|
Sinds het begin van dit jaar werden, in het kader van de wereldhandel,de invoerrechten voor textiel afgeschaft. Het onmiddelijk gevolg daarvan was, dat de hele wereld meteen overspoeld werd door Chinese textielproducten, die ginder voor een appel en een ei in elkaar gesmeten worden en daarna letterlijk in heel de wereld worden gedumpt. Voor het Westen betekent dit een aderlating, voor concurrerende derde-wereld landen een ramp.
De Verenigde Staten, alert als steeds als het om de centen gaat ("the business of the U.S.A. is business"), namen meteen tegenmaatregelen en draaiden de invoerkraan bijna dicht. Ook de Europese Unie moest iets doen en stuurde Peter Mandelson, Europees commisaris voor handel, naar China om daar e.e.a. te regelen. Dat deed Peter ook en gisteren, 10.06.05, kon hij met fierheid mededelen, dat er met China een akkoord was bereikt over de beperking van de textielquota voor wat de invoer in Europa betrof.
Die beperking houdt in dat China, dat nu reeds onze markt overspoelt met textiel, er zich toe verbindt de aantallen die het nu invoert, slechts met maximaal 10% per jaar te verhogen en dit tot 2008, het jaar dat China officieel lid wordt van de WTO, de wereldhandelsorganisatie, waarna er geen beperkingen meer mógen zijn.
Dit is een belachelijke regeling waarover we helemaal niet blij moeten zijn. Over hoogstens drie jaar is het amen en uit met wat nog overblijft van onze textielindustrie. Wie nog in die business zit, krijgt in feite drie jaar de tijd om zijn zaak, hopelijk zonder te veel geldverlies, op te doeken. Als men de dag van vandaag de concurrentie al niet meer aan kan, is het over drie jaar helemaal afgelopen. Uitstel van executie, dus.
---
Nu kan men misschien zeggen dat onze textielindustrie al op sterven na dood is, maar daar houdt het niet mee op. Volgens de Italiaanse krant "La Repubblica" van donderdag 9 juni, gaan we hetzelfde meemaken met de schoennijverheid. De invoer van Chinese schoenen in Italië, nota bene: hét Europese land bij uitstek van de schoennijverheid, is op één jaar tijd met 700%(!) procent gestegen. Een eerste directe gevolg daarvan is, dat de prijzen er met 28% zijn gedaald. Dat kan voor de consument als muziek in de oren klinken, maar voor Italië betekent dit wél, dat er daar 40.000 arbeidsplaatsen op de tocht staan.
En niemand maakt mij wijs dat die Chinese schoenen van een betere kwaliteit zullen zijn. Dat geldt trouwens ook voor hun textielproducten. "Het Laatste Nieuws" pakte een tijdje geleden uit met een test op een serie Chinese textielproducten: overal was wat op aan te merken. Ze mogen dan al goedkoop zijn; men zal ze snel aan spullenhulp kunnen meegeven. Misschien is dat ook de bedoeling...
---
Voor de grootste twijfelaars tenslotte nog dit: in datzelfde Italië kan men tegenwoordig al Chinese tomatenconserven kopen! Ondanks het feit dat die van de andere kant van de planeet moeten komen, blijken die toch nog goedkoper te zijn. "Spaghetti con sugo di pomodoro alla cinese!"
|
