Het is dan toch gelukt: de Kamercommissie stemde gisteren de splitsing van het kiesarrondissement Brussel-Halle/Vilvoorde. Raar genoeg, was er geen implosie van het Belgische staatsbestel, zoals enkele ongeluksprofeten al een tijdje voorspelden. In de plaats daarvan komen ze ons nu zeggen, dat het nog járen kan duren vooraleer B-H/V echt zal gesplitst zijn. Dit is het gevolg van alle mogelijke grendels, toeters, alarmbellen en evenwichten waaraan dit kunstmatige land rijk is en die er mede voor gezorgd hebben dat het nu een op definitieve crash afstevent. Als Walen en belgicisten immers over alles en nog wat zullen blijven dwarsliggen, dan wordt dit land gewoon onbestuurbaar en dat is juist het tegenovergestelde van waarvan ze steeds de mond vol hebben. Voor Vlaanderen zijn er voorlopig alleen maar pluspunten: 1. Het feodale Brussel wordt niet uitgebreid. 2. Er komen in Vlaanderen geen extra faciliteiten voor Franstaligen. 3. Normaal gesproken zullen de opstandige burgemeesters uit de faciliteitengemeenten niet benoemd worden. 4. Het cordon werd op een cruciaal moment doorbroken en het Vlaamse Front hield stand. Zoals te verwachten, stemde het groene lid niet mee, maar dat is verwaarloosbaar. In 2009 sturen we Groen! weer naar af. 5. Er werd geen prijs betaald voor de uitvoering van een reeds 30 jaar geleden gestemde wet. The best things in live are free! --- Tenslotte een paar opmerkingen over reacties van de gebruikelijke nestvervuilers: - Dave Sinardet, B-Plus, ziet twee democratieën: een eenzijdige versie (type Duitsland en Frankrijk), waar 51% de meerderheid heeft én een "consensusdemocratie" zoals de onze. Hij beweert dat die ook bestaat in Zwitserland, maar vergeet erbij te zeggen, dat men daar referenda kan houden over alles en nog wat. Mocht de Duitstalige meerderheid daar zo geschoffeerd worden zoals de Vlamingen in België, dan organiseert men er een referendum en wordt de zaak weer rechtgezet. Dat is bij ons (nog) niet mogelijk. - Professor Van Orshoven (KU Leuven) zegt, dat de Franstaligen de uitvoering van de splitsing nog tot in der eeuwigheid kunnen laten uitstellen. De geleerde man vergeet daarbij wel, dat er ondertussen geen nieuwe verkiezingen kunnen gehouden worden. Als de Franstaligen ondertussen de zaak zouden blijven boycotten, dan houdt België op te bestaan. - Freddy Thielemans, PS-burgemeester van Brussel en chouchou van de moslims, zegt eraan te denken niet meer in Vlaanderen op vakantie te gaan. Van een ramp gesproken; als we die maar te boven komen! Kortom, D-Day dag één heeft Vlaanderen zijn eerste stap gezet naar minstens een confederaal België en misschien wel naar zijn onafhankelijkheid. Vooraleer het zover is zal er nog heel wat gebeuren in dit absurde land, waar iedereen volgens de Grondwet gelijk is, maar waar sommigen nóg gelijker blijken te zijn als ze maar Franstalig zijn en in Vlaanderen wonen!
Vandaag, 7 november zou het dus moeten gebeuren. Behoudens grote verrassingen, komt er geen vergelijk tussen de oranje-blauwe onderhandelaars en wordt, als de Vlaamse partijen woord houden, de splitsing van Brussel-Halle/Vilvoorde deze namiddag in de commissie Binnenlandse Zaken goedgekeurd, Vlaamse meerderheid tegen francofone minderheid. Het zou een historische dag kunnen worden, want voor één keer zullen alle Vlaamse partijen dan een front hebben gevormd en dit front in stand hebben gehouden. Het valt nog te bezien of Groen! eraan meedoet, maar dat is in dit geval onbelangrijk. Áls Groen! weer tegen Vlaanderen zou stemmen, dan wordt het trouwens hoog tijd dat we, tegen de verkiezingen van 2009, rond die partij een Vlaams cordon optrekken. Rond B-H/V draait alles om het territorialiteitsprincipe, iets wat de regel is in alle federale staten, overal ter wereld. Nergens anders belet een regio een andere te werken en zich te ontwikkelen. Nergens anders eist een armere regio het grondgebied op van een rijkere. Nergens anders eist een regio dat een andere haar taal zou gebruiken. Het is hoog tijd, dat we aan deze nieuwe vorm van kolonisatie en taalimperialisme een einde stellen en daarvoor krijgt Vlaanderen vandaag de kans. --- Er blijven natuurlijk nog enkele alternatieven, maar daarop lopen we best niet vooruit. First things first. In de 150 dagen onderhandelen hebben we alvast de betekenis geleerd van een spooknota, een schootnota, een dode papegaai, onverwijld, gratuit en wat men met een lepel(tje) suiker in de politiek kan bereiken. Het politieke jargon, ook wel eens "wetstraatees" genoemd, is er in elk geval weer wat rijker op geworden.
In aanloop naar 7 november is er nog maar eens een enquête gehouden in de faciliteitengemeenten rond Brussel. Daaruit zou blijken, dat - op Wemmel na - er in al die gemeenten een meerderheid vóór de aansluiting met Brussel is. Dat wordt dan op de VRT verteld zonder ook maar enige duiding, iets waarin ze anders zo straf zijn op de rooie staatszender. Als wij, Vlamingen, in dit land iets van de Belgische Grondwet gewijzigd willen zien, dan moet daarvoor een tweederde meerderheid zijn, plús een gewone meerderheid in elke taalgroep. Als francofonen iets veranderd willen zien, dan schermen ze met de "democratische meerderheid" en dat is dan 50+1%. Zo iets is natuurlijk schijnheiligheid in het kwadraat. Als die gemeenten rond Brussel een referendum zouden mogen houden, iets wat - voor zover ik het weet - wettelijk niet mogelijk is, dan geldt voor hen hetzelfde wat voor het hele Belgische territorium geldt, nl dat ook in die gemeenten er een tweederde meerderheid moet zijn plús een normale meerderheid in beide taalgroepen. Dát is pas democratie, zij het dan op zijn Belgisch. Want voor de Belgische Grondwet zijn alle Belgen gelijk voor de wet. --- Voor het splitsen van het kies- en gerechtelijk arrondissement Brussel-Halle/Vilvoorde is maar een normale meerderheid nodig, omdat het hier gaat om de toepassing van een wet die reeds dertig (30!) jaar bestaat en om een arrest van de Raad van State van 2003, toen Verhofstadt ging knoeien aan de kiesarrondissementen om zijn eigen persoontje en dat van zijn collaborateurs wat meer in het zonlicht te zetten. Als Leterme er vandaag en/of morgenvoormiddag niet in slaagt tot een akkoord te komen met zijn arrogante francofone tegenspelers, dan moét B-H/V morgennamiddag gesplitst worden in de Kamercommissie van Binnenlandse Zaken, Vlaamse meerderheid tegen francofone minderheid. Dat België dan op apegapen zal liggen, tant pis! Daarmee zullen de zgz democratische partijen het programma van de partij die nooit heeft mogen meespelen, bijna verwezenlijkt hebben!
In de Zeve(re)nde Dag is SP.a-minister Vandenbroucke bijzonder hard uitgevaren tegen schietschijf De Wever. Er zijn nogal wat redenen te vinden om zo'n scherpe, persoonlijke aanval uit te voeren. De belangrijkste zal wel zijn dat Brouckie zijn steentje zal hebben moeten bijdragen in het kelderen van de oranje-blauwe regeringsonderhandelingen die deze week waarschijnlijk schipbreuk lijden. Dat mag hij als lid van de (voorlopige?) oppositie altijd doen. De manier waarop en het feit dat hij dit toch doet in functie van minister van de Vlaamse regering, doet toch heel wat wenkbrauwen fronsen. Dat hij er tenslotte de zaak Van Temsche bij haalde, is zonder meer gemeen. Het is niet omdat Verhofstadt dat indertijd ook gedaan heeft, dat men zoiets moet herhalen. Brouckie sleurde er ook Janssens' excuses bij. Wat die excuses betreft, was er trouwens vorige week nog een opmerkelijke reactie van Jean-Marie Dedecker. "Deckerke" zei daarin o.m., dat het excuses waren van mensen die zelf niet verantwoordelijk zijn, in naam van mensen die er niet meer zijn, voor mensen die er ook niet meer zijn. Hij voegde er nog aan toe, dat nakomelingen verantwoordelijk zijn voor de wereld van vandaag en morgen, niet voor die van gisteren. Beter had ik het niet kunnen zeggen, al had ik ook aangegeven dat men situaties van toen niet kan beoordelen met wat men nu weet. Het is hetzelfde verhaal van de Duitser, die na de oorlog zei "Wir haben es nicht gewußt". Dat klopte meestal ook, want in die tijd was er geen TV, en radio en TV waren in handen van het regime. Wie er niet rechtstreeks bij betrokken was, wist het inderdaad niet. Met wat men nu weet is het gemakkelijk zich daarover vrolijk te maken. Om nog even op "Brouckie" terug te komen: op één punt heeft hij gedeeltelijk gelijk. Er kan inderdaad geen echte staatshervorming komen zonder de socialisten, maar dan zonder de Waalse socialisten. Met PS en MR aan Waalse kant en Open VLD en het Vlaams kartel aan de andere kant, heeft men wat overschiet van Brouckie's partij niet nodig. Haal de PS erbij, laat het CDH vallen en benoem Reynders tot premier. Op die manier kan er een echte staatshervorming komen. De SP.a moest 300 man afdanken, bij de PS dreigt een veelvoud op straat te moeten worden gezet. De PS, die leeft van het cliëntelisme, zal veel meer toegeven dan de muggenzifters van madame Milfoisnon. Dat noemt men in het Duits "Realpolitik". Bij de CD&V moet men dat nog ontdekken.
Elf elf elf, goed voor een ander, beter voor zichzelf
Dat het zwarte continent één grote puinhoop is en blijft, is een open deur intrappen. Europa heeft daar twee fouten gemaakt: het was er beter weggebleven en toen het er toch was, was het er zo niet mogen opstappen. Hoe slecht de koloniale tijd toen ook zou kunnen geweest zijn, wat ervoor in de plaats gekomen is, is nog veel slechter. Van de bestaande infrastructuur is zo goed als niets over gebleven. Uit een recent rapport is nog gebleken dat er de laatste vijftien jaar evenveel geld is uitgegeven aan wapens als aan ontwikkelingshulp. Elkaar uitmoorden en alles kapot maken lijkt in zwart Afrika zowat de normale situatie te zijn geworden. Gisteren was het in West-Afrika, nu is het in Darfour, oostelijk Kongo en Somalië. Buiten het feit dat de koloniale machten zich uit Afrika hebben teruggetrokken (België deed dat in de recordtijd van zes maanden!), zijn ook de grenzen van de oude koloniale machten bewaard gebleven. Dat maakt dat zowat heel zwart Afrika bestaat uit kunstmatige landen, zeg maar België's in 't groot, in 't zwart en in de illegaliteit. Om toch een beetje de miserie van de plaatselijke bevolkingen te lenigen zijn er tegenwoordige ontelbare zgn ngo's (niet gouvernementele organisaties). In tegenstelling tot de vroegere missionarissen die zich letterlijk opofferden voor hun missies (en dat dikwijls met de dood hebben betaald), werken in die ngo's allemaal mensen die moeten betaald worden, wier bankrekening in Europa elke maand wordt bijgevuld en wier onkosten betaald dienen te worden. Dat er tenslotte van het geld dat 11.11.11 en Co hier ophalen, er nog weinig ter plaatse komt bij de hulpbehoevende mensen, is al langer een publiek geheim. Aan dat geheim lijkt nu een einde te komen. Een zekere Thierry Debels (rijmt met "rebels") heeft een boek geschreven over de volgens hem inefficiënte en frauduleuze ngo-wereld. Zijn verhaal is in hoofdzaak gebaseerd op de Vlaamse ngo Vredeseilanden, een organisatie die als een van de betere werd beschouwd. Volgens Debels blijft er van elke honderd euro in de collectebus slechts één (1!) over voor de mensen uit het zuiden. Dat is nog veel erger dan eerst werd vermoed. Zijn boek verschijnt woensdag bij Borgerhoff en Lamberigts. En er is nog meer. 11.11.11 heeft niemand minder dan Jos Geysels binnengehaald, de vroegere secretaris van Agalev en de uitvinder van het cordon sanitair. Ik kan moeilijk aannemen dat men bij 11.11.11 niet wist wie Geysels was. In dat geval is zijn benoeming in de top van de organisatie ronduit een kaakslag voor alle overtuigde Vlamingen en doen die laatsten er goed aan geen cent meer te geven aan 11.11.11. Let wel op, beste mensen: blijf geven voor de derde wereld (en ook voor de eigen, vierde wereld), maar niet meer via 11.11.11. Organisaties die ons uitdagen verdienen onze centen niet.
Terwijl de meeste regeringsonderhandelaars tijdens het Allerheiligenweekeinde vakantie hebben genomen, moet formateur Leterme blijven werken. Opdracht: tegen uiterlijk woensdagmorgen een (akkoord voor een) oplossing van de nog hangende probleempjes: staatshervorming, begroting en Brussel-Halle/Vilvoorde. Eigenlijk een soort strafwerk, nadat bleek, dat hij zijn huiswerk niet goed gedaan heeft. Hij had nog gehoopt op de vooravond van 1 november een akkoord te hebben over de sociaal-economische problematiek, maar ook dat werd hem niet gegund. Madame Milfoisnon had die in eerste instantie wel goedgekeurd maar was er daarna - zoals ze al de hele tijd doet - mee naar haar achterban getrokken en die mierenneukers hadden hier en daar toch weer enkele punten en komma's gevonden die niet op hun plaats stonden, volgens hen althans. Op te merken valt dat in dat kringetje muggenzifters, dat madame Non omringt, ook een zekere heer Josly Piette zit, in een vroeger leven nog (kortstondig) (Franstalig) algemeen secretaris van het ACV/CSC. Vandaar... Leterme kwam donderdag op de TV-journaals tekst en uitleg geven, waarbij op de VRT Wim Devilder verwees naar dé oppositie. Hij liet dan een kort filmpje zien met een uitleg van Caroline Gennez op haar zondags (ttz voor een keer wat fatsoenlijk gekleed), waarop Leterme gemakkelijk kon antwoorden ("Die partij heeft 18 jaar de tijd gehad om e.e.a. recht te zetten; ze moet daar nu niet mee afkomen"). Wat Vlaams Belang, LDD en Groen! te zeggen hadden, daar hadden we het raden naar. Misschien is dat voor VRT-Wimpie geen oppositie? Het is nu aftellen naar 7 november, dag waarop CD&V/N-VA én Open VLD kleur moeten bekennen als hun eigen ultimata zullen aflopen. Om nog niet te spreken van Pieter De Crem, die van een Pieter De Rem een Pieter De Stem zal moeten maken. In het eerste geval zal hij zich onsterfelijke belachelijk maken t.o.v. Vlaanderen, in het tweede t.o.v. België. Aan hem de keuze!
Van het linkse Spirit-zootje is na de verkiezingen niet veel meer overgebleven. Alleen voorzitter Lambert kon zijn zitje behouden en dan nog in de Senaat, waar men zo goed als waardeloos is om in de nationale politieke mee te kunnen spelen. Op de koop toe moest hij zijn voorzittersplaatsje ook nog afstaan (aan ex-VRT-er Geysen). Toch denkt de man nog nuttig te zijn voor het linkse gedachtengoed, want hij heeft zopas ermee voor gezorgd, dat de klacht om het Vlaams Belang op zwart zaad te zetten opnieuw wordt ingediend. Wat een prestatie! Hopelijk wordt heel Spirit, met zijn centenuitdelende cultuurminister op kop, in 2009 finaal uit de Vlaamse politiek gekegeld. Nestvervuilers verdienen geen beter lot. Een andere van diezelfde categorie is Marc Spruyt. Voor wie hem niet zou kennen: de man die Blokwatch opstartte en verscheidene boeken tegen het Vlaams Blok/Belang schreef. Wat dat laatste betreft, staat hij trouwens niet alleen, denk maar aan advocaat Vander Velpen (van het proces Van Temsche). Marc Spruyt heeft nu laten weten dat hij stopt met Blokwatch. Volgens hem is het niet meer nodig omdat de rol van het Vlaams Belang zou uitgespeeld zijn. Zou het? De echte reden waarom Spruyt stopt is, dat hij een voltijdse kaderfunctie gekregen heeft bij het unitaire ABVV, waarschijnlijk als dank voor zijn anti-Vlaamse acties. Wat de rol van het VB betreft, zou ik niet te vroeg roepen. Als Leterme I er niet komt (en dat wordt met de dag waarschijnlijker), dan zullen heel wat supporters van de West-Vlaamse geitenboer ongetwijfeld de rangen van het VB (weer) komen vervoegen. Het ABVV heeft het trouwens op dit ogenblik te druk met de voorbereiding op de syndicale verkiezingen van volgend jaar. Het feit dat de socialistische partijen in de oppositie dreigen te geraken, is voor de vakbond een ideale aanleiding om acties te voeren en dat zullen we geweten hebben. De prikacties bij de spoorwagen zijn waarschijnlijk nog maar een voorsmaakje van wat ons deze winter te wachten staat.
De oranje-blauwe zwoegers nemen vier dagen vakantie. Na 143 dagen bijna vruchteloos palaveren zal een pauze inderdaad welkom zijn. Die vakantie verdienen ze echter alleen in verhouding tot die geleverde dagen, niet tot het geleverde werk. Tot nu toe zijn er feitelijk maar twee hoofdstukken afgesloten waarover een min of meer algemene consensus was: justitie en migratie/inburgering. Alle andere besproken thema's zijn onafgewerkt. Erger nog, aan de heikelste punten: begroting, staatshervorming en Brussel-Halle/Vilvoorde is men niet eens begonnen. Dat zou dan allemaal moeten gebeuren op 5 en 6 november, want de dag daarop, op 7 november, zou er een beslissing moeten vallen in de kamercommissie Binnenlandse Zaken. Dat is althans de afspraak tussen de Vlaamse onderhandelaars, die daarvoor een ultimatum hebben gesteld. Zal dat ook zo gebeuren? Ik heb er mijn grootste twijfels over. Om te beginnen is er nu al vooropgesteld dat men nu tegen 15 november, de dag van de dynastie (maar wat heeft dat ermee te maken?) een akkoord zou moeten hebben. Ten tweede heeft De (C)rem, weer hij, een ontmoeting met de burgemeesters van gediscrimineerd Brabant, die voorzien was voor begin deze week, afgeblazen. Hij gaat ze nu "informeel" ontmoeten begin volgende week, waarschijnlijk om hen te zeggen dat hij de pogingen van mister 800.000 nu in extremis niet kan boycotten en hij, met de klassieke "dood in het hart", weer eens een stemming zal moeten uitstellen. Als dat zal gebeuren, verspeelt De (C)rem wel zijn laatste restje geloofwaardigheid. --- Tenslotte nog dit (t.a.v. van de verdedigers van de Belgische solidariteit): Op 21 mei ll brandde in Oostmalle de koekjesfabriek Continental Bakeries af. De fabriek zal niet worden heropgebouwd. Het bedrijf verhuist naar Gellingen (Ghislenghien voor de VRT-kijkers) in Waals Brabant, waar het drie millioen euro subsidies krijgt van de Waalse deelregering. Het personeel in Oostmalle kan kiezen: in Gellingen gaan werken, of in een andere fabriek van dezelfde maatschappij in Nederland of Duitsland. Het alternatief is ontslag. Met de subsidies van de Waalse regering kunnen de ontslagen Vlaamse arbeiders en bedienden vergoed worden en houdt het bedrijf waarschijnlijk zelfs nog een flinke cent over. De site in Oostmalle wordt verkocht en zal nog eens flink wat geld opbrengen dat elders geïnvesteerd zal worden. Een typisch voorbeeld van Belgische solidariteit, altijd in één en dezelfde richting.
Het was te verwachten: heel het correct politieke wereldje was te klein na de uitspraken van Bart De Wever. Die kon tenslotte niets anders dan (nog maar eens) openlijk mea culpa te slaan en met een paar ezelsoren in de hoek te gaan staan. Toch blijf ik erbij dat hij voor een groot stuk gelijk had, maar ik ben dan ook niet politiek correct. Ik ben trouwens de enige niet, want bij een eerste bevraging bij De Standaard-on-line bleek 61% het met Bart eens te zijn. De geschiedenis moet bekeken worden door de eigentijdse bril en niet door die van nu over situaties van toen. Nu we allemaal weten hoe het er aan toegegaan is en hoe het is afgelopen, is het gemakkelijk de geleerde professor uit te hangen. Ondertussen krijgt de N-VA de wind van voor. De belgicisten hopen al langer dat de rechtse vleugel van het Vlaamse kartel eraf wordt geknipt en elke gelegenheid om daartegen te ageren is mooi meegenomen, ook de steeds wederkerende impulsiviteiten van De Wever. In De Standaard werd de hoofdvogel trouwens afgeschoten door een zekere Anja Otte, journaliste naar het schijnt, die hoopte dat CD&V-er Vandeurzen géén ministerpost zou aanvaarden in een mogelijke volgende oranje-blauwe regering, waardoor N-VA een zesde zetel zou krijgen (en "incontournable" zou worden). Op die manier blijft er een theoretische mogelijkheid om zonder N-VA te regeren. Het simpele wicht staat er blijkbaar niet bij stil dat zo'n regering dan een meerderheid zou hebben van één zetel, waarbij de taalracisten van het FDF, met hun twee zeteltjes, op de wip zouden komen te zitten en een nieuwe regering ge gevangene zou worden van die Vlamingenhaters. Groot licht, die Anja Otte! De Volksunie is ten onder gegaan door mee te willen regeren. Erfgenaam N-VA riskeert hetzelfde lot te zullen ondergaan nog vóór ze de kans krijgt mee te doen. --- De Volksunie kwam trouwens deze week ook nog in het nieuws door het artikel over Schiltz, waaruit bleek dat die dokter grijzenbaard op het einde van zijn leven toch nog getracht heeft de brokken te lijmen van de schade die hij grotendeels zelf veroorzaakt had. Betekenisvol én positief voor Schiltz (als het goed is moet men het ook zeggen) is wel dat het heer Hugo was die dikke Lambert in 2005 bevolen had de paarse regeling voor Brussel-Halle/Vilvoorde af te schieten. Dit werd bevestigd door advocaat Paul Doevenspeck, ex-zakenpartner van Schiltz en de man op wiens bureau de gesprekken tussen Schiltz en Annemans plaats vonden. De laatste spiritistische mohikaan in het parlement kan zelfs die pluim niet op zijn scalp steken!
VTM kleurt je dag en Bart De Wever kleurt de politiek. Na zijn "lepel suiker", had Bart als enige de moed om te reageren op de excuses die burgemeester Janssens van Antwerpen het Forum van Joodse organisaties aanbood. De Wever zei o.m. dat Janssens rijkelijk laat met die excuses voor de collaboratie van het Antwerpse gemeentebestuur en politie tijdens de Duitse bezetting afkwam, meer dan 60 jaar na de feiten en dat hij veel meer respect kan tonen voor Willy Brandt, die dat reeds deed in 1970, toen de meeste overlevenden van de holocaust nog leefden. Tot zover had Bartje gelijk. Hij zei niét dat er niets gebeurd was, alleen dat alles moet bekeken worden door de eigentijdse bril van toen en niet door die van nu over situaties van toen. De klassieke fout in de hedendaagse geschiedschrijving en Bart kan het weten: hij is historicus. Waar Bart wél in de fout ging was, toen hij stelde dat Janssens daar nu mee af kwam om het Vlaams Belang te schaden. Wat heeft die partij met de Nazi's te maken? Nazi staat voor NAZIonal Socialismus en was dus de naam van een linkse partij. Doordat die rechts van de communisten stond, wordt ze gemakshalve door onze correcte media rechts genoemd. Karel Dillen, de stichter van het Vlaams Blok, is nooit beschuldigd, laat staan vervolgd geweest voor collaboratie. De mensen in de huidige leiding van het Vlaams Belang zijn allen na de oorlog geboren. Het VB wordt door onze media voorgesteld als een "extreem"-rechtse partij. Rechts in elk geval, duidelijk rechts zou ik zeggen. Niet extreem. Het VB loopt op eieren om toch maar niets fout te doen. Als men ziet wat de nationalisten van Blocher, die in Zwitserland mee aan de macht zijn (daar is geen cordon!) zich daar allemaal kunnen veroorloven, dan is het VB een partij van brave mensen. In het geval van de Jodenproblematiek staat het VB zelfs aan de kant van de Joden, tegen de moslims die door de partij als de nieuwe vijanden worden beschouwd. --- Tenslotte nog dit. Het triumviraat Somers, De Gucht, Dewael dacht ook te moeten reageren op De Wever's uitspraken. Laat dat net gebeuren nu Bart oorlogsburgemeester Delwaide verdedigt, de vader van de vroegere havenschepen en VLD-er a.u.b. Gaan die liberalen het nooit afleren zichzelf in de voeten te schieten?
De VRT zond zondagavond op Canvas een eigen (goedkoop) programma uit over Wallonië. Ze hadden een reportageploeg uitgestuurd die in de verschillende Waalse provinciehoofdsteden lukraak enkele Walen gingen interviewen. De enige politicus die aan het woord kwam, en eigenlijk nog vrij consequent overkwam ("als het zover is, zullen we de broeksriem moeten aanhalen"), was Jean-Claude Van Cauwenberghe, ex-minister president, ex-burgemeester van Charleroi en dus op een zijspoor geraakt. Voor de rest was het bijna overal hetzelfde liedje. De Waal in de straat begint te beseffen, dat het menens wordt en dat het voor hem slecht gaat aflopen. Er zelf iets aan doen, is echter teveel gevraagd. "België", lees "Vlaanderen", moet voor hem blijven zorgen. In Luik werd alleen een popgroep aangesproken en ging men kijken in een café dansant, relict uit de negentiende eeuw. Dat is voor de VRT Wallonië. Als enig positieve voor het francofone landsgedeelte, werd een vergadering van een selecte club zakenmensen getoond en een IT-bedrijf in Louvain-la-Neuve. Er werd daarbij ook verteld dat het in Henegouwen een stuk beter aan het gaan is, zowat het tegenovergestelde van wat verteld werd in de vacature-reportage die de vergelijking Henegouwen-Ierland maakte (in 15 jaar zakte in Ierland de werkloosheid van 15 naar 5,7%, in Henegouwen bleef die in dezelfde periode gelijk op 24%!). De enige regio die daadwerkelijk werkt in Wallonië is Waals-Brabant en dat is het gevolg van 150 jaar samengaan met Vlaams-Brabant, waardoor er daar een andere mentaliteit is en men ook mee profiteert van de nabijheid van Brussel en de Noordrand. --- Het politieke spel, dat de francofonen de dag van vandaag spelen, is zuiver blufpoker. Dit is mede het gevolg van een echt hatelijke anti-Vlaamse berichtgeving in de eigen pers, de Libre Belgique en La Dernière Heure op kop. Ook de Franstalige weekbladen blijven daarin niet achter. Twee weken geleden plaatste Le Vif, de Waalse tegenhanger van Knack, een Vlaamse leeuw op haar voorpagina met daaronder: "de 10 leugens van Vlaanderen". Vorige week stond er in dat blad een artikelenreeks met als titel: "De beerputten van Vlaanderen"", waarin onder meer de affaire Superclub en de recente fraude in Mechelen uit de doeken werd gedaan. Vlaanderen is inderdaad ook niet immuun tegen malversaties, denk maar aan de recente kabinetsperikelen in de Vlaamse regering. Deze feiten verhinderen echter niet dat wij elk jaar toch zo'n twaalf miljard euro van onze eigen welvaart afstaan aan de morsige broertjes uit het zuiden, die daarvoor nog het eerste dankwoord moeten uitspreken. Eens zien hoe ze op 7 november gaan reageren, als het Vlaamse kartel én de Open VLD in de kamercommissie van Binnenlandse Zaken tenminste voor éénmaal woord zullen houden...
De voorbije week werd Pierre Stukken begraven. De man was 63 jaar en overleed aan kanker, mede als gevolg van een verblijf van 27 maanden in een Marokkaanse gevangenis. Hij had in dat land een gevangenisstraf van 5 jaar gekregen, toen hij er in 1996 "gepakt" werd met drugs in de autobus waarmee hij Marokkanen naar huis had gebracht. De man was onschuldig, want het was de eigenaar van de bus die de hele drugsaffaire geregeld had buiten zijn weten om. Dat hij vervroegd vrijkwam, had te maken met zijn gezondheid - hij deed er een soort TBC op - en de actie van een journalist van De Morgen (als het goed is, zeggen we het ook). Op de Belgische diplomatie moest Stukken niet rekenen. Pierre Stukken werd wereldberoemd in Vlaanderen, toen regisseur Frank Van Mechelen van zijn wedervaren in Marokko de film "De Hel van Tanger" maakte. Hierdoor werd menig Vlaming geconfronteerd met de onmenselijke toestanden in de Marokkaanse gevangenissen. Als men dat vergelijkt met welk regime Marokkaanse gevangenen in ons land te maken krijgen, lijkt het wel alsof die hier een luxe behandeling ondergaan. Ondertussen is er wel (mede door de zaak Stukken) een akkoord gekomen tussen België en Marokko, waardoor het mogelijk wordt Marokkaanse gevangenen, die in België definitief veroordeeld zijn, naar een Marokkaanse gevangenis over te brengen. Dat is de theorie. In de praktijk gebeurt dat nauwelijks, ondanks het feit dat Marokkanen hier de meerderheid van de allochtone gevangenen uitmaken (een paar duizend!). Stukken heeft na zijn vrijlating niet meer kunnen werken. Eén keer per jaar reisde hij naar Lourdes, waar hij God en Maria ging bedanken dat hij uit die Marokkaanse hel was geraakt. --- Op 62-jarige leeftijd overleed in Brussel Rudy Bogaerts, de voormalige privé-leraar van prins Laurent (hij zorgde ervoor dat die zijn diploma van middelbaar onderwijs haalde). Bogaerts heeft daar een boek over geschreven, grotendeels uit wrevel, omdat het Hof hem, in zuiver Kremlin stijl, uit Laurent's biografie had laten schrappen. Uittreksels van zijn boek werden al gepubliceerd en waren weinig flatterend voor de Coburgers, zeker na de reeds eerdere revelaties van kolonel Vaessen. Of het boek er nu zal komen, is nog de vraag. Wie weet kunnen de koninklijke relaties daar nog een stokje voor steken... Rudy Bogaerts deed nog meer. Hij was ook de uitgever, bezieler en voornaamste reporter van het Franstalige satirische weekblad Père Ubu. Daarin hekelde hij politici en andere machthebbers en was hij niet bang om regelmatig xenofobe en anti-homo artikels te publiceren. Regelmatig werd hij daarvoor aangeklaagd (o.m. door Laurette Onkelinx en haar man, advocaat Marc Uyttendaele), maar nooit veroordeeld. Dat hij tegen dergelijke figuren rechtszaken won, pleitte voor zijn intelligentie. Zowel door het Hof als in de Belgische politiek zal er dan ook een zucht van verluchting gegaan zijn toen men hoorde, dat Bogaerts er niet meer bij is (hij stierf aan de gevolgen van een beroerte). De vraag is maar, of het weekblad nog zal blijven bestaan. Het doet denken aan de dood van Bruno Dewinter, de stichter van het Pallieterke. Die werd meteen vervangen door Jan Nuyts (en Jan Merckx). Of dat met Père Ubu ook zo zal verlopen, is nog zeer de vraag.
In Sint-Joost-ten-Node (ze zouden dat beter "Sint-Joost-in Nood" noemen) hebben ze zowaar een schepen voor "Sociale Cohesie". Voor zover we dat hebben kunnen constateren, heeft die hoofdzakelijk tot taak de multiculturele wantoestanden in de Brusselse voorstad goed te praten. De functie in kwestie wordt waargenomen door Béatrice Meulemans (rijmt op "Fientje Beulemans"!), die zegt dat de smeltkroes in haar gemeente een "rijkdom" is, die - geeft ze toe - ook een keerzijde heeft. Er wonen in Sint Joost zo'n 153 verschillende nationaliteiten. Het kunnen er ook meer zijn... Al bij al blijft Beulemans, pardon Meulemans, nog eerlijk. Dat kan men niet zeggen van enkele allochtone politici, die de rellen meteen al dachten goed te praten door te wijzen op de achterstand van de "jongeren", hun werkloosheid en hun armoede. Als die Turkse amokmakers in de huidige economische situatie geen werk vinden (er zijn nooit zo weinig werklozen geweest in dit land), dan komt dat grotendeels omdat ze onder elkaar Turks praten, thuis Turks praten en alleen naar de Turkse TV kijken, via de satellietschotels. Als gevolg daarvan beheersen ze onze talen niet en komen ze ook weinig of niet aan de bak. Integratie is anders. --- Ondertussen is er weer een geval geweest van een moslim fundamentalist die weigerde zijn vrouw, die moest bevallen via de keizersnee te laten behandelen door een mannelijke arts, de enige die op dat ogenblik (nood)dienst had. Wat komen zo'n mensen feitelijk hier doen? Gelukkig heeft de arts in kwestie, een anesthesist, deze keer klacht neergelegd tegen de bruut, wegens het weigeren van hulp aan een mens in nood. Hopelijk komt daarover een vaste regel. In dat geval kunnen dergelijke achterlijken hun vrouw best naar het land van herkomst sturen tegen dat ze moeten bevallen. Mocht het mensje het daar niet halen, kan ze er meteen begraven worden en hoeft ze daarna niet extra te worden overgevlogen. --- Redouan S. , de schurk die Guido De Moor dood schopte tijdens het beruchte "busincident" op bus 23 in Antwerpen, is wel degelijk een racistische moordenaar. Eerder was hij ook al naar de rellen geweest in de Parijse voorsteden om er met molotovcocktails te gaan gooien. Is dat niets voor Jef Vermassen, of vindt die ook dat racisme alleen bestaat als een misdaad gepleegd wordt door iemand van een meerderheid?
De Raad van State bezorgde gisteren zijn advies over de amendementen van de Franstaligen i.v.m. de splitsing van B-H/V. Kamervoorzitter Herman Van Rompuy, aan wie het advies gestuurd was, verklaarde zich die dag afwezig, zodat hij pas vandaag officieel kennis zal nemen van het advies. Ik vraag me trouwens af, waarom er nog een advies nodig was over een probleem waarover reeds een arrest was van dezelfde Raad van State. Het komt over mij alsof het advies belangrijker was dan het arrest zelf. De echte reden van al dit getalm heeft natuurlijk te maken met de onderhandelingen voor de nieuwe federale regering, waarvan zowat iedereen overtuigd is dat die er meer dan waarschijnlijk niet zal komen, tenzij in een fel verwaterde versie. De communautaire problemen, waarvan men nu al weet dat ze niet opgelost zullen worden, werden nog maar eens verschoven, nu naar 5 november. Op 7 november komt dan de vaste Kamercommissie weer bijeen en moét er over B-H/V gestemd worden. Als er tegen die tijd nog steeds geen doorbraak is bij de onderhandelingen tussen de oranje-blauwe partijen, dan mag men het wel vergeten en is het de plicht van alle Vlaamse volksvertegenwoordigers om die dag een einde te maken aan de woensdagmiddagcomedie en dat geldt in de eerste plaats voor Pieter de Crem en Michel Doomst, van wie verondersteld wordt dat ze een Vlaamse reflex hebben. Wat er daarna zal gebeuren, zien we nog wel. Waarschijnlijk houden de federale onderhandelingen dan op en gaan we weer naar verkiezingen. De kiezer zal zo het laatste woord hebben. Als die kiezer dan weer zo stemt dat noord en zuid lijnrecht tegenover elkaar blijven staan, dan is er maar één oplossing: het hele land splitsen, al dan niet via een tijdelijke confederatie. --- In het kader van bovenstaande nog een opmerking i.v.m. de "broertjes" Van Rompuy. Die twee lijken samen wel een januskop te vormen. Eric verdedigt de Vlaamse belangen, Herman de Belgische. Vraag is maar, in hoever dat allemaal oprecht is. Ook dat lijkt soms wel op een commedia dell'arte.
Het bloed kruipt waar het niet gaan kan. Journalisten worden verondersteld objectief te zijn, maar er zijn er maar weinigen die hun eigen voorkeur kunnen verdoezelen. Dat gebeurde ook gisteren weer, in een artikel van Rolf Falter, freelance journalist, in De Standaard. Op een gegeven ogenblik schrijft de man over Stevaert, dat hij "even de weg opende naar de 40%, die een socialistische partij in een sterk verstedelijkte regio als Vlaanderen toch zou moeten kunnen halen"... En waarom? Betekent verstedelijking dat men dan socialist moet zijn? Gelukkig denken de meeste Vlamingen er heel anders over. De SP.a haalde op 10 juni zelfs geen 20% en het ziet er niet naar uit dat dit cijfer veel zal oplopen, integendeel. Het zal trouwens Caroline Gennez niet zijn die, als nieuwe voorzitter, voor een comeback zal zorgen. Het mens is daarvoor te jong, te onervaren en te oppervlakkig. Gennez heeft het zover gebracht omdat ze een protégee van bovenvernoemde Stevaert is. Die stuurde haar naar Mechelen om daar voor de partij de meubels te gaan redden. Dat kan gedeeltelijk gelukt zijn, maar de huidige situatie in Mechelen is niet om over naar huis te schrijven. Gennez is trouwens al begonnen met een eerste blunder. Ze heeft haar lidmaatschap in het Vlaamse parlement opgegeven om schepen te blijven in de maneblusserstad. Dat kan als gevolg hebben dat ze straks, als voorzitter van de partij, in het regionale parlement de discussies daar alleen nog kan volgen vanuit de tribune. In Mechelen komt ze terecht in een krabbenmand, met o.m. haar partijgenote Alissa Temsamani, die ex-staatssecretaris die is moeten aftreden omdat ze gelogen had over haar diploma's én drie keer failliet was gegaan. Gennez en Temsamani kunnen elkaars bloed wel drinken. Mechelen wordt bestuurd door een soort paars-groen plus enkele overgelopen CD &V-ers. De ontslagnemende schepen van financiën was er een van. Hij werd vervangen door Krist'l Strubbe, in een vorig leven nieuwsdienstlezeres bij VTM, daarna woordvoerster van Somers, dan hoofd van de huisvestingsmaatschappij en nu dus schepen. Of ze gehinderd wordt door enige bekwaamheid, is niet duidelijk. Wel had tussendoor een relatie met Hans Otten, TV-figuur, ze waarmee ze twee kinderen heeft en heeft ze een nieuwe man, waarmee ze ook al een kind heeft. Ge moet het maar kunnen, al vraagt men zich natuurlijk af waar dat mens nog tijd voor heeft. Tenslotte blijkt in de gemeenteraad van Mechelen nog een zekere Inge Vervotte, ex-minister, te zitten, geruisloos in de oppositie. Dat al bij al verstandig meisje, tweede stemmenkanon van de CD&V, zal zich 2007 al wel anders hebben voorgesteld, zeker omdat nu blijkt dat Leterme I een echte mission impossible aan het worden is...
Oleon, een bedrijf met 300 werknemers uit Ertvelde, dat gespecialiseerd is in de omzetting van natuurlijke vetten en plantaardige oliën in oleochemische producten zoals vetzuren en glycerines (voor toepassingen in de farmacie, de cosmetica en o.m. de biobrandstof), heeft het arbeidersstatuut binnen het bedrijf afgeschaft. Dus bij Oleon geen arbeiders en bedienden meer, maar iedereen met eenzelfde status. Dat heeft als voordelen dat er geen discriminatie meer is tussen hoofd- en handenarbeid, dat de carensdag voor de arbeiders wordt afgeschaft en dat iedereen een pensioenverzekering kan nemen. Daarbij komt nog de vereenvoudiging van de administratie (denk maar aan de loonberekeningen). Dat afschaffen van het arbeidersstatuut was geen gemakkelijke klus. Het bedrijf heeft er 4 jaar over gedaan om alle aanpassingen te kunnen verwezenlijken, maar het is er ten slotte toch maar in geslaagd. Chapeau, zou ik zeggen. Vóór we zover zijn in heel Vlaanderen, laat staan België, zal er nog veel water door onze rivieren moeten lopen. Op sociaal vlak lijkt België een paradijs, maar dat is alleen maar schijn. Sociaal België loopt een eeuw achter en dat geldt niet alleen voor het verschil tussen arbeiders en bedienden, iets wat enig is in Europa, misschien wel in de hele wereld. Enkele andere voorbeelden: - België is het enige land ter wereld waar nog werklozensteun betaald wordt tot in de eeuwigheid (in dit geval tot aan de pensioengerechtigde leeftijd). Ook dat lijkt sociaal, maar is het niet, want mede daardoor is de werkzaamheidsgraad in ons land zo laag en is het "dopgeld" niet veel meer dan een aalmoes. In de ons omliggende landen wordt een hogere werklozensteun uitgekeerd, omdat die daar ook beperkt is in de tijd. Daarenboven is er, zeker in het Franstalige landsgedeelte, zo goed als geen controle meer op, waardoor fraude en andere misbruiken welig kunnen tieren. Lees maar hoe de nu in Brussel terechtstaande terroristen ervan misbruik maakten. Er werd zelfs nog werklozensteun betaald voor iemand die al jaren dood was ("gesneuveld" in Irak!). - Recente peilingen hebben nog uitgewezen, dat wij met de laagste pensioenen van Europa zitten. Ook dit heeft te maken met de lage werkzaamheidsgraad, mede veroorzaakt door weinig doordachte brugpensioneringen. - Samen met Griekenland en Luxemburg (als ik me niet vergis), zijn wij nog het enige land waar er stemplicht is. Zelfs alle nieuwe Europese lidstaten, waarvan er verschillende nog maar een tiental jaren democratisch bestuurd worden, hebben stemrecht, geen plicht. Als men ziet hoe het pas in Polen nog verlopen is, dan kan alleen maar besluiten dat ze hier nog achterlijk zijn (op dit gebied althans). - We zijn ook het enige land ter wereld, waar nog een index bestaat. Die wordt hier de hemel ingeprezen, omdat het kosten en lonen aan elkaar zou koppelen. Dit is maar gedeeltelijk waar. De brandstoffen bv zijn uit de index gehaald en heel wat sociale voorzieningen zijn er niet aan gekoppeld. We maken ons dus alleen maar wat wijs. België werkt niet meer en een eventuele nieuwe federale regering zal daarin geen verandering brengen. Linkse partijen en vakbonden zorgen ervoor dat wij vastgeroest blijven in negentieneeuwse toestanden en dat zal zo nog een tijdje blijven. Alleen een zelfstandig Vlaanderen, waar geen linkse meerderheid is, kan daar op kortere termijn iets aan veranderen. (Quo)usque tandem?
In Vacature* van vorig weekeinde stond een artikel over de Europese subsidies, met daarbij een zeer duidelijk verhaal( foto's inbegrepen) over hoe er in Henegouwen met geld gemorst is geworden. Aan te raden lectuur voor al wie nog denkt dat Di Rupo en Co goed bezig zijn. Eigenlijk had de provincie Henegouwen helemaal geen Europese subsidie mogen krijgen, de zogenoemde "doelstelling 1 subsidies". Om die te krijgen, moet het bruto binnenlands product (bbp) per inwoner nl onder de 75% liggen van het Europees gemiddelde. Dat van Henegouwen lag op 77%. Op 12 jaar tijd kreeg de provincie zo'n 2,2 miljard euro. Wat is daarmee gebeurd? - In Ath, toen de plaats waar "Dieu" Spitaels toevallig burgemeester was, werd het stadscentrum vernieuwd. Leuk meegenomen, maar iets dat geen extra geld opbrengt, zelfs geen extra werkgelegenheid ná de werken zelf. - In Binche werden de oude stadswallen gerestaureerd. Nog zo iets waar geen mens speciaal voor naar de carnavalsstad zal komen. Die grap kostte wel 9 miljoen euro. - Een tweede project in Binche was het restaureren van wat men de "triage-lavoir à charbon" noemt, een gebouw waarin vroeger de opgehaalde steenkool werd gesorteerd en gewassen. In 2000 had men eerst beslist dat gebouw af te breken, daarna kwam men erop terug en werd het dus gerenoveerd. Kostprijs 40 miljoen euro, zonder dat men op dit ogenblik weet wat ermee aan te vangen. Voorlopig rendement dus: 0,0. - In Frameries werd van de oude mijn site een "parc d'aventures scientifiques" gemaakt. Kostprijs: 70 miljoen euro. Het park was de eerste vijf jaar verlieslatend. In 2006 werd het gereorganiseerd, werd het twee maanden gesloten en een deel van het personeel afgedankt. Sindsdien zou het "break even" zijn, dus niet meer verlieslatend. Er kwamen in 2006 ± 100.000 bezoekers (i.pl.v. de 500.000 geschatte) en dan nog meestal (Waalse) schoolkinderen. - Het grootste gedeelte van het Europees geld verdween, samen met Belgisch en Waals belastingsgeld) in de massale put van de scheepslift van Strépy, die in totaal 625 miljoen (± 25 miljard Befkens) heeft gekost. Die lift heeft ondertussen al enkele keren stil gelegen en een hele tijd op halve kracht gewerkt. De geplande randinfrastructuur en een eventuele industriezone er rond zijn allemaal nog vage toekomstmuziek. De controle van de Europese commissie op de Henegouwse subsidies is zo goed als onbestaande. Eigenlijk zou de controle moeten gebeuren door het Waals Gewest en wordt dit dus een lachertje. In het vacature artikel wordt Henegouwen vergeleken met Ierland. In dat land was het bbp twaalf jaar geleden slechts 64% en is het nu 130% van het Europees gemiddelde. In Henegouwen is het nog altijd 77%, net als toen. Een "nulevolutie", zoals Waals (!) senator Destexche het noemt. In het artikel staat trouwens één kapitale fout: men zegt dat Ierland ook nog andere Europese subsidies heeft gekregen en Henegouwen niet. Dat klopt, maar men vergeet erbij te zeggen, dat de Waalse provincie elk jaar dik meeprofiteert van de 12 miljard euro's die Vlaanderen, jammer genoeg, blijft afdokken. Gaat het nu beteren? Vergeet het maar. Voor de periode 2007-2013 kan Henegouwen weer aanspraak maken op 638 miljoen euro Europees geld. Rara, wat gaan de creatievelingen daar mee aanvangen?
* Vacature is een gratis weekblad dat o.m. te vinden is in de boekhandels en in sommige grootwarenhuizen (zoals Carrefour en Delhaize).
Geert Bourgeois blijkt er ook nog te zijn. Ik was al gaan denken, dat hij zich met de binnenlandse politiek niet meer bezig hield en zich nog uitsluitend interesseerde voor de VRT en Zuid-Afrika. Maar nee, hij heeft nog eens van zich laten horen. Toch gebeurde dit alleen maar, omdat Bart De Wever nog eens vader was geworden, voor de vierde keer asjeblieft! Een voorbeeld voor Vlaanderen. Hopelijk krijgt Bart nog vele Vlaamse navolgers, zodat we althans het probleem van de vergrijzing wat geruster tegemoet zullen kunnen zien. Geert Burger, want daar hadden we het over, heeft laten weten dat er niets in huis zal komen van de nationale kieskring, waar Didier le beau nu weer mee komt aandraven. Het is trouwens niet alleen Reynders die daarop aandringt. De Open VLD is er geen tegenstander van (Verhofstadt, de chouchou van de Walen, weet ge wel) en verkenner Van Rompuy had het ook al op zijn verlanglijstje staan evenals Dehaene op zijn schootnota. Dat betekent, dat ook bij de CD&V men niet afkerig zou staan van deze voor Vlaanderen nefaste ontwikkeling. Zou er een oranje-blauwe regering mogelijk zijn zonder N-VA? Dat voorstel werd geopperd in een interview met Bart Somers. Die laatste zei dat zoiets aartsmoeilijk zou worden, maar hij zei niet nee. Bartje is niet het type dat veel nadenkt; daarvoor praat hij te snel. In dit geval zou hij beter ook eens leren vóórdenken. Een oranjeblauwe regering zonder N-VA zou slechts één zetel op overschot hebben. Daar we weten dat het FDF twee zetels heeft, zou dat betekenen dat die racisten op de wip zouden komen te zitten. Een slechter toekomstbeeld voor Vlaanderen is m.i. niet denkbaar. Een troost voor alle Vlaamsvoelenden is wel, dat de regering Leterme I verder af is dan ooit. Na meer dan 130 dagen van onderhandelen is amper één derde van een mogelijk regeerakkoord afgerond. Alleen nog even de overblijvende probleemdossiers aankaarten: de vergrijzing, de arbeidsmarkt, het budget (met een put - voor alleen 2007 - van 3,6 miljard!), de staatshervorming (waarvoor men geen tweederde meerderheid vindt), het verminderen van de ambtenarij en de splitsing van Brussel-Halle/Vilvoorde. Het alternatief wordt dan: nieuwe verkiezingen. Om die te kunnen realiseren, moet eerst B-H/V gesplitst worden, iets dat kan gebeuren in de kamercommissie van Binnenlandse Zaken. Daarna zal het de kiezer zijn die zal beslissen.
"De wereld is een schouwtoneel. Elk speelt zijn rol en krijgt zijn deel". Zo was het, meen ik, dat Vondel het destijds formuleerde. Er sinds sindsdien niet veel veranderd. De geschiedenis herhaalt zich. Toch is het een beetje beangstigend zoals de situatie nu aan het escaleren is: - De dollar blijft maar zakken t.o.v. de euro. Dat maakt niet alleen dat Amerikaanse producten hier steeds maar goedkoper worden, maar ook alles wat van de (meestal Aziatische) landen komt en aan die dollar verankerd is. Denk in de eerste plaats maar aan China, dat men zijn overschot aan dollars haast geen blijf meer weet. - De olieprijzen blijven maar stijgen. Dat heeft ook de maken met die dalende dollar natuurlijk, maar ook met een groot deel speculatie. Ahmadinejad, Chavèz of een andere van die dolgedraaide dictatortjes moeten maar eens een hard woord laten vallen en de olieprijs stijgt meteen. Dat geldt voor wat men in Turkije zegt i.v.m. Irak. Als men bedenkt, dat de olievoorraden in Iraaks Koerdistan slechts één tiende bedragen van deze van heel Irak, dan weet men dat dit alles buiten proportie is. - Het Palestijnse probleem dat niet opgelost geraakt, is zelfs een fait divers geworden. Tegenwoordig blazen "vrome" moslims zich op van Marokko tot Pakistan, allemaal ter ere van Allah en met de belofte op 77 maagden in het hiernamaals... - De weggestemde Europese Grondwet is er terug, zij het in een andere vorm, met de nodige punten en komma's. Buiten Ierland is er geen enkel land dat het nog nodig vindt daarover een referendum te organiseren. Dat noemt men tegenwoordig Europese democratie. Op 13 december gaan de 27 regeringsleiders de nieuwe oude grondwet bekrachtigen in Brussel. Tussendoor zullen ze even over en weer vliegen naar Lissabon, waar ze het protocol gaan ondertekenen. Alles op kosten van de belastingbetaler. --- Beangstigend bij dit alles is, dat de wereld zich van dit alles weinig of niets nog aantrekt: - In Afrika gaan de kleine en grotere oorlogen gewoon verder . Hier en daar wordt daartegen wel geprotesteerd en daar we tegen 11.11.11 gaan, worden we weer een geweten geschopt om tegen die tijd niet te vergeten te storten. - De overname van de ene maatschappij door de andere, vaak voor vele miljarden euro's, loopt als nooit te voren (denk maar aan ABN-Amro: 77 miljard in cash!). - Ons land zit nu al met een gat van 3,6 miljard euro (bruto binnenland product - bbp) in zijn begroting van 2007. Wie maalt daarover: misschien lost men dat wel op met een lepeltje suiker? En zo zouden we nog even kunnen doorgaan. De vraag is alleen, waar de breuklijn zal liggen, welke druppel de emmer zal doen overlopen? Brood en spelen, zoals het er nu aan toegaat, is iets dat ook het Romeinse Rijk ten onder bracht. Zal ook hier de geschiedenis zich herhalen?
Er kan de laatste tijd geen enkele actie plaats vinden om België te redden zonder dat de naam van Wilfried Martens opduikt. Hij is erbij, op elk debat, forum of demonstratie. Ik begon me trouwens af te vragen, waar de man al die tijd daarvoor vond. Nu blijkt het dat hij van zijn (tweede) vrouw gescheiden is, vandaar de ruimte van tijd die hij tegenwoordig heeft. Martens' eerste vrouw zou schizofreen geworden zijn. Zijn tweede hopelijk niet. Anders zou men nog kunnen gaan denken dat trouwen met Martens kan leiden tot schizofrenie (dan zou Miet Smet geluk hebben gehad, zeg!). Pijnlijk is ook, dat Martens' tweede vrouw met drie jonge kinderen achter blijft. Nu hoor ik er al zeggen: dat is privé-leven, daarmee moet men zich niet bezig houden. Denk maar aan Sarkozy in Frankrijk: vijf kinderen uit drie huwelijken. Wel, dat klopt bij Martens niet helemaal. Wilfried Martens is, voor zover ik weet, nog steeds voorzitter van de Europese Volkspartij (EVP), het overkoepelende orgaan bij de Europese Unie van zo goed als alle Christelijke partijen. Dat zou tegelijkertijd ook een voorbeeldfunctie moeten zijn. Ik kan best begrijpen, dat iemands huwelijk kan stuk lopen (denk maar aan dat van Merkel), maar in een dergelijke functie zou dat geen tweede keer mogen gebeuren, tenzij men daar de consequenties van draagt. Zo zit Martens echter niet in elkaar. In zijn jeugd was hij zelfs ooit Vlaamsnationaal studentenleider (denk maar aan zijn berucht geworden "Geef ons wapens!"). Daarna heeft hij een bocht gemaakt waarbij hij zelfs Hugo Schiltz achter zich heeft gelaten. Voor de bon belges, die nu achter Martens staan omdat hij de spreekbuis van B-plus en de BUB geworden is: maak u niet teveel illusies. Wilfried Martens was ook de man onder wiens regeringsperiode de Belgische staatsschuld van 1.000 naar 8.000 miljard Belgische franken is opgelopen, een "prestatie" waarvan het land nog steeds niet bekomen is en die er mede voor zorgt dat het hier niet meer goed komt. --- Martens is niet de enige superbelg die zich momenteel in de kijker plaatst. In Luik is er een zekere Marie-Claire Houard, ambtenaar, die - via het Internet - bijna 100.000 handtekeningen bijeen heeft gekregen voor de eenheid van België. Dat betekent, dat er nog een kleine tien miljoen niét getekend hebben of, om het democratisch te houden: dat men er nog een kleine vijf miljoen nodig heeft om de meerderheid te halen. Of moet het een tweederde meerderheid zijn?
