Soms is er ook wat goed nieuws in dit land.
Recentelijk waren er nog de zgz ‘Pandora Papers’, waaruit bleek dat rijke lui en vennootschappen, ook van bij ons, miljarden euro’s en dollars hadden verstopt in de zogeheten belastingparadijzen. Het is niet de eerste keer dat dit gebeurt, er waren enkele jaren geleden ook al de ‘Panama Papers’. De digitale evolutie werkt gelukkig in de twee richtingen, zodat ook de fiscus tegenwoordig heel wat meer kan achterhalen dan vroeger. En dat geldt niet alleen voor wie de belastingen probeert te ontduiken, maar ook laat zien wie wél de wet volgt.
Het blijkt nl dat in de periode 2010-2020 door familiale bedrijven bij ons liefst 8,5 miljard euro in de eigen economie werd gepompt. We kennen allemaal wel een beetje het verhaal van Marc Coucke, maar hij blijkt niet de uitzondering te zijn die honderden miljoenen euro’s heeft herbelegd in eigen land. Opmerkelijk, of misschien juist niet, is dat op een lijst van de 20 grootste herbeleggers er zestien uit Vlaanderen komen, maar dat ze in onze media allemaal ‘Belgische beleggers’ genoemd worden. Het klassieke belgicistische verhaaltje. De twee grootste denkelijk niet-Vlaamse heten de Spoelberch, de historische eigenaars van AB-InBev. Een naam die echter ook opdook in de Pandora Papers, al kunnen er wel meer van die Spoelberchs zijn. Koploper van de herinvesteerders in eigen land is trouwens niet Coucke, maar Jef Colruyt, terwijl ook Roland Duchâtelet, Urbain Vandeurzen en andere Ackermansen er bij staan.
Het is dus niet allemaal zorg en kwel.
---
|