In tegenstelling tot de ruchtbaarheid die gegeven werd aan de palavers tijdens de oranjeblauwe onderhandelingen, is het muisstil in de aan de gang zijnde besprekingen voor een (mogelijke) staatshervorming. Het enige dat uitsijpelt is de steeds terugkomende eis van de Franstaligen voor een gebiedsuitbreiding van Brussel, een opdeling van de faciliteitengemeenten en - natuurlijk - de "corridor". De Vlaamse partijen aan de onderhandelingstafels moeten, wat dat betreft, voet bij stek houden. De taalgrens ligt er al 45 jaar en er kan geen sprake van zijn die te veranderen. Wij moeten ons gewoon houden aan het territorialiteitsprincipe, iets wat internationaal erkend wordt. De Vlaamse gemeenten rond Brussel laten zich trouwens niet onbetuigd. Na Merchtem, Liedekerke en Zaventem, heeft ook de stad Vilvoorde zijn duit in het zakje gedaan. Daarmee zal het niet ophouden. Ook de gemeente Londerzeel heeft de verkoop van gemeentelijke kavels ondergeschikt gemaakt aan tenminste de bereidheid om Nederlands te leren. In Geraardsbergen denkt men er zelfs aan de toekenning van het leefloon afhankelijk te maken aan een elementaire kennis van onze taal. Of al die gemeentelijke acties juist of verkeerd zouden zijn, doet er niet toe. Het is een krachtig signaal naar de Vlaamse partijen toe om erop te wijzen, dat hun achterban radicaliseert en men er rekening mee zal moeten houden bij de volgende verkiezingen. Vergeten we niet, dat alle tot nu toe ondernomen acties uitgaan van gemeentebesturen waar de traditionele partijen het voor het zeggen hebben. Het gaat dus niet op, te doen alsof deze acties zouden uitgaan van het VB of andere rechtse Vlamingen (alhoewel die natuurlijk wel de lachende derde zijn). In Geldenaken, de thuisbasis van o.m. Louis Michel, net over de taalgrens, komen steeds meer Vlamingen wonen omdat ze er de bouwgronden en huizen goedkoper kunnen aankopen. Die mensen passen zich daar probleemloos aan en zorgen voor geen plaatselijke ergernis. Wat een contrast met de incivieken franskiljons uit onze faciliteitengemeenten die denken dat zij het middelpunt van de aarde zijn en dat ze de E.U en zelfs de VN bij hun gekibbel moeten betrekken. Als ze dan toch persé alles in het Frans willen hebben, waarom verhuizen ze dan niet naar Brussel of naar Waals Brabant? Waarschijnlijk omdat het daar allemaal niet zo netjes geregeld is en ze er niet kunnen rekenen op de vrijgevigheid van de Vlamingen. Vlaanderen mag geen morzel grond afgeven en evenmin toestaan dat er een Wallo-Brux ontstaat. Zo'n combinatie is onleefbaar en zou alleen kunnen bestaan als Vlaanderen bereid is ze financieel te blijven onderhouden. Want, hoe het ook draait, de francofonen blijven wel eisen dat Vlaanderen solidair blijft, ttz de kosten blijft dragen. Juist o.w.v. het argument dat alleen Vlaanderen (voorlopig althans nog) over de financiële middelen beschikt om het Brusselse waterhoofd boven water te houden, mogen we die stad niet laten vallen en ze zeker niet cadeau doen aan armlastig Wallonië, dat niet in staat is zijn eigen kosten te betalen. Ons gehoort het Noordzeestrand. Én de Rand!
Het is niet de eerste keer dat ik in deze rubriek schrijf, dat het wel eens zou kunnen dat we niet zullen moeten wachten tot 15 juli vóór men zal ontdekken dat er in dit land niets meer fatsoenlijk werkt. De controle van de begroting, voorzien vóór einde juni, zou dat moeten uitwijzen, voor zover die controle natuurlijk normaal verloopt. "Normaal" is nl iets dat in dit land steeds moeilijker wordt. Gisteren geraakte bekend, dat het vlaggenschip van de Belgische haute finance, de Fortis Bank, liefst bijna 20% van zijn waarde verloren heeft op één dag. 5,3 miljard euro ging in rook op. E.e.a. is nog het gevolg van de overname van de Nederlandse ABN-Amro bank, waarin Fortis zich wel degelijk verslikt blijkt te hebben. Ondanks de hypotheekcrisis zette het Fortis management die aankoop door, waarbij in een zeer moeilijke financiële periode 21 miljard euro vers kapitaal diende gevonden te worden. Nu zou de bank weer zo'n acht miljard extra geld nodig hebben. De enige die van de aankoop van ABN-Amro heeft geprofiteerd is Fortis topman Votron, die voor de deal een bonusje kreeg van 2,5 miljoen euro (honderd miljoen oude Befkes!). Votron had in een vroeger leven nog bij ABN-Amro gewerkt en was daar moeten opstappen. De overname was voor hem persoonlijk dan ook een zoete wraak die hem bovendien op slag nog een stuk rijker maakte dan hij al was. Wie die grap momenteel betaalt zijn de aandeelhouders, die dit jaar geen dividend in contanten krijgen uitbetaald, maar in gedevalueerde aandelen. En er is nog meer slecht nieuws. Uitgerekend ook gisteren, raakte bekend dat de inflatie voor juni 2008 op 5,8% zit en dat er voor de volgende maanden geen verbetering in het zicht is. Dit is slecht nieuws voor iedereen, maar het ergst nog voor de armlastige regering Leterme, die de intresten op de leningen voor de staatsschuld ziet oplopen en dus nóg minder geld gaat overhouden. Tegelijkertijd blijkt er een gat van 638 miljoen te zitten in de fiscaliteit. De veel te rooskleurig ingeschatte stijging van de fiscale inkomsten met 6,25% wordt niet gehaald. Daarenboven is het risico groot dat er nog dit jaar een derde "aanpassing" zal moeten komen van de pensioenen en de ambtenarenlonen, omdat de spilindex nog maar eens overschreden zal worden. En dan is er het zilverfonds, een virtuele uitvinding van professor Vande Lanotte, die ervoor zou zorgen dat er in de toekomst voldoende geld zou zijn voor het uitbetalen van de (toch al lage) pensioenen. Welnu dat zilverfonds is een lege doos (iets wat ik ook al meerdere keren geschreven heb). Om te beginnen kan een staat geen schulden hebben en tegelijkertijd een soort zwarte kous. Ten tweede had paars voorzien, dat er pas vanaf 2007 extra geld in dat fonds zou gestopt worden. Dit is niet gebeurd. Ten derde heeft men bv het pensioenfonds van Belgacom daarin gestort, wat niet kan, want de medewerkers van die firma moeten daar tot het einde van hun dagen ook hun pensioen van krijgen. M.a.w. dit is een nepfonds, dat trouwens alleen in actie zou kunnen treden van het ogenblik dat België aan de 60% staatsschuld t.o.v. het bbp zou komen. Het land zit daar nog zo'n 25% boven en in het licht van de huidige crisis zal dat eerder verslechteren dan verbeteren. Zelfs als er een echt zilverfonds zou zijn, wat niet het geval is, dan heeft dat fonds, voortgaande op de prognoses van de regering Leterme in april, minstens zeven miljard tekort. Kortom, dit land zit, financieel gezien, op zijn tandvlees. Vergeet de oeverloze comunautaire en andere gesprekken. Zonder geld zal het helemaal niet lukken.
Bij Groen! is er flink wat gemor en tandengeknars, dit n.a.v. het uitlekken van een interne nota van Flor Orij, voormalig Vlaams parlementslid en ex-lijsttrekker voor de partij in 2003 en 2004. Flor is daarin erg kritisch tegenover Mie Vogels en haar Antwerpse clan, die - steeds volgens Orij - de partij beheersen en er mede voor verantwoordelijk zijn dat het er niet beter op wordt. De problemen bij Groen! dateren al van in de tijd toen de partij nog anders ging leven. Bij de oprichting van Agalev was beslist dat verkozen mandatarissen na twee mandaten een stapje opzij zouden zetten. Dat zou inderdaad anders gaan leven zijn. Daarvan is niets in huis gekomen. Toen Mie en haar medeverkozenen van het eerste uur de smaak van de politiek te pakken kregen, werden de regels gewijzigd. Sindsdien, en ook na de deelname van de partij aan de regering Verhofstadt I, is het nooit meer goed gekomen. Dat momenteel alle belangrijke posten van Groen! in handen zijn van Antwerpenaars, is symptomatisch voor de ontwikkeling van de laatste jaren. Uitgerekend uit datzelfde Antwerpen, waar de partij tijdens de laatste verkiezingen liefst tweederden van haar kiezers verloor, komen nu alle beleidsmensen. M.a.w. het motto bij Groen! luidt: "Doe het slecht en ge wordt daarvoor beloond". Er is nog een tweede reden waarom Groen! niet van de grond komt en zelfs riskeert opnieuw onder de 5% drempel te verdwijnen. De partij is anti-Vlaams. Bij elke confrontatie heeft ze de Belgische kaart getrokken tegen de Vlaamse. In Wallonië is de zusterpartij Ecolo wél gegroeid, maar de reden daarvan is dat ze daar het enige alternatief is voor proteststemmen tegen de traditionele partijen. In Vlaanderen gaan die stemmen naar het Vlaams Belang en LDD. Een partij, zoals Groen!, die de eigen mensen in de rug schiet, is voor de Vlamingen geen alternatief. Tenslotte nog dit. Ondanks het feit dat heel dat Groen! gedoe politiek weinig of niets meer voorstelt, krijgt ze wel uitgebreide fora in onze Vlaamse media ("Mieke" noemen ze Vogels, verkleinwoord, als zou ze iets sympathiek zijn). Datzelfde geldt trouwens ook voor Vl.Pro, het vroegere Spirit, dat feitelijk nog minder betekent. Daartegenover krijgt een partij zoals het VB, dat groter is dan al dat niet verenigd links, geen kans zich in die media serieus te uiten. Op 7 juni van volgend jaar krijgt de Vlaamse kiezer nog eens de kans zijn mening daarover te zeggen. Laat ons hopen, dat hij groenlinks terug naar de mottenballen stemt!
De nationale thesaurie publiceerde gisteren haar jaarcijfers. Daaruit bleek, dat de Belgische staatsschuld nog steeds 285,8 miljard euro bedraagt. Volgens het journaal van de VTM was daarmee onze staatsschuld gestegen, volgens dat van de VRT was het gedaald. Ra, ra, wie heeft de bal? In absolute cijfers is de Belgische staatsschuld inderdaad gestegen en daarmee heeft VTM gelijk. Om een vergelijking te maken, zetten we ze even om in oude Befkes en bedraagt die schuld momenteel zo'n elf duizend vijfhonderd miljard oude Belgische franken. Dat is 3.500 miljard meer dan op het einde van de regeringen Martens. Het was tijdens diens legislaturen, dat de staatsschuld opliep van 1.000 tot 8.000 miljard. "Ordentelijk besturen" noemt hij dat nog steeds. Ik vraag me trouwens af om welke reden die man nog regelmatig voor de camera's wordt gehaald. Hij moest zich diep schamen. Als men de Belgische staatsschuld echter afgezet wordt tegen de omvang van onze economie (het bruto binnenlands product - bbp), dan is ze gezakt, zoals de VRT zegt, van 88,2 naar 84,8 procent. Dit laatste echter onder voorbehoud van een sluitende begroting voor dit jaar en zover zijn we nog niet. Verre van zelfs, want Reynders heeft al toegegeven dat de inkomsten van de BTW een stuk lager liggen dan geschat en dat het voor de rest van het jaar niet veel beter zal worden, gezien de daling van de koopkracht. Daarenboven weet de regering Leterme dat er nog zo'n miljard euro extra ergens zal moeten "gevonden" worden. Er zou trouwens deze maand nog een controle van die begroting moeten komen. Tenslotte moet hierbij worden aangestipt, dat een schuldgraadmeter dan 80% nog steeds minstens 20% te hoog ligt om feitelijk mee te mogen doen aan de euro. België blijft dan ook flagrant in overtreding. Dit is niet de schuld van de regering Leterme, maar van de regeringen Verhofstadt, die ervoor gezorgd hebben, dat de daling van de staatsschuld drie jaar achterop hinkt op het eigen programma en negen jaar op het plan van de Hoge Raad van Financiën. De huidige Belgische staatsschuld staat op een niveau dat al in 2004 bereikt had moeten worden. Zoals een lezer van De Standaard vandaag opmerkte, wordt het tijd dat onze jongeren gaan beseffen dat niet alleen de toekomst voor hen is, maar ook de financiering ervan. Waaraan ik kan toevoegen, dat ze zeker niet moeten rekenen op de huidige politieke klasse. Die heeft het te druk met corridors en andere spitsvondigheden.
Bart De Wever heeft een klacht ingediend tegen Le Soir bij het centrum voor gelijke kansen en racisme. Hijzelf en zijn partij worden in deze zgz "kwaliteitskrant" voor vergif uitgescholden, vergeleken met Hitler en de Nazi's. De Vlamingen worden in Le Soir regelmatig afgeschilderd als een volk met criminele eigenschappen, als fascisten en racisten. Bart had er nog kunnen bijvoegen, dat de Vlaams Belangers, die toch 20% van de Vlaamse kiezers vertegenwoordigen, in dezelfde krant gewoon "crapuul" worden genoemd. Zoals De Wever terecht opmerkt, zouden dezelfde beschuldigingen, maar dan bv tegen allochtonen, meteen een reden geweest zijn tot een veroordeling door het Belgische gerecht. Vlamingen beledigen hoort daar blijkbaar niet bij, tot nu toe toch. Het is nu afwachten wat het fameuze centrum waard is. Op te merken, dat het hier gaat om Le Soir, een krant die nauw samenwerkt met die andere zelfbenoemde Vlaamse "kwaliteitskrant" De Standaard. Samen hebben ze vorig jaar nog een heldhaftige poging gedaan om België/La Belgique te redden, wat blijkbaar niet gelukt is. Nog op te merken is, dat één van de door De Wever gewraakte artikelen in Le Soir, ook in die Standaard verschenen is. Ze was van de hand van nestbevuiler Stefan Brijs die in De Standaard af en toe te kans krijgt zijn hatelijkheden tegen Vlaanderen uit te spuwen, dit alles in het kader van de vrije meningsuiting. Diezelfde vrije meningsuiting geldt bij de ex- AVV/VVK-krant niet voor rechtse Vlamingen. En nu we het toch over de kwaliteitskrant De Standaard hebben. Die moet het de laatste maanden hebben van de verkoop van seksistische boekjes en erotische schetsen, waarvoor een barnum reclame wordt gevoerd. Waarlijk, dat is nog eens kwaliteit!
We gaan de laatste week van juni in en het blijft koffiedik kijken of er überhaupt iets uit de bus zal komen i.v.m. wat voor staatshervorming ook. Zelfs het Waalse front lijkt niet meer zo solidair. Er was al het schampschot van Philippe Moureaux, dat voor de Vlamingen niet te aanvaarden is maar bij de francofonen toch al voor veel ophef heeft gezorgd. Tussendoor zijn de Franstalige kopstukken ook niet vies van slagen onder de gordel. Hoofdspeelster is ook hier weer la Milquet, die hoopt dat haar partij tegen de volgende verkiezingen garen zal spinnen bij haar koppige weerstand tegen alles wat anti-Belgisch is. Dat juist daardoor België op de helling wordt gezegd, schijnt zij (en heel wat Walen) niet te beseffen. Het zou wenselijk zijn, dat de Vlaamse regering eens uit haar krammen schiet. Het wordt nl hoe langer hoe duidelijker dat er op federaal vlak niets zal gebeuren. Minister-president Peeters heeft toe nu toe laten zien dat hij vooruit wil en steeds meer Vlaamse collega's schijnen bereid te zijn hem daarin te steunen. Zelfs Bertje Anciaux ziet België niet meer zitten. Het ogenblik lijkt me dan ook aangebroken om eens een serieus initiatief te nemen en een offensief in te zetten voor een zelfstandiger Vlaanderen, hoe dat er ook moge uitzien. Met aan de andere kant van de taalgrens een Rudy Demotte, die nog niet van de slechtste is en een der weinige francofonen is die Vlaanderen tenminste begrijpt, moet tenminste een aanvang van dialoog kunnen. Peeters kan desnoods nog even wachten tot het definitief blijkt, dat het huidige België niet meer haalbaar is. Als er tegen 11 juli, de Vlaamse feestdag, geen doorbraak is, is die dag aangewezen om ten aanval te trekken. Het heeft nu lang genoeg geduurd en de geesten zijn er rijp voor. "En Brussel?", hoor ik al zeggen. Wel, ook Brussel geven wij niet af. Desnoods wordt het een samengaan met Vlaanderen als veeltalig gebied (niet alleen Frans en Nederlands, maar bv ook Engels en Duits). Wij hebben in Brussel niet meer de numerieke meerderheid, wel de monetaire. Die moeten we gebruiken, nu het nog kan.
"Hoe is het mogelijk dat men bevoegdheden weigert voor het Waalse en Brusselse gewest terwijl de middelen om ertoe te komen door de tegenpartij gewaarborgd zijn? Welk gewest in de wereld weigert bevoegdheden?". Bovenstaande komt van niemand minder dan "kardinaal" Herman Van Rompuy, voorzitter van de Kamer én een van de twee nieuwsoortige informateurs die nog maar eens het platgelopen terrein moesten verkennen voor de commissies die de staatshervorming zouden gaan doorvoeren. Als zelfs een (gematigde) belgicist zich zo uitlaat, dan mogen we toch veronderstellen dat er met dit landje niet veel meer aan te vangen is. Volgens een zoveelste studie, deze keer van de universiteit van Louvain La Neuve, willen 87% van de Walen het beleidsniveau op federaal vlak hebben, zo een beetje het tegenovergestelde van wat de Vlamingen willen, om nog maar eens aan te duiden, dat we hier met twee compleet verschillende volkeren te maken hebben. 44% van de Walen wil zelfs terug naar het unitaire België! M.a.w. ze vertrouwen hun eigen leiders niet (meer) en hopen dat ze hun zalig luilekkerleven op kap van de Vlamingen alleen kunnen verder zetten in het Belgique à papa. Ook de voorbije week werd op Europees vlak bevestigd, dat Slowakije op 01.01.09 toetreed tot de eurozone. Slowakije was zo'n beetje het Wallonië van de unitaire staat Tsjecho-Slowakije. Nu het op eigen benen staat, heeft het zich uit zijn verpauperde toestand optrokken en steekt het, althans voor wat de euro betreft, zelfs Tsjechië voorbij. Een mooier voorbeeld voor Wallonië kan er niet gevonden worden, ook al niet omdat Tsjecho-Slowakije gesplitst werd na een vreedzame actie, "de fluwelen revolutie". Het probleem bij ons dat we in eigen regio geplaagd zitten met een overdaad aan nestbevuilers die steeds maar blijven geloven dat we dit land kunnen redden met compromissen (een raad van de oude knol het Brabantse trekpaard) of met lobbyen achter de schermen. Waarom zijn wij het steeds die moeten inleveren en toegeven? Ooit al gehoord van francofonen die dat doen? Het been stijf houden en geen morzel grond afstaan, blijft het motto. "Ons gehoort het Noordzeestrand". Én de Rand!
Deze week woensdag zijn dan de finale gesprekken over de staatshervorming gestart, die tegen 15 juli alles zouden moeten oplossen. De vergaderingen zijn geheim. Hoe geheim, bleek donderdag al, toen in Le Soir alle details over de vergadering van de dag ervoor al verschenen. Dit wijst er nog maar eens op, dat de Franstaligen helemaal niet zitten te wachten op welke staatshervorming ook. Dat blijkt trouwens uit nog andere reacties. - Om te beginnen zijn de octopus onderhandelingen afgezwakt tot heptapus besprekingen, omdat de SP.a heeft afgehaakt en men dus nog met zeven rond de tafel zit. Voeg daarbij nog dat het VB, de tweede grootste partij van Vlaanderen, niet mag meedoen en er blijft niet veel ernstigs over. - De besprekingen gebeuren afzonderlijk in twee groepen, één voor het communautaire en één voor het economische luik van de staatshervorming. Elke deelnemende partij heeft slechts één vertegenwoordiger per vergadering, zodat het kartel daarmee gesplitst wordt. De Wever zit in de communautaire groep, kersvers voorzitster Thyssen in de andere. Daarmee hebben de Franstaligen weer een punt gescoord en bereikt wat de Open-VLD al maanden tracht te bereiken. - Padvinder Bart Somers zit in beide groepen als enig vertegenwoordiger van een partij die zich "open" noemt... - De Franstaligen hebben meerdere vertegenwoordigers die elkaar aflossen. Dat maakt, dat wat de ene goedkeurt, de andere dat misschien niet doet. Zo iets hebben we bij madame Millefoisnon al eens meegemaakt tijdens de Egmontpalavers en dat zal nu niet anders zijn. Wat vandaag wordt goedgekeurd kan zo morgen weer worden teruggefloten. - Voor de "petite histoire": Ecolo Brussel stuurt de voorzitter van het Brusselse parlement naar de besprekingen. Die man heet Christos Doulkeridis. Kan het nog Belgischer? Het overleg over de staatshervorming is gestart met een vertraging van twee weken (normaal had men op 3 juni moeten beginnen). Voeg daarbij nog, dat er tussendoor deze maand nog een begrotingscontrole moet plaatsvinden, waarvan men nu al weet dat die rampzalig zal blijken voor de Belgische schatkist. De groei moet worden teruggedraaid en de internationale situatie voor zowel het beursgebeuren, de banken als de energie wordt er met de dag niet beter op. Als er ook op het heptapus overleg geen akkoord komt, dan mag men voor mijn part de Belgische boeken dicht doen.
Het is niet de eerste keer dat het gebeurt, maar de oranjegekte in Nederland schijnt steeds erger te worden. Ze mogen natuurlijk fier zijn zo'n voetbalploeg te hebben, het blijft fascinerend hoe een heel land zich daaraan optrekt. Van nationalisme gesproken. Misschien maken we zoiets ooit mee als Vlaanderen zijn eigen team zal hebben, alhoewel. Het lijkt wel een tussentijds carnaval. In Bern zullen ze het geweten hebben. De Zwitserse stad leek wel enkele dagen niet meer de hoofdstad der Helveten, maar die der Bataven. De Standaard heeft van de gelegenheid gebruik te maken om de verhouding Nederland-België eens door te lichten. Ik zeg wel Nederland-België. Dit is gewoon een verkeerde inschatting. Zelfs het feit dat uitgerekend in deze periode er een kleine opflakkering is van de Benelux afspraken, moet men daarvan niet teveel verwachten. De vergelijking zou pas echt interessant zijn, mocht die uitsluitend gaan tussen Nederland en Vlaanderen. Die verschillen zijn trouwens nog groot genoeg, ondanks de gemeenschappelijke taal. Ik heb 27 jaar in Nederland gewerkt en kan er dus over meepraten. De hereniging van de Nederlanden is niet voor morgen, tenzij misschien op cultureel gebied. Als het ooit zover komt, dat Vlaanderen onafhankelijk wordt, dan is een confederatie met Nederland aanbevolen en laten we best ieder zijn eigen potje koken. Iets dat we best ook met onze francofonen doen, al zal het met dit zichzelf superieur voelende ras wel niet van een leien dakje lopen. Nog even opmerken, dat Nederland voor zijn stembusverrichtingen terugkeert naar papier en potlood. De kans is groot dat het bij ons ook gaat gebeuren en dat is geen slechte zaak. In het licht van het steeds groter wordend wederzijdse wantrouwen, is het zelfs aan te raden. Het zal dan waarschijnlijk ook geen acht uur meer duren alvorens de stemuitslagen van Antwerpen in Brussel geraken... --- Tenslotte nog mijn dank aan enkele lezers, die meer op wezen dat Voorpost geen deel uitmaakt van de VVB en dat Flup Moustache burgemeester is van St. Jans-Molenbeek en niet van St. Joost ten Node.
Flup Moustache, voor de burgerlijke stand Philippe Moureaux, burgemeester van de allochtonengemeente St Joost ten Node, ideoloog van de parti scandaleux en uitvinder van de institutionele atoombom ten tijde van de kwestie van de Waalse wapenuitvoer, vindt dat België maar confederaal moet worden. In een artikel in de Soir schrijft hij, dat de Franstaligen hun verzet daartegen moeten opgeven en daarover met de Vlamingen moeten gaan praten. Flup stelt echter meteen al enkele voorwaarden. Zo mag bv de interpersoonlijke solidariteit niet worden afgeschaft en Vlaanderen moet zich openstellen voor de Brusselse eisen. Met andere woorden, federaal of confederaal: Vlaanderen zal zich blauw moeten blijven betalen tot het einde der tijden. De transfers, weet u wel. Ondanks het feit dat Flup blijkbaar het licht heeft gezien, krijgt hij meteen tegenwind van zijn francofone medestanders. Het CDH noemt het een woordbreuk in het "morele contract" tussen de Franstaligen. Op moreel gebied denken die nl de wijsheid in pacht te hebben, dit in tegenstelling tot die Flamins die toch maar fascisten en racisten zijn. Bettina Geysen, de nieuwe voorzitster van wat is overgebleven van de linker puinhoop van de ter ziele gegane Volksunie - tegenwoordig noemen die zich de Vlaamsprogressieven - heeft al laten weten dat haar partij bereid is garanties te bieden voor het behouden van die solidariteit. Voor een partij van drie man en een paardenkop zijn dat nogal garanties, zeg! Alle gekheid op een, stokje, er komen toch stilaan aan barsten in het francofone front. E.e.a. zou te maken hebben met het feit dat men bij de PS stilletjesaan Di Pippo beu aan het worden is. Het is trouwens niet de eerste keer dat Flup op diens tenen trapt, denk maar aan die affaire met die Naamse staatssecretaris, die is moeten aftreden zoals Flup het geëist had. Als de francofonen inderdaad straks toch bereid zouden zijn te praten over een confederatie, iets dat trouwens ook niet uitgesloten wordt door CD&V én Open VLD, dan moet dat kunnen. Vlaamse voorwaarde is dan wel dat de transfers uitdovend zullen zijn, zeg maar op bv 10 jaar, zoals reeds voorgesteld door Voka en de Warandegroep. Enfin, 15 juli nadert met rasse schreden en de wanhoop wordt groot. Laat ons niet vergeten, dat er nog steeds een alternatief is: heel België definitief splitsen.
Dat de Vlamingen sinds 10 juni 2007 steeds meer geradicaliseerd worden is een feit. De enquête in Het laatste Nieuws, waarbij bijna 50% voor een onafhankelijk Vlaanderen koos, zegt genoeg. Zelfs al zou het verschil niet zo groot zijn, het zal in elk geval een stuk groter zijn dan wat die geleerde professor Swyngedouw met zijn Ispo-studie uit zijn mouw schudde (daarbij nageaapt door belgicisten van dienst zoals Reynebeau en Sinardet). Wat opvalt is, dat ook de Vlaamse linkerzijde steeds Vlaamser wordt, iets wat geschiedkundig een nieuwigheid mag genoemd worden. Een duidelijk voorbeeld daarvan is o.m. de oprichting van de Gravensteengroep en het feit, dat de nieuwe voorzitter van de Vlaamse Volksbeweging (VVB), professor Eric Defoort, voor de eerst keer uit de linkse rangen kwam. Jammer genoeg heeft laatstgenoemde in zijn kaarten laten kijken en ziet er het voor de VVB én Vlaanderen niet goed uit. De geleerde professor heeft nl een interview gegeven aan Knack, dat er niet om liegt. Hij noemt daarin de mensen van TAK en Voorpost "grote griezels" (nota bene: beide verenigingen maken deel uit van de eigen VVB!). Zij worden door Defoort verzocht "mijn Franstalige medeburgers" (zijn eigen woorden) met rust te laten. Bruno Valkeniers krijgt een veeg uit de pan omdat hij Forza Flandria weer een kans wou geven en het Zangfeest degradeert hij tot een familiefeest. Als het aan Defoort ligt, gaat de VVB alleen nog achter de schermen lobbyen en zal er niet meer op straat gekomen worden... Het is om moedeloos van te worden, niet alleen voor mij en waarschijnlijk voor vele traditionele Vlamingen, waarmee Defoort het blijkbaar niet meer eens is, maar vooral voor al die duizenden onbaatzuchtige VVB-medewerkers die in het zicht van de meet hun kopman zien afhaken. Ik denk dan ook aan bv een Jan Van de Casteele, de hoofdredacteur van Doorbraak, het maandblad van de VVB, die zich uitslooft om de Vlaamse Zaak te verdedigen en nu door zijn voorzitter in de rug wordt geschoten. Gaan we na Lionel Vandenberghe, die de IJzerbedevaart om zeep hielp en Hugo Schiltz, die zijn eigen Volksunie schipbreuk deed lijden, nu weer zo'n begrafenis meemaken? Ik wacht met ongeduld op het nieuwe nummer van Doorbraak, maar heb er helemaal geen goed oog in.
Bij een van de vorige staatshervormingen werd overeengekomen, dat Vlaanderen de kosten zou dragen van de lagere Franstalige scholen op zijn grondgebied in de Rand en dat Wallonië hetzelfde zou doen met het enige Vlaamse schooltje op Waals grondgebied, in Komen. Zoals altijd gebeurt in dit onland, blijken de wetten alleen te moeten worden nageleefd door de Vlamingen. De francofonen doen dat enkel als het hun uitkomt. De Franstalige scholen in Vlaanderen werden dus gefinancierd door Vlaanderen, die van Komen kreeg gewoon niets. Vlaanderen was dan verplicht ook dat schooltje te steunen. Dit is echter niet meer serieus en daarom besliste de Vlaamse regering vorig jaar dat ze ook zelf de inspectie binnen die Franstalige scholen wilde doen. Het Franstalig onderwijs is zowat van het slechtste van heel Europa (dat is door Europa zelf vastgesteld, niet door Vlaanderen!) en het kon dan ook geen kwaad eens te zien of dat ook in de Rand het geval was. De wereld was echter plots weer te klein voor onze zuiderlingen, die prompt een belangenconflict inriepen, waardoor de hele zaak op de lange baan werd geschoven. Alle ingeroepen instanties hebben zich ondertussen in deze materie onbevoegd verklaard, zodat Vlaanderen nu feitelijk het recht zou hebben die scholen te inspecteren. Dat dacht men toch, want niets is minder waar. Nu gaat nl het Brussels gewest een belangenconflict indienen, waardoor die hele zaak wéér eens wordt verdaagd. En dat kan allemaal zomaar in dit apenland. Wat zijn onze Vlaamse autoriteiten toch een bende watjes! Waarom blijven ze in godsnaam die scholen nog financieren? Omdat de wet het vraagt? En dat schooltje van Komen dan? Gewoon de geldkraan dichtdraaien is dé hefboom waarover Vlaanderen beschikt, niet alleen i.v.m. die scholen, maar ook voor wat Brussel betreft en B-H/V, om de wetten in dit land toegepast te krijgen. "Niets meer uitsluiten", zoals Marianne Thyssen gesteld heeft in haar Plopsa speech. Maar dan niet alleen maar zeggen, maar doen!
In de zaak van de splitsing van het kiesarrondissement Brussel-Halle/Vilvoorde zijn de Franstaligen stilaan helemaal de trappers kwijt geraakt. Zoals bedorven rotjong willen ze persé een snoepje om braaf te blijven. Hun laatste dada heet nu "de corridor". Ze willen nl dat Wallonië en Brussel territoriaal aan elkaar verbonden zouden worden. Te gek om los te lopen. Hetzelfde heeft zich al eens voorgedaan bij de regio Komen/Moeskroen, toen er daarvoor persé een stukje compleet nutteloze autosnelweg diende te worden aangelegd. Trouwens, ook de Voerstreek staat los van Vlaanderen, maar maakt er ook deel van uit. Een nog straffere vergelijking is de toenmalige corridor van Duitsland naar Dantzig (het huidige Gdansk), wat tenslotte de aanleiding is geworden van de inval van Nazi-Duitsland in Polen én van de Tweede Wereldoorlog. Vlaanderen mag geen morzel grond meer afgeven van de taalgrens zoals we die reeds kennen van 1963. Het idee van één Wallo-Brux, of hoe men het ook zou noemen, is op zich zelf al waanzin. Armlastig Wallonië zou dan Brussel gaan onderhouden, terwijl het zelf al 25% van zijn koopkracht van Vlaanderen moet krijgen. Komt daar nog bij, dat liefst 500.000 inwoners van Brussel, waarondere ontelbare immigranten, nu al leven in achtergestelde wijken. De zwaarst achtergestelde buurten van heel België bevinden zich in onze hoofdstad. En dat zou Wallonië dan eens recht gaan trekken (én met ons geld)? Als de Franstaligen in de Rand persé voor een Franstalige partij willen stemmen, is er niemand die hen daarvoor tegenhoudt. Ze moeten alleen die partij zelf oprichten binnen de Vlaamse grenzen. Laten we niet vergeten dat het FDF, dé partij van de Belgische taalracisten, buiten Brussel en de Rand niets, maar dan ook niets voorstelt en dat ze binnen de MR van Reynders slechts één armzalige zetel heeft. We zullen ze eens een "corridor" laten gaan, zie!
Ik lees 't Pallieterke reeds van mijn vijftiende (waar is de tijd!). Het devies van dat blad is: "Wat niet vrolijk kan gezegd worden is de waarheid niet". Dat betekent, dat er nogal wat de spot met alles en nog wat gedreven wordt. Daarenboven heeft het blad, helemaal achteraan een hele bladzijde met zuivere kolder. De zgz "serieuze" kranten hebben zo iets niet. Toch dacht ik even dat het zover was, toen ik in de zaterdagkrant van De Standaard las, dat Rik Vannieuwenhuyse zich "bekent" tot de Open VLD en "niet te beroerd zou zijn een mandaat op Vlaams of federaal niveau op te nemen". Zo staat het er bloedernstig. Rik Vannieuwenhuyse is de voormalige zaakvoerder van het voedingsbedrijf Remmery, dat in 2005 uitgebreid in het nieuws kwam. Hij had toen ware doodsbedreigingen gekregen omdat hij, zogezegd, een "gesluierde" medewerkster aan het werk hield. De vrouw, Naïma Amzil, werd - samen men Rik - op het koninklijk paleis ontvangen en kreeg het persoonlijk bezoek van de bisschop van Brugge. De plaatselijke Unizo afdeling van Ledegem richtte een petitie ter ondersteuning in en Justitie zette zes inspecteurs op de zaak. Dat laatste was vooral, omdat degene die de dreigbrieven stuurde, tekende met e.o.a. Vlaamse strijdkreet of organisatie (die niet bestond). Men hoopte nl heimelijk, dat e.o.a. lid van het Vlaams Belang achter de zaak zat en daarvoor staat onze staatsveiligheid - zoals men weet - altijd paraat (dat is zoveel gemakkelijker dan bv Erdal in 't oog houden of de eigen informanten fatsoenlijk screenen). De hele zaak doofde uit als een kaarsje, toen later bleek dat het meer dan waarschijnlijk ging om een kwestie van aanhouderij... Rik Vannieuwenhuyse verkocht ondertussen zijn voedingswarenzaak, nam een sabbatjaar en trok zich terug in zijn optrekje in de Gres-streek in Frankrijk. Nu is hij echter helemaal terug en wil dus in de politiek. Hij gaat de Open-VLD redden, zeker nadat hij overtuigd werd door niemand minder dan minister Van Quickenborn. Nu is "Quicky" van nature uit ook een grapjas. Naar het schijnt leest hij ook 't Pallieterke, ondanks het feit dat hij in dat blad af en toe ook wordt "opgevoerd". De vraag is nu, of dat verhaal met "Rikske van Remmery" serieus is of niet. Dat zou betekenen, dat de VLD wel erg "Open" is, al wisten we dat feitelijk al na het opnemen van figuren zoals de rood-groene Van Krunkelsven en Margriet Hermans...
Volgens onze eerste minister Leterme, die het zelf allemaal zo goed kan en weet, is het niet ernstig dat één procent van de hele Europese bevolking het verdere verloop van de Europese Unie kan stopzetten. Hij vergeet er wel bij te vertellen, dat de Ieren de enigen waren, die de kans hebben gekregen er zich over uit te spreken. Met in het achterhoofd de nee-stemmen van Frankrijk en Nederland, is Europa er als de dood voor om hiervan een herhaling te krijgen. Er is niets democratischer dan een referendum. Zie maar hoe bv de Zwitsers regelmatig de kans krijgen hun zegje te hebben in alles en nog wat. Anderzijds toont het quasi verbod op enig referendum in België aan hoe weinig democratisch dit land is. Europa is ook niet democratisch. Europa is een bureaucratie, geen democratie. Economisch is het een wereldmacht, militair stelt het niets voor en politiek is het een chaos. Groot kapitaal, vakbonden en politiekers willen dat liefst zo houden. Ondertussen kost het de burger wel handenvol geld en heeft hij er helemaal geen vat op. De meesten interesseert het allemaal niet meer. Dat is duidelijk te merken bij de Europese verkiezingen. Op de lijsten staan alleen figuren die gaan voor een fin de carrière, die het niet gehaald hebben in de eigen binnenlandse politiek of die daarvoor (vorstelijk) beloond worden o.w.v. bewezen diensten. De echte Europese politiek wordt nog altijd gevoerd door de regeringshoofden en de nationale ministers in functie. Laat dat zo blijven en schaf heel dat dure geldverkwistende parlement af. Dan is het ook gedaan met het nutteloze en dure verhuizen van Brussel naar Straatsburg en Luxemburg. Een Europese commissie is voldoende om de lopende zaken te regelen. Dat is natuurlijk wishfull thinking van mijnentwege. De kans blijft dan ook bestaan dat we toch een soort Europees president en minister van Buitenlandse Zaken krijgen die niét door het volk verkozen worden. De kloof tussen politiek en burger zal er dan ook niet kleiner op worden. Toch even dank aan de Ieren, die de Europese dikke nekken toch even goed voor schut hebben gezet.
Ik heb het er in deze rubriek al meer over gehad en dreig nog gelijk te krijgen ook: we zullen misschien niet eens moeten wachten tot 15 juli om de regering Leterme te zien vallen of toch in zeer grote moeilijkheden te zien komen. Dat heeft in dit geval niets met het communautaire te maken, maar met de centen. België is platzak. De staatskas heeft een tekort en de regering krijgt dat gat niet dichtgereden. De begroting voor dit jaar, die Leterme naar de Europese commissie had gestuurd, is daar op hoongelach onthaald. Dat is Letermes eigen schuld niet, maar die van zijn voorganger, de man waarnaar nog altijd een grote groep Belgen naar zou smachten. De laatste door Verhofstadt opgemaakte begroting had 0,2% overschot moeten hebben, maar eindigde met een tekort van 0,3%. De begroting, die Leterme nu naar Barroso heeft gestuurd, gaat nog steeds uit van een groei van 1,9%, hetgeen belachelijk is. Wie maar een beetje de internationale politiek en economie volgt, weet dat het goed mogelijk is dat zelfs 1% al moeilijk haalbaar zal zijn. Zelfs de gouverneur van de Nationale Bank (of wat er nog van overblijft), zegt dat we dit jaar met een inflatie te maken zullen krijgen van minstens 4%. Dit laatste betekent nog eens zoveel meer schulden voor dit onland. Leterme heeft gelijk, als hij zegt dat een nationale regering op zijn eentje weinig of niets kan doen aan bv de verhoogde kosten voor energie. Ondertussen rijft de staat echter wel de extra BTW-opbrengsten binnen. Ondanks die meerontvangst blijkt België toch niet in staat zijn verplichtingen na te komen. Alle beloften die momenteel door de verschillende excellenties worden gedaan, de francofonen op kop, hebben dan ook geen waarde. Deze regering moet grondig snoeien in zijn uitgaven en zal anders verplicht zijn nóg meer belastingen te heffen, het tegenovergestelde van wat bv de Open VLD de kiezers belooft. En dan hebben we het nog niet gehad over de pensioenen. Die blijken zo stilaan bij de laagste van heel Europa te horen. En dat niet alleen voor de allerlaagste pensioenen, waar altijd maar over gesproken wordt, maar ook voor de categorieën uit de middenklasse. Die mensen verliezen jaarlijks zo'n 2 tot 3% koopkracht bovenop het steeds duurder wordende leven en hebben meestal niet (meer) de mogelijkheid iets bij te verdienen. Wie had het weer over die "actieve welvaartstaat"?
Op 10 juni, exact één jaar na de stembusuitslag die nog steeds nazindert, kwam Leterme op de diverse Tv-stations van dit land een stand van zaken geven. Belangrijk daarbij was, dat hij op de Waalse zenders iets meer zegde dan op de Vlaamse. Hij vertelde de francofone landgenoten nl uitdrukkelijk, dat er aan de solidariteit niet zal geraakt worden. Daarmee neemt de man van 800.000 afstand van de plopsa speech van de voorzitster van zijn eigen partij, Marianne Thyssen, die toen vertelde dat zij niets uitsloot als het niet tot een vergelijk zou komen tegen 15 juli. Ofwel zal dus het kartel moeten inbinden, ofwel distantieert Leterme zich van zijn eigen partij. Ik vraag me trouwens af of dat kartel bij de volgende regionale verkiezingen nog met Leterme zal durven uitpakken. Ik heb zo de indruk, dat ze daar niet happig om zijn (evenmin trouwens als men bij de Open VLD-top staat te springen op een terugkeer van het blauw konijn). Maar, wat Leterme betreft, is er nog meer. In zijn verklaring van 10 juni op Tv riep hij de partijvoorzitters op hun verantwoordelijkheid op te nemen. Welnu, het is juist dat wat de Franstaligen in dit land niét doen. Zij blijven zich achter België scharen om zelf geen verantwoordelijkheid op te moeten nemen. Het resultaat daarvan zal zijn dat dit land, mocht het blijven bestaan, totaal aan de grond zal geraken. Het is altijd hetzelfde liedje: de Vlamingen moeten de wet naleven, de francofonen weigeren elke toepassing als die niet in hun kraam past, blijven territoriale eisen stellen en voeren daarbovenop nog een agressieve campagne in het internationaal gebeuren. De enige manier om daar iets aan te doen, is die Franstalige diehards af te dreigen met het stopzetten van de transfers. Er is dezer dagen veel te doen over de koopkracht. Welnu, 25% van de huidige koopkracht van de Walen is geld dat Vlaanderen hen genereus blijft toesteken. Geld dat niet geïnvesteerd wordt. Als daar geen verandering in komt, zal Vlaanderen ooit platzak ontwaken. Op dat ogenblik zullen de Walen zelf België opblazen.
Al langer schrijf ik in deze rubriek, dat het geen zin heeft nu peilingen te houden in deze politiek zo onstabiele tijd. De grote vlottende kiesmassa weet hoegenaamd niet hoe ze straks zal gaan stemmen. Elke week kan e.o.a. gebeurtenis tot een omwenteling voeren. Een duidelijk bewijs van mijn theorie kregen we na een zoveel enquête, het zogenaamde Ipso-onderzoek van enkele geleerde Leuvense professoren. Die beweren o.m. dat, volgens hun peiling, er slechts een goede 11 procent van de Vlamingen voor de splitsing van België is. Dit is pure nonsens, als ge bedenkt dat Vlaams Belang en Lijst Dedecker samen al zo'n 20% van de kiesgerechtigden in Vlaanderen uitmaken. Voeg daarbij nog N-VA en een deel kiezers van de Vlaamse progressieven (ex-Spirit) én een percentage CD&V-kiezers en we komen tot minstens het dubbele van wat deze peiling aangeeft, misschien wel het driedubbele. Als alleen dat al niet klopt, zal de rest van die enquête ook met een grote hoeveelheid zout moeten genomen worden. Komt daar tenslotte nog bij, dat de peiling gaat over de periode tot einde 2007. Dat is ondertussen weer al lang verleden tijd. Nog zo'n nonsens is bv een "uitgediept" artikel in de zgz "kwaliteitskrant" De Standaard, bij economie & financiën van gisteren. Daarin staat een inderdaad uitgebreid artikel over de vergelijking van lonen en prijzen over de periode ... 1978 - 2006. Dat is flauwe kul, want de prijzen zijn pas serieus gaan stijgen in de tweede helft van 2007, zodat die hele studie niets (meer) voorstelt. Nog zo iets. Het is "bon ton" van de zgz democratische partijen, te stellen dat het Vlaams Belang voor de oppositie heeft "gekozen". Ook Bart De Wever gebruikt die term. Dat is lulkoek. Het VB wordt door de andere partijen in de oppositie gehouden en geweerd op alle mogelijke fora en debatten. Als het VB de kans zou krijgen mee te spelen in bv de Vlaamse regering, dan zou ze dat doen. Het is trouwens dom vanwege de andere partijen om dat eens niet uit te proberen. Het is wél zo dat het VB niet meespeelt in een Belgisch federale regering, tenzij het de laatste zou zijn. Kan dus nog komen. Kortom, heel wat zgz belangrijke zaken worden gewoon uit hun context gehaald en gebruikt als krantenvulsel. Ze verkopen pure nonsens. Wie gelooft die mensen nog? Het is niet voor niets dat journalisten onderaan de lijst van te betrouwen instanties staan. Alleen de politici doen het nóg slechter.
Tijdens de gezinsdag van CD&V in Plopsaland is de nieuwe voorzitster, Marianne Thyssen, voor het eerst eens uit haar schelp gekomen. Wel, wat ze zegde was de moeite waard. Ze blijkt nl ook het gesjachel van de francofonen beu te zijn en heeft gezegd dat haar partij nog één keer met serieuze voorstellen i.v.m. de staatshervorming zal komen. "Als de tegenpartijen dwars blijven liggen, dan is dit ons laatste bod", aldus Thyssen, waarbij ze tevens stelde niets uit te sluiten, daaronder verstaan ook niet de transfers. Laat ons hopen, dat ze woord houdt. CD&V kan feitelijk niets anders, wil ze niet helemaal geschonden aan de campagne voor de regionale verkiezingen beginnen. Thyssen zelf is trouwens afkomstig uit het KMO-gebeuren, zeg maar Unizo, en heeft dus niet meteen een boodschap aan wat het ACV de protégés binnen de partij vertelt. Met ook een Chris Peeters als ex-Unizo-er in de Vlaamse regering, hebben de christen-democraten een laatste kans om het puin van één jaar crisis te ruimen. In de plaats daarvan zal dan wel een nog ergere crisis komen, een van het Belgische regime, maar dat is niet in Vlaanderens nadeel. Onnodig te zeggen, dat de uitspraken van Marianne Thyssen meteen zwaar op de korrel zijn genomen door Di Pippo en Madame Millefoisnon. Laatstgenoemde voelt zich gesterkt nadat uit peilingen in Wallonië bleek dat haar partijtje garen heeft gesponnen bij al haar negatief obstructionisme. Het is vandaag dag op dag juist één jaar geleden dat de fameuze verkiezingen plaatsvonden, die het hele politieke landschap hebben veranderd, zeker in Vlaanderen. Zelfs een peiling in het toch blauwe Laatste Nieuws laat uitwijzen dat zo stilaan één Vlaming op twee verandering eist. Het zullen er nog meer worden, ondanks het verzet van o.m. de vakbonden. Zo konden we gisteren op het nieuws een ABVV-voorman in Antwerpen horen verklaren, dat zij staken en betogen tegen het verlies van de koopkracht én voor de solidariteit. De brave man besefte blijkbaar nog altijd niet dat wij, Vlamingen, hier twee keer moeten inleveren: aan koopkracht zoals iedereen én aan Wallonië door de transfers, die ELKE Vlaming DAGELIJKS 4 euro kosten. Van inleveren gesproken!
Met de nationale feestdag van 21 juli in het verschiet en de schrik om tegen dan weer zonder regering te zitten, heeft al wat Belgisch is zich gemobiliseerd. De hoofdvogel werd nog maar eens afgeschoten door de VRT, nota bene betaald met Vlaams geld, die kroonprins Philippe in de etalage zette. Het lag er vingerdik bovenop, dat deze reportage gemanipuleerd werd. Mensen, die het weten kunnen, zeggen dat sommige sequensen tot viermaal toe hernomen werden om toch maar een goed beeld van deze houten klaas te kunnen tonen. Ondanks al die Belgische ijver kon iedereen, die een beetje gezond verstand heeft, zien dat het allemaal gemaakt was. De reportage deed trouwens denken aan die over koningin Paola van vorig jaar. Zelfde stijl, zelfde bekrompenheid. Ook de geschreven pers heeft zich voor de Belgische kar gespannen, de zgz kwaliteitskranten voorop. In De Standaard loopt momenteel een nieuwe reeks: "dromen en wensen van een jonge generatie", die blijkbaar alleen beperkt is tot zgz progressieve linkselingen à la Tom Naegels. Overtuigde Vlamingen niet gewenst. De redenen die deze jonge dromers aanhalen om België te laten voortbestaan, hebben trouwens niets met de dagdagelijkse werkelijkheid te maken. Jean-Luc Dehaene zou men tegenwoordig beter het Belgische trekpaard noemen, i.pl.v. het Brabantse. Ook hij kwam vorige week zijn duit in het Belgische zakje doen. Volgens Dehaene, moet de nieuwe generatie Vlaamse politici leren compromissen te sluiten. M.a.w. toe te geven, zoals zijn generatie dat altijd gedaan heeft. De dikgevreten ex-syndicalist, nu voorzien van een hele rist dikbetaalde bestuursmandaten, zou beter zwijgen dat hij zweet en zich beperken tot het spelen van sandwichman, zoals hij zopas nog gedaan heeft in China. Van dikbetaalde bestuursmandaten gesproken, ook Tony Mary, de poenpakker van de VRT, vindt dat hij België moet redden, desnoods op zijn dooie eentje. Stel u voor dat hij op de vingers werd getikt omdat hij, Tony Mary!, in Gent Frans sprak. Waar gaan we naartoe? Ik zou zeggen, laat ze maar doen. Het zal niet veel uithalen. Vóór 21 juli er aankomt is er nog 11 juli. Die dag zou dit jaar wel eens een veel grotere betekenis kunnen krijgen dan we de laatste jaren gewend waren. Hoop doet leven!
