.
Kasterlee, de plaats waar ik sinds 1972 woon, is vorige week verkozen tot het mooiste dorp van de provincie Antwerpen. Leuk meegenomen, al blijft zo iets natuurlijk vrij relatief. Er zullen nog wel dorpen zijn die meer dan de moeite waard zijn. Denk maar aan mijn geboortedorp Kalmthout, met zijn internationaal bekende Kalmthoutse Heide en zijn dito Arboretum. De reden, waarom Kasterlee het geworden is, is vooral omdat er hier een organisatie achter steekt die het hele jaar door aan toeristische promotie doet. Kasterlee, het dorp van de pompoenpapeters, heeft elk najaar zijn pompoenendag. Daar wordt een heel jaar door naartoe geleefd met allerlei gebeurtenissen en feestjes. Hetzelfde met zijn kabouterdag, zijn natuurwandelpaden en zijn jeugdkampen. Kasterlee heeft honderden hectaren natuurgebied, meestal bossen, maar ook duinen en landelijk gebied. Er gaat bijna geen week voorbij, of er is wel iets te doen in Kasterlee. Daarbij komt nog, dat er geen echte industrie is, alleen een paar ambachtelijke zones en het dorp heel wat horecabedrijven kent, waarvan er enkele een stevige reputatie hebben opgebouwd (denk maar aan de Watermolen en de Residentie). In Groot-Kasterlee liggen dan nog de Hoge Rielen, waar jeugdbewegingen uit heel Vlaanderen op afkomen, én Bobbejaanland. --- Een oudere dorpsgenoot vertelde in het programma "Vlaanderen vakantieland", dat het in Kasterlee minder regent dan in de omliggende gemeenten. Dat lijkt raar, maar is waar. De reden hiervoor is waarschijnlijk, dat het dorp het hoogste punt is van de zogenoemde "Kempische heuvelrug" en er geen grote wateroppervlakten zijn. Het enige water van betekenis is de Kleine Nete, die dan nog op de grens van de gemeente ligt. Bij egale regen, maakt het geen verschil, maar onweders kiezen gewoonlijk voor Turnhout of Geel, waar wel veel water is. Water trekt klaarblijkelijk water aan. --- Kortom, het is goed wonen en vertoeven in "Kastel", zoals de plaatselijke bevolking het noemt.
Pierre Chevalier was van oorsprong een socialist, bracht het zelfs tot volksvertegenwoordiger én staatssecretaris voor de SP. In die functie moest hij echter ontslag nemen na een schandaal over gelden van klanten van zijn advocatenkantoor én voor extra aangerekende hotelkosten in Parijs. In 1992 stapte de man over naar de nieuwe partij van Verhofstadt, de VLD, en sindsdien kan hij zich blijkbaar heel wat meer permitteren. Ondanks het feit dat hij een tweede keer is moeten opstappen als staatssecretaris, deze keer wegens verdacht van omkoping, krijgt Chevalier van vriend Guy tot tweemaal toe een "speciale opdracht", eerst als contactpersoon met de EU, later als vertegenwoordiger van de eerste minister bij de OVSE. Als dat laatste mandaat afloopt, wordt hij speciaal gezant voor de VN. Om die laatste job naar behoren te kunnen vervullen, wordt Chevalier gevraagd zijn bestuursmandaat bij de Forrest groep op te zeggen. Die groep houdt zich nl bezig met businesses in "onze" Kongo en doet dat niet altijd op wat we maar de "klassieke manier" zullen noemen. België is nl tijdelijk lid geworden van de U.N.-veiligheidsraad en wil daarvan gebruik maken om bepaalde wanpraktijken in de Kongolese mijnbouw aan de kaak te stellen. Chevalier neemt dus ontslag bij Forrest, maar blijkt later toch weer opnieuw in de raad van bestuur van die firma te zitten, ditmaal onder de naam Bvba Pierre Chevalier, alsof dat een verschil zou maken. Het blijft een raadsel, waarom Verhofstadt zijn hand boven die familie Chevalier is blijven houden. Het gaat trouwens niet alleen om Pierre. Ook diens broer Miguel mocht vier jaar woordvoerder zijn van Verhofstadt en daarna nog eens vier jaar in de senaat zetelen. Al bij al geen slechte zaak voor ex-socialisten. Ondertussen zit De Gucht met een groot imago probleem. Hij, die anderen over de hele wereld de les gaat lezen, blijkt zelf te werken met loense personen. Nog maar pas terug van Kongo, waar hij Kabila en zijn entourage is gaan schofferen, ligt hij nu ook overhoop met Servië. Daar houdt men dit weekeinde verkiezingen, die wel eens belangrijk zouden kunnen zijn voor de eventuele latere toetreding van dat land tot de E.U. De Gucht is nog maar eens "zijn" waarheid gaan vertellen, deze keer over Kosovo. Niet dat De Gucht ongelijk heeft. Het probleem met de man is dat hij, als hoofd van de diplomatie, zich zelf niet diplomatisch schijnt te kunnen uitdrukken. Met de zaak Chevalier is hij nu wel op verdedigen aangewezen en is het afwachten hoe "arrogante man" (dixit Kabila) er deze keer uitkomt.
