Brussel is officieel, politiek gesproken, een tweetalige stad, die bestaat uit 19 gemeenten, met evenveel burgemeesters, schepenen, gemeenteraden en OCMW’s. Daarenboven maakt het gewest deel uit van de ‘Fédération Bruxelles-Wallonie’ een overbodig tweede gewest dat geen eigen inkomsten heeft en zich bijna uitsluitend bezig houdt met Cultuur en Onderwijs, materies die in Vlaanderen al lang zijn geïntegreerd in het eigen gewest.
Om het Brussels Gewest te besturen moet er een meerderheid zijn aan zowel de Nederlandstalige als de Franstalige kant. Na meer dan negen maanden palaveren is dat nog niet gebeurd. Aan Franstalige kant is daar in Brussel ook de PS bij, wat op federaal gebied voor de eerste keer in 30 jaar niet het geval was. Erger nog, die PS wil in Brussel, bij monde van haar voorzitter Ahmed Laaouej – zo te zien een echte Belg - niet samenwerken met de N-VA, die daar aan Nederlandse kant wél bij is. Het gevolg is dat de impasse blijft en Brussel nog steeds geen gewestregering heeft. Mocht dat toch nog gebeuren, dus zonder de N-VA, dan zal zich het probleem stellen dat Brussel, dat met de grootste schuldenlast van het al zo belaste België steeds geld tekort heeft, dat zal moeten vragen aan de federale regering die geleid wordt door de N-VA. Daar zou men gek moeten zijn nog extra geld te geven aan een gewest dat de eigen partij boycot, zeker na 20 jaar slecht Brussels beheer.
Misschien kan dit echter wel een eerste stap worden in een volgende staatshervorming, waarbij ook Vlaanderen zelfstandiger kan worden. De Wever zou gek zijn die opportuniteit niet te nemen. Om het in Bart’s eigen vaktaal te zeggen ‘Quid pro Quo’ (voor wat, hoort wat).
Er werd nog maar eens gestaakt bij het Spoor, nu ook door de zgz ‘grote’ vakbonden. De bedoeling is dat ze dat nog 18 keer gaan doen over een periode van 5 maanden. Wat ze daarbij willen bereiken is een utopie voor het land met de grootste staatsschuld, zeker t.o.v. het aantal inwoners, van de hele E.U. Een alternatief is er niet, tenzij men akkoord gaat met wat onze communisten willen: ‘het geld pakken bij wie het heeft’. Mocht dat ooit gebeuren, dan verdwijnt het kapitaal hier naar de andere kant van de wereld. In de huidige digitale tijd kan dat met één druk op het toetsenbord. Tegelijk is ook de tijd voorbij dat men ook maar iets bereikt met staken of op straat te komen.
--
Het is een feit dat we met zijn allen ouder worden, dat er dus steeds meer gepensioneerden zullen bijkomen en, daar er minder kinderen geboren worden, er steeds minder aan zal worden afgedragen. Het geld dan maar te pakken bij wie het nog heeft, is dan ook geen oplossing, wel het verplaatsen van het probleem.
Trouwe lezers van deze rubriek weten dat ik een fan ben van opera, de kunstvorm der uitvergrote emoties. Zondag 16 dezer zag ik in de namiddag op Stingray Classica, Telenet kanaal 50, nog eens een opera uit de oude doos: ‘Così fan tutte’ van Mozart uit de jaren stilletjes. Een opera zoals de componist die zag in zijn tijd en niet zoals tegenwoordige regisseurs die dikwijls denken het beter te weten dan de componist. Het was een hele verademing. Hetzelfde maakte ik een avond eerder mee, toen ik op dezelfde zender een verfilming te zien kreeg over het leven van Clara Schumann, de vrouw van componist Robert Schumann, zelf ook pianiste en componiste, die hem zes kinderen schonk, waarna ze hem verloor toen ze zelf nog maar 36 was en toch haar leven verder zette als gevierde pianiste en componiste, iets uitzonderlijk in haar tijd. Om even bij stil te staan in deze tijden van AI waarin men niet meer zou hoeven na te denken…
Uit een nieuwe peiling van Het Laatste Nieuws, VTM, RTL en Le Soir blijkt dat het Vlaams Belang opnieuw de grootste partij zou geworden zijn, met bijna 26% van de stemmen. Samen met de N-VA, die tweede eindigt met bijna evenveel stemmen, zouden de Vlaams-nationalisten een nipte meerderheid halen mochten er nieuwe verkiezingen gehouden worden, Die zullen er echter, zeker gewestelijk, niet zijn vóór 2029, zodat we met deze peiling geen stap dichter bij een zelfstandiger Vlaanderen zullen komen. Voor zover het een troost kan zijn: Groen zakt nog verder weg en Open VLD flirt stilaan met de kiesdrempel. Als men verder ziet dat de grootste partij bij de verkiezingen van 9 juni 2024 momenteel in het Brusselse geweerd wordt als de pest en door verenigd links als een soort neonazi-partij wordt afgeschilderd, terwijl diezelfde partij straks de viering van 200 jaar België moet organiseren, dan mag men zich toch afvragen, waar het gezond verstand naartoe is…
Reeds tijdens de besprekingen over de vorming van de Arizona-regering schreef ik dat dit een kibbelkabinet zou worden. Dat was, toen ons mateke een paar keer afhaakte. Dit is ook het geval nu The Donald dwars ligt en er steeds meer zal moeten bespaard worden om nieuwe investeringen in o.a. Defensie te kunnen financieren. Dat geldt niet alleen voor België, maar voor zowat de hele E.U. Alleen komt nog daarbij dat het land dat nooit meer zou uitgevonden worden, in verhouding tot het aantal inwoners, zowat de grootste schuld van allemaal heeft. Zo’n 23 miljard euro, als ik me niet vergis. En de man (sic) op de eerste rij van de protesterenden staat, is weer ons mateke, daarin gevolgd door Cindy Envy die een vroegere beleidspartij vertegenwoordigt. Een vergane glorie, zeg maar.
--
Ondertussen zou er voor Brussel een soort voorakkoord zijn van liefst zeven partijen, maar dan zonder de N-VA. Lijkt wel Vivaldi onzaliger gedachtenis. Dat akkoord moet maandag nog wel worden goedgekeurd door de verschillende partij-buro’s. Zelfs als dat er zou komen, zal het geenszins een garantie zijn op enig goed bestuur voor de zgz ‘grootstad’.
Over Brussel, stad en gewest, kan men stilaan een vervolgverhaal schrijven. Niettegenstaande problemen zoals de wooncrisis, het drugsgerelateerd geweld, de zorgwekkende sociaal-economische ontwikkelingen is er ook nog de hoge werkloosheid, met als laatste feit de sluiting van Audi-Vorst. Ondanks het feit dat de nieuwe Brusselse gewestregering er niet komt omdat de PS er niet wil samenwerken met de N-VA, heeft een N-VA’er, de nieuwe federale minister van Defensie Theo Francken, enkele industriële spelers, waaronder John Cockerill voorgesteld naar de nu verlaten site in Vorst te komen. Zelfs dat zint de PS echter niet en PS’er Thomas Dermine, de nieuwe burgemeester van Charleroi, heeft die defensiebedrijven nu voorgesteld naar Charleroi te komen, waar hij hen de Caterpillar-site van Gosselies wil aanbieden. Die site heeft tal van voordelen die Audi-Vorst niet heeft, qua bereikbaarheid, men er al zware voertuigen heeft geproduceerd en het feit dat de site eigendom is van het Waals Gewest en de lokale overheden. Dat zorgt voor een absurde situatie, waarbij de N-VA, die bv Cockerill, een eerder Waals bedrijf, naar Vorst wil laten komen, in Brussel zelf niet mag meespelen.
De Koerden zijn een volk zonder eigen land, verspreid over Turkije, Syrië, Iran en Irak. In Turkije maken ze 15% van de bevolking uit en worden ze ‘Bergturken’ genoemd. In Syrië is het totaal zo’n 10%, wat 2 miljoen mensen betekent. Ze werden er door de sjiïetische minderheid van iets meer dan 12% niet meegeteld, ook al omdat ze soennietische moslims zijn en hun vrouwen meer vrijheid kennen – die vechten zelfs mee met hun mannen. Na de opstand van de Syrische soennieten tegen het Assad-regime, hielden de Koerden, gesteund door de Amerikanen, het noordoosten van het land bezet, waar zich de meeste grote olievelden bevinden.
Mede door de oproep vanuit de gevangenis in Turkije van Öcalan, de leider van de plaatselijke Koerdische PKK-afscheidingsbeweging, om de eigen organisatie op te doeken, heeft de huidige Koerdische leider in Syrië enkele dagen geleden een akkoord gesloten met het nieuwe soennietische bewind in Damascus en zullen de Koerden, die geen Arabieren zijn maar eerder van Perzische afkomst, in Syrië meer vrijheid krijgen.
Het zal nog wel even duren vóór Syrië weer een min of meer normaal land zal zijn. De 65% soennieten die er 50 jaar onder de knoet lagen van amper 12, 5% sjiïeten, zullen er de macht wel niet meer afgeven.
--
Het bloedbad dat zopas plaatsvond in het Noord-Western van Syrië heeft niets met de Koerden te maken. Het was een reactie op een aanval van de Alawieten, de sjiïetische aanhangers van het Assad-regime dat 50 jaar een meerderheid van Soennieten bloedig heeft vervolgd en daar nu de prijs voor betaalt. Een wanhoopsdaad, een beetje te vergelijken met wat Hamas deed op 7 oktober 2023 in Israël, maar dan op kleinere schaal.
Met de waarschijnlijke terugkomst van Valerie Van Peel in de politiek, nog wel als nieuwe voorzitter van de N-VA, is het duidelijk dat onze ‘wuvetjes’, om het eens op zijn West-Vlaams te zeggen, het in Vlaanderen goed doen. Er was de kritiek dat de nieuwe federale regering te weinig vrouwelijke ministers heeft, maar daar staat tegenover dat de Vlaamse gewestregering meer vrouwelijke dan mannelijke ministers heeft.
En dat ze het goed doen, blijkt ook buiten de politiek het geval te zijn. Daarmee wil ik bv wijzen op de carrière van Silvia Lenaerts, een Vlaamse scheikundige, die sinds 11 mei 2023 rector magnificus is van de Technische Universiteit Eindhoven, de ‘auto-lichtstad’. Daarvoor was ze de eerste vicerector valorisatie & ontwikkeling aan de Universiteit Antwerpen. Ze is daarmee nu ook de eerste rector van een technische universiteit in Nederland. Tussen haakjes: Mevr. Lenaerts is de moeder van vijf.
Als Rusland, Amerika, Oekraïne en – misschien - Europa dan toch besprekingen willen beginnen om tenminste tot een bestand of staakt het vuren te komen, dan begrijp ik niet waarom Rusland burgerdoelen en energievoorzieningen blijft bombarderen en Amerika Oekraïne de informatieve steun ontzegt om zich te verdedigen. Als teken van goede wil zou dat tellen.
--
In eigen land was er gisteren het eerste Vlaams-nationaal Zangfeest na de Vlaams-nationale ‘overwinningsnederlaag’ van 9 juni 2024. Zangfeest-voorzitter Bart Fierens zei terecht dat een verdeeld Vlaanderen ook tijdens de huidige legislatuur geen verbetering zal kunnen brengen. Straks mag de Vlaamse partij die zegt die overwinning behaald te hebben de viering van 200 jaar België voorbereiden…
--
Valerie Van Peel (N-VA) doet een ‘Gwendolientje’. Ze nam vorig jaar ontslag uit het parlement, maar zegt nu kandidaat te zullen zijn voor de verkiezing van de nieuwe partijvoorzitter.
De E.U. gaat dus 800 miljard euro investeren in Defensie. De politieke steun daarvoor is er – als we even Orban vergeten – en de schulden die de diverse staten daarvoor zullen moeten maken zullen buiten de normale begrotingen kunnen gehouden worden. In theorie althans, want schulden blijven schulden, zelfs zonder die ‘Schwarze Null’. Ergens zal e.e.a. duurder worden en Sinterklaas spelen, zoals bij ons gebeurd is met de aanschaf van elektrische wagens of warmtepompen, zal ook niet meer kunnen. Wie bv zelf veel stroom opwekt en weinig energie gebruikt als de zon schijnt, zal zijn factuur zien stijgen bij een digitale meter. Ook daarover is het laatste woord nog niet gezegd.
Bij gebrek aan interessant politiek nieuws, zowel nationaal als internationaal, maak ik eens een zijsprongetje naar een van mijn hobby’s, de klassieke muziek Het was gisteren nl de 150ste verjaardag van de geboorte van de Franse componist Maurice Ravel, waarbij op alle mogelijke zenders heel wat verteld en uitgezonden werd. Ravel schreef meer dan 300 werken klassieke muziek en was een uitermate begaafd musicus. Toch is hij wat overroepen. Hij was meer een muzikale technicus dan een componist, maakte o.m. heel wat transcripties* van andermans werken en had feitelijk maar één echt eigen meesterwerk: ‘Boléro’ dat hij op een paar dagen tijd moest schrijven voor een bevriende choreograaf en dat hijzelf niet zo geweldig vond.
--
* Een transcriptie is meestal een sonate of strijkkwartet die wordt herschreven voor een heel orkest. De meest bekende transcriptie die Ravel maakte was die van ‘Het bezoek aan het schilderijenmuseum’, een werk van Moussorgski dat wél een meesterwerk werd, maar geen idee van Ravel was.
Ik was er een dagje tussenuit met mijn blogs, toen ik geen verbinding meer kreeg met SeniorenNet. Gelukkig woont mijn huidige systeembeheerder twee straten verder en werd het probleem opgelost.
Wat de huidige politieke situatie betreft blijft het afwachten hoe die verder evolueert. Wat mij persoonlijk wel stoort is dat die Victor Orban van Hongarije het zowat met alles oneens blijft en niet zelden de kant van Poetin kiest. Nota bene: dezelfde Orban die destijds als studentenleider bij de begrafenis van de door de Sovjets vermoorde Hongaarse president Imre Nagy de lijkrede uitsprak.
Als Orban dan toch telkens dwars wil blijven liggen, dat hij zijn land dan uit de E.U. laat stappen. Zeker nu men ook op het Amerika van Trump niet langer kan rekenen.
‘De wereld is om zeep; er gebeuren rare dingen rondom mij’, zong destijds Urbanus. Zijn kijk van toen blijft actueel en onduidelijk hoe dat gaat aflopen, Dat er nog een kansje bestaat dat Trump zijn verbod tot levering van wapens aan Oekraïne intrekt blijft wel bestaan, zolang The Donald uitzicht behoudt op de grondstoffendeal.
Een ander verhaal is de tarievenoorlog die Trump is begonnen tegen de invoer van buitenlandse producten in zijn Amerika. Nu Canada, Mexico en China – en straks waarschijnlijk ook Europa – de invoer van Amerikaanse producten ook hoger gaan tariferen, zal dit alleen betekenen dat alles voor iedereen duurder zal worden en dat ‘tarieven’ alleen nog maar een ander woord zal zijn voor extra belastingen, waarvan niemand beter zal worden.
We kunnen alleen maar hopen dat het gezond verstand de bovenhand zal krijgen en dat men zal ophouden met deze onzinnige politiek, waarvan niemand beter van zal worden.
--
‘De wereld is een schouwtoneel, elk speelt zijn rol en krijgt zijn deel’ is de eerste zin van een gedicht van Joost van den Vondel, Nederlands grootste dichter uit de gouden 17de eeuw, geboren in Keulen uit Antwerpse ouders en daarna verhuisd naar Holland. De man werd 91, uitzonderlijk voor die tijd.
Vandaag is het de laatste dag van carnaval, ‘vastenavond’ zoals we dat vroeger noemden. Ik zal dat moeilijk vergeten, want in 1940 werd ik op die dag geboren. Er zou toen een meter sneeuw gelegen hebben en zo’n drie maand later, op 10 mei, begon in België WO II.
Hopelijk herhaalt zich zo’n situatie niet, maar de politiek van het ogenblik lijkt zich daarvan niet veel aan te trekken. Terwijl Europa maar 7% van de wereldbevolking uitmaakt, heeft het 25% van het Binnenlands Product en liefst 50% van de zgz ‘sociale’ uitgaven. Bij het laten afweten van de States zal het daarom moeten kunnen rekenen op de ‘kernmachten’ Frankrijk en Groot-Brittannië en minder op Duitsland dat eerst van de ‘Schwarze Null’ vanaf zal moeten geraken om het defensiebudget te kunnen aanpassen en dat lijkt nog niet voor morgen te zijn. Theo Francken, onze nieuwe federale minister van Defensie, schat dat dat voor België 4 miljard euro extra zal kosten en dan niet tegen 2029, maar subito presto.
Men kan zich afvragen wat Donald Trump bezielt om in een rechtstreekse Tv-uitzending zijn gesprekspartners zo hard aan te pakken. Het komt precies over alsof hij alleen de waarheid in petto heeft. Wat hij zegt is voor hem en zijn hondsgetrouwe medewerkers en volgers evangelie, Wat zijn gesprekpartners zeggen, telt niet mee. Dat hoopt hij althans.
De bijeenkomst in Londen van de vorige dagen, met vertegenwoordigers van de belangrijkste Europese staten, met daar bovenop nog die van Canada, Ursula von der E.U. en Marc Rutte van de NAVO, duidt aan dat het hele verhaal meer is dan een zoveelste aflevering van ‘FC De Kampioenen’, met Trump in de rol van Boma.
Enig voorbehoud dient m.i. wel voor de aanwezigheid bij de Londense bijeenkomst van het Turkije van Erdogan, die het ook niet zo nauw neemt met de democratie in eigen land, waar de Koerdische minderheid - ± 15% van de bevolking - een soort cordon sanitaire kent.
Ik eindigde mijn blog van gisteren met mijn idee dat het resultaat van de besprekingen in Washington wel is dat Europa meer dan ooit voor zichzelf zal moeten zorgen. Dat laatste heeft men gelukkig begrepen, en gisteren en vandaag is er zelfs al een nieuwe vergadering, dit keer in Londen, waarbij de meeste E.U.-landen, Ursula von der E.U. , Rutte van de NATO én Zelenski aanwezig zullen zijn. Een NATO zonder de VS mag dan erg verzwakt zijn, dat laatste geldt ook voor Rusland dat er na drie jaar oorlog amper in geslaagd is 10% van een buurland te veroveren.
Wordt dus vervolgd.
--
En dan nog dit: trouwe lezer Jean beklaagt er zich in een reactie op diezelfde blog over dat het bij ons ook lelijk verkeerd aan het lopen is. Dat klopt. Onze samenleving is aan het verloederen. Dat is begonnen met het Internet en de smartphones, de sociale media en nu de artificiële intelligentie (AI), waarbij alles op straat wordt gegooid zonder enige ernstige controle van wie ook. De vraag is maar waartoe dat allemaal nog zal leiden…
Van het grondstoffenakkoord tussen Trump en Zelenski is dus niets in huis gekomen. Het werd me een week daar in de Oval Office van het Witte Huis. Na de show met Macron en Starmer was het gesprek met Zelenski een dieptepunt. Hoe het nu verder moet is koffiedik kijken.
Tussendoor blijft The Donald maar nieuwe decreten ondertekenen en uitgeven, waarbij het raden blijft wat ervan in huis zal komen, zeker als de man bv zegt zich niet te herinneren dat hij Zelenski een dictator heeft genoemd, iets wat hij tot driemaal toe wél gedaan heeft. Ook zijn eerdere verklaring dat Zelenski en niet Poetin de oorlog in Oekraïne is begonnen, is een lachertje. Zijn grandioos plan om van Gaza een toeristisch paradijs te maken is al even absurd.
Het resultaat van de besprekingen in Washington is wel dat Europa meer dan ooit voor zichzelf zal moeten zorgen.
Alle Amerikaanse ambtenaren, zo’n 2 miljoen, kregen van fantast Musk te horen dat ze – in het kader van het nieuwe ministerie van Overheidsefficiëntie - een week uitstel krijgen om hem te vertellen wat ze twee weken geleden een week lang hebben gedaan. Wie dat niet doet, dreigt ontslagen te worden. Dat is nog niet zo gek als het lijkt. Ik heb zo de indruk dat er bij ons heel wat ambtenaren zouden zijn die ermee verveeld zouden zitten, want dat wij in dit landje, met een bevolking van zo’n 11/12 miljoen verhoudingsgewijs meer ambtenaren hebben dan de States, En dan hebben we het niet gehad over Brussel, waartegenover de verhouding nog erger is,
Zelenski, recentelijk door The Donald nog ‘dictator’ genoemd, vliegt morgen naar de States waar hij Trump zal ontmoeten en waarmee hij waarschijnlijk een eerste grondstoffen-akkoord gaat sluiten, waarbij Amerika een deel van de in Oekraïne aanwezige grondstoffen zal krijgen, met als tegenprestatie dat dat land zijn land niet in de steek zal laten in de ‘speciale militaire operatie’ die Rusland al drie jaar in Oekraïne voert. Oef!
Laat ons hopen dat e.e.a. lukt, zoals ik al liet doorschemeren in mijn blog van gisteren en dat er ondertussen misschien een wapenbestand komt.
