In Schotland hebben ze het monster van Loch
Ness, in België de Bende van Nijvel. Het verschil is dat Nessie een eeuwig
leven zou kunnen leiden, terwijl de zaak in België over een goede twee jaar verjaart. Dat
laatste lijkt een klucht, ware het niet dat 28 mensen er in een reeks aanslagen
van zinloos geweld het leven bij in schoten en dat 27 jaar na de laatste feiten
er nog steeds geen schijn van een oplossing is.
Het laatste nieuws in deze macabere
geschiedenis komt eens te meer uit Charleroi, waar een zoveelste (deze keer
vrouwelijke) onderzoeksrechter nu in feite insinueert dat de gerechtelijke
diensten uit Dendermonde, die met het eerste onderzoek begonnen waren, zelf op
e.o.a. manier bij de zaak zouden betrokken geweest zijn en minstens bepaalde
zaken zouden gemanipuleerd hebben. Ze zegt nu een onderzoek naar het onderzoek
te zullen doen.
Ge moet maar durven. De hele zaak is in
feite in de doofpot geraakt, juist omdat men op een gegeven ogenblik het
gerechtelijk onderzoek uit Dendermonde naar Charleroi heeft overgebracht.
Waarom dat nodig was, is mij nooit duidelijk geweest. Het gebeurde wel toen men
in Dendermonde dacht, dat er enige correlatie was met een andere nooit
opgeloste zaak, nl die van de zgz roze balletten, waarbij een of meerdere
hogere gezagsdragers betrokken zouden geweest zijn. De buit die door de bende
bemachtigd werd, stond nl helemaal niet in verhouding met het aantal mensen dat
daar in het wilde weg werd doodgeschoten en er was meer dan waarschijnlijk een
andere reden voor die moorden.
Nadat het dossier enkele jaren stof had
liggen vergaren in de kasten van het gerecht van Charleroi, werd het onderzoek
terug nieuw leven in geblazen en mocht o.a. speurder Eddy Vos zich samen met
een onderzoekcel vijftien jaaramuseren
met iets dat eerder leek op een bezigheidstherapie, iets waarmee ook nu waarschijnlijk weer wordt aangeknoopt. Diezelfde Vos zou nu met de
dood bedreigd zijn door een vroegere informant uit het criminele milieu. Enfin,
iedereen beschuldigt nu iedereen, maar het resultaat zal hetzelfde zijn:
driemaal niks.
I.pl.v. de Bende van Nijvel, zou men hier zo
stilaan beter spreken van de Bende van Charleroi, want als men ergens mist
heeft gespuid, dan is het daar. Persoonlijk vind ik al is ook dat maar
theorie dat men beter de linkse denkpiste wat meer had uitgespit, i.pl.v. er
steeds een uiterst rechts complot in te zien, wat men nooit hard heeft kunnen
maken. Het blijft wel merkwaardig dat
het moorden plots ophield nadat die kerels van de CCC (Cellules Communistes Combattants) waren ingerekend en dat
daarbij blijkbaar nooit veel vragen zijn gesteld
Ik wil mijn land terug, gewoon, mijn eigen
land
Met de waarden en de normen
De handelsgeest, de eigenwijsheid
Die het karakter van ons volkje vormen
Ik wil mijn stad terug, gewoon, mijn eigen stad
Waar ik ben opgegroeid, een fijne jeugd heb gehad
Zonder dat ik struikel over vreemdelingen
Die mij hun cultuur opdringen.
Ik wil mijn overheid terug
Gewoon, mijn eigen overheid
Die haar eigen volk beschermt
Niet achterstelt tegenover een dominante minderheid
Ik wil mijn baan terug, gewoon, mijn eigen baan
Die ik jaren heb vervuld, die nu is weggegeven
Aan goedkoper personeel, van buitenlandse afkomst
Of vraag ik nu te veel?
Ik wil mijn land terug, gewoon, mijn eigen land
Waar ik zo veel van houd, waarvoor ik vechten wil
Ik wil mijn land terug, mijn eigen land terug
En als het even kan, een beetje vlug!!
(Willemientje)
Bovenstaande verzen kreeg ik toegestuurd van een ex-collega uit Nederland. Het
kan echter naadloos door ons, Vlamingen, worden overgenomen. Meer zelfs, ik
vind dat het enkele tips bevat die door Vlaamsnationalisten dankbaar zouden
kunnen worden omgezet in evenveel verkiezingsslogans.
P.S.
I.v.m. mijn blog van gisteren (Wat, als?), maakte lezer Diederik De Vos er mij
attent op dat de Dag van de dynastie niet op 15 oktober, maar op 15 november
valt. Waarvan akte (ik heb het meteen aangepast). Die dynastie is nu niet meteen
mijn sterkste kant, weet u
Met het betrekkelijk weinig politiek nieuws
van de laatste weken, valt het niet mee een krant vol te schrijven en dat
terwijl het nog geen komkommertijd is. Als gevolg daarvan gaan sommige
journalisten hun dromen voor werkelijkheid nemen en krijgen we nieuws dat ze
zelf maken en waarvan ze dan nog hopen dat er iets van zal komen.
Een van die nieuwtjes stond er in de
weekeindeditie van De Standaard, aan de hand van Bart Brinkman, inwoner van
Borgerokko en notoir linkselaar. De man beweert, dat er in de Wetstraat het
gerucht zou lopen dat we op weg zouden zijn (allemaal in de voorwaardelijke wijs) naar vervroegde verkiezingen. Dat
zou dan ergens in het najaar zijn, nadat het zgz Vlinderakkoord zou zijn
afgewerkt (daarmee schat men klaar te komen tegen de federale beleidsverklaring
in oktober). De reden om dan naar nieuwe verkiezingen te gaan zou, steeds
volgens Brinkman, zijn dat men op die manier de N-VA een pad in de korf zou
willen zetten, omdat het voor die partij integenstelling tot wat ze steeds gezegd heeft nu toch beter zou zijn
naar één grote verkiezingsronde te gaan.
Stel eens voor dat dit waar zou zijn. De
eerste vraag zou dan zijn, wie er de stekker uit zou trekken. Het is immers een
Belgische traditie dat wie dit doet, er daarna meestal een kater aan overhoudt.
Vraag het maar aan Crootje. De Vlaamse liberalen zullen het niet meer doen.
CD&V dan, misschien? Maar wat zou een partij als CD&V daarbij winnen? Ze
is al drie stemkanonnen kwijt (Leterme, Vervotje en Torfs), het ACV/W stelt
niet veel meer voor. Verherstraeten is niet alleen moeders mooiste niet, veel
uitstraling heeft hij evenmin en Vanackere ligt in de touwen. Beke is gewogen
en te licht bevonden. Zijn Innesto verhaal is eerder een comedia dellarte
aan het worden (het voorstel tot verkorten van de grote vakantie is al 'verkleuterd' tot het lager onderwijs). De nieuwe minister zonder financiën, Geens, komt ook al niet
geloofwaardig over, met uitspraken die hij met de regelmaat van een klok weer
moet intrekken. Hij lijkt het zelf nog altijd niet te geloven dat hij minister
is kunnen worden en komt eerder over als iemand die denkt de lotto te hebben gewonnen. Blijft Kris Peeters over
als enige CD&V zekerheid. De man wordt trouwens al duchtig klaargestoomd om
het geweer van schouder te veranderen: geen VIA meer, eerder een BIA. Misschien
is dat de enige reden waarom de tsjeven een vervroegde verkiezing zouden
willen. Peeters kan nl de huidige spreidstand als Vlaams minister-president én
kandidaat Belgisch premier nooit volhouden tot mei 2014.
En dan is er nog iets anders dat zelfs
waarschijnlijker is dan vervroegde verkiezingen, nl een vervroegde troonafstand
van Albert II, die volgens hardnekkige geruchten zou plaats kunnen vinden
tegen de zgz Dag van de dynastie op 15 november. Stel je voor dat zon
gebeurtenis eventuele vervroegde verkiezingen zou doorkruisen. Nieuwe
regeringsonderhandelingen met Flup de Taaie als choreograaf. De Stomme van
Portici zou er haar spraak bij terugvinden!
Vandaag is het tweede Pinksterdag, de dag
die men, in het kader van de begrotingsopmaak, als feestdag wou afschaffen.
Daarmee kon nl 1% van het bbp gerecupereerd, worden, niet onbelangrijk in de
discussie met Europa, die structurele oplossingen wil voor dit land. Een
feestdag afschaffen is zon structurele ingreep, die komt nl elk jaar terug.
Het zal moeilijk blijven om feestdagen af te
schaffen, alhoewel er steeds meer voor gepleit wordt. Tom Naegels, schrijver,
journalist en ombudsman van De Standaard, pleitte ervoor ze zelfs allemaal af
te schaffen. Ik ben een zelfstandige, schrijft hij en ik moet de meeste van
die dagen ook werken. Zon vaart zal het zeker niet lopen, alhoewel
Menzou bv kunnen beginnen met de feestdagen, die in de weekeinden vallen,
niet meer te recupereren. Dat gebeurt al in de meeste van de ons omliggende
landen. Ikzelf heb 27 jaar in Nederland gewerkt en verspeelde daar ook alle
feestdagen die in een weekeinde vielen. Leuk was dat niet, zeker niet als het om Kerst
en Nieuwjaar ging. In Nederland komt daar nog de tweede
Kerstdag bij, die daar ook een feestdag is. Toch hield dat de meeste Vlamingen niet
tegen in Nederland te gaan werken. Ik zie dan ook niet in waarom dat bij ons
ook niet zou kunnen gebeuren. Rekening houdend met de 1% winst van het bbp die
men boekt bij elke niet gerecupereerde feestdag, zou dat voor de begroting geen onaardige besparing zijn, want daar gaat het tenslotte om.
België haalt immers nog steeds zijn Europese
doelstellingen niet en uitstel zal geen afstel betekenen. Integendeel, het zal
de volgende jaren steeds erger worden, als men er niet meer aan doet dan wat Di
Rupos regering ervan bakt. Men weet nu al dat het tekort van de federale
regering in 2014 nog zal oplopen en dit ondanks het feit dat het Planbureau
dat alles berekent geen rekening heeft gehouden met enkele verkopen die de
Belgische schuldgraad onder de magische drempel van de 100% moeten houden. En
dan hebben we het niet eens gehad over de steeds groter worden kosten voor de
vergrijzing, kosten die niet samendrukbaar zijn.
Kortom, er zal uit een ander vaatje moeten
getapt worden en de kans dat daarbij één of meerdere feestdagen eraan zullen
moeten geloven, wordt met de dag groter. Door alleen de feestdagen die in het
weekeinde kunnen vallen niet te recupereren, worden ze trouwens niet afgeschaft
en bovendien kanmen deze niet meer
gecompenseerde feestdagen foutloos incalculeren. Dat is dan geen echte
structurele besparing, omdat het elk jaar anders kan zijn, maar, berekend over
bv een decennium, is het dat feitelijk wel.
Kennissen van ons gaan elk jaar naar de
Antwerpse Sinksenfoor. Op een gegeven ogenblik waren er echter problemen met de
zoon der huizes die er op school niet veel van bakte. Vader stelde toen als
voorwaarde, dat zoonlief dat schooljaar geen herexamen mocht hebben, want dat
ze anders niet naar de foor zouden gaan. Eens het laatste examen voorbij, kwam
de zoon thuis met het nieuws dat hij geen enkel herexamen had. Dat weekeinde
trok de hele familie, zoals gebruikelijk dus weer naar de foor. De
ontnuchtering kwam er na het weekeinde, toen de uitslagen met de post
arriveerden. De knaap was zowat in alle vakken gezakt en moest dus uiteraard
geen herexamen meer doen!
Bovenstaand verhaaltje is bij ons in de
familie en vriendenkring blijven hangen, om maar te zeggen, dat die Antwerpse
Sinksenfoor een begrip is, niet alleen in de koekenstad, maar ook in de verre
regio er rond. Het was dan ook du jamais vu dat een rechter zon feestelijk gebeuren
na meer dan een halve eeuw plots verbood omdat een half dozijn (nieuwe?)
omwonenden er een klacht tegen hadden neergelegd. Doet zon beetje denken aan
mensen die bij een vliegveld gaan wonen en daarna klagen over het lawaai van de
vliegtuigen. Het verschil is wel dat de Sinksenfoor slechts vijf weken duurt en
men bij een vliegveld het hele jaar door geluidshinder zal hebben.
Ik moet het hele verhaal hier niet verder
uit de doeken doen; het staat in alle kranten en wordt in geuren en kleuren
verteld op radio en Tv. De voornaamste reden hiervoor is niet het verhaal op
zich, maar gewoon het kat-en-muis-spel dat er in de Antwerpse politiek gespeeld
wordt sinds Janssens en zijn SP.a er de gemeenteraadsverkiezingen glansloos
verloren. Ik wil me daar verder niet over uitspreken, maar het is duidelijk dat
dezelfde linkse oppositie evenzeer te keer zou gegaan zijn, mocht die
Sinksenfoor niét zijn doorgegaan. Het wordt helemaal belachelijk als Wouter de
boskabouter voor zon fait divers De Wever al gaat vergelijken met Poetin. Wie
in een (al dan niet politiek) debat begint te schelden, geeft toe geen ander
argumenten meer te hebben. Hetzelfde Woutertje trouwens dat, nota bene, in zijn
eigen Borgerhoutse district een coalitie is aangegaan met de erfgenamen van
Stalin, heel wat erger dan Poetin. Even belachelijk zijn trouwens de telkens
terugkomende oprispingen van de rode fractieleidster op het Schoon Verdiep,
Kerbache, voor het minste besluit dat er daar door de nieuwe meerderheid
genomen wordt. Buiten de functie als kabinetschef van Di Rupo en die van rode
fractieleidster, gaat Kerbache trouwens op het (Pieter!) De Koninckplein, waar
ze woont, een café openen. Hopelijk doet ze dat zo snel mogelijk, zodat we haar
toekomstige commentaar terecht als cafépraat zullen kunnen klasseren.
Na een inactiviteit van bijna een jaar zullen
de kernreactoren Tihange II en Doel III terug worden opgestart. Er werden
gedurende negen maanden controles uitgevoerd, zowel door nationale als
internationale instanties en daarbij blijkt er geen verdere kans op enig
kerngevaar te bestaan. Ook bij gelijkaardige reactoren in het buitenland werd
nergens iets abnormaals gevonden. Toch geeft Greenpeace er klaarblijkelijk meer
verstand van dan al die specialisten samen en is ze het met het heropstarten
niet eens. Ze gaat zelfs de Belgische regering voor de rechter dagen voor
schuldig verzuim, omdat er geen afdoende voorzorgsmaatregelen zouden getroffen
zijn in geval van een kernramp. Zeg maar: een aardbeving gevolgd door een tsunami
of iets dergelijks. Mocht ooit de hemel instorten, dan zijn we er allemaal
geweest, de greenpissers inbegrepen.
Met de heropstart van de twee kernreactoren
krijgt het eigen energienet een extra toevoer van liefst 10% en moeten we
voortaan ook heel wat minder stroom invoeren. Daaruit zou logisch moeten volgen
dat de stroomkosten voor de verbruiker zouden moeten dalen. Dat is echter niet
het geval. Als reden daarvoor wordt aangegeven, dat er tegelijkertijd enkele
verouderde gascentrales zullen worden stilgelegd. Dat is een vrome leugen.
Die centrales worden niet stilgelegd omdat ze verouderd zijn, maar eenvoudig
omdat ze niet rendabel zijn. En er is meer.
Door het zo bejubelde bevriezen van de
energieprijzen gedurende het grootste deel van 2012 door specialist Vande
Lala, zouden die prijzen zeker niet mogen gestegen zijn. Dat dit toch gebeurd
is, danken we aan de toename van de groene stroom. De verdelers Eandis en
Infrax hebben nl vorig jaar voor zon 700 miljoen euro subsidies moeten uitkeren
aan eigenaars van groene stroominstallaties en geraken de groene
stroomcertificaten aan de straatstenen niet kwijt (in dit geval aan de
energieleveranciers). Als gevolg daarvan moeten de netbeheerders momenteel
leningen aangaan om voldoende geld in kas te hebben, wat nog eens extra geld
kost. (Doet zon beetje denken aan dat mopje van die Eskimos die men centrale
verwarming had aangesmeerd, waarna ze zich dood moesten werken om een ijskast
te kunnen kopen.) Vraag is nu, wie dat gaat betalen: de Vlaamse overheid (lees:
de belastingbetaler) of de elektriciteitsverbruiker? Waarschijnlijk allebei
Heel dat groene stroomgebeuren mag dan wel
goed bedoeld zijn, het laat hoe langer hoe meer de wrange nasmaak na van een
maffioos complot van leerling tovenaars, die de geest niet meer terug in de
fles krijgen. Dat Vande Lala nu zegt dat de federale regering in de zaak van
het heropstarten van de kernreactoren ter zake geen bevoegdheid heeft, maar
helemaal afhankelijk is van de Fanc, het federale agentschap voor nucleaire
controle, is een goedkope uitleg om zijn verantwoordelijkheid te ontlopen. Ondertussen
loopt bij ons de energiefactuur op en blijft het verschil met onze buurlanden
stijgen, hetgeen dodelijk is voor de concurrentiekracht van onze bedrijven. Van het bevriezen van de energieprijzen komt al evenmin iets in huis als destijds van zijn zilverfonds dat de vergrijzingskosten ging opvangen.
Het is een publiek geheim dat men
tegenwoordig, als gevolg van de onuitputtelijke stroom van informatie waarover
men via het Internet beschikt, steeds meer kopieert. Tot zelfs in de
universiteiten wordt er misbruik van gemaakt, ondanks het feit dat men er niet
goed vanaf komt als men betrapt wordt, zoals enkelen al mogen ervaren hebben...
Het is dan ook echt geen verrassing dat de
radde jongens en meisjes uit onze politiek zich aan dergelijk copy-paste gedrag
bezondigen. Dat is nog maar eens gebleken n.a.v. de eerste oogst van de
pas opgerichte CD&V denkdank Innesto, waarbij o.m. werd voorgesteld de grote vakantie
met drie weken in te korten. Blijkt dat die zgz high potentials, die Beke
daarvoor verzameld had, ook serieus met truken van luie Charel hebben gewerkt.
Enkele passages ervan werden letterlijk overgenomen uit de splinternieuwe
beginselverklaring van de SP.a.* Daar hield het trouwens niet bij op, er werd
ook gekopieerd van websites over het middelbaar onderwijs en zelfs uit een
thesis van een universiteitsstudente van de KU Leuven uit 2004.
Alsof bovenstaande nog niet erg genoeg is
voor het imago van onbetrouwbaarheid van CD&V, werd Markske Beke dan ook
nog eens teruggefloten door de N-VA over een eigen verklaring, waarbij hij had
beweerd dat Antwerpen per inwoner 1.250 euro krijgt voor zijn stedelijke
functie t.o.v. slechts 550 euro voor Brussel (bedrag dat, mede dank zij de
CD&V steun voor de laatste staatshervorming, zal worden opgetrokken naar
750 euro). Buiten de middelen uit het gemeente- en stedenfonds krijgt Brussel
nl ook geld van de hogere overheid en dat werd door Beke vergeten. Er vloeit
trouwens alleen geld van Vlaanderen naar Brussel en niet omgekeerd. Volgens Ben
Weyts, die de zaak aankaartte, verschuilt CD&V zich in deze zaak achter de
PS rekenkunde. Mocht Brussel, in navolging van Antwerpen, geen negentien, maar
slechts één burgemeester, één schepencollege en één OCMW hebben en maar één
politiezone i.pl.v. de huidige zes nu, dan zouden de Brusselaars daar niet
alleen rijker van worden, maar ook beter bestuurd, aldus Weyts. Touché, zou ik
zeggen.
* De SP.a
heeft trouwens ook weinig redenen om in deze zaak hoog van de toren te blazen.
De fameuze nieuwe rode beginselverklaring putte nl rijkelijk uit eerdere
socialistische visieteksten uit 2010, uit godbetert Wikipedia en zelfs uit
de formateursnota van Yves Leterme. Tobback Jr was wel zo eerlijk e.e.a.
daarover toe te geven met de uitleg dat een partij na 5 jaar in de Belgische
politiek niet alles opnieuw kan uitvinden. Klopt, maar noem het dan niet
nieuw zoals e.o.a. wasproduct en hou je aan de tegenwoordig zo geroemde
transparantie
Toen ik, op mijn 65ste, met pensioen ging bij Daf-Trucks, had
ik er een carrière opzitten van 49 jaar, waarvan 33 bij de truckfabrikant. Ik
werd daarover geïnterviewd voor het personeelsblad en kreeg er de vraag, wat ik
vond dat er in die lange tijd het meest veranderd was. Waarop ik antwoordde
dat, volgens mij, de grootste verandering t.o.v. vroeger was, dat alles
tegenwoordig maar blijft veranderen. Vroeger kon men zich een zekere kennis
eigen maken en kon men daarmee verder, soms zelfs een hele carrière. Zoiets kan
de dag van vandaag niet meer. Om even bij DAF te blijven, dat bedrijf werd eind
jaren negentig overgenomen door het Amerikaanse Paccar en het waren vooral die
Amerikanen die de hele tijd door probeerden uit te vissen wat kon verbeterd
worden. Vroeger gebeurde zoiets bij ons ook, maar meestal als de zaken wat slechter
gingen. Zij deden dat echter ook als het goed ging. Goed, beter, best,
verbeterd. Dat laatste klopte wel niet altijd, soms brachten vooropgestelde
veranderingen ook niét het beoogde resultaat. Dat maakte ik nog mee toen ik al
een jaar met pensioen was en men me vanuit DAF belde om te vragen of ik niet
bereid was een tijdje als parttimer terug te komen werken! Reden was dat een
zoveelste nieuw computerprogramma verkeerd was uitgevallen (veel te zwaar voor
het te leveren werk) en men méér, niet minder volk nodig had om hetzelfde werk
te doen. Voor de record: ik heb er vriendelijk voor bedankt!
Aan die zaken heb ik moeten terugdenken bij de heisa die er dezer dagen
(geweest?) is op Zaventem, waar een wereldspeler als Swissport, die op meer dan
100 luchthavens werkt, zich ook verslikt heeft in het maken van zijn
eenheidsworst. Wat elders werkt, werkt schijnbaar niet bij ons. De bagagisten
(nog zon echt Belgisch woord, uit de serie 'mazout, pistolet en bourrage'),
waarvan er waarschijnlijk nog een deel bij Sabena heeft gewerkt en/of daarna
bij Flightcare het bedrijf dat vorig jaar door Swissport werd overgenomen
zijn de veranderingen en de daarbij horende flexibiliteit dan ook beu. Of dit
een voldoende reden is om de hele luchthaven van de hoofdstad van Europa op
zijn kop te zetten en duizenden passagiers wanhopig te maken, is natuurlijk een
andere vraag, waarover we de volgende dagen nog heel wat commentaar zullen te horen
en te lezen krijgen. In Trends van 2 mei vertelde de CEO van Brussels Airport
Company, een zekere Arnaud Feist, nog dat zijn luchthaven een goudmijn was.
Laat ons voor hem en zijn zaak hopen dat het ook na deze staking zo nog zal
zijn
14 maanden werken om er 12 betaald te
krijgen. Geen vakantiegeld. Weinig ziekteverzuim, want dat wordt pas vergoed
vanaf de 31ste dag. Een forse besparing voor de sociale zekerheid.
Geen zwangerschapsverlof, geen tijdskrediet, geen extralegale voordelen, minder
kindergeld en lager pensioen.
Griekenland? Nee, België als ge zelfstandige
bent, waar men ervan uitgaat dat ge dan welvarend bent of wordt, uw eigen baas en
werkt wanneer het u uitkomt. Er zullen er misschien wel zijn die in dat beeld
passen, maar de grote meerderheid van onze zelfstandigen moet er keihard voor werken
(en blijven werken), of ze haalt bovenstaande voordelen niet. Een carrière
starten als zelfstandige is dan ook iets wat ge best doet als ge jong bent. Ik
spreek van ondervinding; ik ben dat ook een tiental jaren geweest, het grootste
deel van de tijd dan nog in het buitenland.
Het zegt wel iets over de welvaart die de
niét zelfstandige werknemer in dit land kent. In het licht van de discussie
over het gelijkschakelen van de statuten van bedienden en arbeiders zou het dan
ook geen kwaad kunnen om over bovenstaande eens na te denken. En niet meteen te
gaan staken als men nog maar denkt ergens iets te moeten inleveren. Dit
probleem zou, volgens het Grondwettelijk Hof, vóór 8 juli van dit jaar moeten
zijn opgelost, anders zal elke ontslagen arbeider naar de rechtbank kunnen
stappen om er zijn gelijk te halen. Ziet ge dat al gebeuren, in die rechtbanken
van ons die het nu al niet kunnen redden?
Panta
Rhei : alles beweegt, alles verandert (letterlijk: alles stroomt) wist de
Griekse filosoof Herakleitos al (einde 6de, begin 5de eeuw
vóór Christus). Vasthouden aan wat ooit was, is de beste garantie dat het nooit
meer zo zal worden. Dat uitgerekend politiekers en vakbondsmensen die zich
progressief noemen en niets veranderd willen zien, is een zoveelste contradictio
in terminis. Net zoals het voortbestaan van dit land trouwens.
Vrij recentelijk is er bij de NMBS een
overeenkomst gemaakt tussen directie en vakbonden om geen wilde stakingen meer
te beginnen zonder een voorafgaande waarschuwing van enkele dagen. Bij mijn
weten is dat alleen maar gebeurd bij de Spoorwegen en is het nog altijd de
vraag, of de vakbonden dat akkoord ook effectief zullen naleven. Maar al te
vaak is immers gebleken en dit vooral in Wallonië -dat ze hun eigen personeel niet onder
controle hebben.
Momenteel lopen er twee van die stakingen,
maar dus niet bij de NMBS. Eén bij De Lijn in Antwerpen, waar het verkeer ten
noorden van de stad al vier dagen zo goed als plat lag (de staking zou nu
voorbij zijn). Een tweede op Zaventem, waar het bagagepersoneel er de blok
heeft opgelegd. In beide gevallen gaat het erom dat er al gestaakt wordt nog
vóór er serieus gepraat is. Het is maar hoe men het bekijkt, maar zeker in
Zaventem gaat het in de eerste plaats om banen voor lager geschoolden, waarover
men zich steeds zoveel zorgen maakt. Ergerlijk wordt het helemaal als men weet
dat de slachtoffers van die stakingsacties niet meteen de directies zijn, maar
de klanten, die met de hele zaak in feite niets te maken hebben en die gebruikt
worden als gijzelaars en als chantagemiddel tijdens de onderhandelingen.
De vakbonden zijn de machtigste lobby van
dit land. Dat is o.m. de thesis van een boek erover vanwege Alain Destexhe,
parlementslid voor de MR. Hij voegt er aan toe, dat vakbondsacties meestal gaan
om het behoud van de eigen privileges en voordelen. Zo blijken de vakbonden bv een
zitje te hebben in het federaal agentschap voor de veiligheid van de
voedselketen en bij het wetenschapsbeleid, instellingen die niets te maken
hebben met de bescherming van vakbondsleden. Ze kunnen praktisch nooit
aangeklaagd worden, omdat ze geen rechtspersoonlijkheid hebben, met als
verontschuldiging dat werkgevers op die manier niet kunnen weten hoeveel geld
ze in hun stakingskas hebben. Zijzelf zijn wel perfect op de hoogte van bv het
aantal stakingsdagen dat een onderneming zich kan veroorloven. Er moet al een
schandaal gebeuren, zoals onlangs bij het ACV/W, om er achter te komen hoeveel
geld de bonden in kas hebben. Men schat dat een kwart ervan afkomstig is van
allerlei subsidies die ze krijgen om bv sociale verkiezingen te organiseren en
werkloosheidsuitkeringen uit te betalen. Buiten die uitkeringen beheren de
bonden zo ook de werkloosheidsuitkeringen op zich en dan spreken we over bijna
7 miljard euro. Geld dat weliswaar niet van hen is, maar dat indien goed
belegd op korte tijd toch heel wat oplevert. Feitelijk hebben ze er alle
belang bij dat er veel werklozen zijn. Hoe meer zielen, hoe groter kerkhof!
Dat laatste is ook een uitleg waarom de
Waalse bonden zo tekeer zijn gegaan tegen ArcelorMittal in Luik. In het eerste
kwartaal van 2011 waren er daar vier stakingen, waarbij de directie tweemaal
gegijzeld werd. En nu schreeuwt men moord en brand omdat de zaak zo goed als
dicht gaat. Men zou minder een bedrijf sluiten
Paus Franciscus heeft een schare Italiaanse gelovigen,
800 in
totaal, uit de vijftiende eeuw heilig verklaard. Ze stierven in het Zuid-Italiaanse Otranto als
martelaren omdat ze de katholieke godsdienst niet wilden verloochen. Hun
moordenaars, die dat van hen eisten, waren Turkse moslims. Er is feitelijk
niets nieuws onder de zon, want de dag van vandaag worden christenen nog altijd
vervolgd én gedood in tal van landen waar de islam het voor het zeggen heeft
(Irak, Syrië, Pakistan, Bangla Desh) en zelfs in landen waar dat officieel niet
het geval is (Nigeria bv). Het zou dan ook wel iets moediger geweest zijn,
mocht Franciscus dat er even bijgezegd hebben.
In eigen land lopen er dan nog halfgaren
rond zoals Bertje Anciaux, die vinden dat we die islam te streng beoordelen en
die willen dat daar een verbod op komt. Hij heeft, samen met enkele andere
senatoren, een islamofobie-resolutie ingediend, waarbij mocht ze worden
goedgekeurd het in de toekomst strafbaar zal worden zich nog negatief te
uiten i.v.m. met die zgz godsdienst. M.a.w. een soort wet op godslastering. Uitspraken
dat de islam soms gewelddadig, seksistisch of irrationeel zou zijn, zullen dan
ook uit den boze zijn, evenals eventuele links met het terrorisme. Alsof 9/11
nooit heeft plaatsgevonden en bv alsof de recente aanslag in Boston geen werk
was van aanhangers van die zgz verdraagzame godsdienst. Bij de kerels die men
zonet bij de lurven heeft gevat na de sensationele diamantroof op Zaventem, waren
de meeste Marokkanen en liepen er enkele bij met El in hun achternaam, wat
betekent dat ze op bedevaart geweest zijn in Mekka en daardoor hun hemel al
verdiend hebben.
Toen Étienne Vermeersch, links filosoof,
maar niet links genoeg om alles te slikken wat de multicul ons voorschotelt,
Anciaux in Reyers Laat duidelijk probeerde te maken dat zijn resolutie elke
kritiek op welke godsdienst ook buiten de wet zou stellen, had het bazeke geen
ander antwoord dan te zeggen dat Vermeersch een zeveraar was. Hopelijk opent het
gedrag van Ansjofis daarmee de ogen van de laatste simpele zielen uit het
roodgroene kamp die nog geloven dat zon retoriek stemmen zal opbrengen en
zullen wij na de verkiezingen van 2014 hopelijk van Berke den bleiter verlost
geraken.
Het zit er al langer aan te komen dat er
iets te gebeuren staat i.v.m. de spaarboekjes. Dat schreef ik reeds in mijn
blog van 18 maart jl (Het (spaar)geld pakken waar het zit). Dat had toen wel
in de eerste plaats met Cyprus te maken, maar het is duidelijk dat een
armlastige regering, met een staatsschuld van zon 100% van het bbp, wát graag
aan die 250 miljard euro (= 2/3 van die staatsschuld) zou zitten die nu op de
Belgische spaarboekjes staat. Het voorstel van minister zonder financiën Geens
om daar iets aan te doen, is dan ook geen verrassing. Hij zegt trouwens
terecht, dat het idee niet eens van hem komt, maar een tijdje geleden al
gelanceerd werd door de Belgische Nationale Bank (NBB).
Open VLD en SP.a zijn al meteen in de
tegenaanval gegaan en willen van de aantasting van de spaarboekjes niet weten.
Mag ik arendsoog Rutten er echter op wijzen, dat de voorzitter van de NBB,
Luc Coene, een blauwselblauwe is, die kabinetschef was bij Verhofstadt en
daarvoor zelfs beloond werd met de titel van Minister van Staat, iets wat nog
geen enkele kabinetschef vóór hem te beurt was gevallen? Gwendolientje had toén
moeten reclameren en niet pas nadat Coenes voorstel werd overgenomen door een
CD&Ver.
Als CD&V trouwens voort doet met ideeën
spuien zoals ze de laatste weken bezig is, zal ze straks helemaal niet
verwonderd moeten zijn als er nóg minder mensen voor de partij zullen stemmen.
Eerst de grote vakantie met drie weken willen inkorten, nu aan de mensen hun spaargeld
zitten. Van masochisme gesproken!
Als men dan toch een manier zoekt om het
kwart biljoen euro (10.000 miljard oude Befkes: 10.000.000.000.000 Bfr!) dat op
de spaarboekjes inderdaad niets staat te doen (daar de opbrengst negatief is na
inflatie), dat men dan iets interessants voorstelt waaraan de mensen op
vrijwillige basis aan mee kunnen doen. Nu lijkt het er eerder op dat, na het
vrijstellen van de jacht op de everzwijnen, in dit land ook de spaarvarkens
vogelvrij zijn verklaard
Dat de belasting op arbeid in dit land veel
te hoog is, is geen nieuws meer. Op twee na heeft België ook op dat gebied de
hoogste taksen in Europa, waardoor de lonen zelf hier te hoog zijn t.o.v. die in de ons omliggende en concurrerende landen. Zoals we op de syndicale hoogdagen van 1 en 9 mei
hebben kunnen oordelen, zijn nu ook de vakbonden daarvan overtuigd geraakt en
willen zij dat daar een mouw aan gepast wordt. Die mouw heet dan wel de
vermogensbelasting. Verhoog die en met de opbrengst daarvan kunnen de lasten op
arbeid verlaagd worden, is hun adagium. Simple comme bonjour, lijkt het, maar is het niet.
De vermogensbelasting bestaat nl al in
België, alleen wordt ze zo niet genoemd. De roerende en onroerende
voorheffingen en de successie- en registratierechten zijn allemaal al
belastingen op kapitaal. De intresten op obligaties, termijn- en
spaarrekeningen worden al belast met een onroerende voorheffing van 25% (bij
spaarrekeningen is er wel een vrijstelling tot een zeker bedrag, de vraag is
wel: hoe lang nog?). De dividenden die bedrijven aan hun aandeelhouders
uitbetalen zijn eveneens onderworpen aan een voorheffing van 25%. Ondernemingen
betalen al een tarief van 33,99% op dividenden voor hun aandeelhouders en ga zo
maar door. Op het einde van de rit blijft er voor de bedrijven 0,495 euro over
op elke euro winst die gemaakt wordt. Daar bovenop nóg eens belastingen gaan
heffen én gelijktijdig de notionele intrestaftrek afbouwen is de ideale remedie
om de laatste buitenlandse bedrijven hier straks te zien vertrekken.
Internationale bedrijven vergelijken nl gewoon de voor- en nadelen in de
verschillende landen waarin ze werken en hebben een veel betere kijk op het
wereldgebeuren dan demagogische vakbondsmensen met oogkleppen die niet verder kijken
dan hun eigen straatje.
Misschien herinnert men zich nog, dat het
ACV de N-VA beschuldigingen tegen haar liet napluizen door fiscaal expert en
hoogleraar aan de KU Leuven Axel Haelterman. Welnu diezelfde heer, die er toch
wel wat vanaf zal weten, zegt ook dat de invoering van een vermogensbelasting
onredelijk en onwerkbaar is. M.a.w. met de retoriek van ACV-baas Leemans zit
hij zeker niet (meer) op dezelfde lijn van de vakbond die hem destijds zo nodig
had. Professor Haelterman pleit trouwens voor het behoud van de notionele
intrestaftrek, maar dan alleen voor grote bedrijven. Waarmee ook het
familiebedrijf De Leeuw buiten de prijzen zou vallen en er tenminste aan die
hypocrisie een einde zou komen.
N-VA, de boeman van het ACV/W, heeft altijd
gesteld dat deze regering een belastingregering is. De vakbonden doen hun
uiterste best om dat te bevestigen.
Men hoeft de dag van vandaag geen
euroscepticus te zijn om te twijfelen aan het voortbestaan van de Europese Unie
in het algemeen en de euro in het bijzonder. Daarvoor zijn er nogal wat redenen
die in deze rubriek al aan bod zijn gekomen. Een interessante uitleg vond ik
ook in het uitgebreid afscheidsinterview dat Marc Grammens (80), zoon van Flor,
de meest bekende taalgrensactivist van het naoorlogse Vlaanderen, gaf in t
Pallieterke van deze week. Marc, die zelf al 25 jaar Journaal uitgeeft, een
veertiendaagse nieuwsbrief die hij zelf helemaal alleen invulde en uitgaf (en
er nu mee opgehouden is), zegt in dit interview dat in de E.U. de economie
dienstbaar is gemaakt aan de politiek, net zoals vroeger in de communistische
staten. Tot de euro behoren niet de staten die er economisch bijhoren, maar wel
die er geostrategisch bij passen. Dit is niet vol te houden en steeds volgens
Grammens zal het Frankrijk zijn dat de E.U. zal vernietigen. Het was vooral
Frankrijk dat ervoor zorgde dat landen als Spanje, Portugal en Griekenland
erbij kwamen, dit met het doel om zelf sterker te staan binnen de E.U. Nu
blijkt dat Frankrijk het niet meer aan kan en het op die armlastige perifere landen
niet zal kunnen rekenen, is de kans groot dat la douce France er ooit zelf een
einde aan maakt.
Voor Vlaanderen zal het dan zaak worden, bij
een groep landen met een sterke economie en munteenheid te kunnen aansluiten en
dat zal moeten gebeuren zonder België, want onze midi is daartoe niet in
staat. Volgens The Economist zijn Belgen alleen maar zon goede Europeanen,
omdat zij een vaderland missen. België is in de E.U. de enige deelnemer die geen
natie is, geen gemeenschap. In het beste geval een diplomatieke conferentie
tussen twee volkeren. Beter kan ik het niet verwoorden zonder het over
confederalisme te hebben.
In tegenstelling tot wat men zou denken, was Marc
Grammens een eerder linkse flamingant, van het type zoals men die ook aantreft
in de Gravensteengroep (Rondas, Maddens, Verdoodt, Abicht). Hij is er geen
lid van, maar was feitelijk een Gravenstener avant la lettre. Ik ben een
tijdje geabonneerd geweest op zijn nieuwsbrief, maar heb afgehaakt, niet omdat
hij eerder linksgezind was, maar o.w.v. zijn constante kritiek op Amerika (iets
wat hij in bovenvermeld interview trouwens toegeeft). Dat neemt niet weg dat
Grammens een monument is in de Vlaamse journalistiek, volgens t Pallieterke zelfs
de beste journalist van België.
Het ziet er hoe langer hoe meer naar uit dat
we in dit land de industrie kwijt spelen. Na General Motors, Ford, een deel van
Arcelor Mittal en Caterpillar, om nog maar enkele groten te noemen, blijkt dat
ook Solvay aan een uitstapscenario bezig is en dat Volvo zich steeds grotere
zorgen maakt om het voortbestaan van haar fabriek in Gent. Daarbij hoort men
steeds
dezelfde
terugkerende klachten van de te hoge loon- en energiekosten. Het gaat trouwens
niet zozeer om de kosten op zich, wel om de te hoge belastingen op de lonen en
de extra belastingen en netvergoedingen op de energie. Dat door de laatste
beslissingen ter zake door de regering Di Rupo de loonkosten tegen 2018
vergelijkbaar zouden worden met die van onze buurlanden,blijkt een fabeltje. Onze hogere
productiviteit, vooral die in Vlaanderen, doet het ook niet meer. Alle nieuwe
industriële vestigingen zijn tegenwoordig overal steeds meer geautomatiseerd, wat ook
elders een verhoogde productiviteit garandeert. Tenslotte blijken onze
minimumlonen zowat de hoogste te zijn van alle Oeso-landen, waardoor bij ons
minder mensen productief aan het werk zijn.
Het kwijtspelen van de industrie op zich
hoeft echter geen ramp te zijn. Wij zijn niet het eerste land waar dat plaats
vindt. In Nederland gebeurde dat al zon 20 jaar geleden. Daar is men zich meer
gaan toeleggen op de logistiek, mede door het belang van de haven van
Rotterdam*, tot voor kort de grootste van de wereld. De ligging van een land is
nu eenmaal wat ze is en dat geldt ook voor ons eveneens vlakke Vlaanderen. Onze
regio ligt nu eenmaal centraal in West-Europa en kan met zijn luchthavens en
liefst vier zeehavens dé ideale verbinding worden tussen de Europese landen
onderling en tussen Europa en de rest van de wereld.
In het licht van bovenstaande blijft het dan
ook een ergerlijke zaak dat ons wegennet, de spoorwegen en de waterwegen
regelmatig negatief in het nieuws komen. Denk maar aan Vrasene en Wetteren. Wat
dat laatste betreft, was er begin dit jaar nog een internationaal rapport dat
stelde dat ons spoorwegennet voor tweederden aan vervanging toe is. Er zijn,
alleen al deze winter, heel wat kleinere spooraccidenten gebeurd, meestal te
wijten aan verouderde infrastructuur en rijdend materiaal. Op de weg is het al
niet veel beter. Een ouderwetse winter legde heel wat pijnpunten bloot
(letterlijk zelfs) en een oplossing voor de Antwerpse knoop is nog steeds
jarenlang van ons verwijderd, na de afkeuring van de voorgestelde Oosterweelverbinding..
Het wordt dat ook stilaan tijd dat
Vlaanderen resoluut de kaart van de logistiek trekt: opslag, overslag en
transport. Meer moet dat niet zijn en dat kan ook best op een goede manier
georganiseerd worden, zonder dat men steeds denkt dat het meer vervuilend zou
zijn dan onze huidige industrieën, waartoe nota bene ook de farmaceutische
en de chemische behoren. Tenslotte is er nog het menselijk falen, dat steeds
meer de oorzaak lijkt van heel wat rampen. Het laatste woord over deze materie
is zeker nog niet gevallen.
* Tegenwoordig is Shanghai de grootste zeehaven ter wereld.
Er is dezer dagen nog maar eens veel te doen
geweest over Brussel. Hoofdreden daartoe was nu de benoeming van een
zekere Rudy Vervoort (PS) tot nieuwe minister-president van het Brussels
hoofdstedelijk gewest. De man heeft een Franstalige moeder en een Nederlandstalige
vader. Die laatste zal dan wel een geografische Vlaming (geweest) zijn want de
Rudy spreekt amper onze taal. Hij wordt beschouwd als een grijze muis in de
hoofdstedelijke politiek, ook al was hij ondertussen burgemeester van Evere
geworden en moet hij volgend jaar de Brusselse PS leiden naar de moeder aller
verkiezingen.
De vraag is maar, wat men in Brussel
verstaat onder een grijze muis. Charles Picqué, zijn voorganger, heeft bijna 20
jaar de dienst uitgemaakt. Wat heeft die man ooit verwezenlijkt, buiten het
voorstellen van enige megalomane projecten waarvan tot nu toe weinig of niets
van in huis is gekomen? Bij een van zijn afscheidsinterviews zei de Charel dat,
als hij opnieuw mocht beginnen, hij de zaken anders zou aanpakken en wat meer
naar Vlaanderen en Wallonië zou trekken om het daar (wat beter) te gaan
uitleggen. M.a.w. geeft hij toe dat hij zijn dikbetaalde job niet naar behoren
heeft vervuld. Het resultaat is er ook naar: ondertussen vinden de Vlamingen
dat Brussel slecht bestuurd is en dat ze zelfs vijandig staat t.o.v. Vlaanderen en
de Walen vinden dat de kiekenfretters op hen neerkijken. De man valt straks zeker
niet in een donker gat: hij blijft burgemeester van Sint Gillis en wordt ook
nog eens ondervoorzitter van de Brusselse PS. Kassa, kassa!
Pascal Smet, die buiten de functie van
Vlaams minister voor Onderwijs (waarin hij er ook al niet veel van bakt*),
tevens Vlaams minister voor Brussel is, verklaarde dat in Brussel met zijn,
nota bene, 1.000 (duizend!) politieke verkozenen - iedereen bevoegd is, maar
niemand verantwoordelijk. Smetje kan het weten want hij zat al eens in zowel de
Brusselse regering als in de gemeenteraad van de stad.
Zowel het Brusselse stadgewest als de stad
zelf blijven ten prooi aan verfransing, verstedelijking (lees: verpaupering),
internationalisering en islamisering. Brussel wordt in het buitenland verkocht
als ons venster op de wereld. Die titel heeft ze echter niet aan zichzelf te
danken, maar aan de aanwezigheid van de E.U., van het hoofdkwartier van de NAVO
en van de duizenden pendelaars van buiten het hoofdstedelijk gebied (en dan nog
hoofdzakelijk vanuit Vlaanderen) die moeten zorgen dat de zaak daar blijft
draaien. Zonder hen en zonder het vele geld dat de stad van Vlaanderen (via
België) krijgt, zou Brussel economisch niet leefbaar zijn. De grijze muis die
er nu minister-president is zal daaraan niets veranderen.
* Voor
wat het Vlaamse onderwijsbeleid betreft, is Smetje het ideale voorbeeld van het
principe If you cant convince them, confuse them.
Volgens Geertrui Windels, echtgenote van
onze President Herman, zou prins Filip haar tijdens de kroning van Willem
Alexander toevertrouwd hebben, dat hij het fantastisch zou vinden als de
troonswissel in België ook zo warm en plechtig zou verlopen. Dat zal wel en
daarmee neemt de troonopvolger waarschijnlijk zijn dromen voor werkelijkheid.
Dromen zijn echter bedrog en in zijn plaats zou ik daar maar niet teveel op rekenen.
Misschien kan Filip straks even de
temperatuur van het land meten, als papa en mama de ronde van België gaan doen
ter gelegenheidvan de twintigste
verjaardag van de troonsbestijging door Albert II. Ze zouden ergens tussen 17
en 21 juli vier steden bezoeken, één in elk gewest en de keuze zou gevallen
zijn op Gent, Luik, Brussel en Eupen. Laten we de Oostkantonners er even
buiten. Als het er op aan kwam (tijdens de discussies over B-H/V) kozen ze de
kant van de francofonen en al bij al zijn ze een te verwaarlozen minderheid. De andere drie zijn toch wel toevallig drie steden met
de socialisten mee in de meerderheid én met een rode burgemeester. Dat Albert
niet naar Antwerpen zou komen, ligt voor de hand, maar er zijn toch nog heel
wat steden waar hij niet direct uitgefloten zou worden, denk ik. Dat laatste
wil daarom niet zeggen, dat hij er hartelijk onthaald zou worden, maar zijn
voorkeur geven aan één politieke strekking is wel wat van het goede teveel.
Boudewijn zou zoiets nooit gedaan hebben.
Waar is de tijd dat de Waalse socialisten de
grootste tegenstrevers waren van de monarchie, dat ze de uitslag van het
referendum om Leopold als koning te laten terugkeren boycotten? Nu zijn ze de
grootste voorstanders van de Coburgers, omdat ze ondertussen begrepen hebben
dat het koningshuis een van de laatste bolwerken tot behoud van België geworden
is en hun garantie op het voortbestaan van de miljardentransfers. Misschien
slagen ze er straks nog in Albert II mee de Internationale te laten zingen
Ondertussen tikt de klok echter verder en
zal de dag dat Albert het roer aan Filip moet laten steeds naderbij komen. Men
kruist nu al de vingers dat dit niet vóór de verkiezingen van 2014 zal zijn. Anders krijgen we nl waarschijnlijk weer explosieve regeringsonderhandelingen, met daarbij als toetje een losgeslagen projectiel waarvan niemand kan voorstellen
hoe die het er vanaf zal brengen. Vuurwerk gegarandeerd. Lunion ferà la farce!
Zoals bekend, is de Belgische regering door
Eurocommissaris Rehn teruggefloten omdat ze van het beloofde objectief van 1%
structurele besparingen één kwart niet verwezenlijkt heeft en daardoor blijft
riskeren zich een boete op te hals te halen. Reden hiervoor is, dat men het superdividend
van de Nationale Bank aan Europa heeft willen verkopen als structureel, omdat
dat er ieder jaar zou zijn. Olli met de echogalm trapte daar echter niet in,
want die zgz opbrengst is niet altijd even super en kan volgend jaar even goed
0 zijn.
In de Zevende Dag is aangetrouwde tsjeef
Geens (met de dochter van ex- staatssecretaris Jos Dupré) dan moeten komen
verklaren, hoe de vork aan de steel zit. Het blijkt nu dat het ontbrekende
kwart, zon 800 miljoen euro, had moeten betaald worden door het Waalse gewest,
het Brusselse stadsgewest en de Franse gemeenschap. Niet door Vlaanderen, dat
sinds enkele jaren een sluitende begroting heeft. Zo te zien is er dan toch nog
één goede kant aan het Vlaamse besparingswerk en is Geens tenminste zo eerlijk
geweest dat te beamen (de vraag is, of Vanackere dat ook zou gedurfd hebben).
Nu even wachten op de Franstalige reacties,
die er zeker gaan komen. Voor hen is het immers de normaalste zaak van de wereld
dat de Vlamingen en alleen de Vlamingen in België de rekeningen betalen.
Dat is, dank zij de bereidwillige medewerking van de traditionele Vlaamse
partijen, altijd zo geweest en dat willen ze zo houden. Vanuit Brussel was er
alvast al een reactie van Guy Vanhengel, minister van begroting van het failliete
Broekzele, die vond dat Geens berekening niet klopt. Vanhengel mag dan wel van
Vlaamse afkomst zijn, hij werd vorig jaar verkozen op een Franstalige lijst en
moet dus andere broodheren dienen. De schooier van Evere, zoals hij in
financiële kringen bekend staat, zal zijn slavenrol blijkbaar blijven
vervullen.
Een zaak om te blijven volgen, al was het
maar om te zien of Kris Peeters, die men volgend jaar ook federaal wil
uitspelen, zijn eerdere verklaringen zal bevestigen dat het Vlaamse gewest de federale staat niét
zal bijspringen als de andere deelstaten dat ook niet doen.
In mijn blog van donderdag had ik het nog
over Verhofstadt, die ik met Don Quichote(e) vergeleek. Ik was dan ook blij
verrast, toen ik in de weekeindeditie van De Standaard een soort interview las met
Europese collegas van hem, die er zowat dezelfde mening op nahouden. Collegas
nota bene van zijn eigen blauwe fractie, waarvan hij de leider is die het
helemaal niet met hem eens bleken te zijn. Guy doet alsof hij de eigenaar van de
fractie is, was de sprekende titel van het interview. De leider, zoals ik al
schreef, die voorop loopt en niet ziet dat men hem niet meer volgt.
In 2009 slaagde Verhofstadt er nog in twee blauwe
Europese Commissarissen (Rehn en De Gucht) en twee vicepresidenten (Neelie
Kroes en Siim Kalas) in de Commissie te laten benoemen. Dat was een hele
prestatie en het is waarschijnlijk daarom dat hij daarna dacht oppermachtig te zijn
geworden. Daarbij maakte hij echter twee denkfouten. In de eerste plaats zijn
aandrang om met Euro-obligaties te beginnen, waarbij Grieken, Portugezen en
Spanjaarden opnieuw onvoorwaardelijk zouden kunnen gaan lenen op de
internationale markten, maar Duitsers, Nederlanders en Finnen om het daarbij
te houden de kosten zouden moeten betalen. Transfers zoals in België, zeg
maar. Nogal wiedes dat bv de Duitse liberalen, die zowat het tegenovergestelde
willen, het daarmee niet eens zijn. Een tweede pijnpunt is zijn meer dan goede
verstandhouding met Rode Rudy*, Daniel Cohn-Bendit, de flamboyante leider van
de Europese groenen in het Europese parlement, nog zo iets waar heel wat liberalen van huiveren. De kans
is groot dat de Finse, Estse, Deense en Roemeense liberalen tegen de
verkiezingen van 2014 uit de liberale fractie stappen, terwijl de Duitse
vertegenwoordiging dreigt weg te smelten.
Dat alles is slecht nieuws voor de
grootgrond- en huizenbezitter uit Umbrië, Normandië, Gent en Mariakerke, want
hij loopt met het idee zich kandidaat te stellen voor niets minder dan de
Europese topjob: die van voorzitter van de Europese Commissie. Jammer genoeg
dreigt hij een generaal zonder troepen te worden en zo win je geen veldslagen,
zelfs niet voor de Europese Commissie. Hoogmoed komt ten val, of zoals Friedrich von Hayek (° 1899), Oostenrijks Nobelprijs economie 1974 (samen
met de Zweed G. Myrdal) en een lichtend voorbeeld voor de Verhofstadt van de
drie eerste burgermanifesten, het ooit kernachtig uitdrukte: Wie zijn
principes verloochent, gaat naar de hel.
Zon vaart zal het meteen wel niet lopen, maar een Europese topjob zit
het meer dan waarschijnlijk niet in voor wie al te veel tegen andermans schenen
schopt.
*
Verhofstadt en Cohn-Bendit hebben in 2012 samen een boek uitgegeven (Voor
Europa), iets wat men hem vanuit liberale hoek erg kwalijk heeft genomen. Een
Europees fractieleider kan niet zomaar een boek schrijven ten persoonlijke
titel als dat over zijn eigen parlementair werk gaat
Er zijn drie redenen, waarom ik in het
onderwijs ben gestapt, zei de leraar, Kerstmis, Pasen en de grote vakantie.
Bovenstaande is een oude mop, al zat (en
zit) er voor sommigen wel een grond van waarheid in, zeker als men de reacties
op facebook ziet (binnen de 24 uur zon dertigduizend tegenstanders!) op het
voorstel van de Innesto denktank van CD&V, om de grote vakantie in te
korten van negen naar zes weken. Zelfs bij de bevriende vakbonden en het katholiek
onderwijs is men niet te vinden voor deze merkwaardige brainstorming van Bekes
high potentials.
Vlaanderen is een land waar revolutionaire
ideeën zelden op een drafje verwezenlijkt kunnen worden. Dat is ook de reden,
waarom er hier zo weinig verandert. Het Innesto idee wordt zelfs een beetje
hilarisch, als de reden voor die inkorting van de grote vakantie in de eerste
plaats gezien wordt om zgz kansarme kinderen niet meer achterstand te laten
oplopen. Het gros
van die kansarmen zijn nl immigrantenkinderen, die thuis weinig of geen
Nederlands spreken en daardoor tijdens de vakantie dikwijls nog doorgebracht
in het land van herkomst inderdaad eerder af- dan bijleren. Maar om daarvoor
het land op zijn kop te zetten, is wel wat veel gevraagd.
Ook andere voorstellen van Innesto gaan die
richting uit, zoals bv de discriminatie op de werkvloer en het uitsluiten van
een algemeen verbod op religieuze en levensbeschouwelijke symbolen. Het lijkt
hier soms wel alsof al dan niet legale immigranten (want daarvoor zijn ook die
voorstellen bedoeld) alleen maar rechten zouden hebben: recht op huisvesting,
recht opleefloon, recht op medische
bijstand, recht van gratis gerechtelijke bijstand (al probeert Turtelboom aan
dit laatste toch iets te doen).
Als er aan heel dat Innesto verhaal één
positieve kant is, is het dat de tsjeven eindelijk eens enkele duidelijke
standpunten innemen. Vraag is maar, of ze voet bij stek zullen houden, nu ze
zien wat voor negatieve reacties ze te verwerken krijgen, nu ze eens rechtuit
zijn. Mijn pronostiek is dan ook, dat ze tegen de volgende verkiezingen wel
weer met hun enerzijds/anderzijds zullen aankomen.
---
I.v.m. mijn artikel van gisteren over de
waardeloze deelneming van Open VLD aan de nieuwe roodgroene meerderheid in
Gent, kreeg ik daarvan de bevestiging door niemand minder dat Patje Dewael,
fractieleider voor Open VLD in de Kamer. Die wil zich nl, in tegenstelling tot o.m. een van de voorstellen van de Innesto groep, inzetten voor een
wettelijke verankering van het hoofddoekverbod, dat terwijl zijn eigen partij
in Gent lijdzaam ondergaat dat het verbod er zal worden opgeheven