|
Barbertje moet hangen, in dit geval Jan Jambon, in de hetze omtrent de verantwoordelijkheid bij het overlijden in een politiecel van de luchthaven van Charleroi van een 34-jarige Tsjech, bij wie de stoppen waren doorgeslagen en waarvan de beelden pas na twee en een half jaar opdoken. Ik laat die beoordeling over aan politiek en gerecht, maar het is duidelijk dat ook onze linksgezinde media hier een vette kluif aan hebben. Het hoofdartikel in De Standaard van gisteren was een werk van liefst vier journalisten. Die hebben daar blijkbaar niets anders te doen.
Jambon is een gemakkelijk doelwit. De man, die een voortreffelijk Vlaams parcours reed – hij was o.m. een van de auteurs van het ‘Manifest voor een zelfstandig Vlaanderen in Europa’ van de denkgroep De Warande*, al in 2005, nota bene – lijkt ondertussen uitgeblust. Men noemde hem al de afwezige minister-president en zijn reacties, zowel in het Vlaamse parlement als op de (a)sociale media, waren niet altijd even doordacht, om het beleefd uit te drukken.
Het is weinig waarschijnlijk dat Jan Jambon zal aftreden als Vlaams minister-president. De aan de gang zijnde heisa slaat op zijn functie als federaal minister van Binnenlandse Zaken in de federale regering Michel, niet op zijn huidig ambt in de Vlaamse gewestregering. Zolang de Vlaamse regering achter hem blijft staan, zoals ze dat ook met Beke gedaan heeft, zal er niet veel veranderen, tenzij er e.o.a. spectaculaire wending in de federale regeringsvorming zou komen of er nieuwe verkiezingen zouden komen. Ik kan me trouwens moeilijk voorstellen dat men in dat laatste geval zowel Jambon als Beke nog als lijsttrekkers of iets in die buurt zal voorstellen.
*Andere ondertekenaars van dat Manifest waren o.m. Frans Crols, Bruno Valkeniers, Herman de Bode, Remi Vermeiren, Matthias Storme, Guido Naets en Marc Plattel.
|
