|
Ik schreef reeds eerder dat de reden waarom kersvers Open VLD-voorzitter Lachaert zijn woord niet hield t.o.v. zijn donkerblauwe achterban en koos voor Paarsgroen i.pl.v. Paarsgeel, niét was om zijn francofone zusterpartij mee in de regering te krijgen – zoals hij beweerde - maar eenvoudig omdat de PS zijn partij dan het federaal premierschap had beloofd. Het is niet normaal dat de zevende partij van een land een federaal premierschap krijgt. Dat gaat normaal naar de grootste partij, bij Paarsgroen is dat de PS.
Met het premierschap en enkele niet eens verkozen Vlaamse ministers op Binnenlandse Zaken, Financiën en Volksgezondheid (Vandenbroucke!) - lijkt het wel alsof de regering Decroo sterk Vlaams getint is. De waarheid is wat genuanceerder: zij mogen de kastanjes uit het vuur halen.
Het is in dit land meestal wel zo dat de partij die de premier levert de ambities van zijn eigen partij moet temperen. Een schoolvoorbeeld daarvan was het premierschap van Di Rupo die, als socialist, moest toelaten dat o.a. de werkloosheiduitkeringen in de tijd beperkt werden voor de wachtuitkeringen. Crootje staat iets dergelijks te wachten als hij straks de gigantische putten van de Coronacrisis zal moeten dempen. Als liberaal zijn ook voor hem belastingen uit den boze, maar zal hij verplicht zijn ze door te voeren. Zoals ik reeds schreef in mijn blog van 3 dezer: ‘als judasgeld’ voor het aanvaarden van het premierschap.
Om zijn gezicht, dat van zijn partijvoorzitter en zijn partij te redden, zal Decroo dan ook trachten de belastingen, die er sowieso zullen aankomen, te verkopen via achterpoortjes. Zo weten we al dat de lasten op de bedrijfswagens zullen stijgen en dat de nieuwe effectentaks, die normaal voorzien was voor rekeningen boven één miljoen euro, nu ook zullen gelden voor kleinere beleggingen via de zgz tak 23-fondsen, die gekoppeld zijn aan de verzekeringscontracten. Verder zal de indexering van een aantal fiscale uitgaven tot 2023 worden bevroren, wat ook al een verdoken belasting is die voorlopig slechts tijdelijk is maar straks altijd kan worden verlengd.
Kortom, een litanie van stoemelingse belastingen waarvoor Open VLD straks de electorale rekening zal gepresenteerd krijgen, terwijl de PS straks de relance – die ook weer veel geld zal kosten - op haar naam zal kunnen schrijven en waarbij in de eerste plaats de werkende bevolking en middenstand – vooral vertegenwoordigd in Vlaanderen - weer niet zal krijgen waar het recht op heeft. Met dank aan Lachaert en zijn leliaards.
|
